Christelijk geloof waar?

30-04-2017 22:19 400 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben christelijk opgevoed en heb tot hiertoe ook compleet daarin gelooft, alleen momenteel zit ik al een paar maanden sterk in een innerlijke strijd hieromtrend. Ik kom er ook gewoon niet uit of het nu werkelijk waar is of niet. Als ik let op signalen van God dan denk ik; ja duidelijk dus het is zeker waar! Maar als ik dan een paar horoscopen pak denk ik: ja hier zou je bwv natuurlijk ook in kunnen geloven, want die hebben vaak ook gelijk. Dus ja hoe betrouwbaar is de bijbel dan? Daarbij: ik heb ook wel moeite met de bijbel omdat God zgz liefde is en vol vergeving en opoffering....maar als dat werkelijk zo is.. waarom had Hij de mens dan niet direct van hun zondeval kunnen vergeven en de aarde als in het paradijs kunnen laten. Waarom komt er dan ineens ook iets om de hoek kijken als 'recht' en van daaruit straf. Vergeven en achteraf alsnog om recht (straf) vragen gaat in mijn optiek niet samen. Als iets is vergeven is het direct weer goed. En als er dan eerst 2000 jaar overheen moet gaan waarbij Jezus de straf ging dragen en daardoor aan het recht is voldaan en God dan pas kan vergeven... dan is dat mijn inziens geen echt vergeven en geen echte liefde want er moest eerst 'vergeld' worden. Waarom ook recht en straf.. en ook: waarom worden zonden bestraft voor hele families incl baby's of tot 4 generaties erna...wat kunnen zij daaraan doen? En waarom moeten de dieren ook lijden, wat hebben zij met de zondeval van de mens te maken? Ik vind dat van God absoluut geen liefde!! Het is al zo dat Hij ipv echt vergeven en direct weer goed maken een zondaar evengoed ook om vergelding vraagt, hetzij door hemzelf dan wel door een middelaar als Jezus. En daarbij moeten andere wezen(tje)s die niets aan die zonde hebben bijgedragen daar ook onder lijden... ik vind dat heel erg hard. Wat nu recht en vergelding en wat nu dat baby's/nakomelingen/dieren daarin mee moeten lijden..

En dan nog iets; hoe oneerlijk dat God zegt dat de mens niet in staat is om van zichzelf te geloven maar dat hij het geloof geeft aan die Hij daarvoor uitkiest, en de ene mens dan wel het geloof geeft en dan in het hiernamaals het eeuwige geluk en de andere mens niet. En dan zijn er nog gelovigen die zeggen dat God dat niet kiest maar mensen zelf verantwoordelijk zijn, maar bovenstaande staat toch echt in de bijbel en als de bijbel waar is zou dat dus ook waar moeten zijn. Dat zou dus betekenen dat er een percentage mensen uiteindelijk nog gelukkig zou worden maar het andere percentage mensen niet en de dieren zowieso niet of ze hier na de zondeval nog invloed op konden hebben of niet. Dan verder vraag ik mij ook af waarom mensen die echt proberen goed te leven toch veel (ook daarin) tegen zit. Dan is het toch logisch dat God voor die mensen al meer tegen gaat vallen en zij hun heil elders gaan zoeken?

Heeft iemand advies hierover..misschien ook al eens in verdiept of over heeft gestudeerd bijv?
strikjemetstippels schreef:
16-05-2017 14:43
Grappig, je begon zelf met er een persoonlijke tekortkoming van mijn kant aan te hangen (arrogant, beperkt). En dat vond ik jammer. Want ik vind gewoon beargumenteren ook beter.

Wat mij brengt op: nee, ik vind het niet arrogant. Je samenvatting klopt gewoon niet. Ik stel niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar op basis van het zich gepresenteerd bewijs stel ik dat voor mij het meest aannemelijk is, is dat er geen hogere macht is.

En daar mee ben ik in de minderheid, want de meeste mensen zien zich zelf als religieus of spiritueel (meer tussen hemel en aarde). Dus dat 'niets'voor stellen, dat kunnen de meeste mensen niet, nee. Misschien denk je dat ik daar een waarde oordeel aan hang. Dat doe ik niet, ik ben niet geïnteresseerd uberhaupt in dat soort zaken, puur de gedachtegang is wat mij boeit.

Maar ja, na een tijdje zoeken (en als je echt gaat vallen over 'alles': beeldspraak, grote religies, voorstellingen in mijn hoofd, de noodzaak van een god, verschillende staatsvormen et cetera) is dit mijn standpunt.

Ik begrijp overigens wel dat ik soms arrogant kan over komen, maar ik kan je verzekeren dat ik dat niet ben. Moet je maar geloven :P

Ten aanzien van die opmerking over arrogant en beperkt; ik gaf aan dat dit uit je tekst spreekt; niet dat je zelf arrogant bent. Ik zal van je moeten geloven dat je het niet bent.

Maar dan even over de beargumentatie/gedachtengang: Ik snap (denk ik) waar je staat: je ziet geen bewijs van een hogere macht of iets anders dan de wereld die je kan waarnemen. Op basis van het ontbreken van dit bewijs is het voor jou het meest aannemelijk dat er behalve het concrete/bewijsbare niks is.

Je geeft aan dat het kunnen voorstellen dat er 'niets' is, iets bijzonders is wat veel mensen niet kunnen. In mijn beleving is dat vrij elementair. Er zijn veel mensen die als atheïst niet in iets geloven. Het is ook volgens mij niet zo dat atheïsten met een constante worsteling bezig zijn tegen een zich opdringende geloofsovertuiging. Ik denk wel dat de meeste mensen hun gedachten laten gaan over de mogelijkheid dat er meer is dan dat zij zelf kunnen bevatten. Dat er meer kan zijn dan hun eigen voorstellingsvermogen. Een overtuiging dat dat er niets is komt op mij over als eenzelfde soort overtuiging dat er wel iets is. Je gebruikt alleen het 'bewijsbare' om je overtuiging te valideren. En dat is een vrij concreet kader; maar niet een moeilijk/eenzaam/bijzonder kader toch?
:blob:
anoniem_216133 wijzigde dit bericht op 17-05-2017 08:03
Reden: Dubbel
99.61% gewijzigd
:blob:
anoniem_216133 wijzigde dit bericht op 17-05-2017 08:04
Reden: Driedubbel
99.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
De Heilige Geschriften zijn in een periode geschreven waarin de mensheid andere normen en waarden hadden. Vanwege feminisme, openlijk homosexueel mogen zijn tot sex voor het huwelijk/losse sexuele moraal is het voor de mensheid anno nu bijna niet mogelijk/normaal om volgens de richtlijnen te leven. Ook zorgt voor restricties en dat is tegenwoordig niet haalbaar.
JesyDoe schreef:
16-05-2017 23:58
De Heilige Geschriften zijn in een periode geschreven waarin de mensheid andere normen en waarden hadden. Vanwege feminisme, openlijk homosexueel mogen zijn tot sex voor het huwelijk/losse sexuele moraal is het voor de mensheid anno nu bijna niet mogelijk/normaal om volgens de richtlijnen te leven. Ook zorgt voor restricties en dat is tegenwoordig niet haalbaar.

Joh, dan doe ik kennelijk toch iets raars. Ben gewoon openlijk lesbo in mijn kerk. Nooit problemen over gehad. Ken ook een homo-dominee. En een vrouwelijke dominee uit Zeeland (!) Die met haar vrouwelijke partner is getrouwd.

Kijk eens een keer wat verder dan je neus lang is.
Dymphnatam schreef:
17-05-2017 07:18
Joh, dan doe ik kennelijk toch iets raars. Ben gewoon openlijk lesbo in mijn kerk. Nooit problemen over gehad. Ken ook een homo-dominee. En een vrouwelijke dominee uit Zeeland (!) Die met haar vrouwelijke partner is getrouwd.

Kijk eens een keer wat verder dan je neus lang is.

Maar dat kan dus ook alleen als je inderdaad verder kijkt dan je neus lang is en je niet laat beperken door het letterlijk (aan-)nemen van wat er op papier staat of wat in de statuten van een religieus bewind staat.

Voor niet kerkelijken is juist dat vaak een probleem; de manier waarop sommige gelovigen strikte houvast zoeken en opleggen ten aanzien van kerkelijke regels met de overtuiging dat daarin de waarde ligt van hun geloof. En aangezien deze personen over het algemeen ook de meest fanatieke en meest uitgesproken 'voorgangers' van hun kerk zijn, straalt dat een erg beperkte en bekrompen visie uit op alle kerkgangers.
shifty schreef:
17-05-2017 08:11
Maar dat kan dus ook alleen als je inderdaad verder kijkt dan je neus lang is en je niet laat beperken door het letterlijk (aan-)nemen van wat er op papier staat of wat in de statuten van een religieus bewind staat.

Voor niet kerkelijken is juist dat vaak een probleem; de manier waarop sommige gelovigen strikte houvast zoeken en opleggen ten aanzien van kerkelijke regels met de overtuiging dat daarin de waarde ligt van hun geloof. En aangezien deze personen over het algemeen ook de meest fanatieke en meest uitgesproken 'voorgangers' van hun kerk zijn, straalt dat een erg beperkte en bekrompen visie uit op alle kerkgangers.
Huh? Ik dacht dat ik best wel fanatiek en uitgesproken was op dit forum, over mijn geloof :lol:
Alle reacties Link kopieren
Dymphnatam schreef:
17-05-2017 07:18
Joh, dan doe ik kennelijk toch iets raars. Ben gewoon openlijk lesbo in mijn kerk. Nooit problemen over gehad. Ken ook een homo-dominee. En een vrouwelijke dominee uit Zeeland (!) Die met haar vrouwelijke partner is getrouwd.

Kijk eens een keer wat verder dan je neus lang is.
Je zegt zelf gelukkig al heel specifiek: MIJN kerk.

Ontkennen dat de meeste religies een broertje dood hebben aan homoseksualiteit lijkt me niet verstandig ;)
julius schreef:
17-05-2017 09:30
Je zegt zelf gelukkig al heel specifiek: MIJN kerk.

Ontkennen dat de meeste religies een broertje dood hebben aan homoseksualiteit lijkt me niet verstandig ;)
Schrijnend, al die homohaat in de wereld. Met de echte 'god' heeft dat niets, maar dan ook niets te maken. Volgens de echte 'god' is homoseksualiteit net zo normaal als heteroseksualiteit. Het komt alleen wat minder vaak voor, dat is alles.
Dymphnatam schreef:
17-05-2017 08:48
Huh? Ik dacht dat ik best wel fanatiek en uitgesproken was op dit forum, over mijn geloof :lol:

Dat neem ik dan van je aan. En ik vind het knap dat je enthousiast over je geloof kan zijn maar tegelijkertijd je niet laat tegenhouden door de restricties van een kerkelijke organisatie.

je bent daarin wel een uitzondering en de voorbeelden die je noemde zijn ook uitzonderingen. Wat aangeeft dat je niet alle gelovigen over de kam van de godsdienstfanatiekeling-met-oogkleppen-oordoppen-en-een-plaat-beton-voor-z'n-kop moet scheren.

Maar het zijn nog steeds uitzonderingen wat ook aangeeft dat dit niet algemeen iets is.
shifty schreef:
20-05-2017 22:34
Dat neem ik dan van je aan. En ik vind het knap dat je enthousiast over je geloof kan zijn maar tegelijkertijd je niet laat tegenhouden door de restricties van een kerkelijke organisatie.

je bent daarin wel een uitzondering en de voorbeelden die je noemde zijn ook uitzonderingen. Wat aangeeft dat je niet alle gelovigen over de kam van de godsdienstfanatiekeling-met-oogkleppen-oordoppen-en-een-plaat-beton-voor-z'n-kop moet scheren.

Maar het zijn nog steeds uitzonderingen wat ook aangeeft dat dit niet algemeen iets is.
Zo uitzonderlijk is het nou ook weer niet. Er zijn genoeg gelovigen die een stukje geborgenheid binnen hun geloofsgemeenschap vinden, maar wel een eigen invulling aan hun geloof geven. Zo'n geloofsgemeenschap schrijft heus niet altijd zo strict bepaalde wetten voor. Soms overheerst het samen beleven van zingeving, om maar eens een voorbeeld te noemen.
Maar indoctrinatie binnen religies blijft een reëel gevaar, zeker daar waar het een sterk sektarisch karakter heeft.
snug schreef:
20-05-2017 22:27
Schrijnend, al die homohaat in de wereld. Met de echte 'god' heeft dat niets, maar dan ook niets te maken. Volgens de echte 'god' is homoseksualiteit net zo normaal als heteroseksualiteit. Het komt alleen wat minder vaak voor, dat is alles.
Hangt er maar net van af wat jouw echte god is. Iedereen maakt zijn eigen godje he, al naar gelang wat ie er zelf van vindt.
Lady_Voldemort schreef:
20-05-2017 23:03
Hangt er maar net van af wat jouw echte god is. Iedereen maakt zijn eigen godje he, al naar gelang wat ie er zelf van vindt.
Luisterden de mensen maar eens wat meer naar hun eigen gevoel. Vaak komt zo'n godsbeeld + bijbehorende 'mening' juist van buiten.
snug schreef:
20-05-2017 22:57
Zo uitzonderlijk is het nou ook weer niet. Er zijn genoeg gelovigen die een stukje geborgenheid binnen hun geloofsgemeenschap vinden, maar wel een eigen invulling aan hun geloof geven. Zo'n geloofsgemeenschap schrijft heus niet altijd zo strict bepaalde wetten voor. Soms overheerst het samen beleven van zingeving, om maar eens een voorbeeld te noemen.
Maar indoctrinatie binnen religies blijft een reëel gevaar, zeker daar waar het een sterk sektarisch karakter heeft.
Jij kijkt er wel veel lichter tegen aan dan ik. Ik vind de 'standaard' kerk al erg schadelijk als instituut omdat ze bijvoorbeeld afwijzend staan tegenover andersdenkenden, bepaalde geaardheid, gelijkheid tussen mannen en vrouwen, etc. Nog maar niet te spreken van misstanden binnen de kerk die weggestopt worden omdat het een gesloten cultuur is. Dus per definitie vind ik kerkelijke instanties een gevaar. Hoe gevaarlijk hang misschien samen met hoe sektarisch het karakter is. Maar een beetje een 'sekte' zijn degene die ik ken allemaal.
In mijn beleving zijn de gelovigen die zich het minst laten leiden door een geloofsinstantie als persoon veel zuiverder in hun geloofsbeleving en het meest liefdevol/open naar anderen. Als je dat als positieve waarden ziet, dan zou je op basis daarvan eigenlijk kunnen concluderen dat geloofsinstanties schadelijk zijn; zowel voor je geloof als voor de verbroedering tussen de mensheid als geheel.
snug schreef:
20-05-2017 23:08
Luisterden de mensen maar eens wat meer naar hun eigen gevoel. Vaak komt zo'n godsbeeld + bijbehorende 'mening' juist van buiten.
Daar ben je als gelovige ook zelf bij he.
shifty schreef:
20-05-2017 23:22
In mijn beleving zijn de gelovigen die zich het minst laten leiden door een geloofsinstantie als persoon veel zuiverder in hun geloofsbeleving en het meest liefdevol/open naar anderen. Als je dat als positieve waarden ziet, dan zou je op basis daarvan eigenlijk kunnen concluderen dat geloofsinstanties schadelijk zijn; zowel voor je geloof als voor de verbroedering tussen de mensheid als geheel.
Geloofsinstanties kunnen zeker schadelijk zijn. Ze kunnen mensen ook inspireren, vandaar dat het niet zo zwart-wit is.
Het is gewoon heel belangrijk dat je als mens kritisch blijft.
Zelf heb ik van jongs af aan mijn eigen geloof. Maar ja, ergens heb ik makkelijk praten, want ik ben heel intuïtief, dus heb genoeg info waaraan ik mijn mening kan toetsen.
Lady_Voldemort schreef:
20-05-2017 23:26
Daar ben je als gelovige ook zelf bij he.
Hoeveel mensen worden qua geloof niet opgezadeld met bepaalde schrikbeelden? God dit... god dat. Angst is een slechte raadgever, maar wel een hardnekkige. Zo authentiek zijn die meningen van mensen dus vaak niet.
shisha schreef:
16-05-2017 13:50
Bij alle religies gaat het altijd in de basis om twee dingen:

1-het ontstaan
2-het einde


1-Het ontstaan van het leven op aarde wordt verklaard aan de hand van een ontstaan-verhaal.
Bij het christendom was dat God die alles schiep uit niets.


2-het einde gaat eigenlijk over de dood en wat er daarna gebeurt. Mensen wilden altijd liever denken dat hun geliefde overledenen naar een betere plek gingen en verzonnen daarom het bestaan van de onsterfelijke ziel.
Sommige religies geloven dat deze ziel reincarneert als geheel, dat is het geval bij het hindoeisme, het boeddhisme zegt dat alleen de essentie van de ziel overgaat en niet de hele persoonlijkheid.

De christenen geloven dat zij hun ware lichaam van nu terugkrijgen bij de wederopstanding. Dus dat alle doden die ooit christenen waren weer hier op aarde in hun normale lichaam terugkeren. Jezus heeft dit geschenk van hoop op wederopstanding gegeven door uit zijn dood op te staan, dus weten de christenen dat dat kan en dat god hun weer tot leven zal wekken. letterlijk tot leven.
Ik schrijf dit maar weer eens uitgebreid op, want na 30 jaar onderzoek naar de aard van religies kwam ik erachter dat de meeste christenen geen idee hebben waar zij in geloven. Als christen dien je dus letterlijk te geloven dat Jezus is opgestaan uit zijn graf en dat jij dat ooit ook zult doen. Als je dat niet doet dan ben je een soort van Vrede-op-aarde-en-in-de-harten-van-alle-goede-mensen theoloog. Het echte christendom is erg bizar en in deze tijd van wetenschap niet meer zo letterlijk te geloven en daarom wordt het door de meesten wat afgezwakt en wordt er vooral gepraat over de hemel. Maar dat is eigenlijk niet waar het christendom over gaat.
In het christendom ga je namelijk helemaal niet naar de hemel. Dat is een misverstand.

Ook mensen die geen religie aanhangen geloven meestal dat zij een onsterfelijke ziel hebben...dat het niet ophoudt na hun dood. Dat noemen wij spiritualiteit. Je zou spiritualiteit kunnen omschrijven als: het geheel van verhalen die iemand gelooft van een ander of zelf heeft verzonnen die verklaren voor deze mens hoe hij is ontstaan en wat er gebeurt na zijn dood.
:kneel:
Ik geloof niet in een god, ik geloof erin dat onze dierbare overledenen over ons waken, daar haal ik veel meer troost en liefde uit.
shisha schreef:
16-05-2017 13:50
Bij alle religies gaat het altijd in de basis om twee dingen:

1-het ontstaan
2-het einde


1-Het ontstaan van het leven op aarde wordt verklaard aan de hand van een ontstaan-verhaal.
Bij het christendom was dat God die alles schiep uit niets.


2-het einde gaat eigenlijk over de dood en wat er daarna gebeurt. Mensen wilden altijd liever denken dat hun geliefde overledenen naar een betere plek gingen en verzonnen daarom het bestaan van de onsterfelijke ziel.
Sommige religies geloven dat deze ziel reincarneert als geheel, dat is het geval bij het hindoeisme, het boeddhisme zegt dat alleen de essentie van de ziel overgaat en niet de hele persoonlijkheid.

De christenen geloven dat zij hun ware lichaam van nu terugkrijgen bij de wederopstanding. Dus dat alle doden die ooit christenen waren weer hier op aarde in hun normale lichaam terugkeren. Jezus heeft dit geschenk van hoop op wederopstanding gegeven door uit zijn dood op te staan, dus weten de christenen dat dat kan en dat god hun weer tot leven zal wekken. letterlijk tot leven.
Ik schrijf dit maar weer eens uitgebreid op, want na 30 jaar onderzoek naar de aard van religies kwam ik erachter dat de meeste christenen geen idee hebben waar zij in geloven. Als christen dien je dus letterlijk te geloven dat Jezus is opgestaan uit zijn graf en dat jij dat ooit ook zult doen. Als je dat niet doet dan ben je een soort van Vrede-op-aarde-en-in-de-harten-van-alle-goede-mensen theoloog. Het echte christendom is erg bizar en in deze tijd van wetenschap niet meer zo letterlijk te geloven en daarom wordt het door de meesten wat afgezwakt en wordt er vooral gepraat over de hemel. Maar dat is eigenlijk niet waar het christendom over gaat.
In het christendom ga je namelijk helemaal niet naar de hemel. Dat is een misverstand.

Ook mensen die geen religie aanhangen geloven meestal dat zij een onsterfelijke ziel hebben...dat het niet ophoudt na hun dood. Dat noemen wij spiritualiteit. Je zou spiritualiteit kunnen omschrijven als: het geheel van verhalen die iemand gelooft van een ander of zelf heeft verzonnen die verklaren voor deze mens hoe hij is ontstaan en wat er gebeurt na zijn dood.


Je laat juist de hele essentie van geloof en spiritualiteit buiten beschouwing. Het gaat niet om de verklaring van het begin en het einde. Het gaat om hoe je je in het leven gedraagt. De verklaringen van het begin en het einde zijn vaak wel belangrijke pijlers binnen een religie; maar het zijn nog steeds gewoon middellen om aan te duiden hoe er van je verwacht wordt dat je in het leven staat; dat is de essentie.

Ook zou je kunnen zeggen dat spiritualiteit in algemene zin te maken heeft met de overtuiging dat er iets is buiten ons normale waarnemingsvermogen. Ook dat hoeft niet gekoppeld te zijn aan een verzonnen verklaring over het ontstaan en wat er gebeurt na de dood.

En dat je aantoonbaar kan maken dat er een kronkel zit in de oorsprong van een religie die niet aansluit met de huidige manier van geloofsbeleving is niks bijzonders toch? Voor 30 jaar onderzoek naar de aard van religies vind ik dat een wat mager resultaat.
shifty schreef:
21-05-2017 09:18
Je laat juist de hele essentie van geloof en spiritualiteit buiten beschouwing. Het gaat niet om de verklaring van het begin en het einde. Het gaat om hoe je je in het leven gedraagt. De verklaringen van het begin en het einde zijn vaak wel belangrijke pijlers binnen een religie; maar het zijn nog steeds gewoon middellen om aan te duiden hoe er van je verwacht wordt dat je in het leven staat; dat is de essentie.

Ook zou je kunnen zeggen dat spiritualiteit in algemene zin te maken heeft met de overtuiging dat er iets is buiten ons normale waarnemingsvermogen. Ook dat hoeft niet gekoppeld te zijn aan een verzonnen verklaring over het ontstaan en wat er gebeurt na de dood.

En dat je aantoonbaar kan maken dat er een kronkel zit in de oorsprong van een religie die niet aansluit met de huidige manier van geloofsbeleving is niks bijzonders toch? Voor 30 jaar onderzoek naar de aard van religies vind ik dat een wat mager resultaat.
Hoe je je in je leven gedraagt is het resultaat van allerlei factoren. Je kunt als mens de keuze maken of je een vriendelijk en behulpzaam en persoon probeert te zijn, of niet. Je kunt dat laten afhangen van de meningen en gedragingen van anderen of van een intrinsieke factor zoals je eigen overtuiging en normen en waarden. Waarop baseer je die normen en waarden? Je kunt ze baseren op een vorm van spiritualiteit, of op logica, je natuurlijke kompas voor wat goed is en wat niet. De keuze voor goed of kwaad komt van veel dieper binnenin. Daar heb je niet perse een verhaal voor nodig, je kunt het gewoon voelen. Ben je een sociaal persoon en werk je samen met de rest...of niet?
Bij de meeste religies wordt je voorgeschreven hoe je moet denken en handelen aan de hand van beloning en straf. De straf is bvb dat je in de hel komt en de beloning dat je het eeuwige leven krijgt of een beter leven in het hiernamaals.
Overigens is bij de meeste mensen hun spiritualiteit in de essentie terug te voeren op het geloof in het bestaan van een onsterfelijke ziel of niet.
Dat vele religies hebben getracht de mensen hiermee te manipuleren en naar hun eigen vaak egoistische hand te zetten zie je overal ter wereld terug.
shisha schreef:
21-05-2017 09:56
Hoe je je in je leven gedraagt is het resultaat van allerlei factoren. Je kunt als mens de keuze maken of je een vriendelijk en behulpzaam en persoon probeert te zijn, of niet. Je kunt dat laten afhangen van de meningen en gedragingen van anderen of van een intrinsieke factor zoals je eigen overtuiging en normen en waarden. Waarop baseer je die normen en waarden? Je kunt ze baseren op een vorm van spiritualiteit, of op logica, je natuurlijke kompas voor wat goed is en wat niet. De keuze voor goed of kwaad komt van veel dieper binnenin. Daar heb je niet perse een verhaal voor nodig, je kunt het gewoon voelen. Ben je een sociaal persoon en werk je samen met de rest...of niet?
Bij de meeste religies wordt je voorgeschreven hoe je moet denken en handelen aan de hand van beloning en straf. De straf is bvb dat je in de hel komt en de beloning dat je het eeuwige leven krijgt of een beter leven in het hiernamaals.
Overigens is bij de meeste mensen hun spiritualiteit in de essentie terug te voeren op het geloof in het bestaan van een onsterfelijke ziel of niet.
Dat vele religies hebben getracht de mensen hiermee te manipuleren en naar hun eigen vaak egoistische hand te zetten zie je overal ter wereld terug.

Mee eens, ik vind religies ook per definitie beperkend. Er worden van buitenaf praktische normen/waarden/regels voorgeschreven en opgelegd terwijl de essentie van geloof en spiritualiteit nu juist niet daarmee ingekaderd kan worden. Juist het feit dat religies een geloof optuigen aan praktische zaken en menselijke kaders is in tegenstelling met de essentie van geloof en eerder schadelijk dan verlichtend.
Zodra inspiratie een dogma wordt, wordt het een parodie op zichzelf.
Geloven hoort altijd een persoonlijke kritische grondslag te hebben.
eens

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven