Eenzaam?!

27-12-2009 09:16 94 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hey meiden,



Ben eigenlijk nog nooit op dit deel van het forum geweest. Maar na lang strubbelen, denk ik dat ik achter mijn probleem ben.

Zal eerst mijn situatie even uitleggen. Heb een vriend, maar die is 7 dagen per week weg ivm studie en werk. Als hij wel thuis is, wil hij niks doen en zit altijd met de laptop op de bank of voor de tv en dan valt hij in slaap en zit ik dus alweer alleen te kijken.

Ik werk, 4 a 5 dagen per week en 1 avond. Daarnaast komt alles thuis op mij neer: huishouden (álles), koken, opruimen, auto en alles wat daarbij komt kijken, klussen (we zijn een jaar geleden verhuisd en hebben nog flink wat te klussen).

Maar, ik kan me er niet meer voor geven. Ik heb echt nergens meer zin in. Omdat ik echt alles in mijn eentje moet doen. Het hoognodige zoals koken, wassen en afwassen doe ik nog en soms het huis poetsen, maar ik heb er inmiddels een hekel aan gekregen, gewoon omdat het nooit ophoudt, het is zoveel.



Ik snap ook heel goed dat mijn vriend zich moet geven voor zijn studie en ook een cent wil bijdragen aan ons huis. En ook dat hij dan thuis eigenlijk niet veel meer zin heeft om iets te gaan doen.



Ik kijk er daarentegen telkens naar uit dta hij weer thuis is, dat ik dus weer levendig ben als hij thuis is en ik het eten op tafel kan zetten.



Daarrnaast hebben we maar één auto, die hij altijd heeft. Als ik dus in het weekend iets wil gaan doen, ben ik vaak op anderen aangewezen. Of moet ik in mijn eentje gaan.

Ik heb wel een goede vriendin, maar die zit momenteel overspannen thuis. Daarnaast nog wel wat vriendinnen, maar daar kan en wil ik dit soort dingen niet mee delen.

Ik voel me eigenlijk vaak zo eenzaam. Ik zie ook echt niet hoe ik dit kan aanpakken.



Ik kan in de zomer 2 mooie reizen gaan maken en dat staat eigenlijk al vast, maar op het moment heb ik er echt allemaal geen zin meer in.



En als klap op de vuurpijl gaat echt werkelijk iedereen om mij heen trouwen, behalve wij dus. En als er één ding is dat ik echt zo ontzettend graag wil...

En dan zegt mijn vriend: nou, wacht nog maar even want dat gaat nog wel even duren. Maar goed, doms dan is hij dus wel over kindernamen en trouwringen enzo bezig. Ik wordt echt van hot naar her geslingerd en wil gewoon eigenlijk weten waar ik aan toe ben. Ik kan echt niet nog 2 jaar wachten op een aanzoek. Dat is een van de dingen waar ik me gewoon nu zielsongelukkig door voel.



Echt waar, ik kan er echt niet meer tegen. Het enige wat ik nog lijk te kunnen is janken.

Moet ik nu die overspannen vriendin (die inmiddels ook verloofd is) toch maar bellen/mailen of moet ik maar zelf hiermee rond blijven lopen. Ik weet het echt niet meer.



Een lichtpuntje aan de heldere hemel is dat mijn vriend in maart klaar is met stages en dan ook meer thuis is. We hebben ook een klein weekje weg geboekt nara Sicilie in april, maar ik durf nog niet eens te hopen dat er dan een aanzoek ofzo komt.



Pff... help???
Hou van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
@ Chocotime. Je hebt gelijk. Zo is het wel.



@ Paloma: het gaat om de bevestiging, zoals ik al hierboven ergens schreef. Het is nogal een beladen onderwerp bij ons. Het is absoluut niet zo dat hij na zijn studie helemaal los wil. Hij zegt juist dat als hij klaar is, in ieder geval tijd heeft om alle klussen in huis te doen. En 'dat als ik terug kom van Afrika de tuin helemaal in orde is'. Het zijn allemaal niet zo'n grote klussen, maar wel nog een aantal.

Ik heb er ook vertrouwen in dat hij dit doet. Zeker als ik weg ben, want dat vind hij dan leuk om me mee te verrassen.



Het vervelend mbt dat aanzoek is dat hij het er wel soms over heeft. Weet je, het makat niet uit of het morgen of volgend jaar komt, maar hij moet me niet zo heen en weer slingeren. Dat kunnen mijn hormonen niet aan.



Voorbeeld: Eergisteren start hij een 'geheim' potje (met enkele honderden euro's kerstgeld) zodat ik niet kan zien wanneer hij geld van de rekening haalt... (en dat was absoluut gericht op ene verlovingsring en aanzoek, geen twijfel over mogelijk.) Maar gisteren vertellen mijn broertje en vriendin dat ze gaan trouwen en dan is het opeens: nou, maak je maar geen illusies, wacht nog maar even. Snappie.

Het gata niet om het aanzoek zelf, het gaat om de emotionele schommelingen die hij opwekt bij mij. Ik hou van zekerheid en nu heb ik het dus zelf niet in de hand. (en dat weet hij maar al te goed)



@ Chardonnay: hij werkt zo'n 10 uur betaald bij baas, zo'n 40 uur als stage in ander bedrijf, + 10 uur school, + 10 uur scriptie, + alle kopzorgen die daarmee gepaard gaan buiten de werkuren, opgeteld kom je uit op 24/7

En dat is heel frustrerend als je van die 70+? uur er maar 10 (onder)betaald krijgt.
Hou van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Chocotime, wat betreft dat reizen. Dat weekje Sicilie in april is alleen geboekt zodat we dan weg zijn en we tijd voor elkaar hebben, want dat hebben we thuis dus veel te weinig.



Ik moet zeggen dat het aardig oplucht om van anderen te horen hoe jullie erover denken. Dat zet me weer een beetje terug op aarde. Waar is mijn girlpower gebleven?
Hou van jezelf.
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 10:07:

Ja, een huishoudster zou ik echt wel fijn vinden. Al komt ze een keertje per maand. Maar dat wil mijn vriend dus niet.

Haha, en dat pik jij?

Lekkere profiteur die vriend van jou. Jij ligt krom omdat je zijn onderhoud moet betalen en dan wil ie jou nog verbieden om 'n huishoudster te nemen van notabene je eigen inkomsten?

Die is gek!

Als ik jou was zou ik eieren voor m'n geld kiezen wat deze relatie betreft. Hij leeft op jouw zak en je moet nog maar afwachten of je dat in de toekomst terug krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Waarom open je 3 weken geleden al precies hetzelfde topic? Daar is toen ook best veel op gereageerd, dus lijkt me dit niet zo veel toevoegen.



Daarnaast heb je 3 dagen geleden ook al een topic geopend over de trouwlocatie voor jullie huwelijk in de regio waar jullie elkaar hebben leren kennen. Waarom? Aangezien er geen trouwplannen zijn.



Ik wilde ook graag trouwen en vriend toen nog niet. Maar pushen heeft geen enkele zin en geen enkele waarde mocht hij daardoor toch overstag gaan. Trouwen doe je omdat je het beide leuk moet vinden. En dan wanneer je het niet verwacht zul je zien dat je toch ineens gevraagd wordt. Je hoopt nu dat je in Sicilië gevraagd. En denk dat je complete vakantie verpest is wanneer blijkt dat hij je niet vraagt. Reken daar dus niet op.
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft die huishoudster... ik heb een paar maanden geleden al eens gepolst bij mijn buurvrouw naar haar huishoudster. Daar klop ik dus morgen mooi even aan met de vraag naar haar telefoonnr. :D

Dan heb ik in ieder geval weer een schoon huis. Dat is alvast een wroeging minder.
Hou van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt geregeld dat hij in januari niet op zaterdag gaat werken, maar dan moet hij het huishouden doen?!



Kom op, je hebt al zo weinig c.q. geen tijd samen, laat die ramen dan lekker ongelapt en het stof op de kast: ga iets léuks doen samen! Lekker ontspannen naar de sauna oid, iets waar jullie allebei plezier van hebben.

Want met 'je bent vrij dus ga je de zolder maar opruimen/hele huis stofzuigen/keukenkastjes opruimen' daar komt niet echt romantiek (en dat eventuele aanzoek wat je niet per sé wilt maar toch eigenlijk wel weer want hij heeft een potje voor een verlovingsring..) van.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, waarom draait hij zoveel uren dan? Een normaal blok op school is toch eigenlijk nooit meer dan 40 uur per week? Hij probeert dan zeker meerdere dingen tegelijk af te ronden.



Als je die onzekerheid niet fijn vindt dan kan hij daar wel rekening mee houden vind ik. Voor hem zijn het geintjes maar als dat zo'n impact heeft is het niet leuk meer. Misschien nog duidelijker zijn tegen hem?
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
Alle reacties Link kopieren
quote:juniper8 schreef op 27 december 2009 @ 10:19:

Waarom open je 3 weken geleden al precies hetzelfde topic? Daar is toen ook best veel op gereageerd, dus lijkt me dit niet zo veel toevoegen.



Daarnaast heb je 3 dagen geleden ook al een topic geopend over de trouwlocatie voor jullie huwelijk in de regio waar jullie elkaar hebben leren kennen. Waarom? Aangezien er geen trouwplannen zijn.



Ik wilde ook graag trouwen en vriend toen nog niet. Maar pushen heeft geen enkele zin en geen enkele waarde mocht hij daardoor toch overstag gaan. Trouwen doe je omdat je het beide leuk moet vinden. En dan wanneer je het niet verwacht zul je zien dat je toch ineens gevraagd wordt. Je hoopt nu dat je in Sicilië gevraagd. En denk dat je complete vakantie verpest is wanneer blijkt dat hij je niet vraagt. Reken daar dus niet op.



Juniper, het topic van 3 weken geleden is zo goed als dood. Voor mijn gevoel was dat een ander topic. Komt redelijk dicht in de buurt. Ik heb het nu op deze pijler geprobeerd omdat ik nu erachter ben dat het aan mijn psyche ligt. Bovendien hoef ik me daar eigenlijk voor te verantwoorden.

Het feit dat ik me nu alweer iets prettiger voel dan een uur geleden zegt al genoeg.



De trouwlocatie is voor mijn (overspannen) vriendin. (en stiekem ook een beetje alvast leuk om zelf rond te neuzen)



Ik hoop stiekem wel dat ik in Siclie gevraagd wordt, maar ik weet in mijn achterhoofd wel beter. Dat neemt niet weg dat het heerlijk zal zijn om weer even tijd voor elkaar te hebben in Sicilie. Maar het is goed dat je me erop attendeert. Er zijn zoveel momenten waarop hij het zou kunnen vragen. Ik denk zelfs dat het voor mij ooit uit de hemel zal vallen, want zo is hij wel. Sicilie is voor hem veel te voordehandliggend, dat zou al één reden zijn om het niet te doen. Afgezien van al het andere.
Hou van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Goed dat je een huishoudster neemt hoor! Jij werkt er inderdaad ook voor, dus jij betaalt de kosten. Hij doet het er maar mee! En dat geeft jullie kans om die zaterdagen leuk te besteden
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
Alle reacties Link kopieren
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 10:24:

[...]



Ik hoop stiekem wel dat ik in Siclie gevraagd wordt, maar ik weet in mijn achterhoofd wel beter. Dat neemt niet weg dat het heerlijk zal zijn om weer even tijd voor elkaar te hebben in Sicilie. Maar het is goed dat je me erop attendeert. Er zijn zoveel momenten waarop hij het zou kunnen vragen. Ik denk zelfs dat het voor mij ooit uit de hemel zal vallen, want zo is hij wel. Sicilie is voor hem veel te voordehandliggend, dat zou al één reden zijn om het niet te doen. Afgezien van al het andere.Stop met je gefocus op een aanzoek/trouwerij/verlovingsring/trouwlocatie. Alles wat hij zegt/doet/laat zie jij door trouw-geile ogen. En dat wordt er dan allemaal niet leuker en ontspannender door...
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 10:16:

Voorbeeld: Eergisteren start hij een 'geheim' potje (met enkele honderden euro's kerstgeld) zodat ik niet kan zien wanneer hij geld van de rekening haalt... (en dat was absoluut gericht op ene verlovingsring en aanzoek, geen twijfel over mogelijk.) Maar gisteren vertellen mijn broertje en vriendin dat ze gaan trouwen en dan is het opeens: nou, maak je maar geen illusies, wacht nog maar even. Snappie.Ik snappie het wel - ben alleen bang dat jij het niet zo snappie. Hoe bedoel je geheim potje met enkele honderden euro's Kerst geld voor in het geheim kopen van een verlovingsring? Zodat jij niet kan zien wanneer hij geld van de rekening haalt?! Hij is 28 jaar, heeft een betaalde baan van 10 uur per week, studeert, krijgt studiefinanciering (maar bouwt tegelijkertijd een studieschuld op?), jij werkt de benen onder je lijf vandaan, jij wilt een schoonmaakster maar je vriend wil dat niet en hij gaat in het geheim sparen. Van wie z'n geld gaat hij sparen?. En jij wil trouwen met deze man? Waarom? Ik zou eerst maar eens een oogje in het zeil gaan houden voor wat betreft je financiën. Snappie?
Alle reacties Link kopieren
Vroegah, had ik een vriendin, die ook zo wanhopig graag een aanzoek wilde. En hij was het vanplan, maar elke keer zei die domme koe:"Nu zou een mooi moment zijn om me te vragen!"

Dat is ongeveer 3x gebeurd. Uiteindelijk heeft hij haar nooit een aanzoek gedaan....
Alle reacties Link kopieren
Het is wel belangrijk dat je echt ingesteld bent op het niet krijgen van een aanzoek op vakantie. Inderdaad grote kans dat hij het dan juist niet zal doen... En het is niet leuk voor de stemming als jij vol verwachting daar rond loopt en dus teleurgesteld wordt. Gewoon genieten van de tijd die je samen hebt en dat aanzoek komt wel een keer.
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
Alle reacties Link kopieren
trouw-geile ogen
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, zit dit topic en de posts van Domo84 met verbazing te lezen.. Dat er nog zulke onge-emancipeerde en afhankelijke vrouwen bestaan..!!? Als man was ik allang weggerend. Hoewel in drukke tijden is zo'n ding dat alles voor je doet en zorgt voor je eten/geld wel erg handig, dus zal die je vast nog wel even aan het lijntje houden.
Alle reacties Link kopieren
@Himalaya. Er zal vast en zeker leuke dingen gedaan wordne op de zaterdagen. Maar aan wassen en boodschappen ontkom je niet... maar boodschappen samen doen vind ik leuk, dus dat is geen probleem. Haha, er wordt zeer zeker niet gestoft, gelapd, gezogen en gepoetst op die zaterdagen. Daar zijn ze veel te waardevol voor. Maar een handje hulp bij het ophangen en opvouwen van de was is niet verkeerd, toch?



@ Chocotime: hij probeert niets tegelijk te doen. Zo zit zijn opleiding in elkaar. Hij heeft zelf geen recht op kerst- en carnavalsvakantie. Alleen de 25e dec en 1 jan. heeft hij 'vrij'. Maar dan moet er dus worden geevalueerd en nieuwe leerdoelen wordne geschreven voor de volgende week. Hij zit nu ook alweer vanalles te doen voor school terwijl hij om 2 uur (in de sauna) moet gaan werken.

Dus tja. Maar ik weet ook nog wel van mijn afstudeertijd dat mijn hoofd ook bomvol zat en ik tegen een burnout aan zat van alle stress.

