Psyche
alle pijlers
De bladeren vallen van de bomen.
zondag 18 oktober 2009 om 10:48
Hebben jullie weleens dat wanneer je je gewoon blij en content voelt, dat er zonder enige reden een deken van weemoed en eenzaamheid over je heen valt?
En dat wanneer je je zielig en verdrietig voelt, de tranen rijkelijk kunnen vloeien, dat er dan zonder enige reden een gevoel van kracht, hoop en blijdschap door je heen schiet?
Kun jij zo dankbaar voor iets zijn dat de tranen in je ogen komen?
Heb je weleens dat wanneer je je gewoon goed voelt, dat je dan toch ergens er rekening mee houdt dat die negatieve gevoel kan opkomen, dat je er bijna op zit te wachten en denkt "ok, ik voel mij goed en ik ben blij maar laat die tijdelijke dip maar komen want dit blije gevoel is te mooi om waar te zijn"?
En dat wanneer je je zielig en verdrietig voelt, de tranen rijkelijk kunnen vloeien, dat er dan zonder enige reden een gevoel van kracht, hoop en blijdschap door je heen schiet?
Kun jij zo dankbaar voor iets zijn dat de tranen in je ogen komen?
Heb je weleens dat wanneer je je gewoon goed voelt, dat je dan toch ergens er rekening mee houdt dat die negatieve gevoel kan opkomen, dat je er bijna op zit te wachten en denkt "ok, ik voel mij goed en ik ben blij maar laat die tijdelijke dip maar komen want dit blije gevoel is te mooi om waar te zijn"?
zondag 18 oktober 2009 om 11:21
Godzijdank ben ik niet de enige .
Echt, soms vraag ik mij dat weleens af. Zoveel mensen om mij heen die huppelend met een brede glimlach door het leven gaan, roepend "nee hoor, met mij is er heeeeelemaaaaal niets aan de hand, ik ben zoooooo gelukkig". En dan bekruipt mij dan toch het gevoel van hmmmmmm, ben ik dan de enige? Moet ik dan naar de dokter voor een pilletje (dat bedoel ik niet cynisch) om mijn emotionele stabiliteit weer even op een lijn te krijgen? Ik ben altijd een heel nuchter en praktisch mens geweest maar misschien is het de leeftijd (of de bladeren) maar ik merk dat ik steeds vaker mijn gevoel volg dan mijn verstand.
Echt, soms vraag ik mij dat weleens af. Zoveel mensen om mij heen die huppelend met een brede glimlach door het leven gaan, roepend "nee hoor, met mij is er heeeeelemaaaaal niets aan de hand, ik ben zoooooo gelukkig". En dan bekruipt mij dan toch het gevoel van hmmmmmm, ben ik dan de enige? Moet ik dan naar de dokter voor een pilletje (dat bedoel ik niet cynisch) om mijn emotionele stabiliteit weer even op een lijn te krijgen? Ik ben altijd een heel nuchter en praktisch mens geweest maar misschien is het de leeftijd (of de bladeren) maar ik merk dat ik steeds vaker mijn gevoel volg dan mijn verstand.
zondag 18 oktober 2009 om 11:53
Ja, heel herkenbaar, alleen dat laatste dan niet in je OP.
Als ik me blij voel hou ik dat gevoel zo lang mogelijk vast, onbewust denk ik hoor, hou dan ook niet in mijn achterhoofd dat dat wel eens om kan slaan.
Heb het nu met het vallen van de bladeren idd meer, zit zo met de tranen in de ogen en idd dan gewoon omdat ik heel blij ben met iets.
Ben ook wel een meer gevoel-volger geworden.
Zou best kunnen dat dat ook met je leeftijd te maken heeft, en dit gezegd hebbende voel ik me bijna een ouwe muts
Als ik me blij voel hou ik dat gevoel zo lang mogelijk vast, onbewust denk ik hoor, hou dan ook niet in mijn achterhoofd dat dat wel eens om kan slaan.
Heb het nu met het vallen van de bladeren idd meer, zit zo met de tranen in de ogen en idd dan gewoon omdat ik heel blij ben met iets.
Ben ook wel een meer gevoel-volger geworden.
Zou best kunnen dat dat ook met je leeftijd te maken heeft, en dit gezegd hebbende voel ik me bijna een ouwe muts
zondag 18 oktober 2009 om 12:00
ik heb dat ook wel eens. Heb een aantal jaren geleden ook echt een depressieve periode gekend, waarin ik geen lichtpuntjes meer zag. Ik ben daar wel sterker uit gekomen.
Momenteel is mijn moeder ernstig ziek, en is het allemaal erg heftig en vervelend. Om nu te merken dat ik toch van kleine dingen kan blijven genieten (de zon die mooi tussen de bomen door komt, dauw over het land, de dieren thuis die lief zijn, whatever), maakt dat ik weet dat ik het aankan. Ik kan daar dan ook echt heel dankbaar voor zijn, en daar dan weer ontroerd van raken.
Ik denk ook wel dat er mensen zijn die 'kabbelend' door het leven gaan, een beetje go with the flow zeg maar. En ik ben meer iemand van hoge pieken en diepe dalen. Lastig soms, maar eigenlijk zou ik niet zonder willen, juist omdat ik dankzij die diepe dalen ook weer heel erg gelukkig kan zijn met kleine dingen. En door die dalen leer en groei ik steeds weer...
beetje filosofisch misschien, maar zo werkt het bij mij in het hoofd iig...
Momenteel is mijn moeder ernstig ziek, en is het allemaal erg heftig en vervelend. Om nu te merken dat ik toch van kleine dingen kan blijven genieten (de zon die mooi tussen de bomen door komt, dauw over het land, de dieren thuis die lief zijn, whatever), maakt dat ik weet dat ik het aankan. Ik kan daar dan ook echt heel dankbaar voor zijn, en daar dan weer ontroerd van raken.
Ik denk ook wel dat er mensen zijn die 'kabbelend' door het leven gaan, een beetje go with the flow zeg maar. En ik ben meer iemand van hoge pieken en diepe dalen. Lastig soms, maar eigenlijk zou ik niet zonder willen, juist omdat ik dankzij die diepe dalen ook weer heel erg gelukkig kan zijn met kleine dingen. En door die dalen leer en groei ik steeds weer...
beetje filosofisch misschien, maar zo werkt het bij mij in het hoofd iig...
zondag 18 oktober 2009 om 12:10
Heel herkenbaar! Behalve je laatste zin...
Ik heb geleerd dat als je je emoties echt durft te voelen, dat je zo veel gelukkiger bent, ook al zijn het negatieve emoties.
Ik denk dat als je je emoties echt doorleeft, dat je het ook makkelijker weer loslaat, en het overgaat in een heel positief gevoel. Je kan negatieve emoties wel weg stoppen, maar je krijgt ze uiteindelijk, als het zich allemaal opstapelt, dubbel zo hard terug... Sprak zij uit ervaring .
En ja, de positieve wisselen de negatieve af. Maar dat is niet erg, die zijn er nu eenmaal, en horen bij je. Ook de negatieve emoties als jaloezie en haat.
Ik ben laatst flink ingestort en heb 2 weken zitten huilen. En nu, ik voel me nu beter dan ooit! In die twee weken werd ik kwetsbaar en durfde ik opeens te voelen. Alles van mijn leventje werd duidelijk.
En ja nog steeds kan ik een geweldige dag hebben, en 's avonds rollen dan de tranen over mijn wangen. Raar, een beetje eng, maar het lucht zo op!
Je gevoel volgens is fijn, het maakt j aan de ene kant kwetsbaar, maar aan de andere kant zo verschrikkelijk sterk!
Ligt het aan de leeftijd... ghehehe, ik ben 27. Dus dat weet ik niet. Denk eerder dat het aan een soort bewustwording ligt.
Ik heb geleerd dat als je je emoties echt durft te voelen, dat je zo veel gelukkiger bent, ook al zijn het negatieve emoties.
Ik denk dat als je je emoties echt doorleeft, dat je het ook makkelijker weer loslaat, en het overgaat in een heel positief gevoel. Je kan negatieve emoties wel weg stoppen, maar je krijgt ze uiteindelijk, als het zich allemaal opstapelt, dubbel zo hard terug... Sprak zij uit ervaring .
En ja, de positieve wisselen de negatieve af. Maar dat is niet erg, die zijn er nu eenmaal, en horen bij je. Ook de negatieve emoties als jaloezie en haat.
Ik ben laatst flink ingestort en heb 2 weken zitten huilen. En nu, ik voel me nu beter dan ooit! In die twee weken werd ik kwetsbaar en durfde ik opeens te voelen. Alles van mijn leventje werd duidelijk.
En ja nog steeds kan ik een geweldige dag hebben, en 's avonds rollen dan de tranen over mijn wangen. Raar, een beetje eng, maar het lucht zo op!
