Psyche
alle pijlers
Depressie, eenzaamheid en verhuizing.
woensdag 3 juli 2019 om 16:17
Sinds januari dit jaar ben ik verhuisd voor de liefde. Erg gelukkig in de liefde, maar helaas houdt het daarbij op. Ik ben sinds 2016 gediagnosticeerd met een depressie en ik merk dat dit erger wordt wanneer ik mij eenzaam voel. Ik zag mijn vrienden eerst nog wel dagelijks, omdat ik in mijn oude woonplaats (55 km verderop) studeerde. Nu ga ik deze week afstuderen en veel van mijn vrienden gaan de andere kant op verhuizen ivm werk, liefde of terug naar hun geboorteplaats.
In mijn huidige dorp heb ik niet veel vrienden eigenlijk. Ik kan het goed vinden met de vrienden van mijn vriend, maar zou zelf er niet zo snel mee afspreken, omdat het echt zo'n groepje mannen is met bier en darten en zo. Met de dames van deze heren heb ik totaal geen klik. Zij zijn echt al een fase verder met net bevallen, zwanger of al een kind. Wij zijn hier totaal nog niet mee bezig en ik voel me er altijd wel ongemakkelijk bij. Doordat ik eigenlijk alleen nog wacht op cijfers, zit ik vrij veel thuis en mijn vriend is vaak aan het werk. Ik merk dat ik hierdoor echt depressief raak en ook niet meer vrolijk tegen hem kan doen. Ik ben nooit goed geweest in vrienden maken en probeer het wel, maar ik kom de laatste tijd niet meer onder zoveel mensen. Dit zal wel anders worden als ik straks ga werken, maar dit duurt nog even. Ik weet zelf niet meer zo goed wat ik kan doen tegen eenzaamheid en depressie. Ik probeer veel met mijn oude vrienden af te spreken, maar zij werken al, zijn op vakantie of wonen niet meer in mijn oude woonplaats. Ik zit al wel in facebook groepen om mensen te leren kennen, maar ik merk dat dat vaak ook mensen zijn die op zoek zijn naar dates.
Ik heb ondertussen wel twee katten (want daar kan ik echt niet zonder) dus 's avonds is het al een stuk minder eenzaam.
Hebben jullie tips tegen eenzaamheid of wat doen jullie zelf? En hoe gaan jullie ermee om als jullie merken dat je depressie weer erger wordt?
In mijn huidige dorp heb ik niet veel vrienden eigenlijk. Ik kan het goed vinden met de vrienden van mijn vriend, maar zou zelf er niet zo snel mee afspreken, omdat het echt zo'n groepje mannen is met bier en darten en zo. Met de dames van deze heren heb ik totaal geen klik. Zij zijn echt al een fase verder met net bevallen, zwanger of al een kind. Wij zijn hier totaal nog niet mee bezig en ik voel me er altijd wel ongemakkelijk bij. Doordat ik eigenlijk alleen nog wacht op cijfers, zit ik vrij veel thuis en mijn vriend is vaak aan het werk. Ik merk dat ik hierdoor echt depressief raak en ook niet meer vrolijk tegen hem kan doen. Ik ben nooit goed geweest in vrienden maken en probeer het wel, maar ik kom de laatste tijd niet meer onder zoveel mensen. Dit zal wel anders worden als ik straks ga werken, maar dit duurt nog even. Ik weet zelf niet meer zo goed wat ik kan doen tegen eenzaamheid en depressie. Ik probeer veel met mijn oude vrienden af te spreken, maar zij werken al, zijn op vakantie of wonen niet meer in mijn oude woonplaats. Ik zit al wel in facebook groepen om mensen te leren kennen, maar ik merk dat dat vaak ook mensen zijn die op zoek zijn naar dates.
Ik heb ondertussen wel twee katten (want daar kan ik echt niet zonder) dus 's avonds is het al een stuk minder eenzaam.
Hebben jullie tips tegen eenzaamheid of wat doen jullie zelf? En hoe gaan jullie ermee om als jullie merken dat je depressie weer erger wordt?
woensdag 3 juli 2019 om 17:02
Ik herken mijzelf een beetje in je verhaal, alleen heb ik helaas geen eigen huisje meer en zit ik tot ik een woning heb gevonden weer thuis. Vriendinnen wonen 100 km verderop en hier in de buurt heb ik ook weinig tot niets.
Verschil is wel dat ik fulltime werk, alleen ook ik heb last van het niets doen en het eenzame gevoel op vrije dagen. Vooral nu vriendinnen op vakantie zijn en als ze er wel zijn, onze roosters totaal niet aansluiten en je niet even gezellig langsgaat vanwege de afstand.
Wat ik je kan aanraden is alles, hoe moeilijk het ook is, positief in te blijven zien. Dingetjes alleen proberen te ondernemen kan ook. Waarschijnlijk heb je straks meer te doen vanwege een baan zoals je zelf al zegt in je op. Het zou natuurlijk leuk zijn als je dan een klik hebt met collega’s en daar wat mee kunt ondernemen. Het is even vervelend, maar je gaat nu door een periode van verandering heen waar je aan moet wennen. Dat komt straks allemaal wel weer op zijn pootjes terecht.
Qua depressie: het is oké om je even niet oké te voelen. Daar ben je echt niet alleen in! Probeer je gedachten om te zetten in positiviteit en kijk eens naar wat je allemaal wel hebt ipv naar het gene wat je niet hebt. En een keertje bellen met een vriendin is ook aan te raden. Helpt mij altijd, ook als ik mij vervelend voel.
Verschil is wel dat ik fulltime werk, alleen ook ik heb last van het niets doen en het eenzame gevoel op vrije dagen. Vooral nu vriendinnen op vakantie zijn en als ze er wel zijn, onze roosters totaal niet aansluiten en je niet even gezellig langsgaat vanwege de afstand.
Wat ik je kan aanraden is alles, hoe moeilijk het ook is, positief in te blijven zien. Dingetjes alleen proberen te ondernemen kan ook. Waarschijnlijk heb je straks meer te doen vanwege een baan zoals je zelf al zegt in je op. Het zou natuurlijk leuk zijn als je dan een klik hebt met collega’s en daar wat mee kunt ondernemen. Het is even vervelend, maar je gaat nu door een periode van verandering heen waar je aan moet wennen. Dat komt straks allemaal wel weer op zijn pootjes terecht.
Qua depressie: het is oké om je even niet oké te voelen. Daar ben je echt niet alleen in! Probeer je gedachten om te zetten in positiviteit en kijk eens naar wat je allemaal wel hebt ipv naar het gene wat je niet hebt. En een keertje bellen met een vriendin is ook aan te raden. Helpt mij altijd, ook als ik mij vervelend voel.
woensdag 3 juli 2019 om 17:18
Luna16 schreef: ↑03-07-2019 17:02Ik herken mijzelf een beetje in je verhaal, alleen heb ik helaas geen eigen huisje meer en zit ik tot ik een woning heb gevonden weer thuis. Vriendinnen wonen 100 km verderop en hier in de buurt heb ik ook weinig tot niets.
Verschil is wel dat ik fulltime werk, alleen ook ik heb last van het niets doen en het eenzame gevoel op vrije dagen. Vooral nu vriendinnen op vakantie zijn en als ze er wel zijn, onze roosters totaal niet aansluiten en je niet even gezellig langsgaat vanwege de afstand.
Wat ik je kan aanraden is alles, hoe moeilijk het ook is, positief in te blijven zien. Dingetjes alleen proberen te ondernemen kan ook. Waarschijnlijk heb je straks meer te doen vanwege een baan zoals je zelf al zegt in je op. Het zou natuurlijk leuk zijn als je dan een klik hebt met collega’s en daar wat mee kunt ondernemen. Het is even vervelend, maar je gaat nu door een periode van verandering heen waar je aan moet wennen. Dat komt straks allemaal wel weer op zijn pootjes terecht.
Qua depressie: het is oké om je even niet oké te voelen. Daar ben je echt niet alleen in! Probeer je gedachten om te zetten in positiviteit en kijk eens naar wat je allemaal wel hebt ipv naar het gene wat je niet hebt. En een keertje bellen met een vriendin is ook aan te raden. Helpt mij altijd, ook als ik mij vervelend voel.
Ja, dat is toch zo'n fijn advies altijd. Not.
woensdag 3 juli 2019 om 17:22
Wat moet je dan? Advies geven aan iemand met een depressie is sowieso lastig. Je zult het zelf moeten doen, hoe moeilijk het ook is en alle opmerkingen als ‘het komt goed’ en zoals ik zelf zei ‘probeer positief te denken’ zijn enkel en alleen goed bedoeld, ook al heeft die persoon er naar zijn/haar eigen idee waarschijnlijk niks aan. Heb jij beter advies dan?
woensdag 3 juli 2019 om 17:22
Heb je hulp bij de depressies? Heb je cognitieve gedragstherapie (gehad?) of een andere therapie en hulp bij het accepteren?
Heb je een behandelplan en een signaleringsplan? 'Wat te doen als ik deze en deze gevoelens of klachten/signalen van mijn lichaam krijg?'
Als nu geen hulp hebt zou ik naar de huisarts gaan. Vraag om de POH-GGZ-er voor wat praktische tips en gesprekken over je eenzaamheid en depressie.
Kan hij/zij je niet zelf helpen kunnen ze gerichter kijken naar wel passende hulp.
Ik zou dat eerst doen. Want depressief op zoek naar werk en contact is vragen om falen en dat maakt de depressie alleen maar erger.
Heb je een behandelplan en een signaleringsplan? 'Wat te doen als ik deze en deze gevoelens of klachten/signalen van mijn lichaam krijg?'
Als nu geen hulp hebt zou ik naar de huisarts gaan. Vraag om de POH-GGZ-er voor wat praktische tips en gesprekken over je eenzaamheid en depressie.
Kan hij/zij je niet zelf helpen kunnen ze gerichter kijken naar wel passende hulp.
Ik zou dat eerst doen. Want depressief op zoek naar werk en contact is vragen om falen en dat maakt de depressie alleen maar erger.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 03-07-2019 17:25
4.71% gewijzigd
woensdag 3 juli 2019 om 17:24
Luna16 schreef: ↑03-07-2019 17:22Wat moet je dan? Advies geven aan iemand met een depressie is sowieso lastig. Je zult het zelf moeten doen, hoe moeilijk het ook is en alle opmerkingen als ‘het komt goed’ en zoals ik zelf zei ‘probeer positief te denken’ zijn enkel en alleen goed bedoeld, ook al heeft die persoon er naar zijn/haar eigen idee waarschijnlijk niks aan. Heb jij beter advies dan?
Alsof iemand met een echte depressie dat niet zelf kan bedenken en allang heeft geprobeerd. En zich daar nog kutter door voelt. Het is echt een beetje roepen als iemand kanker heeft dat hij zich beter moet denken. Zo werkt het niet.
Zulke opmerkingen werken gewoon niet. En kunnen kwetsend zijn. Beter zeg je dan niks als je er niets vanaf weet.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 03-07-2019 17:24
0.13% gewijzigd
woensdag 3 juli 2019 om 17:24
Luna16 schreef: ↑03-07-2019 17:22Wat moet je dan? Advies geven aan iemand met een depressie is sowieso lastig. Je zult het zelf moeten doen, hoe moeilijk het ook is en alle opmerkingen als ‘het komt goed’ en zoals ik zelf zei ‘probeer positief te denken’ zijn enkel en alleen goed bedoeld, ook al heeft die persoon er naar zijn/haar eigen idee waarschijnlijk niks aan. Heb jij beter advies dan?
En ja.
woensdag 3 juli 2019 om 17:33
Het is heel normaal dat je je nu eenzaam voelt, dat hebben ook mensen zonder depressie. Ik kan me wel voorstellen dat het bij jou daardoor nog meer triggert.
Kun je misschien vaste belafspraken maken met vrienden of familie? Dat je bijvoorbeeld elke dinsdagavond een kwartiertje met een vriendin aan de telefoon hangt, woensdag een half uur met je moeder, zaterdag even facetimen met een andere vriend. Zoiets? Dan hoef je ook niet steeds initiatief te tonen als je al laag in je energie zit, want het is al afgesproken.
Heb je iets van een hobby of vrijwilligerswerk dat je buiten de deur zou kunnen doen? Dan ontmoet je mensen en ben je ook wat meer bezig.
Kun je misschien vaste belafspraken maken met vrienden of familie? Dat je bijvoorbeeld elke dinsdagavond een kwartiertje met een vriendin aan de telefoon hangt, woensdag een half uur met je moeder, zaterdag even facetimen met een andere vriend. Zoiets? Dan hoef je ook niet steeds initiatief te tonen als je al laag in je energie zit, want het is al afgesproken.
Heb je iets van een hobby of vrijwilligerswerk dat je buiten de deur zou kunnen doen? Dan ontmoet je mensen en ben je ook wat meer bezig.
woensdag 3 juli 2019 om 17:42
Het heeft tijd nodig om te aarden in je nieuwe woonplaats. Het lijkt me belangrijk dat je bezig blijft. MIsschien is een sportclub iets? Vaak zijn er plaatselijke fb oproepjes, iemand die een maatje zoekt, of iemand voor een leesclub, kookclub, breiclub...
Ik heb geen ervaring met een verhuizing naar een andere plaats, wel met depressie. En van daaruit denk ik dat het belangrijk is om bezig te blijven. Al is het maar haken, een nieuw recept uitproberen, naar het tuincentrum gaan en de tuin eens mooi aanplanten.. Leuk dat je huisdieren hebt, dat is fijn. En verder, wees lief voor jezelf, geen het tijd, ga er op uit en sta open voor mensen. En blijf praten met je vriend.
Ik heb geen ervaring met een verhuizing naar een andere plaats, wel met depressie. En van daaruit denk ik dat het belangrijk is om bezig te blijven. Al is het maar haken, een nieuw recept uitproberen, naar het tuincentrum gaan en de tuin eens mooi aanplanten.. Leuk dat je huisdieren hebt, dat is fijn. En verder, wees lief voor jezelf, geen het tijd, ga er op uit en sta open voor mensen. En blijf praten met je vriend.
woensdag 3 juli 2019 om 18:21
ditLucifer2018 schreef: ↑03-07-2019 17:22Heb je hulp bij de depressies? Heb je cognitieve gedragstherapie (gehad?) of een andere therapie en hulp bij het accepteren?
Heb je een behandelplan en een signaleringsplan? 'Wat te doen als ik deze en deze gevoelens of klachten/signalen van mijn lichaam krijg?'
Als nu geen hulp hebt zou ik naar de huisarts gaan. Vraag om de POH-GGZ-er voor wat praktische tips en gesprekken over je eenzaamheid en depressie.
Kan hij/zij je niet zelf helpen kunnen ze gerichter kijken naar wel passende hulp.
Ik zou dat eerst doen. Want depressief op zoek naar werk en contact is vragen om falen en dat maakt de depressie alleen maar erger.
en er toch uit gaan
wandelen
wel met vrienden afspreken ook al had ik geen puf
woensdag 3 juli 2019 om 18:29
Ja, ik volgde CGT, maar was niet meer nodig volgens mijn psycholoog. Ik ben overigens zelf ook werkzaam in die sector, niet dat ik mijzelf kan genezen en zo, maar ben wel bekend met bepaalde technieken gelukkig.
En helaas is het niet erg mogelijk om contacten in mijn nieuwe woonplaats op te doen. Iedereen kent elkaar, ons kent ons dorpje. Ik ken iedereen hier ook al 3 jaar, want mijn vriend komt hier vandaan. Daarbij ben ik een Groninger die naar Friesland is verhuisd, wat niet altijd in goede aarde valt in de echt Friese dorpjes (niet vervelend bedoeld, ik heb het hier wel naar mijn zin, maar spreek de taal niet en zo).
Ik heb op zich gelukkig wel genoeg te doen, maar vind het vooral fijn om samen dingen te doen en een week niemand anders zien dan mijn vriend maakt me best sjagie. Ik ga nu wel meer alleen op pad, maar kan er nog niet echt aan wennen. Het is daarom ook echt niet dat ik "geen puf" heb, want dat heb ik juist! Clubjes zijn hier niet echt, want klein dorp en stad is 20km verderop en heb momenteel geen auto en OV kennen ze hier niet. Dat is ook wel een puntje. Van de grote stad naar een klein dorp.
Toch allemaal bedankt voor de adviezen! Ik probeer wel positief te blijven, maar soms mislukt dat een beetje haha.
En helaas is het niet erg mogelijk om contacten in mijn nieuwe woonplaats op te doen. Iedereen kent elkaar, ons kent ons dorpje. Ik ken iedereen hier ook al 3 jaar, want mijn vriend komt hier vandaan. Daarbij ben ik een Groninger die naar Friesland is verhuisd, wat niet altijd in goede aarde valt in de echt Friese dorpjes (niet vervelend bedoeld, ik heb het hier wel naar mijn zin, maar spreek de taal niet en zo).
Ik heb op zich gelukkig wel genoeg te doen, maar vind het vooral fijn om samen dingen te doen en een week niemand anders zien dan mijn vriend maakt me best sjagie. Ik ga nu wel meer alleen op pad, maar kan er nog niet echt aan wennen. Het is daarom ook echt niet dat ik "geen puf" heb, want dat heb ik juist! Clubjes zijn hier niet echt, want klein dorp en stad is 20km verderop en heb momenteel geen auto en OV kennen ze hier niet. Dat is ook wel een puntje. Van de grote stad naar een klein dorp.
Toch allemaal bedankt voor de adviezen! Ik probeer wel positief te blijven, maar soms mislukt dat een beetje haha.
woensdag 3 juli 2019 om 19:25
woensdag 3 juli 2019 om 19:29
Een electrische fiets is wel veel goedkoper dan een auto hoor.
Anders ga je vrijwiligers werk doen, en vraag je eerst of er vervoer geregeld kan worden.
Of ga je door de week naar een wadden eiland om horeca werk te doen.
woensdag 3 juli 2019 om 19:35
woensdag 3 juli 2019 om 20:00
Dorp zonder OV, dat kan en komt best veel voor. Met een gewone fiets kom je anders ook ver! Ik bedoel maar, een electrische fiets is geen noodzaak, eerder luxe.
Ga eens kijken bij je in het dorp of in de dorpen erom heem wat er zoal te doen is en informeer eens of ze hulp nodig hebben of dat je iets voor hen kunt betekenen. Je gezicht laten zien, praatje maken, laten blijken dat jij als van buitenaf komende inwoner graag deel wilt uitmaken van de gemeenschap, leer de taal.........
Hoe vervelend het ook is, je zult er op uit moeten gaan. Je kunt eens vragen aan de vrouwen die je kent via je vriend, of er iemand zin heeft om ergens mee naar toe te gaan / te ondernemen. In een groep klikt het wellicht niet direct maar in een-op-een situaties kan dat anders zijn.............
Ga eens kijken bij je in het dorp of in de dorpen erom heem wat er zoal te doen is en informeer eens of ze hulp nodig hebben of dat je iets voor hen kunt betekenen. Je gezicht laten zien, praatje maken, laten blijken dat jij als van buitenaf komende inwoner graag deel wilt uitmaken van de gemeenschap, leer de taal.........
Hoe vervelend het ook is, je zult er op uit moeten gaan. Je kunt eens vragen aan de vrouwen die je kent via je vriend, of er iemand zin heeft om ergens mee naar toe te gaan / te ondernemen. In een groep klikt het wellicht niet direct maar in een-op-een situaties kan dat anders zijn.............
