Psyche
alle pijlers
Doordringen tot iemand die niet wil luisteren
vrijdag 11 januari 2019 om 10:21
Ok, misschien een beetje een tendentieuze topic titel.
Maar misschien is er toch nog een manier om gehoord te worden door mijn moeder.
Het is een heel ingewikkelde situatie met veel tentakels. De korte samenvatting is dat mijn moeder wil scheiden en denkt dat ikpartij trekt voor mijn vader
ze hoort het niet als ik zeg dat dat niet waar is ik weet niet hoe en of ik hier nu op moet reageren.
Tips van ervaringsdeskundigen zijn welkom
Maar misschien is er toch nog een manier om gehoord te worden door mijn moeder.
Het is een heel ingewikkelde situatie met veel tentakels. De korte samenvatting is dat mijn moeder wil scheiden en denkt dat ikpartij trekt voor mijn vader
ze hoort het niet als ik zeg dat dat niet waar is ik weet niet hoe en of ik hier nu op moet reageren.
Tips van ervaringsdeskundigen zijn welkom
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:24
Reden: Herkenbaarheid
Reden: Herkenbaarheid
45.23% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 om 10:28
Jemig wat naar. Is ze echt van het padje af? Als je je zorgen maakt zou ik de huisarts bellen en zeggen dat je je zorgen maakt.
Als ze "het gewoon niet wil accepteren" dat dingen veranderen is het een ander verhaal. Ik zou er snel klaar mee zijn. Brief oid sturen dat wanneer ze weer bij zinne is gekomen je deur open staat ofzo. Dan geen contact zoeken of reageren op idioterie.
Mijn vader heeft er een handje van, de "gewoon idioot doen" variant, tijdje negeren en dan kalmeerde hij wel weer.
Sterkte, lastig hoor.
Als ze "het gewoon niet wil accepteren" dat dingen veranderen is het een ander verhaal. Ik zou er snel klaar mee zijn. Brief oid sturen dat wanneer ze weer bij zinne is gekomen je deur open staat ofzo. Dan geen contact zoeken of reageren op idioterie.
Mijn vader heeft er een handje van, de "gewoon idioot doen" variant, tijdje negeren en dan kalmeerde hij wel weer.
Sterkte, lastig hoor.
"It does not do to dwell on dreams, and forget to live."
vrijdag 11 januari 2019 om 10:40
vrijdag 11 januari 2019 om 10:41
LunchLover schreef: ↑11-01-2019 10:28Jemig wat naar. Is ze echt van het padje af? Als je je zorgen maakt zou ik de huisarts bellen en zeggen dat je je zorgen maakt.
Als ze "het gewoon niet wil accepteren" dat dingen veranderen is het een ander verhaal. Ik zou er snel klaar mee zijn. Brief oid sturen dat wanneer ze weer bij zinne is gekomen je deur open staat ofzo. Dan geen contact zoeken of reageren op idioterie.
Mijn vader heeft er een handje van, de "gewoon idioot doen" variant, tijdje negeren en dan kalmeerde hij wel weer.
Sterkte, lastig hoor.
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:30
31.10% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 om 10:48
vrijdag 11 januari 2019 om 10:50
Poloppie schreef: ↑11-01-2019 10:45Ik weet waardoor ze dat denkt. Ze heeft mijn vader een mail gestuurd met veel van haar gedachten in en dat ze haar trouwring heeft uitgedaan. Daar staat ook een expliciete vraag in om de kinderen (dus mijn broer en ik) niet te betrekken in hun dispuut.
Mijn vader heeft die mail naar mij en mijn broer gestuurd. Mijn vader is op zijn minst onhandig te noemen, zeg maar. Ik heb inhoudelijk niet op dat bericht gereageerd. Wat ik las, maakte zelfs dat ik mijn moeder wat beter begreep, want daar had/heb ik wat moeite mee de afgelopen 2 weken.
Ik heb dit niet gedeeld met mijn moeder. Mijn broer ook niet. Dat zou de gemoederen alleen nog meer verhitten.
Voor mijn moeder is dit een mes in haar rug en ziet ze de scheiding van mijn vader nu als een scheiding van ons 3 (en dus ook van haar kleinkinderen).
Ik begrijp deze tekst niet zo goed. Wat is een mes in je moeders rug? Ze weet toch helemaal niet dat je vader die mail heeft doorgestuurd? Dan kan het toch niet de oorzaak van haar idee zijn dat jullie drie samenspannen?
vrijdag 11 januari 2019 om 10:53
vrijdag 11 januari 2019 om 10:57
Because schreef: ↑11-01-2019 10:48Het lijkt erop dat je moeder altijd onder een juk heeft geleefd en niet zoals ze zelf graag wilt.
Misschien komt ze nu tot de conclusie dat ze dat niet meer wilt. Geen echtgenote meer zijn, geen oppas meer zijn, een eigen huisje willen, zichzelf willen zijn.
Kan dat het zijn?
Steun haar daarin.
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:34
56.38% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 om 10:57
Dit maakt het niet duidelijker. Jij hebt het niet verteld, je broer heeft het niet verteld, hoe weet je moeder het dan? Heeft je vader het haar dan verteld? ‘Oh, die ene mail waarin je onze huwelijksissues bespreekt, die heb ik ook aan de kinderen gestuurd.’ Dat?
En dat noem je onhandig? Ik kan me voorstellen dat je moeder boos is.
vrijdag 11 januari 2019 om 10:59
Ik vind het toch schrijnend, ik lees vooral een moeder die vooral veel heeft gezorgd voor iedereen en dat nog doet. Voor haar is de maat vol. Wat ik nog schrijnender vindt, is dat jullie haar wegzetten als ‘gek’ en dat er wat ‘mis’ is met haar. Nee, ze is klaar met zorgen en wil rust aan haar hoofd, proef ik uit jou OP. Zorg maar eerst dat je opvang zoekt voor de kinderen, want oma die wil het niet meer doen.
duchessmeganmarkle wijzigde dit bericht op 11-01-2019 11:02
0.60% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 om 10:59
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:35
49.79% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 om 11:01
poloppie wijzigde dit bericht op 14-01-2019 20:36
19.23% gewijzigd
vrijdag 11 januari 2019 om 11:07
Ik zou het wat tijd geven. Je moeder is heel boos, je vader is onhandig (om het vriendelijk te zeggen), iedereen is verdrietig. Laat het een beetje betijen, want dit speelt dus de afgelopen twee weken en als er zoveel gebeurt lijkt dat een hele tijd, maar het is dus maar twee weken. Laat de gemoederen (en je moeder) maar wat bedaren.
Wat eten we vanavond?