Je gevoel volgens is fijn, het maakt j aan de ene kant kwetsbaar, maar aan de andere kant zo verschrikkelijk sterk!
Ligt het aan de leeftijd... ghehehe, ik ben 27. Dus dat weet ik niet. Denk eerder dat het aan een soort bewustwording ligt.
zondag 18 oktober 2009 om 12:46
Net als sommige anderen: dat laatste niet, eigenlijk.
Als ik dan een keer blij ben, is dat wel echt. Heb al zoveel momenten gehad dat ik niet blij was... als ik dan blij ben dan geniet ik daarvan
Heb moeten leren in het hier en nu te leven. Dat ik bladeren zie vallen en denk: Mooi, vallende bladeren.
In het verleden had ik al snel dat ik dacht: Ja, vroeger in de herfst gingen we altijd, blablabla. Of vorig jaar rond deze tijd... etc.
Nog steeds wel eens hoor, maar soms kan ik ook gewoon genieten van het hier en nu. (En soms denk ik dan: waarom heb ik geen fototoestel mee... dit is zo mooi... Dat dan weer wel
)
Als ik dan een keer blij ben, is dat wel echt. Heb al zoveel momenten gehad dat ik niet blij was... als ik dan blij ben dan geniet ik daarvan
Heb moeten leren in het hier en nu te leven. Dat ik bladeren zie vallen en denk: Mooi, vallende bladeren.
In het verleden had ik al snel dat ik dacht: Ja, vroeger in de herfst gingen we altijd, blablabla. Of vorig jaar rond deze tijd... etc.
Nog steeds wel eens hoor, maar soms kan ik ook gewoon genieten van het hier en nu. (En soms denk ik dan: waarom heb ik geen fototoestel mee... dit is zo mooi... Dat dan weer wel
)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 18 oktober 2009 om 12:50
zondag 18 oktober 2009 om 12:54
Mijn laatste zin moet ik eens over nadenken, want het is meer een gelaten gevoel dat ik heb wanneer ik blij ben en denk van "laat die dip maar weer komen". Bijna destructief als ik het zelf mag zeggen.quote:Olive01 schreef op 18 oktober 2009 @ 12:10:
Ligt het aan de leeftijd... ghehehe, ik ben 27. Dus dat weet ik niet. Denk eerder dat het aan een soort bewustwording ligt.Dat vind ik een mooie gedachte. Dat het aan een soort van bewustwording ligt. Ik ben nu wel overtuigd dat het niet de leeftijd is want ik ben een stukje ouder dan jij maar ik ben blij dat jij de wijsheid nu al hebt, terwijl die bij mij pas geleidelijk aan komt.
Ligt het aan de leeftijd... ghehehe, ik ben 27. Dus dat weet ik niet. Denk eerder dat het aan een soort bewustwording ligt.Dat vind ik een mooie gedachte. Dat het aan een soort van bewustwording ligt. Ik ben nu wel overtuigd dat het niet de leeftijd is want ik ben een stukje ouder dan jij maar ik ben blij dat jij de wijsheid nu al hebt, terwijl die bij mij pas geleidelijk aan komt.
zondag 18 oktober 2009 om 13:13
Dank je wel Paloma. Ik ben er zelf ook heel erg blij mee, het geeft mij heel veel rust.
Ik ben er wel van overtuigt dat het een stuk bewustwording is. En ja, op zich heeft dat ook wel wet leeftijd en ervaring te maken denk ik. Inzicht in waarom bepaalde dingen gebeuren en vooral inzicht waar bepaald gedrag vandaan komt. Zolang je niet echt durft te voelen, zal je daar niet achter komen, en denk ik dat je ook niet de mate van dankbaarheid kan hebben die jij en anderen beschrijven.
Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd daar nog niet zo bewust mee bezig zijn. Wat op zich terecht is trouwens!
Op deze leeftijd ben je nog zo hard bezig met je eigen (materiële) basis op te bouwen: Een huis, een carrière, een relatie, kinderen.
Hoewel de laatste twee bij mij 'ontbreken' probeer ik het te combineren. Ik heb een hele lange tijd gehad dat ik geleefd werd door werk, carrière, mannen, stappen, niets willen missen etc. Mij is dat echt op gaan breken en heb wat dat betreft het roer omgegooid en daar is een hoop tevredenheid en dankbaarheid voor terug gekomen.
Maar iedereen doet dit op zijn eigen tempo en op zijn eigen tijd, dat vind ik juist het mooi ervan. Ontwikkeling en bewustwording van jezelf moet je niet haasten.
Ik ben er wel van overtuigt dat het een stuk bewustwording is. En ja, op zich heeft dat ook wel wet leeftijd en ervaring te maken denk ik. Inzicht in waarom bepaalde dingen gebeuren en vooral inzicht waar bepaald gedrag vandaan komt. Zolang je niet echt durft te voelen, zal je daar niet achter komen, en denk ik dat je ook niet de mate van dankbaarheid kan hebben die jij en anderen beschrijven.
Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd daar nog niet zo bewust mee bezig zijn. Wat op zich terecht is trouwens!
Op deze leeftijd ben je nog zo hard bezig met je eigen (materiële) basis op te bouwen: Een huis, een carrière, een relatie, kinderen.
Hoewel de laatste twee bij mij 'ontbreken' probeer ik het te combineren. Ik heb een hele lange tijd gehad dat ik geleefd werd door werk, carrière, mannen, stappen, niets willen missen etc. Mij is dat echt op gaan breken en heb wat dat betreft het roer omgegooid en daar is een hoop tevredenheid en dankbaarheid voor terug gekomen.
Maar iedereen doet dit op zijn eigen tempo en op zijn eigen tijd, dat vind ik juist het mooi ervan. Ontwikkeling en bewustwording van jezelf moet je niet haasten.
zondag 18 oktober 2009 om 13:19
Ik heb dat ook.
Het begint meestal met het begin van de herfst.
En zo gauw als ik dat merk dan neem ik meteen een vitamine B complex.
En dat kost geen drol als je dat bij de action koopt.
Dat doe ik tot de R weer uit de maand is.
Daar kom ik dus herfst en winter mee door.
Want aan die blues heb ik een hekel gekregen.
Als je snel genoeg bent met innemen dan komt het goed.
Ik neem 3 tabletjes in plaats van 1.
Dat is nog weinig want af en toe heb ook een complex waar heeeel erg veel B in zit.
Het begint meestal met het begin van de herfst.
En zo gauw als ik dat merk dan neem ik meteen een vitamine B complex.
En dat kost geen drol als je dat bij de action koopt.
Dat doe ik tot de R weer uit de maand is.
Daar kom ik dus herfst en winter mee door.
Want aan die blues heb ik een hekel gekregen.
Als je snel genoeg bent met innemen dan komt het goed.
Ik neem 3 tabletjes in plaats van 1.
Dat is nog weinig want af en toe heb ook een complex waar heeeel erg veel B in zit.
zondag 18 oktober 2009 om 13:26
quote:BIRMANICA schreef op 18 oktober 2009 @ 13:19:
Als je snel genoeg bent met innemen dan komt het goed.
Ik ben blij dat er nog hoop voor mij is - moet ik wel eerst een action (ik neem aan dat dit een winkel is? zien te vinden .
Zonder gekheid, is slik 3 vitamine supplementen (FEM compleet van De Tuinen, L-Lysine voor mijn herpes virus -koortslip- en calcium met vitamine D en K). Maar bedankt voor de tip, ik zal eens kijken of ik vitamine B complex ergens kan vinden.
Als je snel genoeg bent met innemen dan komt het goed.
Ik ben blij dat er nog hoop voor mij is - moet ik wel eerst een action (ik neem aan dat dit een winkel is? zien te vinden .
Zonder gekheid, is slik 3 vitamine supplementen (FEM compleet van De Tuinen, L-Lysine voor mijn herpes virus -koortslip- en calcium met vitamine D en K). Maar bedankt voor de tip, ik zal eens kijken of ik vitamine B complex ergens kan vinden.
zondag 18 oktober 2009 om 17:45
quote:Olive01 schreef op 18 oktober 2009 @ 13:13:
Dank je wel Paloma. Ik ben er zelf ook heel erg blij mee, het geeft mij heel veel rust.
Ik ben er wel van overtuigt dat het een stuk bewustwording is. En ja, op zich heeft dat ook wel wet leeftijd en ervaring te maken denk ik. Inzicht in waarom bepaalde dingen gebeuren en vooral inzicht waar bepaald gedrag vandaan komt. Zolang je niet echt durft te voelen, zal je daar niet achter komen, en denk ik dat je ook niet de mate van dankbaarheid kan hebben die jij en anderen beschrijven.
Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd daar nog niet zo bewust mee bezig zijn. Wat op zich terecht is trouwens!
Op deze leeftijd ben je nog zo hard bezig met je eigen (materiële) basis op te bouwen: Een huis, een carrière, een relatie, kinderen.
