Psyche
alle pijlers
Daten met een diagnose - wanneer vertellen?
donderdag 31 oktober 2019 om 08:30
In een ander topic kwam ter sprake dat iemand met een hechtingsstoornis eerder eerlijk had moeten zijn over zijn diagnose. Ik ben benieuwd hoe anderen daar over denken: ben je (soort van) verplicht om tijdens het daten al te vertellen dat je een psychiatrische aandoening hebt (gehad), of is het terecht om dat een tijdje voor je te houden?
Nu weet ik natuurlijk dat er een heleboel verschillende diagnoses zijn en dat het er dus ook wel vanaf hangt wat je hebt, maar waar ligt naar jullie mening die grens?
Nu weet ik natuurlijk dat er een heleboel verschillende diagnoses zijn en dat het er dus ook wel vanaf hangt wat je hebt, maar waar ligt naar jullie mening die grens?
donderdag 31 oktober 2019 om 08:31
Ik zal zelf als eerste vertellen wat ik ervan vind: ik vind zelf dat je niet direct je hele hebben en houden aan een date hoeft te vertellen. Op het moment dat het echt op een serieuze relatie begint te lijken, dan zou ik het wel vertellen. Maar voor mij is het toch te privé om het met iedereen te gaan delen. Al zou ik er ook niet over gaan liegen, dat vind ik dan weer het andere uiterste. Dus als het ter sprake komt, dan zou ik het wel vertellen,maar ook wel gefaseerd.
Edit: ik ben zelf trouwens alweer 6 jaar getrouwd, dus voor mij speelt dit nu sowieso niet, maar dit is hoe ik het zou aanpakken
Edit: ik ben zelf trouwens alweer 6 jaar getrouwd, dus voor mij speelt dit nu sowieso niet, maar dit is hoe ik het zou aanpakken
donderdag 31 oktober 2019 om 08:40
donderdag 31 oktober 2019 om 08:41
Ik zou het niet gelijk vertellen, maar wel als je elkaar na een aantal dates echt leuk begint te vinden. Te lang wachten vind ik ook niet kunnen bij een ernstige aandoening, het is wel iets dat bij je hoort. Maar het scheelt natuurlijk heel veel of je in het verleden iets hebt gehad of dat je hier nu nog last van hebt.
donderdag 31 oktober 2019 om 08:44
Pascalle1988 schreef: ↑31-10-2019 08:40Hangt van de diagnose af. Je kunt jezelf de vraag stellen hoeveel ingrijpend jouw diagnose gaat zijn voor het leven van je potentiële partner.
Ik wil er geen specifiek tijdstip aan vastplakken, maar ik zou in ieder geval 'vrij snel' als vuistregel aanhouden.
Ik denk zeker bij een ingrijpende diagnose, dat het dan wel zaak is om het inderdaad niet een jaar lang voor je te houden. Aan de andere kant denk ik dat iemand een zwaardere diagnose ook wel sneller zelf zou merken.
donderdag 31 oktober 2019 om 08:51
Nee, pas als ter sprake komt wat jullie meer op persoonlijk vlak bezighoudt en vaak is dat wederzijds: de ene zegt dat hij een fittie heeft met zijn broer en de ander dat ze gisteren een koopbui had. Dat hij vaak mot heeft met zijn vrienden en dat zij een koopverslaving heeft dat hoef je niet te zeggen; misschien kan je later ooit zeggen dat je weleens hulp hebt ingeroepen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 31 oktober 2019 om 08:52
Je bent het niet verplicht maar wanneer je al een tijdje date kun je wel vertellen wat je lastig vindt en wat niet evt zonder de diagnose te vertellen. Dus niet ik heb een hechtingsstoornis maar wel ik vind mij binden soms moeilijk en ik trek mij soms een paar dagen terug. Het is de vraag of de sticker de ander veel zegt....ik denk dat het bij veel mensen vooral vooroordelen oproept.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 31 oktober 2019 om 09:00
Ik heb veel gedate. Heb diagnose en nog een paar aandoeningen. Ik vertelde het al voor de eerste date.
Eerst deed ik dat niet maar dan begon het een succes te worden en vertelde ik het en was het een deal-breaker. Wat mag hoor maar wel een rot gevoel voor mij.
Dus vertelde ik het snel. Scheelde hoop tijd. Voor beide partijen prettiger. 90% haakte af bij vertellen.
Ik vond het eromheen praten ook lastig en ongemakkelijk. Je vraagt toch snel aan iemand wat voor werk iemand doet. Bij geen werk, zoals bij mij komt de logische vraag, waarom niet?
Ik date niet meer. Het is gewoon geen pluspunt, ziek en bijstand. En ik heb daar ook begrip voor hoor. Als je kunt kiezen waarom dan voor iemand met paar flink lastige punten kiezen.
Zielig? Mwah, wel frustrerend. Ik heb ook zat leuke punten. Ben meer dan diagnoses en zoek niet iemand uit financieel oogpunt. Minpunten wegen zwaarder en daar zal ik het mee moeten doen.
Eerst deed ik dat niet maar dan begon het een succes te worden en vertelde ik het en was het een deal-breaker. Wat mag hoor maar wel een rot gevoel voor mij.
Dus vertelde ik het snel. Scheelde hoop tijd. Voor beide partijen prettiger. 90% haakte af bij vertellen.
Ik vond het eromheen praten ook lastig en ongemakkelijk. Je vraagt toch snel aan iemand wat voor werk iemand doet. Bij geen werk, zoals bij mij komt de logische vraag, waarom niet?
Ik date niet meer. Het is gewoon geen pluspunt, ziek en bijstand. En ik heb daar ook begrip voor hoor. Als je kunt kiezen waarom dan voor iemand met paar flink lastige punten kiezen.
Zielig? Mwah, wel frustrerend. Ik heb ook zat leuke punten. Ben meer dan diagnoses en zoek niet iemand uit financieel oogpunt. Minpunten wegen zwaarder en daar zal ik het mee moeten doen.
donderdag 31 oktober 2019 om 09:13
Dank. Het was niet bedoeld als een zielig verhaal. Puur mijn ervaringen. Er zullen ook andere zijn. ( hoop ik)
Ik breng het niet met groot drama hoor als ik vertel. Wel eerlijk, wat het inhoudt. Maar ook wat ik wel kan. Mijn leuke kanten enz.
En alleen heeft ook z 'n voordelen. Oké, als ik keuze heb dan liefst met een leuke vent.
donderdag 31 oktober 2019 om 09:15
donderdag 31 oktober 2019 om 09:16
Mijn man en ik waren na een aantal dates al redelijk gek op elkaar. Ik had het niet kunnen waarderen als ik dan pas had gehoord dat hij bijvoorbeeld manisch depressief was geweest. Is nogal wat vind ik.
Ik heb zelf een aantal mildere diagnoses, die ik toen nog niet wist. Maar ik zou het wel zsm vertellen aan mensen mocht ik ooit weer gaan daten. Beter wat langer zoeken en iemand die weet waaraan hij begint, dan een relatie met iemand die totaal geen begrip kan opbrengen voor je moeilijkheden.
Ik heb zelf een aantal mildere diagnoses, die ik toen nog niet wist. Maar ik zou het wel zsm vertellen aan mensen mocht ik ooit weer gaan daten. Beter wat langer zoeken en iemand die weet waaraan hij begint, dan een relatie met iemand die totaal geen begrip kan opbrengen voor je moeilijkheden.
donderdag 31 oktober 2019 om 09:39
Als iemand "iets" heeft wat een grote invloed zal hebben op mij indien ik een relatie met diegene aan ga, wil ik dat graag snel (binnen de eerste paar dates) weten. Iets is niet alleen een diagnose maar ook zaken als kinderen, problematische schulden, emigratie plannen etc.
Ik vind het niet netjes om iemand verliefd op je te laten worden zonder dit soort belangrijke dingen te vertellen.
Ik vind het niet netjes om iemand verliefd op je te laten worden zonder dit soort belangrijke dingen te vertellen.
donderdag 31 oktober 2019 om 10:00
Ligt inderdaad aan de diagnose, en zou me vooral richten op 'wat betekent het voor de ander'. Een diagnose zegt in die zin niet zoveel, dat het zich vaak voor elk individu weer anders uit.
Maar ik zou zowel psychische als fysieke diagnose wel ergens in de 1e maand van het daten benoemen. Wij zijn zelf de eerste date al redelijk open geweest, maar dat heb ik niet eerder op die manier gehad.
Maar ik zou zowel psychische als fysieke diagnose wel ergens in de 1e maand van het daten benoemen. Wij zijn zelf de eerste date al redelijk open geweest, maar dat heb ik niet eerder op die manier gehad.
donderdag 31 oktober 2019 om 11:04
Ja. Waarschijnlijk daarvoor al. Dan verspil je je tijd niet aan een date met iemand die geen zin heeft in een relatie met jou.mindervanmij schreef: ↑31-10-2019 09:45En hoe snel zou je het zelf vertellen, zwartvlekje? Zou jij zelf ook direct open zijn bij een eerste date als er zoiets zou spelen?
Mijn partner is verminderd vruchtbaar door een ziekte. Dat heb ik ook heel vroeg van hem gehoord. Dat was even slikken maar daar kan ik wel mee leven. Ik had het een veel groter probleem gevonden als hij het me pas had verteld op het moment dat we al serieuze relatie hadden gehad.
donderdag 31 oktober 2019 om 11:18
Is geheel afhankelijk van wat het is en of het nog steeds speelt. Als iemand een hechtingsstoornis heeft, hoor ik dat graag vooraf of anders op de eerste date. Maar als iemand bijvoorbeeld ooit een keer een burn out of depressie heeft gehad en er nu al jaren goed mee om kan gaan, kan zoiets ook later verteld worden. Diagnoses als borderline, autisme, adhd, huidige angstoornissen, bipolaire stoornis etc zou ik graag vooral willen weten want die hebben nogal effect op de relatie.
donderdag 31 oktober 2019 om 11:29
Ik ben op zich zeker voor eerlijkheid en het op tijd vertellen.
Maar als ik hier soms reacties lees op diagnoses dan schrik ik wel.
Ik zou met mijn diagnose volgens dit forum direct afgeschreven zijn, terwijl ik denk dat ik echt geen slechte partner ben.
Ik ben al jaren gelukkig getrouwd, heb voldoende vrienden, een normale baan en sociaal leven. Mijn leven verloopt prima.
Als ik ‘het VIVA-forum’ moet geloven zou dat onmogelijk moeten zijn, enkel op basis van de diagnose.
Dat zou de enige reden zijn om mijn diagnose te verzwijgen. (Al heb ik helemaal geen heftige diagnose hoor! Heel veel mensen hebben hem).
Maar als ik hier soms reacties lees op diagnoses dan schrik ik wel.
Ik zou met mijn diagnose volgens dit forum direct afgeschreven zijn, terwijl ik denk dat ik echt geen slechte partner ben.
Ik ben al jaren gelukkig getrouwd, heb voldoende vrienden, een normale baan en sociaal leven. Mijn leven verloopt prima.
Als ik ‘het VIVA-forum’ moet geloven zou dat onmogelijk moeten zijn, enkel op basis van de diagnose.
Dat zou de enige reden zijn om mijn diagnose te verzwijgen. (Al heb ik helemaal geen heftige diagnose hoor! Heel veel mensen hebben hem).
donderdag 31 oktober 2019 om 11:37
Is mijn ervaring ook, direct afgeschreven.Stefke schreef: ↑31-10-2019 11:29Ik ben op zich zeker voor eerlijkheid en het op tijd vertellen.
Maar als ik hier soms reacties lees op diagnoses dan schrik ik wel.
Ik zou met mijn diagnose volgens dit forum direct afgeschreven zijn, terwijl ik denk dat ik echt geen slechte partner ben.
Ik ben al jaren gelukkig getrouwd, heb voldoende vrienden, een normale baan en sociaal leven. Mijn leven verloopt prima.
Als ik ‘het VIVA-forum’ moet geloven zou dat onmogelijk moeten zijn, enkel op basis van de diagnose.
Dat zou de enige reden zijn om mijn diagnose te verzwijgen. (Al heb ik helemaal geen heftige diagnose hoor! Heel veel mensen hebben hem).
Vervelend maar aan de andere kant als iemand zo kortzichtig is dan weet ik die beperking ook liefst zo snel mogelijk
donderdag 31 oktober 2019 om 11:51
Maar als je een diagnose deelt, betekent toch niet dat je meteen afgeschreven bent? Maar ik vind sommige dingen echt wel mee tellen in een relatie.
Als iemand bijvoorbeeld pleinvrees heeft, doet dat heel veel voor de relatie, dus ik zou het graag wel willen weten. Maar dat betekent niet dat ik die persoon meteen afgeschreven heb. Om maar wat te noemen.
Maar iemand met bindingsangst zou ik dan bijvoorbeeld weer niet op zitten te wachten. Zo iemand kan beter eerst aan zichzelf werken voordat hij/zij gaat daten. Vind ik dan he.
Als iemand bijvoorbeeld pleinvrees heeft, doet dat heel veel voor de relatie, dus ik zou het graag wel willen weten. Maar dat betekent niet dat ik die persoon meteen afgeschreven heb. Om maar wat te noemen.
Maar iemand met bindingsangst zou ik dan bijvoorbeeld weer niet op zitten te wachten. Zo iemand kan beter eerst aan zichzelf werken voordat hij/zij gaat daten. Vind ik dan he.
donderdag 31 oktober 2019 om 11:52
Onvruchtbaar en een angststoornis. Dat 2e kwam eigenlijk altijd wel bij de eerste dates te sprake. Nooit echt het idee gehad dat het een probleem was, maar het is ook moeilijk voor te stellen wat het precies inhoud voor sommige mensen. Dat eerste ligt wel heel gevoelig en ik heb dat dus altijd angstvallig verzwegen voor dates. Als ik iemand dan echt leuk vond kapte ik het uiteindelijk toch af, teveel angst om dat te moeten vertellen. En zo gauw iemand begon over kinderwens kapte ik het ook al af. Heeft voor veel verdriet gezorgd. Bij mijn vriend nu hoefde ik het niet te vertellen, we waren eerst vrienden. Hij wist dat al. We hebben er wel een heel emotioneel gesprek over gehad in het begin van onze vriendschap naar relatie overgang. Gelukkig accepteert hij mij en mijn gebreken. Maar nog steeds ben ik soms angstig dat hij zich bedenkt en voor een vrouw gaat die hem wel kinderen kan schenken.
