Psyche
alle pijlers
Eenzaam?!
zondag 27 december 2009 om 09:16
Hey meiden,
Ben eigenlijk nog nooit op dit deel van het forum geweest. Maar na lang strubbelen, denk ik dat ik achter mijn probleem ben.
Zal eerst mijn situatie even uitleggen. Heb een vriend, maar die is 7 dagen per week weg ivm studie en werk. Als hij wel thuis is, wil hij niks doen en zit altijd met de laptop op de bank of voor de tv en dan valt hij in slaap en zit ik dus alweer alleen te kijken.
Ik werk, 4 a 5 dagen per week en 1 avond. Daarnaast komt alles thuis op mij neer: huishouden (álles), koken, opruimen, auto en alles wat daarbij komt kijken, klussen (we zijn een jaar geleden verhuisd en hebben nog flink wat te klussen).
Maar, ik kan me er niet meer voor geven. Ik heb echt nergens meer zin in. Omdat ik echt alles in mijn eentje moet doen. Het hoognodige zoals koken, wassen en afwassen doe ik nog en soms het huis poetsen, maar ik heb er inmiddels een hekel aan gekregen, gewoon omdat het nooit ophoudt, het is zoveel.
Ik snap ook heel goed dat mijn vriend zich moet geven voor zijn studie en ook een cent wil bijdragen aan ons huis. En ook dat hij dan thuis eigenlijk niet veel meer zin heeft om iets te gaan doen.
Ik kijk er daarentegen telkens naar uit dta hij weer thuis is, dat ik dus weer levendig ben als hij thuis is en ik het eten op tafel kan zetten.
Daarrnaast hebben we maar één auto, die hij altijd heeft. Als ik dus in het weekend iets wil gaan doen, ben ik vaak op anderen aangewezen. Of moet ik in mijn eentje gaan.
Ik heb wel een goede vriendin, maar die zit momenteel overspannen thuis. Daarnaast nog wel wat vriendinnen, maar daar kan en wil ik dit soort dingen niet mee delen.
Ik voel me eigenlijk vaak zo eenzaam. Ik zie ook echt niet hoe ik dit kan aanpakken.
Ik kan in de zomer 2 mooie reizen gaan maken en dat staat eigenlijk al vast, maar op het moment heb ik er echt allemaal geen zin meer in.
En als klap op de vuurpijl gaat echt werkelijk iedereen om mij heen trouwen, behalve wij dus. En als er één ding is dat ik echt zo ontzettend graag wil...
En dan zegt mijn vriend: nou, wacht nog maar even want dat gaat nog wel even duren. Maar goed, doms dan is hij dus wel over kindernamen en trouwringen enzo bezig. Ik wordt echt van hot naar her geslingerd en wil gewoon eigenlijk weten waar ik aan toe ben. Ik kan echt niet nog 2 jaar wachten op een aanzoek. Dat is een van de dingen waar ik me gewoon nu zielsongelukkig door voel.
Echt waar, ik kan er echt niet meer tegen. Het enige wat ik nog lijk te kunnen is janken.
Moet ik nu die overspannen vriendin (die inmiddels ook verloofd is) toch maar bellen/mailen of moet ik maar zelf hiermee rond blijven lopen. Ik weet het echt niet meer.
Een lichtpuntje aan de heldere hemel is dat mijn vriend in maart klaar is met stages en dan ook meer thuis is. We hebben ook een klein weekje weg geboekt nara Sicilie in april, maar ik durf nog niet eens te hopen dat er dan een aanzoek ofzo komt.
Pff... help???
Ben eigenlijk nog nooit op dit deel van het forum geweest. Maar na lang strubbelen, denk ik dat ik achter mijn probleem ben.
Zal eerst mijn situatie even uitleggen. Heb een vriend, maar die is 7 dagen per week weg ivm studie en werk. Als hij wel thuis is, wil hij niks doen en zit altijd met de laptop op de bank of voor de tv en dan valt hij in slaap en zit ik dus alweer alleen te kijken.
Ik werk, 4 a 5 dagen per week en 1 avond. Daarnaast komt alles thuis op mij neer: huishouden (álles), koken, opruimen, auto en alles wat daarbij komt kijken, klussen (we zijn een jaar geleden verhuisd en hebben nog flink wat te klussen).
Maar, ik kan me er niet meer voor geven. Ik heb echt nergens meer zin in. Omdat ik echt alles in mijn eentje moet doen. Het hoognodige zoals koken, wassen en afwassen doe ik nog en soms het huis poetsen, maar ik heb er inmiddels een hekel aan gekregen, gewoon omdat het nooit ophoudt, het is zoveel.
Ik snap ook heel goed dat mijn vriend zich moet geven voor zijn studie en ook een cent wil bijdragen aan ons huis. En ook dat hij dan thuis eigenlijk niet veel meer zin heeft om iets te gaan doen.
Ik kijk er daarentegen telkens naar uit dta hij weer thuis is, dat ik dus weer levendig ben als hij thuis is en ik het eten op tafel kan zetten.
Daarrnaast hebben we maar één auto, die hij altijd heeft. Als ik dus in het weekend iets wil gaan doen, ben ik vaak op anderen aangewezen. Of moet ik in mijn eentje gaan.
Ik heb wel een goede vriendin, maar die zit momenteel overspannen thuis. Daarnaast nog wel wat vriendinnen, maar daar kan en wil ik dit soort dingen niet mee delen.
Ik voel me eigenlijk vaak zo eenzaam. Ik zie ook echt niet hoe ik dit kan aanpakken.
Ik kan in de zomer 2 mooie reizen gaan maken en dat staat eigenlijk al vast, maar op het moment heb ik er echt allemaal geen zin meer in.
En als klap op de vuurpijl gaat echt werkelijk iedereen om mij heen trouwen, behalve wij dus. En als er één ding is dat ik echt zo ontzettend graag wil...
En dan zegt mijn vriend: nou, wacht nog maar even want dat gaat nog wel even duren. Maar goed, doms dan is hij dus wel over kindernamen en trouwringen enzo bezig. Ik wordt echt van hot naar her geslingerd en wil gewoon eigenlijk weten waar ik aan toe ben. Ik kan echt niet nog 2 jaar wachten op een aanzoek. Dat is een van de dingen waar ik me gewoon nu zielsongelukkig door voel.
Echt waar, ik kan er echt niet meer tegen. Het enige wat ik nog lijk te kunnen is janken.
Moet ik nu die overspannen vriendin (die inmiddels ook verloofd is) toch maar bellen/mailen of moet ik maar zelf hiermee rond blijven lopen. Ik weet het echt niet meer.
Een lichtpuntje aan de heldere hemel is dat mijn vriend in maart klaar is met stages en dan ook meer thuis is. We hebben ook een klein weekje weg geboekt nara Sicilie in april, maar ik durf nog niet eens te hopen dat er dan een aanzoek ofzo komt.
Pff... help???
Hou van jezelf.
zondag 27 december 2009 om 11:04
quote:elninjoo schreef op 27 december 2009 @ 10:59:
[...]
In alles wat TO schrijft proef je de deadline van haar rammelende eierstokken. Zo zonde als je door zo'n dwangmatig (biologisch gestuurd) iets van het leven wordt afgehouden. Ipv van het leven te genieten investeert ze in deze relatie met als doel: kinderen baren. Wat nu als die man haar lekker gebruikt gedurende zijn studie, maar later 'n goeie baan heeft geen behoefte meer heeft aan deze vrouw met haar nu al tikkende klok? Dan kan TO weer van voor af aan beginnen. En als ze haar leven on hold heeft gezet ipv NU te genieten (o.a. van die reizen) dan is dit toch verloren tijd geweest?
