Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Om dat het goed kan doen om mijn hart te luchten...
Mijn echtgenoot is al geruime tijd ziek, specialisten kunnen geen uitsluitsel geven van hoe lang hij nog zal leven. Soms denk ik, wie weet wordt hij nog 70 :-)
Maar het valt me zwaar, telkens weer op spoed belanden, niet weten of hij het zal halen soms. Hem dagdagelijks zien afzien, nu al 4 jaar. Soms zijn er een hele tijd goede momenten, dat wel. En ook al valt bijna alles op mij terwijl ik zelf geen goede gezondheid heb, ik doe het met veel liefde, want ik zie hem graag.
Anderzijds denk ik soms, was hij niet beter al gestorven... en dan voel ik mij zo slecht dat ik zo'n gedachten heb. Want op zich heb ik hem nog aan mijn zijde, en daar ben ik dankbaar voor. Maar de andere bittere kant is het constante met schrik leven, op mijn tippen lopen, signalen opvangen, het zorgen voor. Die constante stress maakt dat ik soms het gevoel heb dat ik zelf beetje bij beetje sterf. Ik ben al op zoek gegaan naar een psycholoog die gespecialiseerd is in omgaan met ziekte en zieke partner, maar nog niet gevonden. Ook is het zo; ziek zijn kost veel geld en een psycholoog ook... Soms wou ik dat het wat eenvoudiger kon.
meangirl wijzigde dit bericht op 15-11-2023 14:27
0.13% gewijzigd
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-11-2023 07:36
99.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Volle dag op werk aanwezig en ben kapot. Hoofd tolt. Duizelig. Je wil weer aan en door maar lukt niet. Klote gevoel. Nog een uurtje en dan naar huis. Vanavond mag ik van mezelf lekker met een dekentje en chips op de bank. De boel verder de boel laten. Rust en niks verplicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
15-11-2023 15:46
Jullie zijn lief.
Coach en POH zeiden allebei af gisteren.
Ik adem.
Toen maar reflexintegratie gedaan, gericht op vechten /vluchten reflex.
Dat maakte veel los, bracht ontlading. En intense moeheid.

Verder heb ik bijna elke minuut volgepland.
Dan moet ik blijven ademen.
Phoe cadeautje, ze maken het je ook niet makkelijk! Knap dat je blijft ademen. Knap dat je wel reflexintegratie gedaan hebt. Trots dat je je staande weet te houden (lees: overleeft en ademt). Nog 21 nachtjes en ndan is hij weer opgehoepeld. Zullen we een aftelkalender maken?

Knuffel voor jou Olle! :hug:

Monstrea, klinkt goed, dat dekentje op de bank!
Alle reacties Link kopieren Quote
@Meangirl: Volgens mij heb jij de verkeerde nick gekozen als ik lees hoe zorgzaam je bent! Het wordt zo vaak 'vergeten' dat de naasten van ernstig zieken het zo zwaar hebben. :hug:
Is er een patiëntenvereniging waar er ook een plek is voor de naasten? Kan je misschien terecht bij de praktijkondersteuner? Mijn HA heeft twee POH dames waar ik mijn hoed voor afneem en die me al vaker in 1 of 2 gesprekken zoveel handvatten hebben gegeven dat ik het gevoel had dat ik toch weer verder kon.

Cadeautje: Ik denk veel aan je en af en toe ga ik zitten en heel bewust ademen. Niet alleen om mezelf rustig te krijgen, maar ook met jou in mijn gedachten :lips:
Mooi topic ♥️
Met mij gaat het even ook niet zo als ik het wil ben zwaar overprikkeled 😭
Ik weet het niet meer met mijn day job
Uit bed komen is een opgave , ik haal niet veel plezier meer uit mijn day job
Ik ben nu tijdelijk ziek .
Ik ben moe als ik opsta en ga moe naar bed .
Meangirl schreef:
15-11-2023 14:26
Om dat het goed kan doen om mijn hart te luchten...
Mijn echtgenoot is al geruime tijd ziek, specialisten kunnen geen uitsluitsel geven van hoe lang hij nog zal leven. Soms denk ik, wie weet wordt hij nog 70 :-)
Maar het valt me zwaar, telkens weer op spoed belanden, niet weten of hij het zal halen soms. Hem dagdagelijks zien afzien, nu al 4 jaar. Soms zijn er een hele tijd goede momenten, dat wel. En ook al valt bijna alles op mij terwijl ik zelf geen goede gezondheid heb, ik doe het met veel liefde, want ik zie hem graag.
Anderzijds denk ik soms, was hij niet beter al gestorven... en dan voel ik mij zo slecht dat ik zo'n gedachten heb. Want op zich heb ik hem nog aan mijn zijde, en daar ben ik dankbaar voor. Maar de andere bittere kant is het constante met schrik leven, op mijn tippen lopen, signalen opvangen, het zorgen voor. Die constante stress maakt dat ik soms het gevoel heb dat ik zelf beetje bij beetje sterf. Ik ben al op zoek gegaan naar een psycholoog die gespecialiseerd is in omgaan met ziekte en zieke partner, maar nog niet gevonden. Ook is het zo; ziek zijn kost veel geld en een psycholoog ook... Soms wou ik dat het wat eenvoudiger kon.
Wat heftig voor je ..ik wil je een digitale knuffel geven .
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-11-2023 07:37
99.92% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo, wat kut dat het zo moeilijk gaat. Wat fijn dat Lief er is, en het ziet, zonder dat je hoeft te praten. Dat hij praktische hulp biedt.
Onthoudt: hier ben je nooit te veel. Hier mag je altijd komen, als je wil, als je het nodig hebt, als je durft. Juist hier mag alles. Alleen maar spuien, niet reageren, 1000 berichtjes posten... Alles is goed.

Het klinkt inderdaad alsof het niet zo goed gaat, en slapen nu de grootste prioriteit is. Vijf slaappillen is ook wel wat tegelijk ja. Neem je er vaker zo veel (ik weet dat je er meer tegelijk neemt, als ze ze neemt), of dacht je vandaag nog iets meer te nemen om maar knock out te gaan? Ik snap dat je je wanhopig voelt omdat dit ook niet werkt, en tegelijkertijd wil je ook niet slapen. Dilemma...

Een hele onaardige vraag (lekker makkelijk voor mij aan de zijlijn), maar wat is het ergste dat kan gebeuren als je gaat slapen? Angst. Ik weet het antwoord wel. Maar weegt niet/weinig slapen nu nog steeds op tegen de uitwerking daarvan nu het zo lang duurt? Zou het een idee zijn nog eens langs je eigen huisarts te gaan voor advies over slapen?

Ik denk aan je :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau: een dikke knuffel van mij! Kijk je wel een beetje uit met je slaapmedicatie: vijf tabletten is best veel.
Zou het je niet opluchten om meer met je partner te delen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, goed dat je hier deelt!
Je zeurt niet en je bent niet teveel x1000.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 17-11-2023 12:12
99.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo, je bent geen negatieve klaag. Je het het super zwaar, en ik ben blij dat je soms hier even komt spuien. Dat mag. Dat is ok. Je mag die ruimte innemen en even niets terug te geven hebben. Je raakt ons niet kwijt, ook niet als je even niet de blije, positieve, goedlachse en meelevende Avo kan zijn.
Ik hoop dat je hier wel blijft schrijven, want het lijkt me onmenselijk om nergens een plek te hebben waar je je verhaal kwijt kan.

Het lijkt me heel moeilijk dat juist in het jaar dat je het hebt gedurfd om wat meer te delen iedereen je afwijst voor je gevoel.
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen over de herbelevingsnachtmerries die niet stoppen. Het lijkt me afschuwelijk. Maar waar ik een beetje bang voor ben, als ik je lees, is dat als je zo weinig blijft slapen er straks dingen echt niet goed gaan. Of omdat je steken te groot worden, of omdat je als je zo weinig slaapt op een gegeven moment ook waarachtige trekjes kan krijgen.
Is het een mogelijkheid om je twee dagen ziek te melden en dan overdag te gaan slapen? Omdat dat iets veiliger voelt dan de nacht?

Ik heb je een pb gestuurd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo ik weet niet hoe het voor jou werkt, maar ik hoop altijd dat er uit mijn 'gezeur' ergens iets goeds komt. Jij hebt mij enorm geholpen met je laatste twee berichten. Je hebt woorden gegeven aan het gevoel waar ik de laatste weken mee loop. Je stukje dat het nu erger is dan de waarheid toen omdat het nu non-stop doorgaat. Dat kon ik niet verwoorden, maar is precies wat ik voel. De continue stroom (gevoels)herbelevingen. Mijn volwassen brein dat weet dat het niet echt (meer) is, maar de handen die ik steeds voel, de onveiligheid, de angst, de pijn. Het put me uit, ik durf niet te slapen en als ik slaap gaat het door. De angst, de paniek, het slaat steeds weer toe.
Ook hier het gevecht met mezelf. Ik mag mezelf niets aandoen, want de kinderen. En ik sta daar achter, dat is een belofte die ik absoluut niet wil breken. Maar de gedachte inderdaad ik hoef alleen maar, dat is echt vechten. Gisteren was er een deel van de grote hal op mijn werk afgezet met rood/wit lint (voor de glazenwasser) maar ik kon alleen maar denken het is al afgezet, ik hoef alleen maar boven te gaan, ik bezorg ze niet echt extra werk. En precies wat jij zegt ik het behoud mijn kinderen dat nooit aan te doen, maar de gedachte is ook zwaar en kost ook energie. Energie die er eigenlijk niet is als ik zo slecht slaap.

Nou ja wat ik wilde zeggen is, dank je wel voor je woorden hier. Het helpt mij in ieder geval enorm om te weten dat er ergens nog een vrouw is die dit voelt. Die, net als ik, toch haar dagen vol afspraken plant, die toch keihard werkt en die hier doorheen functioneert. Iemand die het begrijpt. Ik voel me deze ochtend iets minder eenzaam in deze grote onveilige wereld. Dank je wel :hug:
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avocadeau, je bent geen negatieve klaag. Je hebt het heel erg zwaar, onmenselijk zwaar, op dit moment en in dit topic mag dat er zijn, met alles wat er is. Ook als jij er nu even niet voor anderen kunt zijn, dat hoeft nu niet, we zijn hier met meer en op andere momenten kun jij dat wel, heel goed zelf. Blijf alsjeblieft je ruimte nemen hier want dit is veel te zwaar om alleen te dragen. Je bent ons echt niet tot last. :heart:

Het idee van Maisnon om je even een paar dagen ziek te melden klinkt wel verstandig. Ik hoop dat je jezelf dat gunt en dat je overdag dan minder nachtmerries hebt.

Ik zou willen dat ik meer voor je kan doen, dat ik je nachten kon verdoven, wat van de zwaarte weg zou kunnen nemen, de tijd sneller zou kunnen laten gaan.

Voel jezelf alsjeblieft niet teveel hier.

:heart: :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Selune, ook voor jou :heart: :hug:

Jullie zijn niet alleen, ik herken het zo goed. Probeer vast te houden aan de wetenschap dat het ook weer beter wordt. En blijf delen, ook over de wens er niet meer te zijn. Dat maakt het echt een beetje lichter.
Weer afgemeld voor werk.
Kan nu soort alleen maar huilen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Huil maar avo. Het moet er ook uit. Kun je dan overdag een beetje rust pakken? Durf je dan wel even je ogen te sluiten?

Ik ben wel onderweg naar werk, met lood in m'n schoenen. In heb straks een gesprek met mijn leidinggevende over mijn takenpakket. Ze is superlief een denkt echt heel fijn mee en toch ben ik doodsbang voor het gesprek. Ik heb er allerlei amateur gedachten bij, maar vooral de angst dat ze dingen bij me weghaalt omdat ik het niet kan, dat ik in mijn werk ook echt waardeloos blijk en dat ik inderdaad nutteloos ben. Dat ik er helemaal geen plek heb.
Forever is a hell of a long time
Avocadeau schreef:
17-11-2023 07:26
Weer afgemeld voor werk.
Kan nu soort alleen maar huilen.
sterkte
Ben nu beetje aan het snoozen idd.
Herkenbaar Selune.
Succes, gesprek valt vast mee. Kom je nog vertellen hoe het ging?


Ik heb lieve berichtjes van het hele team, schaam schuld en van leidinggevende dat het zo knap is dat ik het aangeef.
Schaam schuld.

Opgelucht nu, wel huilerig.
En zo lopen met coach.
Stilte wandeling soort van.
Gewoon, samen wandelen zonder gedoe.
Avo, het is ook echt wel extra taai dit jaar. Zo balen van je coach ook. Je had al een vangnet opgebouwd door haar vooruit te plannen, wat dan ook niet door kan gaan. Ik vind je zo sterk. Je mag hier altijd komen, ik kijk altijd uit naar je schrijfsels en hersenspinsels. Ik denk dat je ontzettend veel mensen helpt hiermee.

Praktisch (voor als je eraan toe bent):
- Bezoek aan/ wandeling met schoonmoeder
- Bel je huisarts voor een afspraak met je eigen huisarts op de dag dat ze terugkomt, of eventueel de dag erna. Je moet een oplossing vinden voor dat slapen, misschien overweegt ze toch de pillen? Of een doorverwijzing naar psychiater ervoor?
- Kun je soort van halve dagen gaan werken? Dat je tijd hebt om even een uur of twee slaap te pakken als de kinderen uit huis zijn?
- Spreek naar je man uit dat je het even Heel Erg Taai hebt (hij zal het wel merken) en wat jou daar concreet bij helpt (een fokking nachtlampje!!!!!!!!)

Want ja Avo, dat verdien jij. Je bent geen onmens. Stel je voor, het is allemaal een rol die je speelt (lieve moeder, fijne collega, leuke vrouw), waar ligt dan nog het kantelpunt dat je in en in slecht bent? Sociaal onhandig zijn maakt je toch geen slecht mens? Als je altijd "leuk" doet, dan ben je dat toch eigenlijk gewoon? Jij zit toch niet 's nachts voodoopoppetjes te maken als iedereen slaapt of in Poetin's oor te fluisteren?

Ik begrijp wel dat je het zo voelt maar het IS niet zo en ik vind dat ook echt niet. Je bent nooit teveel hier :there: .
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Avo en Selune: :hug:
-Schoonmoeder is goed idee DrBrowns.
Eng maar wel goed idee. Ga kijken of ik dat kan regelen.
-Ha en poh merk ik dat ik in overmoedige bui dan dat doe, maar nu niet opbreng.
Volgend jaar of volgende overmoedige bui.
-Ik werk gelukkig al weinig. Ik had afgelopen weken alleen de vrije uren volgepland met sociale verplichtingen, zodat ik niet alleen een destructief was.
En ben afgelopen twee weken al paar keer eerder weggegaan van werk bij niet zeer noodzakelijke dingen. Idd even thuis uurtje op de bank.
- uitgesproken naar lief. Niet inhoudelijk maar wel dat het niet goed gaat. Hij stelde ook voor vandaag af te melden. Heeft al ontbijt op bed gebracht. Doet veel. Hij is echt fantastisch.
Ik wil hem alleen niet belasten met mijn gevoelens en gedachten.

En t zou mooi zijn als ik in Poetins oor kon fluisteren. 🤣
Mijn talenten liggen helaas bij stemmen horen, niet stemmen veroorzaken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Denken jullie aan niet quoten?

Ik lees je avo en hoop dat steeds te kunnen doen, want je bent niet te veel hier.
Goede tips van DrBrowns. Zou je man juist niet een beetje belasting samen met jou willen dragen? Er voor iemand kunnen zijn is zelfs minder belastend dan zien dat het niet goed gaat en niets kunnen doen.
Al snap ik ook heel goed dat weer iemand toelaten op dit moment te veel is, nadat je dat al zo goed hebt gedaan bij pipo en ha. Op een later, rustiger moment kan je misschien eens op een rij zetten waar je bang voor bent als je je man inlicht, en onderzoeken hoe reëel die angst is.

Olle, fijn je te zien. Sterkte met wat er nu speelt.

Meangirl, zorg met onzekerheid is zo zwaar... ik vind het helemaal niet raar dat je dit soms denkt. Ondersteuning voor naasten, is daar mogelijkheid voor? Een plek waar jouw ervaring centraal staat en je met lotgenoten kan uitwisselen.

Bloemenvaasje en Selune, sterkte ook. Wrang om elkaars verhaal te herkennen en tegelijk troostend, jullie zijn niet alleen.

Diva, ik hoop dat je die gedachten over moeten kunnen werken kan loslaten. Beter worden is stap 1, werken kan echt nog lang zat daarna.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Gesprek met leidinggevende ging goed. In die zin dat ze superlief bleef en echt meedacht. Ze kwam met allemaal oplossingen en met iedere idee raakte ik met in paniek. Op een gegeven moment ging ik vol een herbeleving in een was de angst enorm en ook heel zichtbaar. Daar schrok ze duidelijk echt van. Ook daarop reageerde ze wel heel rustig., maar ik schaam me vreselijk en ben al de hele dag zo vreselijk bang dat ze alsnog boos wordt. Dat ze ziet dat ik echt totaal nutteloos ben en me beter kan ontslaan. Dat ze gaat zien dat ik er helemaal niet hoor te zijn. Ik krijg al de hele week ook bijzonder weinig voor elkaar. Ik heb zo de behoefte om mezelf te straffen. Dat verdien ik.
Forever is a hell of a long time

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven