Psyche
alle pijlers
De wondere wereld van ASS
donderdag 26 mei 2022 om 13:17
In de brugklas heeft mijn zoon de diagnose ASS gekregen.
Er vielen best wat kwartjes en de middelbare school was niet makkelijk omdat ze hem vanaf de tweede klas naar het speciaal onderwijs wilde verwijzen maar na een aantal gesprekken met zowel het speciaal onderwijs als het reguliere onderwijs en ook de wens van mijn zoon zelf heeft hij de middelbare school afgemaakt en zijn diploma gehaald.
Het was hard buffelen maar daar tegenover had hij wel een klein groepje vrienden waar hij mee optrok weliswaar op school want hij wilde nooit iemand thuis ontvangen, teveel prikkels na een schooldag.
Hij zit nu op het MBO wat redelijk goed gaat en loopt ook stage wat ook goed gaat maar het echt zelfstandige werken vind hij lastig. Zijn vriendschappen met de kinderen op het middelbare onderwijs zijn aan het verwateren en bestaan alleen nog maar online.
Als ik nu zeker wist dat het hem niets deed en dat hij zo wel gelukkig is alleen op zijn kamer waar hij de meeste tijd doorbrengt maar vaak geeft hij aan dat hij het toch wel leuk zou vinden bijvoorbeeld een D&D groep met daar irl. Ik zie hem ook altijd opbloeien als hij bijvoorbeeld op excursie is geweest met zijn school ondanks dat hij niet zoveel heeft met zijn klasgenoten, zegt hij zelf.
Ik zelf heb een tijd lang geworsteld met zijn diagnose, niet omdat ik het erg vind dat hij ASS heeft maar meer de omgeving erom heen en hoe ik er zelf mee om moet gaan om hem te kunnen begrijpen. Ik heb hier ook begeleiding in gehad en de relatie tussen hem en mij is echt verbeterd.
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik mij nu pas echt ga verdiepen in ASS omdat ik er een tijdlang een soort weerstand tegen heb gevoeld, ik weet ook niet waar dit vandaan kwam. Ik denk dat het ontstaan is uit een gevoel van machteloosheid omdat ik het zelf heel moeilijk vind om het gevoelsleven van mijn zoon te benaderen omdat hij zichzelf verzet tegen alles wat met autisme te maken heeft.
De serie Love on the Spectrum op netflix opende mijn ogen want de meeste dingen zijn zo herkenbaar en ook wat de ouders meemaken.
Hij is nu 18 jaar geworden en er gaat veel meer van hem verwacht worden, meer zelfstandigheid en dat is echt lastig voor hem.
Ik wil hem zo graag helpen ook om contact te leggen. Ik zou hem graag willen stimuleren en ben nu hard op zoek op het internet naar tips en eventuele ontmoetingsplekken voor jong volwassenen met ASS.
Want als hij eenmaal contact gelegd heeft dan zie je ineens een hele andere jongen.
Ik ben lid van het NVA.
Ik hoop wat ik al eerder schreef tips en tricks te vinden.
Ik heb mij inmiddels aangemeld bij een praatgroep en een persoonlijk gesprek
Er vielen best wat kwartjes en de middelbare school was niet makkelijk omdat ze hem vanaf de tweede klas naar het speciaal onderwijs wilde verwijzen maar na een aantal gesprekken met zowel het speciaal onderwijs als het reguliere onderwijs en ook de wens van mijn zoon zelf heeft hij de middelbare school afgemaakt en zijn diploma gehaald.
Het was hard buffelen maar daar tegenover had hij wel een klein groepje vrienden waar hij mee optrok weliswaar op school want hij wilde nooit iemand thuis ontvangen, teveel prikkels na een schooldag.
Hij zit nu op het MBO wat redelijk goed gaat en loopt ook stage wat ook goed gaat maar het echt zelfstandige werken vind hij lastig. Zijn vriendschappen met de kinderen op het middelbare onderwijs zijn aan het verwateren en bestaan alleen nog maar online.
Als ik nu zeker wist dat het hem niets deed en dat hij zo wel gelukkig is alleen op zijn kamer waar hij de meeste tijd doorbrengt maar vaak geeft hij aan dat hij het toch wel leuk zou vinden bijvoorbeeld een D&D groep met daar irl. Ik zie hem ook altijd opbloeien als hij bijvoorbeeld op excursie is geweest met zijn school ondanks dat hij niet zoveel heeft met zijn klasgenoten, zegt hij zelf.
Ik zelf heb een tijd lang geworsteld met zijn diagnose, niet omdat ik het erg vind dat hij ASS heeft maar meer de omgeving erom heen en hoe ik er zelf mee om moet gaan om hem te kunnen begrijpen. Ik heb hier ook begeleiding in gehad en de relatie tussen hem en mij is echt verbeterd.
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik mij nu pas echt ga verdiepen in ASS omdat ik er een tijdlang een soort weerstand tegen heb gevoeld, ik weet ook niet waar dit vandaan kwam. Ik denk dat het ontstaan is uit een gevoel van machteloosheid omdat ik het zelf heel moeilijk vind om het gevoelsleven van mijn zoon te benaderen omdat hij zichzelf verzet tegen alles wat met autisme te maken heeft.
De serie Love on the Spectrum op netflix opende mijn ogen want de meeste dingen zijn zo herkenbaar en ook wat de ouders meemaken.
Hij is nu 18 jaar geworden en er gaat veel meer van hem verwacht worden, meer zelfstandigheid en dat is echt lastig voor hem.
Ik wil hem zo graag helpen ook om contact te leggen. Ik zou hem graag willen stimuleren en ben nu hard op zoek op het internet naar tips en eventuele ontmoetingsplekken voor jong volwassenen met ASS.
Want als hij eenmaal contact gelegd heeft dan zie je ineens een hele andere jongen.
Ik ben lid van het NVA.
Ik hoop wat ik al eerder schreef tips en tricks te vinden.
Ik heb mij inmiddels aangemeld bij een praatgroep en een persoonlijk gesprek
donderdag 26 mei 2022 om 16:19
Mijn kind is 16 fysiek, maar mentaal niet. Ze geeft regelmatig aan behoefte te hebben aan contact met peers. Lukt haar echt niet in haar eentje.OohBoy schreef: ↑26-05-2022 14:05Vertel mij wat, ik heb het zelf. En hoe je je leven ermee vormgeeft is wel degelijk een proces.
Maar als mijn moeder op mijn 18e zich met mijn sociale contacten was gaan bemoeien, had me dat écht ongemakkelijke situaties opgeleverd denk ik zo.
(Niet dat ik denk dat TO zich wil bemoeien, absoluut niet, maar ik denk dat ze hierin best terughoudend mag zijn en beter anderen kan vragen deze begeleiding op zich te nemen).
donderdag 26 mei 2022 om 16:23
Dat is dus voor mij het probleem dat ik steeds meer zijn vriendin wordt ipv zijn moeder. Ik was laatst in de bios met hem om de laatste film van Marvel te zien. Aangezien we beiden behoorlijk fan zijn zaten we de dag na de release in de bioscoop en ik zag daar dus jongens van zijn leeftijd met dezelfde interesse en ik dacht hoe leuk zou het voor hem zijn om iemand te hebben waar hij zulke dingen mee kan doen in plaats van met zijn moeder.OohBoy schreef: ↑26-05-2022 16:13Maar, als je echt objectief probeert te kijken, ligt die behoefte aan contacten dan meer bij jou of bij hem?
Want zoals ik het nu lees lijkt het of hij van contact echt kan opbloeien, maar dat de wens om dat structureel te hebben meer van jou komt.
Zijn de af en toe dingen voor hem niet genoeg, heeft hij een hulpvraag?
Want als hij er echt van geniet om dingen met jou te doen is dat toch ook prima - zolang jij niet de vervanging van anderen of 2nd best bent.
Hij pakt ook gerust mijn hand als we op straat lopen, is niet erg maar de blikken die wij krijgen echt niet normaal.
donderdag 26 mei 2022 om 16:25
Dit begrijp ik heel goed, dat heb ik met mijn zoon ook.
Wij gaan ook naar Comiccons waar echt zijn peers rondlopen, cosplay, anime etc etc. En dan zeg ik weleens tegen hem dit zijn jouw peers. Ook toen we in de bios zaten voor de Marvel film, dit zijn jouw peers.
Maar hij weet ook niet zo goed hoe contact te maken.
donderdag 26 mei 2022 om 16:30
Jouw frustratie is begrijpelijk.
Maar als je de contacten aan hem opdringt (of voor hem legt, of er mee helpt of whatever) geef je eigenlijk aan dat er iets mis met hem is.
ASS betekent niet dat er iets mis met je is. Het betekent dat je anders bent en dat brengt met zich mee dat je misschien ook geen of andere contacten nodig hebt.
Bij de ene is het omdat er echt geen behoefte is, bij de ander omdat het misschien te veel prikkels geeft.
Ik denk (als moeder van en als diagnose bezitter) dat je hem het beste helpt door zijn wensen en behoeftes te respecteren. Die zullen nu eenmaal anders zijn dan die van de z.g. normale kinderen.
Hij is niet defect, hij is anders.
Maar als je de contacten aan hem opdringt (of voor hem legt, of er mee helpt of whatever) geef je eigenlijk aan dat er iets mis met hem is.
ASS betekent niet dat er iets mis met je is. Het betekent dat je anders bent en dat brengt met zich mee dat je misschien ook geen of andere contacten nodig hebt.
Bij de ene is het omdat er echt geen behoefte is, bij de ander omdat het misschien te veel prikkels geeft.
Ik denk (als moeder van en als diagnose bezitter) dat je hem het beste helpt door zijn wensen en behoeftes te respecteren. Die zullen nu eenmaal anders zijn dan die van de z.g. normale kinderen.
Hij is niet defect, hij is anders.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
donderdag 26 mei 2022 om 19:07
Zelfstandigheid is niet voor elke ASS-er haalbaar.
Ik heb twee ASS-zoons (21 en 23 jaar) en mijn oudste zal zeker voorlopig begeleiding nodig hebben. Die begrijpt helemaal niets van de wereld, qua praktische zaken.
Kan zichzelf nergens toe zetten, ook een bekend ASS-probleem.
@TO: ik zou kijken of je zoon begeleiding kan krijgen via bijv de WMO, want dat vond ik zelf wel 'gezonder' voor mijn volwassen zoons, dat ik niet meer de extra begeleiding doe.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 26 mei 2022 om 19:27
Dat doe ik ook maar hij geeft regelmatig aan dat hij contact zou willen. Ik geef een voorbeeld: hij wil graag D&D spelen maar dan niet online maar irl. Prima, dan zeg ik misschien moet je dan naar een groep op zoek, ik kan hem plekken wijzen waar te zoeken, ook dat hij dan op een ComicCon eens op zoek moet gaan. Hiermee kan ik hem dan op weg helpen maar hij wil dan toch die stap meer dat ik echt actief voor hem gaat zoeken en dan ook nog eens meega en meespeel.CatherineTheGreat schreef: ↑26-05-2022 16:30Jouw frustratie is begrijpelijk.
Maar als je de contacten aan hem opdringt (of voor hem legt, of er mee helpt of whatever) geef je eigenlijk aan dat er iets mis met hem is.
ASS betekent niet dat er iets mis met je is. Het betekent dat je anders bent en dat brengt met zich mee dat je misschien ook geen of andere contacten nodig hebt.
Bij de ene is het omdat er echt geen behoefte is, bij de ander omdat het misschien te veel prikkels geeft.
Ik denk (als moeder van en als diagnose bezitter) dat je hem het beste helpt door zijn wensen en behoeftes te respecteren. Die zullen nu eenmaal anders zijn dan die van de z.g. normale kinderen.
Hij is niet defect, hij is anders.
Daar ligt mijn grens, ik geef niets om D&D en ga als vrouw van 53 niet aanschuiven bij jongeren.
Dit is dus eigenlijk het punt, hij wil wel maar weet niet hoe en ik dus ook niet vandaar dit topic
En natuurlijk is hij niet defect, anders zeker, zeker de manier waarop hij de wereld bekijkt, zet mij regelmatig aan het denken.
donderdag 26 mei 2022 om 19:44
En je andere zoon? En dank voor de tip.Solomio schreef: ↑26-05-2022 19:07Zelfstandigheid is niet voor elke ASS-er haalbaar.
Ik heb twee ASS-zoons (21 en 23 jaar) en mijn oudste zal zeker voorlopig begeleiding nodig hebben. Die begrijpt helemaal niets van de wereld, qua praktische zaken.
Kan zichzelf nergens toe zetten, ook een bekend ASS-probleem.
@TO: ik zou kijken of je zoon begeleiding kan krijgen via bijv de WMO, want dat vond ik zelf wel 'gezonder' voor mijn volwassen zoons, dat ik niet meer de extra begeleiding doe.
donderdag 26 mei 2022 om 19:57
Solomio schreef: ↑26-05-2022 19:07Zelfstandigheid is niet voor elke ASS-er haalbaar.
Ik heb twee ASS-zoons (21 en 23 jaar) en mijn oudste zal zeker voorlopig begeleiding nodig hebben. Die begrijpt helemaal niets van de wereld, qua praktische zaken.
Kan zichzelf nergens toe zetten, ook een bekend ASS-probleem.
@TO: ik zou kijken of je zoon begeleiding kan krijgen via bijv de WMO, want dat vond ik zelf wel 'gezonder' voor mijn volwassen zoons, dat ik niet meer de extra begeleiding doe.
Ja met ‘zelfstandigheid oppakken’ bedoel ik dan samen kijken wat wenselijk en haalbaar is en daarnaar toe werken binnen de mogelijkheden.
donderdag 26 mei 2022 om 20:02
Sjaantje37 schreef: ↑26-05-2022 16:23Dat is dus voor mij het probleem dat ik steeds meer zijn vriendin wordt ipv zijn moeder. Ik was laatst in de bios met hem om de laatste film van Marvel te zien. Aangezien we beiden behoorlijk fan zijn zaten we de dag na de release in de bioscoop en ik zag daar dus jongens van zijn leeftijd met dezelfde interesse en ik dacht hoe leuk zou het voor hem zijn om iemand te hebben waar hij zulke dingen mee kan doen in plaats van met zijn moeder.
Hij pakt ook gerust mijn hand als we op straat lopen, is niet erg maar de blikken die wij krijgen echt niet normaal.
Maar dit is dus meer voor jou een probleem dan voor hem.
Je mag je grenzen aangeven, en leg ze dan aan hem uit. Maar maak het niet zijn probleem door te zeggen dat je bv zo graag zou willen dat hij vrienden had om die film mee te zien, als hij hem net zo lief met jou ziet.
Hij is niet zoals de rest en hoeft niet zo te zijn.
donderdag 26 mei 2022 om 20:05
Hij wil contact.OohBoy schreef: ↑26-05-2022 20:02Maar dit is dus meer voor jou een probleem dan voor hem.
Je mag je grenzen aangeven, en leg ze dan aan hem uit. Maar maak het niet zijn probleem door te zeggen dat je bv zo graag zou willen dat hij vrienden had om die film mee te zien, als hij hem net zo lief met jou ziet.
Hij is niet zoals de rest en hoeft niet zo te zijn.
donderdag 26 mei 2022 om 20:10
Mijn andere zoon begrijpt de wereld wel, maar is vooral angstig. Heel andere begeleidingsbehoefte daardoor.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 27 mei 2022 om 08:20
Dat beschrijf je prachtig. Maar ik denk nog steeds niet dat je het voor hem kunt oplossen, helaas. Dat je je best doet is prachtig.Sjaantje37 schreef: ↑26-05-2022 19:27
En natuurlijk is hij niet defect, anders zeker, zeker de manier waarop hij de wereld bekijkt, zet mij regelmatig aan het denken.
Mijn reactie was zeker uit mijn eigen angst ontstaan .
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
vrijdag 27 mei 2022 om 09:55
Hij is inderdaad niet defect maar anders. Contacten maken gaat dus ook anders, en niet vanzelf. Hij geeft echter aan wel behoefte te hebben aan contact.CatherineTheGreat schreef: ↑26-05-2022 16:30Jouw frustratie is begrijpelijk.
Maar als je de contacten aan hem opdringt (of voor hem legt, of er mee helpt of whatever) geef je eigenlijk aan dat er iets mis met hem is.
ASS betekent niet dat er iets mis met je is. Het betekent dat je anders bent en dat brengt met zich mee dat je misschien ook geen of andere contacten nodig hebt.
Bij de ene is het omdat er echt geen behoefte is, bij de ander omdat het misschien te veel prikkels geeft.
Ik denk (als moeder van en als diagnose bezitter) dat je hem het beste helpt door zijn wensen en behoeftes te respecteren. Die zullen nu eenmaal anders zijn dan die van de z.g. normale kinderen.
Hij is niet defect, hij is anders.
Nu hoeft TO niet Pietje onder zijn neus te duwen en te zeggen ‘Hier zoon, dit is je nieuwe vriend’. Wel kan zij wat organisaties opzoeken die zich met jongeren met ASS bezig houden en aangeven wat daar te doen is en wat de mogelijkheden zijn. Hier kan hij dan zelf iets mee doen. Maar omdat hij niet van deze organisaties afweet (en hier ook waarschijnlijk niet direct aan denkt of dit zelfstandig kan onderzoeken) komt het er niet van als hij hier niet mee geholpen wordt.
vrijdag 27 mei 2022 om 10:19
Het gaat om de inhoud van dat contact.
Ik kan als betrokken volwassene heel veel interesse tonen in de transformers van mijn bonuskind. Maar ik deel die interesse niet. Dat is iets totaal anders. Dát gemis kun je als ouder niet compenseren.
vrijdag 27 mei 2022 om 10:27
Het gaat niet om compenseren of vervangen. Het is inderdaad anders. En het hoeft niet hetzelfde te zijn als bij leeftijdsgenoten zonder ASS. Dat is door je eigen bril kijken, het ongemak ligt hier bij jou als ‘normaal’ persoon omdat het afwijkt van de norm, het kind lijkt er geen probleem mee te hebben.
(Wat betreft het specifieke van transformers, dat staat compleet los van de leeftijd).
vrijdag 27 mei 2022 om 10:32
Ik snap niet welk ongemak je bedoelt.OohBoy schreef: ↑27-05-2022 10:27Het gaat niet om compenseren of vervangen. Het is inderdaad anders. En het hoeft niet hetzelfde te zijn als bij leeftijdsgenoten zonder ASS. Dat is door je eigen bril kijken, het ongemak ligt hier bij jou als ‘normaal’ persoon omdat het afwijkt van de norm, het kind lijkt er geen probleem mee te hebben.
(Wat betreft het specifieke van transformers, dat staat compleet los van de leeftijd).
vrijdag 27 mei 2022 om 10:55
Dat is jouw invulling. Zoals ik de posts van Sjaan lees wil haar zoon wel degelijk contact met leeftijdsgenoten, maar hij weet niet goed hoe dit aan te pakken.OohBoy schreef: ↑27-05-2022 10:27Het gaat niet om compenseren of vervangen. Het is inderdaad anders. En het hoeft niet hetzelfde te zijn als bij leeftijdsgenoten zonder ASS. Dat is door je eigen bril kijken, het ongemak ligt hier bij jou als ‘normaal’ persoon omdat het afwijkt van de norm, het kind lijkt er geen probleem mee te hebben.
(Wat betreft het specifieke van transformers, dat staat compleet los van de leeftijd).
vrijdag 27 mei 2022 om 11:04
LaFleurNoire schreef: ↑27-05-2022 10:52Maar hij wíl wel contact met leeftijdsgenoten. Hij kan blijkbaar de stap niet zetten om contact te maken met leeftijdsgenoten zonder dat zijn moeder dat initieert. En dat is verrekte lastig.
Ja en daarvoor zei ik al eerder, kan TO kijken voor iets van persoonlijke begeleiding vanuit een organisatie die dit met hem op kunnen pakken.
Maar dat er behoefte is aan het één, wil niet zeggen dat het ander dan compenseren of ‘fout’ is.
Er spelen hier dingen naast elkaar, en het is goed om in het oog proberen te houden wat nu precies wiens probleem is.
vrijdag 27 mei 2022 om 11:06
Mijn dochter heeft meestal een beste vriendin en spreekt soms af met sportmaatjes. Het probleem van die ene vriendin is dat die vaak nog andere vrienden heeft en mijn dochter het liefst 20 uur per week samen doorbrengt (ze woont op zichzelf). Nu is de BFF voor drie maanden weg en dus dan is dochter best wel eenzaam.
vrijdag 27 mei 2022 om 11:07
Ik schrijf ook ‘lijkt’.
Ik kan net zo min in zijn hoofd kijken als ieder ander. Ik kan alleen vanuit mijn eigen ervaring zo goed mogelijk proberen op te schrijven dat een invulling van een zelfde behoefte (contact) er soms anders uit kan zien dan logisch of wenselijk lijkt, maar evengoed dezelfde voldoening kan geven.
vrijdag 27 mei 2022 om 11:36
Mijn dochter heeft dat ook, ze wil zoveel mogelijk tijd met vriendin(nen) doorbrengen, met als gevolg dat er een groepje meiden constant op elkaars lip zat. Dochter herkent de nuances van de ingewikkelde omgangsvormen niet of niet goed, ze leert sociale omgangsvormen toe te passen door observatie, mist zo nog al eens wat en wil iedereen te vriend houden, waardoor ze voor karretjes werd gespannen. Dat resulteerde er laatst in dat ze dus flinke klappen kreeg van een vriendin met blijkbaar nogal last van een gebrek aan woedebeheersing die haar beschuldigde van roddelen en konkelen. Dat heeft ze ongetwijfeld ook gedaan, maar die hele groep hangt van geroddel en gekonkel aan elkaar. Die vriendinnen is ze nu dus kwijt en ze zitten ook nog bij haar in de klas waar via social media de rest van de klas ook lekker opgehitst werd.KamilleT schreef: ↑27-05-2022 11:06Mijn dochter heeft meestal een beste vriendin en spreekt soms af met sportmaatjes. Het probleem van die ene vriendin is dat die vaak nog andere vrienden heeft en mijn dochter het liefst 20 uur per week samen doorbrengt (ze woont op zichzelf). Nu is de BFF voor drie maanden weg en dus dan is dochter best wel eenzaam.
Sneu en een harde leerschool.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in