Psyche
alle pijlers
borderline of gewoon alleen aan jezelf denken
zondag 31 augustus 2008 om 18:25
Hallo allemaal graag wil ik hier me verhaal kwijt en hoop dat er mensen zijn die mij kunnen uitleggen hoe ik dit moet zien.
Ik heb 5 jaar een relatie die erg moeizaam gaat mijn vriend heeft problemen met drugs en drank ook al vind hij zelf wel dat dat meevalt maar als je je elk weekend vol moet laten lopen en bij elke kleine tegenslag meteen na de coke grijpt dan heb je in mij ogen toch een probleem.
Maar dat er iets mis was vondt hij zelf ook dus heeft hij zich 3 weken op laten nemen en daar kwam uit dat hij borderline heeft.
oke dus er was wel een hoop te verklaren maar in mij ogen een hoop ook niet.
Ik zal kort proberen te vertellen waar het steeds mis gaat en waarom ik me twijfels heb.
Toen hij na die opnamen weer terug kwam was hij wel rustiger en praten voor het eerst normaal met mij daarvoor was het altijd alleen maar ruzie.
wij wonen niet samen maar wonen vlak bij elkaar en hij is wel vaak bij mij.
ik woon samen met me kind dus heb echt regelmaat en probeer een rustig en stabiel leven te leven.
Maar nu even waar het steeds mis gaat doordeweeks gaat alles redelijk goed maar elke keer als het weekend wordt gaat hij ruzie zoeken en loopt bij het minste of geringste weg en gaat dan in zn flat zitten drinken met zn vrienden of nog erger coke gebruiken
en als het dan weer maandag of dinsdag is staat hij hier weer met zn sorry s en weet hij weer wat hij allemaal fout heeft gedaan.
en dan komen de beloftes weer en twee weken later gebeurd er weer precies het zelfde.
en zo gaat dat nu al jaren elke keer help ik hem met alles sta altijd voor hem klaar en neem alle problemen op de koop toe maar zo langzamerhand begin ik zelf in te storten en wordt het voor mij steeds zwaarder.
en nu hij weet dat het borderline is is het eind helemaal zoek
want nu loopt hij maar in en uit hoe het hem uit komt want ja daar kan hij niks aan doen
want als hij zich zo voelt dan moet hij even alleen zijn en tot rust komen ( ja met een fles bier en een paar fouten vriendjes )
en daar moet ik dan maar weer begrip voor hebben want hij bedoeld het allemaal niet zo
maar het is wel altijd op vrijdag dat hij zich zo voelt en dat gaat er bij mij niet in.
Zou iemand mij kunnen vertellen wat ik hier van moet denken want na mij idee maakt hij misbruik van het feit dat ze hem nu een stempeltje hebben gegeven.
Ik hoop dat me verhaal een beetje te volgen is en dat er mensen zijn die dit herkennen of juist helemaal niet
Ik heb 5 jaar een relatie die erg moeizaam gaat mijn vriend heeft problemen met drugs en drank ook al vind hij zelf wel dat dat meevalt maar als je je elk weekend vol moet laten lopen en bij elke kleine tegenslag meteen na de coke grijpt dan heb je in mij ogen toch een probleem.
Maar dat er iets mis was vondt hij zelf ook dus heeft hij zich 3 weken op laten nemen en daar kwam uit dat hij borderline heeft.
oke dus er was wel een hoop te verklaren maar in mij ogen een hoop ook niet.
Ik zal kort proberen te vertellen waar het steeds mis gaat en waarom ik me twijfels heb.
Toen hij na die opnamen weer terug kwam was hij wel rustiger en praten voor het eerst normaal met mij daarvoor was het altijd alleen maar ruzie.
wij wonen niet samen maar wonen vlak bij elkaar en hij is wel vaak bij mij.
ik woon samen met me kind dus heb echt regelmaat en probeer een rustig en stabiel leven te leven.
Maar nu even waar het steeds mis gaat doordeweeks gaat alles redelijk goed maar elke keer als het weekend wordt gaat hij ruzie zoeken en loopt bij het minste of geringste weg en gaat dan in zn flat zitten drinken met zn vrienden of nog erger coke gebruiken
en als het dan weer maandag of dinsdag is staat hij hier weer met zn sorry s en weet hij weer wat hij allemaal fout heeft gedaan.
en dan komen de beloftes weer en twee weken later gebeurd er weer precies het zelfde.
en zo gaat dat nu al jaren elke keer help ik hem met alles sta altijd voor hem klaar en neem alle problemen op de koop toe maar zo langzamerhand begin ik zelf in te storten en wordt het voor mij steeds zwaarder.
en nu hij weet dat het borderline is is het eind helemaal zoek
want nu loopt hij maar in en uit hoe het hem uit komt want ja daar kan hij niks aan doen
want als hij zich zo voelt dan moet hij even alleen zijn en tot rust komen ( ja met een fles bier en een paar fouten vriendjes )
en daar moet ik dan maar weer begrip voor hebben want hij bedoeld het allemaal niet zo
maar het is wel altijd op vrijdag dat hij zich zo voelt en dat gaat er bij mij niet in.
Zou iemand mij kunnen vertellen wat ik hier van moet denken want na mij idee maakt hij misbruik van het feit dat ze hem nu een stempeltje hebben gegeven.
Ik hoop dat me verhaal een beetje te volgen is en dat er mensen zijn die dit herkennen of juist helemaal niet
zondag 31 augustus 2008 om 18:44
oh, ik ken dat helemaal.
je kan hem niet "redden".
door ermee door te gaan en z'n eeuwige excuses te aanvaarden, geef je hem meteen de o.k. dat wat ie doet, geen consequencies heeft.
wegwezen, voordat jij en je kind hier helemaal ten onder aan gaan. (denk ook aan het voorbeeld dat je aan je kind meegeeft....).
sterkte ermee! (want het zal niet van de ene op de andere dag gaan)....
ik zou je aanraden om Robin Noorwood te lezen "Als hij maar gelukkig is"
je kan hem niet "redden".
door ermee door te gaan en z'n eeuwige excuses te aanvaarden, geef je hem meteen de o.k. dat wat ie doet, geen consequencies heeft.
wegwezen, voordat jij en je kind hier helemaal ten onder aan gaan. (denk ook aan het voorbeeld dat je aan je kind meegeeft....).
sterkte ermee! (want het zal niet van de ene op de andere dag gaan)....
ik zou je aanraden om Robin Noorwood te lezen "Als hij maar gelukkig is"
zondag 31 augustus 2008 om 22:29
ja die heb ik gelezen maar ben bang dat ik hem nog een keer moet lezen
ik weet ook wel dat deze relatie eenrichtings verkeer is op deze manier
maar in mij ogen is het meer narchisties dan borderline maar wat het ook is in deze relatie is geen plaats voor twee alles draaid altijd maar om zijn problemen en zijn er geen problemen dan maakt hij ze wel.
was benieuwd of er mensen met borderline dit herkennen of juist helemaal niet
want ik krijg echt het gevoel dat zijn gedrag niks met borderline te maken heeft
bedankt voor je reactie
ik weet ook wel dat deze relatie eenrichtings verkeer is op deze manier
maar in mij ogen is het meer narchisties dan borderline maar wat het ook is in deze relatie is geen plaats voor twee alles draaid altijd maar om zijn problemen en zijn er geen problemen dan maakt hij ze wel.
was benieuwd of er mensen met borderline dit herkennen of juist helemaal niet
want ik krijg echt het gevoel dat zijn gedrag niks met borderline te maken heeft
bedankt voor je reactie
zondag 31 augustus 2008 om 23:14
nou ik heb borderline en ik herken mijzelf er niet in hoor. niet dat dat wat zegt want borderline is niet zoals de waterpokken oid, ieder mens met borderline is anders, uit zich anders gedraagt zich anders.
of deze man wel of geen borderline heeft doet er eigenlijk ook helemaal niet toe, waar het om gaat is dat jij je grenzen moet stellen en niet zou mogen accepteren dat hij borderline als excuus opgeeft voor zijn gedrag. ook al heb je borderline je bent nog steeds verantwoordelijk voor je eigen gedrag.
ik kan ook alleen maar adviseren bij deze man weg te gaan
of deze man wel of geen borderline heeft doet er eigenlijk ook helemaal niet toe, waar het om gaat is dat jij je grenzen moet stellen en niet zou mogen accepteren dat hij borderline als excuus opgeeft voor zijn gedrag. ook al heb je borderline je bent nog steeds verantwoordelijk voor je eigen gedrag.
ik kan ook alleen maar adviseren bij deze man weg te gaan
maandag 1 september 2008 om 15:50
Borderline is een nogal breed begrip. De ene borderliner kan heel erg verschillen van de andere. Dat komt omdat er een hele lijst van kenmerken is en als je aan een aantal hiervan voldoet, dan heb je borderline. Ze hebben dus niet allemaal dezelfde kenmerken.
Zijn gedrag heeft wel te maken met zijn stoornis, maar dat wil niet zeggen dat hij hier niets aan kan doen. Hij kan wel leren om er (beter) mee om te gaan. Hij heeft hiervoor wel proffesionele hulp nodig. En het kan jaren duren voordat het ook beter gaat. Borderline is niet makkelijk te behandelen, omdat ze vaak hun therapie niet afmaken.
Uit jouw verhaal maak ik op dat hij hier niet echt zijn best voor doet. Leven met een borderliner is niet makkelijk, zeker niet als het slecht met hem gaat. Als je verder met hem wilt, zul je je moeten verdiepen in zijn stoornis, zodat je zijn gedrag beter leert begrijpen. Maar laat niet over je heen lopen! Stel duidelijke grensen. Eis van hem dat hij stopt met drank en drugs en dat hij in therapie gaat en die ook afmaakt. Realiseer wel dat dit een lange weg is met veel ups en downs. En dat het voor jezelf en je kind waarschijnlijk beter is als je wat meer afstand neemt. Als hij echt met je verder wil, zal hij eerst aan zichzelf moeten werken. Stel duidelijke grensen en kies voor jezelf en je kind. Als het beter met hem gaat hebben jullie misschien een toekomst, maar zoals je de situratie nu beschrijft ga je er zelf aan onder door.
Zijn gedrag heeft wel te maken met zijn stoornis, maar dat wil niet zeggen dat hij hier niets aan kan doen. Hij kan wel leren om er (beter) mee om te gaan. Hij heeft hiervoor wel proffesionele hulp nodig. En het kan jaren duren voordat het ook beter gaat. Borderline is niet makkelijk te behandelen, omdat ze vaak hun therapie niet afmaken.
Uit jouw verhaal maak ik op dat hij hier niet echt zijn best voor doet. Leven met een borderliner is niet makkelijk, zeker niet als het slecht met hem gaat. Als je verder met hem wilt, zul je je moeten verdiepen in zijn stoornis, zodat je zijn gedrag beter leert begrijpen. Maar laat niet over je heen lopen! Stel duidelijke grensen. Eis van hem dat hij stopt met drank en drugs en dat hij in therapie gaat en die ook afmaakt. Realiseer wel dat dit een lange weg is met veel ups en downs. En dat het voor jezelf en je kind waarschijnlijk beter is als je wat meer afstand neemt. Als hij echt met je verder wil, zal hij eerst aan zichzelf moeten werken. Stel duidelijke grensen en kies voor jezelf en je kind. Als het beter met hem gaat hebben jullie misschien een toekomst, maar zoals je de situratie nu beschrijft ga je er zelf aan onder door.
