
Eind twintiger stress..
zondag 11 december 2016 om 17:43
Als je dit over 5 jaar terugleest dan zal je denken 'heb ik mij hier echt druk over gemaakt'.
*Zit momenteel in hetzelfde schuitje, maar houdt zich voor dat betere tijden echt wel komen en het gras van de buren altijd groener is*
Je hebt diploma's
Je hebt liefdevolle ouders
Je hebt een baan (en in de toekomst komt er echt wel iets beters op je pad)
Je hebt de mogelijkheid om nu te sparen
Je bent gezond
Je hebt een 'eigen' onderkomen, woont niet zoals sommige anderen tot hun dertigste in een studentenhuis met 8 anderen.
*Zit momenteel in hetzelfde schuitje, maar houdt zich voor dat betere tijden echt wel komen en het gras van de buren altijd groener is*
Je hebt diploma's
Je hebt liefdevolle ouders
Je hebt een baan (en in de toekomst komt er echt wel iets beters op je pad)
Je hebt de mogelijkheid om nu te sparen
Je bent gezond
Je hebt een 'eigen' onderkomen, woont niet zoals sommige anderen tot hun dertigste in een studentenhuis met 8 anderen.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
zondag 11 december 2016 om 17:46
Ik ben 43, en als ik kijk wat ik bereikt heb tot nu toe, zou ik het heel graag anders hebben gedaan.
Maar goed, zo is het leven, en er zijn ergere dingen in het leven.
Betreft je baan via het uitzendbureau: grootste probleem zal wel je werkervaring zijn, enige om daar wat aan te doen is om te werken, ook onder je niveau, en blijven solliciteren op banen die voldoen aan jouw niveau.
Succes.
Maar goed, zo is het leven, en er zijn ergere dingen in het leven.
Betreft je baan via het uitzendbureau: grootste probleem zal wel je werkervaring zijn, enige om daar wat aan te doen is om te werken, ook onder je niveau, en blijven solliciteren op banen die voldoen aan jouw niveau.
Succes.
zondag 11 december 2016 om 17:53
quote:pinchos schreef op 11 december 2016 @ 17:48:
Wat gaat er wél goed?
Ehm:
- Ik ben (hopelijk) gezond
- Heb lieve ouders
- Heb een prachtige jeugd gehad.
- Heb een prima plek waar ik nu woon.
Ik besef ook echt wel dat ik echt niet het meest verschrikkelijke leven heb dat er bestaat, en ik ben ook echt wel dankbaar voor de dingen die ik wel heb. Desondanks maak ik mij wel vaak zorgen over de dingen die minder goed gaan in mijn leven.
Het is ook wel even wat anders, omdat ik eigenlijk altijd de wind mee heb gehad in het leven, en dat het nu allemaal even niet lukt is iets wat ik eerlijk gezegd niet zo gewend ben. Daarbij komen er ook wel een aantal andere dingen bij kijken : vrienden die ik veel minder vaak zie, dus daar komt ook weer wat eenzaamheid bij kijken, een niet bestaand liefdesleven, maar wel bepaalde dromen waarvan ik steeds meer begin te twijfelen of ik ze ooit zal realiseren.
Als je jong bent lijkt het allemaal zo vanzelfsprekend : je gaat studeren, je gaat werken, je krijgt een relatie, je koopt een huis en je krijgt kinderen. Ik vergelijk mijzelf nu ook steeds vaker met mijn ouders, die mij kregen toen ze mijn leeftijd nu hebben. Hoewel ik echt nog geen kinderen hoef op mijn 27, voel ik me wel eens een loser als ik zie waar ik nu ben, en dit vergelijk met waar mijn vader was toen hij 27 was.
Wat gaat er wél goed?
Ehm:
- Ik ben (hopelijk) gezond
- Heb lieve ouders
- Heb een prachtige jeugd gehad.
- Heb een prima plek waar ik nu woon.
Ik besef ook echt wel dat ik echt niet het meest verschrikkelijke leven heb dat er bestaat, en ik ben ook echt wel dankbaar voor de dingen die ik wel heb. Desondanks maak ik mij wel vaak zorgen over de dingen die minder goed gaan in mijn leven.
Het is ook wel even wat anders, omdat ik eigenlijk altijd de wind mee heb gehad in het leven, en dat het nu allemaal even niet lukt is iets wat ik eerlijk gezegd niet zo gewend ben. Daarbij komen er ook wel een aantal andere dingen bij kijken : vrienden die ik veel minder vaak zie, dus daar komt ook weer wat eenzaamheid bij kijken, een niet bestaand liefdesleven, maar wel bepaalde dromen waarvan ik steeds meer begin te twijfelen of ik ze ooit zal realiseren.
Als je jong bent lijkt het allemaal zo vanzelfsprekend : je gaat studeren, je gaat werken, je krijgt een relatie, je koopt een huis en je krijgt kinderen. Ik vergelijk mijzelf nu ook steeds vaker met mijn ouders, die mij kregen toen ze mijn leeftijd nu hebben. Hoewel ik echt nog geen kinderen hoef op mijn 27, voel ik me wel eens een loser als ik zie waar ik nu ben, en dit vergelijk met waar mijn vader was toen hij 27 was.
zondag 11 december 2016 om 17:54
quote:violetskies schreef op 11 december 2016 @ 17:43:
Als je dit over 5 jaar terugleest dan zal je denken 'heb ik mij hier echt druk over gemaakt'.
*Zit momenteel in hetzelfde schuitje, maar houdt zich voor dat betere tijden echt wel komen en het gras van de buren altijd groener is*
Je hebt diploma's
Je hebt liefdevolle ouders
Je hebt een baan (en in de toekomst komt er echt wel iets beters op je pad)
Je hebt de mogelijkheid om nu te sparen
Je bent gezond
Je hebt een 'eigen' onderkomen, woont niet zoals sommige anderen tot hun dertigste in een studentenhuis met 8 anderen.Ik hoop het ! Aan zulke berichten heb ik eerlijk gezegd ook gewoon even behoefte haha..
Als je dit over 5 jaar terugleest dan zal je denken 'heb ik mij hier echt druk over gemaakt'.
*Zit momenteel in hetzelfde schuitje, maar houdt zich voor dat betere tijden echt wel komen en het gras van de buren altijd groener is*
Je hebt diploma's
Je hebt liefdevolle ouders
Je hebt een baan (en in de toekomst komt er echt wel iets beters op je pad)
Je hebt de mogelijkheid om nu te sparen
Je bent gezond
Je hebt een 'eigen' onderkomen, woont niet zoals sommige anderen tot hun dertigste in een studentenhuis met 8 anderen.Ik hoop het ! Aan zulke berichten heb ik eerlijk gezegd ook gewoon even behoefte haha..
zondag 11 december 2016 om 17:55
quote:lilalinda schreef op 11 december 2016 @ 17:50:
Wie heeft jou wijsgemaakt, dat het leven leuker is dan dit?
Als ik om me heen kijk, zie ik het bij anderen wel lukken. En natuurlijk : elk huisje heeft zijn kruisje, maar ik denk toch wel eens als ik vrienden hoor die al aan hun tweede lease auto toe zijn, die de week voor kerst met hun vriendin naar Londen gaan en die een leuk appartementje hebben : Waarom kan ik dit niet voor elkaar krijgen?
Het gaat me niet zo zeer om het materialistische, maar wel om het feit dat zij iets presteren waar ik op de een of andere manier niet de (juiste) capaciteiten voor heb. Dat maakt me wel onzeker soms.
Wie heeft jou wijsgemaakt, dat het leven leuker is dan dit?
Als ik om me heen kijk, zie ik het bij anderen wel lukken. En natuurlijk : elk huisje heeft zijn kruisje, maar ik denk toch wel eens als ik vrienden hoor die al aan hun tweede lease auto toe zijn, die de week voor kerst met hun vriendin naar Londen gaan en die een leuk appartementje hebben : Waarom kan ik dit niet voor elkaar krijgen?
Het gaat me niet zo zeer om het materialistische, maar wel om het feit dat zij iets presteren waar ik op de een of andere manier niet de (juiste) capaciteiten voor heb. Dat maakt me wel onzeker soms.
zondag 11 december 2016 om 18:03
quote:pejeka schreef op 11 december 2016 @ 17:52:
[...]
Dit dus. Soms moet je het gewoon doen met wat je hebt.
Nee!! Juist niet.
1. Ben je niet tevreden met je baan? Blijft dan door solliciteren, en niet (zoals je schrijft) passief wachten tot het einde of je dan mag blijven
2. Je hoeft niet meteen samen te wonen in een doorzonwoning. Zet je liefdesleven niet op een zijspoor omdat je (nog) geen koopwoning hebt. Wat een nonsens
3. Ga sporten om zelfvertrouwen te krijgen
4. Geloof in jezelf! Waarom woon je nu in die hooischuur? Om geld te sparen. Waarom spaar je geld? Om straks een mooie spaarrekening te hebben. Waarom wil je die spaarrekening hebben? Om straks je eigen kont droog te kunnen houden.
Je bent mijns inziens prima bezig, en inderdaad zoals de eerste reactie zegt: over een paar jaar denk je : waar heb ik me druk om gemaakt? En zou je misschien nog terugverlangen naar die hooischuur.
Maar je kunt je eigen leven echt sturen. Ga niet passief zitten doen alsof alles je alleen maar overkomt.
[...]
Dit dus. Soms moet je het gewoon doen met wat je hebt.
Nee!! Juist niet.
1. Ben je niet tevreden met je baan? Blijft dan door solliciteren, en niet (zoals je schrijft) passief wachten tot het einde of je dan mag blijven
2. Je hoeft niet meteen samen te wonen in een doorzonwoning. Zet je liefdesleven niet op een zijspoor omdat je (nog) geen koopwoning hebt. Wat een nonsens
3. Ga sporten om zelfvertrouwen te krijgen
4. Geloof in jezelf! Waarom woon je nu in die hooischuur? Om geld te sparen. Waarom spaar je geld? Om straks een mooie spaarrekening te hebben. Waarom wil je die spaarrekening hebben? Om straks je eigen kont droog te kunnen houden.
Je bent mijns inziens prima bezig, en inderdaad zoals de eerste reactie zegt: over een paar jaar denk je : waar heb ik me druk om gemaakt? En zou je misschien nog terugverlangen naar die hooischuur.
Maar je kunt je eigen leven echt sturen. Ga niet passief zitten doen alsof alles je alleen maar overkomt.

zondag 11 december 2016 om 18:07
Ik vind de post van Violetskies heel zinnig. Als ik je verhaal lees, dan valt het echt wel mee hoor!
Ik ben zelf ook 27 en zit in een vergelijkbaar schuitje, wel een iets andere situatie. Soms voelt het gewoon een beetje alsof het je boven het hoofd groeit (zeg je dat zo?). Maar je moet vooral niet vergeten een beetje te blijven relativeren. Het blijven natuurlijk wel dikke vette first world problems, en dat mag je soms best even streng tegen jezelf zeggen.
Ik ben zelf ook 27 en zit in een vergelijkbaar schuitje, wel een iets andere situatie. Soms voelt het gewoon een beetje alsof het je boven het hoofd groeit (zeg je dat zo?). Maar je moet vooral niet vergeten een beetje te blijven relativeren. Het blijven natuurlijk wel dikke vette first world problems, en dat mag je soms best even streng tegen jezelf zeggen.
zondag 11 december 2016 om 18:09
Toen ik 27 was vond ik mijn eerste echte baan passend bij mn studie en ging ik van mijn ouderlijk huis naar mijn appartement en had ik geen relatie. Dat laatste trouwens nog steeds niet en ben al ver in de 30...
Kortom: als je onze levens vergelijkt verschilt het niet zo veel van elkaar. Belangrijkere vraag is echter of je je wel moet vergelijken met anderen. Want die vriend met zn leasebak heeft mss wel meer stress of vind zn baan kut...who knows.
Dus: werk aan je doelen, stap voor stap... en wees trots op elke stap die je zet...
Hm..... moet ik zelf ook eens gaan doen
Kortom: als je onze levens vergelijkt verschilt het niet zo veel van elkaar. Belangrijkere vraag is echter of je je wel moet vergelijken met anderen. Want die vriend met zn leasebak heeft mss wel meer stress of vind zn baan kut...who knows.
Dus: werk aan je doelen, stap voor stap... en wees trots op elke stap die je zet...
Hm..... moet ik zelf ook eens gaan doen

zondag 11 december 2016 om 18:10
quote:daanbanaaan schreef op 11 december 2016 @ 17:55:
[...]
Als ik om me heen kijk, zie ik het bij anderen wel lukken. En natuurlijk : elk huisje heeft zijn kruisje, maar ik denk toch wel eens als ik vrienden hoor die al aan hun tweede lease auto toe zijn, die de week voor kerst met hun vriendin naar Londen gaan en die een leuk appartementje hebben : Waarom kan ik dit niet voor elkaar krijgen?
Het gaat me niet zo zeer om het materialistische, maar wel om het feit dat zij iets presteren waar ik op de een of andere manier niet de (juiste) capaciteiten voor heb. Dat maakt me wel onzeker soms.Dus jouw geluk hangt af van een dikke lease-auto, een stedentrip elke maand, kerstinkopen in Londen en een al dan niet boven hun krachten gefinancierd pronkappartement?
[...]
Als ik om me heen kijk, zie ik het bij anderen wel lukken. En natuurlijk : elk huisje heeft zijn kruisje, maar ik denk toch wel eens als ik vrienden hoor die al aan hun tweede lease auto toe zijn, die de week voor kerst met hun vriendin naar Londen gaan en die een leuk appartementje hebben : Waarom kan ik dit niet voor elkaar krijgen?
Het gaat me niet zo zeer om het materialistische, maar wel om het feit dat zij iets presteren waar ik op de een of andere manier niet de (juiste) capaciteiten voor heb. Dat maakt me wel onzeker soms.Dus jouw geluk hangt af van een dikke lease-auto, een stedentrip elke maand, kerstinkopen in Londen en een al dan niet boven hun krachten gefinancierd pronkappartement?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 11 december 2016 om 18:11
quote:DKKLLDRBR schreef op 11 december 2016 @ 18:06:
wonen in een bruisende stad.
Nee dank je, dat heb ik dus hiervoor 8 jaar gedaan. Heb meer dan 50.000 euro huur betaald in die acht jaren, moet je nagaan.
Snap je punt over zo snel mogelijk weg bij de ouders, maar om nu (weer) een véél te dure kamer te huren in een bruisende stad zie ik eerder als een stap terug dan als een stap vooruit.
wonen in een bruisende stad.
Nee dank je, dat heb ik dus hiervoor 8 jaar gedaan. Heb meer dan 50.000 euro huur betaald in die acht jaren, moet je nagaan.
Snap je punt over zo snel mogelijk weg bij de ouders, maar om nu (weer) een véél te dure kamer te huren in een bruisende stad zie ik eerder als een stap terug dan als een stap vooruit.
zondag 11 december 2016 om 18:13
quote:pejeka schreef op 11 december 2016 @ 18:10:
[...]
Dus jouw geluk hangt af van een dikke lease-auto, een stedentrip elke maand, kerstinkopen in Londen en een al dan niet boven hun krachten gefinancierd pronkappartement?
Nee, dat zeg ik er toch ook bij.
Het gaat me niet om het materieel an sich, maar wel om het feit dat anderen dit kennelijk wel kunnen bereiken en ik niet.
Als een bedrijf een jaarcontract met je aan gaat, betekent het toch dat ze wel iets in je zien. Ik kom niet verder dan een uitzendcontract, waarbij je in principe elke dag je baan kwijt kunt zijn. Dat voelt toch soms best wel alsof niemand je waard vindt om in te investeren ofzo.
[...]
Dus jouw geluk hangt af van een dikke lease-auto, een stedentrip elke maand, kerstinkopen in Londen en een al dan niet boven hun krachten gefinancierd pronkappartement?
Nee, dat zeg ik er toch ook bij.
Het gaat me niet om het materieel an sich, maar wel om het feit dat anderen dit kennelijk wel kunnen bereiken en ik niet.
Als een bedrijf een jaarcontract met je aan gaat, betekent het toch dat ze wel iets in je zien. Ik kom niet verder dan een uitzendcontract, waarbij je in principe elke dag je baan kwijt kunt zijn. Dat voelt toch soms best wel alsof niemand je waard vindt om in te investeren ofzo.
zondag 11 december 2016 om 18:14
Je werkt voor je geld, je woont zelfstandig, je hebt gestudeerd. Ik snap niet zo goed wat je tegenhoudt mbt relaties. Ik woon op kamers, maar hoezo zou niemand daar op zitten te wachten? Niks mis mee. Als het aan mij ligt blij ik hier nog tien jaar wonen, bevalt me prima en de lasten zijn laag
Wat wil je nog meer dan? Ziet er best goed uit zo.
Wat wil je nog meer dan? Ziet er best goed uit zo.
"People, what a bunch of bastards"
zondag 11 december 2016 om 18:16
quote:daanbanaaan schreef op 11 december 2016 @ 18:13:
[...]
Nee, dat zeg ik er toch ook bij.
Het gaat me niet om het materieel an sich, maar wel om het feit dat anderen dit kennelijk wel kunnen bereiken en ik niet.
Als een bedrijf een jaarcontract met je aan gaat, betekent het toch dat ze wel iets in je zien. Ik kom niet verder dan een uitzendcontract, waarbij je in principe elke dag je baan kwijt kunt zijn. Dat voelt toch soms best wel alsof niemand je waard vindt om in te investeren ofzo.Dat vind ik een denkfout. Vooral bij giga grote bedrijven mag vaak niet veel meer dan tijdelijke uitzendcontracten op de productieafdelingen. Heb je al eens gekeken of je intern kan doorgroeien?
[...]
Nee, dat zeg ik er toch ook bij.
Het gaat me niet om het materieel an sich, maar wel om het feit dat anderen dit kennelijk wel kunnen bereiken en ik niet.
Als een bedrijf een jaarcontract met je aan gaat, betekent het toch dat ze wel iets in je zien. Ik kom niet verder dan een uitzendcontract, waarbij je in principe elke dag je baan kwijt kunt zijn. Dat voelt toch soms best wel alsof niemand je waard vindt om in te investeren ofzo.Dat vind ik een denkfout. Vooral bij giga grote bedrijven mag vaak niet veel meer dan tijdelijke uitzendcontracten op de productieafdelingen. Heb je al eens gekeken of je intern kan doorgroeien?
"People, what a bunch of bastards"

zondag 11 december 2016 om 18:17
quote:daanbanaaan schreef op 11 december 2016 @ 18:11:
[...]
Nee dank je, dat heb ik dus hiervoor 8 jaar gedaan. Heb meer dan 50.000 euro huur betaald in die acht jaren, moet je nagaan.
Snap je punt over zo snel mogelijk weg bij de ouders, maar om nu (weer) een véél te dure kamer te huren in een bruisende stad zie ik eerder als een stap terug dan als een stap vooruit.Nou, precies dat dus. Soms moet je even een stap terug doen om straks stappen vooruit te kunnen maken. Je moet natuurlijk wel zaaien voordat je kunt oogsten. En nu blijkt dat je vrienden eerder oogsten, en ga jij je afvragen of je überhaupt wel vooruit komt. Zoiets? Ik heb dat wel eens in de zoveel tijd, ineens een beetje paniek, of het allemaal wel echt gaat lukken.
[...]
Nee dank je, dat heb ik dus hiervoor 8 jaar gedaan. Heb meer dan 50.000 euro huur betaald in die acht jaren, moet je nagaan.
Snap je punt over zo snel mogelijk weg bij de ouders, maar om nu (weer) een véél te dure kamer te huren in een bruisende stad zie ik eerder als een stap terug dan als een stap vooruit.Nou, precies dat dus. Soms moet je even een stap terug doen om straks stappen vooruit te kunnen maken. Je moet natuurlijk wel zaaien voordat je kunt oogsten. En nu blijkt dat je vrienden eerder oogsten, en ga jij je afvragen of je überhaupt wel vooruit komt. Zoiets? Ik heb dat wel eens in de zoveel tijd, ineens een beetje paniek, of het allemaal wel echt gaat lukken.
zondag 11 december 2016 om 18:18
quote:daanbanaaan schreef op 11 december 2016 @ 18:11:
[...]
Nee dank je, dat heb ik dus hiervoor 8 jaar gedaan. Heb meer dan 50.000 euro huur betaald in die acht jaren, moet je nagaan.
Snap je punt over zo snel mogelijk weg bij de ouders, maar om nu (weer) een véél te dure kamer te huren in een bruisende stad zie ik eerder als een stap terug dan als een stap vooruit.Veel succes met netwerken, interessante mensen ontmoeten en een baan zoeken op de boerderij.
[...]
Nee dank je, dat heb ik dus hiervoor 8 jaar gedaan. Heb meer dan 50.000 euro huur betaald in die acht jaren, moet je nagaan.
Snap je punt over zo snel mogelijk weg bij de ouders, maar om nu (weer) een véél te dure kamer te huren in een bruisende stad zie ik eerder als een stap terug dan als een stap vooruit.Veel succes met netwerken, interessante mensen ontmoeten en een baan zoeken op de boerderij.

zondag 11 december 2016 om 18:26
zondag 11 december 2016 om 18:26
quote:DKKLLDRBR schreef op 11 december 2016 @ 18:18:
[...]
Veel succes met netwerken, interessante mensen ontmoeten en een baan zoeken op de boerderij.Ik vind dit een beetje kort door de bocht, al kan ik me wel voorstellen dat als je op n boederij woont in de middle of nowhere, de banen ook niet voor t oprapen liggen. Maar mss woont TO in de buurt van n stad? Niet alle boerderijen staan in N-Groningen
[...]
Veel succes met netwerken, interessante mensen ontmoeten en een baan zoeken op de boerderij.Ik vind dit een beetje kort door de bocht, al kan ik me wel voorstellen dat als je op n boederij woont in de middle of nowhere, de banen ook niet voor t oprapen liggen. Maar mss woont TO in de buurt van n stad? Niet alle boerderijen staan in N-Groningen

zondag 11 december 2016 om 18:33
Ik was jou, 4,5 jaar geleden (maar wel op kamers) anderhalf jaar zo aangemodderd
Toen vriend tegen gekomen en redelijk leuke baan (niet geheel passend). Beide per ongeluk. Inmiddels weer op zoek naar een nieuwe uitdaging (vanuit huidige functie)
Ik herken t uitzichtloze gevoel zeker, maar er komen betere tijden. For sure.
Toen vriend tegen gekomen en redelijk leuke baan (niet geheel passend). Beide per ongeluk. Inmiddels weer op zoek naar een nieuwe uitdaging (vanuit huidige functie)
Ik herken t uitzichtloze gevoel zeker, maar er komen betere tijden. For sure.
zondag 11 december 2016 om 18:45
Je idealiseert het plaatje van volwassen relaties. Vrouwen laten je niet lopen vanwege uitzendwerk en in het gastenverblijf van je ouders wonen.. Wat wel heel onaantrekkelijk is is zelfmedelijden. Concentreer je niet op een grote toekomstdroom maar ga nou eens naar morgen en volgende week kijken, naar de eerste stap zoals een andere baan. Hoe meer je gaat verkrampen hoe verder je afdrijft van grotere plannen. Mijn vriend was 29 toen hij na een lange relatie weer thuis woonde. Binnen 2 jaar woonde hij samen in een huis met mij en bouwen we aan een toekomst. Het kan heel snel gaan en je hebt zat tijd.