Borderline en kinderen?

18-07-2017 19:43 784 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Dit topic is overbodig.

Mocht je wat te klagen hebben over borderline? Doe dat dan lekker ergens anders :)
moderatorviva wijzigde dit bericht op 23-07-2017 09:32
Reden: OP leeggehaald, maatregelen zijn getroffen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva forum
89.30% gewijzigd
Ik denk dat je er nu misschien nog niet aan toe bent. Je hebt nu school stage/werk...

Als je aan jezelf blijft werken zoals je nu doet en de verantwoordelijkheden blijft nemen en naar jezelf blijft kijken zoals je nu doet kan het over een aantal jaar als je stabiel bent en jezelf kent en jij je emoties kunt reguleren en je een stabiele relatie hebt en leven hebt best wel.

Jij kunt best een goede moeder worden.
Iedereen heeft wel iets... perfecte moeders bestaan niet.
Alle reacties Link kopieren
vrouwjagersma schreef:
18-07-2017 21:14
Toch denk ik dat het niet helpend is als je je alleen maar concentreert op de positieve verhalen die je hier hoort. Ten eerste is dit een forum en kan iedereen overal iets over typen, ten tweede zijn er gewoon echt voldoende negatieve verhalen over ouders met borderline.
Ik concentreer me niet alleen op de positieve verhalen. Iedereen mag ook typen wat hij/zij wil hoor. Ik heb dit topic niet geopend om een ieder te laten reageren hoe ik dat zou willen. Meer als een opening voor een gesprek, waar ik mijn eigen conclusies uit trek. Ik weet dat er veel negatieve verhalen zijn over ouders met Borderline en die zijn ook overal wel te vinden (net als positieve verhalen). Wat ik vooral fijn aan het forum vind is dat ik naast het lezen ook vragen kan stellen :)
Lampie1986 schreef:
18-07-2017 21:16
Ik denk dat je er nu misschien nog niet aan toe bent. Je hebt nu school stage/werk...

Als je aan jezelf blijft werken zoals je nu doet en de verantwoordelijkheden blijft nemen en naar jezelf blijft kijken zoals je nu doet kan het over een aantal jaar als je stabiel bent en jezelf kent en jij je emoties kunt reguleren en je een stabiele relatie hebt en leven hebt best wel.

Jij kunt best een goede moeder worden.
Iedereen heeft wel iets... perfecte moeders bestaan niet.
Maar gelukkig heeft lang niet iedereen een persoonlijkheidsstoornis.
Alle reacties Link kopieren
CarmiggelT schreef:
18-07-2017 21:15
Ik heb je mijn ervaring verteld TO. Ik ben opgegroeid in een gezin waarin sprake was van borderline.
Het lijkt mij bijna onvermijdelijk dat je als gezinslid vooral rekening moet houden met de zwakste schakel, degene die het makkelijkst onderuit gaat.
Dat je je daardoor als ander lid van dat gezin op veel momenten teveel voelt, is heel heftig. Ik heb als volwassene opnieuw moeten leren omgaan met emoties voelen en uiten. Als ik me niet vergis zei Maaiqe ongeveer hetzelfde.
'Af en toe een dagje in je schulp kruipen' kan heel veel met jouw omgeving doen. Bij mij betekende dat vroeger 'zo lief mogelijk zijn' en dan zo graag gezien willen worden. Van dat beeld kan ik nog steeds verdrietig worden: een kind dat zo haar best doet en nauwelijks wordt opgemerkt.
Vergis je niet in hoeveel kinderen ongemerkt meekrijgen.
Dankjewel dat je dit met mij wilt delen. Ik ken het gevoel heel goed, Ik had als kind ook vaak het gevoel dat ik teveel was voor mijn vader.
vrouwjagersma schreef:
18-07-2017 21:21
Maar gelukkig heeft lang niet iedereen een persoonlijkheidsstoornis.
Ook mensen zonder persoonlijkheidsstoornis kunnen er een bende van maken.
De diagnose borderline krijg je al snel en niet iedere borderliner is het zelfde.
eline188 schreef:
18-07-2017 20:22
Ik ben rustig, maar ik vind het vervelend hoe je mij over een kamp scheert met de mensen die jij hebt gezien. Jij geeft jouw ervaring over mensen met bordeline, maar ik ben op zoek naar mensen die zelf borderline en kinderen hebben. Dus ik heb niet zoveel aan jouw mening

En ook dat is een ervaring, precies waar je om vraagt dus.
Alle reacties Link kopieren
eline188 schreef:
18-07-2017 21:11
Bedankt voor de artikelen :)
Overigens wordt de ergste vorm van een hechtingsstoornis veroorzaakt door gedrag van ouders dat aardig overeenkomt met kenmerken van een bps. Lees maar eens over gedesorganiseerde hechting. Alleen jijzelf, de mensen om je heen en je behandelaar kunnen enigszins een inschatting geven over jouw mogelijke moederschap.
Alle reacties Link kopieren
vrouwjagersma schreef:
18-07-2017 21:21
Maar gelukkig heeft lang niet iedereen een persoonlijkheidsstoornis.
Een persoonlijksheidsstoornis of niet. Bij iedereen zit ergens wel een steekje los ;)
Alle reacties Link kopieren
Star* schreef:
18-07-2017 21:24
En ook dat is een ervaring, precies waar je om vraagt dus.
Dat klopt, maar ik vraag de ervaring van een specifieke doelgroep namelijk: moeders met borderline
Alle reacties Link kopieren
Lampie1986 schreef:
18-07-2017 21:16
Ik denk dat je er nu misschien nog niet aan toe bent. Je hebt nu school stage/werk...

Als je aan jezelf blijft werken zoals je nu doet en de verantwoordelijkheden blijft nemen en naar jezelf blijft kijken zoals je nu doet kan het over een aantal jaar als je stabiel bent en jezelf kent en jij je emoties kunt reguleren en je een stabiele relatie hebt en leven hebt best wel.

Jij kunt best een goede moeder worden.
Iedereen heeft wel iets... perfecte moeders bestaan niet.
Daar heb je zeker gelijk in. Ik wil sowieso eerst mijn diploma halen en de wereld zien! :)

Dat ga ik zeker doen, vooral omdat ik nu al merk hoeveel verschil het maakt!
chocolol schreef:
18-07-2017 21:11
Maar die mensen hebben wel 1 overeenkomst, die hebben allemaal borderline. Dus op zich niet zo gek als bepaalde eigenschappen vaker voorkomen in die groep.
Dat klopt maar dat wil niet zeggen dat het 1 pot nat is.
Affijn, als ik op die manier in mijn werk stond zou ik een andere clientenpopulatie kiezen maar dat is hier niet de discussie. En aangezien ik en geen kinderen en geen bps heb trek ik me terug en wens to in eerste instantie veel succes met haar behandeling.
eline188 schreef:
18-07-2017 21:24
Een persoonlijksheidsstoornis of niet. Bij iedereen zit ergens wel een steekje los ;)

Die conclusie lijkt me een tikkie te kort door de bocht als het gaat om de vraag of je in staat bent een kind gelukkig op te laten groeien.
eline188 schreef:
18-07-2017 21:24
Een persoonlijksheidsstoornis of niet. Bij iedereen zit ergens wel een steekje los ;)
Ja, zo kun je alles wel wegredeneren. Als bij de officiële kenmerken van je stoornis hoort dat je gebukt gaat onder: "(...)een aanhoudend patroon van instabiele interpersoonlijke relaties, een instabiel zelfbeeld, instabiele emoties en een sterke impulsiviteit. "(bron: DSM-IV (301.83)), dan is dat wel een iets ander steekje los dan bij mijn collega, die elke ochtend het koffiezetapparaat bedankt voor de koffie.
Lampie1986 schreef:
18-07-2017 21:23
Ook mensen zonder persoonlijkheidsstoornis kunnen er een bende van maken.
De diagnose borderline krijg je al snel en niet iedere borderliner is het zelfde.
Borderline is een term waar idd makkelijk mee gesmeten wordt. Zo hebben alle mannen wel een ex met borderline als ik t forum mag geloven. De diagnose wordt echt niet zomaar gegeven dus bagatteliseren lijkt me niet op z'n plaats (zoals dat bij geen enkele diagnose op z'n plaats is).
Maar goed, nogmaals, ik denk echt dat je dit beter kunt bespreken in een andere setting. Je ziet hier al dat mensen hier veel van vinden en dat is niet voor niets. De kinderen die ik ken uit gezinnen met een ouder met een borderline-persoonlijkheidsstoornis zijn er in elk geval niet ongeschonden uitgekomen, verre van. Vandaar ook mijn vasthoudendheid om vooral in contact te blijven met goede zorgverleners.
eline188 schreef:
18-07-2017 21:25
Dat klopt, maar ik vraag de ervaring van een specifieke doelgroep namelijk: moeders met borderline
Ik denk dat de ervaringen van de kinderen met een ouder met bordeline ( of een andere persoonlijkheidstoornis) je meer brengen.
En de links van Frizz heel goed doorlezen.
anoniem_319861 wijzigde dit bericht op 18-07-2017 21:33
12.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik zeg het ook nog maar eens, doe het niet.
sam1968 schreef:
18-07-2017 21:27
Dat klopt maar dat wil niet zeggen dat het 1 pot nat is.
Affijn, als ik op die manier in mijn werk stond zou ik een andere clientenpopulatie kiezen maar dat is hier niet de discussie. En aangezien ik en geen kinderen en geen bps heb trek ik me terug en wens to in eerste instantie veel succes met haar behandeling.
Pardon? Je weet behoorlijk op de persoonlijke tour te gaan he? Ik mag de populatie niet omschrijven zoals deze in de praktijk is? Gelukkig mag en kan ik dat wel, want anders zou ik mijn werk niet eens kunnen uitvoeren.
vrouwjagersma schreef:
18-07-2017 21:28
Ja, zo kun je alles wel wegredeneren. Als bij de officiële kenmerken van je stoornis hoort dat je gebukt gaat onder: "(...)een aanhoudend patroon van instabiele interpersoonlijke relaties, een instabiel zelfbeeld, instabiele emoties en een sterke impulsiviteit. "(bron: DSM-IV (301.83)), dan is dat wel een iets ander steekje los dan bij mijn collega, die elke ochtend het koffiezetapparaat bedankt voor de koffie.
Dit.
Alle reacties Link kopieren
eline188 schreef:
18-07-2017 21:01
Ik snap wat je zegt, maar het is toch ook niet verkeerd om ervaringen van anderen te lezen? Juist daardoor en een goed inzicht in wie ik ben wil ik uiteindelijk een overwogen keuze kunnen maken.
Maar ik denk dat het verkrijgen van inzichten via een forum mbt dit specifieke onderwerp niet de juiste manier is voor een jonge vrouw die sinds kort een diagnose heeft gekregen.
Ook de manier waarop dingen worden verwoord kan verkeerd bij jou aankomen met alle gevolgen van dien.
korreltjezoutje wijzigde dit bericht op 18-07-2017 21:44
2.39% gewijzigd
Vanuit mijn loopbaan als leerkracht heb ik verschillende malen kinderen in mijn klas gehad met een ouder met de diagnose borderline, en ik zeg: doe het niet. Er zullen vast situaties zijn waarin het goed gaat, maar dat zijn echt uitzonderingen. De meeste kinderen krijgen hier vroeg of laat problemen mee, omdat ze niet opgroeien in een stabiele thuissituatie.
vrouwjagersma schreef:
18-07-2017 21:28
Ja, zo kun je alles wel wegredeneren. Als bij de officiële kenmerken van je stoornis hoort dat je gebukt gaat onder: "(...)een aanhoudend patroon van instabiele interpersoonlijke relaties, een instabiel zelfbeeld, instabiele emoties en een sterke impulsiviteit. "(bron: DSM-IV (301.83)), dan is dat wel een iets ander steekje los dan bij mijn collega, die elke ochtend het koffiezetapparaat bedankt voor de koffie.
En dit.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je dit na een tijd therapie nogmaals moet aanhalen als het je zo bezig houdt. Voor nu, ga eerst eens aan jezelf werken. Je loopt nogal op de zaken vooruit. Gezien sommige van je reacties heb je nog wel wat nodig om te stabiliseren. Zorg dat je je leven op orde hebt en ga er dan met je therapeuten eens over babbelen. Je hoeft nu geen keuze te maken. Niemand weet wat de toekomst gaat brengen, dus ook jij niet. Maar romantiseer het vooral niet. En besef je heel goed wat je een kind aan kunt doen. Niet bewust maar je kind kan er flink beschadigd uitkomen. En dat moet je niet willen. Ik heb het idee dat je eigenlijk al een keuze gemaakt hebt en hier de bevestiging zoekt. Klopt dat?

Mijn bescheiden mening zegt, doe het niet.

Welke therapie volg je? Volg je iets van bijvoorbeeld vers?
kia wijzigde dit bericht op 18-07-2017 21:47
0.69% gewijzigd
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het fijn dat jullie met mij mee willen denken. Maar ik heb het gevoel dat het een beetje uit de klauwen gaat lopen. Er zijn inderdaad een boel meningen over mensen met Borderline. Maar Borderline is niet alleen maar negatief. Ik wil mijzelf niet hoeven verdedigen. Er zijn een heleboel moeders die nooit aan kinderen hadden moeten beginnen. Daarbij heb ik het ook over moeders zonder wat voor een diagnose dan ook. Dat ik er niet impulsief (één van de kenmerken van borderline) in spring zegt volgens mij al een heleboel over mij. Ja ik kan zeker impulsief zijn. Mijn impulsiviteit heeft mij dan ook dit topic laten openen.

Borderline komt in heel veel verschillende maten aan bod. Ik weet niet in hoeverre mijn staat van Bordeline is, maar volgens de psycholoog die het onderzoek heeft uitgevoerd val ik niet onder de categorie ernstig. Dat neemt niet weg dat de kenmerken er niet zouden zijn. Ik leer er op mijn manier mee leven. Dat ik nu het labeltje borderline hebt maakt mij niet tot een ander persoon. Vanaf kleins af aan heb ik mijzelf als een mama gezien en dat gevoel is er nog steeds. Ik twijfel alleen of mijn label en gevolgen niet in de weg staat van de ontwikkeling van eventuele kinderen.

Dit topic heeft niet de uitwerking die ik heb gewenst. Daarom zal ik ook niet meer reageren. Ik wens jullie allemaal een hele fijne avond! Bedankt voor de verhalen die jullie met mij wilden delen :)
Alle reacties Link kopieren
Fee-de-Goede schreef:
18-07-2017 21:32
Ik denk dat de ervaringen van de kinderen met een ouder met bordeline ( of een andere persoonlijkheidstoornis) je meer brengen.
En de links van Frizz heel goed doorlezen.
Ik ga even verder:

psyche/dochter-van-een-moeder-met-borde ... ges/203459


http://paogmaastricht.nl/wp-content/upl ... rs-def.pdf



http://www.poppoli.nl/zwangerschap-en-p ... sstoornis/

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven