Psyche
alle pijlers
Chronisch (geestes)ziek
vrijdag 21 april 2023 om 14:36
Zijn er hier mensen die dusdanig langdurige mentale klachten hebben dat medicatie/therapie weinig uitmaakt en ze daardoor niet (meer) kunnen werken of misschien zelfs niet meer zelfstandig kunnen leven?
Na jaren leven met depressie en chronische, zware angststoornis uitgevallen op het werk. Ik heb eerder therapie gehad maar achteraf was dit geen echte therapeut maar een psychiatrische 'nurse', zo is mij verteld. De therapie ging overal en nergens heen en had geen effect. Ik begin binnenkort met nieuwe therapie maar wil me ook orienteren op de mogelijkheid dat het niet helpt. Nu is het een doembeeld.
Mijn klachten:
- constante angst die verergerd is sinds de Coronatijd. Kan door alles getriggerd worden, oorlog op tv, een virus, maar voornamelijk intense faalangst gericht op het werk waardoor ik vastloop.
- depressie door het leven met deze angst.
- fysieke klachten, zoals hoge pols, flauwvallen, hoesten, overgeven. Fysiek is er niks mis.
Het huishouden runnen was nooit een probleem maar op werk heb ik zo'n laag zelfbeeld dat zelfs als ik complimenten ontving, ik dat niet geloofde,enorm focuste op fouten en kritiek en hierdoor uitviel. Ik zonderde me steeds meer af van het team en had hevige paniekaanvallen in de ochtend.
Is dit herkenbaar voor iemand? Ben je voorgoed uitgevallen of weer aan het werk? Wat hielp je qua therapie? Wat vermijd je nu?
Na jaren leven met depressie en chronische, zware angststoornis uitgevallen op het werk. Ik heb eerder therapie gehad maar achteraf was dit geen echte therapeut maar een psychiatrische 'nurse', zo is mij verteld. De therapie ging overal en nergens heen en had geen effect. Ik begin binnenkort met nieuwe therapie maar wil me ook orienteren op de mogelijkheid dat het niet helpt. Nu is het een doembeeld.
Mijn klachten:
- constante angst die verergerd is sinds de Coronatijd. Kan door alles getriggerd worden, oorlog op tv, een virus, maar voornamelijk intense faalangst gericht op het werk waardoor ik vastloop.
- depressie door het leven met deze angst.
- fysieke klachten, zoals hoge pols, flauwvallen, hoesten, overgeven. Fysiek is er niks mis.
Het huishouden runnen was nooit een probleem maar op werk heb ik zo'n laag zelfbeeld dat zelfs als ik complimenten ontving, ik dat niet geloofde,enorm focuste op fouten en kritiek en hierdoor uitviel. Ik zonderde me steeds meer af van het team en had hevige paniekaanvallen in de ochtend.
Is dit herkenbaar voor iemand? Ben je voorgoed uitgevallen of weer aan het werk? Wat hielp je qua therapie? Wat vermijd je nu?
mollylolly wijzigde dit bericht op 21-04-2023 14:39
5.02% gewijzigd
dinsdag 25 april 2023 om 21:56
Pfoe, ja, ik zal mijn energie 100% hierin moeten steken inderdaad. Ik verwachtte teveel denk ik, deed zelf te weinig.sailship schreef: ↑25-04-2023 20:48.
Ik geloof absoluut dat je herkenning ervaart, maar herkenning is niet wat je gaat helpen (al is het zeker wel heel erg fijn!) Ik werk in de GGZ en de hoeveelheid mensen die aan mij vragen of ze ADHD of ASS hebben omdat ze zich erin herkennen is enorm tegenwoordig. En in de meeste gevallen hebben ze het niet, maar het is niet gek dat ze zich erin herkennen. Als je bij de deur van een GGZ instelling gaat screenen op ADHD of ASS zullen de meeste mensen die er binnen komen zich erin herkennen. Dit komt omdat veel psychische klachten uitingen hebben die op ADHD of ASS kenmerken lijken en omdat kenmerken van ADHD en ASS ook heel erg menselijk zijn.
Van wat je schrijft zou je ook best c-ptss kunnen hebben. En dan? Dat is niet het antwoord op je problemen. Het antwoord is aan de slag gaan in therapie en langzaam kleine dingen gaan veranderen. Je schrijft alsof je wil dat je je beter gaat voelen zonder daarvoor iets echt te doen. Je gaf in de eerste pagina's aan behoefte te hebben aan lotgenotencontact, ik heb je een hele lijst gegeven met plekken waar je dat kan vinden en je zegt dat je nu geen energie hebt voor anderen (bij een inloophuis of herstelacademie hoeft dat ook niet, je kan contact opnemen voor jezelf). Je schrijft dat je een therapeut wil vinden die jouw gedachten omgooit en jou beter maakt. Er is geen enkele therapeut die dat gaat doen, je maakt een therapeut en therapie daarmee veel te groot en legt de verantwoordelijkheid buiten jezelf. Een therapeut en een therapievorm kan begeleiding geven, jij zal echt dingen moeten doen vóórdat het goed voelt. Ook schrijf je dat de eerdere therapie 'niet aansloeg', zo werkt therapie niet. Therapie is niet iets wat je ondergaat en dan merkt of het effect heeft of niet. Therapie DOE je. Net als wat je schrijft over gedachten veranderen, dat je andere gedachten niet geloofde en daarom therapie niet hielp. Een tip voor de komende therapie: je zult moeten werken aan dingen anders doen, aan nieuwe gedachten formuleren terwijl je ze niet gelooft of precies het tegenovergestelde voelt. Daarna pas gaan je automatische gedachten en overtuigingen veranderen. Eerst het werk, daarna de beloning (en die komt vaak langzaam met veel vallen en opstaan helaas). Dat hoeft niet op een harde manier, zeker niet, maar je moet jezelf leren coachen en begeleiden en een therapeut kan je daarin ondersteunen. Die kan het niet voor je doen.
Geen enkele diagnose of behandelvorm gaat jou 'beter' maken of jouw gedachten 'omgooien'. Dat is veel te makkelijk gedacht. Je gedachten draaien (na verloop van tijd) om door wat jij zelf doet en door te herhalen, herhalen, herhalen, juist op de momenten waarop het niet zo voelt. Ook als je c-ptss hebt, ook als je een angststoornis hebt, ook als je depressief bent. En in die tijd waarin je eraan werkt ga je je nog heel vaak angstig, somber en negatief over jezelf voelen. Het is keihard werken om die dingen te veranderen, maar het vraagt wel mildheid naar jezelf en steeds blijven doen.
Succes morgen bij de intake!
Lotgenoten online vind ik fijner. Dat anonieme, vrijblijvende.
dinsdag 25 april 2023 om 21:58
Pfff wat een waanzin zeg....MollyLolly schreef: ↑25-04-2023 21:54Ik heb 10 maanden gewacht bij een grotere instelling tot ik hier terecht kon.
Zwetser
dinsdag 25 april 2023 om 22:06
Aan de andere kant kan je je ook afvragen waarom er zo verschrikkelijk veel mensen psychische hulp nodig hebben in Nederland. Wat gaat er mis?
dinsdag 25 april 2023 om 22:15
Goeie vraag. Ik denk dat t een combinatie is van meerdere factoren. Maar een interessante vraag die ik me ook al vaker heb gesteld. Wat ik zelf denk:appelientjexx schreef: ↑25-04-2023 22:06Aan de andere kant kan je je ook afvragen waarom er zo verschrikkelijk veel mensen psychische hulp nodig hebben in Nederland. Wat gaat er mis?
- Maatschappelijke druk om te presteren. Alles moet steeds beter. Praktisch iedereen studeert door (zie daar t gebrek aan mensen die met de handen kunnen werken), hoe hoger hoe beter en ook op werk is de druk om te presteren hoog. Dan komen er nog allerlei beoordelingsgesprekken, cursussen en noem t maar op.
- mensen hebben t steeds drukker. Vooral mentaal. We werken de hele dag met een beeldscherm. 2u reistijd per dag is best normaal. Kinderen ophalen, koken, eten, afwassen, kinderen en/of zelf naar verenigingen, huishouden doen, hond uitlaten, kinderen ophalen, nog even tv kijken of op telefoon klooien. We staan zelden uit. En als we uit staan/denken te staan, zitten we op de telefoon, wat dus ook mentaal belastend is.
- social media en sociale druk: ieders leven lijkt perfect, behalve die van jou, "het gras is altijd groener aan de overkant..."
- internet. Ik denk dat die ook echt wel een rol spelen. En dan vooral, wat TO hier ook doet, lezen over je klachten, zelf al allerlei conclusies gaan trekken.
Vroeger had TO een simpel baantje gehad als naaister of aardbeienplukker of weet ik wat. Daar had ze niet de prestatiedruk van nu gevoeld. Als ze zich naar had gevoeld, had ze niet t internet om allerlei diagnoses tegen te komenn. Zoals iemand hierboven al zegt "iedereen heeft wel kenmerken die horen bij bv ass of adhd". Mensen gaan dingen lezen en dat versterkt hun bewustzijn of angst alleen maar. Bij mij is dit in ieder geval ook een hele grote valkuil geweest.
Zwetser
dinsdag 25 april 2023 om 22:43
Tsja, 12 jaar dit kabinet. Alles is wegbezuinigd en zorgverzekeringen bepalen.
dinsdag 25 april 2023 om 22:54
Ik weet niet of dat t hele probleem is. Is er op de psychische hulp zoveel bezuinigd dan? Volgens mij zit t probleem eerder aan de vraag kant, al ken ik de exacte cijfers niet. Voor mijn gevoel is t ook waanzin hoeveel mensen psychische hulp nodig hebben. En dat ligt niet aan die mensen. Ik zou me dan eerder als land of kabinet achter mijn oor krabben wat er eigenlijk misgaat. Maar ook zelf kunnen we dat doen natuurlijk.
Over die zorgverzekering: laatste x dat ik therapie had, wilde ik naar instelling x (aanraden van eerdere psych of HA). Die gebeld, hadden nog plek, maar ze zaten al aan hun plafond voor financiering voor dat jaar van de verzekering. Dus, ik werd vanuit verzekering ergens anders geplaatst. Kost hun per saldo dus net zoveel... Ik die verzekering opgebeld dat ik t onzin vond en toch naar instelling x wilde en toen kon t opeens wel. Ook dat noem ik waanzin...
student201 wijzigde dit bericht op 25-04-2023 23:09
0.34% gewijzigd
Zwetser
dinsdag 25 april 2023 om 22:56
Voor de duidelijkheid ik reken jou niet af op het niet rationeel kunnen zijn. Ik spreek vanuit ervaring.MollyLolly schreef: ↑24-04-2023 22:39Nou dat dus. Ik post hier als het echt niet gaat en ik mijn vriend/vrienden al tig keer heb lastiggevallen maar het toch kwijt moet. Ik vind het gemeen om mij dan af te rekenen op niet rationeel zijn. Je rekent iemand met een eetstoornis ook niet af op niet eten, je weet dat dit hoort bij het ziektebeeld.
dinsdag 25 april 2023 om 22:56
Ja. En het probleem is idd het aanbod, er is niemand meer om te behandelen, er wordt minder vergoed etc.Student201 schreef: ↑25-04-2023 22:54Ik weet niet of dat t hele probleem is. Is er op de psychische hulp zoveel bezuinigd dan? Volgens mij zit t probleem eerder aan de aanbod kant, al ken ik de exacte cijfers niet.
dinsdag 25 april 2023 om 23:07
Je ontwikkelt psychische klachten. Het eerste wat denk ik ieder mens doet is het bij zichzelf zoeken. Dan ga je naar de psycholoog om het aan te pakken waar nog meer dingen naar boven komen. Je draait aan allerlei knoppen maar het werkt niet. De ene therapie na de andere. Tot je op een gegeven moment uitbehandeld bent, maar je hebt nog steeds klachten. Dan keer je hem om en moet je het van de andere kant bekijken, want misschien ben je wel zo bezig geweest met het "oplossen" van je problemen, dat er misschien wel nooit of minder problemen waren. Of te wel, er waren minder dingen om op te lossen en ondertussen heb je aan knoppen gedraaid waar niks mis mee was. Ik denk dat we in dat opzicht als mens gemakkelijk naast onze schoenen kunnen lopen.
dinsdag 25 april 2023 om 23:08
Ik zei t fout zie ik. Wat ik bedoelde is dat t probleem ook aan de vraagkant ligt. Maar voltens mij is t gewoon tweeledig.
Enerzijds zijn er te weinig aanbieders, er worden te weinig mensen opgeleid, er is te weinig geld. Maar anderzijds is er ook aan de vraagkant een stijging en is de vraag naar psychische hulp momenteel bizar hoog.
"Van Os en Oosterhoff geven aan dat twintig procent van de populatie voldoet aan een psychische stoornis en de vijf à zes procent capaciteit dat de GGZ te bieden heeft dit niet kan dragen. Als de GGZ de aanmeldingen niet aankan dan kunnen er lange wachtlijsten ontstaan. Ook kunnen patiënten buiten de zorg vallen."
https://www.psychosenet.nl/capaciteitsp ... in-de-ggz/
Niet gecheckt op juistheid overigens, maar 20%, dat is toch ook wel echt niet normaal hoog...
Zwetser
dinsdag 25 april 2023 om 23:10
Het is angst, dat is next level van bang zijn, de hele dag. Daar MOET je ook over praten.makreel schreef: ↑24-04-2023 22:47Dit zou je ook met je therapeut kunnen bespreken: wat een goede manier zou zijn om ermee om te gaan als je het idee hebt dat je over je angststoornis MOET praten. Want het zou zomaar kunnen - wie weet - dat je daarmee je angst juist voedt. Dat het jouw angst is die vraagt, roept, SCHREEUWT om aandacht.
dinsdag 25 april 2023 om 23:12
dinsdag 25 april 2023 om 23:13
Heel eerlijk, t zal wel aan mij liggen, maar t is mij nog een raadsel wat je met deze post bedoelt. Als TO angst ervaart, faalangst, doemscenario's etc. Dan is dat t probleem toch? Het is toch een stoornis die je dagelijks met je meedraagt?Sauntara schreef: ↑25-04-2023 23:07Je ontwikkelt psychische klachten. Het eerste wat denk ik ieder mens doet is het bij zichzelf zoeken. Dan ga je naar de psycholoog om het aan te pakken waar nog meer dingen naar boven komen. Je draait aan allerlei knoppen maar het werkt niet. De ene therapie na de andere. Tot je op een gegeven moment uitbehandeld bent, maar je hebt nog steeds klachten. Dan keer je hem om en moet je het van de andere kant bekijken, want misschien ben je wel zo bezig geweest met het "oplossen" van je problemen, dat er misschien wel nooit of minder problemen waren. Of te wel, er waren minder dingen om op te lossen en ondertussen heb je aan knoppen gedraaid waar niks mis mee was. Ik denk dat we in dat opzicht als mens gemakkelijk naast onze schoenen kunnen lopen.
Hoe bedoel je dan "misschien waren er wel geen problemen om op te lossen"?
Zwetser
dinsdag 25 april 2023 om 23:18
Zonder diagnose word je behandeling niet vergoed, dus wordt er alleen daarom al gediagnostiseerd. Dus of die cijfers helemaal correct zijn vraag ik me af.Student201 schreef: ↑25-04-2023 23:08Ik zei t fout zie ik. Wat ik bedoelde is dat t probleem ook aan de vraagkant ligt. Maar voltens mij is t gewoon tweeledig.
Enerzijds zijn er te weinig aanbieders, er worden te weinig mensen opgeleid, er is te weinig geld. Maar anderzijds is er ook aan de vraagkant een stijging en is de vraag naar psychische hulp momenteel bizar hoog.
"Van Os en Oosterhoff geven aan dat twintig procent van de populatie voldoet aan een psychische stoornis en de vijf à zes procent capaciteit dat de GGZ te bieden heeft dit niet kan dragen. Als de GGZ de aanmeldingen niet aankan dan kunnen er lange wachtlijsten ontstaan. Ook kunnen patiënten buiten de zorg vallen."
https://www.psychosenet.nl/capaciteitsp ... in-de-ggz/
Niet gecheckt op juistheid overigens, maar 20%, dat is toch ook wel echt niet normaal hoog...
dinsdag 25 april 2023 om 23:20
MollyLolly schreef: ↑24-04-2023 22:39Nou dat dus. Ik post hier als het echt niet gaat en ik mijn vriend/vrienden al tig keer heb lastiggevallen maar het toch kwijt moet. Ik vind het gemeen om mij dan af te rekenen op niet rationeel zijn. Je rekent iemand met een eetstoornis oo ... ektebeeld.
Gemeen? Tja, wat is gemeen? En mag dat niet dan? En hoezo dan? Is er een verbod ingesteld? Of Is er een vrijwaring? En hoe zit dat dan met bewust of onbewust gemeen?
En wat is afrekenen? Of de schuld? En is dat dan waar? Of definitief waar? En moeten anderen rekening houden met elkaar? Of inzicht hebben in elkaar en elkaars ziektebeelden?
'balans leidt tot glans'
dinsdag 25 april 2023 om 23:21
Nee klopt. Gaat me ook niet per se erover of 20% echt een stoornis heeft of die nog heeft. Maar die 20% zal dus wel gaan over mensen die psychische hulp hebben óf gehad hebben. En ook dat vind ik akelig hoog eigenlijk.
Mijn vorige psycholoog zei ook: "we kijken wel even welke diagnose past. Anders wordt t gewoon een angststoornis, maar dat moet voor de verzekering". Heel normaal natuurlijk...
Zwetser
dinsdag 25 april 2023 om 23:26
Of je moet zelf betalen. Het zijn niet meer de deskundigen die bepalen wat jij nodig hebt, maar de zorgverzekeringen.Student201 schreef: ↑25-04-2023 23:21Nee klopt. Gaat me ook niet per se erover of 20% echt een stoornis heeft of die nog heeft. Maar die 20% zal dus wel gaan over mensen die psychische hulp hebben óf gehad hebben. En ook dat vind ik akelig hoog eigenlijk.
Mijn vorige psycholoog zei ook: "we kijken wel even welke diagnose past. Anders wordt t gewoon een angststoornis, maar dat moet voor de verzekering". Heel normaal natuurlijk...
dinsdag 25 april 2023 om 23:45
.Student201 schreef: ↑25-04-2023 23:08Ik zei t fout zie ik. Wat ik bedoelde is dat t probleem ook aan de vraagkant ligt. Maar voltens mij is t gewoon tweeledig.
Enerzijds zijn er te weinig aanbieders, er worden te weinig mensen opgeleid, er is te weinig geld. Maar anderzijds is er ook aan de vraagkant een stijging en is de vraag naar psychische hulp momenteel bizar hoog.
"Van Os en Oosterhoff geven aan dat twintig procent van de populatie voldoet aan een psychische stoornis en de vijf à zes procent capaciteit dat de GGZ te bieden heeft dit niet kan dragen. Als de GGZ de aanmeldingen niet aankan dan kunnen er lange wachtlijsten ontstaan. Ook kunnen patiënten buiten de zorg vallen."
https://www.psychosenet.nl/capaciteitsp ... in-de-ggz/
Niet gecheckt op juistheid overigens, maar 20%, dat is toch ook wel echt niet normaal hoog...
Of wij classificeren een beetje veel als als psychiatrische stoornis en een aardig deel van de psychische klachten die mensen ervaren zijn volkomen menselijk, maar in een maatschappij waarin we veel druk en weinig ruimte ervaren voor de minder prettige kanten van het leven is er al snel iets mis met je. En is onze maatschappij er niet op ingericht hiervoor te zorgen, dus moet iedereen maar naar een psycholoog.
Hoewel het ook zeker van beide kanten komt. De manier waarop we de GGZ geregeld hebben is wat mij betreft niet gezond te noemen. En hoewel we veel meer als psychiatrische stoornissen classificeren tegenwoordig hebben we ook meer kennis, wat voor sommigen toch ook wel fijn kan zijn.
woensdag 26 april 2023 om 00:18
Ik denk dat we vroeger ook meer gedwongen waren met onzekerheid te leven. Nu hebben we zoveel dingen onder controle, of in ieder geval voorspelbaar dat we niet meer goed om kunnen gaan met dingen die we niet onder controle hebben en waarvan de gevolgen niet meer kunnen voorspellen, en dat leidt tot o.a. angst. Piekeren is vaak tevergeefs gedrag om onzekerheden in de toekomst weg te nemen bijvoorbeeld.Student201 schreef: ↑25-04-2023 22:15Goeie vraag. Ik denk dat t een combinatie is van meerdere factoren. Maar een interessante vraag die ik me ook al vaker heb gesteld. Wat ik zelf denk:
- Maatschappelijke druk om te presteren. Alles moet steeds beter. Praktisch iedereen studeert door (zie daar t gebrek aan mensen die met de handen kunnen werken), hoe hoger hoe beter en ook op werk is de druk om te presteren hoog. Dan komen er nog allerlei beoordelingsgesprekken, cursussen en noem t maar op.
- mensen hebben t steeds drukker. Vooral mentaal. We werken de hele dag met een beeldscherm. 2u reistijd per dag is best normaal. Kinderen ophalen, koken, eten, afwassen, kinderen en/of zelf naar verenigingen, huishouden doen, hond uitlaten, kinderen ophalen, nog even tv kijken of op telefoon klooien. We staan zelden uit. En als we uit staan/denken te staan, zitten we op de telefoon, wat dus ook mentaal belastend is.
- social media en sociale druk: ieders leven lijkt perfect, behalve die van jou, "het gras is altijd groener aan de overkant..."
- internet. Ik denk dat die ook echt wel een rol spelen. En dan vooral, wat TO hier ook doet, lezen over je klachten, zelf al allerlei conclusies gaan trekken.
Vroeger had TO een simpel baantje gehad als naaister of aardbeienplukker of weet ik wat. Daar had ze niet de prestatiedruk van nu gevoeld. Als ze zich naar had gevoeld, had ze niet t internet om allerlei diagnoses tegen te komenn. Zoals iemand hierboven al zegt "iedereen heeft wel kenmerken die horen bij bv ass of adhd". Mensen gaan dingen lezen en dat versterkt hun bewustzijn of angst alleen maar. Bij mij is dit in ieder geval ook een hele grote valkuil geweest.
Gooi daar dan ook nog bovenop dat we constant beschikking hebben over een bron van informatie, die al die niet relevant, of van toepassing is, maar waarmee onszelf controle dénken te geven, dan ben je al een heel eind op weg naar een gegeneraliseerde angststoornis en daarbij hypochondrie, want in je zoektocht naar tips tegen hyperventilatie kwam je ook nog een artikel tegen dat hyperventilatie vaak een symptoom is van een hersentumor. Als ik dan bijvoorbeeld ook nog ging googlen naar hoelang het duurt om te herstellen van een een angststoornis, kwam ik bijvoorbeeld tegen dat therapie heel nuttig is en helpt bij maar liefst 40% van de patiënten, en dan nog wat enge reviews van mensen die antidepressiva gingen gebruiken,dan werd ik daar ook bepaald vrolijker of optimistischer van. Dus ja, ook internet is zeker een grote factor...
woensdag 26 april 2023 om 00:21
Daarbij werden mensen vroeger in opname genomen die zich nu allemaal ambulant moeten zien te redden.sailship schreef: ↑25-04-2023 23:45.
Of wij classificeren een beetje veel als als psychiatrische stoornis en een aardig deel van de psychische klachten die mensen ervaren zijn volkomen menselijk, maar in een maatschappij waarin we veel druk en weinig ruimte ervaren voor de minder prettige kanten van het leven is er al snel iets mis met je. En is onze maatschappij er niet op ingericht hiervoor te zorgen, dus moet iedereen maar naar een psycholoog.
Hoewel het ook zeker van beide kanten komt. De manier waarop we de GGZ geregeld hebben is wat mij betreft niet gezond te noemen. En hoewel we veel meer als psychiatrische stoornissen classificeren tegenwoordig hebben we ook meer kennis, wat voor sommigen toch ook wel fijn kan zijn.
woensdag 26 april 2023 om 00:32
Dat ben ik niet helemaal met je eens, denk ik. In mijn therapie praat ik niet of nauwelijks over de inhoud van mijn angsten maar over het proces daaronder - dus wel over angstgevoelens en hoe ik daar mee omga, maar niet over of mijn angst over spinnen gaat, of de dood, of een paniekaanval in de bus. Maar dat zal van de stoornis afhangen.
woensdag 26 april 2023 om 01:02
Ergens heb je wel gelijk, de wereld van nu is 24/7 informatie uitzenden en ontvangen. Voor een introvert met faalangst pittig.Student201 schreef: ↑25-04-2023 22:15Goeie vraag. Ik denk dat t een combinatie is van meerdere factoren. Maar een interessante vraag die ik me ook al vaker heb gesteld. Wat ik zelf denk:
- Maatschappelijke druk om te presteren. Alles moet steeds beter. Praktisch iedereen studeert door (zie daar t gebrek aan mensen die met de handen kunnen werken), hoe hoger hoe beter en ook op werk is de druk om te presteren hoog. Dan komen er nog allerlei beoordelingsgesprekken, cursussen en noem t maar op.
- mensen hebben t steeds drukker. Vooral mentaal. We werken de hele dag met een beeldscherm. 2u reistijd per dag is best normaal. Kinderen ophalen, koken, eten, afwassen, kinderen en/of zelf naar verenigingen, huishouden doen, hond uitlaten, kinderen ophalen, nog even tv kijken of op telefoon klooien. We staan zelden uit. En als we uit staan/denken te staan, zitten we op de telefoon, wat dus ook mentaal belastend is.
- social media en sociale druk: ieders leven lijkt perfect, behalve die van jou, "het gras is altijd groener aan de overkant..."
- internet. Ik denk dat die ook echt wel een rol spelen. En dan vooral, wat TO hier ook doet, lezen over je klachten, zelf al allerlei conclusies gaan trekken.
Vroeger had TO een simpel baantje gehad als naaister of aardbeienplukker of weet ik wat. Daar had ze niet de prestatiedruk van nu gevoeld. Als ze zich naar had gevoeld, had ze niet t internet om allerlei diagnoses tegen te komenn. Zoals iemand hierboven al zegt "iedereen heeft wel kenmerken die horen bij bv ass of adhd". Mensen gaan dingen lezen en dat versterkt hun bewustzijn of angst alleen maar. Bij mij is dit in ieder geval ook een hele grote valkuil geweest.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
