Psyche
alle pijlers
Breken met mijn moeder
zondag 25 december 2016 om 11:53
Beste iedereen,
Onlangs heb ik een post geplaatst over de het gedrag van mijn moeder. Hierin heb ik uitgelegd hoe mijn moeder nog steeds invloed op mij probeerd uit te oefenen (ben ondertussen 29). Ik heb het, nu ik een tijd niet meer bij mijn ouders inwoon, een tijdje aangekeken, maar denk niet dat mijn moeder zal veranderen.
Gisteravond (kerstavond) was het weer raak met ruzie, schreeuwen en huilen, nadat ik had aangegeven niet bij mijn ouders te blijven slapen. Ook heb ik nooit gezegd dat wel te willen doen, mij moeder ging hier gewoon vanuit, dus zij heeft bepaald. Toen ik had aangegeven dat ik naar huis ging en mijn jas aan het aantrekken was, reageerde mijn moeder emotioneel met reacties als "Had ik niet van jou verwacht dat je naar huis zou gaan, je stelt mij teleur, het is kerst.." maar dat niet op een rustige toon, maar schreeuwend en huilend. Alsof het een klein kind was. Volgens mij is het geen rare keuze dat iemand gewoon in z'n eigen huis wil slapen. Mijn vader heeft aangegeven dat zij zich niet zo druk moet maken en "normaal" moet doen.
Toen ik bij de auto stond, hoor ik haar van buitenaf tegen mijn vader en zusje schreeuwen en tieren. Ondertussen keek ik naar het huis ernaast en zag ik de buren gezellig gourmetten met hun twee dochters, schoonzonen en kleinkinderen. Een heel groot contrast met hoe het (weer) eens bij mijn ouders ging. Dit is niet een eenmalig probleem, maar altijd is het hetzelfde.
Mijn vriend zit nu in Oosterijk en had graag met hem mee gewild, maar door mijn moeders invloed zit ik dus nu alleen thuis met kerst. Dit gaat al mijn hele leven zo, zie mijn eerdere post.
Ik trek dit niet meer! Altijd mijzelf te moeten verantwoorden en te ruziën met mijn moeder over mijn keuzes. Het kleineren, manipuleren en emotionele onstabiliteit richting mij is mij te veel. Ik kan zo geen leven leiden zoals ik dat graag wil.
Nu is mijn vraag aan jullie, waar ik al een geruimste tijd mee zit: moet ik het contact met mijn moeder (tijdelijk) verbreken? Zo ja, wat is hiervoor de beste aanpak?
Een poll is misschien niet de beste manier, maar dan heb ik grofweg een duidelijk beeld van wat de meerderheid vindt. Ook zou ik graag in contact willen komen met vrouwen die het contact met hun moeder hebben verbroken.
Ik hoor graag van jullie.
Onlangs heb ik een post geplaatst over de het gedrag van mijn moeder. Hierin heb ik uitgelegd hoe mijn moeder nog steeds invloed op mij probeerd uit te oefenen (ben ondertussen 29). Ik heb het, nu ik een tijd niet meer bij mijn ouders inwoon, een tijdje aangekeken, maar denk niet dat mijn moeder zal veranderen.
Gisteravond (kerstavond) was het weer raak met ruzie, schreeuwen en huilen, nadat ik had aangegeven niet bij mijn ouders te blijven slapen. Ook heb ik nooit gezegd dat wel te willen doen, mij moeder ging hier gewoon vanuit, dus zij heeft bepaald. Toen ik had aangegeven dat ik naar huis ging en mijn jas aan het aantrekken was, reageerde mijn moeder emotioneel met reacties als "Had ik niet van jou verwacht dat je naar huis zou gaan, je stelt mij teleur, het is kerst.." maar dat niet op een rustige toon, maar schreeuwend en huilend. Alsof het een klein kind was. Volgens mij is het geen rare keuze dat iemand gewoon in z'n eigen huis wil slapen. Mijn vader heeft aangegeven dat zij zich niet zo druk moet maken en "normaal" moet doen.
Toen ik bij de auto stond, hoor ik haar van buitenaf tegen mijn vader en zusje schreeuwen en tieren. Ondertussen keek ik naar het huis ernaast en zag ik de buren gezellig gourmetten met hun twee dochters, schoonzonen en kleinkinderen. Een heel groot contrast met hoe het (weer) eens bij mijn ouders ging. Dit is niet een eenmalig probleem, maar altijd is het hetzelfde.
