
Contact
woensdag 1 augustus 2018 om 10:27
En dan open je een topic op viva.
Ik ben verdrietig. Heb gezonde kindjes, een man en mooi huis. Tot zo alles perfect. Maar ik heb sinds na de brugklas geen vrienden meer. Al jaren lang. Eerder dacht ik dat het door de verhuizing na de brugklas kwam en daarna geen nieuwe vrienden opgebouwd. Toen ik mijn man leerde kennen zag ik weer een nieuw begin om mensen te leren kennen. Dat lukte niet in de "echte wereld" toen heb ik ook een aantal afspraken via Viva en andere wegen online gehad. Ik vond daar net als in de echte wereld mensen die een vriendenkring hebben, of het klikte simpelweg niet, een aantal mensen wilde dagelijks contact en 2 waren/zijn depressief en dat loopt op dit moment niet goed voor mij.
Volgende week ben ik jarig en elk jaar is dat een lastige periode. Ook als ziek ben of iets anders wil delen en steun zoek. Maar de rest van het jaar gaaf het best goed alleen. Met mijn verjaardag Niemand die komt, oké, mijn moeder, broer en mijn gezin zijn er, maar ik voel mij eigenlijk erg alleen. Wil ook met een vriendin wat drinken of naar de bioscoop. Zo jaloers als ik dat zie. En eens een zaaltje met een dj huren om lekker met zijn allen te dansen. Een droom.
Snap dat het lastig is want ik hoef geen wekelijks contact, zeker niet dagelijks. En dat op dit moment kan ik zelf geen luisterend oor zijn voor zware gesprekken zoals een depressie. Dit hoort bij een goede vriendschap, dus wellicht loopt dat verkeerd.
Ik hoef niet naar de kerk en een cursus is vaak wekelijks (en tref je mensen die vaak al een vriendenkring hebben)
Waar heb jij (nieuwe) vrienden leren kennen op een later moment in je levem?
Vaak komt het als je niet opzoek bent, maar ik vind dat het nu al jaren duurt en verschillende momenten verder met aankijken, proberen en toch zoeken. Dit sloopt een mens ook van binnen merk ik.
Ik ben verdrietig. Heb gezonde kindjes, een man en mooi huis. Tot zo alles perfect. Maar ik heb sinds na de brugklas geen vrienden meer. Al jaren lang. Eerder dacht ik dat het door de verhuizing na de brugklas kwam en daarna geen nieuwe vrienden opgebouwd. Toen ik mijn man leerde kennen zag ik weer een nieuw begin om mensen te leren kennen. Dat lukte niet in de "echte wereld" toen heb ik ook een aantal afspraken via Viva en andere wegen online gehad. Ik vond daar net als in de echte wereld mensen die een vriendenkring hebben, of het klikte simpelweg niet, een aantal mensen wilde dagelijks contact en 2 waren/zijn depressief en dat loopt op dit moment niet goed voor mij.
Volgende week ben ik jarig en elk jaar is dat een lastige periode. Ook als ziek ben of iets anders wil delen en steun zoek. Maar de rest van het jaar gaaf het best goed alleen. Met mijn verjaardag Niemand die komt, oké, mijn moeder, broer en mijn gezin zijn er, maar ik voel mij eigenlijk erg alleen. Wil ook met een vriendin wat drinken of naar de bioscoop. Zo jaloers als ik dat zie. En eens een zaaltje met een dj huren om lekker met zijn allen te dansen. Een droom.
Snap dat het lastig is want ik hoef geen wekelijks contact, zeker niet dagelijks. En dat op dit moment kan ik zelf geen luisterend oor zijn voor zware gesprekken zoals een depressie. Dit hoort bij een goede vriendschap, dus wellicht loopt dat verkeerd.
Ik hoef niet naar de kerk en een cursus is vaak wekelijks (en tref je mensen die vaak al een vriendenkring hebben)
Waar heb jij (nieuwe) vrienden leren kennen op een later moment in je levem?
Vaak komt het als je niet opzoek bent, maar ik vind dat het nu al jaren duurt en verschillende momenten verder met aankijken, proberen en toch zoeken. Dit sloopt een mens ook van binnen merk ik.

dinsdag 18 september 2018 om 15:18
Je mengen in een groep is vaak lastiger dan met één van die personen een gesprekje aangaan. Mijn ervaring is dat als je slechts een enkele vraag stelt, je een uitgebreid verhaal terugkrijgt. Veel mensen praten graag over zichzelf. Hoeft niet egocentrisch te zijn bedoeld want vertellen is ook een vorm van 'sharen' en kan impliciet betekenen: dit was mijn verhaal, en nu het jouwe?tcz schreef: ↑17-09-2018 21:59Het probleem is dat ik op feestjes of bijeenkomsten meestal wel het goede voornemen heb om contact te maken, en dan ga ik bij een groepje staan en probeer ik mee te praten, maar ik weet meestal niets interessants te vertellen, en dus word ik ook niet bij het gesprek betrokken, dus daar groeien zeker geen vriendschappen uit
Vergeet daarbij je non-verbale communicatie niet want die maakt dat contact al dan niet kan ontstaan.


dinsdag 18 september 2018 om 15:35
Dat lijkt me heel sterk. Zo aan de oppervlakte weet je helemaal niet welke interesses collega's of anderen hebben. Dat komt pas aan het licht als je iemand een tijdje kent, en zo door de tijd heen of soms al snel op een gezamenlijk toeval/overeenkomst/interesse o.i.d. stuit.Bij is dat ik de verkeerde mensen tref qua interesses. Op de werkvloer en bij verjaardagen.
Je moet alleen wel de moeite nemen om eerst in anderen te investeren. Diepgaande vriendschappen ontstaan namelijk niet na een nachtje slapen.
Nee, als je er geen tijd voor hebt, houdt het op. Dan moet je de situatie accepteren zoals deze is.Naar clubjes of vrijwilligerswerk heb ik geen tijd voor. Dan kan je het opzoeken, maar moet je het nog treffen natuurlijk.
Als je vanaf moment nul als praatpaal fungeert, heb je gelijk dat je daar geen trek in hebt.Pech is gewoon dat je of mensen met al vrienden treft of mensen met hetzelfde of ergere problemen. Met alle respect, maar dat kan je er in het begin niet bijhebben als je aan jezelf moet werken en sociaal contact daar goed voor is om leuk bezig te zijn. Daarna heb je met een vriendschap uiteraard ook problemen en help je elkaar.
Heb je je omgeving al gevraagd welke draad zij zien in jouw manier van sociale omgang en wat is daaruit gekomen?
woensdag 19 september 2018 om 13:38
ZaraZara100,
Ja, heb gevraagd hoe mijn moeder en man mij zien.
Eerste wat opvalt is dat ik het druk heb met het gezin. Valt mezelf ook op met als visite gaan. Dat je dus eigenlijk weinig praat omdat we bezig zijn met de kids. Maar dat is over een aantal natuurlijk anders als ze groter worden.
Woorden zorgzaam, gezellig en creatief rustig en duidelijk kwamen in het gesprek.
Heb ook eens op het schoolplein gekeken. Nu het schooljaar weer opnieuw gestart is. Maar je ziet het ook in de supermarkt bijv. Als mensen elkaar voorbij lopen en al een praatje hebben. Ik doe boodschappen en kijk natuurlijk om mij heen, maar moet voor mijn gevoel een bord meenemen waar op staat: praatje mag
Ik straal het blijkbaar niet uit, maar ik kan er ook niet te veel mee bezig zijn. Dat snap ik dus niet. Wat ik er aan kan doen, sowieso niet te veel mee bezig zijn. Maar dan gebeurd er niks. Dus ja, lastig want van zelf komt het niet.
Beetje gekeken waar ik wat kan doen
Dacht van de week ik ga naar het bejaardentehuis vragen ze hulp kunnen gebruiken. Omdat het mij leuk lijkt 1 of 2 ochtendjes. Maar dan tref ik natuurlijk weinig dertigers.
Hier in de buurt heb je een 50+ club
Dat is ook niet de plek.
Sporten doe ik niet graag en met eventueel (uit)wedstrijden zit dan weer te vast en dat wil ik niet.
Ja, heb gevraagd hoe mijn moeder en man mij zien.
Eerste wat opvalt is dat ik het druk heb met het gezin. Valt mezelf ook op met als visite gaan. Dat je dus eigenlijk weinig praat omdat we bezig zijn met de kids. Maar dat is over een aantal natuurlijk anders als ze groter worden.
Woorden zorgzaam, gezellig en creatief rustig en duidelijk kwamen in het gesprek.
