Psyche
alle pijlers
Dit kan toch niet gezond zijn?
woensdag 18 februari 2009 om 16:13
Ik weet niet of dit bij psyche of overige hoort. Als het niet klopt, dan laat ik het wel verplaatsen.
Gisteren zat ik in de spits in de trein, onderweg van stage naar huis. Het is me al eerder opgevallen in het straatbeeld, en gisteren weer in de trein: het grote aantal uitgebluste mensen. Tenminste: op mij als buitenstaander komen ze uitgeblust over. En misschien ben ik ook wel één van de 'uitgeblusten'.
Dit kan toch niet gezond zijn, de cultuur waarin we ons begeven? Zo kan de schepping/schepper/whatever het toch niet bedoeld hebben? De cultuur van moeten, rennen, zwoegen, en vergeten te genieten. Ik voel me soms een hamstertje dat in het 'rad' van de Nederlandse cultuur rent haha. Ik wil het eigenlijk niet, maar doe toch mee met de massa. Reden: als je niet meedoet, is je kans van het zogenaamde slagen in onze cultuur een stuk kleiner.
Ik wil er zo graag NIET aan meedoen, maar dat is nog best moeilijk.
Zijn er forummers die deze gedachte herkennen? Ga je mee in het 'Rennende Rad der Nederlanden' of ga je tegen de stroom in? En bij dat laatste: hoe doe je dat?
Gisteren zat ik in de spits in de trein, onderweg van stage naar huis. Het is me al eerder opgevallen in het straatbeeld, en gisteren weer in de trein: het grote aantal uitgebluste mensen. Tenminste: op mij als buitenstaander komen ze uitgeblust over. En misschien ben ik ook wel één van de 'uitgeblusten'.
Dit kan toch niet gezond zijn, de cultuur waarin we ons begeven? Zo kan de schepping/schepper/whatever het toch niet bedoeld hebben? De cultuur van moeten, rennen, zwoegen, en vergeten te genieten. Ik voel me soms een hamstertje dat in het 'rad' van de Nederlandse cultuur rent haha. Ik wil het eigenlijk niet, maar doe toch mee met de massa. Reden: als je niet meedoet, is je kans van het zogenaamde slagen in onze cultuur een stuk kleiner.
Ik wil er zo graag NIET aan meedoen, maar dat is nog best moeilijk.
Zijn er forummers die deze gedachte herkennen? Ga je mee in het 'Rennende Rad der Nederlanden' of ga je tegen de stroom in? En bij dat laatste: hoe doe je dat?
woensdag 18 februari 2009 om 17:03
@Eowynn
Ik ben niet naief. Ik weet dat er dingen 'moeten' om de dingen te kunnen doen die belangrijk voor je zijn. En wat voor de één moeten is, is voor de ander 'willen'. Werken is daar wel een voorbeeld van. Allemaal persoonsafhankelijk.
Ik gaf ter illustratie aan dat ik mijn familie het belangrijkste vind, om aan te geven dat ik weet dat voor ieder persoon iets anders het belangrijkste is. Ik zeg ook niet dat het één niet naast het ander kan bestaan.
Het was gewoon een gedachtekronkel, en ik ben te snel geweest met die op het forum te plaatsen.
Ik ben niet naief. Ik weet dat er dingen 'moeten' om de dingen te kunnen doen die belangrijk voor je zijn. En wat voor de één moeten is, is voor de ander 'willen'. Werken is daar wel een voorbeeld van. Allemaal persoonsafhankelijk.
Ik gaf ter illustratie aan dat ik mijn familie het belangrijkste vind, om aan te geven dat ik weet dat voor ieder persoon iets anders het belangrijkste is. Ik zeg ook niet dat het één niet naast het ander kan bestaan.
Het was gewoon een gedachtekronkel, en ik ben te snel geweest met die op het forum te plaatsen.
woensdag 18 februari 2009 om 17:06
quote:duploo schreef op 18 februari 2009 @ 16:37:
[...]
inderdaad het aantal uren. dat bedoelde ik ook eigenlijk
en natuurlijk ben ik er een van. gelukkig wel zeg, want een amerikaan zou ik niet willen zijn. maar ik ben me er misschien net iets bewuster van geworden sindsdien.
en trouwens, je reactie is nou precies wat ik bedoel
maar inderdaad, belangrijker is, wat doen we eraan?
[...]
inderdaad het aantal uren. dat bedoelde ik ook eigenlijk
en natuurlijk ben ik er een van. gelukkig wel zeg, want een amerikaan zou ik niet willen zijn. maar ik ben me er misschien net iets bewuster van geworden sindsdien.
en trouwens, je reactie is nou precies wat ik bedoel
maar inderdaad, belangrijker is, wat doen we eraan?
woensdag 18 februari 2009 om 17:39
Ik herken er ook wel wat in. Bij mij heeft het te maken met een sterk toegenomen aantal verplichtingen en verantwoordelijkheden. Die ik uit vrije wil ben aangegaan hoor, maar het effect van de combinatie van al die dingen had ik niet zo voorzien. Plus dat de ene stap de andere oproept (met een kind blijf je geen jaren in je studentenhuurkrot wonen dus voila, daar is De Hypotheek en De Ochtendspits...).
Dus om kort te gaan: zo min mogelijk verplichtingen en verantwoordelijkheden (als in: relatie, kinderen, hypotheek)! En dicht bij je werk wonen (of dicht bij je huis werken ). Dan zie je al die slaperige en chagrijnige gezichten in de ochtendspits niet.
Wat mij wel helpt in die dagelijkse tocht tussen de forenzen: niet bewust registreren wat er gebeurt. Ik ben van mezelf nogal een denker, kijker en luisteraar. Maar dat komt wel allemaal binnen. En als ik daar om half 7 al mee begin, dan is tegen lunchtijd m'n hoofd vol met onnodige indrukken. Dus ik ga pas op m'n werk uit de stand-by functie.
Dus om kort te gaan: zo min mogelijk verplichtingen en verantwoordelijkheden (als in: relatie, kinderen, hypotheek)! En dicht bij je werk wonen (of dicht bij je huis werken ). Dan zie je al die slaperige en chagrijnige gezichten in de ochtendspits niet.
Wat mij wel helpt in die dagelijkse tocht tussen de forenzen: niet bewust registreren wat er gebeurt. Ik ben van mezelf nogal een denker, kijker en luisteraar. Maar dat komt wel allemaal binnen. En als ik daar om half 7 al mee begin, dan is tegen lunchtijd m'n hoofd vol met onnodige indrukken. Dus ik ga pas op m'n werk uit de stand-by functie.
woensdag 18 februari 2009 om 18:02
Ik heb er 5 jaar aan meegedaan. Het juiste plaatje gevormd, dikke baan met dito inkomen. Vermoeid, verveeld, chagrijnig en elke dag weer hetzelfde
Toen ben ik eruit gestapt en ben iets anders gaan doen - mijn grootste hobby was en is reizen en dat is nu mijn werk (stewardess). Ik verdien ongeveer de helft minder dan wat ik verdiende toen ik op kantoor werkte. Maar...... wat geniet ik van mijn vrije tijd! Een paar keer per maand vlieg ik naar een bestemming die ik in 9 van de 10 keren zelf heb gekozen (die ene keer dat ik er niet voor heb gekozen, is het door de computer ingedeeld en verder vind ik mijn leven eigenlijk wel een feestje.
Dat laatste besef ik me eigenlijk pas sinds een paar maanden. Financieel heb ik het niet erg ruim, alhoewel het loon niet slecht is. Ik heb gekozen voor de kwaliteit van mijn leven en dat werkt voor mij prima
Uiteraard stuit ik vaak genoeg op nare opmerkingen en kortzichtige figuren die denken dat ik gek ben dat ik niet voor geld en status ga, maar daar probeer ik me niets van aan te trekken (en soms lukt dat niet ).
Toen ben ik eruit gestapt en ben iets anders gaan doen - mijn grootste hobby was en is reizen en dat is nu mijn werk (stewardess). Ik verdien ongeveer de helft minder dan wat ik verdiende toen ik op kantoor werkte. Maar...... wat geniet ik van mijn vrije tijd! Een paar keer per maand vlieg ik naar een bestemming die ik in 9 van de 10 keren zelf heb gekozen (die ene keer dat ik er niet voor heb gekozen, is het door de computer ingedeeld en verder vind ik mijn leven eigenlijk wel een feestje.
Dat laatste besef ik me eigenlijk pas sinds een paar maanden. Financieel heb ik het niet erg ruim, alhoewel het loon niet slecht is. Ik heb gekozen voor de kwaliteit van mijn leven en dat werkt voor mij prima
Uiteraard stuit ik vaak genoeg op nare opmerkingen en kortzichtige figuren die denken dat ik gek ben dat ik niet voor geld en status ga, maar daar probeer ik me niets van aan te trekken (en soms lukt dat niet ).
woensdag 18 februari 2009 om 18:06
quote:pepertje00 schreef op 18 februari 2009 @ 16:29:
nou, ik ben het er wel mee eens. ik heb net een half jaar in amerika gezeten en daar is de mentaliteit zo anders! de mensen werken dan wel veel harder dan wij maar zijn veel minder gestresst (want, work hard, play hard). Wat betekent dat eigenlijk precies? En wat is het verschil met hoe Nederlanders het aanpakken?
nou, ik ben het er wel mee eens. ik heb net een half jaar in amerika gezeten en daar is de mentaliteit zo anders! de mensen werken dan wel veel harder dan wij maar zijn veel minder gestresst (want, work hard, play hard). Wat betekent dat eigenlijk precies? En wat is het verschil met hoe Nederlanders het aanpakken?
woensdag 18 februari 2009 om 18:10
Ik ben pas een half jaartje afgestudeerd, maar volgens mij is een goeie manier om eruit te stappen zorgen dat je een inkomen genereert met iets waar je weinig tijd aan hoeft te besteden, zoals bv. een handel in het een of het ander waarbij het meeste geautomatiseerd is, aandelen (niet zon handige tijd), onroerend goed, etc. Dan hoef je nog maar weinig uren echt te werken, bv. één dag per week. De andere dagen kan je vullen met iets wat je heel leuk vindt, en daar zou je ook nog geld mee kunnen verdienen als je dat zou willen, bv. door stewardess te worden zoals iemand hier zei. Je bent dan heel onafhankelijk en hoeft je niet gevangen te voelen in je baan en je web van (zelf aangegane) verplichtingen, omdat je dat eigenlijk geregeld hebt en ondergebracht via je inkomstenbron. Dan voel je je heel vrij denk ik. Dit is dus wel een wensdroom van mij, hoe het in de praktijk aan te pakken weet ik nog niet zo goed.
woensdag 18 februari 2009 om 18:12
quote:Margaretha2 schreef op 18 februari 2009 @ 18:06:
[...]
Wat betekent dat eigenlijk precies? En wat is het verschil met hoe Nederlanders het aanpakken?
In de VS is het relatief normaal om 60 per week te werken en/of 2 banen te hebben Moet wel, want mensen hebben daar sowieso hogere schulden. Als je gaat studeren, sturen diverse maatschappijen een credit card op. De gemiddelde student studeert daar af met een dikke schuld aan uitgaven aan andere dingen dan de studie.
En dan volgt de auto en het vrijstaande huis. Ktsjing. Tja.... dan moet je wel aanpoten en 2 banen hebben
Van hard werken ga je niet dood (zeggen ze....), maar om nou zoveel te werken..... nee, liever niet. Dan maar geen auto, geen koophuis, geen vrijstaande woning.
[...]
Wat betekent dat eigenlijk precies? En wat is het verschil met hoe Nederlanders het aanpakken?
In de VS is het relatief normaal om 60 per week te werken en/of 2 banen te hebben Moet wel, want mensen hebben daar sowieso hogere schulden. Als je gaat studeren, sturen diverse maatschappijen een credit card op. De gemiddelde student studeert daar af met een dikke schuld aan uitgaven aan andere dingen dan de studie.
En dan volgt de auto en het vrijstaande huis. Ktsjing. Tja.... dan moet je wel aanpoten en 2 banen hebben
Van hard werken ga je niet dood (zeggen ze....), maar om nou zoveel te werken..... nee, liever niet. Dan maar geen auto, geen koophuis, geen vrijstaande woning.
woensdag 18 februari 2009 om 18:18
quote:Margaretha2 schreef op 18 februari 2009 @ 18:10:
Ik ben pas een half jaartje afgestudeerd, maar volgens mij is een goeie manier om eruit te stappen zorgen dat je een inkomen genereert met iets waar je weinig tijd aan hoeft te besteden, zoals bv. een handel in het een of het ander waarbij het meeste geautomatiseerd is, aandelen (niet zon handige tijd), onroerend goed, etc. Dan hoef je nog maar weinig uren echt te werken, bv. één dag per week. De andere dagen kan je vullen met iets wat je heel leuk vindt, en daar zou je ook nog geld mee kunnen verdienen als je dat zou willen, bv. door stewardess te worden zoals iemand hier zei. Je bent dan heel onafhankelijk en hoeft je niet gevangen te voelen in je baan en je web van (zelf aangegane) verplichtingen, omdat je dat eigenlijk geregeld hebt en ondergebracht via je inkomstenbron. Dan voel je je heel vrij denk ik. Dit is dus wel een wensdroom van mij, hoe het in de praktijk aan te pakken weet ik nog niet zo goed.Tuurlijk, een dag per week werken en dan daarnaast een beetje lummelen. Heel realistisch allemaal.
Ik ben pas een half jaartje afgestudeerd, maar volgens mij is een goeie manier om eruit te stappen zorgen dat je een inkomen genereert met iets waar je weinig tijd aan hoeft te besteden, zoals bv. een handel in het een of het ander waarbij het meeste geautomatiseerd is, aandelen (niet zon handige tijd), onroerend goed, etc. Dan hoef je nog maar weinig uren echt te werken, bv. één dag per week. De andere dagen kan je vullen met iets wat je heel leuk vindt, en daar zou je ook nog geld mee kunnen verdienen als je dat zou willen, bv. door stewardess te worden zoals iemand hier zei. Je bent dan heel onafhankelijk en hoeft je niet gevangen te voelen in je baan en je web van (zelf aangegane) verplichtingen, omdat je dat eigenlijk geregeld hebt en ondergebracht via je inkomstenbron. Dan voel je je heel vrij denk ik. Dit is dus wel een wensdroom van mij, hoe het in de praktijk aan te pakken weet ik nog niet zo goed.Tuurlijk, een dag per week werken en dan daarnaast een beetje lummelen. Heel realistisch allemaal.
woensdag 18 februari 2009 om 18:19
60 uur!!!Oef!Ik heb genoeg aan 40 uur,natuurlijk iedereen zijn ding!Brood op de plank brengen vind ik erg belangrijk maar mijn hobbies en familie ook.Die combinatie bevalt me goed.
Lizzl,leuke baan heb je,spannend!Wat is je volgende bestemming?En in der daad niets aantrekken van bepaalde mensen!Het gaat daarom dat jij gelukkig bent.
Bladie,leuk topic!Ik heb trouwens wel vanaf het begin begrepen wat je bedoelde en vind dat je verder goed reageert.Ik hou dit topic in de gaten.
Lizzl,leuke baan heb je,spannend!Wat is je volgende bestemming?En in der daad niets aantrekken van bepaalde mensen!Het gaat daarom dat jij gelukkig bent.
Bladie,leuk topic!Ik heb trouwens wel vanaf het begin begrepen wat je bedoelde en vind dat je verder goed reageert.Ik hou dit topic in de gaten.
woensdag 18 februari 2009 om 18:21
quote:Lizzl schreef op 18 februari 2009 @ 18:12:
[...]
In de VS is het relatief normaal om 60 per week te werken en/of 2 banen te hebben Moet wel, want mensen hebben daar sowieso hogere schulden. Als je gaat studeren, sturen diverse maatschappijen een credit card op. De gemiddelde student studeert daar af met een dikke schuld aan uitgaven aan andere dingen dan de studie.
En dan volgt de auto en het vrijstaande huis. Ktsjing. Tja.... dan moet je wel aanpoten en 2 banen hebben
Van hard werken ga je niet dood (zeggen ze....), maar om nou zoveel te werken..... nee, liever niet. Dan maar geen auto, geen koophuis, geen vrijstaande woning.
Om de ziektekostenkwestie maar niet te vergeten.
Ja, inderdaad, nu snap ik waarom Amerikanen zo veel relaxter zijn dan ons Nederlanders...
[...]
In de VS is het relatief normaal om 60 per week te werken en/of 2 banen te hebben Moet wel, want mensen hebben daar sowieso hogere schulden. Als je gaat studeren, sturen diverse maatschappijen een credit card op. De gemiddelde student studeert daar af met een dikke schuld aan uitgaven aan andere dingen dan de studie.
En dan volgt de auto en het vrijstaande huis. Ktsjing. Tja.... dan moet je wel aanpoten en 2 banen hebben
Van hard werken ga je niet dood (zeggen ze....), maar om nou zoveel te werken..... nee, liever niet. Dan maar geen auto, geen koophuis, geen vrijstaande woning.
Om de ziektekostenkwestie maar niet te vergeten.
Ja, inderdaad, nu snap ik waarom Amerikanen zo veel relaxter zijn dan ons Nederlanders...
woensdag 18 februari 2009 om 18:21
quote:Margaretha2 schreef op 18 februari 2009 @ 18:10:
Dan voel je je heel vrij denk ik. Dit is dus wel een wensdroom van mij, hoe het in de praktijk aan te pakken weet ik nog niet zo goed.
En dat gevoel van vrijheid vind ik zoooo belangrijk
Je zou eens kunnen praten met een loopbaancoach.
Ik heb een tijdje geleden contact opgenomen met een loopbaancoach omdat ik minder wilde gaan vliegen (was 4 tot 6x per maand, is nu 2 à 3x per maand, 20 tot 25 vrije dagen per maand). En ik wilde er ook graag iets naast doen. Niet eens voor het geld, want zonder al te rare uitgaven te doen, kan ik 't prima redden. Maar een deel van die vrije dagen (stuk of 5) wil ik toch wel graag opvullen met nog iets leuks doen
Mijn loopbaancoach begeleidt mij hierin en dat verloopt tot nu toe prima, terwijl ik eerst ook geen idee had hoe ik 't allemaal moest aanpakken.
Dan voel je je heel vrij denk ik. Dit is dus wel een wensdroom van mij, hoe het in de praktijk aan te pakken weet ik nog niet zo goed.
En dat gevoel van vrijheid vind ik zoooo belangrijk
Je zou eens kunnen praten met een loopbaancoach.
Ik heb een tijdje geleden contact opgenomen met een loopbaancoach omdat ik minder wilde gaan vliegen (was 4 tot 6x per maand, is nu 2 à 3x per maand, 20 tot 25 vrije dagen per maand). En ik wilde er ook graag iets naast doen. Niet eens voor het geld, want zonder al te rare uitgaven te doen, kan ik 't prima redden. Maar een deel van die vrije dagen (stuk of 5) wil ik toch wel graag opvullen met nog iets leuks doen
Mijn loopbaancoach begeleidt mij hierin en dat verloopt tot nu toe prima, terwijl ik eerst ook geen idee had hoe ik 't allemaal moest aanpakken.
woensdag 18 februari 2009 om 18:25
quote:Geraldine schreef op 18 februari 2009 @ 18:19:
Lizzl,leuke baan heb je,spannend!Wat is je volgende bestemming?En in der daad niets aantrekken van bepaalde mensen!Het gaat daarom dat jij gelukkig bent.
Dankje, Geraldine. Ik vind het idd een leuke baan en ja, het heeft ook iets spannends. Het is in ieder geval nooit standaard en elke vlucht is werkelijk anders. Mijn volgende vlucht gaat naar Chicago - leuke stad, best veel te zien en te doen.
Lizzl,leuke baan heb je,spannend!Wat is je volgende bestemming?En in der daad niets aantrekken van bepaalde mensen!Het gaat daarom dat jij gelukkig bent.
Dankje, Geraldine. Ik vind het idd een leuke baan en ja, het heeft ook iets spannends. Het is in ieder geval nooit standaard en elke vlucht is werkelijk anders. Mijn volgende vlucht gaat naar Chicago - leuke stad, best veel te zien en te doen.
woensdag 18 februari 2009 om 19:01
Ik kan me er helemaal niks bij voorstellen. Volgens de TO hoor ik bij de groep uitgebluste, rennende, zwoegende hamsters die vergeten te genieten omdat ik 40 uur werk en in de trein een beetje voor me uit zit te denken.
En gelukkig dat ik ben Ik denk gelukkiger dan die sombere zwartkijkende lui die niet weten wat werken is en dan quasi filosofisch gaan lopen doen over 'niet mee willen lopen in het 'Rad'.
En gelukkig dat ik ben Ik denk gelukkiger dan die sombere zwartkijkende lui die niet weten wat werken is en dan quasi filosofisch gaan lopen doen over 'niet mee willen lopen in het 'Rad'.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 18 februari 2009 om 19:10
Punt is niet dat ALLE mensen die 40 uur werken per definitie uitgebluste zwoegende hamsters zijn.
Het gaat erom dat 40 uur werken (en dan liefst de best betalende baan) de norm is, ook voor mensen die dat niet willen. De keuze die Lizzl heeft gemaakt (droombaan nemen, met veel minder salaris) is er een die niet veel mensen zouden maken, juist vanwege de heersende norm.
Het gaat erom dat 40 uur werken (en dan liefst de best betalende baan) de norm is, ook voor mensen die dat niet willen. De keuze die Lizzl heeft gemaakt (droombaan nemen, met veel minder salaris) is er een die niet veel mensen zouden maken, juist vanwege de heersende norm.
woensdag 18 februari 2009 om 19:15
woensdag 18 februari 2009 om 20:22
Wij werken in dit land dan wel minder dan in andere landen, maar ook zoveel hectischer. Een Japanner maakt officieel meer uren, maar hij eet op het werk, sport op het werk, en in de lunchpauze die minstens anderhalf uur duurt gaan ze met z'n allen oefeningen staan doen in het park. Als zo iemand thuis komt is ie ook echt vrij, voor Nederlanders beginnen de verplichtingen dan pas, bij wijze van spreken.