Ik ben het helemaal niet eens dat je haar rammelende eierstokken hier doorheen lees. Je leest wel duidelijk dat ze zich te afhankelijk opstelt, nog niet volwassen is en dat ze een schijnveiligheid zoekt die je NOOIT vind. Trouwen, kinderen krijgen, meer tijd voor elkaar, investeren dmv financiering van een studie enz enz geven je ook nooit de veiligheid dat hij bij je zal blijven. En dát is iets wat ze moet beseffen. Dat ze zelf gelukkig moet gaan worden en dat ze ze dat niet moeten laten afhangen van een vriend.
Ik ben het wel met je eens dat ze moet gaan genieten van die reizen en daar niet zo over moet zeuren
TO: Wees uberhaupt maar blij dat je die reizen kan gaan maken. Zeker met dat drukke schema van je vriend.
[...]
In alles wat TO schrijft proef je de deadline van haar rammelende eierstokken. Zo zonde als je door zo'n dwangmatig (biologisch gestuurd) iets van het leven wordt afgehouden. Ipv van het leven te genieten investeert ze in deze relatie met als doel: kinderen baren. Wat nu als die man haar lekker gebruikt gedurende zijn studie, maar later 'n goeie baan heeft geen behoefte meer heeft aan deze vrouw met haar nu al tikkende klok? Dan kan TO weer van voor af aan beginnen. En als ze haar leven on hold heeft gezet ipv NU te genieten (o.a. van die reizen) dan is dit toch verloren tijd geweest?
Ik ben het helemaal niet eens dat je haar rammelende eierstokken hier doorheen lees. Je leest wel duidelijk dat ze zich te afhankelijk opstelt, nog niet volwassen is en dat ze een schijnveiligheid zoekt die je NOOIT vind. Trouwen, kinderen krijgen, meer tijd voor elkaar, investeren dmv financiering van een studie enz enz geven je ook nooit de veiligheid dat hij bij je zal blijven. En dát is iets wat ze moet beseffen. Dat ze zelf gelukkig moet gaan worden en dat ze ze dat niet moeten laten afhangen van een vriend.
Ik ben het wel met je eens dat ze moet gaan genieten van die reizen en daar niet zo over moet zeuren
TO: Wees uberhaupt maar blij dat je die reizen kan gaan maken. Zeker met dat drukke schema van je vriend.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
zondag 27 december 2009 om 11:04
Ik vind die verhouding qua salaris ook wel meevallen hoor. Daar hebben ze samen voor gekozen en over een paar maanden wordt dat in principe gelijk getrokken. Dat hij haar nu gebruikt tijdens haar studie daar ben ik dan ook echt niet van overtuigd. Het kan toch gewoon een drukke periode zijn waarbij dit zo loopt? Het is wel zaak om er zo snel mogelijk verandering in te brengen, en voor TO is het belangrijk om meer van het moment te genieten.
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
zondag 27 december 2009 om 11:05
Hij wordt heen en weer geslingerd in zijn emoties?
Nee hij slingert jou heen en weer.
Hij houdt je aan het lijntje, en laat je lekker spartelen. Een beetje toegeven (ja dat trouwen komt wel en namen bedenken)
en dan alles weer op de lange baan, en zijn eigen prioriteiten. Leuk spelletje voor hem, jij trapt er steeds weer in, en als hij voelt dat hij iets te ver is gegaan, paait hij je weer met dat aanzoek dat nog wel komt. Jij weer blij, hij gaat weer zijn eigen gang, tot de volgende paaitijd
Nee hij slingert jou heen en weer.
Hij houdt je aan het lijntje, en laat je lekker spartelen. Een beetje toegeven (ja dat trouwen komt wel en namen bedenken)
en dan alles weer op de lange baan, en zijn eigen prioriteiten. Leuk spelletje voor hem, jij trapt er steeds weer in, en als hij voelt dat hij iets te ver is gegaan, paait hij je weer met dat aanzoek dat nog wel komt. Jij weer blij, hij gaat weer zijn eigen gang, tot de volgende paaitijd
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 27 december 2009 om 11:17
Paloma, daar ben ik zeer zeker ook blij om. We hebben ooit 1x echt ruzie gehad en dat ging daarover. Hij gooide alle opties dicht en zei dat hij nooit kinderen wilde of wilde trouwen.
Ik heb toen direct aangegeven (waren toen pas 1 jaar bij elkaar ofzo) dat ik dan niet degene was die in zijn toekomstbeeld zou passen. Hij is toen veel gaan nadenken en heeft voor zichzelf besloten dat ik wel de vrouw ben waarmee hij oud wil worden en dat hij in ieder geval de opties open zou houden. Daar hebben we daarna wel vaker over gehad, en uiteindelijk heeft hij wel gezegd dat hij wel wil trouwen en toch ook wel kinderen wil.
Ik heb toen direct aangegeven (waren toen pas 1 jaar bij elkaar ofzo) dat ik dan niet degene was die in zijn toekomstbeeld zou passen. Hij is toen veel gaan nadenken en heeft voor zichzelf besloten dat ik wel de vrouw ben waarmee hij oud wil worden en dat hij in ieder geval de opties open zou houden. Daar hebben we daarna wel vaker over gehad, en uiteindelijk heeft hij wel gezegd dat hij wel wil trouwen en toch ook wel kinderen wil.
Hou van jezelf.
zondag 27 december 2009 om 11:19
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 11:17:
Paloma, daar ben ik zeer zeker ook blij om. We hebben ooit 1x echt ruzie gehad en dat ging daarover. Hij gooide alle opties dicht en zei dat hij nooit kinderen wilde of wilde trouwen.
Ik heb toen direct aangegeven (waren toen pas 1 jaar bij elkaar ofzo) dat ik dan niet degene was die in zijn toekomstbeeld zou passen. Hij is toen veel gaan nadenken en heeft voor zichzelf besloten dat ik wel de vrouw ben waarmee hij oud wil worden en dat hij in ieder geval de opties open zou houden. Daar hebben we daarna wel vaker over gehad, en uiteindelijk heeft hij wel gezegd dat hij wel wil trouwen en toch ook wel kinderen wil.Het zijn slechts woorden. Als puntje bij paaltje komt moet je nog maar afwachten of hij het echt meende of dat hij je nu gewoon aan 't lijntje houdt omdat ie het wel makkelijk vindt zo.
Paloma, daar ben ik zeer zeker ook blij om. We hebben ooit 1x echt ruzie gehad en dat ging daarover. Hij gooide alle opties dicht en zei dat hij nooit kinderen wilde of wilde trouwen.
Ik heb toen direct aangegeven (waren toen pas 1 jaar bij elkaar ofzo) dat ik dan niet degene was die in zijn toekomstbeeld zou passen. Hij is toen veel gaan nadenken en heeft voor zichzelf besloten dat ik wel de vrouw ben waarmee hij oud wil worden en dat hij in ieder geval de opties open zou houden. Daar hebben we daarna wel vaker over gehad, en uiteindelijk heeft hij wel gezegd dat hij wel wil trouwen en toch ook wel kinderen wil.Het zijn slechts woorden. Als puntje bij paaltje komt moet je nog maar afwachten of hij het echt meende of dat hij je nu gewoon aan 't lijntje houdt omdat ie het wel makkelijk vindt zo.
zondag 27 december 2009 om 11:22
Hij volgt nu een hbostudie en dara ben ik met recht trots op. Palermo, daar is niets mis mee. SOmmige mensen hebben nu eenmaal een langere weg nodig.
En sommige mensen worden helaas niet van thuis uit genoeg gestimuleert om dingen te doen en komen daar pas later achter. Bovendien heeft hij een zwaar arbeidsgerelateerd ingeval gehad waardoor hij vertraging heeft opgelopen en ene jaar in het buitenland gewerkt dat niemand hem ooit meer afpakt.
Hij wil hierna wel nog in deeltijd gaan specialiseren, en daar sta ik volledig achter. Maar dan hebben we in ieder geval de weekenden samen.
Wat betreft mijn eierstokken, die staan nog behoorlijk stil. Het enige waar ik voor wil waken is dat ik niet nog 8 tot misschien 10 jaar moet gaan wachten. Dan rammelen ze wel al ja!
En sommige mensen worden helaas niet van thuis uit genoeg gestimuleert om dingen te doen en komen daar pas later achter. Bovendien heeft hij een zwaar arbeidsgerelateerd ingeval gehad waardoor hij vertraging heeft opgelopen en ene jaar in het buitenland gewerkt dat niemand hem ooit meer afpakt.
Hij wil hierna wel nog in deeltijd gaan specialiseren, en daar sta ik volledig achter. Maar dan hebben we in ieder geval de weekenden samen.
Wat betreft mijn eierstokken, die staan nog behoorlijk stil. Het enige waar ik voor wil waken is dat ik niet nog 8 tot misschien 10 jaar moet gaan wachten. Dan rammelen ze wel al ja!
Hou van jezelf.
zondag 27 december 2009 om 11:22
zondag 27 december 2009 om 11:26
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 11:22:
Wat betreft mijn eierstokken, die staan nog behoorlijk stil. Het enige waar ik voor wil waken is dat ik niet nog 8 tot misschien 10 jaar moet gaan wachten. Dan rammelen ze wel al ja!Als je je leven er op inricht om kost wat 't kost binnen 8 jaar kinderen te nemen, dan noem ik dat rammelende eierstokken. Je moet er voor waken om de tijd tot deze of 'n andere partner je wilt bevruchten te vergooien met afwachten en sponsoren van deze partner. Deze jaren kun je nooit meer over doen en je weet niet of je toekomstplan met al dan niet deze partner in vervulling gaat.
Wat betreft mijn eierstokken, die staan nog behoorlijk stil. Het enige waar ik voor wil waken is dat ik niet nog 8 tot misschien 10 jaar moet gaan wachten. Dan rammelen ze wel al ja!Als je je leven er op inricht om kost wat 't kost binnen 8 jaar kinderen te nemen, dan noem ik dat rammelende eierstokken. Je moet er voor waken om de tijd tot deze of 'n andere partner je wilt bevruchten te vergooien met afwachten en sponsoren van deze partner. Deze jaren kun je nooit meer over doen en je weet niet of je toekomstplan met al dan niet deze partner in vervulling gaat.
zondag 27 december 2009 om 11:27
Genoeg over rammelende eierstokken en aanzoeken, want dat wordt wel heel erg uit zijn verband getrokken en dat is eigenlijk helemaal mijn probleem niet.
Mijn probleem is dat we gewoon veel te weinig tijd voor elkaar hebben. Heeft iemand (Jeej Choco, naast de huishoudster!) nog goede ideeen of tips om de komende 3 maanden wat meer we-time te hebben?!
Heb net toch maar mijn vriendin gesmst en die komt vanmiddag even langs... met de woorden: I know your feelings. Zij heeft een jaar geleden in hetzelfde schuitje gezeten.
Erg fijn dus om een live luisterend oor te hebben.
Denk dat we maar ff een lekkere kop thee zetten en een rl koekjes erbij nemen.
Heb vriendlief gevraagd of hij dinsdagavond naar de film wil en een hapje eten. Hij heeft woensdag een dagje thuis (scriptie), dus dan hoeven we niet persé vroeg op. Wordt wel leuk.
Volgens mij loopt overigens ook die optimel-actie af deze week. Dus misschien kan ik daar nog snel een leuk sauna-arrangementje op regelen. en dan zijn we alweer een maandje verder. hopenlijk.
Hoop dat de rollercoaster voorlopig even recht blijft rijden en het eind snel in zicht komt.
Mijn probleem is dat we gewoon veel te weinig tijd voor elkaar hebben. Heeft iemand (Jeej Choco, naast de huishoudster!) nog goede ideeen of tips om de komende 3 maanden wat meer we-time te hebben?!
Heb net toch maar mijn vriendin gesmst en die komt vanmiddag even langs... met de woorden: I know your feelings. Zij heeft een jaar geleden in hetzelfde schuitje gezeten.
Erg fijn dus om een live luisterend oor te hebben.
Denk dat we maar ff een lekkere kop thee zetten en een rl koekjes erbij nemen.
Heb vriendlief gevraagd of hij dinsdagavond naar de film wil en een hapje eten. Hij heeft woensdag een dagje thuis (scriptie), dus dan hoeven we niet persé vroeg op. Wordt wel leuk.
Volgens mij loopt overigens ook die optimel-actie af deze week. Dus misschien kan ik daar nog snel een leuk sauna-arrangementje op regelen. en dan zijn we alweer een maandje verder. hopenlijk.
Hoop dat de rollercoaster voorlopig even recht blijft rijden en het eind snel in zicht komt.
Hou van jezelf.
zondag 27 december 2009 om 11:30
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 11:27:
Mijn probleem is dat we gewoon veel te weinig tijd voor elkaar hebben. Heeft iemand (Jeej Choco, naast de huishoudster!) nog goede ideeen of tips om de komende 3 maanden wat meer we-time te hebben?!Als hij aan de laatste loodjes van zijn studie bezig is, zou ik 'm die paar maanden juist met rust laten en er zelf lekker (met vriendinnen) op uit trekken.
Mijn probleem is dat we gewoon veel te weinig tijd voor elkaar hebben. Heeft iemand (Jeej Choco, naast de huishoudster!) nog goede ideeen of tips om de komende 3 maanden wat meer we-time te hebben?!Als hij aan de laatste loodjes van zijn studie bezig is, zou ik 'm die paar maanden juist met rust laten en er zelf lekker (met vriendinnen) op uit trekken.
zondag 27 december 2009 om 11:34
quote:Domo84 schreef op 27 december 2009 @ 11:28:
Pilous, hij zegt dat... als hij een leeftijd noemt.
Dan vertel je dat hem, en dan is het aan jou om je er bij neer te leggen of bij hem weg te gaan. Veel meer opties zijn er niet.
Graag gedaan hoor, die tip van de huishoudster (pag 1)
Focus je niet te veel op hem, geef hem de ruimte, ga zelf leuke dingen doen. Dat scheelt de helft. Nog een paar maandjes en dan is het klaar. Dan zal hij hard opzoek moeten naar een nieuwe baan en ook dat gaat frustraties opleveren. Zorg dat hij een vast contract heeft en ga dan pas aan de volgende stap beginnen. Trouwen en kinderen. Niet zeuren, want dat levert weerstand op.
Succes...
Pilous, hij zegt dat... als hij een leeftijd noemt.
Dan vertel je dat hem, en dan is het aan jou om je er bij neer te leggen of bij hem weg te gaan. Veel meer opties zijn er niet.
Graag gedaan hoor, die tip van de huishoudster (pag 1)
Focus je niet te veel op hem, geef hem de ruimte, ga zelf leuke dingen doen. Dat scheelt de helft. Nog een paar maandjes en dan is het klaar. Dan zal hij hard opzoek moeten naar een nieuwe baan en ook dat gaat frustraties opleveren. Zorg dat hij een vast contract heeft en ga dan pas aan de volgende stap beginnen. Trouwen en kinderen. Niet zeuren, want dat levert weerstand op.
Succes...
zondag 27 december 2009 om 11:40
elninjoo, misschien is dat wel maar beter, al zal dat wel heel moeilijk zijn.
Ik weet overigens wel zeker dat hij niet voor de financieen bij mij is, want zijn ouders zouden hem 10x zoveel kunnen steunen, financieel gezien. Hij heeft juist voor de onafhankelijkheid gekozen. Dus het had veel makkelijker gekund. We hebben overigens ook een jaar bij zijn ouders geslapen voordat we gingen samenwonen. Dat was financieel gezien de meest aantrekkelijke positie die je maar kunt hebben dacht ik zo.
Alles wat ik overigens meer verdien gaat op mijn spaarrekening, die staat alleen op mijn naam. Al betalen we daar wel de reizen van, maar mocht het ooit uit gaan, heeft hij niks. Ja, schulden van ons huis (en een diplomaatje meer).
Dus wat dat betreft, kan ik wel zeggen dat hij niet om het geld bij mij is. Want de huishoudelijke pot is gedeeld.
Toen ik een half jaar geleden in een uitkering zat, brachten we evenveel in per maand, en voor die tijd, werkte hij meer omdat zijn studie minder van hem eiste en brachten we ook nagenoeg hetzelfde binnen. Dus eigenlijk is het pas sinds enkele maanden dat de verhouding zo scheef ligt.
Ik weet overigens wel zeker dat hij niet voor de financieen bij mij is, want zijn ouders zouden hem 10x zoveel kunnen steunen, financieel gezien. Hij heeft juist voor de onafhankelijkheid gekozen. Dus het had veel makkelijker gekund. We hebben overigens ook een jaar bij zijn ouders geslapen voordat we gingen samenwonen. Dat was financieel gezien de meest aantrekkelijke positie die je maar kunt hebben dacht ik zo.
Alles wat ik overigens meer verdien gaat op mijn spaarrekening, die staat alleen op mijn naam. Al betalen we daar wel de reizen van, maar mocht het ooit uit gaan, heeft hij niks. Ja, schulden van ons huis (en een diplomaatje meer).
Dus wat dat betreft, kan ik wel zeggen dat hij niet om het geld bij mij is. Want de huishoudelijke pot is gedeeld.
Toen ik een half jaar geleden in een uitkering zat, brachten we evenveel in per maand, en voor die tijd, werkte hij meer omdat zijn studie minder van hem eiste en brachten we ook nagenoeg hetzelfde binnen. Dus eigenlijk is het pas sinds enkele maanden dat de verhouding zo scheef ligt.
Hou van jezelf.
zondag 27 december 2009 om 11:48
quote:
Focus je niet te veel op hem, geef hem de ruimte, ga zelf leuke dingen doen. Dat scheelt de helft. Nog een paar maandjes en dan is het klaar. Dan zal hij hard opzoek moeten naar een nieuwe baan en ook dat gaat frustraties opleveren. Zorg dat hij een vast contract heeft en ga dan pas aan de volgende stap beginnen. Trouwen en kinderen. Niet zeuren, want dat levert weerstand op.
Succes...
Ik weet het, Choco. Maar vanochtend was de dip erg diep. Ik ben blij dat ik hier even heb gepost om mijn gevoelens kwijt te kunnen.
Hij heeft de rust nodig nu. Ik ben er wel erg blij om dat hij in ieder geval ene potje heeft gemaakt en ben ook overtuigd van zijn goede bedoelingen daarmee. Dat geeft alleen al aan dat hij genoeg van me houdt om samen oud te worden. En eigenlijk is dat een heel waardevol iets waar ik blij mee moet zijn.
Ware het niet dat er zoiets als een emotionele rollercoaster bestaat. Gelukkig kan mijn schoonzusje in wording nooit de speciale plek van mij innemen bij mijn moeder. Ik denk dat dat me ook wel heeft laten schrikken gisteren.
Ik moet gewoon nog even sterk zijn en zorgen dat mijn vriend alle steun krijgt om zsm dat diploma binnen te halen. lekker op reis te gaan, eerst alleen en dan samen en daarna wel te zien waar het schip naartoe vaart.
Als we nou iedere week iets kleins, leuks samen plannen, hebben we wel wekelijks onze we-time en is het misschien wat makkelijker om vol te houden.
Focus je niet te veel op hem, geef hem de ruimte, ga zelf leuke dingen doen. Dat scheelt de helft. Nog een paar maandjes en dan is het klaar. Dan zal hij hard opzoek moeten naar een nieuwe baan en ook dat gaat frustraties opleveren. Zorg dat hij een vast contract heeft en ga dan pas aan de volgende stap beginnen. Trouwen en kinderen. Niet zeuren, want dat levert weerstand op.
Succes...
Ik weet het, Choco. Maar vanochtend was de dip erg diep. Ik ben blij dat ik hier even heb gepost om mijn gevoelens kwijt te kunnen.
Hij heeft de rust nodig nu. Ik ben er wel erg blij om dat hij in ieder geval ene potje heeft gemaakt en ben ook overtuigd van zijn goede bedoelingen daarmee. Dat geeft alleen al aan dat hij genoeg van me houdt om samen oud te worden. En eigenlijk is dat een heel waardevol iets waar ik blij mee moet zijn.
Ware het niet dat er zoiets als een emotionele rollercoaster bestaat. Gelukkig kan mijn schoonzusje in wording nooit de speciale plek van mij innemen bij mijn moeder. Ik denk dat dat me ook wel heeft laten schrikken gisteren.
Ik moet gewoon nog even sterk zijn en zorgen dat mijn vriend alle steun krijgt om zsm dat diploma binnen te halen. lekker op reis te gaan, eerst alleen en dan samen en daarna wel te zien waar het schip naartoe vaart.
Als we nou iedere week iets kleins, leuks samen plannen, hebben we wel wekelijks onze we-time en is het misschien wat makkelijker om vol te houden.
Hou van jezelf.
zondag 27 december 2009 om 16:14
Die quote was niet van mij, maar van Pilous Ik ben het wel met de tekst eens, zorg gewoon dat je jezelf vermaakt als je vriend het druk heeft. Tijd voor jullie samen plannen lijkt me een goed idee, want dan weet je waar je aan toe bent en dan heb je iets om naar uit te kijken. Die paar maanden zijn om voordat je het weet!
Nog een waardevolle uitspraak: Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet te genieten....
Nog een waardevolle uitspraak: Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet te genieten....
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
maandag 28 december 2009 om 08:48
quote:chocotime schreef op 27 december 2009 @ 16:14:
Nog een waardevolle uitspraak: Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet te genieten....
Dat klopt helemaal, Choco.
Ik heb gisteren nog even goed met die vriendin gekletst. En we zijn tot de conclusie gekomen dat mannen maar één ding tegelijk kunnen.
Ik denk dat ik hem nu vooral zo moet blijven steunen als de afgelopen 3,5 jaar. In de hoop dat die 3 maanden zo voorbij vliegen. Deze week heb ik zelf al alle dagen volgepland met vriendinnen, dus dat komt goed. En volgende week kan ik weer aan het werk, dus dan ben ik zelf weer druk bezig en gaat de tijd weer wat sneller.
Bedankt iig voor alle raadzame tips.
Nog een waardevolle uitspraak: Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet te genieten....
Dat klopt helemaal, Choco.
Ik heb gisteren nog even goed met die vriendin gekletst. En we zijn tot de conclusie gekomen dat mannen maar één ding tegelijk kunnen.
Ik denk dat ik hem nu vooral zo moet blijven steunen als de afgelopen 3,5 jaar. In de hoop dat die 3 maanden zo voorbij vliegen. Deze week heb ik zelf al alle dagen volgepland met vriendinnen, dus dat komt goed. En volgende week kan ik weer aan het werk, dus dan ben ik zelf weer druk bezig en gaat de tijd weer wat sneller.
Bedankt iig voor alle raadzame tips.
Hou van jezelf.
