Psyche
alle pijlers
De biechtstoel
donderdag 16 oktober 2008 om 22:38
Hierbij alweer een gloednieuw biechttopic!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
anoniem_30197 wijzigde dit bericht op 18-12-2009 20:38
Reden: Link aangepast
Reden: Link aangepast
% gewijzigd
dinsdag 25 augustus 2009 om 00:42
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 00:34:
Ik kom niet af van m'n alcoholisme. Ik kom niet af van zelfhaat. De nacht brengt die eenzaamheid zo naarboven. Ja, ik ben die eerdere zelfmeelijtrut over eenzaamheid. En nee, aan zalvende woorden heb ik niets. Het is fake, de wereld is fake. Soms zou ik de wereld willen vernietigen. Ik haat alles en het meest mijzelf. En heb zoveel spijt van alles van alle mensen die ik heb weggejaagd, ik durf niet meer met mensen om te gaan want oooit komt mijn kutkarakter naar boven.
Was ik maar iemand anders. Was ik maar gewoon. Was ik maar mijzelf niet. God, kreeg ik maar een ongeluk waardoor mijn hersenen en dus zelfbewustzijn beschadigd raakte. En wat een achterlijke gedachten. Maar de nacht, de nacht grijpt me aan. De pijn overtreft de hel. En wat een pathetische woorden. Ik walg van mijzelf.
Reageren hoeft niet. Ik doorzie het fakisme maar al te goed. De mensen die zichzelf zo fantastisch vinden met hun geweldige empathie, bah. Het is zo fake als wat en narcistisch als de pest. Je weet waar ik het over heb, jij ja.
Juist voor iemand als jou
Ik hoop dat je er ooit uit zult komen. Dat je ooit hulp zult vragen, dat je daar ooit aan toe zult zijn.
Ik kom niet af van m'n alcoholisme. Ik kom niet af van zelfhaat. De nacht brengt die eenzaamheid zo naarboven. Ja, ik ben die eerdere zelfmeelijtrut over eenzaamheid. En nee, aan zalvende woorden heb ik niets. Het is fake, de wereld is fake. Soms zou ik de wereld willen vernietigen. Ik haat alles en het meest mijzelf. En heb zoveel spijt van alles van alle mensen die ik heb weggejaagd, ik durf niet meer met mensen om te gaan want oooit komt mijn kutkarakter naar boven.
Was ik maar iemand anders. Was ik maar gewoon. Was ik maar mijzelf niet. God, kreeg ik maar een ongeluk waardoor mijn hersenen en dus zelfbewustzijn beschadigd raakte. En wat een achterlijke gedachten. Maar de nacht, de nacht grijpt me aan. De pijn overtreft de hel. En wat een pathetische woorden. Ik walg van mijzelf.
Reageren hoeft niet. Ik doorzie het fakisme maar al te goed. De mensen die zichzelf zo fantastisch vinden met hun geweldige empathie, bah. Het is zo fake als wat en narcistisch als de pest. Je weet waar ik het over heb, jij ja.
Juist voor iemand als jou
Ik hoop dat je er ooit uit zult komen. Dat je ooit hulp zult vragen, dat je daar ooit aan toe zult zijn.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 25 augustus 2009 om 00:49
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 00:34:
Ik kom niet af van m'n alcoholisme. Ik kom niet af van zelfhaat. De nacht brengt die eenzaamheid zo naarboven. Ja, ik ben die eerdere zelfmeelijtrut over eenzaamheid. En nee, aan zalvende woorden heb ik niets. Het is fake, de wereld is fake. Soms zou ik de wereld willen vernietigen. Ik haat alles en het meest mijzelf. En heb zoveel spijt van alles van alle mensen die ik heb weggejaagd, ik durf niet meer met mensen om te gaan want oooit komt mijn kutkarakter naar boven.
Was ik maar iemand anders. Was ik maar gewoon. Was ik maar mijzelf niet. God, kreeg ik maar een ongeluk waardoor mijn hersenen en dus zelfbewustzijn beschadigd raakte. En wat een achterlijke gedachten. Maar de nacht, de nacht grijpt me aan. De pijn overtreft de hel. En wat een pathetische woorden. Ik walg van mijzelf.
Reageren hoeft niet. Ik doorzie het fakisme maar al te goed. De mensen die zichzelf zo fantastisch vinden met hun geweldige empathie, bah. Het is zo fake als wat en narcistisch als de pest. Je weet waar ik het over heb, jij ja.
Ohw.... en als je maar een heel klein beetje je best doet dan komt alles goed!
Het is nooit te laat om opnieuw te beginnen!
Zet 'm op!
Ik kom niet af van m'n alcoholisme. Ik kom niet af van zelfhaat. De nacht brengt die eenzaamheid zo naarboven. Ja, ik ben die eerdere zelfmeelijtrut over eenzaamheid. En nee, aan zalvende woorden heb ik niets. Het is fake, de wereld is fake. Soms zou ik de wereld willen vernietigen. Ik haat alles en het meest mijzelf. En heb zoveel spijt van alles van alle mensen die ik heb weggejaagd, ik durf niet meer met mensen om te gaan want oooit komt mijn kutkarakter naar boven.
Was ik maar iemand anders. Was ik maar gewoon. Was ik maar mijzelf niet. God, kreeg ik maar een ongeluk waardoor mijn hersenen en dus zelfbewustzijn beschadigd raakte. En wat een achterlijke gedachten. Maar de nacht, de nacht grijpt me aan. De pijn overtreft de hel. En wat een pathetische woorden. Ik walg van mijzelf.
Reageren hoeft niet. Ik doorzie het fakisme maar al te goed. De mensen die zichzelf zo fantastisch vinden met hun geweldige empathie, bah. Het is zo fake als wat en narcistisch als de pest. Je weet waar ik het over heb, jij ja.
Ohw.... en als je maar een heel klein beetje je best doet dan komt alles goed!
Het is nooit te laat om opnieuw te beginnen!
Zet 'm op!
dinsdag 25 augustus 2009 om 00:52
Mijn leven is leeg en op, ik heb niet het gevoel dat ik nog echt leef, het enige wat nog rest is er echt een eind aan maken en dat lef heb ik dan weer niet. Ik doe naar familie toe net alsof ik me wel red, vrienden heb ik niet. Ik voel me alleen, opgeleefd en verscheurd. Ik verschuil me achter humor en sarcasme, maar dat lukt niet altijd meer mijn donkere gedachtes en mijn depressie nemen de overhand. Er valt niet meer aan te ontkomen, het valt niet weg te grappen. Ik word steeds prikkelbaarder en opgefokter en ik weet niet wat ik er aan moet doen.
dinsdag 25 augustus 2009 om 00:58
VB 00.52: Je bent depressief, zo te zien. En dat lijkt iets waar nooit meer een einde aan zal komen... maar het kan wel. Het is een ziekte, het is het zwartste gat dat er bestaat. Maar het kan overgaan.
Verder vind ik dat Mika een heel goed advies heeft.
Verder vind ik dat Mika een heel goed advies heeft.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:00
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 00:34:
Reageren hoeft niet. Ik doorzie het fakisme maar al te goed. De mensen die zichzelf zo fantastisch vinden met hun geweldige empathie, bah. Het is zo fake als wat en narcistisch als de pest. Je weet waar ik het over heb, jij ja.
Je doelt op mij, dat weet ik. Jammer dat je me niet gelooft. Jammer ook dat je er voor kiest je energie te steken in me heel hard NIET geloven, je daar druk over te maken en jezelf met NOG een negatieve ervaring op te doen. Jammer dat je er niet voor kiest die energie te steken in me in ieder geval het voordeel van de twijfel te gunnen en jezelf een positieve ervaring te gunnen.
Je hebt in zoverre gelijk dat het narcistisch is dat het mij inderdaad óók een goed gevoel geeft te schrijven wat ik schreef. Maar moet ik daar een rotgevoel aan overhouden, als ik zoiets schrijf? Moet ik negatieve gevoelens krijgen opdat een ander positieve gevoelens kan ervaren? Gelukkig werkt het niet zo, ook al wil jij dat kennelijk wel graag. Ik zit hier niet voor mijn eigen positieve gevoel, maar als ik er een negatief gevoel aan over zou houden zou ik hier denk ik niet zitten nee. Het is geen aangenomen werk, ik schrijf in de hoop dat mensen er wat aan hebben en mijn positieve gevoel is een fijn bijverschijnsel.
Als iemand wel baat heeft bij wat ik schrijf, dan hebben twee mensen een positief gevoel er aan overgehouden, wat is daar erg aan?
Ik vind het oprecht naar wat jij ervaart en hoe jij je voelt. Geloof het of niet, ik meen het. En ik hoop dat je snel betere tijden gaat kennen.
Reageren hoeft niet. Ik doorzie het fakisme maar al te goed. De mensen die zichzelf zo fantastisch vinden met hun geweldige empathie, bah. Het is zo fake als wat en narcistisch als de pest. Je weet waar ik het over heb, jij ja.
Je doelt op mij, dat weet ik. Jammer dat je me niet gelooft. Jammer ook dat je er voor kiest je energie te steken in me heel hard NIET geloven, je daar druk over te maken en jezelf met NOG een negatieve ervaring op te doen. Jammer dat je er niet voor kiest die energie te steken in me in ieder geval het voordeel van de twijfel te gunnen en jezelf een positieve ervaring te gunnen.
Je hebt in zoverre gelijk dat het narcistisch is dat het mij inderdaad óók een goed gevoel geeft te schrijven wat ik schreef. Maar moet ik daar een rotgevoel aan overhouden, als ik zoiets schrijf? Moet ik negatieve gevoelens krijgen opdat een ander positieve gevoelens kan ervaren? Gelukkig werkt het niet zo, ook al wil jij dat kennelijk wel graag. Ik zit hier niet voor mijn eigen positieve gevoel, maar als ik er een negatief gevoel aan over zou houden zou ik hier denk ik niet zitten nee. Het is geen aangenomen werk, ik schrijf in de hoop dat mensen er wat aan hebben en mijn positieve gevoel is een fijn bijverschijnsel.
Als iemand wel baat heeft bij wat ik schrijf, dan hebben twee mensen een positief gevoel er aan overgehouden, wat is daar erg aan?
Ik vind het oprecht naar wat jij ervaart en hoe jij je voelt. Geloof het of niet, ik meen het. En ik hoop dat je snel betere tijden gaat kennen.
Iets anders
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:12
Nee Babsjuh, ik doel niet op jou. Ik vind het wel allemaal fake, mensen die mij niet kennen en me zo graag een geweldig leven gunnen. We houden van iedereen. Bullshit. Ik hou niet van iedereen. Enkel van een paar naasten. Maar ik doelde niet op jou, ik doelde op een ander. En ik ben een egocentrische kutteef, dus sorry als ik je een slecht gevoel heb gegeven maar ik weet het tenminste van mezelf.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:13
vb 00:52 weer.
Ik ben naar een huisarts geweest en doorverwezen, maar aangezien ik een nog groter probleem heb is bij doorverwijzing eruit gekomen dat het maar een lichte depressie is en dat het niet de hoofdzaak is dat die wordt aangepakt, eerst het andere probleem en dan misschien voor een stukje dat gedeelte erbij. Wat inhoud dat ik nog meer dan een maand zo door moet sukkelen voor ik uberhaupt met een of andere behandeling kan beginnen. En ik kan het niet meer. Ik ben op, ik heb geen energie meer. Het is me nog teveel moeite om online naar vacatures te zoeken, weer werk zoeken, weer afwachten op response, weer solliciteren, alles weer. Ik ben het zo moe.
Ik ben naar een huisarts geweest en doorverwezen, maar aangezien ik een nog groter probleem heb is bij doorverwijzing eruit gekomen dat het maar een lichte depressie is en dat het niet de hoofdzaak is dat die wordt aangepakt, eerst het andere probleem en dan misschien voor een stukje dat gedeelte erbij. Wat inhoud dat ik nog meer dan een maand zo door moet sukkelen voor ik uberhaupt met een of andere behandeling kan beginnen. En ik kan het niet meer. Ik ben op, ik heb geen energie meer. Het is me nog teveel moeite om online naar vacatures te zoeken, weer werk zoeken, weer afwachten op response, weer solliciteren, alles weer. Ik ben het zo moe.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:15
Waarom zouden we iemand die we niet kennen géén geweldig leven gunnen?
Ik vind het al moeilijk om iemand die ik ken en niet aardig vind een rotleven toe te wensen....
Ik hou zeker niet van iedereen persoonlijk ( wie wel?) , wel van mensen in het algemeen.
Ik vind het al moeilijk om iemand die ik ken en niet aardig vind een rotleven toe te wensen....
Ik hou zeker niet van iedereen persoonlijk ( wie wel?) , wel van mensen in het algemeen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:16
00.52:
Vacatures zoeken en nieuw werk zoeken kost altijd heel veel energie! Voor iedereen. Dat gaat niet als je depressief bent.
Weet je huisarts hoe erg het is, dat je echt even levensmoe bent? Dan kunnen ze misschien sneller hulp bieden.
Misschien moet je het solliciteren even laten voor wat het is. Als je je zo naar voelt kun je beter even niet werken.
Ik hoop dat je blijft schrijven op het forum. Er zijn vrijwel altijd mensen online.. misschien heb je er iets aan.
Vacatures zoeken en nieuw werk zoeken kost altijd heel veel energie! Voor iedereen. Dat gaat niet als je depressief bent.
Weet je huisarts hoe erg het is, dat je echt even levensmoe bent? Dan kunnen ze misschien sneller hulp bieden.
Misschien moet je het solliciteren even laten voor wat het is. Als je je zo naar voelt kun je beter even niet werken.
Ik hoop dat je blijft schrijven op het forum. Er zijn vrijwel altijd mensen online.. misschien heb je er iets aan.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:17
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 01:12:
Nee Babsjuh, ik doel niet op jou. Ik vind het wel allemaal fake, mensen die mij niet kennen en me zo graag een geweldig leven gunnen. We houden van iedereen. Bullshit. Ik hou niet van iedereen. Enkel van een paar naasten. Maar ik doelde niet op jou, ik doelde op een ander. En ik ben een egocentrische kutteef, dus sorry als ik je een slecht gevoel heb gegeven maar ik weet het tenminste van mezelf.
Dat gevoel zal wel kloppen, ik houd ook niet van jou. Ik weet niet wie je bent. Maar wat vind ik het rot dat iemand zich zo voelt. Maakt niet uit wie. En wat gun ik jou zeker een beter leven.
Maar zo te lezen moet je dat zelf doen. Zelf stappen ondernemen. Dat kan niemand voor je doen. Je bent verantwoordelijk voor je eigen geluk.
Nee Babsjuh, ik doel niet op jou. Ik vind het wel allemaal fake, mensen die mij niet kennen en me zo graag een geweldig leven gunnen. We houden van iedereen. Bullshit. Ik hou niet van iedereen. Enkel van een paar naasten. Maar ik doelde niet op jou, ik doelde op een ander. En ik ben een egocentrische kutteef, dus sorry als ik je een slecht gevoel heb gegeven maar ik weet het tenminste van mezelf.
Dat gevoel zal wel kloppen, ik houd ook niet van jou. Ik weet niet wie je bent. Maar wat vind ik het rot dat iemand zich zo voelt. Maakt niet uit wie. En wat gun ik jou zeker een beter leven.
Maar zo te lezen moet je dat zelf doen. Zelf stappen ondernemen. Dat kan niemand voor je doen. Je bent verantwoordelijk voor je eigen geluk.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:22
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 01:12:
Nee Babsjuh, ik doel niet op jou. Ik vind het wel allemaal fake, mensen die mij niet kennen en me zo graag een geweldig leven gunnen. We houden van iedereen. Bullshit. Ik hou niet van iedereen. Enkel van een paar naasten. Maar ik doelde niet op jou, ik doelde op een ander. En ik ben een egocentrische kutteef, dus sorry als ik je een slecht gevoel heb gegeven maar ik weet het tenminste van mezelf.
Je hebt me geen slecht gevoel gegeven hoor, ik heb voor hetere vuren gestaan
Ik hou ook niet van iedereen. Maar ik heb wel gemerkt dat het mij stukken minder energie kost (sterker nog: op een bepaalde manier levert het energie òp) om mensen een goed leven te gunnen, dan dat het me kost om mensen allerlei narigheid toe te wensen.
Die narigheid die je anderen toewenst, die moet je tot in detail gaan bedenken namelijk. En een goed leven, dat kun je lekker door die persoon zelf in laten vullen. Eigenlijk is het dus gewoon luiheid
En in dat licht bezien ben je geen egocentrische kutteef, je bent gewoon niet lui genoeg.
(En nou ga ik slapen, weltrusten!)
Nee Babsjuh, ik doel niet op jou. Ik vind het wel allemaal fake, mensen die mij niet kennen en me zo graag een geweldig leven gunnen. We houden van iedereen. Bullshit. Ik hou niet van iedereen. Enkel van een paar naasten. Maar ik doelde niet op jou, ik doelde op een ander. En ik ben een egocentrische kutteef, dus sorry als ik je een slecht gevoel heb gegeven maar ik weet het tenminste van mezelf.
Je hebt me geen slecht gevoel gegeven hoor, ik heb voor hetere vuren gestaan
Ik hou ook niet van iedereen. Maar ik heb wel gemerkt dat het mij stukken minder energie kost (sterker nog: op een bepaalde manier levert het energie òp) om mensen een goed leven te gunnen, dan dat het me kost om mensen allerlei narigheid toe te wensen.
Die narigheid die je anderen toewenst, die moet je tot in detail gaan bedenken namelijk. En een goed leven, dat kun je lekker door die persoon zelf in laten vullen. Eigenlijk is het dus gewoon luiheid
En in dat licht bezien ben je geen egocentrische kutteef, je bent gewoon niet lui genoeg.
(En nou ga ik slapen, weltrusten!)
Iets anders
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:22
Ja, en het is makkelik oordelen natuurlijk, snap ik wel. Als men hier eens wist wat ik allemaal heb gedaan qua stappen ondernemen. Sorry, ik vertrouw mensen niet die de heeeele wereld een geweeeeeldig leven gunnen. Ik geloof niet in altruisme. En iedereen heeft fouten, iedereen kent walging en haat.
Maar goed, er is altijd een nieuwe dag. Maar snap de behoefte van het reageren niet op iemand die geen reacties wenst, alleen maar gewoon dit kwijt wil. Ik hoef geen meelij. Geen medeleven. Geen heilswensen. Echt niet.
Maar goed, er is altijd een nieuwe dag. Maar snap de behoefte van het reageren niet op iemand die geen reacties wenst, alleen maar gewoon dit kwijt wil. Ik hoef geen meelij. Geen medeleven. Geen heilswensen. Echt niet.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:24
ik heb wel aangegeven die gedachtes te hebben, maar dat ik er niet naar zou handelen. Vandaar de term licht misschien? Ik zou het op het moment mijn familie nog niet aan kunnen doen, wie weet zakt mijn mood verder in en komt die stap dan wel. Misschien ook niet en word ik een gezellig zuur oud vrouwtje. Ik zal wel op zoek moeten blijven gaan naar werk, aangezien ik steeds tijdelijk werk heb zonder uitzicht op verlenging, iets voor langere termijn is in deze regio in deze periode bijna onvindbaar. Maar dat gedoe ben ik meer dan zat, maar ik moet, ik moet mezelf tenslotte toch onderhouden en alles betalen. Het leven zou voor iedereen makkelijker zijn zonder mij, weer een triest geval minder om telkens rekening mee te houden.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:24
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 01:13:
vb 00:52 weer.
Ik ben naar een huisarts geweest en doorverwezen, maar aangezien ik een nog groter probleem heb is bij doorverwijzing eruit gekomen dat het maar een lichte depressie is en dat het niet de hoofdzaak is dat die wordt aangepakt, eerst het andere probleem en dan misschien voor een stukje dat gedeelte erbij. Wat inhoud dat ik nog meer dan een maand zo door moet sukkelen voor ik uberhaupt met een of andere behandeling kan beginnen. En ik kan het niet meer. Ik ben op, ik heb geen energie meer. Het is me nog teveel moeite om online naar vacatures te zoeken, weer werk zoeken, weer afwachten op response, weer solliciteren, alles weer. Ik ben het zo moe.Als ik je zo hoor praten gaat jou depressie wel wat dieper. Maar ik weet verder natuurlijk niets van jou. Heb je dat wel aan de huisarts kenbaar gemaakt dat je met zelfmoord neigingen loopt? Ik herken mijzelf heel erg in jou. Heb een jaar achter de rug van gewoon niets doen, alles was me te veel. Ik zat in een heel diep dal wilde ook niet meer leven. Zit nu al een dik half jaar in therapie en heb andere medicijnen gekregen die heel goed aanslaan. Begin mijzelf nu echt beter te voelen maar je moet er wel zelf aan werken. Vertel je huisarts hoe jij je werkelijk voelt van binnen en niets weglaten. Echt heel eerlijk zijn. Want als je niet eerlijk bent daar heb je alleen jezelf maar mee. Ik wens je veel sterkte
vb 00:52 weer.
Ik ben naar een huisarts geweest en doorverwezen, maar aangezien ik een nog groter probleem heb is bij doorverwijzing eruit gekomen dat het maar een lichte depressie is en dat het niet de hoofdzaak is dat die wordt aangepakt, eerst het andere probleem en dan misschien voor een stukje dat gedeelte erbij. Wat inhoud dat ik nog meer dan een maand zo door moet sukkelen voor ik uberhaupt met een of andere behandeling kan beginnen. En ik kan het niet meer. Ik ben op, ik heb geen energie meer. Het is me nog teveel moeite om online naar vacatures te zoeken, weer werk zoeken, weer afwachten op response, weer solliciteren, alles weer. Ik ben het zo moe.Als ik je zo hoor praten gaat jou depressie wel wat dieper. Maar ik weet verder natuurlijk niets van jou. Heb je dat wel aan de huisarts kenbaar gemaakt dat je met zelfmoord neigingen loopt? Ik herken mijzelf heel erg in jou. Heb een jaar achter de rug van gewoon niets doen, alles was me te veel. Ik zat in een heel diep dal wilde ook niet meer leven. Zit nu al een dik half jaar in therapie en heb andere medicijnen gekregen die heel goed aanslaan. Begin mijzelf nu echt beter te voelen maar je moet er wel zelf aan werken. Vertel je huisarts hoe jij je werkelijk voelt van binnen en niets weglaten. Echt heel eerlijk zijn. Want als je niet eerlijk bent daar heb je alleen jezelf maar mee. Ik wens je veel sterkte
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:25
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 01:22:
Maar snap de behoefte van het reageren niet op iemand die geen reacties wenst, alleen maar gewoon dit kwijt wil.Mijn reactie kwam door dat " ja, jij " wat je als laatste schreef , normaal gesproken lees ik hier alleen maar omdat ik er van uit ga dat iemand die steun oid wil wel een eigen topic aanmaakt.
Maar snap de behoefte van het reageren niet op iemand die geen reacties wenst, alleen maar gewoon dit kwijt wil.Mijn reactie kwam door dat " ja, jij " wat je als laatste schreef , normaal gesproken lees ik hier alleen maar omdat ik er van uit ga dat iemand die steun oid wil wel een eigen topic aanmaakt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:27
mijn biecht:
Ik heb sinds een tijdje het vermoeden dat ik manisch-depressief ben (Bi-polaire stoornis is volgens mij de huidige term). Ik heb al zo lang als ik het me kan herinneren last van vreselijke moodswings waar periodes van ongekende zelfverzekerdheid zich afwisselen met periodes waar ik bang ben om de straat op te gaan omdat ik me zo afzichtelijk en dom voel.
Alhoewel ik het nooit heb doorgezet, heb ik al verschillende keren afscheidsbrieven geschreven, met de bedoeling om er een punt achter te zetten. Ik ben er nu wel achter dat ik het nooit zelf zou doen, maar dat neemt niet weg dat ik vaak naar bed ga met de gedachte dat het toch wel prettig zou zijn als ik 's morgens niet meer wakker zou worden.
De keerzijde is dat ik in goede periodes geweldige dingen heb bereikt. Ik heb dan bergen energie, hoef niet meer dan 3 tot 4 uur slaap per nacht en ben ontzettend creatief.
Ik weet dat het niet normaal is maar ik ben bang om naar de huisarts te gaan voor een verwijzing om me te laten testen. Ik heb altijd al een gecompliceerde verhouding met m'n ouders gehad en zij hebben, toen ik een jaar of 9 was, herhaaldelijke malen tegen me gezegd dat ik niet normaal was, dat ik gek was en dat ik naar de psychiater moest. Ik wil niet dat ze gelijk krijgen.
Ik heb sinds een tijdje het vermoeden dat ik manisch-depressief ben (Bi-polaire stoornis is volgens mij de huidige term). Ik heb al zo lang als ik het me kan herinneren last van vreselijke moodswings waar periodes van ongekende zelfverzekerdheid zich afwisselen met periodes waar ik bang ben om de straat op te gaan omdat ik me zo afzichtelijk en dom voel.
Alhoewel ik het nooit heb doorgezet, heb ik al verschillende keren afscheidsbrieven geschreven, met de bedoeling om er een punt achter te zetten. Ik ben er nu wel achter dat ik het nooit zelf zou doen, maar dat neemt niet weg dat ik vaak naar bed ga met de gedachte dat het toch wel prettig zou zijn als ik 's morgens niet meer wakker zou worden.
De keerzijde is dat ik in goede periodes geweldige dingen heb bereikt. Ik heb dan bergen energie, hoef niet meer dan 3 tot 4 uur slaap per nacht en ben ontzettend creatief.
Ik weet dat het niet normaal is maar ik ben bang om naar de huisarts te gaan voor een verwijzing om me te laten testen. Ik heb altijd al een gecompliceerde verhouding met m'n ouders gehad en zij hebben, toen ik een jaar of 9 was, herhaaldelijke malen tegen me gezegd dat ik niet normaal was, dat ik gek was en dat ik naar de psychiater moest. Ik wil niet dat ze gelijk krijgen.
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:40
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 01:24:
ik heb wel aangegeven die gedachtes te hebben, maar dat ik er niet naar zou handelen. Vandaar de term licht misschien? Ik zou het op het moment mijn familie nog niet aan kunnen doen, wie weet zakt mijn mood verder in en komt die stap dan wel. Misschien ook niet en word ik een gezellig zuur oud vrouwtje. Ik zal wel op zoek moeten blijven gaan naar werk, aangezien ik steeds tijdelijk werk heb zonder uitzicht op verlenging, iets voor langere termijn is in deze regio in deze periode bijna onvindbaar. Maar dat gedoe ben ik meer dan zat, maar ik moet, ik moet mezelf tenslotte toch onderhouden en alles betalen. Het leven zou voor iedereen makkelijker zijn zonder mij, weer een triest geval minder om telkens rekening mee te houden.
Voor mij klinkt dit niet als licht depressief, maar ernstig depressief. En eenzaam. En daar is niets raars aan, ik heb die gevoelens ook gehad. Maar je moet er wel iets mee, ermee aan de slag. En niet door eruit te stappen.
Verder weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen. Hoop dat morgen de wereld er weer een heel klein beetje minder donker uit ziet voor je.
ik heb wel aangegeven die gedachtes te hebben, maar dat ik er niet naar zou handelen. Vandaar de term licht misschien? Ik zou het op het moment mijn familie nog niet aan kunnen doen, wie weet zakt mijn mood verder in en komt die stap dan wel. Misschien ook niet en word ik een gezellig zuur oud vrouwtje. Ik zal wel op zoek moeten blijven gaan naar werk, aangezien ik steeds tijdelijk werk heb zonder uitzicht op verlenging, iets voor langere termijn is in deze regio in deze periode bijna onvindbaar. Maar dat gedoe ben ik meer dan zat, maar ik moet, ik moet mezelf tenslotte toch onderhouden en alles betalen. Het leven zou voor iedereen makkelijker zijn zonder mij, weer een triest geval minder om telkens rekening mee te houden.
Voor mij klinkt dit niet als licht depressief, maar ernstig depressief. En eenzaam. En daar is niets raars aan, ik heb die gevoelens ook gehad. Maar je moet er wel iets mee, ermee aan de slag. En niet door eruit te stappen.
Verder weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen. Hoop dat morgen de wereld er weer een heel klein beetje minder donker uit ziet voor je.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 25 augustus 2009 om 01:42
VB: 1.27
Bipolair is niet hetzelfde als gek. En wat hebben je ouders ermee te maken? Je kunt hulp zoeken, maar je hoeft dat niet aan je ouders te vertellen als je dat niet wilt.
Ik neem aan dat je volwassen bent. Als jij de band met je ouders niet goed genoeg vind om dit met ze te delen, dan deel je het niet.
Verder heel herkenbaar hoor. Ook bipolair namelijk.
Bipolair is niet hetzelfde als gek. En wat hebben je ouders ermee te maken? Je kunt hulp zoeken, maar je hoeft dat niet aan je ouders te vertellen als je dat niet wilt.
Ik neem aan dat je volwassen bent. Als jij de band met je ouders niet goed genoeg vind om dit met ze te delen, dan deel je het niet.
Verder heel herkenbaar hoor. Ook bipolair namelijk.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 25 augustus 2009 om 02:24
quote:Vivabiecht schreef op 25 augustus 2009 @ 01:27:
Ik weet dat het niet normaal is maar ik ben bang om naar de huisarts te gaan voor een verwijzing om me te laten testen. Ik heb altijd al een gecompliceerde verhouding met m'n ouders gehad en zij hebben, toen ik een jaar of 9 was, herhaaldelijke malen tegen me gezegd dat ik niet normaal was, dat ik gek was en dat ik naar de psychiater moest. Ik wil niet dat ze gelijk krijgen.
Ook mijn ouders zeiden geregeld dat ik gek was en naar een psychiater moest. Voor mij was het ook een groot schrikbeeld, dat ik naar een psychiater zou moeten en mijn ouders gelijk zouden krijgen.
Tot het moment dat ik werkelijk een psychiater nodig had. Ik vond het afschuwelijk, maar ben toch gegaan. De psych had eerst zijn handen vol aan mij het inzicht geven dat ik niet gek was.
Daarna heeft hij me mijn zin in het leven teruggegeven.
Ik heb het nooit aan mijn ouders verteld, ze weten het tot op de dag van vandaag niet.
En eens met Moonlight: bipolair is iets heel anders dan gek.
Ik weet dat het niet normaal is maar ik ben bang om naar de huisarts te gaan voor een verwijzing om me te laten testen. Ik heb altijd al een gecompliceerde verhouding met m'n ouders gehad en zij hebben, toen ik een jaar of 9 was, herhaaldelijke malen tegen me gezegd dat ik niet normaal was, dat ik gek was en dat ik naar de psychiater moest. Ik wil niet dat ze gelijk krijgen.
Ook mijn ouders zeiden geregeld dat ik gek was en naar een psychiater moest. Voor mij was het ook een groot schrikbeeld, dat ik naar een psychiater zou moeten en mijn ouders gelijk zouden krijgen.
Tot het moment dat ik werkelijk een psychiater nodig had. Ik vond het afschuwelijk, maar ben toch gegaan. De psych had eerst zijn handen vol aan mij het inzicht geven dat ik niet gek was.
Daarna heeft hij me mijn zin in het leven teruggegeven.
Ik heb het nooit aan mijn ouders verteld, ze weten het tot op de dag van vandaag niet.
En eens met Moonlight: bipolair is iets heel anders dan gek.
dinsdag 25 augustus 2009 om 02:40
Jammer dat er altijd zo'n schrikbeeld heen hangt om het woord psychiater. Het is gewoon een arts, die mensen kan helpen door bijv. medicijnen te geven.
Natuurlijk ga je er niet voor je lol heen. Maar ze zijn er niet voor niets: maak er gebruik van als je dat nodig hebt.
Natuurlijk ga je er niet voor je lol heen. Maar ze zijn er niet voor niets: maak er gebruik van als je dat nodig hebt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 25 augustus 2009 om 03:07
Ik biecht op dat ik niet meer weet hoe ik met mijn lichaam om moet gaan. Al enige jaren ben ik wat te zwaar, het is niet eens zo dramatisch, maar ik kom uit een omgeving waar het heel belangrijk is. Ik word er telkens op aangesproken, ook op heel botte manieren en ik kan niet meer. Nu ik dit schrijf moet ik zo huilen. Ik ben zo ontzettend bang dat ik nog dikker word, want ik heb het niet in de hand.
En ik krijg nooit rust, in mijn omgeving zitten heel veel sporters en het gaat er altijd maar over en mijn hekel aan mijn lijf wordt steeds groter en vreselijk genoeg de eetdrang ook. Heb vaker weten af te vallen, maar nu lukt het niet. En ik voel me zo vreselijk en sexloos en minderwaardig. Ik ben niet het type dat met een pittige opmerking zorgt dat ze hun mond houden.
Wat ik vooral wil schrijven is dat ik zo bang ben. En dat ik zo'n verdriet heb. En dat ik de knop wil vinden, maar daarvoor moet ik juist minder een hekel aan mezelf vinden. Ik ben ontzettend bang voor andere vrouwen, zeker als ik weet dat ze erg op gewicht zijn. Ik verontschuldig me er ook aan de lopende band voor dat ik niet slank ben. Het lijkt soms wel de grootste zonde die je als vrouw kunt begaan.
God wat ben ik bang. En wat kan ik ontzettend niet niet omgaan hiermee. Ik ga mezelf ook steeds meer zien als een klomp lillend vet, en dat werkt alleen maar averechts. En ik wil niet denken in zulke termen, over niemand niet, dus ook niet over mezelf.
Het beheerst echt elke nanoseconde van mijn dag, ik ben me er voortdurend van bewust, en ik ben er zo ongelukkig mee. De knop zit in mij, ik weet het. Ik hoop zo dat ik hem weer vind.
En ik krijg nooit rust, in mijn omgeving zitten heel veel sporters en het gaat er altijd maar over en mijn hekel aan mijn lijf wordt steeds groter en vreselijk genoeg de eetdrang ook. Heb vaker weten af te vallen, maar nu lukt het niet. En ik voel me zo vreselijk en sexloos en minderwaardig. Ik ben niet het type dat met een pittige opmerking zorgt dat ze hun mond houden.
Wat ik vooral wil schrijven is dat ik zo bang ben. En dat ik zo'n verdriet heb. En dat ik de knop wil vinden, maar daarvoor moet ik juist minder een hekel aan mezelf vinden. Ik ben ontzettend bang voor andere vrouwen, zeker als ik weet dat ze erg op gewicht zijn. Ik verontschuldig me er ook aan de lopende band voor dat ik niet slank ben. Het lijkt soms wel de grootste zonde die je als vrouw kunt begaan.
God wat ben ik bang. En wat kan ik ontzettend niet niet omgaan hiermee. Ik ga mezelf ook steeds meer zien als een klomp lillend vet, en dat werkt alleen maar averechts. En ik wil niet denken in zulke termen, over niemand niet, dus ook niet over mezelf.
Het beheerst echt elke nanoseconde van mijn dag, ik ben me er voortdurend van bewust, en ik ben er zo ongelukkig mee. De knop zit in mij, ik weet het. Ik hoop zo dat ik hem weer vind.
dinsdag 25 augustus 2009 om 03:21
vivabiecht
wat vervelend dat je omgeving zo met hun lijf/sport/gewicht bezig is en jou er ook op aanspreekt. Je hoort gewoon geaccepteerd te worden zoals je bent, niemand is tenslotte hetzelfde. Ik denk dat je pas veranderen kan/die knop kan omzetten, als je je zelfbeeld veranderd. Jezelf als een klomp lillend vet zien is geen postief zelfbeeld, dus negatieve gedachtes, dus negatieve uitingen. Als je je zelfbeeld kunt veranderen, je postieve punten, eigenschappen, meer inzien, dan krijg je dus postievere gedachtes, en kun je daar ook postieve dingen mee doen.
klinkt allemaal heel makkelijk natuurlijk. dat snap ik wel.
succes vivabiecht
wat vervelend dat je omgeving zo met hun lijf/sport/gewicht bezig is en jou er ook op aanspreekt. Je hoort gewoon geaccepteerd te worden zoals je bent, niemand is tenslotte hetzelfde. Ik denk dat je pas veranderen kan/die knop kan omzetten, als je je zelfbeeld veranderd. Jezelf als een klomp lillend vet zien is geen postief zelfbeeld, dus negatieve gedachtes, dus negatieve uitingen. Als je je zelfbeeld kunt veranderen, je postieve punten, eigenschappen, meer inzien, dan krijg je dus postievere gedachtes, en kun je daar ook postieve dingen mee doen.
klinkt allemaal heel makkelijk natuurlijk. dat snap ik wel.
succes vivabiecht
dinsdag 25 augustus 2009 om 03:33
He, bedankt.
Het gaat alweer een beetje. Het is al zo lang aan het gisten en dan spat het eruit. Maar echt, ik kom bijvoorbeeld ergens binnen en dan is het meteen: zoho, jij bent gegroeid. Oh sorry, dat ik het zeg, hoor, hahaha, ik ben ook zo spontaan.
En daar gaat mijn avond weer. En het gaat over trainingsschema's (geen probleem) maar ook erg vaak over vrouwen die vroeger wel knap waren maar nu: niks meer van over, dik geworden. En de vrouwen waar het dan over gaat, hebben mijn postuur.
Of er wordt gelet op wat ik eet. Als ik komkommer pak: he goed van je. Is het een nootje of zo: heb je dat nou zo nodig?
Pffff kan het halve forum wel volschrijven hierover.
In elk geval is de druk even van de ketel.
Het gaat alweer een beetje. Het is al zo lang aan het gisten en dan spat het eruit. Maar echt, ik kom bijvoorbeeld ergens binnen en dan is het meteen: zoho, jij bent gegroeid. Oh sorry, dat ik het zeg, hoor, hahaha, ik ben ook zo spontaan.
En daar gaat mijn avond weer. En het gaat over trainingsschema's (geen probleem) maar ook erg vaak over vrouwen die vroeger wel knap waren maar nu: niks meer van over, dik geworden. En de vrouwen waar het dan over gaat, hebben mijn postuur.
Of er wordt gelet op wat ik eet. Als ik komkommer pak: he goed van je. Is het een nootje of zo: heb je dat nou zo nodig?
Pffff kan het halve forum wel volschrijven hierover.
In elk geval is de druk even van de ketel.
