Psyche
alle pijlers
Depressieve partner helpen, wat is normaal?
maandag 3 april 2017 om 12:54
Ik ben de depressieve persoon in dit geval. Al zo'n 2,5 jaar ben ik depressief. Er speelde al heel veel en ik had het al behoorlijk zwaar maar redde het wel, tot mijn moeder ongeneeslijk ziek werd. Dat was de klap voor mij waardoor ik instortte. Ik heb toen hulp gezocht en slik nog steeds antidepressiva en bezoek een psycholoog. Ik ben een stuk opgeknapt en functioneer redelijk maar de depressie is er nog, en volgens mijn psych zal dat pas gaan verbeteren als mijn moeder is overleden en ik dat heb kunnen verwerken. Dat denk ik zelf ook.
In het dagelijks leven werk ik, niet heel veel uren en ook niet meer de uitdagende maar veeleisende baan die ik had, ik zorg voor 2 schoolgaande kinderen, ik zorg dat het huis op orde is, doe de boodschappen, was, kook etc. Eigenlijk alles in en om het huis dus. Mijn man vertrekt om 7 uur 's ochtends en is er om 6 uur 's avonds weer. In die tijd regel ik alles.
Mijn voornaamste klachten zijn extreme vermoeidheid en niet stabiel zijn. Ik ben snel van slag, kan moeilijk een beslissing maken en alles voelt als 'moeten' in plaats van dat ik dingen leuk vind om te gaan doen. Ik kan veel minder genieten van alles en ik moet sociale activiteiten enorm beperken omdat dat energie vreet. Maar de vermoeidheid is het lastigste. Ik moet, in slechtere tijden, vaak overdag even slapen of na het eten even een uur slapen om het vol te houden. Anders red ik het echt niet.
In de praktijk is het dus zo dat ik doordeweeks na het eten regelmatig een uur naar bed ga. Daarna ben ik er dan weer om de 1 van de 2 kinderen naar bed te brengen. Ik heb dan gekookt en man ruimt de tafel af na het eten. In het weekend laat man me vaak uitslapen tot 8 uur (hii gaat dan om half 7 naar beneden met de kinderen, wil zelf niet uitslapen, dat heb ik hem ook vaak genoeg aangeboden) en vaak slaap ik overdag dan ook nog een tijdje. Hij onderneemt in slechte tijden ook wat meer alleen met de kinderen, zoals even met ze de hond uitlaten of naar een speeltuin gaan in de buurt.
Nou heb ik het idee dat hij soms denkt dat het heel erg geweldig speciaal is dat hij mij het 'gunt' om te gaan slapen etc. Terwijl ik eigenlijk vind dat het normaal is dat je je partner ontlast als die niet meer kan. Andere mensen hebben ook al gezegd zoveel respect voor hem te hebben dat hij nog bij me blijft in deze situatie....
Ik snap echt wel dat het zwaar voor hem is dat zijn vrouw zo veranderd is en minder sterk is en meer rust en steun nodig heeft. Maar je trouwt toch in goede en in slechte tijden? Ik zit hier zelf ook niet op te wachten. Ik wil niet altijd zo uitgeput zijn en me rot voelen en dingen niet kunnen, maar ja, shit happens.
Ik waardeer dus wel heel erg wat hij allemaal doet en erken ook dat het voor hem echt niet makkelijk is, maar ik vind het dus niet heel speciaal dat hij het me gunt om uit te slapen of dat hij in het weekend een uurtje met de kinderen op pad gaat ofzo. Zie ik dat nou zo verkeerd?
Ik moet er wel bij zeggen dat hij Asperger heeft, dat maakt alles niet echt veel makkelijker. Ben heel benieuwd wat jullie mening is!
In het dagelijks leven werk ik, niet heel veel uren en ook niet meer de uitdagende maar veeleisende baan die ik had, ik zorg voor 2 schoolgaande kinderen, ik zorg dat het huis op orde is, doe de boodschappen, was, kook etc. Eigenlijk alles in en om het huis dus. Mijn man vertrekt om 7 uur 's ochtends en is er om 6 uur 's avonds weer. In die tijd regel ik alles.
Mijn voornaamste klachten zijn extreme vermoeidheid en niet stabiel zijn. Ik ben snel van slag, kan moeilijk een beslissing maken en alles voelt als 'moeten' in plaats van dat ik dingen leuk vind om te gaan doen. Ik kan veel minder genieten van alles en ik moet sociale activiteiten enorm beperken omdat dat energie vreet. Maar de vermoeidheid is het lastigste. Ik moet, in slechtere tijden, vaak overdag even slapen of na het eten even een uur slapen om het vol te houden. Anders red ik het echt niet.
In de praktijk is het dus zo dat ik doordeweeks na het eten regelmatig een uur naar bed ga. Daarna ben ik er dan weer om de 1 van de 2 kinderen naar bed te brengen. Ik heb dan gekookt en man ruimt de tafel af na het eten. In het weekend laat man me vaak uitslapen tot 8 uur (hii gaat dan om half 7 naar beneden met de kinderen, wil zelf niet uitslapen, dat heb ik hem ook vaak genoeg aangeboden) en vaak slaap ik overdag dan ook nog een tijdje. Hij onderneemt in slechte tijden ook wat meer alleen met de kinderen, zoals even met ze de hond uitlaten of naar een speeltuin gaan in de buurt.
Nou heb ik het idee dat hij soms denkt dat het heel erg geweldig speciaal is dat hij mij het 'gunt' om te gaan slapen etc. Terwijl ik eigenlijk vind dat het normaal is dat je je partner ontlast als die niet meer kan. Andere mensen hebben ook al gezegd zoveel respect voor hem te hebben dat hij nog bij me blijft in deze situatie....
Ik snap echt wel dat het zwaar voor hem is dat zijn vrouw zo veranderd is en minder sterk is en meer rust en steun nodig heeft. Maar je trouwt toch in goede en in slechte tijden? Ik zit hier zelf ook niet op te wachten. Ik wil niet altijd zo uitgeput zijn en me rot voelen en dingen niet kunnen, maar ja, shit happens.
Ik waardeer dus wel heel erg wat hij allemaal doet en erken ook dat het voor hem echt niet makkelijk is, maar ik vind het dus niet heel speciaal dat hij het me gunt om uit te slapen of dat hij in het weekend een uurtje met de kinderen op pad gaat ofzo. Zie ik dat nou zo verkeerd?
Ik moet er wel bij zeggen dat hij Asperger heeft, dat maakt alles niet echt veel makkelijker. Ben heel benieuwd wat jullie mening is!
maandag 3 april 2017 om 17:24
quote:my-little-appletree schreef op 03 april 2017 @ 13:09:
[...]
Ik heb het ook speciaal gevonden hoe een vrouwelijk familie lid voor aar man gezorgd heeft in zijn zieke jaren. Tot aan zijn dood was ze er voor hem, zo mooi (naast verdrietig) om te zien. Man of vrouw zijn doet er dan niet toe voor mij.Dat is heel mooi van je. Maar over het algemeen wordt dat niet zo gezien. Zeker niet als er geen sprake is van het verzorgen van een familielid dat stervende is maar als het gaat om het gewone dagelijkse leven.
[...]
Ik heb het ook speciaal gevonden hoe een vrouwelijk familie lid voor aar man gezorgd heeft in zijn zieke jaren. Tot aan zijn dood was ze er voor hem, zo mooi (naast verdrietig) om te zien. Man of vrouw zijn doet er dan niet toe voor mij.Dat is heel mooi van je. Maar over het algemeen wordt dat niet zo gezien. Zeker niet als er geen sprake is van het verzorgen van een familielid dat stervende is maar als het gaat om het gewone dagelijkse leven.
maandag 3 april 2017 om 17:38
Ik vind niet dat mijn man meer zou moeten doen, ik vind dat hij veel doet voor ons. Hij geeft mij ook alle ruimte om weg te gaan hoor, alleen doe ik dat niet heel erg vaak omdat ik dat niet trek. Maar ten opzichte van mijn moeder is hij geweldig. Ik 'mag' altijd naar haar toe, betrek haar bij ons gezin etc en dat stimuleert mijn man alleen maar. Ze zal waarschijnlijk niet heel lang meer leven en mijn man weet hoe enorm belangrijk ze voor me is.
Het is idd heel veel, mantelzorg voor zoon, rekening houden met beperking van man, zorg om mijn moeder en ook wel haar helpen met dingen, werk, kinderen, huishouden. Ik ben in alles behoorlijk perfectionistisch en ook erg hard voor mezelf, moet veel en ben niet snel tevreden.
Ik ben wel een stuk beter dan 2,5 jaar geleden hoor, toen kon ik alleen maar huilen en roepen 'ik wil weg' en viel te pas en te onpas in slaap. Kon niet werken of überhaupt een gesprek voeren.
Het is idd heel veel, mantelzorg voor zoon, rekening houden met beperking van man, zorg om mijn moeder en ook wel haar helpen met dingen, werk, kinderen, huishouden. Ik ben in alles behoorlijk perfectionistisch en ook erg hard voor mezelf, moet veel en ben niet snel tevreden.
Ik ben wel een stuk beter dan 2,5 jaar geleden hoor, toen kon ik alleen maar huilen en roepen 'ik wil weg' en viel te pas en te onpas in slaap. Kon niet werken of überhaupt een gesprek voeren.
maandag 3 april 2017 om 17:57
Momo, ik lees nergens iets over een familyplanner of schema, of lees ik daaroverheen tussen de regels door? Ik denk dat het uitschrijven van een planning al heel veel inzichtelijk maakt. Je schrijft dat je met je man meegaat naar zijn psych ivm de communicatie. Is het mogelijk dat hij ook met jou meegaat om te kijken wat jij nodig hebt en wat je gezin nodig heeft? Je schrijft dat je denkt dat je man het speciaal vindt wat hij doet. Hoe laat hij dat volgens jou merken?
maandag 3 april 2017 om 18:14
Iemand had het al over overdag slapen. Begrijpelijk maar idd niet handig bij depressie want het brengt bepaalde stoffen in de hersenen uit balans. Maar is er al gekeken waarom je zo moe bent? Bijwerking van antidepressiva? Vitaminetekort? Slaapapneu?
En het weekend, is 8:00 uur voor jou uitslapen? Kan hoor, dat je een ochtendmens bent, anders zou ik zeggen blijf nog wat langer liggen.
En het weekend, is 8:00 uur voor jou uitslapen? Kan hoor, dat je een ochtendmens bent, anders zou ik zeggen blijf nog wat langer liggen.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
maandag 3 april 2017 om 18:24
Cadance een planner hebben we hangen, ik heb ook uitgebreid met mijn man besproken wat ik van hem nodig heb en dat gaat ook echt heel goed meestal. Alleen lijkt het er dus op dat hij het heel goed/speciaal vindt dat hij dingen met de kinderen overneemt. En daarvan vroeg ik me dus af hoe anderen daar tegenaan kijken.
Kopjekoffie de moeheid is een bijwerking van een operatie die ik 2,5 jaar geleden heb gehad en van de antidepressiva. Ik ben vaker al getest en heb geen tekorten. 8 uur is voor mij wel echt uitslapen ja, door de slaapproblemen van zoon begon mijn dag jarenlang rond 4.00 uur
Kopjekoffie de moeheid is een bijwerking van een operatie die ik 2,5 jaar geleden heb gehad en van de antidepressiva. Ik ben vaker al getest en heb geen tekorten. 8 uur is voor mij wel echt uitslapen ja, door de slaapproblemen van zoon begon mijn dag jarenlang rond 4.00 uur
maandag 3 april 2017 om 18:59
quote:MissEmilie schreef op 03 april 2017 @ 13:12:
Je mant draagt waarschijnlijk voor zijn gevoel ook de gehele verantwoordelijkheid voor jou en de kinderen (en het gezinsinkomen). Je bent immers 'onbetrouwbaar' belastbaar, dus hij moet altijd als achtervang kunnen optreden. Ik denk dat je onderschat hoe zwaar die verantwoordelijkheid op hem kan drukken.
Dit slaat volgens mijn man de spijker op de kop. Hij heeft constante zorgen om mij en of het thuis allemaal wel goed gaat. Hij zegt ook dat het heel anders voelt als hij op pad gaat met de kinderen omdat ik lekker weg ben met vriendinnen of omdat ik te uitgeput ben om overeind te blijven. In het eerste geval kan hij genieten, in het tweede geval is het alleen maar zwaar voor hem, voor zijn gevoel. En daar komt dus mijn gevoel vandaan dat hij het als een soort prestatie ziet die beloont dient te worden als hij iets met de kinderen doet.
We hebben net even samen naar alle reacties gekeken en ook gepraat. We vinden wel allebei dat we elkaar echt wel waarderen en dat ook genoeg uitspreken. Dat we elkaar altijd het beste gunnen en dat we ook trots op elkaar zijn voor hoe we alles aanpakken en staande blijven.
Je mant draagt waarschijnlijk voor zijn gevoel ook de gehele verantwoordelijkheid voor jou en de kinderen (en het gezinsinkomen). Je bent immers 'onbetrouwbaar' belastbaar, dus hij moet altijd als achtervang kunnen optreden. Ik denk dat je onderschat hoe zwaar die verantwoordelijkheid op hem kan drukken.
Dit slaat volgens mijn man de spijker op de kop. Hij heeft constante zorgen om mij en of het thuis allemaal wel goed gaat. Hij zegt ook dat het heel anders voelt als hij op pad gaat met de kinderen omdat ik lekker weg ben met vriendinnen of omdat ik te uitgeput ben om overeind te blijven. In het eerste geval kan hij genieten, in het tweede geval is het alleen maar zwaar voor hem, voor zijn gevoel. En daar komt dus mijn gevoel vandaan dat hij het als een soort prestatie ziet die beloont dient te worden als hij iets met de kinderen doet.
We hebben net even samen naar alle reacties gekeken en ook gepraat. We vinden wel allebei dat we elkaar echt wel waarderen en dat ook genoeg uitspreken. Dat we elkaar altijd het beste gunnen en dat we ook trots op elkaar zijn voor hoe we alles aanpakken en staande blijven.
maandag 3 april 2017 om 19:01
Ok ik snap het. Ik vind het niet bijzonder wat je man doet. Ik werk veel en mijn tijd thuis is voor de kinderen. Dan gaat het niet om iets overnemen van mijn man, zo zien wij dat niet als de 1 wil slapen oid. Ik kan me wel voorstellen dat jij, je man en je gezin aan jullie taks zitten vanwege de situatie waar jullie in zitten. Ik vind dat jij heeeeeeeel veel doet.
maandag 3 april 2017 om 19:05
quote:valerievaldera schreef op 03 april 2017 @ 13:24:
TO haar man heeft net zo goed alle reden om zich in de handjes te knijpen met TO. Zij regelt doordeweeks alles van half 7 's ochtends tot 6 uur 's avonds. Hij kan zo aanschuiven, hoeft nooit de kinderen naar school te brengen of halen, of rekening te houden met een clubje of sport, of een feestje, tassen in te pakken, te wassen, hij hoeft amper iets in het huishouden te doen.
Ik vind het nogal meten met twee maten.Zou die man niet om half 7 de deur uit gaan en pas om 6 uur weer thuis komen? Denk je dat hij op zijn werk zit uit te rusten of zit te hobby' en?
TO haar man heeft net zo goed alle reden om zich in de handjes te knijpen met TO. Zij regelt doordeweeks alles van half 7 's ochtends tot 6 uur 's avonds. Hij kan zo aanschuiven, hoeft nooit de kinderen naar school te brengen of halen, of rekening te houden met een clubje of sport, of een feestje, tassen in te pakken, te wassen, hij hoeft amper iets in het huishouden te doen.
Ik vind het nogal meten met twee maten.Zou die man niet om half 7 de deur uit gaan en pas om 6 uur weer thuis komen? Denk je dat hij op zijn werk zit uit te rusten of zit te hobby' en?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 3 april 2017 om 19:19
quote:momo1980 schreef op 03 april 2017 @ 18:59:
[...]
Dit slaat volgens mijn man de spijker op de kop. Hij heeft constante zorgen om mij en of het thuis allemaal wel goed gaat. Hij zegt ook dat het heel anders voelt als hij op pad gaat met de kinderen omdat ik lekker weg ben met vriendinnen of omdat ik te uitgeput ben om overeind te blijven. In het eerste geval kan hij genieten, in het tweede geval is het alleen maar zwaar voor hem, voor zijn gevoel. En daar komt dus mijn gevoel vandaan dat hij het als een soort prestatie ziet die beloont dient te worden als hij iets met de kinderen doet.
We hebben net even samen naar alle reacties gekeken en ook gepraat. We vinden wel allebei dat we elkaar echt wel waarderen en dat ook genoeg uitspreken. Dat we elkaar altijd het beste gunnen en dat we ook trots op elkaar zijn voor hoe we alles aanpakken en staande blijven.Dit klinkt heel liefdevol naar elkaar. Wat maakt het verder uit wat (wij) anderen ervan denken. Jullie hebben een prima evenwicht samen. Dat is toch het belangrijkste?
[...]
Dit slaat volgens mijn man de spijker op de kop. Hij heeft constante zorgen om mij en of het thuis allemaal wel goed gaat. Hij zegt ook dat het heel anders voelt als hij op pad gaat met de kinderen omdat ik lekker weg ben met vriendinnen of omdat ik te uitgeput ben om overeind te blijven. In het eerste geval kan hij genieten, in het tweede geval is het alleen maar zwaar voor hem, voor zijn gevoel. En daar komt dus mijn gevoel vandaan dat hij het als een soort prestatie ziet die beloont dient te worden als hij iets met de kinderen doet.
We hebben net even samen naar alle reacties gekeken en ook gepraat. We vinden wel allebei dat we elkaar echt wel waarderen en dat ook genoeg uitspreken. Dat we elkaar altijd het beste gunnen en dat we ook trots op elkaar zijn voor hoe we alles aanpakken en staande blijven.Dit klinkt heel liefdevol naar elkaar. Wat maakt het verder uit wat (wij) anderen ervan denken. Jullie hebben een prima evenwicht samen. Dat is toch het belangrijkste?
When they go low, we go high. (M.Obama)
maandag 3 april 2017 om 19:22
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 april 2017 @ 19:05:
[...]
Zou die man niet om half 7 de deur uit gaan en pas om 6 uur weer thuis komen? Denk je dat hij op zijn werk zit uit te rusten of zit te hobby' en?
Nee, tuurlijk niet, maar het is wel fijn dat alles thuis geregeld is. Genoeg mensen die EN werken EN dan thuis ook nog alles moeten regelen en voor alles zorgen.
Zonder TO zou hij het zich niet kunnen permitteren om zoveel te werken, aangezien hij ook kinderen heeft.
[...]
Zou die man niet om half 7 de deur uit gaan en pas om 6 uur weer thuis komen? Denk je dat hij op zijn werk zit uit te rusten of zit te hobby' en?
Nee, tuurlijk niet, maar het is wel fijn dat alles thuis geregeld is. Genoeg mensen die EN werken EN dan thuis ook nog alles moeten regelen en voor alles zorgen.
Zonder TO zou hij het zich niet kunnen permitteren om zoveel te werken, aangezien hij ook kinderen heeft.
maandag 3 april 2017 om 19:28
quote:valerievaldera schreef op 03 april 2017 @ 19:22:
[...]
Nee, tuurlijk niet, maar het is wel fijn dat alles thuis geregeld is. Genoeg mensen die EN werken EN dan thuis ook nog alles moeten regelen en voor alles zorgen.
Zonder TO zou hij het zich niet kunnen permitteren om zoveel te werken, aangezien hij ook kinderen heeft.Zonder TO moest hij wellicht net zo veel of meer werken om opvang te kunnen betalen.
[...]
Nee, tuurlijk niet, maar het is wel fijn dat alles thuis geregeld is. Genoeg mensen die EN werken EN dan thuis ook nog alles moeten regelen en voor alles zorgen.
Zonder TO zou hij het zich niet kunnen permitteren om zoveel te werken, aangezien hij ook kinderen heeft.Zonder TO moest hij wellicht net zo veel of meer werken om opvang te kunnen betalen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 3 april 2017 om 19:34
maandag 3 april 2017 om 20:10
quote:SaveAngie schreef op 03 april 2017 @ 19:19:
[...]
Dit klinkt heel liefdevol naar elkaar. Wat maakt het verder uit wat (wij) anderen ervan denken. Jullie hebben een prima evenwicht samen. Dat is toch het belangrijkste?
helemaal mee eens! maar het prima evenwicht is wel een kwetsbaar evenwicht, en het is heel goed dat jullie allebei je grenzen in de gaten houden en er met elkaar over praten.
Momo, je hebt het heel zwaar maar je doet het heel goed. En je man is ook een lieverd volgens mij... pas goed op elkaar en op jezelf
[...]
Dit klinkt heel liefdevol naar elkaar. Wat maakt het verder uit wat (wij) anderen ervan denken. Jullie hebben een prima evenwicht samen. Dat is toch het belangrijkste?
helemaal mee eens! maar het prima evenwicht is wel een kwetsbaar evenwicht, en het is heel goed dat jullie allebei je grenzen in de gaten houden en er met elkaar over praten.
Momo, je hebt het heel zwaar maar je doet het heel goed. En je man is ook een lieverd volgens mij... pas goed op elkaar en op jezelf
maandag 3 april 2017 om 20:40
Lieve Momo dikke ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten 2 j geleden, dit had mijn bericht kunnen zijn.
Heb je al lotgenoten contact gehad van andere partners waarvan de ander op het spectrum zit?
Ik heb er veel aan gehad via http://www.autisme.nl/regio.aspx
Oa. Daar geleerd over 5lovelanguages.com Behoefte aan affirmatie, oa veel complimenten ontvangen kan een behoefte zijn ook van mensen op het spectrum. Of jouw behoefte als partner van.
Daarnaast heb/hebben je/jullie ook psychoeducatie ontvangen over de energie die nodig is om een relatie te hebben met iemand met bijzondere behoeften en ook nog eens de ouder te zijn en extra mantelzorg (je moeder, je man, je kind)? Een deel van de depressie/vermoeidheid kan te maken hebben met dagelijks die zorg/ruimte moeten maken. Want ja, dat is een moeten in je situatie.
Ik wens je heel veel sterkte toe
Heb je al lotgenoten contact gehad van andere partners waarvan de ander op het spectrum zit?
Ik heb er veel aan gehad via http://www.autisme.nl/regio.aspx
Oa. Daar geleerd over 5lovelanguages.com Behoefte aan affirmatie, oa veel complimenten ontvangen kan een behoefte zijn ook van mensen op het spectrum. Of jouw behoefte als partner van.
Daarnaast heb/hebben je/jullie ook psychoeducatie ontvangen over de energie die nodig is om een relatie te hebben met iemand met bijzondere behoeften en ook nog eens de ouder te zijn en extra mantelzorg (je moeder, je man, je kind)? Een deel van de depressie/vermoeidheid kan te maken hebben met dagelijks die zorg/ruimte moeten maken. Want ja, dat is een moeten in je situatie.
Ik wens je heel veel sterkte toe
dinsdag 4 april 2017 om 09:22
Goed dat jullie er samen naar hebben gekeken en het erover hebben. Dat scheelt al een hele boel, on contact blijven met elkaar!
Die vermoeidheid blijf ik toch wat bijzonder vinden. Het lijkt of er meer zou kunnen spelen dan alleen een depressie. Die tijd met de slaapstoornis van je zoon zal er ook behoorlijk ingehakt hebben. En, zoals iemand anders al noemde, ik vraag me af hoe veeleisend je naar jezelf bent. Vermoeidheid als bijwerking van AD zou over moeten gaan, als het je flink belemmert zou je psychiater met je baar betere opties moeten kijken.
Maar goed, alleen via hier kan ik natuurlijk geen echt kijkje in je leven nemen, dus misschien zeg ik dingen die niet van toepassing zijn. Ik hoop dat je steeds blijft verbeteren en vind het goed dat jij en je man in contact met elkaar blijven. Sterkte!
Die vermoeidheid blijf ik toch wat bijzonder vinden. Het lijkt of er meer zou kunnen spelen dan alleen een depressie. Die tijd met de slaapstoornis van je zoon zal er ook behoorlijk ingehakt hebben. En, zoals iemand anders al noemde, ik vraag me af hoe veeleisend je naar jezelf bent. Vermoeidheid als bijwerking van AD zou over moeten gaan, als het je flink belemmert zou je psychiater met je baar betere opties moeten kijken.
Maar goed, alleen via hier kan ik natuurlijk geen echt kijkje in je leven nemen, dus misschien zeg ik dingen die niet van toepassing zijn. Ik hoop dat je steeds blijft verbeteren en vind het goed dat jij en je man in contact met elkaar blijven. Sterkte!
dinsdag 4 april 2017 om 12:37
quote:valerievaldera schreef op 03 april 2017 @ 13:18:
Maar jij doet dus verder vrijwel alles thuis. Ik vind het dan eigenlijk vrij normaal dat je elkaar iets gunt in het weekend. Als jij een uurtje mag gaan liggen, ben jij dus buiten dat uurtje voor de rest van de dag verantwoordelijk? Je man kan op ieder ander moment weg of gaan liggen of iets anders gaan doen?
Jij gunt je man dus nog veel meer dan andersom. Je kookt doet het huishouden, doet elke ochtend en avond met de kinderen, haalt ze uit school, etc. Niet meer dan normaal dat je man ook iets doet. Jij bent immers om altijd bezig, op dat ene uurtje na dat je gaat liggen.Dit.
Maar jij doet dus verder vrijwel alles thuis. Ik vind het dan eigenlijk vrij normaal dat je elkaar iets gunt in het weekend. Als jij een uurtje mag gaan liggen, ben jij dus buiten dat uurtje voor de rest van de dag verantwoordelijk? Je man kan op ieder ander moment weg of gaan liggen of iets anders gaan doen?
Jij gunt je man dus nog veel meer dan andersom. Je kookt doet het huishouden, doet elke ochtend en avond met de kinderen, haalt ze uit school, etc. Niet meer dan normaal dat je man ook iets doet. Jij bent immers om altijd bezig, op dat ene uurtje na dat je gaat liggen.Dit.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 4 april 2017 om 13:19
Momo, ik lees nu pas je topic.
Ik "ken" je, heb kennis van meer informatie over jou en je leven dan enkele reageerder in dit topic. Ik kan je oprecht op je hart drukken dat jij een geweldige vrouw, een geweldige moeder, een geweldige dochter én een geweldige vriendin bent.
Ik heb je reeds eerder ooit laten weten dat ik opkijk naar je, hoe jij je leven oppakt en vormgeeft, ondanks alle bagage die jij met je meedraagt. Ondanks alles lukt het je om alle bovenstaande "rollen" naar ieders tevredenheid te vervullen. Ik schrijf naar ieders tevredenheid, echter ik vergeet 1 zeer belangrijk punt. Namelijk dat jij die rollen niet naar je eigen tevredenheid vervult. En zolang jijzelf die enorme kritische Momo ten aanzien van jezelf blijft zul jij op dat vlak geen verandering gaan ervaren. Je zult je altijd degene voelen die de ander te kort doet, die dingen niet goed genoeg oppakt, die beter had moeten weten. Pas wanneer jij jezelf toestaat zo nu en dan ook eens fouten te maken, of moe te zijn, of geen zin te hebben ergens in, of eens niet sociaal te zijn, of eens een stofje in huis te laten liggen......pas dan zul jij jezelf gaan accepteren en kan al die negatief verbruikte energie worden omgezet in positieve energie. En dat betekend niet dat verdriet of onzekerheid over iets er niet kan of mag zijn. Juist wel.
Ruimte, ruimte om te ademen....dat heb jij nodig. En die gun ik jou van harte.
Je bent zo een fantastisch mens. Ik zie dat. Jouw omgeving ziet dat. Nu jij nog lieverd.
Ik "ken" je, heb kennis van meer informatie over jou en je leven dan enkele reageerder in dit topic. Ik kan je oprecht op je hart drukken dat jij een geweldige vrouw, een geweldige moeder, een geweldige dochter én een geweldige vriendin bent.
Ik heb je reeds eerder ooit laten weten dat ik opkijk naar je, hoe jij je leven oppakt en vormgeeft, ondanks alle bagage die jij met je meedraagt. Ondanks alles lukt het je om alle bovenstaande "rollen" naar ieders tevredenheid te vervullen. Ik schrijf naar ieders tevredenheid, echter ik vergeet 1 zeer belangrijk punt. Namelijk dat jij die rollen niet naar je eigen tevredenheid vervult. En zolang jijzelf die enorme kritische Momo ten aanzien van jezelf blijft zul jij op dat vlak geen verandering gaan ervaren. Je zult je altijd degene voelen die de ander te kort doet, die dingen niet goed genoeg oppakt, die beter had moeten weten. Pas wanneer jij jezelf toestaat zo nu en dan ook eens fouten te maken, of moe te zijn, of geen zin te hebben ergens in, of eens niet sociaal te zijn, of eens een stofje in huis te laten liggen......pas dan zul jij jezelf gaan accepteren en kan al die negatief verbruikte energie worden omgezet in positieve energie. En dat betekend niet dat verdriet of onzekerheid over iets er niet kan of mag zijn. Juist wel.
Ruimte, ruimte om te ademen....dat heb jij nodig. En die gun ik jou van harte.
Je bent zo een fantastisch mens. Ik zie dat. Jouw omgeving ziet dat. Nu jij nog lieverd.
dinsdag 4 april 2017 om 13:25
Overigens denk ik dat in een relatie iemands ziekte, of dat nu lichamelijk of psychisch ziek zijn betreft, beiden aangaat en beiden treft.
In dit geval zijn dus zowel jij als je man beiden slachtoffer van jouw depressie. Net zo goed als jij te maken hebt met zijn asperger. En met de bijzondere aandacht die jullie zoon nodig heeft zijn jij en man eveneens beiden aan zet, en zo ook zijn zusje.
Het gezin is nu eenmaal de basis voor alles wat daaruit voortvloeit.
Mij valt op dat jullie basis stevig en krachtig is. Bovenop die fundering zijn in de loop der tijd enkele stenen ietwat gaan wankelen, echter middels onderhoud en bijschaving zijn dat zaken die te repareren zijn. Communicatie, respect, aandacht.
Pas als de fundering gaat barsten ontstaan er werkzaamheden die heftiger zijn. Dus dat voorkomen is van belang. En daaraan werken jullie hard. Ik lees vooral die communicatie, dat respect en die aandacht waarover ik eerder schreef. Ik denk echt dat jullie een heel goed team zijn!
In dit geval zijn dus zowel jij als je man beiden slachtoffer van jouw depressie. Net zo goed als jij te maken hebt met zijn asperger. En met de bijzondere aandacht die jullie zoon nodig heeft zijn jij en man eveneens beiden aan zet, en zo ook zijn zusje.
Het gezin is nu eenmaal de basis voor alles wat daaruit voortvloeit.
Mij valt op dat jullie basis stevig en krachtig is. Bovenop die fundering zijn in de loop der tijd enkele stenen ietwat gaan wankelen, echter middels onderhoud en bijschaving zijn dat zaken die te repareren zijn. Communicatie, respect, aandacht.
Pas als de fundering gaat barsten ontstaan er werkzaamheden die heftiger zijn. Dus dat voorkomen is van belang. En daaraan werken jullie hard. Ik lees vooral die communicatie, dat respect en die aandacht waarover ik eerder schreef. Ik denk echt dat jullie een heel goed team zijn!
dinsdag 4 april 2017 om 15:48
Tinypotatoe slaapgebrek en zorgen om kinderen etc. spelen ook mee met de vermoeidheid helaas. Het is nu op dit moment ook weer erger dan voorheen doordat de situatie met mijn moeder weer erg verslechterd is.
Dank je wel voor je superlieve bericht Troeteltje! Onze basis is inderdaad hartstikke goed, en soms rommelt het even door externe factoren maar samen zijn we wel sterk!
Dank je wel voor je superlieve bericht Troeteltje! Onze basis is inderdaad hartstikke goed, en soms rommelt het even door externe factoren maar samen zijn we wel sterk!