Heb ook eens op het schoolplein gekeken. Nu het schooljaar weer opnieuw gestart is. Maar je ziet het ook in de supermarkt bijv. Als mensen elkaar voorbij lopen en al een praatje hebben. Ik doe boodschappen en kijk natuurlijk om mij heen, maar moet voor mijn gevoel een bord meenemen waar op staat: praatje mag
Ik straal het blijkbaar niet uit, maar ik kan er ook niet te veel mee bezig zijn. Dat snap ik dus niet. Wat ik er aan kan doen, sowieso niet te veel mee bezig zijn. Maar dan gebeurd er niks. Dus ja, lastig want van zelf komt het niet.
Beetje gekeken waar ik wat kan doen
Dacht van de week ik ga naar het bejaardentehuis vragen ze hulp kunnen gebruiken. Omdat het mij leuk lijkt 1 of 2 ochtendjes. Maar dan tref ik natuurlijk weinig dertigers.
Hier in de buurt heb je een 50+ club
Dat is ook niet de plek.
Sporten doe ik niet graag en met eventueel (uit)wedstrijden zit dan weer te vast en dat wil ik niet.
woensdag 19 september 2018 om 15:25
Ik denk dat je de grootste kans maak top een "klik" met iemand als dat iemand is
met een soortgelijke interesse of met een persoonlijkheid die/karakter dat op het jouwe lijkt.
Ik begrijp dat je niet de mogelijkheid hebt om naar een cursus/vereniging te gaan die wekelijkse bijeenkomsten heeft.
Maar er bestaan ook verenigingen e.d. waar je bij activiteiten kunt aansluiten als het jou uitkomt.
Zelf ben ik weleens lid geweest van een wandelvereniging waarbij leden wandelingen organiseerden en iedereen die interesse had voor een wandeling kon zich daarvoor aanmelden.
Ook ken ik mensen die een een kookclubje hadden en gezamenlijk gingen eten.
Er bestaan vast meer van dit soort "verenigingen" waarbij je niet vast zit aan regelmatige bijeenkomsten.
Snuffel eens op internet en in regionale krantjes.
Je geeft ook aan dat je niet "uitstraalt" dat je een praatje zou willen maken.
Dat niet uitstralen herken ik wel.
In mijn eigen geval heeft dat volgens mij te maken met weinig oogcontact maken en met een "gesloten" lichaamshouding.
Daar kun jij bij jezelf ook eens op letten.
met een soortgelijke interesse of met een persoonlijkheid die/karakter dat op het jouwe lijkt.
Ik begrijp dat je niet de mogelijkheid hebt om naar een cursus/vereniging te gaan die wekelijkse bijeenkomsten heeft.
Maar er bestaan ook verenigingen e.d. waar je bij activiteiten kunt aansluiten als het jou uitkomt.
Zelf ben ik weleens lid geweest van een wandelvereniging waarbij leden wandelingen organiseerden en iedereen die interesse had voor een wandeling kon zich daarvoor aanmelden.
Ook ken ik mensen die een een kookclubje hadden en gezamenlijk gingen eten.
Er bestaan vast meer van dit soort "verenigingen" waarbij je niet vast zit aan regelmatige bijeenkomsten.
Snuffel eens op internet en in regionale krantjes.
Je geeft ook aan dat je niet "uitstraalt" dat je een praatje zou willen maken.
Dat niet uitstralen herken ik wel.
In mijn eigen geval heeft dat volgens mij te maken met weinig oogcontact maken en met een "gesloten" lichaamshouding.
Daar kun jij bij jezelf ook eens op letten.

donderdag 20 september 2018 om 09:29
Dan wordt het dus een cursus of activiteit onder schooltijd.

donderdag 20 september 2018 om 09:48
., heb gevraagd hoe mijn moeder en man mij zien.
Woorden zorgzaam, gezellig en creatief rustig en duidelijk kwamen in het gesprek
Ik bedoel hoe jij in de sociale omgang overkomt. Kijk je de kat uit de boom, ben je verlegen, voel je je snel afgewezen, kijk je mensen aan of durf je dat niet zo, knik je instemmend, wat is je fysieke houding, spreek je mensen makkelijk aan, etc.
Of je spreekt zelf iemand aan.Heb ook eens op het schoolplein gekeken. Nu het schooljaar weer opnieuw gestart is. Maar je ziet het ook in de supermarkt bijv. Als mensen elkaar voorbij lopen en al een praatje hebben. Ik doe boodschappen en kijk natuurlijk om mij heen, maar moet voor mijn gevoel een bord meenemen waar op staat: praatje mag
Training sociale vaardigheden?Dat snap ik dus niet. Wat ik er aan kan doen, sowieso niet te veel mee bezig zijn. Maar dan gebeurd er niks. Dus ja, lastig want van zelf komt het niet.
Of die zijn ook vrijwilliger of coordinator, of de oudjes krijgen bezoek van hun leuke dochter die jij dan ontmoet. Of ze hebben iemand nodig die meehelpt bij bingo. Moet jij eens zien hoe blij iedereen daar met jouw komst is.Dacht van de week ik ga naar het bejaardentehuis vragen ze hulp kunnen gebruiken. Omdat het mij leuk lijkt 1 of 2 ochtendjes. Maar dan tref ik natuurlijk weinig dertigers.
[/quote]Sporten doe ik niet graag en met eventueel (uit)wedstrijden zit dan weer te vast en dat wil ik niet.
Er zijn gelukkig een hoop sporten niet in teamverband.
Nmlk.nl iets voor jou? Gezellig iets ondernemen, ook voor dertigers en veertigers.
Je kinderen spelen nooit bij vriendjes?

vrijdag 21 september 2018 om 09:27
@ZaraZara100, fijn dat je zo meedenkt. Ik heb hier een 50+ groep gevonden. Denk dat ik de huisarts eens vraag om tips, want voor dertigers (of alle leeftijden) moet er toch ook wat activiteiten zijn.
Tijdens het zoeken zag ik dat er een mamacafe is in een dorp verderop. Maar ik wil liefst zonder kinderen. Denk dat dat eruit kan groeien, maar die bezoekjes met kinderen trek ik niet.
Mijn kinderen spelen wel met vriendjes. Afgelopen maand al 2 a 3 per keer week. Dan heb je met halen en brengen wel een praatje met de ouder. Wel groot leeftijdsverschil. Maar wie weet komt daar wat uit. Punt blijft in de deze situatie dat ze vaak al een vriendengroep hebben. Dat vind ik lastig om niet te happig over te komen en dat ze zien dat ik geen vrienden heb.
Oproepje hier op viva al 5 keer gedaan de afgelopen jaren. Drie keer een afspraak gehad, maar loopt niet echt. Vaak daarna volgende afspraak maken, meestal te drukke agenda. Enkele keer geen klik.
Ik ga op een taalcursus. Vind ik leuk en wie weet kom ik daar wat tegen.
Ga zoeken op een sociale vaardigheden cursus in de buurt.
Tijdens het zoeken zag ik dat er een mamacafe is in een dorp verderop. Maar ik wil liefst zonder kinderen. Denk dat dat eruit kan groeien, maar die bezoekjes met kinderen trek ik niet.
Mijn kinderen spelen wel met vriendjes. Afgelopen maand al 2 a 3 per keer week. Dan heb je met halen en brengen wel een praatje met de ouder. Wel groot leeftijdsverschil. Maar wie weet komt daar wat uit. Punt blijft in de deze situatie dat ze vaak al een vriendengroep hebben. Dat vind ik lastig om niet te happig over te komen en dat ze zien dat ik geen vrienden heb.
Oproepje hier op viva al 5 keer gedaan de afgelopen jaren. Drie keer een afspraak gehad, maar loopt niet echt. Vaak daarna volgende afspraak maken, meestal te drukke agenda. Enkele keer geen klik.
Ik ga op een taalcursus. Vind ik leuk en wie weet kom ik daar wat tegen.
Ga zoeken op een sociale vaardigheden cursus in de buurt.
vrijdag 21 september 2018 om 09:37
vrijdag 21 september 2018 om 09:37
@Monstrea: als je het liefst zonder kinderen wilt, dan lijkt het mama-cafe me niet een goede plek om te zoeken. Als ik er ben nemen mensen altijd hun kinderen mee, en alle gesprekken gaan eigenlijk ook alleen over kinderen.
Een taalcursus lijkt me wel wat! Dan heb je al gelijk een gedeelde hobby en je kan altijd afspreken met mensen onder het mom van "de taal extra oefenen". Weet je al in welke taal je interesse ligt?
En als ik zo brutaal mag zijn: in welke regio zoek je wat?
Een taalcursus lijkt me wel wat! Dan heb je al gelijk een gedeelde hobby en je kan altijd afspreken met mensen onder het mom van "de taal extra oefenen". Weet je al in welke taal je interesse ligt?
En als ik zo brutaal mag zijn: in welke regio zoek je wat?
vrijdag 21 september 2018 om 13:14
Maartje2016,
Ik bedoel dat je vanuit mamacafe dan ,na contact met kids erbij iets, met moeders alleen kan afspreken met de tijd. Maar die periode kan weken of maanden duren, dat is dan eerst met kinderen ja.
Ik wil mijn Engels bijspijkeren. Is wat verwaterd merk ik.
Ik denk omgeving Rotterdam. Vraag je dat omdat je ook een talencurus wil gaan volgen?
Ik bedoel dat je vanuit mamacafe dan ,na contact met kids erbij iets, met moeders alleen kan afspreken met de tijd. Maar die periode kan weken of maanden duren, dat is dan eerst met kinderen ja.
Ik wil mijn Engels bijspijkeren. Is wat verwaterd merk ik.
Ik denk omgeving Rotterdam. Vraag je dat omdat je ook een talencurus wil gaan volgen?
vrijdag 21 september 2018 om 13:25
Dat lijkt me echt vervelend.
Ik denk ook dat ik een angst heb om alleen te zijn zoals menig mens; en aan de andere kant denk ik vaak dat het toch gewoon heel simpel en leuk is om een beetje leuk tegen elkaar te doen?
Ik heb recent veel vrienden afgekapt. Ze waren geen vrienden. Ik ging er mee om omdat ik niet alleen wou zijn op momenten die jij noemt. Op die momenten waren ze er uiteindelijk niet. Het waren geen vrienden.
Ik vraag me nu ook vaak af waar 'nieuwe' te vinden. Kijk tegen mijn verjaardag op omdat er maar 2 mensen komen en mijn ouders. Voorheen 50 'vrienden'. Maar ik heb liever die 2 mensen dat die 50 'vrienden'.
Het is gewoon een beetje zuur vind ik. Vrienden zijn moeilijker te maken dan je denkt. Het liefst zou ik nu aanbieden om samen vrienden te worden maar ik heb 'geen tijd'.
Ik heb nooit tijd. Ik moet stomme mailtjes beantwoorden en perfect zijn in 100 dingen terwijl het enige wat ik wens is dagelijks een vriend zien en niet zoveel te moeten en kunnen genieten van samenzijn. Ik denk dat dat een grote oorzaak is waarom zoveel mensen zich eenzaam voelen.
Ik denk ook dat ik een angst heb om alleen te zijn zoals menig mens; en aan de andere kant denk ik vaak dat het toch gewoon heel simpel en leuk is om een beetje leuk tegen elkaar te doen?
Ik heb recent veel vrienden afgekapt. Ze waren geen vrienden. Ik ging er mee om omdat ik niet alleen wou zijn op momenten die jij noemt. Op die momenten waren ze er uiteindelijk niet. Het waren geen vrienden.
Ik vraag me nu ook vaak af waar 'nieuwe' te vinden. Kijk tegen mijn verjaardag op omdat er maar 2 mensen komen en mijn ouders. Voorheen 50 'vrienden'. Maar ik heb liever die 2 mensen dat die 50 'vrienden'.
Het is gewoon een beetje zuur vind ik. Vrienden zijn moeilijker te maken dan je denkt. Het liefst zou ik nu aanbieden om samen vrienden te worden maar ik heb 'geen tijd'.
Ik heb nooit tijd. Ik moet stomme mailtjes beantwoorden en perfect zijn in 100 dingen terwijl het enige wat ik wens is dagelijks een vriend zien en niet zoveel te moeten en kunnen genieten van samenzijn. Ik denk dat dat een grote oorzaak is waarom zoveel mensen zich eenzaam voelen.
Bros before hoes

vrijdag 21 september 2018 om 16:38
Zijn er geen lokale facebookgroepen, buurtborrels, buurtbarbecues waar je laagdrempelig in contact met anderen komt of kon komen?
Zoals iemand al zei, houd plaatselijke krantjes in de gaten waarin allerlei activiteiten en oproepjes staan. Er wordt zo enorm veel georganiseerd is mijn ervaring.
Heb je in de vakantie niet op de huisdieren van buren gepast, of hun post gedaan en planten water gegeven?
Je bent op zoek naar een vriendin maar met buren die ouder of jonger zijn kan ook een heel leuk contact ontstaan. Je zit immers verlegen om een praatje dus wat is er gemakkelijker dan een leuke buur om de hoek?
Ouders van vriendjes: Groot leeftijdsverschil hoeft helemaal geen probleem te zijn.
Ik vind het erg merkwaardig dat je ervan uitgaat dat er vaste vriendengroepen zijn waarin geen plek voor nieuwe sociale contacten is. Dus je moet voor de rest van je leven omgaan met vrienden die je vanaf je 20ste kent? Dat is toch raar. Vrienden/kennissen komen en gaan, het is een natuurlijk proces. Jij vult iets in voor anderen wat helemaal niet zo hoeft te zijn. Het is jouw waarheid maar niet die van anderen.
Geef het de tijd met de ouders van vriendjes. 'Ga anders even zitten, wil je iets drinken?" is zo gezegd en voel je niet meteen afgewezen als een ouder niet kan (want mogelijk is er daarna het strakke schema van kind afhalen, boodschappen, koken, baby in bed leggen, etc.). Dat hoeft niets met jou persoonlijk te maken hebben maar dat kan dan nét de timing zijn.
Oproepjes op het forum: Goed dat je dat hebt ondernomen maar wees niet teleurgesteld want vriendschappen zijn niet maakbaar. Vaak ontmoet je vele mensen voordat er met iemand een leuke klik ontstaat. Het is niet bij de eerste of tweede raak, dat is met daten ook niet zo.
Taalcursus:
Heel goede zet!
Zoals iemand al zei, houd plaatselijke krantjes in de gaten waarin allerlei activiteiten en oproepjes staan. Er wordt zo enorm veel georganiseerd is mijn ervaring.
Heb je in de vakantie niet op de huisdieren van buren gepast, of hun post gedaan en planten water gegeven?
Je bent op zoek naar een vriendin maar met buren die ouder of jonger zijn kan ook een heel leuk contact ontstaan. Je zit immers verlegen om een praatje dus wat is er gemakkelijker dan een leuke buur om de hoek?
Ouders van vriendjes: Groot leeftijdsverschil hoeft helemaal geen probleem te zijn.
Ik vind het erg merkwaardig dat je ervan uitgaat dat er vaste vriendengroepen zijn waarin geen plek voor nieuwe sociale contacten is. Dus je moet voor de rest van je leven omgaan met vrienden die je vanaf je 20ste kent? Dat is toch raar. Vrienden/kennissen komen en gaan, het is een natuurlijk proces. Jij vult iets in voor anderen wat helemaal niet zo hoeft te zijn. Het is jouw waarheid maar niet die van anderen.
Geef het de tijd met de ouders van vriendjes. 'Ga anders even zitten, wil je iets drinken?" is zo gezegd en voel je niet meteen afgewezen als een ouder niet kan (want mogelijk is er daarna het strakke schema van kind afhalen, boodschappen, koken, baby in bed leggen, etc.). Dat hoeft niets met jou persoonlijk te maken hebben maar dat kan dan nét de timing zijn.
Oproepjes op het forum: Goed dat je dat hebt ondernomen maar wees niet teleurgesteld want vriendschappen zijn niet maakbaar. Vaak ontmoet je vele mensen voordat er met iemand een leuke klik ontstaat. Het is niet bij de eerste of tweede raak, dat is met daten ook niet zo.
Taalcursus:
Heel goede zet!

vrijdag 21 september 2018 om 16:55
De manier waarop je op anderen overkomt, de eerste indruk die men van je krijgt, is behoorlijk bepalend. Kijk je nors, ook al voel je je niet zo. Heb je een gesloten of afdwalende blik/houding waardoor mensen je niet snel benaderen of van jóu misschien al snel denken: ze vindt me niet aardig, dus ik loop maar door.
Kortom: ik vind het lastig om je tips te geven over hoe je opener, zachter, benaderbaarder over kunt komen, of juist uit je schulp kunt kruipen. Daarom vroeg ik hoe jouw man en moeder jou zien. Doe jij namens man en kinderen vaak het woord, of ben je juist op de achtergrond? Dat soort dingen.
Je kunt dus goed met kritiek omgaan, zeg je, en goed voor jezelf opkomen. Dan ben je dus assertief, maar misschien juist wel iets te pittig of bot hetgeen jou onbenaderbaar maakt. (Ik geef maar even een voorbeeld).
Misschien ben je sinds de brugklas door omstandigheden hard geworden, teleurgesteld in mensen geraakt en denk je bij voorbaat al: ze vinden me niets, ik maak nooit vrienden.
Of je hebt vertrouwensissues en bent daardoor wantrouwig of uiterst kritisch.
Etc., etc. Ik noem maar een paar dwarsstraten.
Nu ja, heel veel factoren kunnen meespelen in het proces van sociale contacten opdoen.