Psyche
alle pijlers
Breken met mijn moeder
zondag 25 december 2016 om 11:53
Beste iedereen,
Onlangs heb ik een post geplaatst over de het gedrag van mijn moeder. Hierin heb ik uitgelegd hoe mijn moeder nog steeds invloed op mij probeerd uit te oefenen (ben ondertussen 29). Ik heb het, nu ik een tijd niet meer bij mijn ouders inwoon, een tijdje aangekeken, maar denk niet dat mijn moeder zal veranderen.
Gisteravond (kerstavond) was het weer raak met ruzie, schreeuwen en huilen, nadat ik had aangegeven niet bij mijn ouders te blijven slapen. Ook heb ik nooit gezegd dat wel te willen doen, mij moeder ging hier gewoon vanuit, dus zij heeft bepaald. Toen ik had aangegeven dat ik naar huis ging en mijn jas aan het aantrekken was, reageerde mijn moeder emotioneel met reacties als "Had ik niet van jou verwacht dat je naar huis zou gaan, je stelt mij teleur, het is kerst.." maar dat niet op een rustige toon, maar schreeuwend en huilend. Alsof het een klein kind was. Volgens mij is het geen rare keuze dat iemand gewoon in z'n eigen huis wil slapen. Mijn vader heeft aangegeven dat zij zich niet zo druk moet maken en "normaal" moet doen.
Toen ik bij de auto stond, hoor ik haar van buitenaf tegen mijn vader en zusje schreeuwen en tieren. Ondertussen keek ik naar het huis ernaast en zag ik de buren gezellig gourmetten met hun twee dochters, schoonzonen en kleinkinderen. Een heel groot contrast met hoe het (weer) eens bij mijn ouders ging. Dit is niet een eenmalig probleem, maar altijd is het hetzelfde.
Mijn vriend zit nu in Oosterijk en had graag met hem mee gewild, maar door mijn moeders invloed zit ik dus nu alleen thuis met kerst. Dit gaat al mijn hele leven zo, zie mijn eerdere post.
Ik trek dit niet meer! Altijd mijzelf te moeten verantwoorden en te ruziën met mijn moeder over mijn keuzes. Het kleineren, manipuleren en emotionele onstabiliteit richting mij is mij te veel. Ik kan zo geen leven leiden zoals ik dat graag wil.
Nu is mijn vraag aan jullie, waar ik al een geruimste tijd mee zit: moet ik het contact met mijn moeder (tijdelijk) verbreken? Zo ja, wat is hiervoor de beste aanpak?
Een poll is misschien niet de beste manier, maar dan heb ik grofweg een duidelijk beeld van wat de meerderheid vindt. Ook zou ik graag in contact willen komen met vrouwen die het contact met hun moeder hebben verbroken.
Ik hoor graag van jullie.
Onlangs heb ik een post geplaatst over de het gedrag van mijn moeder. Hierin heb ik uitgelegd hoe mijn moeder nog steeds invloed op mij probeerd uit te oefenen (ben ondertussen 29). Ik heb het, nu ik een tijd niet meer bij mijn ouders inwoon, een tijdje aangekeken, maar denk niet dat mijn moeder zal veranderen.
Gisteravond (kerstavond) was het weer raak met ruzie, schreeuwen en huilen, nadat ik had aangegeven niet bij mijn ouders te blijven slapen. Ook heb ik nooit gezegd dat wel te willen doen, mij moeder ging hier gewoon vanuit, dus zij heeft bepaald. Toen ik had aangegeven dat ik naar huis ging en mijn jas aan het aantrekken was, reageerde mijn moeder emotioneel met reacties als "Had ik niet van jou verwacht dat je naar huis zou gaan, je stelt mij teleur, het is kerst.." maar dat niet op een rustige toon, maar schreeuwend en huilend. Alsof het een klein kind was. Volgens mij is het geen rare keuze dat iemand gewoon in z'n eigen huis wil slapen. Mijn vader heeft aangegeven dat zij zich niet zo druk moet maken en "normaal" moet doen.
Toen ik bij de auto stond, hoor ik haar van buitenaf tegen mijn vader en zusje schreeuwen en tieren. Ondertussen keek ik naar het huis ernaast en zag ik de buren gezellig gourmetten met hun twee dochters, schoonzonen en kleinkinderen. Een heel groot contrast met hoe het (weer) eens bij mijn ouders ging. Dit is niet een eenmalig probleem, maar altijd is het hetzelfde.
Mijn vriend zit nu in Oosterijk en had graag met hem mee gewild, maar door mijn moeders invloed zit ik dus nu alleen thuis met kerst. Dit gaat al mijn hele leven zo, zie mijn eerdere post.
Ik trek dit niet meer! Altijd mijzelf te moeten verantwoorden en te ruziën met mijn moeder over mijn keuzes. Het kleineren, manipuleren en emotionele onstabiliteit richting mij is mij te veel. Ik kan zo geen leven leiden zoals ik dat graag wil.
Nu is mijn vraag aan jullie, waar ik al een geruimste tijd mee zit: moet ik het contact met mijn moeder (tijdelijk) verbreken? Zo ja, wat is hiervoor de beste aanpak?
Een poll is misschien niet de beste manier, maar dan heb ik grofweg een duidelijk beeld van wat de meerderheid vindt. Ook zou ik graag in contact willen komen met vrouwen die het contact met hun moeder hebben verbroken.
Ik hoor graag van jullie.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 18:09
Die gaat echt niet meer veranderen hoor. Ik zou er klaar mee zijn. Als je alles hebt geprobeerd en de situatie verbetert nog niet, dan kun je alleen constateren dat de relatie altijd problematisch zal blijven. Ieder mens heeft zijn grenzen, de een bereikt ze wat eerder dan de ander maar aan alle geduld komt een einde ooit. Zelfs de geduldigste mens op aarde zou moeite hebben met je moeder.
En natuurlijk is het altijd zo dat je twee karakters hebt, die botsen, of twee mensen die niet door 1 deur kunnen maar dat wil niet zeggen dat het niet de schuld kan zijn van 1 van de 2 partijen. Ik zou het exact 5 minuten uithouden met je moeder, en dan was ik weg hoor. Ik denk de meeste mensen wel. Schreeuwen en huilen als een kind, wauw, mijn kaak zou op de grond vallen. En die zou ik oprapen en weglopen. Ga maar kleuteren met mensen die het wel willen tolereren, ik dus niet. Sterkte To, kerst is altijd kut met kutfamilie en reden tot veel relatiebreuken. In jouw geval snap ik dat.
En natuurlijk is het altijd zo dat je twee karakters hebt, die botsen, of twee mensen die niet door 1 deur kunnen maar dat wil niet zeggen dat het niet de schuld kan zijn van 1 van de 2 partijen. Ik zou het exact 5 minuten uithouden met je moeder, en dan was ik weg hoor. Ik denk de meeste mensen wel. Schreeuwen en huilen als een kind, wauw, mijn kaak zou op de grond vallen. En die zou ik oprapen en weglopen. Ga maar kleuteren met mensen die het wel willen tolereren, ik dus niet. Sterkte To, kerst is altijd kut met kutfamilie en reden tot veel relatiebreuken. In jouw geval snap ik dat.
zondag 25 december 2016 om 18:29
Ik heb deze situatie ook met mijn moeder.
Ik heb in een gesprek tijdens een rustig moment aangegeven dat ik deze situatie zat ben en haar een grens stel.
Ik kom langs en heb het leuk met haar maar op het moment dat ze zich met mij bemoeit op een manier die ik onprettig vind geef ik dit 1x aan. Gaat ze door? Dan ga ik weg omdat ik niet wil dat er ruzie ontstaat ( waar ik me later weer vervelend over voel).
Het heeft echt geholpen!
Ze merkte na een tijd dat haar gedrag ervoor zorgde dat ik echt wegging en ook het negeren van haar gedrag hierin had een positief effect!
Ik weet hoe beklemmend het kan zijn maar hoe cliché ook, wel uit liefde.
Breken met je moeder is nogal wat. Probeer het eens uit!
Ik heb in een gesprek tijdens een rustig moment aangegeven dat ik deze situatie zat ben en haar een grens stel.
Ik kom langs en heb het leuk met haar maar op het moment dat ze zich met mij bemoeit op een manier die ik onprettig vind geef ik dit 1x aan. Gaat ze door? Dan ga ik weg omdat ik niet wil dat er ruzie ontstaat ( waar ik me later weer vervelend over voel).
Het heeft echt geholpen!
Ze merkte na een tijd dat haar gedrag ervoor zorgde dat ik echt wegging en ook het negeren van haar gedrag hierin had een positief effect!
Ik weet hoe beklemmend het kan zijn maar hoe cliché ook, wel uit liefde.
Breken met je moeder is nogal wat. Probeer het eens uit!
zondag 25 december 2016 om 19:25
quote:007washere schreef op 25 december 2016 @ 17:49:
Beste bunnylover,
Ik snap je verhaal heel goed. Ik heb me ook heel lang zo gevoeld als jij. Ik heb 3 jaar geleden het contact met mijn moeder verbroken. Ik zeg niet dat het geen pijn doet, want het doet wel pijn. Maar ik voel me enorm opgelucht en bevrijd. Ik ben heel blij dat ik de stap genomen heb.
Mijn leven is nu een stuk rustiger en stabieler. Heel veel sterkte met jouw beslissing.Dat is wat ik ook wil.. Rust, stabiliteit en liefde.
Beste bunnylover,
Ik snap je verhaal heel goed. Ik heb me ook heel lang zo gevoeld als jij. Ik heb 3 jaar geleden het contact met mijn moeder verbroken. Ik zeg niet dat het geen pijn doet, want het doet wel pijn. Maar ik voel me enorm opgelucht en bevrijd. Ik ben heel blij dat ik de stap genomen heb.
Mijn leven is nu een stuk rustiger en stabieler. Heel veel sterkte met jouw beslissing.Dat is wat ik ook wil.. Rust, stabiliteit en liefde.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 19:28
quote:Ameliaaa schreef op 25 december 2016 @ 18:09:
Die gaat echt niet meer veranderen hoor. Ik zou er klaar mee zijn. Als je alles hebt geprobeerd en de situatie verbetert nog niet, dan kun je alleen constateren dat de relatie altijd problematisch zal blijven. Ieder mens heeft zijn grenzen, de een bereikt ze wat eerder dan de ander maar aan alle geduld komt een einde ooit. Zelfs de geduldigste mens op aarde zou moeite hebben met je moeder.
En natuurlijk is het altijd zo dat je twee karakters hebt, die botsen, of twee mensen die niet door 1 deur kunnen maar dat wil niet zeggen dat het niet de schuld kan zijn van 1 van de 2 partijen. Ik zou het exact 5 minuten uithouden met je moeder, en dan was ik weg hoor. Ik denk de meeste mensen wel. Schreeuwen en huilen als een kind, wauw, mijn kaak zou op de grond vallen. En die zou ik oprapen en weglopen. Ga maar kleuteren met mensen die het wel willen tolereren, ik dus niet. Sterkte To, kerst is altijd kut met kutfamilie en reden tot veel relatiebreuken. In jouw geval snap ik dat.Zij gaat ook niet meer veranderen. Ik heb zojuist m'n vader en m'n zusje gesproken. Ze hebben beide aangegeven dat ze achter mijn kant staan en dit ook tegen mijn moeder hebben gezegd. Mijn vader heeft aangegeven dat hij heeft gezegd dat hij vertelt heeft wat hij ervan vind. Ook dat hij tegen haar heeft gezegd dat zij op mijn leeftijd helemaal niet bij haar ouders is geweest met kerst en zij met mijn vader thuis zijn gebleven. Dit is toch werkelijk waar van de zotte!! En dan proberen een schuldgevoel aan te praten door te zeggen "Ik ga maar weg, want ik ben toch niet meer nodig" Ga ergens anders janken!
Die gaat echt niet meer veranderen hoor. Ik zou er klaar mee zijn. Als je alles hebt geprobeerd en de situatie verbetert nog niet, dan kun je alleen constateren dat de relatie altijd problematisch zal blijven. Ieder mens heeft zijn grenzen, de een bereikt ze wat eerder dan de ander maar aan alle geduld komt een einde ooit. Zelfs de geduldigste mens op aarde zou moeite hebben met je moeder.
En natuurlijk is het altijd zo dat je twee karakters hebt, die botsen, of twee mensen die niet door 1 deur kunnen maar dat wil niet zeggen dat het niet de schuld kan zijn van 1 van de 2 partijen. Ik zou het exact 5 minuten uithouden met je moeder, en dan was ik weg hoor. Ik denk de meeste mensen wel. Schreeuwen en huilen als een kind, wauw, mijn kaak zou op de grond vallen. En die zou ik oprapen en weglopen. Ga maar kleuteren met mensen die het wel willen tolereren, ik dus niet. Sterkte To, kerst is altijd kut met kutfamilie en reden tot veel relatiebreuken. In jouw geval snap ik dat.Zij gaat ook niet meer veranderen. Ik heb zojuist m'n vader en m'n zusje gesproken. Ze hebben beide aangegeven dat ze achter mijn kant staan en dit ook tegen mijn moeder hebben gezegd. Mijn vader heeft aangegeven dat hij heeft gezegd dat hij vertelt heeft wat hij ervan vind. Ook dat hij tegen haar heeft gezegd dat zij op mijn leeftijd helemaal niet bij haar ouders is geweest met kerst en zij met mijn vader thuis zijn gebleven. Dit is toch werkelijk waar van de zotte!! En dan proberen een schuldgevoel aan te praten door te zeggen "Ik ga maar weg, want ik ben toch niet meer nodig" Ga ergens anders janken!
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
maandag 26 december 2016 om 01:19
quote:JustcallmeTuT schreef op 25 december 2016 @ 17:22:
En waarom weet vader dit niet?Mijn moeder is zo manipulatief dat ze ervoor zorgde dat wij niets tegen onze vader zouden zeggen. Wij wisten dat wanneer we alles tegen onze vader zouden zeggen, dat het misschien kon gaan uitlopen tot een scheiden. Dat is iets wat elk kind wil voorkomen. Echter, dit was vroeger. Nu in iets ouder ben en beter wil voor zowel mijzelf, als mijn vader en mijn zusje, ben ik open over alles. Hij weet nu het meeste ook en komt nu dan ook t.a.t op voor onze welzijn. Mocht het zo zijn dat dit nu tot een scheiding leid, dan is dat zijn keuze. Ook wanneer niet.
En waarom weet vader dit niet?Mijn moeder is zo manipulatief dat ze ervoor zorgde dat wij niets tegen onze vader zouden zeggen. Wij wisten dat wanneer we alles tegen onze vader zouden zeggen, dat het misschien kon gaan uitlopen tot een scheiden. Dat is iets wat elk kind wil voorkomen. Echter, dit was vroeger. Nu in iets ouder ben en beter wil voor zowel mijzelf, als mijn vader en mijn zusje, ben ik open over alles. Hij weet nu het meeste ook en komt nu dan ook t.a.t op voor onze welzijn. Mocht het zo zijn dat dit nu tot een scheiding leid, dan is dat zijn keuze. Ook wanneer niet.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
maandag 26 december 2016 om 01:33
Ik zou het contact sowieso tijdelijk verbreken,want ze manipuleert om haar eigen behoeften bevredigd te zien. Zo ga je niet met je kinderen (en man) om. Ze mag gerust voelen, en niet zo'n klein beetje ook, dat ze wereld niet alleen om haar draait. Wat denkt ze wel. En dat met kerst....
Sorry, wellicht een wat pittige reactie, maar heeft deels ook te maken dat ik er alles van weet, onmogelijke en egoïstische ouders te hebben. Ik ben zelf klaar met mijn ouders, met name mijn vader.
Succes en sterkte, TO!
Sorry, wellicht een wat pittige reactie, maar heeft deels ook te maken dat ik er alles van weet, onmogelijke en egoïstische ouders te hebben. Ik ben zelf klaar met mijn ouders, met name mijn vader.
Succes en sterkte, TO!
zondag 8 januari 2017 om 11:34