Mijn vriend zit nu in Oosterijk en had graag met hem mee gewild, maar door mijn moeders invloed zit ik dus nu alleen thuis met kerst. Dit gaat al mijn hele leven zo, zie mijn eerdere post.
Ik trek dit niet meer! Altijd mijzelf te moeten verantwoorden en te ruziën met mijn moeder over mijn keuzes. Het kleineren, manipuleren en emotionele onstabiliteit richting mij is mij te veel. Ik kan zo geen leven leiden zoals ik dat graag wil.
Nu is mijn vraag aan jullie, waar ik al een geruimste tijd mee zit: moet ik het contact met mijn moeder (tijdelijk) verbreken? Zo ja, wat is hiervoor de beste aanpak?
Een poll is misschien niet de beste manier, maar dan heb ik grofweg een duidelijk beeld van wat de meerderheid vindt. Ook zou ik graag in contact willen komen met vrouwen die het contact met hun moeder hebben verbroken.
Ik hoor graag van jullie.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 12:22
Ik snap wat je zegt hoor bunnylover, echter zie je in dit soort situaties dat jaren geleden al de toon is gezet. Toen jij bijvoorbeeld 14-19 was heeft je moeder je waarschijnlijk flink emotioneel gechanteerd, gemanipuleerd en beschadigd. Zij heeft langzaamaan jou grenzen verlegd naar wat acceptabel gedrag is tussen jullie.
Daardoor is een vicieuze cirkel ontstaan die nu moeilijk te doorbreken is omdat jou moeder je al heel lang zo behandeld heeft.
Nu ben jij op een punt gekomen dat je dit niet meer wilt accepteren, heel begrijpelijk. Maar hoe kan je dat bereiken? Het enige waar je invloed op hebt is jou eigen gedrag. En ik snap dat jou moeder het grote probleem is, maar zij zal denk ik nooit veranderen.
Als ik jou was zou ik vanaf nu een grens trekken. Heel duidelijk en consequent zijn. Haar geen invloed meer laten uitoefenen op jou. Eigen keuzes maken. En heel belangrijk; zodra zij aangeeft het ergens niet mee eens te zijn, GEEN uitleg of verantwoording afleggen. Want het is JOUW keuze, klaar. Je geeft haar zo hopelijk geen ruimte om haar zin door te drammen. Jou moeder neemt namelijk al jaren de ruimte die ze krijgt van jou.
Dit een tijd volhouden en kijken wat er gebeurd. Mocht het niet helpen dan heb je alles geprobeerd en zou ik klaar zijn met proberen.
En oja, praat er over met je zusje, of doe je dat al? Probeer haar in ieder geval niet kwijt te raken. Heel veel succes!
Daardoor is een vicieuze cirkel ontstaan die nu moeilijk te doorbreken is omdat jou moeder je al heel lang zo behandeld heeft.
Nu ben jij op een punt gekomen dat je dit niet meer wilt accepteren, heel begrijpelijk. Maar hoe kan je dat bereiken? Het enige waar je invloed op hebt is jou eigen gedrag. En ik snap dat jou moeder het grote probleem is, maar zij zal denk ik nooit veranderen.
Als ik jou was zou ik vanaf nu een grens trekken. Heel duidelijk en consequent zijn. Haar geen invloed meer laten uitoefenen op jou. Eigen keuzes maken. En heel belangrijk; zodra zij aangeeft het ergens niet mee eens te zijn, GEEN uitleg of verantwoording afleggen. Want het is JOUW keuze, klaar. Je geeft haar zo hopelijk geen ruimte om haar zin door te drammen. Jou moeder neemt namelijk al jaren de ruimte die ze krijgt van jou.
Dit een tijd volhouden en kijken wat er gebeurd. Mocht het niet helpen dan heb je alles geprobeerd en zou ik klaar zijn met proberen.
En oja, praat er over met je zusje, of doe je dat al? Probeer haar in ieder geval niet kwijt te raken. Heel veel succes!
zondag 25 december 2016 om 12:23
quote:_Inkie_ schreef op 25 december 2016 @ 12:11:
Het lijkt mij niet gezond dat jij je nog zo laat beïnvloeden door je moeder, niet meegaan met je vriend door je moeder is toch wel raar hoor. En wat anderen ook al zeggen duidelijker zijn en van te voren aangeven dat je daar komt eten maar niet blijft slapen. Misschien dat dat gaat helpen en als dat allemaal niet helpt dan pas overwegen of je voorlopig het contact wilt verbreken.Ik heb haar al zo vaak aangegeven wat ik wel of niet wil. Ze moet ook ophouden aannames te doen. Ik heb eigenlijk al het mogelijke al gedaan. Vandaar dat ik nu op het punt sta het contact (tijdelijk) te verbreken.
Het lijkt mij niet gezond dat jij je nog zo laat beïnvloeden door je moeder, niet meegaan met je vriend door je moeder is toch wel raar hoor. En wat anderen ook al zeggen duidelijker zijn en van te voren aangeven dat je daar komt eten maar niet blijft slapen. Misschien dat dat gaat helpen en als dat allemaal niet helpt dan pas overwegen of je voorlopig het contact wilt verbreken.Ik heb haar al zo vaak aangegeven wat ik wel of niet wil. Ze moet ook ophouden aannames te doen. Ik heb eigenlijk al het mogelijke al gedaan. Vandaar dat ik nu op het punt sta het contact (tijdelijk) te verbreken.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 12:24
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 12:10:
[...]
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik laat het ook gebeuren. Ik denk ook omdat ik de hoop hou dat zij zal veranderen. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat dat niet gaat veranderen.Da's een conclusie die heel belangrijk is; daarmee kan je het proces van verandering inzetten. Dat proces ligt voornamelijk bij jou. Als eerste stap raad ik je aan om na te denken over wat je precies anders wilt en hoe je dat voor elkaar denkt te kunnen krijgen. Breken is een manier, maar wel een hele radicale. Voordat je daartoe overgaat, kan je beter eerst onderzoeken of je op een andere manier ook kan krijgen wat je wilt. Om dit rustig voor elkaar te krijgen, raad ik je aan om afstand te nemen, zowel fysiek als emotioneel.
[...]
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik laat het ook gebeuren. Ik denk ook omdat ik de hoop hou dat zij zal veranderen. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat dat niet gaat veranderen.Da's een conclusie die heel belangrijk is; daarmee kan je het proces van verandering inzetten. Dat proces ligt voornamelijk bij jou. Als eerste stap raad ik je aan om na te denken over wat je precies anders wilt en hoe je dat voor elkaar denkt te kunnen krijgen. Breken is een manier, maar wel een hele radicale. Voordat je daartoe overgaat, kan je beter eerst onderzoeken of je op een andere manier ook kan krijgen wat je wilt. Om dit rustig voor elkaar te krijgen, raad ik je aan om afstand te nemen, zowel fysiek als emotioneel.
zondag 25 december 2016 om 12:25
quote:Dajka schreef op 25 december 2016 @ 12:00:
Ik heb per ongeluk nee gestemt, maar bedoel: ja! Op basis van wat je hier schrijft lijd je er gewoon teveel onder en beïnvloed het jouw leven teveel. Is de band met vader en andere gezinsleden wel ok? Dat lijkt mij het meest lastige, als je daar wel nog gewoon contact mee wil.Inderdaad, ik heb goed contact met mijn vader en met mijn zusje. Mijn vader helpt wel, maar staat onder te veel invloed van m'n moeder. Ik heb eigenlijk altijd een beetje door hoop gehad dat mijn vader zou opstaan en zeggen dat hij er genoeg van heeft. Maar goed, dat is niet aan mij!
Ik heb per ongeluk nee gestemt, maar bedoel: ja! Op basis van wat je hier schrijft lijd je er gewoon teveel onder en beïnvloed het jouw leven teveel. Is de band met vader en andere gezinsleden wel ok? Dat lijkt mij het meest lastige, als je daar wel nog gewoon contact mee wil.Inderdaad, ik heb goed contact met mijn vader en met mijn zusje. Mijn vader helpt wel, maar staat onder te veel invloed van m'n moeder. Ik heb eigenlijk altijd een beetje door hoop gehad dat mijn vader zou opstaan en zeggen dat hij er genoeg van heeft. Maar goed, dat is niet aan mij!
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 12:26
Precies ja!
Het is erin geslooen. To heeft waarschijnlijk nooit van haar moeder geleerd assertief te zijn. Sterker nog, juist haar moeder was degene die lak had aan haar grenzen.
Ik denk ook dat je prof. Hulp moet zoeken.