Hoewel de laatste twee bij mij 'ontbreken' probeer ik het te combineren. Ik heb een hele lange tijd gehad dat ik geleefd werd door werk, carrière, mannen, stappen, niets willen missen etc. Mij is dat echt op gaan breken en heb wat dat betreft het roer omgegooid en daar is een hoop tevredenheid en dankbaarheid voor terug gekomen.
Maar iedereen doet dit op zijn eigen tempo en op zijn eigen tijd, dat vind ik juist het mooi ervan. Ontwikkeling en bewustwording van jezelf moet je niet haasten.
Mooie post.
Sommigen hebben idd op materieel gebied alles (of lijken dat te hebben) en hebben een vette carriere. Als ze dan ziek worden of iets anders ergs... zien ze pas hoe relatief dat is.
Ik weet het nu al . Moet alleen nu gaan werken aan relatie, carriere, kinderen etc... ik doe het gewoon andersom
Dank je wel Paloma. Ik ben er zelf ook heel erg blij mee, het geeft mij heel veel rust.
Ik ben er wel van overtuigt dat het een stuk bewustwording is. En ja, op zich heeft dat ook wel wet leeftijd en ervaring te maken denk ik. Inzicht in waarom bepaalde dingen gebeuren en vooral inzicht waar bepaald gedrag vandaan komt. Zolang je niet echt durft te voelen, zal je daar niet achter komen, en denk ik dat je ook niet de mate van dankbaarheid kan hebben die jij en anderen beschrijven.
Ik denk dat veel mensen van mijn leeftijd daar nog niet zo bewust mee bezig zijn. Wat op zich terecht is trouwens!
Op deze leeftijd ben je nog zo hard bezig met je eigen (materiële) basis op te bouwen: Een huis, een carrière, een relatie, kinderen.
Hoewel de laatste twee bij mij 'ontbreken' probeer ik het te combineren. Ik heb een hele lange tijd gehad dat ik geleefd werd door werk, carrière, mannen, stappen, niets willen missen etc. Mij is dat echt op gaan breken en heb wat dat betreft het roer omgegooid en daar is een hoop tevredenheid en dankbaarheid voor terug gekomen.
Maar iedereen doet dit op zijn eigen tempo en op zijn eigen tijd, dat vind ik juist het mooi ervan. Ontwikkeling en bewustwording van jezelf moet je niet haasten.
Mooie post.
Sommigen hebben idd op materieel gebied alles (of lijken dat te hebben) en hebben een vette carriere. Als ze dan ziek worden of iets anders ergs... zien ze pas hoe relatief dat is.
Ik weet het nu al . Moet alleen nu gaan werken aan relatie, carriere, kinderen etc... ik doe het gewoon andersom
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 18 oktober 2009 om 21:48
quote:paloma schreef op 18 oktober 2009 @ 10:48:
Heb je weleens dat wanneer je je gewoon goed voelt, dat je dan toch ergens er rekening mee houdt dat die negatieve gevoel kan opkomen, dat je er bijna op zit te wachten en denkt "ok, ik voel mij goed en ik ben blij maar laat die tijdelijke dip maar komen want dit blije gevoel is te mooi om waar te zijn"?Heel herkenbaar, bij mij wisselen stemmingen heel snel af dus ik weet dat als ik me een paar dagen goed voel, me een paar dagen later ook weer HEEL rot ga voelen, dus dat legt altijd wel een schaduw op mijn blije gevoel. Dus ik zit inderdaad in blije fases op het rotgevoel te wachten. Maar als ik me rot voel kan ik dan weer niet geloven dat ik me ooit weer vrolijk kan voelen! (wat meestal gelukkig een paar dagen later wel weer gebeurd)
Heb je weleens dat wanneer je je gewoon goed voelt, dat je dan toch ergens er rekening mee houdt dat die negatieve gevoel kan opkomen, dat je er bijna op zit te wachten en denkt "ok, ik voel mij goed en ik ben blij maar laat die tijdelijke dip maar komen want dit blije gevoel is te mooi om waar te zijn"?Heel herkenbaar, bij mij wisselen stemmingen heel snel af dus ik weet dat als ik me een paar dagen goed voel, me een paar dagen later ook weer HEEL rot ga voelen, dus dat legt altijd wel een schaduw op mijn blije gevoel. Dus ik zit inderdaad in blije fases op het rotgevoel te wachten. Maar als ik me rot voel kan ik dan weer niet geloven dat ik me ooit weer vrolijk kan voelen! (wat meestal gelukkig een paar dagen later wel weer gebeurd)
