Psyche
alle pijlers
De biechtstoel
donderdag 16 oktober 2008 om 22:38
Hierbij alweer een gloednieuw biechttopic!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
Om het biechtaccount goed te laten werken, gelden de volgende regels:
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avatars wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt een officiële waarschuwing.
- je biecht mag niet over forummers of topics op het Viva forum gaan. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
- je mag geen postings van anderen die onder Vivabiecht hebben gepost aanpassen of verwijderen
- postings die echt niet door de beugel kunnen, zoals een
zelfmoordaankondiging, postings over illegale activiteiten of het enorm afzeiken van een medeforummer, zullen wel worden
gecontroleerd op IP adres en eventueel Nick. Voor de rest blijven postings volledig anoniem.
- je mag onder je eigen nick biechten, maar alleen serieus en niet met off-topic berichten vermomd als biecht.
- het is niet de bedoeling dat er wordt gereageerd op een biecht. Niettemin kan een posting een forummer soms aangrijpen of kan iemand in staat zijn hulp te bieden. In dat geval willen we wel eens een oogje dicht knijpen bij nette korte reacties waar geen discussie uit ontstaat.
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
- wij kunnen de regels op elk moment aanpassen als blijkt dat ze niet het gewenste effect hebben.
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes, enneh, hou het leuk!
anoniem_30197 wijzigde dit bericht op 18-12-2009 20:38
Reden: Link aangepast
Reden: Link aangepast
% gewijzigd
vrijdag 18 december 2009 om 20:18
quote:Vivabiecht schreef op 18 december 2009 @ 19:58:
[...]
Over mijn biecht van 17.43 uur? Dat zou ik raar vinden. Ik biecht iets op. Niet om er op veroordeeld te worden wat nu wel is gebeurd. Helemaal omdat de meeste me wel mogen onder mijn nick op het forum, doe ik het juist anoniem. Ik vind het dan niet kloppen dat er dan over wordt geoordeeld, ook niet op een ander topic. Anders had ik het niet gebiecht.
Maar ja......
Ik quote dan nog maar even uit de OP die hierboven staat en waarvan ik aanneem dat je die hebt gelezen:
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
Verder mag het biechtstoelaccount niet misbruikt worden. Discussieren over of je wel of niet over biechten mag discussieren mag je dan ook doen onder je eigen nick op het discussietopic, maar niet hier met de biechtstoelnick.
[...]
Over mijn biecht van 17.43 uur? Dat zou ik raar vinden. Ik biecht iets op. Niet om er op veroordeeld te worden wat nu wel is gebeurd. Helemaal omdat de meeste me wel mogen onder mijn nick op het forum, doe ik het juist anoniem. Ik vind het dan niet kloppen dat er dan over wordt geoordeeld, ook niet op een ander topic. Anders had ik het niet gebiecht.
Maar ja......
Ik quote dan nog maar even uit de OP die hierboven staat en waarvan ik aanneem dat je die hebt gelezen:
- off-topic geklets kan in het topic op Overige dat over het biechtforum gaat:
Discussie over de biechtstoel, ook kun je in dit topic verder praten over de biechts.
Verder mag het biechtstoelaccount niet misbruikt worden. Discussieren over of je wel of niet over biechten mag discussieren mag je dan ook doen onder je eigen nick op het discussietopic, maar niet hier met de biechtstoelnick.
zaterdag 19 december 2009 om 18:11
zaterdag 19 december 2009 om 18:19
Ik biecht op dat ik mijn kinderen vandaag geen moment leuk heb gevonden.
Ik werk 4 volle dagen en mijn man werkt precies de andere dagen, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat.
Ik hou van mijn kinderen, ik hou van mijn man en ik gun hem zijn werk en daar horen nou eenmaal consequenties bij.
Maar soms is het me echt allemaal te veel. Ik snak zo naar gewoon even een paar uur niks aan mijn kop. Maar de kinderen vragen constant aandacht, en dan word ik kortaf en snauwerig en vragen ze nog meer aandacht.
Soms betrap ik me erop dat ik denk 'hou nou gewoon eens even je kop'.
En dan vind ik mezelf echt zo'n waardeloze kutmoeder.
Ik werk 4 volle dagen en mijn man werkt precies de andere dagen, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat.
Ik hou van mijn kinderen, ik hou van mijn man en ik gun hem zijn werk en daar horen nou eenmaal consequenties bij.
Maar soms is het me echt allemaal te veel. Ik snak zo naar gewoon even een paar uur niks aan mijn kop. Maar de kinderen vragen constant aandacht, en dan word ik kortaf en snauwerig en vragen ze nog meer aandacht.
Soms betrap ik me erop dat ik denk 'hou nou gewoon eens even je kop'.
En dan vind ik mezelf echt zo'n waardeloze kutmoeder.
zaterdag 19 december 2009 om 18:24
Vivabiecht van 18.19 uur, echt, regel dat, van die uren voor jezelf. Doe het. Natuurlijk heb je dat soms nodig.
Besteed je kinderen uit, schakel opa's en oma's in, je zus, je broer, de buren, wie dan ook en doe eens in de weet ik veel, maand een paar uur voor jezelf.
Al heb je maar 3 uur om een tukje te doen en de nieuwe Linda. te lezen.
Niet te lang over nadenken, gewoon gaan regelen en je niet tegen laten houden door eventuele bezwaren.
Geloof je, een beetje afstand af en toe, maakt je weer blij als je bij de kinderen bent.
Besteed je kinderen uit, schakel opa's en oma's in, je zus, je broer, de buren, wie dan ook en doe eens in de weet ik veel, maand een paar uur voor jezelf.
Al heb je maar 3 uur om een tukje te doen en de nieuwe Linda. te lezen.
Niet te lang over nadenken, gewoon gaan regelen en je niet tegen laten houden door eventuele bezwaren.
Geloof je, een beetje afstand af en toe, maakt je weer blij als je bij de kinderen bent.
zondag 20 december 2009 om 15:54
ik ben jong
gezond
leuke vriend
gezonde kinderen
eigen huis
vaste baan
veel familie
vaste vrienden
leuke buren
alles heb ik
toch voel ik me doodongelukkig
ik ben nog geen dertig en het beangstigd me enorm dat ik alles al 'heb'.
Ik vind alles zo saai en wil niet dat alles voortkabbeld.
Maar wat doe ik eraan.
Ik weet dat duizenden me zullen benijden om wat ik 'heb'.
Maar ik wou dit helemaal niet..
Ik kreeg onverwachts een kind en besloot daarom maar bij mijn vriend te blijven (want: geen condoom gebruikt, verantwoordelijk zijn, enz..)
Nu 5 jaar verder en huisje boompje beestje..
Ik denk elke dat tientallen keren: wat als.. wat als.. wat als..
Mijn vriend is ok, maar wat als ik niet zwanger was geworden?
Dan stond er voor die zomer een reis gepland, zou ik mijn studie uitstellen, zou ik nu niet werken waar ik werk, geen huis, vaste baan enz...
Ik wil dat alles anders was.. ik zit zo vast..
gezond
leuke vriend
gezonde kinderen
eigen huis
vaste baan
veel familie
vaste vrienden
leuke buren
alles heb ik
toch voel ik me doodongelukkig
ik ben nog geen dertig en het beangstigd me enorm dat ik alles al 'heb'.
Ik vind alles zo saai en wil niet dat alles voortkabbeld.
Maar wat doe ik eraan.
Ik weet dat duizenden me zullen benijden om wat ik 'heb'.
Maar ik wou dit helemaal niet..
Ik kreeg onverwachts een kind en besloot daarom maar bij mijn vriend te blijven (want: geen condoom gebruikt, verantwoordelijk zijn, enz..)
Nu 5 jaar verder en huisje boompje beestje..
Ik denk elke dat tientallen keren: wat als.. wat als.. wat als..
Mijn vriend is ok, maar wat als ik niet zwanger was geworden?
Dan stond er voor die zomer een reis gepland, zou ik mijn studie uitstellen, zou ik nu niet werken waar ik werk, geen huis, vaste baan enz...
Ik wil dat alles anders was.. ik zit zo vast..
zondag 20 december 2009 om 22:13
Ik biecht, dat ik stiekem wel een kindje zou willen, het liefst nu maar uit verstandige overwegingen, over een paar jaar. Ik biecht dit omdat ik altijd het hardst roep dat ik geen kinderen wil, en dat ik niet van kinderen hou. Omdat ik het ook best eng vind, omdat ik niet weet of ik wel een kindje kan krijgen omdat ik verkracht ben en dat ik gek wordt van de onzekerheid daarover...
Ik biecht dat ik heel erg baal dat ik de baan die ik wil (nog) niet kan krijgen en eerst een voortraject moet doen, waar ik helemaal geen zin in heb, en dat ik heel jaloers ben op sommige mensen die wel die baan al hebben terwijl ik vind dat ik veel meer geschikt ben...
Ik biecht dat ik jaloers ben op mijn zusjes omdat het (voor mij dan) lijkt alsof alles wat zij doen goed gaat en bij mij niet..
Ik biecht dat ik soms baal van mezelf omdat ik geen zelfdicipline heb en nooit eens een sport kan volhouden en dat ik niet kan stoppen met roken...
Ik biecht dat ik heel erg baal dat ik de baan die ik wil (nog) niet kan krijgen en eerst een voortraject moet doen, waar ik helemaal geen zin in heb, en dat ik heel jaloers ben op sommige mensen die wel die baan al hebben terwijl ik vind dat ik veel meer geschikt ben...
Ik biecht dat ik jaloers ben op mijn zusjes omdat het (voor mij dan) lijkt alsof alles wat zij doen goed gaat en bij mij niet..
Ik biecht dat ik soms baal van mezelf omdat ik geen zelfdicipline heb en nooit eens een sport kan volhouden en dat ik niet kan stoppen met roken...
dinsdag 22 december 2009 om 07:28
Ik biecht op: dat ik denk dat ik toch een soort van eetstoornis heb.
Op dit moment slik ik betablokkers voor mijn hart, alleen kom ik daarvan aan, in de vorm van buikvet.
En ik denk erover om ermee te stoppen, want aankomen/dikker worden wil ik ECHT niet.
Dan maar een slecht hart.
(en dan denk ik ook, je spoort niet ! )
Op dit moment slik ik betablokkers voor mijn hart, alleen kom ik daarvan aan, in de vorm van buikvet.
En ik denk erover om ermee te stoppen, want aankomen/dikker worden wil ik ECHT niet.
Dan maar een slecht hart.
(en dan denk ik ook, je spoort niet ! )
dinsdag 22 december 2009 om 11:05
quote:Vivabiecht schreef op 19 december 2009 @ 18:11:
Ik biecht op dat ik stapelverliefd ben op een jongeman van 28 en ik ben zelf 39. Hij vindt mij ook leuk (geloof me, dat is zo, geen twijfels!!). Maar ik zet geen volgende stap omdat ik het te genant vind. Wat zal iedereen wel niet zeggen.........
Ik denk dat er veel mensen jaloers zullen zijn. Ik ken iemand, ze is 36, bijna 37 en zij heeft een vriendje van 20. Het moet je toch aan je reet roesten wat een ander er van vind? Ik heb zelf ooit een vriendje van 12 jaar jonger gehad. Hij was 22 en ik was 34. Zijn ouders vonden me geweldig!
Jullie zijn verliefd op elkaar, ga er dan voor!
Ik biecht op dat ik stapelverliefd ben op een jongeman van 28 en ik ben zelf 39. Hij vindt mij ook leuk (geloof me, dat is zo, geen twijfels!!). Maar ik zet geen volgende stap omdat ik het te genant vind. Wat zal iedereen wel niet zeggen.........
Ik denk dat er veel mensen jaloers zullen zijn. Ik ken iemand, ze is 36, bijna 37 en zij heeft een vriendje van 20. Het moet je toch aan je reet roesten wat een ander er van vind? Ik heb zelf ooit een vriendje van 12 jaar jonger gehad. Hij was 22 en ik was 34. Zijn ouders vonden me geweldig!
Jullie zijn verliefd op elkaar, ga er dan voor!
dinsdag 22 december 2009 om 12:26
ik ben sinds 8 maanden getrouwd met iemand van wie ik wel hou, maar hij is totaal myn type niet. We passen totaal niet bij elkaar. Ik irriteer me aan het feit dat hij slecht nederlands spreekt en aaaaaaltijd tv kijkt of achter zn laptop zit, hij heeft een te laag libido, kan niet vrijen..werkt 24/7. We doen nooit eens iets leuks.
Ik heb geen spijt, maar vind het fucking jammer dat hij zo is.....
Ik heb geen spijt, maar vind het fucking jammer dat hij zo is.....
dinsdag 22 december 2009 om 12:29
woensdag 23 december 2009 om 14:35
Ik vind mijn leven zo uitzichtloos en ik kan het soms bijna allemaal niet meer verdragen. Nu ga ik niet opnoemen wat die dingen zijn, anders ben ik toch nog herkenbaar.
Soms denk ik: was ik maar van alles af, ik wil weg. Ik kan dit niet meer volhouden.
En ja, ik ben in therapie, en bespreek dit gevoel. Maar ik heb het té vaak. Steeds vaker.
Mijn last is té zwaar. Ik ben zo moe. Ik ben het zo zat.
Soms denk ik: was ik maar van alles af, ik wil weg. Ik kan dit niet meer volhouden.
En ja, ik ben in therapie, en bespreek dit gevoel. Maar ik heb het té vaak. Steeds vaker.
Mijn last is té zwaar. Ik ben zo moe. Ik ben het zo zat.
woensdag 23 december 2009 om 14:49
In vergelijking met andere biechten stelt mijn biecht eigenlijk niks voor.
Mijn moeder heeft sinds 4 jaar een vriend. Ze ziet hem voornamelijk in de weekenden en niet eens elk weekend.
Hij en ik hebben in het verleden al de nodige aanvaringen gehad. Hij heeft de neiging zich met dingen te bemoeien en daar kan ik niet zo goed tegen. Ik snap dat hij het goed bedoelt, maar ik vind het toch vervelend. De laatste keer dat we elkaar zagen (alweer een paar maanden geleden) is het weer misgegaan. Er was "ruzie" en hij is boos weggegaan. Er was eigenlijk niet veel aan de hand. We hadden een kast gekocht en die ging ik 's avonds in elkaar zetten. Dat heb ik al vaker gedaan en vind ik ook leuk om te doen. Hij dacht het beter te weten en daar zei ik wat van. Hij is vervolgens boos naar huis gegaan (mijn moeder en hij waren op dat moment bij mij) en heeft toen dagen niks van zich laten horen. Dit heeft mijn moeder veel verdriet gedaan, maar ze vond ook dat hij erg onredelijk was. Hij heeft diabetes en is daardoor vaak niet lekker. Die avond heeft hij ook een ernstige hypo gehad en dat zal zeker een rol hebben gespeeld bij zijn uitbarsting.
Sindsdien hebben we elkaar niet meer gesproken, maar nu de kerstdagen eraan komen vind ik dit toch lastig. Als ik heel eerlijk ben heb ik door deze situatie helemaal niet zo'n zin om twee dagen naar mijn moeder te gaan. Ik heb geen zin om steeds op mijn tenen te moeten lopen bij alles wat ik zeg en doe en om me steeds ongemakkelijk te voelen.
Mijn moeder zegt dat het haar niks uitmaakt als ik niet kom, maar ik voel me toch erg rottig naar haar toe.
Als ik hem zie zal ik me natuurlijk normaal gedragen, maar ik weet dat ik me ongemakkelijk ga voelen.
Ik weet dus niet wat ik nu ga doen. Mijn moeder zegt dus dat ze het echt niet erg vind als ik niet kom, maar ik vind het zo zielig voor haar. Ik hou zoveel van haar...
Haar grootste zorg is dat ik dan alleen ben met Kerst...
Ik schaam me wel een beetje, want nogmaals, in vergelijking met andere biechts is dit natuurlijk heel onbenullig.
Mijn moeder heeft sinds 4 jaar een vriend. Ze ziet hem voornamelijk in de weekenden en niet eens elk weekend.
Hij en ik hebben in het verleden al de nodige aanvaringen gehad. Hij heeft de neiging zich met dingen te bemoeien en daar kan ik niet zo goed tegen. Ik snap dat hij het goed bedoelt, maar ik vind het toch vervelend. De laatste keer dat we elkaar zagen (alweer een paar maanden geleden) is het weer misgegaan. Er was "ruzie" en hij is boos weggegaan. Er was eigenlijk niet veel aan de hand. We hadden een kast gekocht en die ging ik 's avonds in elkaar zetten. Dat heb ik al vaker gedaan en vind ik ook leuk om te doen. Hij dacht het beter te weten en daar zei ik wat van. Hij is vervolgens boos naar huis gegaan (mijn moeder en hij waren op dat moment bij mij) en heeft toen dagen niks van zich laten horen. Dit heeft mijn moeder veel verdriet gedaan, maar ze vond ook dat hij erg onredelijk was. Hij heeft diabetes en is daardoor vaak niet lekker. Die avond heeft hij ook een ernstige hypo gehad en dat zal zeker een rol hebben gespeeld bij zijn uitbarsting.
Sindsdien hebben we elkaar niet meer gesproken, maar nu de kerstdagen eraan komen vind ik dit toch lastig. Als ik heel eerlijk ben heb ik door deze situatie helemaal niet zo'n zin om twee dagen naar mijn moeder te gaan. Ik heb geen zin om steeds op mijn tenen te moeten lopen bij alles wat ik zeg en doe en om me steeds ongemakkelijk te voelen.
Mijn moeder zegt dat het haar niks uitmaakt als ik niet kom, maar ik voel me toch erg rottig naar haar toe.
Als ik hem zie zal ik me natuurlijk normaal gedragen, maar ik weet dat ik me ongemakkelijk ga voelen.
Ik weet dus niet wat ik nu ga doen. Mijn moeder zegt dus dat ze het echt niet erg vind als ik niet kom, maar ik vind het zo zielig voor haar. Ik hou zoveel van haar...
Haar grootste zorg is dat ik dan alleen ben met Kerst...
Ik schaam me wel een beetje, want nogmaals, in vergelijking met andere biechts is dit natuurlijk heel onbenullig.
