Psyche
alle pijlers
depressie en herstel
zondag 11 oktober 2009 om 10:18
nu sinds drie weken op 150mg efexor. Gisteren naar mijn psy geweest en het behandelplan is goed eens in de week therapie er zijn wat dingen verbtered zo kan ik films volgen beter slapen beter eten en gaat het in de avond vaak beter nu hebben we efemxor verhoogd tot 225 duurt dit ook weer even en kunnen er bijwerking weer even komen graap peptalk
zondag 11 oktober 2009 om 10:33
Je hebt dus na 3 weken al een verbetering, dat is redelijk snel en je mag verwachten dat de medicijnen nog beter hun werk gaan doen.
Voor de verhoging geldt hetzelfde als met starten, effect van de verhoging duurt ook weer 4-6 weken. En ja de bijwerkingen kunnen weer even teug komen. Maar kan ook iets minder erg zijn omdat je lichaam al enigszins gewend is aan de stof.
Naast de verbetering van de medicijnen kun je ook verwachten dat je meer verbetering krijgt omdat je je al beter voelt. Ik bedoel dat de medicijnen je uit het eerste dal brengen zodat je ook zelf meer energie krijgt voor de therapie en een goed dagritme en bijvoorbeeld beweging. Dus er ontstaat een positieve spiraal.
Overigens komt het ook vaak voor dat het 2 stappen vooruit is en 1 stap terug. Niet te hard schrikken bij een terugval, hoort erbij. Volledig herstel van depressie kan lang duren, langer dan de 6 weken die voor het effect van de medicijnen staan. Maar eenmaal op de weg omhoog voelt dat vaak al als een enorme opluchting. Wees blij met elke verbetering en probeer niet te snel te willen.
Sterkte,
Voor de verhoging geldt hetzelfde als met starten, effect van de verhoging duurt ook weer 4-6 weken. En ja de bijwerkingen kunnen weer even teug komen. Maar kan ook iets minder erg zijn omdat je lichaam al enigszins gewend is aan de stof.
Naast de verbetering van de medicijnen kun je ook verwachten dat je meer verbetering krijgt omdat je je al beter voelt. Ik bedoel dat de medicijnen je uit het eerste dal brengen zodat je ook zelf meer energie krijgt voor de therapie en een goed dagritme en bijvoorbeeld beweging. Dus er ontstaat een positieve spiraal.
Overigens komt het ook vaak voor dat het 2 stappen vooruit is en 1 stap terug. Niet te hard schrikken bij een terugval, hoort erbij. Volledig herstel van depressie kan lang duren, langer dan de 6 weken die voor het effect van de medicijnen staan. Maar eenmaal op de weg omhoog voelt dat vaak al als een enorme opluchting. Wees blij met elke verbetering en probeer niet te snel te willen.
Sterkte,
zondag 11 oktober 2009 om 14:45
Je bent goed bezig Force. Maak je niet al te bang dat de bijwerkingen weer in alle hevigheid toeslaan bij een ophoging want dat hoeft niet altijd. Ik heb zelfs gehad dat ze minder werden bij 1 AD.
Het allerbelangrijkste is dat je je uiteindelijk beter gaat voelen en sterk genoeg bent om dingen te gaan ondernemen zonder dat je terugvalt.
Je moet de AD zien als ondersteuning en vooral omdat je therapie krijgt, kan het heel fijn zijn een extra duwtje in de rug te hebben.
Het allerbelangrijkste is dat je je uiteindelijk beter gaat voelen en sterk genoeg bent om dingen te gaan ondernemen zonder dat je terugvalt.
Je moet de AD zien als ondersteuning en vooral omdat je therapie krijgt, kan het heel fijn zijn een extra duwtje in de rug te hebben.
zondag 11 oktober 2009 om 18:39
Hoi force,
ben net begonnen met ad en andere dan jij.
Heb een aantal jaren geleden ook ad geslikt en bij mij werkte het wel goed.
Het duurt wel enkele weken tot ruim een maand voordat je de effecten merkt.
Goed van je dat je daarnaast ook therapie volgt.
Kun je aan de psychiater ook vragen stellen over de ad?
Hij/Zij weet waarschijnlijk veel van die medicijnen, het verhogen, bijwerkingen etc af
ben net begonnen met ad en andere dan jij.
Heb een aantal jaren geleden ook ad geslikt en bij mij werkte het wel goed.
Het duurt wel enkele weken tot ruim een maand voordat je de effecten merkt.
Goed van je dat je daarnaast ook therapie volgt.
Kun je aan de psychiater ook vragen stellen over de ad?
Hij/Zij weet waarschijnlijk veel van die medicijnen, het verhogen, bijwerkingen etc af
zondag 11 oktober 2009 om 21:25
Ik heb wellicht onnozele maar wel zeer oprechte vragen. Hoe voelt een depressie? Wat zijn de symptomen? Herken je het als een depressie? Is het een gevoel van terneergeslagen zijn waar je niet uitkomt, of kun je momenten hebben dat je er geen last van hebt? Accepteer je dat het een depressie is, zodra de diagnose is gesteld of ga je nog een fase van ontkenning door? Heeft een depressie altijd een reden of kan het ook gewoon daar zijn?
zondag 11 oktober 2009 om 22:56
zondag 11 oktober 2009 om 23:03
quote:paloma schreef op 11 oktober 2009 @ 21:25:
Ik heb wellicht onnozele maar wel zeer oprechte vragen. Hoe voelt een depressie? Wat zijn de symptomen? Herken je het als een depressie? Is het een gevoel van terneergeslagen zijn waar je niet uitkomt, of kun je momenten hebben dat je er geen last van hebt? Accepteer je dat het een depressie is, zodra de diagnose is gesteld of ga je nog een fase van ontkenning door? Heeft een depressie altijd een reden of kan het ook gewoon daar zijn?
Achteraf gezien heb ik een hele tijd onder een grijze stolp geleefd.
'Zag' en voelde niets tot weinig meer.
Een van de eerste dingen die ik merkte toen ik beter werd, was dat ik mijn omgeving weer zag. De bomen, de mooie lucht.
Kan weer oprechte interesse hebben voor iemand anders en ik heb gewoon weer zin in dingen.
Ik heb wellicht onnozele maar wel zeer oprechte vragen. Hoe voelt een depressie? Wat zijn de symptomen? Herken je het als een depressie? Is het een gevoel van terneergeslagen zijn waar je niet uitkomt, of kun je momenten hebben dat je er geen last van hebt? Accepteer je dat het een depressie is, zodra de diagnose is gesteld of ga je nog een fase van ontkenning door? Heeft een depressie altijd een reden of kan het ook gewoon daar zijn?
Achteraf gezien heb ik een hele tijd onder een grijze stolp geleefd.
'Zag' en voelde niets tot weinig meer.
Een van de eerste dingen die ik merkte toen ik beter werd, was dat ik mijn omgeving weer zag. De bomen, de mooie lucht.
Kan weer oprechte interesse hebben voor iemand anders en ik heb gewoon weer zin in dingen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 11 oktober 2009 om 23:20
wat ik merk is a tijdsbeleving is anders dagen duren erg lang smorgens onrust eten heb je geen zin slapen is lastig en plezier is weg het is net of je in andere wereld leeft. wanneer je hersteld gaat eerst de slaap beter en eetlust wordt beter teven kan ik films volgen ik ben onderweg en langzaam omhoog
zondag 11 oktober 2009 om 23:29
Heeft efexor ook als bijwerking dat je zonder interpuncties gaat schrijven?
Welke diagnose is er bij jou gesteld?
Fijn dat de efexor zo snel werkt in ieder geval, maar houd er wel rekening mee dat er altijd een terugval op de loer ligt. Medicijnen werken niet voor iedereen, het is volgens mij nog niet duidelijk namelijk of de oorzaak altijd een stofje is wat ontbreekt in de hersenen.
Welke diagnose is er bij jou gesteld?
Fijn dat de efexor zo snel werkt in ieder geval, maar houd er wel rekening mee dat er altijd een terugval op de loer ligt. Medicijnen werken niet voor iedereen, het is volgens mij nog niet duidelijk namelijk of de oorzaak altijd een stofje is wat ontbreekt in de hersenen.
maandag 12 oktober 2009 om 12:52
Weer wat dagen verder, het herstel gaat traag, na afgelopen zondag mijn verhoogde medicatie genomen te hebben, merk ik wel dat ik eest wat last heb van de bijwerking, maar mijn stemming kon wel wat beter.
Maar goed nu een goede pscy gevonden, en een goede behandeling die precies aansluit op mijn doelen, waar ik vrijdag mee ga beginnen.
Was het bij jullie ook zo dat de stemming als laatste kwam?
bv eerst het eten, slapen, rust, concentratie, maar dat laatste stukje dat mis ik nog, dat gevoel ik ben eruit!
ik denk dat ik met een golvende lijn omhoog wandel.
wat jullie?
Maar goed nu een goede pscy gevonden, en een goede behandeling die precies aansluit op mijn doelen, waar ik vrijdag mee ga beginnen.
Was het bij jullie ook zo dat de stemming als laatste kwam?
bv eerst het eten, slapen, rust, concentratie, maar dat laatste stukje dat mis ik nog, dat gevoel ik ben eruit!
ik denk dat ik met een golvende lijn omhoog wandel.
wat jullie?
maandag 12 oktober 2009 om 21:35
Rustig aan force.
Ik herken dat het herstel langzaam gaat. Ik zat eens in de twee weken bij de psych en kon dan vaak ten opzichte van de keer ervoor maar heel moeilijk een stijgende lijn ontdekken, terwijl ik wel altijd kon zien dat ik beter was dan 4 weken daarvoor.
En als je dan na een maand of twee ook merkt dat de terugvallen niet heel diep/langdurig zijn, dan pas ga je erop vertrouwen dat het echt beter gaat.
Ik herken dat het herstel langzaam gaat. Ik zat eens in de twee weken bij de psych en kon dan vaak ten opzichte van de keer ervoor maar heel moeilijk een stijgende lijn ontdekken, terwijl ik wel altijd kon zien dat ik beter was dan 4 weken daarvoor.
En als je dan na een maand of twee ook merkt dat de terugvallen niet heel diep/langdurig zijn, dan pas ga je erop vertrouwen dat het echt beter gaat.
maandag 12 oktober 2009 om 21:43
dinsdag 13 oktober 2009 om 07:52
Of ik onrust had Force? Breek me de bek niet open! Natuurlijk: dat hoort bij een depressie.
Weet je wat mij erg hielp: bij alle rotgevoelens en rotgedachten tegen mezelf zeggen: dat is de depressie en dat gaat langzaam weer over. Dan ga je wat minder vechten en je verzetten tegen de onrust en tegen je negatieve gedachten.
Als je griep hebt heb je ook pijn en koorts en ben je moe en dan ga je ook niet de hele tijd denken: wat is dit, ik wil dit niet, dit moet nu weg en ik wil me nu goed voelen. Nee, dan baal je wel maar je weet ook dat het door de ziekte komt.
Depressie is ook een ziekte en daar horen dus weer die onrust en de rest bij. Gewoon maar laten gebeuren....
Weet je wat mij erg hielp: bij alle rotgevoelens en rotgedachten tegen mezelf zeggen: dat is de depressie en dat gaat langzaam weer over. Dan ga je wat minder vechten en je verzetten tegen de onrust en tegen je negatieve gedachten.
Als je griep hebt heb je ook pijn en koorts en ben je moe en dan ga je ook niet de hele tijd denken: wat is dit, ik wil dit niet, dit moet nu weg en ik wil me nu goed voelen. Nee, dan baal je wel maar je weet ook dat het door de ziekte komt.
Depressie is ook een ziekte en daar horen dus weer die onrust en de rest bij. Gewoon maar laten gebeuren....
dinsdag 13 oktober 2009 om 11:34
Dag Hiltje. echt leuk om te praten met je.
Wat ik momenteel doe ik sta op, wordt ik onrustig, dan neem ik een clonazapam, daarna gaat het weer, tegen de avond gaat het beter.
Ik heb nu sinds zaterdag een goed behandelplan, waar ik me wel in kan vinden, eens in de week ook mag ik hem eens in de week mailen.
Hij vertelde dat ik een verhoging nodig had, omdat het effect er wel was maar niet voldoende.
Dingen die beter zijn geworden sinds begin september zijn:
eetlust, concentratie, slapen, meer praten met andere, beetje interesse in andere dingen etc
Mijn pscy schrijft dat je nu wat onrustige bent komt door de verhoging, nu kun je een tijdje wat minder voelen. de nieuwe verhoging duurt ook weer 2-4 weken.
raar is dat als je denkt dat het nooit voorbij zal gaan terwijl het wel voorbij gaat.
Wat ik momenteel doe ik sta op, wordt ik onrustig, dan neem ik een clonazapam, daarna gaat het weer, tegen de avond gaat het beter.
Ik heb nu sinds zaterdag een goed behandelplan, waar ik me wel in kan vinden, eens in de week ook mag ik hem eens in de week mailen.
Hij vertelde dat ik een verhoging nodig had, omdat het effect er wel was maar niet voldoende.
Dingen die beter zijn geworden sinds begin september zijn:
eetlust, concentratie, slapen, meer praten met andere, beetje interesse in andere dingen etc
Mijn pscy schrijft dat je nu wat onrustige bent komt door de verhoging, nu kun je een tijdje wat minder voelen. de nieuwe verhoging duurt ook weer 2-4 weken.
raar is dat als je denkt dat het nooit voorbij zal gaan terwijl het wel voorbij gaat.
woensdag 14 oktober 2009 om 14:11
Dag dagen gaan voorbij langzaam merk je verschil, elke dag lijkt op de vorige.
Wanneer ik wakker word, ben ik onrustig in de loop van de dag neemt dat af, dan wordt ik weer wat somber, hoewel er ook de afgelopen week dingen zijn veranderd,z o sliep ik wat beter, at beter, en had wat meer concentratie en mijn stemming was soms normaal.
Nu kreeg ik van mijn psy een verhoging omdat het resultaat er wel een beetje was maar niet voldoende. ( stemming) maar sinds dat ik die verhoging heb ben ik wat onrustiger en slaap ik slechter,w at dus weer bijwerkingen zijn. Nog even afwachten totdat deze verbij zijn en dan moet het goed gaan,
Wie had dit ook met het aanpassen van een dosis?
Wanneer ik wakker word, ben ik onrustig in de loop van de dag neemt dat af, dan wordt ik weer wat somber, hoewel er ook de afgelopen week dingen zijn veranderd,z o sliep ik wat beter, at beter, en had wat meer concentratie en mijn stemming was soms normaal.
Nu kreeg ik van mijn psy een verhoging omdat het resultaat er wel een beetje was maar niet voldoende. ( stemming) maar sinds dat ik die verhoging heb ben ik wat onrustiger en slaap ik slechter,w at dus weer bijwerkingen zijn. Nog even afwachten totdat deze verbij zijn en dan moet het goed gaan,
Wie had dit ook met het aanpassen van een dosis?
donderdag 15 oktober 2009 om 11:38
quote:force schreef op 15 oktober 2009 @ 10:23:
Zeg Hiltje even een vraag ik zoek wat mensen met wie ik regelmaatig een mailtje kan wisselen, lijkt je dit leuk? ikz ou het erg fijn vinden?
Hoi Force,
Ik zit op dit moment zelf in een heftige fase nu ik net heb gehoord dat de baby van mijn broer heel erg ziek is. Ik hou liever contact via het forum dan rechtstreeks.
Zo te lezen ga je echt vooruit en heb je een goede behandeling van je psych. Wat jij allemaal omschrijft is echt niet raar. Het herstel kan langzaam en stapje voor staptje gaan waarbij je ook af te toe weer een stapje terug doet.
Je zit nu nog in de ophogingsfase en dus is het logisch dat je weer wat bijwerkingen krijgt. Je bent ook nog niet stabiel en dus slinger je nog wat heen en weer. Dat hoort allemaal bij depressie. Iedereen ervaart een depressie overigens heel anders en heeft ook andere klachten, dus als andere mensen dit niet hadden zegt dat niets over jou.
Het enige dat echt telt is geduld hebben. Een depressie is een echte ziekte waar je flink beroerd van kan zijn en waarbij het herstel best behoorlijk lang kan duren. Al je twijfels, onrust en somberheid horen bij het ziektebeeld, zoals koorts en keelpijn bij griep hoort.
Het is echt een ontzettende rotsituatie, maar het gaat echt voorbij en het wordt echt beter. Daar mag je echt vanuit gaan!
Als ik naar mezelf kijk herken ik veel in je verhaal van hoe ik mij een half jaar geleden voelde. Toen zat ik zelfs volledig thuis en was ik maar tot heel weinig in staat. Stapje voor stapje ging het beter maar ik was ook erg ongeduldig en vond het heel lang duren.
Nu werk ik weer volledig en heb weer een normaal leven. Ik let wel erg op mijn grenzen maar dat zal ik altijd moeten doen. Maar het leven is weer leuk en gaat weer vanzelf.
Zeg Hiltje even een vraag ik zoek wat mensen met wie ik regelmaatig een mailtje kan wisselen, lijkt je dit leuk? ikz ou het erg fijn vinden?
Hoi Force,
Ik zit op dit moment zelf in een heftige fase nu ik net heb gehoord dat de baby van mijn broer heel erg ziek is. Ik hou liever contact via het forum dan rechtstreeks.
Zo te lezen ga je echt vooruit en heb je een goede behandeling van je psych. Wat jij allemaal omschrijft is echt niet raar. Het herstel kan langzaam en stapje voor staptje gaan waarbij je ook af te toe weer een stapje terug doet.
Je zit nu nog in de ophogingsfase en dus is het logisch dat je weer wat bijwerkingen krijgt. Je bent ook nog niet stabiel en dus slinger je nog wat heen en weer. Dat hoort allemaal bij depressie. Iedereen ervaart een depressie overigens heel anders en heeft ook andere klachten, dus als andere mensen dit niet hadden zegt dat niets over jou.
Het enige dat echt telt is geduld hebben. Een depressie is een echte ziekte waar je flink beroerd van kan zijn en waarbij het herstel best behoorlijk lang kan duren. Al je twijfels, onrust en somberheid horen bij het ziektebeeld, zoals koorts en keelpijn bij griep hoort.
Het is echt een ontzettende rotsituatie, maar het gaat echt voorbij en het wordt echt beter. Daar mag je echt vanuit gaan!
Als ik naar mezelf kijk herken ik veel in je verhaal van hoe ik mij een half jaar geleden voelde. Toen zat ik zelfs volledig thuis en was ik maar tot heel weinig in staat. Stapje voor stapje ging het beter maar ik was ook erg ongeduldig en vond het heel lang duren.
Nu werk ik weer volledig en heb weer een normaal leven. Ik let wel erg op mijn grenzen maar dat zal ik altijd moeten doen. Maar het leven is weer leuk en gaat weer vanzelf.
