Psyche
alle pijlers
de boel de boel laten en gewoon opnieuw??
woensdag 16 januari 2008 om 21:31
Ken je dat gevoel? Dat gevoel dat niks gaat zoals je wilt....??
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik heb een onwijs lieve man, ontzettend leuke baan maar.....
Mijn baan is zo druk dat ik veelal blijf rennen en zo nu en dan een muur tegen kom, keihard op de grond kletter, weer op krabbel en door ren...
Mijn prive leven is leuk, aan de oppervlakte... niemand ziet de pijn die ik meezeul.... ik zou zo graag mama willen worden, maar tot op heden geen geluk, en de tranen die iedere maand stromen komen steeds makkelijker en t lijkt steeds langer te duren....
Iedere maand weer die tegenvaller, eerst die miskraam, toen de endometriose die geconstateerd werd, nu weer die cyste... tis iedere keer wat nieuws...
mijn familie die echt gedragsgestoord is......
Ik zou soms zo graag alles willen laten voor wat t is, en ergens in een hoekje weg willen kruipen... om nooit meer gevonden te worden!!!!
Wie herkent dit?? en hoe ga je er mee om???
Thanks
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik heb een onwijs lieve man, ontzettend leuke baan maar.....
Mijn baan is zo druk dat ik veelal blijf rennen en zo nu en dan een muur tegen kom, keihard op de grond kletter, weer op krabbel en door ren...
Mijn prive leven is leuk, aan de oppervlakte... niemand ziet de pijn die ik meezeul.... ik zou zo graag mama willen worden, maar tot op heden geen geluk, en de tranen die iedere maand stromen komen steeds makkelijker en t lijkt steeds langer te duren....
Iedere maand weer die tegenvaller, eerst die miskraam, toen de endometriose die geconstateerd werd, nu weer die cyste... tis iedere keer wat nieuws...
mijn familie die echt gedragsgestoord is......
Ik zou soms zo graag alles willen laten voor wat t is, en ergens in een hoekje weg willen kruipen... om nooit meer gevonden te worden!!!!
Wie herkent dit?? en hoe ga je er mee om???
Thanks
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 16 januari 2008 om 21:46
Ik ken het gevoel wel van het in een hoekje willen kruipen. Ik heb het ook echt gedaan. Ik was zo ingestort dat ik depressief was.
Zo ver ben jij gelukkig niet en hopelijk ga je het ook niet meemaken.
Ik zou zeggen: Ben eens 'egoistisch' en neem gewoon eens de tijd voor jezelf. Neem een paar dagen vrij, of ga desnoods minder werken.
Of stap naar een psycholoog. Gewoon zodat je iemand hebt om tegen te praten en je gevoel eruit te gooien. Dat lucht misschien wel ontzettend op en kan je helpen anders te gaan denken waardoor het allemaal misschien wat makkelijker wordt. Zet jezelf gewoon eens op de eerste plaats.
Zo ver ben jij gelukkig niet en hopelijk ga je het ook niet meemaken.
Ik zou zeggen: Ben eens 'egoistisch' en neem gewoon eens de tijd voor jezelf. Neem een paar dagen vrij, of ga desnoods minder werken.
Of stap naar een psycholoog. Gewoon zodat je iemand hebt om tegen te praten en je gevoel eruit te gooien. Dat lucht misschien wel ontzettend op en kan je helpen anders te gaan denken waardoor het allemaal misschien wat makkelijker wordt. Zet jezelf gewoon eens op de eerste plaats.
woensdag 16 januari 2008 om 22:07
Ik herken dat gevoel ook. Ik heb een hoop meegemaakt de laatste tijd en zou me soms het liefst verstoppen, zodat ik er niet meer aan hoef te denken of mee om te gaan of oplossingen hoef te zoeken.
Gelukkig zijn er ook nog dingen, waardoor ik me niet kán verstoppen. Ik zeg gelukkig, omdat ik denk dat wanneer je toegeeft aan dit gevoel, je er niet meer uitkomt.
Hoe ik ermee om ga? Tja, ik heb nog niet echt een goede manier gevonden eigenlijk. Ik doe dingen een beetje op de automatische piloot. En ik houd mezelf een beetje in de gaten. Heb met mezelf afgesproken, dat wanneer ik het idee heb, dat er geen momenten meer zijn waarop ik me niet zo voel, of wanneer ik het echt allemaal niet meer zie zitten of geen oplossingen meer zie, ik de stap naar de huisarts moet nemen. Nu wil ik echter nog niet.
Als ik het zo hoor bij jou, is het misschien goed dat jij eens lekker tijd voor jezelf neemt om een en ander op een rijtje te zetten en te verwerken. Doorhollen is leuk en leidt lekker af, maar op een gegeven moment kan dit gewoon niet meer. De klap komt dan toch wel. Het is uitstellen van het verwerken.
Ik hoop da je je binnenkort anders voelt!
Gelukkig zijn er ook nog dingen, waardoor ik me niet kán verstoppen. Ik zeg gelukkig, omdat ik denk dat wanneer je toegeeft aan dit gevoel, je er niet meer uitkomt.
Hoe ik ermee om ga? Tja, ik heb nog niet echt een goede manier gevonden eigenlijk. Ik doe dingen een beetje op de automatische piloot. En ik houd mezelf een beetje in de gaten. Heb met mezelf afgesproken, dat wanneer ik het idee heb, dat er geen momenten meer zijn waarop ik me niet zo voel, of wanneer ik het echt allemaal niet meer zie zitten of geen oplossingen meer zie, ik de stap naar de huisarts moet nemen. Nu wil ik echter nog niet.
Als ik het zo hoor bij jou, is het misschien goed dat jij eens lekker tijd voor jezelf neemt om een en ander op een rijtje te zetten en te verwerken. Doorhollen is leuk en leidt lekker af, maar op een gegeven moment kan dit gewoon niet meer. De klap komt dan toch wel. Het is uitstellen van het verwerken.
Ik hoop da je je binnenkort anders voelt!
donderdag 17 januari 2008 om 01:31
Ja, dat herken ik zeker wel.
Ik kom ook uit zo'n gedragsgestoorde familie.
Geloof me daar leer je wel mee te leven.
Ik vind het heel naar dat je niet over die andere dingen die misgaan kunt praten met een goeie vriendin b.v. Gelukkig is er het forum. Het is goed om af en toe je hart te kunnen uitstorten.
In een hoekje gaan zitten helpt volgens mij niet echt.
Met vakantie gaan is een beter idee.
Ik wou dat ik iets kon schrijven waar je wat aan had, maar het is al laat en ik moet naar bed. (morgen weer werken).
Dus ik zeg alleen sterkte meid.
Ik kom ook uit zo'n gedragsgestoorde familie.
Geloof me daar leer je wel mee te leven.
Ik vind het heel naar dat je niet over die andere dingen die misgaan kunt praten met een goeie vriendin b.v. Gelukkig is er het forum. Het is goed om af en toe je hart te kunnen uitstorten.
In een hoekje gaan zitten helpt volgens mij niet echt.
Met vakantie gaan is een beter idee.
Ik wou dat ik iets kon schrijven waar je wat aan had, maar het is al laat en ik moet naar bed. (morgen weer werken).
Dus ik zeg alleen sterkte meid.
donderdag 17 januari 2008 om 08:43
Ja ik herken het ook, maar ik heb er veel te lang mee doorgelopen en ben er ziek van geworden. Dus zet de knop om! Neem meer tijd voor leuke dingen, doe minder 'veplichte' vervelende dingen. Zoek dingen op waar je energie van krijgt, ipv dingen te doen die je alleen maar heel veel energie kosten.
Wel heel vervelend dat je alleen maar oppervlakkige vriendschappen hebt, kan je er met je man wel goed over praten? Ik hoop voor jullie dat je snel zwanger wordt!
Sterkte!
Wel heel vervelend dat je alleen maar oppervlakkige vriendschappen hebt, kan je er met je man wel goed over praten? Ik hoop voor jullie dat je snel zwanger wordt!
Sterkte!
donderdag 17 januari 2008 om 09:55
bedankt allemaal voor de reacties! ( indian::: Dank je lief... ik weet dat jij t ook echt niet makkelijk hebt nu!)
Ik weet t , ik moet af en toe even pas op de plaats maken... T is ook gewoon de aard van het beestje he... en dat oppervlakkige ja, dat doe ik ook deels zelf... het is vaak de makkelijkste weg.
We hebben idd afgesproken om binnenkort even een paar dagen er tussenuit te gaan met z`n 2en, ff een paar dagen naar New York.. even niets moeten... gewoon doen waar we zin in hebben!
Soms denk ik wel eens dat ik t mezelf te moeilijk maak, maar aan de andere kant denk ik, jemig... waarom komt dit allemaal op mijn bord??
En ja er overpraten met vriendinnen.... ik heb het wel geprobeerd hoor, maar ik merk zo erg om me heen dat iedereen voornamelijk bezig is met zichzelf, en ik snap het ook wel... als je zelf net een kleintje hebt wil je ook niet altijd de negatieve dingen van een ander horen..
We tobben maar verder, ik kom er vast wel een keer uit!
Ik weet t , ik moet af en toe even pas op de plaats maken... T is ook gewoon de aard van het beestje he... en dat oppervlakkige ja, dat doe ik ook deels zelf... het is vaak de makkelijkste weg.
We hebben idd afgesproken om binnenkort even een paar dagen er tussenuit te gaan met z`n 2en, ff een paar dagen naar New York.. even niets moeten... gewoon doen waar we zin in hebben!
Soms denk ik wel eens dat ik t mezelf te moeilijk maak, maar aan de andere kant denk ik, jemig... waarom komt dit allemaal op mijn bord??
En ja er overpraten met vriendinnen.... ik heb het wel geprobeerd hoor, maar ik merk zo erg om me heen dat iedereen voornamelijk bezig is met zichzelf, en ik snap het ook wel... als je zelf net een kleintje hebt wil je ook niet altijd de negatieve dingen van een ander horen..
We tobben maar verder, ik kom er vast wel een keer uit!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