En die 10 uur werken heeft hij zichzelf opgelegd om toch nog een financieel steentje bij te dragen aan onze lasten.



Weet je, de onzekerheid is zo klote. Maar ik ben zo bang dat ik de waarheid ook niet wil weten... stel het is waar wat hij zegt, dat ik 30 ben als ik trouw. Dat is nog 5 jaar! En kinderen dan? Ik wil echt niet pas op mijn 32e of 33e mijn eerste kind krijgen.

Maar goed, ik ben inmiddels 4 jaar klaar met studeren en doe mijn ding, hij begint pas aan die fase als hij klaar is. Gevoelsmatig ligt hij dus gewoon achter op mij. Ik ga te snel voor hem. Hij zegt ook: ik hobbel vaak alleen maar achter jou aan.

Dat is natuurlijk heel vervelend voor hem. Maar hij remt me al in veel dingen af, dus dan vind ik dat hij ook soms maar achter me aan moet hobbelen. Het is geven en nemen he.
Hou van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Pilous, nogmaals. Het gaat niet om dat aanzoek.

Waar het wel om gaat: de bevestiging dat hij voor mij kiest. En het allerbelangrijkste dat we weer een normaal leven krijgen waarin een weekend bestaat.
Hou van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Je bent enorm in de slachtoffer rol geschoten hier. Tel je zegeningen eens zou ik zeggen.



Maar goed wil je advies: Ga dan eens letterlijk op papier zetten wanneer je wél tevreden bent en ga dat bespreken en maak daar harde en duidelijke afspraken over. Zet die desnoods in de agenda of plan het ruim van te voren zodat hij weet waar hij aan toe is en daar rekening mee kan houden. Want dit is te vaag. Hij is er nooit, we doen nooit wat samen bla, bla, bla, zeur, zeur, zeur, daar kun je als vriend ook niks mee. Wordt concreet en schrijf op wanneer je wel blij bent. Dat wil ook zeggen dat je opschrijft wanneer je gelukkig bent in je ééntje. Want wat niet kan, kan gewoon niet. Als hij het te druk heeft dan is het jammer, dan moet je zorgen dat je in je eentje blij wordt.



En over dat trouwen begin ik al helemaal niet. Trouwen kost alleen maar heel veel geld voor 1 dagje en voegt helemaal niks toe aan je relatie. Vraag je nu maar eens eerlijk af waarom je zo nodig wilt trouwen? Zodat je weer aandacht krijgt van de omgeving? Zodat je wat leuks te doen hebt? Zodat je dat samen met je vriend kan plannen en dus hoopt meer samen te kunnen doen? Geloof me maar, dat kun je dan dus ook in je eentje gaan zitten regelen als hij het nu zo druk heeft.



Want waarom wil je zo nodig trouwen???????



Je moet je eigen instelling en levenswijze en verwachtingen dus veranderen en niet continue lopen wijzen naar je vriend en zeggen hoe zielig je wel niet bent. JIJ bepaald je eigen geluk en verdriet, niemand anders.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
Alle reacties Link kopieren
Waarom heb je die bevestiging dan nodig? Ik hoef niet zo nodig een aanzoek van mijn vriend te hebben, om te weten dat hij stapel gek op mij is. En je weet dat je ook kinderen kunt nemen/krijgen zonder te trouwen?
Alle reacties Link kopieren
Is jouw vriend ook 25? Dan snap ik wel dat hij nog niet wil trouwen. Mén, na mijn 25ste heb ik 3 relaties gehad (ben nu midden dertig). Misschien weet jouw vriend nog helemaal niet zeker dat jij de vrouw van zijn leven bent.
Alle reacties Link kopieren
En waarom is die bevestiging zo belangrijk? Omdat je stiekem bang bent dat hij je straks als hij een eigen leven met goede baan en eigen inkomen heeft hij jou als aan baksteen laat vallen?
Alle reacties Link kopieren
Het is wel geven en nemen in een relatie, maar trouwen en kinderen krijgen moet je pas echt doen als je er klaar voor bent. Ik vind dat eigenlijk geen dingen waarin je toe moet geven als je dat zelf nog niet wilt. Overigens kun je ook kinderen krijgen zonder eerst te trouwen, niet alles hoeft volgens het boekje En op je 32e een kind krijgen is toch prima? Waarom zo'n haast?



Life is what happens to you while you're busy making other plans... Je kunt niet alles plannen, relax en leef wat meer bij de dag.
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
Alle reacties Link kopieren
Als ik niet geemancipeerd zou zijn, waarom zorg ik dan voor praktisch alle inkomsten? Hobbelt hij achter mij aan ipv ik achter hem...



Het is gewoon een periode die overbrugd moet worden. En dat heeft niets met emancipatie te maken.



Ik zou zo uit deze relatie kunnen stappen, financieel gezien. Helaas staat mij een hele hoop liefde in de weg. Behalve die liefde heb ik geen enkele afhankelijkheid van hem. Andersom is het het tegenovergestelde.



Ik zou gewoon willen dat we weer wat meer tijd voor elkaar hebben en dat ons leven vooruitgaat ipv stilstaat. Voor mijn (ons) gevoel staan we al vier jaar stil omdat je zo gebonden bent aan die opleiding. En als je je er maar een beetje tegen verzet, dan krijg wat van die lullige leraren die met stomme regels gaan smijten alsof ze zelf nooit student zijn geweest.
Hou van jezelf.
Alle reacties Link kopieren
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 10:32:

Weet je, de onzekerheid is zo klote. Maar ik ben zo bang dat ik de waarheid ook niet wil weten... stel het is waar wat hij zegt, dat ik 30 ben als ik trouw. Dat is nog 5 jaar! En kinderen dan? Ik wil echt niet pas op mijn 32e of 33e mijn eerste kind krijgen.

Maar goed, ik ben inmiddels 4 jaar klaar met studeren en doe mijn ding, hij begint pas aan die fase als hij klaar is. Gevoelsmatig ligt hij dus gewoon achter op mij. Ik ga te snel voor hem. Hij zegt ook: ik hobbel vaak alleen maar achter jou aan.

Dat is natuurlijk heel vervelend voor hem. Maar hij remt me al in veel dingen af, dus dan vind ik dat hij ook soms maar achter me aan moet hobbelen. Het is geven en nemen he.



Hahaha en jij denkt dat trouwen zekerheid geeft. Meid, wake up zeg. Schijnzekerheid is dat. Weet je hoe snel je kunt scheiden? Beetje naief ben je wel.



En je bent pas 25? En je wilt niet pás trouwen als je 30 bent en al helemaal niet als je 32 moeder worden? Wat een verkeerd beeld heb jij zeg, wat is daar mis mee?. En mijn god, wat heb je alles al uitgestippeld. Té veel, veel te veel. Neem het leven zoals het komt en de wereld draait nu eenmaal niet om jou. Niet zo lopen zeuren en maak er wat van.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 10:32:

En die 10 uur werken heeft hij zichzelf opgelegd om toch nog een financieel steentje bij te dragen aan onze lasten.



Gevoelsmatig ligt hij dus gewoon achter op mij. Ik ga te snel voor hem. Hij zegt ook: ik hobbel vaak alleen maar achter jou aan.

Dat is natuurlijk heel vervelend voor hem. Maar hij remt me al in veel dingen af, dus dan vind ik dat hij ook soms maar achter me aan moet hobbelen. Het is geven en nemen he.



Dat is heel lief van hem dat hij 10 uur per week een betaalde baan heeft, naast zijn 40 uur onbetaalde stage, maar met die 10 uur verdient hij natuurlijk he-le-maal niets. Daar kan hij misschien een keer boodschappen van doen, en dan houdt het op.



Nee, jij gaat niet te snel voor hem. Hij is 28 jaar en tenzij hij zich aan het specialiseren is, loopt hij ver achter. Wie gaat nu 40 uur onbetaalde stage lopen? Bij wat voor studie doe je dat?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven