Psyche
alle pijlers
Borderline, alles verpest, hoe verder??
donderdag 2 februari 2017 om 22:04
Een enorm lang verhaal, maar waar het op neerkomt is dat ik het finaal verprutst heb, en dat is nog zacht uitgedrukt.
In het kort (doe mijn best).
Jaren geleden lange relatie gehad. Met iemand die me lichamelijk en geestelijk stukmaakte. Dagenlang negeren/ onzeker laten voelen/ niks goed kunnen doen/ negatief zijn/ kleineren/ en slaan/ schoppen. Uiteindelijk ervan losgekomen, hulp gezocht middels EMDR therapie. De wijde wereld weer ingegaan met zachtjes in mijn oor gefluisterd de stempel; Borderline/ Persoonlijkheidstoornis.
Dat laatste is nooit echt tot me door gedrongen.
Jaren later nieuwe partner leren kennen, iemand van vroeger, 18 jaar niet gezien en de vlam in de pan. Twee kindjes, met wie het geweldig klikte. Voelde zowat als eigen. Ze vonden me de liefste bonusmama, we waren gek op elkaar. Zagen elkaar elke week drie dagen, dan waren ze bij ons nml. We zijn gaan samenwonen en in totaal heb ik zo'n 14 maanden de kindjes in mijn leven gehad, en mijn partner dik 1,5 jaar. So far so good. Zijn ex is nogal een dwingelandje. Wil alles regelen voor mijn partner, heeft altijd wat te klagen, en toen ze lucht kreeg van me was het hek van de dam. Tuurlijk had ik mijn mening en gedachtes bij haar, maar ik ben nooit tov de kindjes negatief geweest over hun mama. Andersom zij wel over mij. Niks was goed, altijd commentaar, en tussen haar en mijn vriend zakte het ook tot het nulpunt. Ze schold hem uit, dreigde met van alles, etc etc. Zoals gezegd, een dwingend type en daar ze de grip verloor maakte ze gekke bokkensprongen.
Ik had een kinderwens, vriend niet meer. Ik had me daar bij neergelegd maar ik worstelde nog wel in mijn hoofd. Daardoor best vaak strubbelingen, dan exlief erbij...ik trok het soms niet meer. Dat is al vrij vroeg in onze relatie begonnen.
Wat is nu het geval. Toen ik nog niet bij mijn vriend woonde hadden we eens een cadeautje nodig. Op zijn naam besteld want ey, het moest op zijn adres binnenkomen en ik woonde er nog niet. Dom. Afterpay gedaan. Ook dom. Rekening kwam binnen, door alle ellende vergeten te betalen. Nog dommer. Ik dacht laat ik maar niks zeggen want dan zal ie wel boos zijn. Dat is nml de gedachte uit mijn verleden, als ik iets fout deed was alles bekeken en was het dikke ellende. Dus ik zei niks. Maar deze oen vergat te betalen. Zo is dat met drie rekeningen gebeurd en toen stond op een dag de deurwaarder op de stoep. Oeps. Toen durfde ik al helemaal niet meer. Snel de rekening betaald maar vriendlief was ondertussen ook aan het regelen en doen. Is er dus achtergekomen dat ik erachter zat en toen was het oorlog. We zijn dus nu sinds een paar dagen uit elkaar. Ik heb mijn spullen gepakt, en we zijn beide helemaal kapot.
Dat er iets niet goed met me is is nu wel gebleken. Maar ik heb hem zoveel pijn gedaan door mijn leugens, doordat ik hem kennelijk niet vertrouwde. Hij denkt zelfs dat onze liefde nep was. Maar ooohhhh wat had ik goud in handen en voel ik me verschrikkelijk.
De kindjes horen het dit weekend en ik kan ze waarschijnlijk niet eens zien. Hij wil het niet. Inmiddels boze ex op mijn nek omdat zij van mening is dat haar slechte contact met vriend mijn schuld is, maar dat heeft ze voor mijn tijd al veroorzaakt. Kortom het is een grote puinhoop en ik sta op de wachtlijst van het GGZ maar het is zoooolang wachten. Ik wil NU hulp. Praten. Info. Testen wat er gaande is met me. Of beter gezegd, zorgen dat dit nooit meer voorkomt.
Heeft er iemand raad? Tips? Sites? Er zijn door mij zoveel mensen stuk, en dat verdriet doet zoveel pijn. Ik heb zoveel fouten gemaakt maar zag het niet. En toen ik het zag durfde ik niet meer. Goed en kwaad gaat zo fout in mijn fout. Wie herkent dit? Of hoe uit dat zich bij andere mensen??
In het kort (doe mijn best).
Jaren geleden lange relatie gehad. Met iemand die me lichamelijk en geestelijk stukmaakte. Dagenlang negeren/ onzeker laten voelen/ niks goed kunnen doen/ negatief zijn/ kleineren/ en slaan/ schoppen. Uiteindelijk ervan losgekomen, hulp gezocht middels EMDR therapie. De wijde wereld weer ingegaan met zachtjes in mijn oor gefluisterd de stempel; Borderline/ Persoonlijkheidstoornis.
Dat laatste is nooit echt tot me door gedrongen.
Jaren later nieuwe partner leren kennen, iemand van vroeger, 18 jaar niet gezien en de vlam in de pan. Twee kindjes, met wie het geweldig klikte. Voelde zowat als eigen. Ze vonden me de liefste bonusmama, we waren gek op elkaar. Zagen elkaar elke week drie dagen, dan waren ze bij ons nml. We zijn gaan samenwonen en in totaal heb ik zo'n 14 maanden de kindjes in mijn leven gehad, en mijn partner dik 1,5 jaar. So far so good. Zijn ex is nogal een dwingelandje. Wil alles regelen voor mijn partner, heeft altijd wat te klagen, en toen ze lucht kreeg van me was het hek van de dam. Tuurlijk had ik mijn mening en gedachtes bij haar, maar ik ben nooit tov de kindjes negatief geweest over hun mama. Andersom zij wel over mij. Niks was goed, altijd commentaar, en tussen haar en mijn vriend zakte het ook tot het nulpunt. Ze schold hem uit, dreigde met van alles, etc etc. Zoals gezegd, een dwingend type en daar ze de grip verloor maakte ze gekke bokkensprongen.
Ik had een kinderwens, vriend niet meer. Ik had me daar bij neergelegd maar ik worstelde nog wel in mijn hoofd. Daardoor best vaak strubbelingen, dan exlief erbij...ik trok het soms niet meer. Dat is al vrij vroeg in onze relatie begonnen.
Wat is nu het geval. Toen ik nog niet bij mijn vriend woonde hadden we eens een cadeautje nodig. Op zijn naam besteld want ey, het moest op zijn adres binnenkomen en ik woonde er nog niet. Dom. Afterpay gedaan. Ook dom. Rekening kwam binnen, door alle ellende vergeten te betalen. Nog dommer. Ik dacht laat ik maar niks zeggen want dan zal ie wel boos zijn. Dat is nml de gedachte uit mijn verleden, als ik iets fout deed was alles bekeken en was het dikke ellende. Dus ik zei niks. Maar deze oen vergat te betalen. Zo is dat met drie rekeningen gebeurd en toen stond op een dag de deurwaarder op de stoep. Oeps. Toen durfde ik al helemaal niet meer. Snel de rekening betaald maar vriendlief was ondertussen ook aan het regelen en doen. Is er dus achtergekomen dat ik erachter zat en toen was het oorlog. We zijn dus nu sinds een paar dagen uit elkaar. Ik heb mijn spullen gepakt, en we zijn beide helemaal kapot.
Dat er iets niet goed met me is is nu wel gebleken. Maar ik heb hem zoveel pijn gedaan door mijn leugens, doordat ik hem kennelijk niet vertrouwde. Hij denkt zelfs dat onze liefde nep was. Maar ooohhhh wat had ik goud in handen en voel ik me verschrikkelijk.
De kindjes horen het dit weekend en ik kan ze waarschijnlijk niet eens zien. Hij wil het niet. Inmiddels boze ex op mijn nek omdat zij van mening is dat haar slechte contact met vriend mijn schuld is, maar dat heeft ze voor mijn tijd al veroorzaakt. Kortom het is een grote puinhoop en ik sta op de wachtlijst van het GGZ maar het is zoooolang wachten. Ik wil NU hulp. Praten. Info. Testen wat er gaande is met me. Of beter gezegd, zorgen dat dit nooit meer voorkomt.
Heeft er iemand raad? Tips? Sites? Er zijn door mij zoveel mensen stuk, en dat verdriet doet zoveel pijn. Ik heb zoveel fouten gemaakt maar zag het niet. En toen ik het zag durfde ik niet meer. Goed en kwaad gaat zo fout in mijn fout. Wie herkent dit? Of hoe uit dat zich bij andere mensen??
donderdag 2 februari 2017 om 23:15
Er zit niks anders op dan geduld hebben.
Ook een kenmerk van borderline trouwens. Ik wil hulp. NU! En niet over zes weken.
Informeer naar de VERS-training zoals Blueeyes ook al opperde.
En verder lijkt het me verstandig als je je vooral met je eigen aandeel in deze narigheid bezighoudt.
Die ex doet er niet toe. Het gaat er om dat jouw vriend's vertrouwen door jou is beschaamd. En eerlijk gezegd zou iemand die op mijn naam iets op internet besteld, zónder mijn toestemming en dan ook nog eens de verantwoording voor de rekening niet neemt, definitief kunnen opzouten.
Het zegt namelijk wat over je. En de diagnose borderline ontslaat je niet van je verantwoordelijkheden.
Ook een kenmerk van borderline trouwens. Ik wil hulp. NU! En niet over zes weken.
Informeer naar de VERS-training zoals Blueeyes ook al opperde.
En verder lijkt het me verstandig als je je vooral met je eigen aandeel in deze narigheid bezighoudt.
Die ex doet er niet toe. Het gaat er om dat jouw vriend's vertrouwen door jou is beschaamd. En eerlijk gezegd zou iemand die op mijn naam iets op internet besteld, zónder mijn toestemming en dan ook nog eens de verantwoording voor de rekening niet neemt, definitief kunnen opzouten.
Het zegt namelijk wat over je. En de diagnose borderline ontslaat je niet van je verantwoordelijkheden.
donderdag 2 februari 2017 om 23:35
Ik snap de ruzie nog steeds niet hoor. Zoals je het vertelt, begrijp ik dit ervan, jullie moesten voor iemand een kadootje kopen en dat moest op zijn adres binnenkomen. Toen vergat je de rekening te betalen en kwam er een deurwaarder. Waar in dit verhaal heb je zijn vertrouwen beschaamd dan? Ik snap het echt niet.
donderdag 2 februari 2017 om 23:42
quote:19791979 schreef op 02 februari 2017 @ 22:28:
Het is stom, ik weet het. Op moment van....nul kwaad in gezien. Op moment van rekening denken shit!!!!! Niks zeggen en regelen. Maar dan gebeurde er altijd wel wat, ik die makkelijk dacht; komt morgen wel...
Keer op keer op keer.
Ik weet dat het slecht is en stom. En mijn vriend zijn vertrouwen is inderdaad keihard beschaamd door zijn ex. Eigenlijk was dat de enige regel tussen ons: eerlijk zijn, vertrouwen. En dat heb ik kapot gemaakt. Niet bewust, besef kwam later. Een "gezond" iemand denkt na. Duikt achter de computer en bedenkt hoe en wat. Ik dus niet, ik handel meteen.
Lastig te snappen misschien voor niet Borderliners, snap ik helemaal, maar voor mij keiharde werkelijkheid.
Alles zal ik doen om beter te worden. Ik wil leren die signalen van eventueel misgaan op te vangen, dan om hulp te vragen, zodat dit nooooooit meer gebeuren zal. Voor nu draag ik een hele hoop verdriet van heel veel mensen op mijn schouders en dat is ronduit K**
TO, het vertrouwen van je vriend is beschaamd door jou.
En hoe bedoel je, dat je meteen handelt? Het probleem is toch juist dat je niet handelt? Anders had je die facturen gewoon betaald.
En helpt het je misschien om op te schrijven wat je moet doen, en dingen van je lijstje af te strepen?
Het is stom, ik weet het. Op moment van....nul kwaad in gezien. Op moment van rekening denken shit!!!!! Niks zeggen en regelen. Maar dan gebeurde er altijd wel wat, ik die makkelijk dacht; komt morgen wel...
Keer op keer op keer.
Ik weet dat het slecht is en stom. En mijn vriend zijn vertrouwen is inderdaad keihard beschaamd door zijn ex. Eigenlijk was dat de enige regel tussen ons: eerlijk zijn, vertrouwen. En dat heb ik kapot gemaakt. Niet bewust, besef kwam later. Een "gezond" iemand denkt na. Duikt achter de computer en bedenkt hoe en wat. Ik dus niet, ik handel meteen.
Lastig te snappen misschien voor niet Borderliners, snap ik helemaal, maar voor mij keiharde werkelijkheid.
Alles zal ik doen om beter te worden. Ik wil leren die signalen van eventueel misgaan op te vangen, dan om hulp te vragen, zodat dit nooooooit meer gebeuren zal. Voor nu draag ik een hele hoop verdriet van heel veel mensen op mijn schouders en dat is ronduit K**
TO, het vertrouwen van je vriend is beschaamd door jou.
En hoe bedoel je, dat je meteen handelt? Het probleem is toch juist dat je niet handelt? Anders had je die facturen gewoon betaald.
En helpt het je misschien om op te schrijven wat je moet doen, en dingen van je lijstje af te strepen?
vrijdag 3 februari 2017 om 00:17
quote:blueeyes*3 schreef op 02 februari 2017 @ 23:58:
Ik gok dat to bedoelt dat ze eerst koopt en dan pas kijkt of ze geld heeft.
Er staat toch dat ze een kadootje moesten kopen, niet dat ze dat in haar eentje moest doen. Ik krijg er het gevoel van, ik doe verkeerde dingen, die durf ik dan niet te vertellen omdat mensen dan boos op me worden. Ja eh... dat lijkt me nogal wiedus! Hoort dat bij borderline? Of begrijp ik het verkeerd?
Dan zou je het zo moeten zeggen, je hebt met zijn geld spullen besteld, zonder te vragen, dus je hebt van hem gestolen. Ik ben nogal recht door zee, ik heb duidelijke taal nodig. Volgens mij waarderen de meeste mensen dat, eerlijkheid en jezelf kunnen verantwoorden.
Klopt het wat ik zeg, To, dat je het in je Op ook al niet eerlijk vertelt? Je hebt dus geld van hem genomen zonder toestemming, dat noem je stelen. Ik zou ook klaar met je zijn dan. Wie niet? Hoort dat bij een stoornis, stelen? Of hoort het bij borderline om het niet op durven te biechten?
Ik gok dat to bedoelt dat ze eerst koopt en dan pas kijkt of ze geld heeft.
Er staat toch dat ze een kadootje moesten kopen, niet dat ze dat in haar eentje moest doen. Ik krijg er het gevoel van, ik doe verkeerde dingen, die durf ik dan niet te vertellen omdat mensen dan boos op me worden. Ja eh... dat lijkt me nogal wiedus! Hoort dat bij borderline? Of begrijp ik het verkeerd?
Dan zou je het zo moeten zeggen, je hebt met zijn geld spullen besteld, zonder te vragen, dus je hebt van hem gestolen. Ik ben nogal recht door zee, ik heb duidelijke taal nodig. Volgens mij waarderen de meeste mensen dat, eerlijkheid en jezelf kunnen verantwoorden.
Klopt het wat ik zeg, To, dat je het in je Op ook al niet eerlijk vertelt? Je hebt dus geld van hem genomen zonder toestemming, dat noem je stelen. Ik zou ook klaar met je zijn dan. Wie niet? Hoort dat bij een stoornis, stelen? Of hoort het bij borderline om het niet op durven te biechten?
