Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Als dat moet, moet het.
Maar als ze jou rust gunden is het voor jezelf een gemiste kans.

Heb je ze nog gebeld om te vragen hoe het gaat, en dat je verrast was dat ze al weg waren?
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 16-01-2024 21:49
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was gisteren jarig maar heb me nog nooit zo alleen en ongeliefd gevoeld. Niks gevierd en grotendeels van de dag somber geweest, gezien ik weer een jaar ouder bent en geen steek verder dan het jaar ervoor. Ik dacht er in de ochtend aan dat het misschien een mooie dag is om op je geboortedag te sterven. Geen zorgen ik zal het niet zomaar uitvoeren. Laat ik zeggen passief suïcidaal. Vandaag is weer een nieuwe dag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, je bericht is zo puur (en afschuwelijk voor jou!) :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
@ladywhy
Erg dat je je op je verjaardag zo alleen moet voelen. Herkenbaar bij mij.
Het is een speciale dag, als dan niemand naar je omkijkt dan voel je je waardeloos.

Wellicht heb ik berichten gemist, maar waarin zou je vooruit willen komen?
Ben je vaker passief suïcidaal?
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 16-01-2024 21:49
98.86% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve avo, pijnlijk herkenbaar; “mooi” verwoord :hug:
Forever is a hell of a long time
Sorrie. Ik heb een schrijf dag.
Het moet eruit ofzo.
Morgen hopelijk weer een luister dag.
Nu kan ik alleen maar mijn eigen herrinneringen horen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Schrijf maar, juist goed als het eruit komt.
Forever is a hell of a long time
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-01-2024 11:18
99.68% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
selune wijzigde dit bericht op 17-01-2024 19:40
97.53% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
Oh echt?
Ik heb me hier zo lang dom om gevoeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Echt!
Ik had gelukkig een verloskundige (ervaringsdeskundige bleek later) die door had wat er gebeurde, maar die ook vertelde (eveneens later) dat het vaker voorkomt dan men doet geloven. Dat het ‘praatje dat dat tijdens de bevalling echt goedkomt’ vaak werkt omdat het geruststellend is, niet omdat het voor iedereen zo werkt.

Overigens “lukte” deze verwarring mij ook tijdens EMDR, dat werkte daardoor ook niet. Wellicht iets om mee te nemen in je overwegingen of in ieder geval bespreekbaar te maken mocht je dat uiteindelijk gaan doen.
Forever is a hell of a long time
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-01-2024 11:18
99.58% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt je lijf die reactie niet kwalijk nemen inderdaad, maar ik snap dat je je niet serieus genomen en onbegrepen voelde. Gevoel nog altijd niet zichtbaar te zijn (toen) vermoed ik?

EMDR ja lichamelijk, dat verwachtte ik inderdaad wel, maar ook geestelijk. Ik wist wat er ‘verwacht’ werd en ik zorgde dat ik precies deed en zei wat de bedoeling was, zodat ik niet gestraft zou worden voor ongehoorzaamheid. Niet alleen mijn lijf reageerde alsof het opnieuw gebeurde, maar ook mijn reactie was hetzelfde. Waardoor ik compleet meewerkte, de therapeut dacht dat de EMDR goed werkte want ik deed precies wat van me verwacht werd terwijl ik iedere sessie het gevoel had dat ik ook had als ik bewust de misbruiksituatie inging, ik wist dat het ging gebeuren dus deed alles ‘zo goed als ik kon’ om het maar zo snel mogelijk over te laten zijn. Werkte voor geen meter, herbelevingen werden nog veel ondraaglijker (want de beerput stond wel wagenwijd open) en ik had het gevoel vast te zitten bij een nieuwe dader en zo reageerde ik dan ook.
Forever is a hell of a long time
..
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-01-2024 11:19
99.90% gewijzigd
Sorrie...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had niemand naast de therapeut die ook de EMDR deed.

Ik herken het compleet. Van het ‘leren niet te dissociëren’, altijd op scherp, de angst voor wat ‘ze’ anderen aan zouden doen bij ‘niet meewerken’ tot de spanning/opluchting rondom ongesteld zijn.

Geen sorry, juist niet! Ik vind het vreselijk om te lezen en vreselijk dat je dit (ook) hebt ervaren, maar ook “fijn” in herkenning en het niet de enige zijn.
Forever is a hell of a long time
Oh, en for what it's worth Ladywhy..

Het eerste jaar dat ik uit huis was gingen alle feestdagen langs me heen. Het voelde alsof de hele wereld het leuk had, en ik thuis achter het raam toe zat te kijken.

Ik kan me nog herinneren dat ik op een Koninginnendag besloot dat ik dat voortaan anders aan ging pakken. Want dat dit klote was, en de wereld mij niet zou komen halen. Buiten was het feest! Dat ik ook feest wilde, en verdorie zelf die slingers wel op zou hangen. Ik besefte toen zo duidelijk dat, als ik het zelf niet deed, een feestdag nooit zomaar een feestje zou worden. Dat moest ik zelf maken.

Sinds die dag vier ik mijn verjaardag op mijn manier. Met of zonder andere mensen. Ik tevoren dat ik een leuke ochtendactiviteit zoek en boek, een waar ik me echt op verheug.
Ik heb ondertussen een routine achtig iets waar ik naar uitkijk en een feestelijk gevoel van krijg.

En ja, een verjaardag omringd door lieve mensen en verrassingen is ontzettend fijn en bijzonder en uniek. Vooral uniek.
En nooit zomaar of spontaan of zonder moeite. Tenminste, bij mij niet. Er zijn ook mensen die verrassingsfeestjes krijgen en voor wie dingen geregeld worden.
Ik moet toch echt nog steeds zelf de vlaggetjes ophangen, taart regelen, en indien ik mensen wil, uitnodigingen versturen.

Voor de zekerheid brul ik al 2 jaar hard om me heen dat ik mijn 50e verjaardag groot wil vieren. Denk ik.

(want iets groots voor mezelf organiseren is totaal uit mijn comfortzone, en doodeng, en het lukt dus ook totaal niet om eraan te beginnen. Dus wie weet wordt het toch gewoon mijn eigen bescheiden ritueeltje)
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-01-2024 11:20
99.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
selune wijzigde dit bericht op 17-01-2024 19:41
99.70% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Overigens ook hier heel ‘alleen’ op de wereld. Ik heb wel enkele vriendinnen, maar die hebben hun eigen leven. Vrijwel geen lie en een gezin dat niet echt hecht aan andere mensen/verbondenheid buiten ons gezin. Verjaardagen enzo zijn allenig, ik heb 40 ‘groot’ gevierd, toen waren we met 12 mensen incl familie en ons eigen gezin van 4. Verrassingen enzo, dat is voor mensen die bovenaan iemands prioriteitenlijstje staan, dat ben ik niet.
Ik probeer er altijd iets gezelligs van te maken, maar het komt wel altijd vanuit mij.
Forever is a hell of a long time
Jup. Bovenaan iemand prioriteitenlijstje staan is voor weinigen weggelegd.
Als het lukt probeer ik anderen soms dat gevoel te geven. Dat ze het ontzettend waard zijn om moeite voor te doen.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 16-01-2024 23:59
79.37% gewijzigd
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-01-2024 11:21
99.78% gewijzigd
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-01-2024 11:22
99.34% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven