Psyche
alle pijlers
De biechtstoel
donderdag 16 oktober 2008 om 22:38
Hierbij alweer een gloednieuw biechttopic!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
anoniem_30197 wijzigde dit bericht op 18-12-2009 20:38
Reden: Link aangepast
Reden: Link aangepast
% gewijzigd
woensdag 9 december 2009 om 14:45
Ik denk dat ik jou ken, van vroeger, en ik vind het heel erg dat je zo'n verdriet heb. Heb je jaren niet gezien maar hoorde wel via via dat je zusje overleden was en heb heel veel aan je moeten denken.
ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik dit schrijf, ik zal je privacy hier respecteren.
ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik dit schrijf, ik zal je privacy hier respecteren.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 9 december 2009 om 23:03
Lemonlime, dat is het inderdaad, degene die me het best begreep en het best kende is er niet meer. Wij begrepen elkaar zonder woorden, hoefden elkaar alleen maar aan te kijken.
Misschien is het inderdaad verstandig om hulp te zoeken. Ik zit al 8 jaar in een rouwproces en de pijn wordt niet minder. Men zegt vaak dat de scherpe randjes er af gaan, maar ik merk er niet zo veel van. Het hele overweldigende verdriet, het verdriet dat me de adem beneemt, zo erg dat ik bijna ga hyperventileren, het is er nog steeds. Niet meer 24 uur per dag, maar wel met vlagen.
Maleficent, ik weet niet of je mij kent, maar zo ja, bedankt dat je mijn privacy respecteert. En bedankt voor de 'knuffel'.
Misschien is het inderdaad verstandig om hulp te zoeken. Ik zit al 8 jaar in een rouwproces en de pijn wordt niet minder. Men zegt vaak dat de scherpe randjes er af gaan, maar ik merk er niet zo veel van. Het hele overweldigende verdriet, het verdriet dat me de adem beneemt, zo erg dat ik bijna ga hyperventileren, het is er nog steeds. Niet meer 24 uur per dag, maar wel met vlagen.
Maleficent, ik weet niet of je mij kent, maar zo ja, bedankt dat je mijn privacy respecteert. En bedankt voor de 'knuffel'.
zaterdag 12 december 2009 om 13:25
Vivabiecht, je zit al 8 jaar in een rouwproces schrijf je, niemand, maar dan ook níemand, zou het raar vinden als je er hulp bij zoekt... Het is niet niets wat je is overkomen en je voelt je al jaren incompleet. Het is absoluut begrijpelijk als je hulp van iemand anders in zou roepen, ik hoop dan ook dat je daar binnenkort de kracht voor vindt.
Sterkte.
Sterkte.
zaterdag 12 december 2009 om 15:38
Om je nog even een hart onder de riem te steken: ik heb sinds kort hulp gezocht voor dingen die er ruim vijf jaar geleden zijn gebeurd. Er zit geen 'houdbaarheidsdatum' op verdriet. Wie dat beweert. weet duidelijk niet wat het is om iemand te verliezen die bijna je wederhelft is.
Ik hoop dat je een beetje rust kunt vinden en je verdriet een plaats kunt geven. Weggaan zal het waarschijnlijk wel nooit maar ik hoop dat je het een plek kan geven.
Heel veel sterkte!
Ik hoop dat je een beetje rust kunt vinden en je verdriet een plaats kunt geven. Weggaan zal het waarschijnlijk wel nooit maar ik hoop dat je het een plek kan geven.
Heel veel sterkte!
zaterdag 12 december 2009 om 17:45
Ik wil biechten dat ik bijna elke dag hoop dat mijn baas instort.
Ze is hartstikke overspannen maar blijft toch aan het werk. Ze kan het helemaal niet aan en is constant snauwerig, sacherijnig en hoort niet wat je haar vertelt. Waardoor je later de wind van voren krijgt dat ze niet is ingelicht.
Elke dag hoop ik dat ze zich eindelijk heeft ziekgemeld. Dat hoop ik nu al een maand of 8.
Ze is hartstikke overspannen maar blijft toch aan het werk. Ze kan het helemaal niet aan en is constant snauwerig, sacherijnig en hoort niet wat je haar vertelt. Waardoor je later de wind van voren krijgt dat ze niet is ingelicht.
Elke dag hoop ik dat ze zich eindelijk heeft ziekgemeld. Dat hoop ik nu al een maand of 8.
zaterdag 12 december 2009 om 23:56
zondag 13 december 2009 om 02:08
The confession.
Het spijt me dat ik jaren zo ontzettend onaardig ben geweest tegen familieleden die helemaal niets konden doen aan de problemen waar ik mee zat.
Het spijt me dat ik een crush heb om m’n huidige arts.
Ik kan me niet meer heugen hoe lang het geleden is dat ik zo ontzettend veel huilde.
Voor de mensen die denken dat ik ’n catch ben, spijt het me dat ik aan hun, noch aan mijn eigen verwachtingen voldoe.
Het spijt me dat ik tussen mijn 11e & 14e geld van mijn buren stal.
Ik heb weer zo’n dag waarbij zinnen niet anders beginnen dan met ‘ik’ of ‘het’, wat me ook weer verdriet doet.
Jammer om te weten dat er zoveel personen zijn die positieve dingen in mij beginnen te zien die ik jarenlang niet zag vervolgens wel zag & nu alweer kwijt ben.
Kan iemand die zich te vaak zorgen maakt om doen & handelen eigenlijk wel genoeg zelfliefde hebben?
Waarom nú al.
Ik hoop voor ‘jullie’ dat er iemand anders zomaar drinken aanbied zonder er iets behalve eenn aardige opmerking voor terug te willen langskomt zetten.
Hoop doet leven, tenzij hoop op illusies is gebaseerd.
Ik wil stoppen met ‘houdini’ te moeten spelen, ik wil niet meer hoeven vluchten.
Neiging tot liefde, warmte & comfort.
Snappen velen die aarzelingen wel? Sommigen wel, maar die doen er weer niets mee.
Circle of love, or circle of life?
Het spijt me dat ik jaren zo ontzettend onaardig ben geweest tegen familieleden die helemaal niets konden doen aan de problemen waar ik mee zat.
Het spijt me dat ik een crush heb om m’n huidige arts.
Ik kan me niet meer heugen hoe lang het geleden is dat ik zo ontzettend veel huilde.
Voor de mensen die denken dat ik ’n catch ben, spijt het me dat ik aan hun, noch aan mijn eigen verwachtingen voldoe.
Het spijt me dat ik tussen mijn 11e & 14e geld van mijn buren stal.
Ik heb weer zo’n dag waarbij zinnen niet anders beginnen dan met ‘ik’ of ‘het’, wat me ook weer verdriet doet.
Jammer om te weten dat er zoveel personen zijn die positieve dingen in mij beginnen te zien die ik jarenlang niet zag vervolgens wel zag & nu alweer kwijt ben.
Kan iemand die zich te vaak zorgen maakt om doen & handelen eigenlijk wel genoeg zelfliefde hebben?
Waarom nú al.
Ik hoop voor ‘jullie’ dat er iemand anders zomaar drinken aanbied zonder er iets behalve eenn aardige opmerking voor terug te willen langskomt zetten.
Hoop doet leven, tenzij hoop op illusies is gebaseerd.
Ik wil stoppen met ‘houdini’ te moeten spelen, ik wil niet meer hoeven vluchten.
Neiging tot liefde, warmte & comfort.
Snappen velen die aarzelingen wel? Sommigen wel, maar die doen er weer niets mee.
Circle of love, or circle of life?
zondag 13 december 2009 om 02:54
zondag 13 december 2009 om 15:36
Vivabiecht 02:54, het is altijd aan jou om te kiezen of je blijft of voor jezelf kiest. Ik heb geen ervaring met de situatie waar je in zit, maar misschien is het ook goed om de zaak eens van een andere invalshoek te bekijken. Natuurlijk houdt je partner van je maar ik vraag me een beetje af of dat wel zo veel is, aangezien hij je al meerdere malen heeft bedrogen en een kindje bij iemand anders heeft verwekt. Voor mij gaan houden van en respect hebben voor je partner hand in hand samen, en als iemand dit soort dingen in onze relatie zou doen, dan is er misschien wel houden van maar duidelijk geen respect. Hoe kijk je hier verder tegen aan?
zondag 13 december 2009 om 17:24
Lemonlime en Tangerine, ik ben de vivabiecht van de tweeling.
Ik weet niet zo goed wat te zeggen op jullie opmerkingen, behalve dan dat ik ze gelezen heb. Bedankt voor jullie reacties. Het doet me goed om steun te krijgen. Ik zit er over na te denken om hulp te zoeken, maar het lijkt me te confronterend. Nu kan ik het nog weg stoppen als ik wil. Als ik hulp zoek moet ik er over praten en dat lijkt me zo moeilijk.
