Psyche
alle pijlers
Breken met mijn moeder
zondag 25 december 2016 om 11:53
Beste iedereen,
Onlangs heb ik een post geplaatst over de het gedrag van mijn moeder. Hierin heb ik uitgelegd hoe mijn moeder nog steeds invloed op mij probeerd uit te oefenen (ben ondertussen 29). Ik heb het, nu ik een tijd niet meer bij mijn ouders inwoon, een tijdje aangekeken, maar denk niet dat mijn moeder zal veranderen.
Gisteravond (kerstavond) was het weer raak met ruzie, schreeuwen en huilen, nadat ik had aangegeven niet bij mijn ouders te blijven slapen. Ook heb ik nooit gezegd dat wel te willen doen, mij moeder ging hier gewoon vanuit, dus zij heeft bepaald. Toen ik had aangegeven dat ik naar huis ging en mijn jas aan het aantrekken was, reageerde mijn moeder emotioneel met reacties als "Had ik niet van jou verwacht dat je naar huis zou gaan, je stelt mij teleur, het is kerst.." maar dat niet op een rustige toon, maar schreeuwend en huilend. Alsof het een klein kind was. Volgens mij is het geen rare keuze dat iemand gewoon in z'n eigen huis wil slapen. Mijn vader heeft aangegeven dat zij zich niet zo druk moet maken en "normaal" moet doen.
Toen ik bij de auto stond, hoor ik haar van buitenaf tegen mijn vader en zusje schreeuwen en tieren. Ondertussen keek ik naar het huis ernaast en zag ik de buren gezellig gourmetten met hun twee dochters, schoonzonen en kleinkinderen. Een heel groot contrast met hoe het (weer) eens bij mijn ouders ging. Dit is niet een eenmalig probleem, maar altijd is het hetzelfde.
Mijn vriend zit nu in Oosterijk en had graag met hem mee gewild, maar door mijn moeders invloed zit ik dus nu alleen thuis met kerst. Dit gaat al mijn hele leven zo, zie mijn eerdere post.
Ik trek dit niet meer! Altijd mijzelf te moeten verantwoorden en te ruziën met mijn moeder over mijn keuzes. Het kleineren, manipuleren en emotionele onstabiliteit richting mij is mij te veel. Ik kan zo geen leven leiden zoals ik dat graag wil.
Nu is mijn vraag aan jullie, waar ik al een geruimste tijd mee zit: moet ik het contact met mijn moeder (tijdelijk) verbreken? Zo ja, wat is hiervoor de beste aanpak?
Een poll is misschien niet de beste manier, maar dan heb ik grofweg een duidelijk beeld van wat de meerderheid vindt. Ook zou ik graag in contact willen komen met vrouwen die het contact met hun moeder hebben verbroken.
Ik hoor graag van jullie.
Onlangs heb ik een post geplaatst over de het gedrag van mijn moeder. Hierin heb ik uitgelegd hoe mijn moeder nog steeds invloed op mij probeerd uit te oefenen (ben ondertussen 29). Ik heb het, nu ik een tijd niet meer bij mijn ouders inwoon, een tijdje aangekeken, maar denk niet dat mijn moeder zal veranderen.
Gisteravond (kerstavond) was het weer raak met ruzie, schreeuwen en huilen, nadat ik had aangegeven niet bij mijn ouders te blijven slapen. Ook heb ik nooit gezegd dat wel te willen doen, mij moeder ging hier gewoon vanuit, dus zij heeft bepaald. Toen ik had aangegeven dat ik naar huis ging en mijn jas aan het aantrekken was, reageerde mijn moeder emotioneel met reacties als "Had ik niet van jou verwacht dat je naar huis zou gaan, je stelt mij teleur, het is kerst.." maar dat niet op een rustige toon, maar schreeuwend en huilend. Alsof het een klein kind was. Volgens mij is het geen rare keuze dat iemand gewoon in z'n eigen huis wil slapen. Mijn vader heeft aangegeven dat zij zich niet zo druk moet maken en "normaal" moet doen.
Toen ik bij de auto stond, hoor ik haar van buitenaf tegen mijn vader en zusje schreeuwen en tieren. Ondertussen keek ik naar het huis ernaast en zag ik de buren gezellig gourmetten met hun twee dochters, schoonzonen en kleinkinderen. Een heel groot contrast met hoe het (weer) eens bij mijn ouders ging. Dit is niet een eenmalig probleem, maar altijd is het hetzelfde.
Mijn vriend zit nu in Oosterijk en had graag met hem mee gewild, maar door mijn moeders invloed zit ik dus nu alleen thuis met kerst. Dit gaat al mijn hele leven zo, zie mijn eerdere post.
Ik trek dit niet meer! Altijd mijzelf te moeten verantwoorden en te ruziën met mijn moeder over mijn keuzes. Het kleineren, manipuleren en emotionele onstabiliteit richting mij is mij te veel. Ik kan zo geen leven leiden zoals ik dat graag wil.
Nu is mijn vraag aan jullie, waar ik al een geruimste tijd mee zit: moet ik het contact met mijn moeder (tijdelijk) verbreken? Zo ja, wat is hiervoor de beste aanpak?
Een poll is misschien niet de beste manier, maar dan heb ik grofweg een duidelijk beeld van wat de meerderheid vindt. Ook zou ik graag in contact willen komen met vrouwen die het contact met hun moeder hebben verbroken.
Ik hoor graag van jullie.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 13:30
quote:Lavendel_Madelief schreef op 25 december 2016 @ 13:24:
Ik heb mijn moeder niet eens laten weten hoe laat we vandaag precies komen. We bellen straks voordat we in de auto stappen. Normaal gesproken komen we tussen 14:00 en 16:00. Geen probleem hier.Maar zo hoort en toch ook. Mijn moeder had gevraagd of ik vroeg wilde komen en boodschappen wilde gaan doen. Als ik nee had gezegd dat hadden we daar weer ruzie over gehad en had ze lopen schreeuwen dat niemand haar ooit helpt en dat ze wil gaan verhuizen. Zij heeft financieel nooit iets bijgedragen, mijn vader heeft haar altijd onderhouden, al haar geld ging op in gokken, waaronder ook een deel van mijn vaders geld en dan is zij nog zo ondankbaar als het maar kan.
Ik heb mijn moeder niet eens laten weten hoe laat we vandaag precies komen. We bellen straks voordat we in de auto stappen. Normaal gesproken komen we tussen 14:00 en 16:00. Geen probleem hier.Maar zo hoort en toch ook. Mijn moeder had gevraagd of ik vroeg wilde komen en boodschappen wilde gaan doen. Als ik nee had gezegd dat hadden we daar weer ruzie over gehad en had ze lopen schreeuwen dat niemand haar ooit helpt en dat ze wil gaan verhuizen. Zij heeft financieel nooit iets bijgedragen, mijn vader heeft haar altijd onderhouden, al haar geld ging op in gokken, waaronder ook een deel van mijn vaders geld en dan is zij nog zo ondankbaar als het maar kan.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 13:31
Ik behandel mijn moeder al een tijdje als een normaal mens.
Dus ipv het zielige slachtoffer, dat altijd zo wordt achtergesteld en zo moet krijsen om een beetje normaal behandeld te worden. Als een normaal mens, die ik serieus neem en van wie ik normaal gedrag verwacht.
Leverde eerst even wat taferelen op als die jij nu noemt. Maar net als jouw moeder loopt mijn moeder al aardig wat jaartjes rond op deze wereld. En ben je dus niet de eerste die zo reageert.
Je bent al op de goede weg, wat mij helpt is het mantra: Ik heb controle over hoe ik reageer, en hoe zij reageert is haar verantwoordelijkheid.
Dat helpt mij niet te vervallen in datzelfde rare kinderachtige gedrag (ik ging dan wel doen wat werd gevraagd maar zitten mokken ). Netjes en beleefd blijven maar me niet laten kwetsen.
Mensen nemen de ruimte die ze krijgen. Het is alleen sneu te weten dat in jouw geval je vader en zus met de gebakken peren zitten.
Ik heb familieleden weleens gevraagd of ik dan wel nog kon komen.
In mijn geval vonden ze het prima, ze hadden een eigen modus gevonden. Eentje liep bijv gewoon weg en de ander kletste maar wat mee en vonden dat prima.
Soort toneelstukje.
Ik heb me ernstig voorgenomen nooit zo'n rol te willen hebben, dat mensen zich in allerlei bochten moeten wringen een paar uur gezellig met me door te brengen en me zo niet serieus nemen.
Goed kunnen afkijken hoe je dat NIET doet.
Dus ipv het zielige slachtoffer, dat altijd zo wordt achtergesteld en zo moet krijsen om een beetje normaal behandeld te worden. Als een normaal mens, die ik serieus neem en van wie ik normaal gedrag verwacht.
Leverde eerst even wat taferelen op als die jij nu noemt. Maar net als jouw moeder loopt mijn moeder al aardig wat jaartjes rond op deze wereld. En ben je dus niet de eerste die zo reageert.
Je bent al op de goede weg, wat mij helpt is het mantra: Ik heb controle over hoe ik reageer, en hoe zij reageert is haar verantwoordelijkheid.
Dat helpt mij niet te vervallen in datzelfde rare kinderachtige gedrag (ik ging dan wel doen wat werd gevraagd maar zitten mokken ). Netjes en beleefd blijven maar me niet laten kwetsen.
Mensen nemen de ruimte die ze krijgen. Het is alleen sneu te weten dat in jouw geval je vader en zus met de gebakken peren zitten.
Ik heb familieleden weleens gevraagd of ik dan wel nog kon komen.
In mijn geval vonden ze het prima, ze hadden een eigen modus gevonden. Eentje liep bijv gewoon weg en de ander kletste maar wat mee en vonden dat prima.
Soort toneelstukje.
Ik heb me ernstig voorgenomen nooit zo'n rol te willen hebben, dat mensen zich in allerlei bochten moeten wringen een paar uur gezellig met me door te brengen en me zo niet serieus nemen.
Goed kunnen afkijken hoe je dat NIET doet.
zondag 25 december 2016 om 13:34
Ik herken dit van mijn ex-schoonouders en met name de moeder en mijn schoonzus. Zijn moeder belde om de meest vreemde dingen en rare tijdstippen en mijn ex was zo gedrild dat hij altijd ja zei. Had zijn moeder op zondag pijn haar kies en lagen wij op het strand, dan moest hij linea recta naar huis om een tandarts te bellen. Gingen zijn ouders onverwachts ergens heen, dan moesten wij zijn lease-auto voor de deur zetten, want goedkoper. Ik zal mijn enige Kerst daar nooit vergeten. Dat moest en zou Eerste Kerstdag zijn want dat was nu eenmaal altijd zo. Nu geven mijn ouders geen malle moer om kerst, ze vinden het leuk als ik kom maar laten mij verder vrij, maar het was misschien wel netter geweest om even te overleggen. We waren daar om drie uur in de middag. Het was een hele happening. En de avond duurde en duurde maar. En man, wat had ik een koppijn. Dus tegen half twaalf zeiden we dat we zo naar huis gingen. Immers, we zouden de volgende dag naar mijn ouders gaan en daar wilde ik ook een beetje fris en fruitig aankomen. Nou het huis was te klein! Die moeder en die zus begonnen te gillen dat we de traditie verbraken. We moesten en zouden tot zeven uur in de ochtend spelletjes spelen. Let wel, mijn ex is chronisch ziek en was ook echt doodop. Maar het geschreeuw was duidelijk: we moesten blijven. Uiteindelijk hebben we tot zes uur in de ochtend spelletjes gespeeld. Daarna zijn we toch opgestapt met de nodige ruzie tot gevolg. Elke Eerste Kerstdag moet ik terugdenken aan dit voorval. Het geeft aan hoezeer mijn ex onder de plak zat bij zijn moeder en zus. En ik heb me voorgenomen dit nooit meer te laten gebeuren. Mocht ik ooit weer een vriend hebben en Kerst bij mijn schoonouders vieren, dan ga ik met mijn eigen auto zodat ik weg kan wanneer ik dat wil. Nogmaals, mijn ouders geven niet zoveel om Kerst, maar uiteraard vonden zij het niet leuk dat wij de volgende dag pas om zes uur helemaal brak aan kwamen kakken. En daar had ik zelf dus ook de grootste moeite mee: ook al geven mijn ouders niet veel om Kerst, ik zou daar wel heen gaan en omdat zij in mijn ogen net zoveel recht hebben, vond ik dat zij het verdienden dat wij ook daar fris en fruitig aan het diner zaten. Ik zal me nooit meer zo laten beïnvloeden door ouders. Het is een beetje off-topic, maar wees daarom heel duidelijk in het aangeven wat je verwachtingen zijn etc. Ik heb een vette burn-out (ben er bijna uit) en kijk met afspraken nu vooraf wat goed voor mij is: wat wil ik en bepaal van te voren hoelang ik blijf en geef dat ook aan. En dan geen gedoe eromheen, ik ben gewoon duidelijk en dat hebben mensen te respecteren.
zondag 25 december 2016 om 13:37
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 13:27:
[...]
Dit is wat ik gevonden heb: http://www.ratgevallen.nl/Ratmoeder1.pdf
Het lijkt wel alsof ze mijn moeder in dit artikel beschrijven. Vooral over het zielig zijn, verwoesten, liegen, grensoverschrijdend, manipuleren en nooit fout.Dat verwachtte ik al... Hopelijk heb je er wat aan. Voor mij viel het kwartje in ieder geval. Veel succes hoor, want ik weet hoe lastig het is om vaste patronen te doorbreken.
[...]
Dit is wat ik gevonden heb: http://www.ratgevallen.nl/Ratmoeder1.pdf
Het lijkt wel alsof ze mijn moeder in dit artikel beschrijven. Vooral over het zielig zijn, verwoesten, liegen, grensoverschrijdend, manipuleren en nooit fout.Dat verwachtte ik al... Hopelijk heb je er wat aan. Voor mij viel het kwartje in ieder geval. Veel succes hoor, want ik weet hoe lastig het is om vaste patronen te doorbreken.
zondag 25 december 2016 om 13:42
quote:Het-groepje schreef op 25 december 2016 @ 13:31:
Het is alleen sneu te weten dat in jouw geval je vader en zus met de gebakken peren zitten.Dat is toch ook niet normaal? Omdat ik keuze maak om in mijn eigen huis te slapen, waar mijn moeder niet mee kan leven, hebben mijn zusje en mijn vader wen verstoorde avond met veel janken en schreeuwen terwijl ik rustig in m'n eigen huisje zit. Heb tegen ze gezegd, dat als het echt niet meer gaat, dat ze maar deze kant op moeten komen. Maar eigenlijk moet mijn vader mans genoeg zijn en zeggen; Het is afgelopen!
Het is alleen sneu te weten dat in jouw geval je vader en zus met de gebakken peren zitten.Dat is toch ook niet normaal? Omdat ik keuze maak om in mijn eigen huis te slapen, waar mijn moeder niet mee kan leven, hebben mijn zusje en mijn vader wen verstoorde avond met veel janken en schreeuwen terwijl ik rustig in m'n eigen huisje zit. Heb tegen ze gezegd, dat als het echt niet meer gaat, dat ze maar deze kant op moeten komen. Maar eigenlijk moet mijn vader mans genoeg zijn en zeggen; Het is afgelopen!
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 13:47
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 13:42:
[...]
Dat is toch ook niet normaal? Omdat ik keuze maak om in mijn eigen huis te slapen, waar mijn moeder niet mee kan leven, hebben mijn zusje en mijn vader wen verstoorde avond met veel janken en schreeuwen terwijl ik rustig in m'n eigen huisje zit. Heb tegen ze gezegd, dat als het echt niet meer gaat, dat ze maar deze kant op moeten komen. Maar eigenlijk moet mijn vader mans genoeg zijn en zeggen; Het is afgelopen!Vaders lijken in dit soort situaties eerst onschuldig, maar ook hij koos ervoor jullie op te laten groeien met een manipulatieve moeder. Hij is een volwassen man die ook zijn vuist op tafel had kunnen slaan met een ferme "Nu is het genoeg!" om zijn dochters te beschermen. Echt, lees het "Grootouders willen voor baby zorgen" topic maar eens door. Zal leerzaam voor je zijn.
[...]
Dat is toch ook niet normaal? Omdat ik keuze maak om in mijn eigen huis te slapen, waar mijn moeder niet mee kan leven, hebben mijn zusje en mijn vader wen verstoorde avond met veel janken en schreeuwen terwijl ik rustig in m'n eigen huisje zit. Heb tegen ze gezegd, dat als het echt niet meer gaat, dat ze maar deze kant op moeten komen. Maar eigenlijk moet mijn vader mans genoeg zijn en zeggen; Het is afgelopen!Vaders lijken in dit soort situaties eerst onschuldig, maar ook hij koos ervoor jullie op te laten groeien met een manipulatieve moeder. Hij is een volwassen man die ook zijn vuist op tafel had kunnen slaan met een ferme "Nu is het genoeg!" om zijn dochters te beschermen. Echt, lees het "Grootouders willen voor baby zorgen" topic maar eens door. Zal leerzaam voor je zijn.
zondag 25 december 2016 om 13:47
Wat is er ook nog wil bijzggen, is dat mijn moeder mijn vriend niet accepteert. Hij is onderdaad iets ouder dan ik, maar voor ons gevoel hebben wij een fantastische relatie. Hij geeft mij alle ruimte en vrijheid. Als ik bij hem ben, heb ik een bepaalde manier van rust. Tot dat mijn moeder begon te storen. Ze tierde aan de telefoon dat ik het met hem moest uitmaken.. En ik weet ook waarom, omdat ik MIJN tijd dan moet verdelen.... ze wil dat ik volledig voor haar klaarsta en t.a.t oproepbaar.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 13:49
Vermoedelijk is ze gewoon onzeker en sterft ze duizend doden als jij haar voor haar gevoel afwijst. Misschien denkt ze dat zij de allerbelangrijkste moet zijn in andermans leven omdat ze anders niets voorstelt. Je weet het niet. Op zich ook niet belangrijk voor jou.
Je moet gewoon jezelf blijven en niet toegeven uit angst. Manipulatief gedrag wordt niet beloond. Zeg tijdig wat je gaat doen als als ze dat niet goed opvat ga je zelfs nóg eerder weg. Als ze zich prettig gedraagt dan blijf je langer.
Als je dit strikt volhoudt en niet zwicht dan zal het kwartje al snel vallen en zal ze eieren voor haar geld kiezen.
Je moet gewoon jezelf blijven en niet toegeven uit angst. Manipulatief gedrag wordt niet beloond. Zeg tijdig wat je gaat doen als als ze dat niet goed opvat ga je zelfs nóg eerder weg. Als ze zich prettig gedraagt dan blijf je langer.
Als je dit strikt volhoudt en niet zwicht dan zal het kwartje al snel vallen en zal ze eieren voor haar geld kiezen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 25 december 2016 om 13:53
quote:El0ise schreef op 25 december 2016 @ 13:47:
[...]
Vaders lijken in dit soort situaties eerst onschuldig, maar ook hij koos ervoor jullie op te laten groeien met een manipulatieve moeder. Hij is een volwassen man die ook zijn vuist op tafel had kunnen slaan met een ferme "Nu is het genoeg!" om zijn dochters te beschermen. Echt, lees het "Grootouders willen voor baby zorgen" topic maar eens door. Zal leerzaam voor je zijn.Ik heb het artikel gelezen en inderdaad lees ik overeenkomsten. Echter zal ik nooit zover met mijn moeder komen. Zij zal mijn vriend niet accepteren en al helemaal niet als wij kinderen zouden krijgen. Ze zal er alles aan doen om het te voorkomen. Het enige wat ik zou kunnen doen om mij en mijn vriend een rustig en gelukkig leven te kunnen laten leiden, is het contact verbreken.
[...]
Vaders lijken in dit soort situaties eerst onschuldig, maar ook hij koos ervoor jullie op te laten groeien met een manipulatieve moeder. Hij is een volwassen man die ook zijn vuist op tafel had kunnen slaan met een ferme "Nu is het genoeg!" om zijn dochters te beschermen. Echt, lees het "Grootouders willen voor baby zorgen" topic maar eens door. Zal leerzaam voor je zijn.Ik heb het artikel gelezen en inderdaad lees ik overeenkomsten. Echter zal ik nooit zover met mijn moeder komen. Zij zal mijn vriend niet accepteren en al helemaal niet als wij kinderen zouden krijgen. Ze zal er alles aan doen om het te voorkomen. Het enige wat ik zou kunnen doen om mij en mijn vriend een rustig en gelukkig leven te kunnen laten leiden, is het contact verbreken.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 14:12
quote:retrostar schreef op 25 december 2016 @ 13:49:
Vermoedelijk is ze gewoon onzeker en sterft ze duizend doden als jij haar voor haar gevoel afwijst. Misschien denkt ze dat zij de allerbelangrijkste moet zijn in andermans leven omdat ze anders niets voorstelt. Je weet het niet. Op zich ook niet belangrijk voor jou.
Je moet gewoon jezelf blijven en niet toegeven uit angst. Manipulatief gedrag wordt niet beloond. Zeg tijdig wat je gaat doen als als ze dat niet goed opvat ga je zelfs nóg eerder weg. Als ze zich prettig gedraagt dan blijf je langer.
Als je dit strikt volhoudt en niet zwicht dan zal het kwartje al snel vallen en zal ze eieren voor haar geld kiezen.Bij haar bestaat het probleem dat ze dan een tijdje afstandelijk is in haar gedrag om het mij naar mijn zin te maken, zodat ik het haar misschien zal vergeven en dan weer doorgaat met haar oude gewoontes.
Vermoedelijk is ze gewoon onzeker en sterft ze duizend doden als jij haar voor haar gevoel afwijst. Misschien denkt ze dat zij de allerbelangrijkste moet zijn in andermans leven omdat ze anders niets voorstelt. Je weet het niet. Op zich ook niet belangrijk voor jou.
Je moet gewoon jezelf blijven en niet toegeven uit angst. Manipulatief gedrag wordt niet beloond. Zeg tijdig wat je gaat doen als als ze dat niet goed opvat ga je zelfs nóg eerder weg. Als ze zich prettig gedraagt dan blijf je langer.
Als je dit strikt volhoudt en niet zwicht dan zal het kwartje al snel vallen en zal ze eieren voor haar geld kiezen.Bij haar bestaat het probleem dat ze dan een tijdje afstandelijk is in haar gedrag om het mij naar mijn zin te maken, zodat ik het haar misschien zal vergeven en dan weer doorgaat met haar oude gewoontes.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 14:22
quote:7102 schreef op 25 december 2016 @ 12:29:
[...]
Ik vind het een verschrikkelijk topic, ik zou ook graag de andere kant willen horen.
In het geval van TO in zowel dit topic als het andere gaat het over het verzoek van al lang volwassen dochters aan hun moeder om hun vrijheid en eigenheid te respecteren. Er zijn veel moeders die dat niet kunnen/willen en daar vervolgens een eigen draai (lees: drama van maken) aan geven. Wat is in godesnaam onredelijk aan het verzoek om met kerst in je eigen bed te willen slapen of om in je kraamweek je ouders niet 24/7 over de vloer te hebben?
Deze problemen zijn daarom slechts de aanleiding tot conflicten en niet de oorzaak.
De oorzaak zijn moeders die hun kinderen niet kunnen loslaten en kinderen die niet in staat zijn om op een normale manier hun grenzen aan te geven. Over en weer partijen die worstelen met verwachtingen over en weer. Dochters die verlangen naar een type moeder die er niet was, niet is en niet komt.....
En moeders die dingen van hun volwassen zonen/dochters verwachten die niet meer bij die leeftijd passen.
Alle verhalen er omheen zijn bijzaken..... Bijzaken die slechts tot doel hebben om af te leiden van de echte oorzaak.
Een psychologisch probleem waar professionele hulp onontbeerlijk bij is.
[...]
Ik vind het een verschrikkelijk topic, ik zou ook graag de andere kant willen horen.
In het geval van TO in zowel dit topic als het andere gaat het over het verzoek van al lang volwassen dochters aan hun moeder om hun vrijheid en eigenheid te respecteren. Er zijn veel moeders die dat niet kunnen/willen en daar vervolgens een eigen draai (lees: drama van maken) aan geven. Wat is in godesnaam onredelijk aan het verzoek om met kerst in je eigen bed te willen slapen of om in je kraamweek je ouders niet 24/7 over de vloer te hebben?
Deze problemen zijn daarom slechts de aanleiding tot conflicten en niet de oorzaak.
De oorzaak zijn moeders die hun kinderen niet kunnen loslaten en kinderen die niet in staat zijn om op een normale manier hun grenzen aan te geven. Over en weer partijen die worstelen met verwachtingen over en weer. Dochters die verlangen naar een type moeder die er niet was, niet is en niet komt.....
En moeders die dingen van hun volwassen zonen/dochters verwachten die niet meer bij die leeftijd passen.
Alle verhalen er omheen zijn bijzaken..... Bijzaken die slechts tot doel hebben om af te leiden van de echte oorzaak.
Een psychologisch probleem waar professionele hulp onontbeerlijk bij is.
zondag 25 december 2016 om 14:36
Goed om bij jezelf na te gaan:
Wat levert het op om de situatie niet te veranderen?
Wat levert het op als je een bepaalde verandering in gang zet?
Mijn inziens kun je wel wat professionele hulp gebruiken. Aan de situatie zo houden of veranderen kleven een hoop gevolgen en dan is goed daar hulp bij te krijgen.
Wat levert het op om de situatie niet te veranderen?
Wat levert het op als je een bepaalde verandering in gang zet?
Mijn inziens kun je wel wat professionele hulp gebruiken. Aan de situatie zo houden of veranderen kleven een hoop gevolgen en dan is goed daar hulp bij te krijgen.
zondag 25 december 2016 om 14:50
quote:marianko schreef op 25 december 2016 @ 14:22:
[...]
In het geval van TO in zowel dit topic als het andere gaat het over het verzoek van al lang volwassen dochters aan hun moeder om hun vrijheid en eigenheid te respecteren. Er zijn veel moeders die dat niet kunnen/willen en daar vervolgens een eigen draai (lees: drama van maken) aan geven. Wat is in godesnaam onredelijk aan het verzoek om met kerst in je eigen bed te willen slapen of om in je kraamweek je ouders niet 24/7 over de vloer te hebben?
Deze problemen zijn daarom slechts de aanleiding tot conflicten en niet de oorzaak.
De oorzaak zijn moeders die hun kinderen niet kunnen loslaten en kinderen die niet in staat zijn om op een normale manier hun grenzen aan te geven. Over en weer partijen die worstelen met verwachtingen over en weer. Dochters die verlangen naar een type moeder die er niet was, niet is en niet komt.....
En moeders die dingen van hun volwassen zonen/dochters verwachten die niet meer bij die leeftijd passen.
Alle verhalen er omheen zijn bijzaken..... Bijzaken die slechts tot doel hebben om af te leiden van de echte oorzaak.
Een psychologisch probleem waar professionele hulp onontbeerlijk bij is.
Inderdaad, ik heb een moeder die mijn keuzes, volwassenheid en vrijheid niet kan accepteren en ondertussen blijf ik kleven omdat ik hoop dat zij ooit de moeder zal worden die ik nodig ben. Dat zal ze nooit worden en daar probeer ik een bepaalde acceptatie in te vinden, het los te laten en een leven voor mijzelf op te bouwen waar ik gelukkig van wordt.
Ik heb door haar gedrag serieuze psychische aandoeningen gecreëerd, die ik (wil het er eigenlijk niet over hebben) soms met een wijntje probeer te onderdrukken.
[...]
In het geval van TO in zowel dit topic als het andere gaat het over het verzoek van al lang volwassen dochters aan hun moeder om hun vrijheid en eigenheid te respecteren. Er zijn veel moeders die dat niet kunnen/willen en daar vervolgens een eigen draai (lees: drama van maken) aan geven. Wat is in godesnaam onredelijk aan het verzoek om met kerst in je eigen bed te willen slapen of om in je kraamweek je ouders niet 24/7 over de vloer te hebben?
Deze problemen zijn daarom slechts de aanleiding tot conflicten en niet de oorzaak.
De oorzaak zijn moeders die hun kinderen niet kunnen loslaten en kinderen die niet in staat zijn om op een normale manier hun grenzen aan te geven. Over en weer partijen die worstelen met verwachtingen over en weer. Dochters die verlangen naar een type moeder die er niet was, niet is en niet komt.....
En moeders die dingen van hun volwassen zonen/dochters verwachten die niet meer bij die leeftijd passen.
Alle verhalen er omheen zijn bijzaken..... Bijzaken die slechts tot doel hebben om af te leiden van de echte oorzaak.
Een psychologisch probleem waar professionele hulp onontbeerlijk bij is.
Inderdaad, ik heb een moeder die mijn keuzes, volwassenheid en vrijheid niet kan accepteren en ondertussen blijf ik kleven omdat ik hoop dat zij ooit de moeder zal worden die ik nodig ben. Dat zal ze nooit worden en daar probeer ik een bepaalde acceptatie in te vinden, het los te laten en een leven voor mijzelf op te bouwen waar ik gelukkig van wordt.
Ik heb door haar gedrag serieuze psychische aandoeningen gecreëerd, die ik (wil het er eigenlijk niet over hebben) soms met een wijntje probeer te onderdrukken.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 14:53
quote:semmy1986 schreef op 25 december 2016 @ 14:48:
Ik heb niet alles gelezen maar ik ben nu ook 30 en heb jaar geleden wel echt contact met mijn moeder verbroken. Beste keuze die ik voor mezelf heb kunnen maken. En omgaan met situatie moet wel haalbaar zijn en dat was voor mij niet meer. Succes met je keuzeVoor mij is de situatie ook zover dat ik er niet meer mee kan omgaan. Ik moet constant op m'n tenen lopen in de keuzes die ik maak om haar niet schreeuwend, tierend en driegend aan de telefoon te hebben. Voor mij is het niet meer te behappen. Het verbreken van contact met mijn moeder is bijna de enige oplossing die ik heb.
Ik heb niet alles gelezen maar ik ben nu ook 30 en heb jaar geleden wel echt contact met mijn moeder verbroken. Beste keuze die ik voor mezelf heb kunnen maken. En omgaan met situatie moet wel haalbaar zijn en dat was voor mij niet meer. Succes met je keuzeVoor mij is de situatie ook zover dat ik er niet meer mee kan omgaan. Ik moet constant op m'n tenen lopen in de keuzes die ik maak om haar niet schreeuwend, tierend en driegend aan de telefoon te hebben. Voor mij is het niet meer te behappen. Het verbreken van contact met mijn moeder is bijna de enige oplossing die ik heb.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 14:54
zondag 25 december 2016 om 14:58
En contact verbreken hoeft niet definitief te zijn. Geef je moeder nog een kans om straks met je nieuwe ik om te gaan. Wil ze dit niet dan houdt het op.
uote]BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 14:53:
[...]
Voor mij is de situatie ook zover dat ik er niet meer mee kan omgaan. Ik moet constant op m'n tenen lopen in de keuzes die ik maak om haar niet schreeuwend, tierend en driegend aan de telefoon te hebben. Voor mij is het niet meer te behappen. Het verbreken van contact met mijn moeder is bijna de enige oplossing die ik heb.[/quote]
uote]BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 14:53:
[...]
Voor mij is de situatie ook zover dat ik er niet meer mee kan omgaan. Ik moet constant op m'n tenen lopen in de keuzes die ik maak om haar niet schreeuwend, tierend en driegend aan de telefoon te hebben. Voor mij is het niet meer te behappen. Het verbreken van contact met mijn moeder is bijna de enige oplossing die ik heb.[/quote]
zondag 25 december 2016 om 15:02
quote:juliadenders schreef op 25 december 2016 @ 14:58:
En contact verbreken hoeft niet definitief te zijn. Geef je moeder nog een kans om straks met je nieuwe ik om te gaan. Wil ze dit niet dan houdt het op.
.[/quote]Daarom, hopelijk komt ze wel tot inzicht dat ze haar gedrag zal moeten aanpassen. Als ze dat kan/wil/doet dan zou ik haar nog wel een kans willen geven.
En contact verbreken hoeft niet definitief te zijn. Geef je moeder nog een kans om straks met je nieuwe ik om te gaan. Wil ze dit niet dan houdt het op.
.[/quote]Daarom, hopelijk komt ze wel tot inzicht dat ze haar gedrag zal moeten aanpassen. Als ze dat kan/wil/doet dan zou ik haar nog wel een kans willen geven.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 16:45
quote:El0ise schreef op 25 december 2016 @ 13:47:
[...]
Vaders lijken in dit soort situaties eerst onschuldig, maar ook hij koos ervoor jullie op te laten groeien met een manipulatieve moeder. Hij is een volwassen man die ook zijn vuist op tafel had kunnen slaan met een ferme "Nu is het genoeg!" om zijn dochters te beschermen. Echt, lees het "Grootouders willen voor baby zorgen" topic maar eens door. Zal leerzaam voor je zijn.Het probleem is ook een beetje dat mijn vader niet weet wat er zich afspeelt in huis. Hij weet niet dat mijn zusje en ik zo worden behaalden, hij weet niet dat mijn moeder heeft gedreigd dat ik het met mijn vriend moet uitmaken, hij weet niet dat m'n moeder regelmatig naar het casino gaat, hij weet niet dat m'n moeder geld leent van mij, hij weet niet dat mijn moeder voorwaarden heeft gesteld toen ik ging verhuizen (eerst uitmaken met vriend, dan krijg jij je spullen)... ect.
[...]
Vaders lijken in dit soort situaties eerst onschuldig, maar ook hij koos ervoor jullie op te laten groeien met een manipulatieve moeder. Hij is een volwassen man die ook zijn vuist op tafel had kunnen slaan met een ferme "Nu is het genoeg!" om zijn dochters te beschermen. Echt, lees het "Grootouders willen voor baby zorgen" topic maar eens door. Zal leerzaam voor je zijn.Het probleem is ook een beetje dat mijn vader niet weet wat er zich afspeelt in huis. Hij weet niet dat mijn zusje en ik zo worden behaalden, hij weet niet dat mijn moeder heeft gedreigd dat ik het met mijn vriend moet uitmaken, hij weet niet dat m'n moeder regelmatig naar het casino gaat, hij weet niet dat m'n moeder geld leent van mij, hij weet niet dat mijn moeder voorwaarden heeft gesteld toen ik ging verhuizen (eerst uitmaken met vriend, dan krijg jij je spullen)... ect.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
zondag 25 december 2016 om 17:29
quote:BunnyLover87 schreef op 25 december 2016 @ 12:32:
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.
Zo herkenbaar Bunny. Ik heb uiteindelijk gekozen om te breken. Het neemt een hoop stress weg. Maar geeft ook veel eenzaamheid terug. Ik zie mijn vader en moeder al jaren niet meer. Ook niet met kerst dus...
Als ik terugdenk aan de tijd toen ze me nog in haar macht had dan word ik naar. Het probleem zit hem ook in dat je er als kind inrolt en loyaal bent naar je ouders. Je stapt er niet als volwassene in.
[...]
Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd. Concrete uitleg, weglopen, ruziën, maar ook heel consequent, helder en zakelijk proberen uit te leggen waar het probleem ligt. Ze luistert niet en ik ben eigenlijk klaar me proberen. Ik word 30 en heb geen zin om de komende jaren zo te moeten doorleven. Ikzelf ga er op deze manier onderdoor.
Zo herkenbaar Bunny. Ik heb uiteindelijk gekozen om te breken. Het neemt een hoop stress weg. Maar geeft ook veel eenzaamheid terug. Ik zie mijn vader en moeder al jaren niet meer. Ook niet met kerst dus...
Als ik terugdenk aan de tijd toen ze me nog in haar macht had dan word ik naar. Het probleem zit hem ook in dat je er als kind inrolt en loyaal bent naar je ouders. Je stapt er niet als volwassene in.
zondag 25 december 2016 om 17:49
Beste bunnylover,
Ik snap je verhaal heel goed. Ik heb me ook heel lang zo gevoeld als jij. Ik heb 3 jaar geleden het contact met mijn moeder verbroken. Ik zeg niet dat het geen pijn doet, want het doet wel pijn. Maar ik voel me enorm opgelucht en bevrijd. Ik ben heel blij dat ik de stap genomen heb.
Mijn leven is nu een stuk rustiger en stabieler. Heel veel sterkte met jouw beslissing.
Ik snap je verhaal heel goed. Ik heb me ook heel lang zo gevoeld als jij. Ik heb 3 jaar geleden het contact met mijn moeder verbroken. Ik zeg niet dat het geen pijn doet, want het doet wel pijn. Maar ik voel me enorm opgelucht en bevrijd. Ik ben heel blij dat ik de stap genomen heb.
Mijn leven is nu een stuk rustiger en stabieler. Heel veel sterkte met jouw beslissing.