En iig je vriend en zus je laten steunen.
quote:Zebra123 schreef op 25 december 2016 @ 12:22:
Ik snap wat je zegt hoor bunnylover, echter zie je in dit soort situaties dat jaren geleden al de toon is gezet. Toen jij bijvoorbeeld 14-19 was heeft je moeder je waarschijnlijk flink emotioneel gechanteerd, gemanipuleerd en beschadigd. Zij heeft langzaamaan jou grenzen verlegd naar wat acceptabel gedrag is tussen jullie.
Daardoor is een vicieuze cirkel ontstaan die nu moeilijk te doorbreken is omdat jou moeder je al heel lang zo behandeld heeft.
Nu ben jij op een punt gekomen dat je dit niet meer wilt accepteren, heel begrijpelijk. Maar hoe kan je dat bereiken? Het enige waar je invloed op hebt is jou eigen gedrag. En ik snap dat jou moeder het grote probleem is, maar zij zal denk ik nooit veranderen.
Als ik jou was zou ik vanaf nu een grens trekken. Heel duidelijk en consequent zijn. Haar geen invloed meer laten uitoefenen op jou. Eigen keuzes maken. En heel belangrijk; zodra zij aangeeft het ergens niet mee eens te zijn, GEEN uitleg of verantwoording afleggen. Want het is JOUW keuze, klaar. Je geeft haar zo hopelijk geen ruimte om haar zin door te drammen. Jou moeder neemt namelijk al jaren de ruimte die ze krijgt van jou.
Dit een tijd volhouden en kijken wat er gebeurd. Mocht het niet helpen dan heb je alles geprobeerd en zou ik klaar zijn met proberen.
En oja, praat er over met je zusje, of doe je dat al? Probeer haar in ieder geval niet kwijt te raken. Heel veel succes!
Het is erin geslooen. To heeft waarschijnlijk nooit van haar moeder geleerd assertief te zijn. Sterker nog, juist haar moeder was degene die lak had aan haar grenzen.
Ik denk ook dat je prof. Hulp moet zoeken.
En iig je vriend en zus je laten steunen.
quote:Zebra123 schreef op 25 december 2016 @ 12:22:
Ik snap wat je zegt hoor bunnylover, echter zie je in dit soort situaties dat jaren geleden al de toon is gezet. Toen jij bijvoorbeeld 14-19 was heeft je moeder je waarschijnlijk flink emotioneel gechanteerd, gemanipuleerd en beschadigd. Zij heeft langzaamaan jou grenzen verlegd naar wat acceptabel gedrag is tussen jullie.
Daardoor is een vicieuze cirkel ontstaan die nu moeilijk te doorbreken is omdat jou moeder je al heel lang zo behandeld heeft.
Nu ben jij op een punt gekomen dat je dit niet meer wilt accepteren, heel begrijpelijk. Maar hoe kan je dat bereiken? Het enige waar je invloed op hebt is jou eigen gedrag. En ik snap dat jou moeder het grote probleem is, maar zij zal denk ik nooit veranderen.
Als ik jou was zou ik vanaf nu een grens trekken. Heel duidelijk en consequent zijn. Haar geen invloed meer laten uitoefenen op jou. Eigen keuzes maken. En heel belangrijk; zodra zij aangeeft het ergens niet mee eens te zijn, GEEN uitleg of verantwoording afleggen. Want het is JOUW keuze, klaar. Je geeft haar zo hopelijk geen ruimte om haar zin door te drammen. Jou moeder neemt namelijk al jaren de ruimte die ze krijgt van jou.
Dit een tijd volhouden en kijken wat er gebeurd. Mocht het niet helpen dan heb je alles geprobeerd en zou ik klaar zijn met proberen.
En oja, praat er over met je zusje, of doe je dat al? Probeer haar in ieder geval niet kwijt te raken. Heel veel succes!
zondag 25 december 2016 om 12:31
Je moeder is er niet de oorzaak van dat jij nu alleen zit.
Dat heb je hwlemaal zelf besloten. Je vriend wilde dat jij mee ging naar Oostenrijk. Dat wilde jij niet omdat je vond dat je met kerst naar je moeder moest.
Je moeder wilde dat je bleef logeren maar jij hebt besloten dat je naar huis wilde. En nu zit je dus alleen.Je had ook kunnen blijven.
Als ikje vriend was zou ik het uitmaken. Doid vermoeiend zo'n vriendin die haar hele leven la as t bepalen door haar moeder. Zodat ze niet eens gezellug met je op vakantie wil. En dan als klap op de vuhrpijl niet eens bij haar moeder zit.
En dan niet je moeder de schuld geven als hij er op een dag genoeg van heeft en bij je weggaat. Want dat komt door de keuzes die je zelf maakt.
.
Je moeder is te manipulerend en laat je niet los. Ma as r jij kiest ervoor om daar in med te gaan.
Breken met je vrienden moeder lijkt mij geen goed idee. Is de makjelijkste oplossing. Weglopen zodra het e er n beetje moeilijk wordt.
Leer oor jezelf op te komen. Daar heb ne veel meer aan.
Dat heb je hwlemaal zelf besloten. Je vriend wilde dat jij mee ging naar Oostenrijk. Dat wilde jij niet omdat je vond dat je met kerst naar je moeder moest.
Je moeder wilde dat je bleef logeren maar jij hebt besloten dat je naar huis wilde. En nu zit je dus alleen.Je had ook kunnen blijven.
Als ikje vriend was zou ik het uitmaken. Doid vermoeiend zo'n vriendin die haar hele leven la as t bepalen door haar moeder. Zodat ze niet eens gezellug met je op vakantie wil. En dan als klap op de vuhrpijl niet eens bij haar moeder zit.
En dan niet je moeder de schuld geven als hij er op een dag genoeg van heeft en bij je weggaat. Want dat komt door de keuzes die je zelf maakt.
.
Je moeder is te manipulerend en laat je niet los. Ma as r jij kiest ervoor om daar in med te gaan.
Breken met je vrienden moeder lijkt mij geen goed idee. Is de makjelijkste oplossing. Weglopen zodra het e er n beetje moeilijk wordt.
Leer oor jezelf op te komen. Daar heb ne veel meer aan.
zondag 25 december 2016 om 12:32
quote:Zebra123 schreef op 25 december 2016 @ 12:22:
Ik snap wat je zegt hoor bunnylover, echter zie je in dit soort situaties dat jaren geleden al de toon is gezet. Toen jij bijvoorbeeld 14-19 was heeft je moeder je waarschijnlijk flink emotioneel gechanteerd, gemanipuleerd en beschadigd. Zij heeft langzaamaan jou grenzen verlegd naar wat acceptabel gedrag is tussen jullie.
Daardoor is een vicieuze cirkel ontstaan die nu moeilijk te doorbreken is omdat jou moeder je al heel lang zo behandeld heeft.
Nu ben jij op een punt gekomen dat je dit niet meer wilt accepteren, heel begrijpelijk. Maar hoe kan je dat bereiken? Het enige waar je invloed op hebt is jou eigen gedrag. En ik snap dat jou moeder het grote probleem is, maar zij zal denk ik nooit veranderen.
Als ik jou was zou ik vanaf nu een grens trekken. Heel duidelijk en consequent zijn. Haar geen invloed meer laten uitoefenen op jou. Eigen keuzes maken. En heel belangrijk; zodra zij aangeeft het ergens niet mee eens te zijn, GEEN uitleg of verantwoording afleggen. Want het is JOUW keuze, klaar. Je geeft haar zo hopelijk geen ruimte om haar zin door te drammen. Jou moeder neemt namelijk al jaren de ruimte die ze krijgt van jou.
Dit een tijd volhouden en kijken wat er gebeurd. Mocht het niet helpen dan heb je alles geprobeerd en zou ik klaar zijn met proberen.
En oja, praat er over met je zusje, of doe je dat al? Probeer haar in ieder geval niet kwijt te raken. Heel veel succes!Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.
Ik snap wat je zegt hoor bunnylover, echter zie je in dit soort situaties dat jaren geleden al de toon is gezet. Toen jij bijvoorbeeld 14-19 was heeft je moeder je waarschijnlijk flink emotioneel gechanteerd, gemanipuleerd en beschadigd. Zij heeft langzaamaan jou grenzen verlegd naar wat acceptabel gedrag is tussen jullie.
Daardoor is een vicieuze cirkel ontstaan die nu moeilijk te doorbreken is omdat jou moeder je al heel lang zo behandeld heeft.
Nu ben jij op een punt gekomen dat je dit niet meer wilt accepteren, heel begrijpelijk. Maar hoe kan je dat bereiken? Het enige waar je invloed op hebt is jou eigen gedrag. En ik snap dat jou moeder het grote probleem is, maar zij zal denk ik nooit veranderen.
Als ik jou was zou ik vanaf nu een grens trekken. Heel duidelijk en consequent zijn. Haar geen invloed meer laten uitoefenen op jou. Eigen keuzes maken. En heel belangrijk; zodra zij aangeeft het ergens niet mee eens te zijn, GEEN uitleg of verantwoording afleggen. Want het is JOUW keuze, klaar. Je geeft haar zo hopelijk geen ruimte om haar zin door te drammen. Jou moeder neemt namelijk al jaren de ruimte die ze krijgt van jou.
Dit een tijd volhouden en kijken wat er gebeurd. Mocht het niet helpen dan heb je alles geprobeerd en zou ik klaar zijn met proberen.
En oja, praat er over met je zusje, of doe je dat al? Probeer haar in ieder geval niet kwijt te raken. Heel veel succes!Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 12:33
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 12:32:
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.Maar dan zit jij je zin toch ook door te drukken? Jullie zijn beide aan elkaar gewaagd begrijp ik.
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.Maar dan zit jij je zin toch ook door te drukken? Jullie zijn beide aan elkaar gewaagd begrijp ik.
zondag 25 december 2016 om 12:33
quote:7102 schreef op 25 december 2016 @ 12:23:
En ik vraag mij af wat er vooraf is gegaan, voor dat je besloot om op te stappen en naar huis toe te gaan.Dat is het 'm juist, helemaal niets! We hebben gewoon kerstavond gevierd met heerlijk eten en cadeautjes. Daarna nog dessert en film gekeken. Het was al tegen 23:00 uur, was moe en wilde naar huis. Ik stond op, zei dat ik naar huis ging en toe barste de bom.
En ik vraag mij af wat er vooraf is gegaan, voor dat je besloot om op te stappen en naar huis toe te gaan.Dat is het 'm juist, helemaal niets! We hebben gewoon kerstavond gevierd met heerlijk eten en cadeautjes. Daarna nog dessert en film gekeken. Het was al tegen 23:00 uur, was moe en wilde naar huis. Ik stond op, zei dat ik naar huis ging en toe barste de bom.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 12:35
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 12:32:
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.Je moet niets uitleggen. Wat jij als een probleem ziet, ziet de ander niet als een probleem. Uitleggen en brieven schrijven heeft geen zin. Gewoon doen wat jij wilt heeft wel zin.
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.Je moet niets uitleggen. Wat jij als een probleem ziet, ziet de ander niet als een probleem. Uitleggen en brieven schrijven heeft geen zin. Gewoon doen wat jij wilt heeft wel zin.
zondag 25 december 2016 om 12:36
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 12:32:
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.In dat geval weet je zelf jou antwoord op je poll al. Als je zoveel hebt geprobeerd dan is het nu klaar. Het zal pijn doen en je zal je (geheel onterecht) schuldig gaan voelen maar je kan zo niet langer doorgaan.
Iemand had het over het contact op een lager pitje zetten maar dat is in dit soort bizar verstoorde relaties vaak onmogelijk.
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.In dat geval weet je zelf jou antwoord op je poll al. Als je zoveel hebt geprobeerd dan is het nu klaar. Het zal pijn doen en je zal je (geheel onterecht) schuldig gaan voelen maar je kan zo niet langer doorgaan.
Iemand had het over het contact op een lager pitje zetten maar dat is in dit soort bizar verstoorde relaties vaak onmogelijk.
zondag 25 december 2016 om 12:38
quote:sugarmiss schreef op 25 december 2016 @ 12:31:
Je moeder is er niet de oorzaak van dat jij nu alleen zit.
Dat heb je hwlemaal zelf besloten. Je vriend wilde dat jij mee ging naar Oostenrijk. Dat wilde jij niet omdat je vond dat je met kerst naar je moeder moest.
Je moeder wilde dat je bleef logeren maar jij hebt besloten dat je naar huis wilde. En nu zit je dus alleen.Je had ook kunnen blijven.
Als ikje vriend was zou ik het uitmaken. Doid vermoeiend zo'n vriendin die haar hele leven la as t bepalen door haar moeder. Zodat ze niet eens gezellug met je op vakantie wil. En dan als klap op de vuhrpijl niet eens bij haar moeder zit.
En dan niet je moeder de schuld geven als hij er op een dag genoeg van heeft en bij je weggaat. Want dat komt door de keuzes die je zelf maakt.
.
Je moeder is te manipulerend en laat je niet los. Ma as r jij kiest ervoor om daar in med te gaan.
Breken met je vrienden moeder lijkt mij geen goed idee. Is de makjelijkste oplossing. Weglopen zodra het e er n beetje moeilijk wordt.
Leer oor jezelf op te komen. Daar heb ne veel meer aan.Het gaat erom dat zij wilde bepaalden of ik zou blijven ja of nee. Ik wil haar beslissingen over wat ik doe doorbreken. Ja, ik zit alleen omdat ik er voor het gekozen om naar huis te gaan, maar alleen omdat ik niet wil dat zij voor mij beslist dat ik daar MOET blijven.
Je moeder is er niet de oorzaak van dat jij nu alleen zit.
Dat heb je hwlemaal zelf besloten. Je vriend wilde dat jij mee ging naar Oostenrijk. Dat wilde jij niet omdat je vond dat je met kerst naar je moeder moest.
Je moeder wilde dat je bleef logeren maar jij hebt besloten dat je naar huis wilde. En nu zit je dus alleen.Je had ook kunnen blijven.
Als ikje vriend was zou ik het uitmaken. Doid vermoeiend zo'n vriendin die haar hele leven la as t bepalen door haar moeder. Zodat ze niet eens gezellug met je op vakantie wil. En dan als klap op de vuhrpijl niet eens bij haar moeder zit.
En dan niet je moeder de schuld geven als hij er op een dag genoeg van heeft en bij je weggaat. Want dat komt door de keuzes die je zelf maakt.
.
Je moeder is te manipulerend en laat je niet los. Ma as r jij kiest ervoor om daar in med te gaan.
Breken met je vrienden moeder lijkt mij geen goed idee. Is de makjelijkste oplossing. Weglopen zodra het e er n beetje moeilijk wordt.
Leer oor jezelf op te komen. Daar heb ne veel meer aan.Het gaat erom dat zij wilde bepaalden of ik zou blijven ja of nee. Ik wil haar beslissingen over wat ik doe doorbreken. Ja, ik zit alleen omdat ik er voor het gekozen om naar huis te gaan, maar alleen omdat ik niet wil dat zij voor mij beslist dat ik daar MOET blijven.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 12:40
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 12:38:
[...]
Het gaat erom dat zij wilde bepaalden of ik zou blijven ja of nee. Ik wil haar beslissingen over wat ik doe doorbreken. Ja, ik zit alleen omdat ik er voor het gekozen om naar huis te gaan, maar alleen omdat ik niet wil dat zij voor mij beslist dat ik daar MOET blijven.Nee, jij bent op gestapt, had je beloofd om 1e kerstdag daar te zijn?
[...]
Het gaat erom dat zij wilde bepaalden of ik zou blijven ja of nee. Ik wil haar beslissingen over wat ik doe doorbreken. Ja, ik zit alleen omdat ik er voor het gekozen om naar huis te gaan, maar alleen omdat ik niet wil dat zij voor mij beslist dat ik daar MOET blijven.Nee, jij bent op gestapt, had je beloofd om 1e kerstdag daar te zijn?
zondag 25 december 2016 om 12:40
Hoezo haar zin door te drukken?
Zij moet doen wat moeder wil. Heeft ze een andere mening of wil ze iets niet wat moeder voor ogen had ( bv blijven slapen). Dan krijgt ze ruzie gaat moeder huilen/manipuleren.
Als ze probeert haar grens aan te geven is dit haar zin doordrukken?
Wat een niet helpende opmerking.
quote:7102 schreef op 25 december 2016 @ 12:33:
[...]
Maar dan zit jij je zin toch ook door te drukken? Jullie zijn beide aan elkaar gewaagd begrijp ik.
Zij moet doen wat moeder wil. Heeft ze een andere mening of wil ze iets niet wat moeder voor ogen had ( bv blijven slapen). Dan krijgt ze ruzie gaat moeder huilen/manipuleren.
Als ze probeert haar grens aan te geven is dit haar zin doordrukken?
Wat een niet helpende opmerking.
quote:7102 schreef op 25 december 2016 @ 12:33:
[...]
Maar dan zit jij je zin toch ook door te drukken? Jullie zijn beide aan elkaar gewaagd begrijp ik.