Ik weet niet zo goed wat te zeggen op jullie opmerkingen, behalve dan dat ik ze gelezen heb. Bedankt voor jullie reacties. Het doet me goed om steun te krijgen. Ik zit er over na te denken om hulp te zoeken, maar het lijkt me te confronterend. Nu kan ik het nog weg stoppen als ik wil. Als ik hulp zoek moet ik er over praten en dat lijkt me zo moeilijk.
zondag 13 december 2009 om 18:51
Ik biecht op:
Ik sta op het punt van vreemdgaan, jeetje als ik dit lees lijk ik wel niet goed bij mijn hoofd, 't is de eerste keer dat ik het zo neerzet.
Ik ben zo'n trut geworden, die egoistisch bezig is, ik heb mijn ego laten voeden en hoewel ik me soms tot kalmte maan denk ik wel dat het gaat gebeuren.
We kunnen er een eind aan maken, maar eigenlijk willen we dat niet, 't is echt het kat op het spek binden.
"Hij" weet dat ik in een relatie zit, nu alweer 5 jaar we hebben ook een kind samen. "Hij" heeft nooit op een ontmoeting aangedrongen maar ik weet wel dat we het allebei willen, en hoe...
"Hij" laat het aan mij over, als ik wil dan denk ik dat het binnen een aantal weken zover is, hij woont namelijk niet in Nederland.
Zo'n foute maar heerlijke spanning, ik voel met kut en gelukkig tegelijkertijd.
Wat ik hiermee wil weet ik niet maar het staat nu op papier, voor de rest wil ik het aan niemand kwijt.
Ik sta op het punt van vreemdgaan, jeetje als ik dit lees lijk ik wel niet goed bij mijn hoofd, 't is de eerste keer dat ik het zo neerzet.
Ik ben zo'n trut geworden, die egoistisch bezig is, ik heb mijn ego laten voeden en hoewel ik me soms tot kalmte maan denk ik wel dat het gaat gebeuren.
We kunnen er een eind aan maken, maar eigenlijk willen we dat niet, 't is echt het kat op het spek binden.
"Hij" weet dat ik in een relatie zit, nu alweer 5 jaar we hebben ook een kind samen. "Hij" heeft nooit op een ontmoeting aangedrongen maar ik weet wel dat we het allebei willen, en hoe...
"Hij" laat het aan mij over, als ik wil dan denk ik dat het binnen een aantal weken zover is, hij woont namelijk niet in Nederland.
Zo'n foute maar heerlijke spanning, ik voel met kut en gelukkig tegelijkertijd.
Wat ik hiermee wil weet ik niet maar het staat nu op papier, voor de rest wil ik het aan niemand kwijt.
zondag 13 december 2009 om 23:50
@LemonLime
Ja ik ben het volledig met je eens het is repectloos. De laatste keer is er een kindje geboren die hem de rest van zijn leven confronteerd met zijn daden. Hij is ook absoluut niet trots op wat hij gedaan heeft. Hij heeft vroeger veel meegemaakt en hoewel dat geen excuus is denk ik wel dat iets daarvan te maken heeft met zijn gedrag. Gelukkig gaat het sinds de laatste keer heel goed en is hij eerlijk tegen me. Natuurlijk denk ik soms dat ik gek ben, want ieder ander zou ik zelf voor gek verklaren. Maar ondanks alles denk ik toch dat hij het is voor mij. Ik denk altijd maar, blijkbaar hebben we beiden een les te leren in dit leven, en die doet pijn, maar de liefde die er is tussen ons is echt. Maar makkelijk is anders....
Ja ik ben het volledig met je eens het is repectloos. De laatste keer is er een kindje geboren die hem de rest van zijn leven confronteerd met zijn daden. Hij is ook absoluut niet trots op wat hij gedaan heeft. Hij heeft vroeger veel meegemaakt en hoewel dat geen excuus is denk ik wel dat iets daarvan te maken heeft met zijn gedrag. Gelukkig gaat het sinds de laatste keer heel goed en is hij eerlijk tegen me. Natuurlijk denk ik soms dat ik gek ben, want ieder ander zou ik zelf voor gek verklaren. Maar ondanks alles denk ik toch dat hij het is voor mij. Ik denk altijd maar, blijkbaar hebben we beiden een les te leren in dit leven, en die doet pijn, maar de liefde die er is tussen ons is echt. Maar makkelijk is anders....
maandag 14 december 2009 om 11:16
Vivabiecht 23.50
Liefde hoort geen pijn te doen, maar dat is mijn mening. Ok, je doet elkaar wel eens pijn met woorden/daden dat is helemaal waar maar bij vreemdgaan doe je iemand bewust pijn omdat je er bewust voor kiest om vreemd te gaan. Jouw partner heeft die keuze ook gemaakt en eerlijk gezegd denk ik dat zijn verleden geen excuses mag zijn voor het feit dat hij je pijn gedaan heeft.
Als hij zijn les geleerd heeft en je er oprecht van overtuigd bent dat dit iets is uit jullie verleden, dan mogen anderen zeggen wat ze willen maar is het jouw keuze om samen verder te gaan.
Liefde hoort geen pijn te doen, maar dat is mijn mening. Ok, je doet elkaar wel eens pijn met woorden/daden dat is helemaal waar maar bij vreemdgaan doe je iemand bewust pijn omdat je er bewust voor kiest om vreemd te gaan. Jouw partner heeft die keuze ook gemaakt en eerlijk gezegd denk ik dat zijn verleden geen excuses mag zijn voor het feit dat hij je pijn gedaan heeft.
Als hij zijn les geleerd heeft en je er oprecht van overtuigd bent dat dit iets is uit jullie verleden, dan mogen anderen zeggen wat ze willen maar is het jouw keuze om samen verder te gaan.
dinsdag 15 december 2009 om 14:27
Ik biecht op dat ik heel graag nog een derde kindje wil, maar dat ik niet weet of ik dat wel wil met mijn man.
Onze relatie gaat nu best goed, maar is ook tijden slecht geweest. Vooral tijdens de zwangerschappen en in de hectische periode daarna.
Nu bekruipt me soms de gedachte dat ik, als hij nu weg zou vallen, nog wel de kans heb op een kindje van een andere man. Als ik nu een derde kindje van hem krijg, is die kans er niet meer. Vier kinderen trek ik niet en wie wil er nou een vrouw met drie kinderen?
Ik vind deze gedachten zo enorm egoistisch.. en daar word ik dan weer verdrietig van. Maar het is wel eerlijk..
Onze relatie gaat nu best goed, maar is ook tijden slecht geweest. Vooral tijdens de zwangerschappen en in de hectische periode daarna.
Nu bekruipt me soms de gedachte dat ik, als hij nu weg zou vallen, nog wel de kans heb op een kindje van een andere man. Als ik nu een derde kindje van hem krijg, is die kans er niet meer. Vier kinderen trek ik niet en wie wil er nou een vrouw met drie kinderen?
Ik vind deze gedachten zo enorm egoistisch.. en daar word ik dan weer verdrietig van. Maar het is wel eerlijk..
vivabiecht wijzigde dit bericht op 15-12-2009 14:28
Reden: typefouten
Reden: typefouten
% gewijzigd
dinsdag 15 december 2009 om 14:47
Ik wil opbiechten dat ik een internetverslaving heb. Als sinds mijn 16 weet ik dat ik heel gevoelig ben voor verslavingen. Een drugsverleden heb ik ook, gelukkig heb ik daarmee kunnen stoppen. Wel ben ik nog verslaafd aan roken en koffie. Dat klinkt vergeleken met drugs misschien wel onschuldig maar ik rook echt heel veel en drink echt veeeeel teveel koffie. Ook die internetverslaving is live and kicking. Ik weet van mezelf dat die verslavingen allemaal heel zelfdestructief zijn. Ik heb ook de neiging om mezelf te verwaarlozen. Soms eet ik bijna een hele dag niet maar rook des te meer. De internetverslaving gaat zover dat ik mijn huishouden en soms ook mijn kinderen verwaarloos. Ik weet dat ik beter voor mezelf moet zorgen en mijn energie niet aan die PC moet verspillen maar verlies steeds weer de controle. Niemand in mijn omgeving weet hoe erg het is. Ik zou hulp moeten zoeken maar als puntje bij paaltje komt maak ik mezelf weer wijs dat het allemaal zo erg nog niet is.
Waarom doe ik mezelf dit toch aan?
Waarom doe ik mezelf dit toch aan?
woensdag 16 december 2009 om 00:15
Ik biecht op dat ik me steeds meer erger aan de manier waarop vrouwen bekeken worden en de manier waarop vrouwen naar elkaar kijken. De dubbele moraal erin. Piepjonge modellen worden tot op het bot afgekraakt en dat is het toppunt van humor en tegelijkertijd moet iedere vrouw boven de veertig zich spiegelen aan Patricia Paay want daar halen ze het niet bij. En durf er eens wat van te vinden! Nu moet Patricia Paay doen wat ze niet laten kan en ik heb daar verder geen moeite mee, maar het doet me verdriet en maakt me bang dat vrouwen enkel nog wat waard lijken te zijn als ze aan een bepaald ideaalbeeld voldoen. Ik heb enorm de neiging om op de bres te springen voor vrouwen die rond de zestig zijn en er gewoon zo uitzien. Alsof dat niet mooi kan zijn. Ergste vind ik dat ik me opwind over deze flauwekul.
woensdag 16 december 2009 om 08:11
quote:Vivabiecht schreef op 15 december 2009 @ 14:47:
Ik wil opbiechten dat ik een internetverslaving heb. Als sinds mijn 16 weet ik dat ik heel gevoelig ben voor verslavingen. Een drugsverleden heb ik ook, gelukkig heb ik daarmee kunnen stoppen. Wel ben ik nog verslaafd aan roken en koffie. Dat klinkt vergeleken met drugs misschien wel onschuldig maar ik rook echt heel veel en drink echt veeeeel teveel koffie. Ook die internetverslaving is live and kicking. Ik weet van mezelf dat die verslavingen allemaal heel zelfdestructief zijn. Ik heb ook de neiging om mezelf te verwaarlozen. Soms eet ik bijna een hele dag niet maar rook des te meer. De internetverslaving gaat zover dat ik mijn huishouden en soms ook mijn kinderen verwaarloos. Ik weet dat ik beter voor mezelf moet zorgen en mijn energie niet aan die PC moet verspillen maar verlies steeds weer de controle. Niemand in mijn omgeving weet hoe erg het is. Ik zou hulp moeten zoeken maar als puntje bij paaltje komt maak ik mezelf weer wijs dat het allemaal zo erg nog niet is.
Waarom doe ik mezelf dit toch aan?
Zoek hulp!!! Volgens mij is internet tegewoordig een van de geniepigste verslavingen,ik zie het om me heen ook dat heel veel(ook veel gescheiden) vrouwen achter die nepwereld kruipen,want dat is het uiteindelijk!
En dan kun je NOG zulke leuke contacten hebben achter de pc,het is niet je normale sociale leven wat je hoort te hebben(vind ik dan,hell,ik zou niet zonder kunnen)_
En je kinderen verwaarlozen voor die k*tcomputer,nee,dat zou voor mij de grens zijn!
Kom met je reet achter dat ding vandaan en stel je zelf een doel voor elke dag,en bijv dat je dan van 2 tot 3 mag internetten,of 2 tot 4,maar dan echt erachter weg!
Hoop echt dat het je lukt,zo zonde van je leven om elke dag maar binnen achter dat ding te zitten!!
voor jou
Ik wil opbiechten dat ik een internetverslaving heb. Als sinds mijn 16 weet ik dat ik heel gevoelig ben voor verslavingen. Een drugsverleden heb ik ook, gelukkig heb ik daarmee kunnen stoppen. Wel ben ik nog verslaafd aan roken en koffie. Dat klinkt vergeleken met drugs misschien wel onschuldig maar ik rook echt heel veel en drink echt veeeeel teveel koffie. Ook die internetverslaving is live and kicking. Ik weet van mezelf dat die verslavingen allemaal heel zelfdestructief zijn. Ik heb ook de neiging om mezelf te verwaarlozen. Soms eet ik bijna een hele dag niet maar rook des te meer. De internetverslaving gaat zover dat ik mijn huishouden en soms ook mijn kinderen verwaarloos. Ik weet dat ik beter voor mezelf moet zorgen en mijn energie niet aan die PC moet verspillen maar verlies steeds weer de controle. Niemand in mijn omgeving weet hoe erg het is. Ik zou hulp moeten zoeken maar als puntje bij paaltje komt maak ik mezelf weer wijs dat het allemaal zo erg nog niet is.
Waarom doe ik mezelf dit toch aan?
Zoek hulp!!! Volgens mij is internet tegewoordig een van de geniepigste verslavingen,ik zie het om me heen ook dat heel veel(ook veel gescheiden) vrouwen achter die nepwereld kruipen,want dat is het uiteindelijk!
En dan kun je NOG zulke leuke contacten hebben achter de pc,het is niet je normale sociale leven wat je hoort te hebben(vind ik dan,hell,ik zou niet zonder kunnen)_
En je kinderen verwaarlozen voor die k*tcomputer,nee,dat zou voor mij de grens zijn!
Kom met je reet achter dat ding vandaan en stel je zelf een doel voor elke dag,en bijv dat je dan van 2 tot 3 mag internetten,of 2 tot 4,maar dan echt erachter weg!
Hoop echt dat het je lukt,zo zonde van je leven om elke dag maar binnen achter dat ding te zitten!!
voor jou
woensdag 16 december 2009 om 12:11
Ik wil opbiechten dat ik de laatste tijd weer alles aan het verpesten ben. Sinds mijn laatste vriendje het heeft uitgemaakt drink ik weer teveel en kwets bewust mensen. Ik voel me daar vervolgens weer heel schuldig over, maar het is net of ik het niet kan laten. Of ik wil dat mensen een hekel aan me krijgen, dat lukt aardig mag ik wel zeggen. Maar ik baal er wel van dat ik op mijn 36e nog steeds niet normaal kan doen. Ik biecht ook op dat ik nu al de 2e dag thuis zit met "griep" en vind mezelf een ontzettende loser. Schop onder de kont en klap in mijn gezicht zou ik meer dan verdienen....
woensdag 16 december 2009 om 15:16
quote:Vivabiecht schreef op 16 december 2009 @ 00:15:
Ik biecht op dat ik me steeds meer erger aan de manier waarop vrouwen bekeken worden en de manier waarop vrouwen naar elkaar kijken. De dubbele moraal erin. Piepjonge modellen worden tot op het bot afgekraakt en dat is het toppunt van humor en tegelijkertijd moet iedere vrouw boven de veertig zich spiegelen aan Patricia Paay want daar halen ze het niet bij. En durf er eens wat van te vinden! Nu moet Patricia Paay doen wat ze niet laten kan en ik heb daar verder geen moeite mee, maar het doet me verdriet en maakt me bang dat vrouwen enkel nog wat waard lijken te zijn als ze aan een bepaald ideaalbeeld voldoen. Ik heb enorm de neiging om op de bres te springen voor vrouwen die rond de zestig zijn en er gewoon zo uitzien. Alsof dat niet mooi kan zijn. Ergste vind ik dat ik me opwind over deze flauwekul.ZO mee eens.
Ik biecht op dat ik me steeds meer erger aan de manier waarop vrouwen bekeken worden en de manier waarop vrouwen naar elkaar kijken. De dubbele moraal erin. Piepjonge modellen worden tot op het bot afgekraakt en dat is het toppunt van humor en tegelijkertijd moet iedere vrouw boven de veertig zich spiegelen aan Patricia Paay want daar halen ze het niet bij. En durf er eens wat van te vinden! Nu moet Patricia Paay doen wat ze niet laten kan en ik heb daar verder geen moeite mee, maar het doet me verdriet en maakt me bang dat vrouwen enkel nog wat waard lijken te zijn als ze aan een bepaald ideaalbeeld voldoen. Ik heb enorm de neiging om op de bres te springen voor vrouwen die rond de zestig zijn en er gewoon zo uitzien. Alsof dat niet mooi kan zijn. Ergste vind ik dat ik me opwind over deze flauwekul.ZO mee eens.
woensdag 16 december 2009 om 15:23
Ik biecht op dat ik er van baal dat ik uiterlijk zo ontzettend belangrijk vind. Ik heb een paar operaties ondergaan om er beter uit te zien en besteed echt veel geld aan mijn uiterlijk. En ondertussen maar doen alsof het niet belangrijk is, en elk compliment (wat zie je er jong, mooi uit) maar wegwuiven.... Ik wilde dat ik het echt niet belangrijk zou vinden!
woensdag 16 december 2009 om 16:32
@ vivabiecht 15.23: ik wil je hier niet mee kwetsen maar is het niet een idee om met je gevoelens naar een psych te stappen. Misschien helpt dat meer dan (nog) een operatie.
Ik wil ook biechten maar het hoeft niet anoniem. Ik biecht op dat ik nogsteeds een gigacruch heb op een goed vriend van ons. Ik ben al zo'n 7 jaar gelukkig met mijn vriend maar ik blijf een zwak voor hem houden.
Ik wil ook biechten maar het hoeft niet anoniem. Ik biecht op dat ik nogsteeds een gigacruch heb op een goed vriend van ons. Ik ben al zo'n 7 jaar gelukkig met mijn vriend maar ik blijf een zwak voor hem houden.
