Borderline

21-01-2020 14:23 93 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,
Ik heb dus een zoon met borderline waar ik knetter gek van wordt.
Voel me vaak alleen op de wereld en weet ik me geen raad met zijn gedrag. Ik heb er erg veel verdriet van. Hij sloopt het hele gezin. Bang voor zijn buien, doodswens. Negatieve energie hangt om m. Overgevoelig, liegen. Er is altijd wat. Bang verschikkelijk bang als hij belt appt of bij me in de buurt is. Ik als moeder wil graag leven maar als ik uit eten of op vakantie, terrasje noem maar op belt hij altijd met rottingheid. Zelden wat leuks. We gaan kapot. Altijd geld vragen. Gat in zijn hand negatief en elke dag wat anders willen.
Ben bang dat ik een hekel aan mijn eigen kind krijg. Hij wil niet geholpen worden maar ik mag wel al 7 jaar zijn doodswens aanhoren. Denk dat ik nu zelf door draai. Ik wil leven maar kan toch moeilijk zeggen donderop?
Is ie volwassen? Dan kun je heel prima zeggen ‘als jij geen hulp zoekt ben je hier niet meer welkom’
Alle reacties Link kopieren
Ja hij is 21 maar mijn ergste vijand laat ik ook niet op straat liggen.
Denk dat ik moet leren harder te worden maar in plaats daarvan raak ik depressief.
Alle reacties Link kopieren
Waarom ga je niet naar de huisarts om een doorverwijzing te vragen voor hulp?
Je kunt wel wat steun gebruiken om hiermee om te kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren
Lady43 schreef:
21-01-2020 14:27
Ja hij is 21 maar mijn ergste vijand laat ik ook niet op straat liggen.
En dat is precies het sentiment waar een borderliner op teert.

Serieus, als je op vakatie of terras de telefoon niet opneemt en de app dempt, geef je hem geen aangrijpingspunt.
Hij kiest ervoor om niet geholpen te worden; hij vult zijn negatieve leegte met de energie die hij uit jou zuigt. Dat is geen oplossing voor zijn probleem, net zoals een fles wodka geen oplossing is voor de alcohollist. Ze denken wel dat dat is wat ze willen; maar het is de oplossing niet.
Denk dat ik moet leren harder te worden maar in plaats daarvan raak ik depressief.
Niet precies. Je moet herkennen waar hij drama maakt om jou emotioneel te manipuleren.
Ik zou nooit zeggen 'dan doe je het toch' tegen iemand die met zelfmoord dreigt, maar het dreigen is duidelijk een zwakheid bij jou - begrijpelijk.
Je kunt wel zeggen 'zoek hulp' en de telefoon erop gooien.

Hij kent jouw aangrijpingspunten door en door. Hij heeft dat geperfectioneerd.
Zolang jij hem houvast geeft zoekt hij nooit hulp. Heeft-ie niet nodig, want zijn emotionele behoefte wordt gevuld door jou leeg te zuigen.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat je gelijk hebt en voel me nu iets beter. Het is gewoon zwaar moeilijk en eng. Maar als ik zie dat ik, mijn man en mijn dochter die al uit huis is kapot zie gaan van de sress. Ben ik nog eens zo zeer bang voor zelfmoord maar wel voor onze toekomst. We Willen gewoon zonder angst leven. En gewoon leven en genieten. Maar is moeilijk want het lijkt wel dat een borderliner je zp leegt zuigt dat ie ons het leven niet gunt.
Alle reacties Link kopieren
Hulp heb ik gevraagd maar sta op de wachtlijst
Alle reacties Link kopieren
Lady43 schreef:
21-01-2020 15:06
Hulp heb ik gevraagd maar sta op de wachtlijst
Heeft je huisarts geen praktijkondersteuner?
In afwachting kun je daar misschien terecht om af en toe wat stoom af te blazen.
Alle reacties Link kopieren
Zeg dat hij op zichzelf moet. En als je uit bent, negeer de appjes en als hij belt niet opnemen.
Alle reacties Link kopieren
is bewindvoering geen oplossing of begeleid wonen? of soort van dagbegeleiding voor mensen met mentale handicap?
Alle reacties Link kopieren
als hij een gat in zijn hand heeft, dan gaat alleen wonen ook niet lukken als hij geld uitgeeft aan onnuttige dingen zodat hij nadien zijn huur niet meer kan betalen? heeft hij al jobs gehad of kan hij voor de rest functioneren in de maatschappij zoals bv studeren?
Wat zegt de vader?

Nu red je hem steeds, dat is het moederhart. Uiteindelijk is hij daar niet mee geholpen. Je ziet zelf, de situatie verandert niet. Dus zoek zsm hulp voor jezelf. Als de wachtlijst lang is, ga weer terug naar de huisarts.
Beschermd wonen lijkt me een prima optie dan. Daar leren ze je ook met geld om te gaan, hulp bij dagbesteding, en het ontlast de familie.

Moeilijk hoor TO. Maar ik zou wel eens grens trekken; ik wil er voor je zijn, maar dan moet jij ook jouw deel doen. Behandeling dus.

Wanneer is hij gediagnosticeerd en heeft hij ooit wel behandeling gehad?
Hij is 21. Dus hij heeft op zijn 14e de diagnose gehad? Ik denk inderdaad dat je zelf ook wel wat hulp kan gebruiken want op zijn 14e was hij nog een kind en had je hem naar de juiste plek kunnen dwingen voor een aantal jaar goede hulp. Nu is hij 21 en kan dat inderdaad niet meer.

Je praat trouwens al over je kind alsof je er een hekel aan hebt.
Alle reacties Link kopieren
YellowLemon schreef:
21-01-2020 15:18
Hij is 21. Dus hij heeft op zijn 14e de diagnose gehad? Ik denk inderdaad dat je zelf ook wel wat hulp kan gebruiken want op zijn 14e was hij nog een kind en had je hem naar de juiste plek kunnen dwingen voor een aantal jaar goede hulp. Nu is hij 21 en kan dat inderdaad niet meer.

Je praat trouwens al over je kind alsof je er een hekel aan hebt.
ja sorry maar kan haar wel begrijpen, ook een moeder heeft haar limieten
De enige manier waarop je hier uit gaat komen is grenzen stellen. Als hij dreigt met zelfmoord: 112 of de crisisdienst bellen en hem dat zeggen dat je dat doet, zijn huisarts bellen en je zorgen uitspreken. De lol van dreigen met zelfmoord is er snel af als mensen je serieus gaan nemen. Nu krijgt hij enorm veel aandacht met suïcidedreiging. Als je dat omzet in ‘jeetje, dat kan ik als moeder niet oplossen, daar is professionele hulp bij nodig’ elke keer als hij dreigt dan is het gauw klaar.

Niet opnemen als je hem niet wilt spreken. Zet zijn nummer op stil. Spreek alleen op gezette tijden met hem af op een plek die jij uitkiest. Zoek hulp bij het verdragen van de woede en wanhoop die dit bij hem op gaat roepen, want zijn normale trukendoos werkt dan niet meer.

Hij kan alleen zichzelf beter maken, dat kun jij niet voor hem doen. Maar hij kan jullie wel allemaal ten gronde richten als jullie geen grenzen gaan stellen. Dus 1 iemand misschien naar de tyfus of 4 mensen zeker weten naar de tyfus, dat is een beetje je keus, kort door de bocht
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je hem gewoon het huis uit moet zetten. Het klinkt als een zeer ingewikkelde persoon en borderliners zijn gewoon geen leuke mensen. Ik zou dus voor jezelf en de rest van het gezin kiezen. Misschien leert hij ook nog wat van meer eigen verantwoordelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
YellowLemon schreef:
21-01-2020 15:18


Je praat trouwens al over je kind alsof je er een hekel aan hebt.


Ze is bang, dat ze een hekel aan hem gaat krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Praktijk ondersteuner heeft geen verstand van borderline. krijg alleen te horen wat erg echt erg
icequeen2000 schreef:
21-01-2020 15:20
ja sorry maar kan haar wel begrijpen, ook een moeder heeft haar limieten
Ja bij borderline is dat blijkbaar normaal. Dat zijn vervelende mensen. Maar als het bijvoorbeeld om een zwakbegaafd kind was gegaan waardoor je niet onbezorgd op je terrasje kan zitten, of een fysiek gehandicapt kind dan waren de reacties heel anders geweest.
YellowLemon schreef:
21-01-2020 15:18
Hij is 21. Dus hij heeft op zijn 14e de diagnose gehad? Ik denk inderdaad dat je zelf ook wel wat hulp kan gebruiken want op zijn 14e was hij nog een kind en had je hem naar de juiste plek kunnen dwingen voor een aantal jaar goede hulp. Nu is hij 21 en kan dat inderdaad niet meer.

Je praat trouwens al over je kind alsof je er een hekel aan hebt.
Dat is zo’n onzin. Ik ken meerdere gezinnen die compleet ontwricht zijn geraakt door 1 kind met borderline. Ook een 14 jarige kan je niet dwingen (en met 14 kun je nog geen borderline diagnose krijgen dacht ik). Je kunt een 14 jarige misschien nog op de stoep van een psycholoog afleveren, of zelfs in een internaat stoppen, zeker. Maar je kunt niemand dwingen om aan zichzelf te werken. Behandeling kun je niet afdwingen, zelfs niet als je iemand kunt dwingen in een behandelsetting te verblijven.

Een kind van 14 dat niet wil kan daadwerkelijk een heel gezin overhoop halen. Ik ken mensen die de deuren thuis niet van het slot durfden te doen, als het kind met borderline dan plots binnenviel kregen ze die niet meer buiten, kwam het tot fysiek geweld en dan moest de politie er aan te pas komen. Die niet meer de deur uit durfden, want 1x niet opnemen als kind belde betekende dagenlange crisis en woedeaanvallen, suïcidepogingen enzovoorts.

Wat jij hier zegt is zo onterecht....
En heb je gevraagd of de huisarts wat druk kan zetten voor hulp voor jou? Heb je de huisarts alles verteld? Jij hebt met spoed hulp nodig.

Is hij een gevaar voor zichzelf of jullie?
YellowLemon schreef:
21-01-2020 15:24
Ja bij borderline is dat blijkbaar normaal. Dat zijn vervelende mensen. Maar als het bijvoorbeeld om een zwakbegaafd kind was gegaan waardoor je niet onbezorgd op je terrasje kan zitten, of een fysiek gehandicapt kind dan waren de reacties heel anders geweest.
Je mag iemand die zich zo gedraagt niet vervelend noemen? Ziekte of geen ziekte, dergelijk gedrag valt te sturen en hulp valt te zoeken. Zwakbegaafdheid kun je niet behandelen, borderline wel. Als je dat weigert en zo met je familie om gaat ben je wat mij betreft een heel vervelend mens.
Malinois schreef:
21-01-2020 15:24
Dat is zo’n onzin. Ik ken meerdere gezinnen die compleet ontwricht zijn geraakt door 1 kind met borderline. Ook een 14 jarige kan je niet dwingen (en met 14 kun je nog geen borderline diagnose krijgen dacht ik). Je kunt een 14 jarige misschien nog op de stoep van een psycholoog afleveren, of zelfs in een internaat stoppen, zeker. Maar je kunt niemand dwingen om aan zichzelf te werken. Behandeling kun je niet afdwingen, zelfs niet als je iemand kunt dwingen in een behandelsetting te verblijven.

Een kind van 14 dat niet wil kan daadwerkelijk een heel gezin overhoop halen. Ik ken mensen die de deuren thuis niet van het slot durfden te doen, als het kind met borderline dan plots binnenviel kregen ze die niet meer buiten, kwam het tot fysiek geweld en dan moest de politie er aan te pas komen. Die niet meer de deur uit durfden, want 1x niet opnemen als kind belde betekende dagenlange crisis en woedeaanvallen, suïcidepogingen enzovoorts.

Wat jij hier zegt is zo onterecht....
Feit blijft dat je met een minderjarig kind die stappen kan nemen als het zo ernstig is en dat het mij lijkt dat je die verplichting ook hebt als ouder.
Lady43 schreef:
21-01-2020 15:22
Praktijk ondersteuner heeft geen verstand van borderline. krijg alleen te horen wat erg echt erg
Die herken ik wel. Ga naar je wijkteam of gemeente, vraag of jij ondersteuning kunt krijgen via de wmo van iemand die verstand heeft van borderline. Liefst iemand die normaal gesproken werkt met mensen met borderline als ambulant hulpverlener ofzo. Die kan je waarschijnlijk beter ondersteunen. En ga naar een lotgenoten groep op zoek. Die zijn er bij de ggz. Ik denk dat je daar veel herkenning zult vinden

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven