Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
maandag 12 februari 2024 om 21:21
Die lekkage en vooral het feit dat ik het niet NU kan oplossen (en er misschien conflicten met buren door kunnen ontstaan), triggert zo heftig. Alles ligt weer bloot tot op zowat elke zenuw.
Ik wil gewoon die waterleiding bloot zien liggen en met eigen ogen zien dat die buis gerepareerd is. Beton erover. Niet meer aan denken. Of zo
Ik wil gewoon die waterleiding bloot zien liggen en met eigen ogen zien dat die buis gerepareerd is. Beton erover. Niet meer aan denken. Of zo
maandag 12 februari 2024 om 21:25
Wat balen Olle! Je hebt het over onderburen; dan misschien de schade opvoeren bij de VVE?
Wel heel fijn dat de kuren voorbij zijn. Ik duim voor een hele goede controle voor je! En familie inderdaad maar even op de negeer. Ik hoop dat je teen snel wat bijtrekt, enorm onhandig en naar zo'n breuk
Ik zeg/schrijf ook altijd misbruik. Het v-woord gebruiken lukt me niet. En wel/geen seks is hier dus ook een ding.
Ik ben vandaag diep verdrietig, naar en eenzaam. Ik ben gewoon even niet ok.
Wel heel fijn dat de kuren voorbij zijn. Ik duim voor een hele goede controle voor je! En familie inderdaad maar even op de negeer. Ik hoop dat je teen snel wat bijtrekt, enorm onhandig en naar zo'n breuk
Ik zeg/schrijf ook altijd misbruik. Het v-woord gebruiken lukt me niet. En wel/geen seks is hier dus ook een ding.
Ik ben vandaag diep verdrietig, naar en eenzaam. Ik ben gewoon even niet ok.
Forever is a hell of a long time
maandag 12 februari 2024 om 21:31
Ja goh, ik weet ook niet zo goed waarom. Ik heb er verder ook niet zo veel last van, maar hardop zeggen, dan voel ik mijn keel echt dichtgaan en mijn hartslag omhoog. En een soort schaamte, te kijk staan, terwijl ik me zo helemaal niet bewust voel over de situatie.
En ik voel me ook enorm getroost door de mensen die ik het wél vertel. Vind het ook niet erg dat zij het weten, maar dat komt heel nauw. Ik wil het absoluut weghouden bij familie, maar heb het wel aan bv een leidinggevende verteld ( het gebeurde onderweg naar werk).
Ik was vooral geschokt. En later een beetje bang dus toen ben ik bewust die plek gaan opzoeken om daar doorheen te komen. Eigenlijk nooit boos geweest. Ja, meer algemeen op systemen en op mensen die dit bagetelliseren of daders beschermen. En ook een grote bewondering voor mensen die erger meemaken en dat verwerken. Want ik was wel gefrustreerd met mezelf dat het me zo raakte. Maar omdat het zo onpersoonlijk was, een aanval van een wildvreemde, is het nooit vermengd geraakt met loyaliteit of liefde of afhankelijkheid. Dat maakte het wel heel anders dan jullie ervaring denk ik.
Dit allemaal typen is fijn. Maar voelt ook heel erg ruimte innemend met iets kleins. Je kent het wel.
En ik voel me ook enorm getroost door de mensen die ik het wél vertel. Vind het ook niet erg dat zij het weten, maar dat komt heel nauw. Ik wil het absoluut weghouden bij familie, maar heb het wel aan bv een leidinggevende verteld ( het gebeurde onderweg naar werk).
Ik was vooral geschokt. En later een beetje bang dus toen ben ik bewust die plek gaan opzoeken om daar doorheen te komen. Eigenlijk nooit boos geweest. Ja, meer algemeen op systemen en op mensen die dit bagetelliseren of daders beschermen. En ook een grote bewondering voor mensen die erger meemaken en dat verwerken. Want ik was wel gefrustreerd met mezelf dat het me zo raakte. Maar omdat het zo onpersoonlijk was, een aanval van een wildvreemde, is het nooit vermengd geraakt met loyaliteit of liefde of afhankelijkheid. Dat maakte het wel heel anders dan jullie ervaring denk ik.
Dit allemaal typen is fijn. Maar voelt ook heel erg ruimte innemend met iets kleins. Je kent het wel.
What a nuanced anxiety
maandag 12 februari 2024 om 21:46
Dit is ook zo fijn voor mij. En voor meer schrijvers hier denk ik. Ik quoot nu een (niet exclusief) stukje, maar ook dat vind ik fijn: Dat het mag verdwijnen nadat je het toch kwijt moest of even een reactie wilde 'voelen'. Mooi dat 'nieuwe' schrijvers dat heel snel oppikken en daarmee meteen bijdragen aan deze 'community'. Want ondanks de pittige onderwerpen voel ik hier heel veel positiviteit omdat ik voel dat mensen begaan zijn met elkaar en elkaar willen voortstuwen, helpen en horen. Zonder oordeel.
maandag 12 februari 2024 om 21:50
Juist fijn om ook van jou te lezen Tyche. Hoe jij dat ervaren, gereageerd hebt.
Ik vind het wel oprecht heel erg dat je het gevoel hebt dat dat niets is en hier niet hoort.
Als het je geraakt heeft, in welke zin dan ook, dan is het iets. En de moeite waard om over te lezen.
En nare ervaringen zijn nooit te klein, en je neemt ook nooit teveel ruimte in.
Hoe kan jij, altijd steunend en meedenkend voor ons, nou teveel ruimte innemen als je een keer wat vertelt.
Ik vind het wel oprecht heel erg dat je het gevoel hebt dat dat niets is en hier niet hoort.
Als het je geraakt heeft, in welke zin dan ook, dan is het iets. En de moeite waard om over te lezen.
En nare ervaringen zijn nooit te klein, en je neemt ook nooit teveel ruimte in.
Hoe kan jij, altijd steunend en meedenkend voor ons, nou teveel ruimte innemen als je een keer wat vertelt.
maandag 12 februari 2024 om 21:56
@ Selune; Het is zo'n complex ding. Zoals Tyche beschrijft over haar ervaring met een vreemde. Die was zo naar. Dat maakte al zoveel los: 'En een soort schaamte, te kijk staan'. Als er dan nog andere factoren bijkomen die over zelfbehoud gaan, aanhoudend, repetitief en steeds een stapje verder. Je wordt steeds een stukje 'slimmer/meer evaren' en gaat meer zelf proberen sturen om jezelf zo veilig mogelijk te houden. Maar dat is (voor mij) de mindfuck want ik regiseerde toch zelf? Nog buiten het feit dat mijn lijf opgewonden reageerde?
Oh boy, dat besef ik nu pas: En toen ging ik na uni ook nog even een regie-opleiding doen. Therapie toen was waarschijnlijk even duur en een stuk efficiënter geweest
Oh boy, dat besef ik nu pas: En toen ging ik na uni ook nog even een regie-opleiding doen. Therapie toen was waarschijnlijk even duur en een stuk efficiënter geweest
maandag 12 februari 2024 om 22:02
Letterlijk weggaan nu is ook Man met de problemen laten zitten. Samen de schouders eronder is het meest optimale nu. Dus gebruik maken van elkaars kwaliteiten om met zo weinig mogelijk kleerscheuren hierdoor te komen. Tegelijk goed kijken en communiceren of de ander nog op zijn hoeven kan staan.
En we hebben BFF ingeschakeld als Oppermanager project badkamer. Zij kent de aannemer goed, werkte al veel met hem en ze is een pietje precies (en heeft sinds een jaar haar eigen bedrijf in projectleiding verbouw/inrichting). We gaan kijken of we project waterleiding samen kunnen voegen met project badkamer en haar daar als projectleider voor kunnen betalen zodat man en ik niet alleen maar met ellende bezig moeten zijn.
En we hebben BFF ingeschakeld als Oppermanager project badkamer. Zij kent de aannemer goed, werkte al veel met hem en ze is een pietje precies (en heeft sinds een jaar haar eigen bedrijf in projectleiding verbouw/inrichting). We gaan kijken of we project waterleiding samen kunnen voegen met project badkamer en haar daar als projectleider voor kunnen betalen zodat man en ik niet alleen maar met ellende bezig moeten zijn.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 12-02-2024 22:04
7.09% gewijzigd
maandag 12 februari 2024 om 22:06
Dankjewel lieve Avo.
Selune, wat denk je van een bankje op een bergtop? Wijds uitzicht, grote herdershond die ontspannen bij ons ligt en de wacht houdt. Thermosfles met koffie. Gewoon een beetje kijken naar de bomen en de dieren en de wolken.
En als we waterige ogen hebben omdat we ons rot voelen of omdat mensen lieve berichtjes schrijven dan mag dat. En misschien vallen we in slaap, want dat kan met die hond erbij gewoon veilig.
Selune, wat denk je van een bankje op een bergtop? Wijds uitzicht, grote herdershond die ontspannen bij ons ligt en de wacht houdt. Thermosfles met koffie. Gewoon een beetje kijken naar de bomen en de dieren en de wolken.
En als we waterige ogen hebben omdat we ons rot voelen of omdat mensen lieve berichtjes schrijven dan mag dat. En misschien vallen we in slaap, want dat kan met die hond erbij gewoon veilig.
What a nuanced anxiety
maandag 12 februari 2024 om 22:08
maandag 12 februari 2024 om 22:30
Wat naar Bloem. Wat een mindfuck. Misschien is dat ook wel normaal?
Ik vind het knap dat je het opschrijft. Maar echt.
Als niemand het zegt kan je ook niet horen dat een ander dat misschien herkent of dat het normaal is.
Ik vind je niet raar. Niet raar/smerig/gestoord etc.
Ik heb te doen met je meisje. Dat zo bang en verward moet zijn geweest. En je dat nu nog laat voelen. Dat denk ik in elk geval.
Dat ze doet wat ze altijd heeft gedaan, zoals het het veiligst is?
Knuffel voor je dapperheid.
Ik vind het knap dat je het opschrijft. Maar echt.
Als niemand het zegt kan je ook niet horen dat een ander dat misschien herkent of dat het normaal is.
Ik vind je niet raar. Niet raar/smerig/gestoord etc.
Ik heb te doen met je meisje. Dat zo bang en verward moet zijn geweest. En je dat nu nog laat voelen. Dat denk ik in elk geval.
Dat ze doet wat ze altijd heeft gedaan, zoals het het veiligst is?
Knuffel voor je dapperheid.
maandag 12 februari 2024 om 22:49
maandag 12 februari 2024 om 23:08
Hier een bericht van een trouwe meelezer.
Ik vind in jullie topic zo vaak herkenning.
Zo fijn hoe hier op elkaar gereageerd wordt!
Met zoveel respect en steun naar elkaar.
Jullie hadden het over het v-woord.
Ik krijg dat woord ook echt niet uitgesproken. Een vre-se-lijk woord!
En zo zijn er nog wel wat woorden die ik echt niet over m’n lippen krijg.
Mijn psycholoog heeft dat een tijdje geaccepteerd. Begreep me als ik mijn best deed er omheen te praten.
Maar ze probeert me nu toch de woorden uit te laten spreken. En soms lukt het me.
Maar wat walg ik van dat v-woord. Daar hangt zoveel lading aan vast.
Als ik in gedachten het woord uitspreek haper ik al.
Als ik het opschrijf krijg ik een vervelend gevoel.
En nu lees ik dus dat ik niet de enige ben.
Zo gek is het dus niet..
Ik vind in jullie topic zo vaak herkenning.
Zo fijn hoe hier op elkaar gereageerd wordt!
Met zoveel respect en steun naar elkaar.
Jullie hadden het over het v-woord.
Ik krijg dat woord ook echt niet uitgesproken. Een vre-se-lijk woord!
En zo zijn er nog wel wat woorden die ik echt niet over m’n lippen krijg.
Mijn psycholoog heeft dat een tijdje geaccepteerd. Begreep me als ik mijn best deed er omheen te praten.
Maar ze probeert me nu toch de woorden uit te laten spreken. En soms lukt het me.
Maar wat walg ik van dat v-woord. Daar hangt zoveel lading aan vast.
Als ik in gedachten het woord uitspreek haper ik al.
Als ik het opschrijf krijg ik een vervelend gevoel.
En nu lees ik dus dat ik niet de enige ben.
Zo gek is het dus niet..
maandag 12 februari 2024 om 23:09
Goed dat je het hier opschrijft Jahallo. Op dit moment moet ik eigenlijk zelf slapen en kan ik niet echt inhoudelijk reageren. Maar ik heb je gelezen (mocht je het weg willen halen) en word eigenlijk wel blij van je post nadat ik je weg in je andere topic gelezen heb. Je bent - ook mentaal - serieus goed op weg voor jou en je kind. Dit is zwaar. Dit is moeilijk. Maar vergeet ook niet te zien hoe je ooit gemanipuleerd werd. Nu niet meer. Nu werk je aan herstel en toekomst. Chapeau vrouw.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in