Psyche
alle pijlers
(Eindelijk) de diagnose ADHD
zaterdag 18 mei 2019 om 08:37
Gisteren heb ik de diagnose ADHD gekregen. Na een dag aan onderzoeken en testen en het gebruiken van medicatie kom ik er niet meer om heen.
Ik ben ontzettend opgelucht, iets wat ik mijn hele leven al vermoedde dat er wat met mij is, dat ik anders ben dan anderen is er toch gekomen. Ik weet het nu, ik heb duidelijkheid en ik kan vooruit gaan kijken.
Ook heb ik moeite en kijk ik terug naar het kind , puber meisje en de student die zo hard heeft moeten knokken en het zo zwaar heeft gehad om iets voor elkaar te krijgen. Zich niet begrepen heeft gevoeld. Dat maakt mij verdrietig.
Mijn ouders begrijpen het nog niet helemaal en vragen zich af wat zij verkeerd hebben gedaan. Ik neem ze niks kwalijk.
Heb ik een vraag? Nee niet echt, ik wil gewoon even kletsen...
Ik ben ontzettend opgelucht, iets wat ik mijn hele leven al vermoedde dat er wat met mij is, dat ik anders ben dan anderen is er toch gekomen. Ik weet het nu, ik heb duidelijkheid en ik kan vooruit gaan kijken.
Ook heb ik moeite en kijk ik terug naar het kind , puber meisje en de student die zo hard heeft moeten knokken en het zo zwaar heeft gehad om iets voor elkaar te krijgen. Zich niet begrepen heeft gevoeld. Dat maakt mij verdrietig.
Mijn ouders begrijpen het nog niet helemaal en vragen zich af wat zij verkeerd hebben gedaan. Ik neem ze niks kwalijk.
Heb ik een vraag? Nee niet echt, ik wil gewoon even kletsen...
maandag 29 juli 2019 om 22:29
Laatbloeiertje: goed hoor dat je dit op deze manier gaat aanpakken met de organizer en goed dat je het "probleem" al onder ogen ziet.
Het is ook gewoon erg lastig om alles netjes te houden als er steeds twee kinderen om je heen spelen. .. het is als dweilen met de kraan open.
.
Een erg chaotische situatie voor een chaotische ADHDer.
Wat voor soort boek schrijf je?
Vanmorgen de psycholoog gesproken en ze zegt dat de spanningsklachten komen omdat ik teveel hooi op mijn vork neem en weer teveel over mijn eigen grenzen heen ga.
Dus ff gas terug .
Heb vandaag de hele speelgoed kast gesorteerd met de kinderen.
Dat was nog best gezellig..
Het is ook gewoon erg lastig om alles netjes te houden als er steeds twee kinderen om je heen spelen. .. het is als dweilen met de kraan open.
.Een erg chaotische situatie voor een chaotische ADHDer.
Wat voor soort boek schrijf je?
Vanmorgen de psycholoog gesproken en ze zegt dat de spanningsklachten komen omdat ik teveel hooi op mijn vork neem en weer teveel over mijn eigen grenzen heen ga.
Dus ff gas terug .
Heb vandaag de hele speelgoed kast gesorteerd met de kinderen.
Dat was nog best gezellig..
dinsdag 6 augustus 2019 om 12:52
laatbloeiertje schreef: ↑27-07-2019 11:16Hallo nieuwelingen!Welkom!
Teaus, herkenbaar! Ik zit er nu een kwart jaar in ongeveer, dat de ergste burn-out erop zit en ik merk dat ik nu bepaalde zaken moet oppakken, wil ik niet weer in die burn-out raken. Al voelt het alsof er geen weg terug is, ik voel me echt enorm gespannen en rot als ik weer in mijn oude gewoontes val.
Het is in fases gekomen, zaken die op mijn pad komen en waar ik nu mee moet dealen. Ik ben een enorme bangerik. Heb nooit geleerd om mijn angsten te overwinnen en daarbij stil te staan. Pak altijd de gemakkelijkste weg. Dit jaar heb ik de eerste stappen gemaakt in angsten overwinnen en ook stappen in de goede richting gemaakt om voor mezelf te kiezen. Het is niet gemakkelijk, het voelt vaak nog zó onwennig, maar de wetenschap dat het in de toekomst gemakkelijker zal gaan, en ik echt niet terug kan gaan, maakt dat ik het toch doe.
Ik heb een enorm Pinterest bord met allemaal positieve quotes.Iedere ochtend lees ik er weer een deel en voel ik me toch weer flink genoeg om aan de slag te gaan met mezelf. Het levert zoveel op!
Bijzonder dat hier er veel zijn waarmee hun ADHD en burn-out samen hand in hand gaat. Mijn coach vertelde me ten tijde van de diagnose ook dat het heel veel voorkomt. Blijkt hier ook.
Deze raakt me : heb je écht de makkelijkste weg gekozen?
Daar geloof ik helemaal niks van... je koos binnen je mogelijkheden, je kunt niet doen wat je niet geleerd hebt hè en misschien had je toen die veiligheid ook gewoon nodig.
Het allerdapperste en sterkste is dat je nu durft te kijken naar hoe het ook kan, dat je dat doet en dat je onderweg blijft opletten dat je heel bewust bent van de stappen... dat het geen nieuw pantser wordt maar dat je zelf kiest, stuurt, leert, leeft.
dinsdag 6 augustus 2019 om 12:58
En?Eviva_83 schreef: ↑29-07-2019 22:29
Vanmorgen de psycholoog gesproken en ze zegt dat de spanningsklachten komen omdat ik teveel hooi op mijn vork neem en weer teveel over mijn eigen grenzen heen ga.
Dus ff gas terug .
Heb vandaag de hele speelgoed kast gesorteerd met de kinderen.
Dat was nog best gezellig..
Lukt het met dat gas ?
Blijft er ook een klein beetje tijd over voor jou? Om even iets voor jezelf te doen sporten, uurtje de hond uitlaten, met je lief of een vriendin een terrasje pakken, een uurtje ongestoord te tutten in de badkamer... zoiets?
dinsdag 6 augustus 2019 om 14:10
Ik heb teveel veiligheid gehad als kind en gevoed in mijn onzekerheid. Dat hebben mijn ouders uit liefde gedaan, daar twijfel ik niet meer aan. Maar de mogelijkheid om me los te maken van mijn ouders heb ik nooit gehad, en hebben ze me nooit gegeven. Omdat ze dachten daar goed aan te doen. Dus geen verantwoordelijkheden thuis gekregen, niet mee mogen denken en beslissen, niet zelf na mogen denken hoe ik iets aan zal vliegen. Ging helemaal blue uit huis, wist nauwelijks iets over een huishouden draaien en heb me de eerste tijd in mijn huis heel eenzaam gevoeld. Angstig, ook, want plotseling komt er veel op je af. Pas bij het ontmoeten van mijn man ben ik me er beter onder gaan voelen en nu, sinds anderhalf jaar, ik de diagnose heb en weet wat er 'mis' is met mij heb ik pas vleugels gekregen. Dus wat ik echt nodig had was vertrouwen en de juiste begeleiding. Maar dat alles is geweest en ik kan er alleen nog maar het beste van maken. Maar geen haar op mijn hoofd dat ik mijn dochters zo'n pad af laat leggen. Gelukkig weten we nu meer dan pakweg 25 jaar geleden en mag het eigen gevoel er ook voor kinderen zijn (en geef ik daar graag ruimte voor).Teaus schreef: ↑06-08-2019 12:52Deze raakt me : heb je écht de makkelijkste weg gekozen?
Daar geloof ik helemaal niks van... je koos binnen je mogelijkheden, je kunt niet doen wat je niet geleerd hebt hè en misschien had je toen die veiligheid ook gewoon nodig.
Het allerdapperste en sterkste is dat je nu durft te kijken naar hoe het ook kan, dat je dat doet en dat je onderweg blijft opletten dat je heel bewust bent van de stappen... dat het geen nieuw pantser wordt maar dat je zelf kiest, stuurt, leert, leeft.
Vaak vind ik die burn-out het beste wat me overkomen is, maar soms bekruipt me ook het gevoel: wat als dit alles me nu gewoon bespaard had kunnen blijven? Want het was gewoon een enorme klote tijd en gun ik dat niemand.
dinsdag 6 augustus 2019 om 14:18
Eviva, hoe gaat het? Ik zag dat je een ander topic had geopend. Ik denk dat het rustig is vanwege de vakantie. Ook al ben ik zelf niet iemand die er dagelijks (meer) mee bezig is en schrijf alleen mee als ik echt wat te vertellen heb.
Lukt het een beetje gas terug te nemen?
Bij ons is de organizer gisteren in huis geweest voor een intake. Ze gaat ons persoonlijk begeleiden met het aanpakken van de afgesloten (bomvolle) ruimtes en daarna aan een schema helpen. Ik heb er een goed gevoel bij. Met ruimte in huis zal ook weer ruimte in mijn hoofd komen en daar kijk ik wel naar uit.
Ze had ook ervaringen met cliënten met ADHD en kon ons zeker helpen. Over 2 weken komt ze een ochtend meelopen.
Als dat achter de rug is ga ik eens op zoek naar een diëtiste. Door de burn-out er wat kilo's bij gekregen en krijg ze er op eigen kracht niet af. Ik heb nu wel de zin gezien van externe hulp en wie weet is dit voldoende voor mij om zonder medicatie door het leven te gaan.
Enige probleempje nu is het slapen. Ging vannacht al iets beter, maar slaap sinds onze vakantie slecht. We hadden 1 nacht met regen en dat tikte hard op het ijzeren dak van het huisje. Sindsdien droom ik weer erg veel en sta ik niet uitgerust op. Na vanavond (nog 1 aflevering OITNB) ga ik toch weer aan de slag met het afsluiten van de dag (weinig licht, diffuser aan met lavendel enz.).
Lukt het een beetje gas terug te nemen?
Bij ons is de organizer gisteren in huis geweest voor een intake. Ze gaat ons persoonlijk begeleiden met het aanpakken van de afgesloten (bomvolle) ruimtes en daarna aan een schema helpen. Ik heb er een goed gevoel bij. Met ruimte in huis zal ook weer ruimte in mijn hoofd komen en daar kijk ik wel naar uit.
Ze had ook ervaringen met cliënten met ADHD en kon ons zeker helpen. Over 2 weken komt ze een ochtend meelopen. Als dat achter de rug is ga ik eens op zoek naar een diëtiste. Door de burn-out er wat kilo's bij gekregen en krijg ze er op eigen kracht niet af. Ik heb nu wel de zin gezien van externe hulp en wie weet is dit voldoende voor mij om zonder medicatie door het leven te gaan.
Enige probleempje nu is het slapen. Ging vannacht al iets beter, maar slaap sinds onze vakantie slecht. We hadden 1 nacht met regen en dat tikte hard op het ijzeren dak van het huisje. Sindsdien droom ik weer erg veel en sta ik niet uitgerust op. Na vanavond (nog 1 aflevering OITNB) ga ik toch weer aan de slag met het afsluiten van de dag (weinig licht, diffuser aan met lavendel enz.).
maandag 12 augustus 2019 om 12:49
Hoi hoi...
Terug van 3 weken oppassen op 35 pubers in Amerika
Haha
Pfff wat een bizarre tijd is dit geweest. Mega gaaf, fantastische gehad. En heel erg druk met weinig uitpuf en rust. Het programma was geweldig maar ook bomvol.
Gister terug gekomen, kat gehaald en vandaag wat aan het rommelen in huis. Echt heel erg rustig aan allemaal.
Bij terug komst gister ook mega verwend door de ouders van de pubers met vele kadootjes en bedankjes. Alles wat ik aan ze had voorspeld vooraf (ouders moest ik ook voorbereiden) is wonderbaarlijk uitgekomen
dat moesten ze me nog even zeggen. Hilarisch.
Ik lees later jullie berichten terug. Nu weer even de chaos organiseren.
Terug van 3 weken oppassen op 35 pubers in Amerika
Haha
Pfff wat een bizarre tijd is dit geweest. Mega gaaf, fantastische gehad. En heel erg druk met weinig uitpuf en rust. Het programma was geweldig maar ook bomvol.
Gister terug gekomen, kat gehaald en vandaag wat aan het rommelen in huis. Echt heel erg rustig aan allemaal.
Bij terug komst gister ook mega verwend door de ouders van de pubers met vele kadootjes en bedankjes. Alles wat ik aan ze had voorspeld vooraf (ouders moest ik ook voorbereiden) is wonderbaarlijk uitgekomen
dat moesten ze me nog even zeggen. Hilarisch. Ik lees later jullie berichten terug. Nu weer even de chaos organiseren.
woensdag 14 augustus 2019 om 09:05
Ik zit jullie stukken terug te kezen van de afgelopen weken.
Welkom Tortilla! Wat rot dat jij (ook) middels een burn out aan de diagnose bent gekomen. Dit lees ik veel terug, mensen lopen zolang op hun tenen.... en dan gaat het opeens mis. Qua trauma, mij heeft EMDR heel goed geholpen. Mensen met ASS zouden dit ook moeten kunnen doen is mijn ervaring.
Laatbloeier, ik ben benieuwd naar de organizer! Klinkt hoopvol.
Eviva staat op anoniem, ik hoop dat het goed met haar gaat, haar laatste bericht is toch wel een beetje gespannen.
Teuas , wat fijn dat er lucht en ruimte komt om dingen op te pakken! Hoe gaat het nu? Lukt het om het rustig aan te doen?
De afgelopen dagen ben ik vrij rustig bezig geweest, morgen weer beginnen met werken. Ben erg benieuwd na 3,5 week hoe de collega’s het eraf hebben gebracht zonder constante “toezicht” van mij zeg maar.
Ik zit nog niet helemaal lekker in mijn structuur om morgen optijd te beginnen, dus ik hoop mij vandaag fysiek uit te putten om optijd naar bed te gaan.
Zo naar de sportschool, vanmiddag behandelaar en ik heb afgesproken met een “vriendin” ik hoop eerlijk te kunnen zijn tegen haar.. ik weetniet of het lukt maar ik wil wel de confrontatie aangaan.
Ook heb ik een date komend weekend wat ik echt meeeeega spannend vind. Daar heb ik wel wat moed voor nodig.
Verder waren de 3 weken weg met de pubers mega intensief. Het is echt afkicken en bijkomen. Ik droom gigantisch.
Zo weer lekker alles door elkaar en chaotisch geschreven. Fijne dag en fijne zomer nog iedereen!
Welkom Tortilla! Wat rot dat jij (ook) middels een burn out aan de diagnose bent gekomen. Dit lees ik veel terug, mensen lopen zolang op hun tenen.... en dan gaat het opeens mis. Qua trauma, mij heeft EMDR heel goed geholpen. Mensen met ASS zouden dit ook moeten kunnen doen is mijn ervaring.
Laatbloeier, ik ben benieuwd naar de organizer! Klinkt hoopvol.
Eviva staat op anoniem, ik hoop dat het goed met haar gaat, haar laatste bericht is toch wel een beetje gespannen.
Teuas , wat fijn dat er lucht en ruimte komt om dingen op te pakken! Hoe gaat het nu? Lukt het om het rustig aan te doen?
De afgelopen dagen ben ik vrij rustig bezig geweest, morgen weer beginnen met werken. Ben erg benieuwd na 3,5 week hoe de collega’s het eraf hebben gebracht zonder constante “toezicht” van mij zeg maar.
Ik zit nog niet helemaal lekker in mijn structuur om morgen optijd te beginnen, dus ik hoop mij vandaag fysiek uit te putten om optijd naar bed te gaan.
Zo naar de sportschool, vanmiddag behandelaar en ik heb afgesproken met een “vriendin” ik hoop eerlijk te kunnen zijn tegen haar.. ik weetniet of het lukt maar ik wil wel de confrontatie aangaan.
Ook heb ik een date komend weekend wat ik echt meeeeega spannend vind. Daar heb ik wel wat moed voor nodig.
Verder waren de 3 weken weg met de pubers mega intensief. Het is echt afkicken en bijkomen. Ik droom gigantisch.
Zo weer lekker alles door elkaar en chaotisch geschreven. Fijne dag en fijne zomer nog iedereen!
woensdag 14 augustus 2019 om 17:27
Hee MEF, welkom terug.
Klinkt als een prima reis, heb je baat gehad bij je medicatie qua overprikkeling, overzicht enz? Of heb je de pillen mooi de pillen gelaten en ben je au naturel gegaan?
Ben héél benieuwd naar je escapades van de komende dagen : date, 'vriendin' , je gaat weer voortvarend te werk
Eviva op anoniem was me ontgaan
hopelijk gaat t goed met haar en is ze op vakantie en zien we haar straks weer een keer terug .
Ik loop tegen lastige stukken aan, niet persé adhd-dingen al is alles natuurlijk wel verweven. Loop tegen zaken aan waar ik nog niet zo goed mee uit de voeten kan, gedrag/reacties/coping waar ik niet zo trots op ben
En mijn oplossingen zijn ook niet zo heel charmant... hard werken, diep graven en blote billen dus.
On the bright side : ben wel weer begonnen met sporten èn heb ik binnenkort een gesprekje met een leefstijlcoach
Klinkt als een prima reis, heb je baat gehad bij je medicatie qua overprikkeling, overzicht enz? Of heb je de pillen mooi de pillen gelaten en ben je au naturel gegaan?
Ben héél benieuwd naar je escapades van de komende dagen : date, 'vriendin' , je gaat weer voortvarend te werk
Eviva op anoniem was me ontgaan
hopelijk gaat t goed met haar en is ze op vakantie en zien we haar straks weer een keer terug .
Ik loop tegen lastige stukken aan, niet persé adhd-dingen al is alles natuurlijk wel verweven. Loop tegen zaken aan waar ik nog niet zo goed mee uit de voeten kan, gedrag/reacties/coping waar ik niet zo trots op ben
En mijn oplossingen zijn ook niet zo heel charmant... hard werken, diep graven en blote billen dus.
On the bright side : ben wel weer begonnen met sporten èn heb ik binnenkort een gesprekje met een leefstijlcoach
donderdag 15 augustus 2019 om 14:21
Hoi Hoi,
Ik neem eens in de zoveel tijd een nieuwe nick
Het gaat goed hoor met mij!!
Ik zag dat jullie je daar zorgen over maakten, wat ontzettend lief (nu weten jullie misschien gelijk wie ik ben)
Had last van spanningsklachten, maar voel me nu weer beter.
Zit nog wel regelmatig met mezelf in de knoop helaas.
Besluiteloosheid op allerlei vlakken en enorm wispelturig.
Herkennen jullie dat?
Het ene moment ``dit willen`` en het andere moment weer anders.
Is dit een kenmerk van ADHD?
Zo ben ik ook in de knoop over mijn medicatie.
het helpt wel, maar niet volledig en ik vind het zo ongezond om medicatie te slikken, dus dat zit me dwars.
En met mijn besluiteloosheid kan ik maar niet beslissen of ik het wel of niet wil.
Ik slik namelijk ook nog een lage dosis antidepressiva sinds 8 jaar (ivm paniekaanvallen destijds door traumas)
Ik mag die misschien binnenkort af gaan bouwen.
Twee soorten medicatie voelt gewoon echt niet goed, alsof ik mijn lichaam vergiftig ofzo.
Aan de andere kant helpt het me op bepaalde vlakken (niet allemaal) wel zoals iets geordener en iets betere concentratie, maak me iets minder druk om alles (maar het is nog niet perfect, ben nog steeds erg wispelturig, impulsief etc)
Tortilla: welkom.
Laatbloeiertje: ik herken zoveel van wat je schrijft. Ik ben ook erg beschermd opgevoed en daardoor loop ik nu tegen dingen aan. Vervelend is dat. Hoe gaat het met je coach?
Teaus": wat ontzettend lief die zorgen, maar het gaat redelijk hoor. Hoe is het nu met jou en het uitproberen van de medicatie?
Mefunny: kan me voorstellen dat je 3 weken weg heel intensief waren, maar wel heel leuk zo te horen
..
Had last van spanningsklachten, maar voel me nu weer beter.
Zit nog wel regelmatig met mezelf in de knoop helaas.
Besluiteloosheid op allerlei vlakken en enorm wispelturig.
Herkennen jullie dat?
Het ene moment ``dit willen`` en het andere moment weer anders.
Is dit een kenmerk van ADHD?
Zo ben ik ook in de knoop over mijn medicatie.
het helpt wel, maar niet volledig en ik vind het zo ongezond om medicatie te slikken, dus dat zit me dwars.
En met mijn besluiteloosheid kan ik maar niet beslissen of ik het wel of niet wil.
Ik neem eens in de zoveel tijd een nieuwe nick
Het gaat goed hoor met mij!!
Ik zag dat jullie je daar zorgen over maakten, wat ontzettend lief (nu weten jullie misschien gelijk wie ik ben)
Had last van spanningsklachten, maar voel me nu weer beter.
Zit nog wel regelmatig met mezelf in de knoop helaas.
Besluiteloosheid op allerlei vlakken en enorm wispelturig.
Herkennen jullie dat?
Het ene moment ``dit willen`` en het andere moment weer anders.
Is dit een kenmerk van ADHD?
Zo ben ik ook in de knoop over mijn medicatie.
het helpt wel, maar niet volledig en ik vind het zo ongezond om medicatie te slikken, dus dat zit me dwars.
En met mijn besluiteloosheid kan ik maar niet beslissen of ik het wel of niet wil.
Ik slik namelijk ook nog een lage dosis antidepressiva sinds 8 jaar (ivm paniekaanvallen destijds door traumas)
Ik mag die misschien binnenkort af gaan bouwen.
Twee soorten medicatie voelt gewoon echt niet goed, alsof ik mijn lichaam vergiftig ofzo.
Aan de andere kant helpt het me op bepaalde vlakken (niet allemaal) wel zoals iets geordener en iets betere concentratie, maak me iets minder druk om alles (maar het is nog niet perfect, ben nog steeds erg wispelturig, impulsief etc)
Tortilla: welkom.
Laatbloeiertje: ik herken zoveel van wat je schrijft. Ik ben ook erg beschermd opgevoed en daardoor loop ik nu tegen dingen aan. Vervelend is dat. Hoe gaat het met je coach?
Teaus": wat ontzettend lief die zorgen, maar het gaat redelijk hoor. Hoe is het nu met jou en het uitproberen van de medicatie?
Mefunny: kan me voorstellen dat je 3 weken weg heel intensief waren, maar wel heel leuk zo te horen
.. Had last van spanningsklachten, maar voel me nu weer beter.
Zit nog wel regelmatig met mezelf in de knoop helaas.
Besluiteloosheid op allerlei vlakken en enorm wispelturig.
Herkennen jullie dat?
Het ene moment ``dit willen`` en het andere moment weer anders.
Is dit een kenmerk van ADHD?
Zo ben ik ook in de knoop over mijn medicatie.
het helpt wel, maar niet volledig en ik vind het zo ongezond om medicatie te slikken, dus dat zit me dwars.
En met mijn besluiteloosheid kan ik maar niet beslissen of ik het wel of niet wil.
donderdag 15 augustus 2019 om 15:13
Daar ben je weer!
Ik herken een hoop dingen, bij jullie allemaal
iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om, zowel door nurture als door nature, maar in de basis zijn het veel dezelfde dingen.
Kerstbal:
Kan je je argumenten in een tabelletje zetten...
Optie- voordelen- nadelen- score
Waarbij de score niet gaat over hoe 'verstandig' maar hoe graag/met je hart ..op een schaal van 1 tot 10.
Mij helpt dat om argumenten te formuleren èn daarna een beslissing (voor nu) los te laten ook al kies je ervoor nu nog geen beslissing te nemen (volgens maak ik m nu énorm ingewikkeld )
donderdag 15 augustus 2019 om 16:14
Teaus schreef: ↑14-08-2019 17:27Hee MEF, welkom terug.
Klinkt als een prima reis, heb je baat gehad bij je medicatie qua overprikkeling, overzicht enz? Of heb je de pillen mooi de pillen gelaten en ben je au naturel gegaan?
Ben héél benieuwd naar je escapades van de komende dagen : date, 'vriendin' , je gaat weer voortvarend te werk
Eviva op anoniem was me ontgaan
hopelijk gaat t goed met haar en is ze op vakantie en zien we haar straks weer een keer terug .
Ik loop tegen lastige stukken aan, niet persé adhd-dingen al is alles natuurlijk wel verweven. Loop tegen zaken aan waar ik nog niet zo goed mee uit de voeten kan, gedrag/reacties/coping waar ik niet zo trots op ben
En mijn oplossingen zijn ook niet zo heel charmant... hard werken, diep graven en blote billen dus.
On the bright side : ben wel weer begonnen met sporten èn heb ik binnenkort een gesprekje met een leefstijlcoach
Wil je kwijt wat je dwarst zit? en hoe je hierop reageert?
Misschien ook wel vanuit een ADHD denkwijze?
En oplossingen die niet charmant zijn? wat bedoel je daarmee?
Lastig he soms, zulke dingen!
Super goed dat je bent gaan sporten.
Ik wil ook graag sporten, maar begin steeds en stop dan weer.. ik heb er nu even geen energie voor helaas. (kinderen schoolvakantie, hele huishouden doe ik zelf omdat man veel werkt en ik werk zelf ook 3 dagen)
Ook de wekelijks sessie bij psycholoog hakt erin waardoor ik vaak savonds uitgeteld ben.
Bedankt voor je tip wbt het opschrijven, dit helpt wel om alles helderder te maken, maar helaas niet tegen mijn wispelturigheid.
Ik kan het ene moment heel enthousiast ergens over zijn en het andere moment weer niet. heel verwarrend soms.
donderdag 15 augustus 2019 om 17:39
Hoi kerstbal, fijn je te horen ....
Ik ben door de medicatie wat rigoureuzer dan voorheen. Minder twijfel. Is ook wel in mijn Posts terug te lezen natuurlijk. Helaas kan ik je niet goed helpen hierbij. Ik hoop voor je dat je tot een keuze komt. En daarnaast, als die niet bevalt achteraf kan je altijd een nieuwe keuze maken.
Teaus, ik hoop dat je er een beetje door komt, sporten is echt goed voor je. Fijn dat je dit kan oppakken. Ik haal er veel voldoening uit iig.
Het gesprek met “vriendin” was Opzich wel goed. De confrontatie rustig aangegaan en alles wel een beetje gezegd waarom ik vriendschappen heb gestopt. Ook punten aangekaart waar ze duidelijk stil van werd, ging haar ook aan. Hier was ze dan ook elke keer stil van. Geen excuses gehad, wel begrip. Bijgepraat verder en dat voelde ook wel goed. Ik vond het fijn om eindelijk eens te zeggen wat andermans acties met mij hebben gedaan en ik dit allemaal geen vrienden man noemen. Ik verdien meer als volwassen vrouw.
Achteraf wel lopen malen tot in den treuren, had ik misschien niet dit of dat of feller moeten zeggen/zijn? Heel irritant.
De date komend weekend is erg spannend, ik heb hem een tijdje afgehouden vanwege een leeftijdsverschil, maar besefte in mijn vakantie dat ik zelden een klik ervaar en die had ik wel met hem. Dus de stoute schoenen aangedaan en contact gezocht, nu gaan we afspreken. Vind het ook spannend omdat het gelijk een logeerpartijtje word aangezien hij wat verder weg woont.
Vandaag weer begonnen met werken, was wel weer pittig, veel afspraken en bij lezen en werken maar het is goed gekomen.
Groetjes!
Ik ben door de medicatie wat rigoureuzer dan voorheen. Minder twijfel. Is ook wel in mijn Posts terug te lezen natuurlijk. Helaas kan ik je niet goed helpen hierbij. Ik hoop voor je dat je tot een keuze komt. En daarnaast, als die niet bevalt achteraf kan je altijd een nieuwe keuze maken.
Teaus, ik hoop dat je er een beetje door komt, sporten is echt goed voor je. Fijn dat je dit kan oppakken. Ik haal er veel voldoening uit iig.
Het gesprek met “vriendin” was Opzich wel goed. De confrontatie rustig aangegaan en alles wel een beetje gezegd waarom ik vriendschappen heb gestopt. Ook punten aangekaart waar ze duidelijk stil van werd, ging haar ook aan. Hier was ze dan ook elke keer stil van. Geen excuses gehad, wel begrip. Bijgepraat verder en dat voelde ook wel goed. Ik vond het fijn om eindelijk eens te zeggen wat andermans acties met mij hebben gedaan en ik dit allemaal geen vrienden man noemen. Ik verdien meer als volwassen vrouw.
Achteraf wel lopen malen tot in den treuren, had ik misschien niet dit of dat of feller moeten zeggen/zijn? Heel irritant.
De date komend weekend is erg spannend, ik heb hem een tijdje afgehouden vanwege een leeftijdsverschil, maar besefte in mijn vakantie dat ik zelden een klik ervaar en die had ik wel met hem. Dus de stoute schoenen aangedaan en contact gezocht, nu gaan we afspreken. Vind het ook spannend omdat het gelijk een logeerpartijtje word aangezien hij wat verder weg woont.
Vandaag weer begonnen met werken, was wel weer pittig, veel afspraken en bij lezen en werken maar het is goed gekomen.
Groetjes!
zaterdag 17 augustus 2019 om 08:31
MeFunny, wat leuk zeg! Klinkt als een heel mooie reis. En wat stoer van jou dat je de confrontatie bent aangegaan, daar mag je trots op zijn. Dat naderhand nog veel nadenken is herkenbaar, hopelijk helpt de date het een beetje te sussen. Ik ben ook benieuwd naar het leeftijdsverschil 
Ik scheel namelijk 15 jaar met mijn man.
Kerstbal, welkom met je nieuwe nick
Misschien is het ook wel het loslaten van een vaste routine nu, met die vakantie. Ik heb me ook een hele tijd ontstemt gevoeld, extra vermoeid en echt veel tegen mezelf aangelopen. Wanneer beginnen ze bij jou weer met school? Binnenkort toch weer?
Wat betreft medicatie zal je altijd wel een keer de afweging moeten maken of het je nog dient. Je bent nu toch al een tijd bezig met de strattera, toch? Ben je op zoek naar natuurlijke middelen of een coaching?
Vandaag komt onze organizer. Ben heel benieuwd, heb ons rommelhok niet aangeraakt (wel behoefte aan gehad want oh, oh, oh, dat is best pijnlijk
).
Verder gaat het slapen weer veel beter. Vorige week echt met mezelf in de knoop gezeten, echt niet gezellig geweest. De vriendin van mijn vader was over mijn grens gegaan (wel direct gezegd, maar net als MeF blijft dat nog dagen spoken). Miste daardoor mijn moeder weer enorm... Heb intussen wel geleerd die gevoelens maar te laten komen zoals ze komen en voel me nu echt stukken beter.
Hier neemt de twijfel wat betreft medicatie weer af. Ondanks de vakantieperiode zie ik wel een stijgende lijn in hoe het met mijn ADHD gaat.
Ik scheel namelijk 15 jaar met mijn man. Kerstbal, welkom met je nieuwe nick
Misschien is het ook wel het loslaten van een vaste routine nu, met die vakantie. Ik heb me ook een hele tijd ontstemt gevoeld, extra vermoeid en echt veel tegen mezelf aangelopen. Wanneer beginnen ze bij jou weer met school? Binnenkort toch weer?
Wat betreft medicatie zal je altijd wel een keer de afweging moeten maken of het je nog dient. Je bent nu toch al een tijd bezig met de strattera, toch? Ben je op zoek naar natuurlijke middelen of een coaching?
Vandaag komt onze organizer. Ben heel benieuwd, heb ons rommelhok niet aangeraakt (wel behoefte aan gehad want oh, oh, oh, dat is best pijnlijk
). Verder gaat het slapen weer veel beter. Vorige week echt met mezelf in de knoop gezeten, echt niet gezellig geweest. De vriendin van mijn vader was over mijn grens gegaan (wel direct gezegd, maar net als MeF blijft dat nog dagen spoken). Miste daardoor mijn moeder weer enorm... Heb intussen wel geleerd die gevoelens maar te laten komen zoals ze komen en voel me nu echt stukken beter.
Hier neemt de twijfel wat betreft medicatie weer af. Ondanks de vakantieperiode zie ik wel een stijgende lijn in hoe het met mijn ADHD gaat.
zaterdag 17 augustus 2019 om 08:53
Mmmmm beetje jammer om te zeggen, de schoenen gaan de kast weer in. Date heeft afgezegd. Heb hem nog aan de telefoon gehad en dat beviel me later ook niet zo. We schelen 10 jaar, als in hij is jonger. Mochten we ooit nog afspreken is de bal bij hem... helaas helaas... bij mij is de liefde echt hopeloos. Dus vanavond maar hopeloos de stad in.
Ik vind het heel erg vervelend dat bepaalde gesprekken door blijven malen in mijn hoofd, is dit een ADHD dingetje? Ik kan er zelfs ongelukkig van worden.
Als het gaat om medicatie, heb ik er baat bij. Al vind ik mijzelf zonder leuker dan met. Het blijft een ondersteunend iets. Ik denk voor Kerstbal, dat je zelf best een piekeraar bent en twijfelen bij jou hoort. Zo ben je de ene keer helemaal content ermee maar zodra er wat piekertijd is sla je weer om en zoek je bevestiging. (Tell me if im wrong) ... maakt ook allemaal niet uit hè!
Laatbloeiertje, fijn dat slapen beter gaat! Dat is bijna het belangrijkste om een goede dag door te komen. Vertel je hoe het met de organizer is gegaan?
Fijn weekend allemaal!
Ik vind het heel erg vervelend dat bepaalde gesprekken door blijven malen in mijn hoofd, is dit een ADHD dingetje? Ik kan er zelfs ongelukkig van worden.
Als het gaat om medicatie, heb ik er baat bij. Al vind ik mijzelf zonder leuker dan met. Het blijft een ondersteunend iets. Ik denk voor Kerstbal, dat je zelf best een piekeraar bent en twijfelen bij jou hoort. Zo ben je de ene keer helemaal content ermee maar zodra er wat piekertijd is sla je weer om en zoek je bevestiging. (Tell me if im wrong) ... maakt ook allemaal niet uit hè!
Laatbloeiertje, fijn dat slapen beter gaat! Dat is bijna het belangrijkste om een goede dag door te komen. Vertel je hoe het met de organizer is gegaan?
Fijn weekend allemaal!
zaterdag 17 augustus 2019 om 09:04
Laatbloeiertje wat fijn dat je meer inzicht en meer oplossingen vind om met je ADHD om te gaan.
Wat je zegt over "de gevoelens gewoon laten komen" en dus accepteren dat er soms stemmingswisselingen , frustraties en dergelijke zijn vind ik een hele goede!
Accepteren dat bepaalde emoties er zijn en er mogen zijn is heel belangrijk.
Ik merk dat ik me vaak verzet en me druk maak over mijn stemmingswisselingen.
Bij mij blijven sommige zaken ook langer in mijn hoofd spoken dan de gemiddelde mens en ik ben snel geïrriteerd als ik overprikkeld ben.
Wat goed dat het bij jou zo goed gaat tijdens de schoolvakantie.
Hoe heb je een goede balans gevonden tussen rust en drukte? (Kinderen constant om je heen, werk etc).
Maandag gaat mijn oudste weer naar school.
Heb er nog één fulltime thuis tot 1 april .
En bij jou ?
Ik heb het deze zomer niet zo handig aangepakt.
Veel teveel hooi op mijn vork.
De kinderen vrij, zelf geen vakantie genomen (had in voorjaar al veel vakantie gehad) en gewoon 3 dagen blijven werken.
Erg druk op werk en daarin ook geen gas terug nemen, iedere week therapie en huishouden alles zelf moeten doen omdat mijn man in de zomer moet oogsten (boer) en helaas bijna iedere dag moest werken van smorgens vroeg tot s'avonds laat.
Op mijn vrije dagen er alles aan willen doen om mijn kinderen een fijne vakantie te geven.
Grote valkuil van mij om teveel hooi op vork te nemen en mezelf weg te cijferen.
Het was teveel voor me en dat ga ik volgend jaar anders doen
Eerder gas terug, niet teveel werken en heb nu al voor volgend jaar een vakantie gepland in de zomer samen met de kinderen voor ontspanning
En gewoon accepteren dat bepaalde emoties, stemmingswisselingen en bijbehorende spanningen er bij ADHDers gewoon zijn en mogen zijn.
Wat fijn dat het zonder medicatie zo goed gaat laatbloeiertje!
Ik gebruik inderdaad strattera en ben dat nu zo'n 3 maanden aan slikken.
Niks anders geprobeerd en erg snel voorgeschreven door psychiater vind ik.
Toch blijf ik het nog even aankijken denk ik.
Wat je zegt over "de gevoelens gewoon laten komen" en dus accepteren dat er soms stemmingswisselingen , frustraties en dergelijke zijn vind ik een hele goede!
Accepteren dat bepaalde emoties er zijn en er mogen zijn is heel belangrijk.
Ik merk dat ik me vaak verzet en me druk maak over mijn stemmingswisselingen.
Bij mij blijven sommige zaken ook langer in mijn hoofd spoken dan de gemiddelde mens en ik ben snel geïrriteerd als ik overprikkeld ben.
Wat goed dat het bij jou zo goed gaat tijdens de schoolvakantie.
Hoe heb je een goede balans gevonden tussen rust en drukte? (Kinderen constant om je heen, werk etc).
Maandag gaat mijn oudste weer naar school.
Heb er nog één fulltime thuis tot 1 april .
En bij jou ?
Ik heb het deze zomer niet zo handig aangepakt.
Veel teveel hooi op mijn vork.
De kinderen vrij, zelf geen vakantie genomen (had in voorjaar al veel vakantie gehad) en gewoon 3 dagen blijven werken.
Erg druk op werk en daarin ook geen gas terug nemen, iedere week therapie en huishouden alles zelf moeten doen omdat mijn man in de zomer moet oogsten (boer) en helaas bijna iedere dag moest werken van smorgens vroeg tot s'avonds laat.
Op mijn vrije dagen er alles aan willen doen om mijn kinderen een fijne vakantie te geven.
Grote valkuil van mij om teveel hooi op vork te nemen en mezelf weg te cijferen.
Het was teveel voor me en dat ga ik volgend jaar anders doen
Eerder gas terug, niet teveel werken en heb nu al voor volgend jaar een vakantie gepland in de zomer samen met de kinderen voor ontspanning
En gewoon accepteren dat bepaalde emoties, stemmingswisselingen en bijbehorende spanningen er bij ADHDers gewoon zijn en mogen zijn.
Wat fijn dat het zonder medicatie zo goed gaat laatbloeiertje!
Ik gebruik inderdaad strattera en ben dat nu zo'n 3 maanden aan slikken.
Niks anders geprobeerd en erg snel voorgeschreven door psychiater vind ik.
Toch blijf ik het nog even aankijken denk ik.
anoniem_389421 wijzigde dit bericht op 17-08-2019 09:54
2.60% gewijzigd
zaterdag 17 augustus 2019 om 09:10
Nou zeg!! Gewoon afzeggen!! Dat is stom! Dan is hij je ook niet waard hoor.MEFunny schreef: ↑17-08-2019 08:53Mmmmm beetje jammer om te zeggen, de schoenen gaan de kast weer in. Date heeft afgezegd. Heb hem nog aan de telefoon gehad en dat beviel me later ook niet zo. We schelen 10 jaar, als in hij is jonger. Mochten we ooit nog afspreken is de bal bij hem... helaas helaas... bij mij is de liefde echt hopeloos. Dus vanavond maar hopeloos de stad in.
Ik vind het heel erg vervelend dat bepaalde gesprekken door blijven malen in mijn hoofd, is dit een ADHD dingetje? Ik kan er zelfs ongelukkig van worden.
Als het gaat om medicatie, heb ik er baat bij. Al vind ik mijzelf zonder leuker dan met. Het blijft een ondersteunend iets. Ik denk voor Kerstbal, dat je zelf best een piekeraar bent en twijfelen bij jou hoort. Zo ben je de ene keer helemaal content ermee maar zodra er wat piekertijd is sla je weer om en zoek je bevestiging. (Tell me if im wrong) ... maakt ook allemaal niet uit hè!
Laatbloeiertje, fijn dat slapen beter gaat! Dat is bijna het belangrijkste om een goede dag door te komen. Vertel je hoe het met de organizer is gegaan?
Fijn weekend allemaal!
Op naar de volgende date, of gewoon even niks, is ook wel lekker.
Oh jonger? Ja dat kan natuurlijk ook
Je hebt gelijk wbt het piekeren.
Misschien moet ik dat maar gewoon accepteren.
Dingen die door blijven malen in je hoofd is zeker een ADHD ding.
Iemand zonder ADHD kan beter relativeren en loslaten.
Een ADHDer kan zich helemaal vastbijten ergens in en dat slecht los kunnen laten en daardoor blijven piekeren.
Hoofdzaak van bijzaak minder goed kunnen onderscheiden is ook een symptoom.
zaterdag 17 augustus 2019 om 10:06
Laatbloeier.. spannend hoor de organizer, confronterend ook wel al denk ik dat er 'open' over kunnen zijn het in het geheel wat minder beladen maakt en dat is zo fijn!
En straks heb je een redelijk georganiseerd huis.... is een heleboel onzin en ruis weg, dingen hebben een functie, een reden en een plek! Klinkt goed!
Ik overweeg wel eens om of een doortastende, oordeelloze heel vage kennis of de poetsende buurvrouw die nergens van opkijkt in te huren om nu na 13jaar in dit huis eens met de bezem en 3rollen vuilniszakken te lijf te gaan.
De vage kennis wilde vond dat ooit trouwens een prima voorstel... over en weer eens in de 14dagen een ochtend poetsen en al poetsend ook je hoofd weer even op orde praten
Waarom hebben we dat eigenlijk niet doorgepakt?
Fijn dat je slaap zon stuk beter loopt. We pakken bij mijn therapie elke keer een klein stukje slaap-educatie mee, inzicht en kennis zijn ook helpend. Al denk ik daar soms heel anders over
Kerstbal.... mindfulness (meditatie), je vindt t vast dodelijk saai maar het helpt wel om iets minder te blijven malen, hangen. Je kunt t ook 'uit yoga halen'.
Goed dat je er achter bent gekomen waarom je zo onrustig bent deze zomer.. kan je t volgende keer wat anders indelen.
T is ook wel echt pittig hoor wekelijks therapie en werken en een extra drukke man en extra veel extra leuke dingen doen en, en ,en... daar loopt bijna iedereen op vast
MEF.. jammerrrr, his loss
Over mijn dingesen... moet even nadenken hoe en wat , dat is degrootste helft van de strijd waarschijnlijk: het verwoorden en of het 'gepast' is.
Nu eerst werken
En straks heb je een redelijk georganiseerd huis.... is een heleboel onzin en ruis weg, dingen hebben een functie, een reden en een plek! Klinkt goed!
Ik overweeg wel eens om of een doortastende, oordeelloze heel vage kennis of de poetsende buurvrouw die nergens van opkijkt in te huren om nu na 13jaar in dit huis eens met de bezem en 3rollen vuilniszakken te lijf te gaan.
De vage kennis wilde vond dat ooit trouwens een prima voorstel... over en weer eens in de 14dagen een ochtend poetsen en al poetsend ook je hoofd weer even op orde praten
Waarom hebben we dat eigenlijk niet doorgepakt?
Fijn dat je slaap zon stuk beter loopt. We pakken bij mijn therapie elke keer een klein stukje slaap-educatie mee, inzicht en kennis zijn ook helpend. Al denk ik daar soms heel anders over
Kerstbal.... mindfulness (meditatie), je vindt t vast dodelijk saai maar het helpt wel om iets minder te blijven malen, hangen. Je kunt t ook 'uit yoga halen'.
Goed dat je er achter bent gekomen waarom je zo onrustig bent deze zomer.. kan je t volgende keer wat anders indelen.
T is ook wel echt pittig hoor wekelijks therapie en werken en een extra drukke man en extra veel extra leuke dingen doen en, en ,en... daar loopt bijna iedereen op vast
MEF.. jammerrrr, his loss
Over mijn dingesen... moet even nadenken hoe en wat , dat is degrootste helft van de strijd waarschijnlijk: het verwoorden en of het 'gepast' is.
Nu eerst werken
zaterdag 17 augustus 2019 om 16:46
Ach, ME, wat balen! Ga je vanavond met iemand lekker stappen? Wie weet kom je een leuker exemplaar tegen!
Ik denk dat het 'napiekeren' meer een vrouwending is. Mijn vriendinnen hebben daar ook last van, en die hebben geen ADHD. Mannen zijn vaak praktischer, is het moment voorbij dan zijn ze er ook niet meer mee bezig. Ik heb 2 mannelijke collega's die flink kunnen kiften met elkaar, hoor je ze tegen elkaar brullen in de gang. Uurtje later? Lachen ze weer met elkaar.
Terwijl ik het met een collega een keertje een discussie had - zonder stemverheffing - en we hadden echt weer een weekje nodig om weer nader tot elkaar te komen en als voorheen samen te werken. Stom hè.
Kerstbal, oei, ja, dat klinkt alsof je inderdaad je grenzen goed opgerekt hebt. Maar ik begrijp het helemaal! Goed dat je al plannen hebt gemaakt voor volgend jaar, een goed voornemen is het halve werk.
Hier is het ook niet geheel gladjes verlopen hoor, heb ook wat lessen geleerd en ook al nagedacht hoe ik dit volgend jaar beter kan aanvliegen.
Man en ik hebben beiden een vrije dag in de week en we hebben besloten de kinderen de ene week op ma-di-do naar de opvang te laten gaan, de week erop op di-do-vrij, zodat om de week een van ons een 'bijkomdag' heeft. Dat was dus al een meevaller en heeft ons beiden geholpen een volle dag met 2 kinderen beter aan te kunnen.
De mijne zitten beiden al op school (België) dus ik heb dan wel weer vanaf 2 september mijn oude schema weer terug, ook dat scheelt. Ik kijk er al naar uit Ook al vond ik de vakantie al-met-al toch meevallen vergeleken met vorig jaar!
Het accepteren van mijn emoties heb ik geleerd van mijn ADHD coach. Ik ben deels in deze burn-out gekomen door de dood van mijn moeder (ik was toen 7 maanden zwanger dus van rouwen komt het niet zo met 2 kinderen onder de 2 jaar). Dus toen ik bij mijn coach terecht kwam was het zaak dat ik eens ging rouwen om haar dood en mijn zwangerschap. Ik kreeg toen snel door dat ik weer 'door' kon als ik er doorheen ging en accepteerde dat het erbij hoorde. Sindsdien merk ik meteen als ik vastloop, het helpt niet het tegen te willen houden maar het te accepteren. Soms in de zin van wat gas terugnemen, soms jank ik lekker een potje. Soms neem ik die tijd niet en dan ben ik meteen de gezelligste thuis (not).
Het verder ontwikkelen van 'self love' staat wel op mijn lijstje voor de rest van 2019 en 2020.
Teaus, hier is er weinig dat niet gepast is hoor. Hopelijk wil je het alsnog delen!
Ik denk dat het 'napiekeren' meer een vrouwending is. Mijn vriendinnen hebben daar ook last van, en die hebben geen ADHD. Mannen zijn vaak praktischer, is het moment voorbij dan zijn ze er ook niet meer mee bezig. Ik heb 2 mannelijke collega's die flink kunnen kiften met elkaar, hoor je ze tegen elkaar brullen in de gang. Uurtje later? Lachen ze weer met elkaar.
Terwijl ik het met een collega een keertje een discussie had - zonder stemverheffing - en we hadden echt weer een weekje nodig om weer nader tot elkaar te komen en als voorheen samen te werken. Stom hè. Kerstbal, oei, ja, dat klinkt alsof je inderdaad je grenzen goed opgerekt hebt. Maar ik begrijp het helemaal! Goed dat je al plannen hebt gemaakt voor volgend jaar, een goed voornemen is het halve werk.
Hier is het ook niet geheel gladjes verlopen hoor, heb ook wat lessen geleerd en ook al nagedacht hoe ik dit volgend jaar beter kan aanvliegen.
Man en ik hebben beiden een vrije dag in de week en we hebben besloten de kinderen de ene week op ma-di-do naar de opvang te laten gaan, de week erop op di-do-vrij, zodat om de week een van ons een 'bijkomdag' heeft. Dat was dus al een meevaller en heeft ons beiden geholpen een volle dag met 2 kinderen beter aan te kunnen.
De mijne zitten beiden al op school (België) dus ik heb dan wel weer vanaf 2 september mijn oude schema weer terug, ook dat scheelt. Ik kijk er al naar uit
Ook al vond ik de vakantie al-met-al toch meevallen vergeleken met vorig jaar! Het accepteren van mijn emoties heb ik geleerd van mijn ADHD coach. Ik ben deels in deze burn-out gekomen door de dood van mijn moeder (ik was toen 7 maanden zwanger dus van rouwen komt het niet zo met 2 kinderen onder de 2 jaar). Dus toen ik bij mijn coach terecht kwam was het zaak dat ik eens ging rouwen om haar dood en mijn zwangerschap. Ik kreeg toen snel door dat ik weer 'door' kon als ik er doorheen ging en accepteerde dat het erbij hoorde. Sindsdien merk ik meteen als ik vastloop, het helpt niet het tegen te willen houden maar het te accepteren. Soms in de zin van wat gas terugnemen, soms jank ik lekker een potje. Soms neem ik die tijd niet en dan ben ik meteen de gezelligste thuis (not).
Het verder ontwikkelen van 'self love' staat wel op mijn lijstje voor de rest van 2019 en 2020.
Teaus, hier is er weinig dat niet gepast is hoor. Hopelijk wil je het alsnog delen!
zaterdag 17 augustus 2019 om 17:04
Onze afspraak met de organizer is goed gegaan! We hebben vandaag de eerste van 4 afspraken met haar gehad. Samen hebben we ons 'rommelhok' weer veranderd in een 'hobbyhok'. We moesten nadenken welk doel de ruimte kreeg, want een ruimte zonder doel veranderd vaak in een ruimte waar spullen zonder bestemming heengaan (ergo: rommelhok). Dus ik besloot er de knutselspulletjes van de kinderen te laten, mijn naaimachine, DIY spullen, inpakpapier, decoraties e.d.
We hebben nu ook een oude wasmand in gebruik waar spulletjes heengaan die naar de stort moeten, zodat ze niet gaan ronddwalen op losse plekken.
De vloer moeten we vrij gaan houden, want dat vraagt om stapelen en dan gaat het ons belemmeren en keren we het de rug toe (wat dus nu ook gebeurt is).
Er hangt nu een briefje op de deur van haar waar we op moeten kijken voordat we iets dat hok in brengen. Zoiets als: is het stuk? Is het niet compleet? Dan mag dat het hok niet meer in.
Heel fijne tips waar we echt wat mee kunnen in de toekomst. Ik vond haar heel lief en begripvol en ze stelde concrete vragen. Het was echt allemaal overbodige zooi dus we hadden er geen moeite mee er afstand van te doen. Wel vond ik het enorm moeilijk zoveel zooi tegelijkertijd in mijn keuken te hebben, het was zó overweldigend. Mijn hoofd liep meteen vol. Dan heb ik echt de neiging te gaan rennen, maar de organizer ging gewoon door, dus twijfelen om te stoppen of door te gaan was geen optie. Dat was dus wel fijn, ik zou het gros weer teruggestopt hebben, dat zijn dus momenten dat ik niet kan doorpakken. Dan ben ik het overzicht kwijt en kan ik niet verder. Blokkeer ik.
In dit stuk was ze dus heel waardevol.
Ik ben heel blij met onze opgeruimde hobbyhok en kijk er nu echt naar uit de rest van het huis ook door te pakken. Over 2 weken komt ze voor onze bijkeuken. In de tussentijd moeten we nog wat spullen op hun plek hebben en hoop ik de rommellades van de keuken op orde te hebben.
Bij deze de update
We hebben nu ook een oude wasmand in gebruik waar spulletjes heengaan die naar de stort moeten, zodat ze niet gaan ronddwalen op losse plekken.
De vloer moeten we vrij gaan houden, want dat vraagt om stapelen en dan gaat het ons belemmeren en keren we het de rug toe (wat dus nu ook gebeurt is).
Er hangt nu een briefje op de deur van haar waar we op moeten kijken voordat we iets dat hok in brengen. Zoiets als: is het stuk? Is het niet compleet? Dan mag dat het hok niet meer in.
Heel fijne tips waar we echt wat mee kunnen in de toekomst. Ik vond haar heel lief en begripvol en ze stelde concrete vragen. Het was echt allemaal overbodige zooi dus we hadden er geen moeite mee er afstand van te doen. Wel vond ik het enorm moeilijk zoveel zooi tegelijkertijd in mijn keuken te hebben, het was zó overweldigend. Mijn hoofd liep meteen vol. Dan heb ik echt de neiging te gaan rennen, maar de organizer ging gewoon door, dus twijfelen om te stoppen of door te gaan was geen optie. Dat was dus wel fijn, ik zou het gros weer teruggestopt hebben, dat zijn dus momenten dat ik niet kan doorpakken. Dan ben ik het overzicht kwijt en kan ik niet verder. Blokkeer ik.
In dit stuk was ze dus heel waardevol.
Ik ben heel blij met onze opgeruimde hobbyhok en kijk er nu echt naar uit de rest van het huis ook door te pakken. Over 2 weken komt ze voor onze bijkeuken. In de tussentijd moeten we nog wat spullen op hun plek hebben en hoop ik de rommellades van de keuken op orde te hebben.
Bij deze de update
zondag 18 augustus 2019 om 11:41
Laatbloeiertje, klinkt als een heerlijke start...
Ik ben dit weekend eens een keertje medicatie vrij. Vandaag mega lui. En mega veel spierpijn.
Ik heb wel een kleine TO-do list gemaakt maar heb er echt zooooooooo geen zin in. Iets met huishouden, boodschappen en een beetje sporten.
Netflix lonkt me ..... en wint aardig.
Ik ben dit weekend eens een keertje medicatie vrij. Vandaag mega lui. En mega veel spierpijn.
Ik heb wel een kleine TO-do list gemaakt maar heb er echt zooooooooo geen zin in. Iets met huishouden, boodschappen en een beetje sporten.
Netflix lonkt me ..... en wint aardig.
zondag 18 augustus 2019 om 20:55
Teaus schreef: ↑17-08-2019 10:06Laatbloeier.. spannend hoor de organizer, confronterend ook wel al denk ik dat er 'open' over kunnen zijn het in het geheel wat minder beladen maakt en dat is zo fijn!
En straks heb je een redelijk georganiseerd huis.... is een heleboel onzin en ruis weg, dingen hebben een functie, een reden en een plek! Klinkt goed!
Ik overweeg wel eens om of een doortastende, oordeelloze heel vage kennis of de poetsende buurvrouw die nergens van opkijkt in te huren om nu na 13jaar in dit huis eens met de bezem en 3rollen vuilniszakken te lijf te gaan.
De vage kennis wilde vond dat ooit trouwens een prima voorstel... over en weer eens in de 14dagen een ochtend poetsen en al poetsend ook je hoofd weer even op orde praten
Waarom hebben we dat eigenlijk niet doorgepakt?
Fijn dat je slaap zon stuk beter loopt. We pakken bij mijn therapie elke keer een klein stukje slaap-educatie mee, inzicht en kennis zijn ook helpend. Al denk ik daar soms heel anders over
Kerstbal.... mindfulness (meditatie), je vindt t vast dodelijk saai maar het helpt wel om iets minder te blijven malen, hangen. Je kunt t ook 'uit yoga halen'.
Goed dat je er achter bent gekomen waarom je zo onrustig bent deze zomer.. kan je t volgende keer wat anders indelen.
T is ook wel echt pittig hoor wekelijks therapie en werken en een extra drukke man en extra veel extra leuke dingen doen en, en ,en... daar loopt bijna iedereen op vast
MEF.. jammerrrr, his loss
Over mijn dingesen... moet even nadenken hoe en wat , dat is degrootste helft van de strijd waarschijnlijk: het verwoorden en of het 'gepast' is.
Nu eerst werken
Opschrijven geeft helderheid!
Hopelijk vind je een antwoord voor jezelf!!
Bedankt voor je tip over yoga. Maar ik heb echt een aversie tegen yoga.
Ik geloof dat het kan helpen hoor.
Mindfulness ook bekend mee maar ook dat vind ik maar lastig toe te passen
zondag 18 augustus 2019 om 21:05
Wat ben je goed bezig met plannen maken over hoe het één en ander "beter" en relaxter kan verlopen!!laatbloeiertje schreef: ↑17-08-2019 16:46Ach, ME, wat balen! Ga je vanavond met iemand lekker stappen? Wie weet kom je een leuker exemplaar tegen!
Ik denk dat het 'napiekeren' meer een vrouwending is. Mijn vriendinnen hebben daar ook last van, en die hebben geen ADHD. Mannen zijn vaak praktischer, is het moment voorbij dan zijn ze er ook niet meer mee bezig. Ik heb 2 mannelijke collega's die flink kunnen kiften met elkaar, hoor je ze tegen elkaar brullen in de gang. Uurtje later? Lachen ze weer met elkaar.
Kerstbal, oei, ja, dat klinkt alsof je inderdaad je grenzen goed opgerekt hebt. Maar ik begrijp het helemaal! Goed dat je al plannen hebt gemaakt voor volgend jaar, een goed voornemen is het halve werk.
Hier is het ook niet geheel gladjes verlopen hoor, heb ook wat lessen geleerd en ook al nagedacht hoe ik dit volgend jaar beter kan aanvliegen.
Man en ik hebben beiden een vrije dag in de week en we hebben besloten de kinderen de ene week op ma-di-do naar de opvang te laten gaan, de week erop op di-do-vrij, zodat om de week een van ons een 'bijkomdag' heeft. Dat was dus al een meevaller en heeft ons beiden geholpen een volle dag met 2 kinderen beter aan te kunnen.
De mijne zitten beiden al op school (België) dus ik heb dan wel weer vanaf 2 september mijn oude schema weer terug, ook dat scheelt. Ik kijk er al naar uit
Het accepteren van mijn emoties heb ik geleerd van mijn ADHD coach. Ik ben deels in deze burn-out gekomen door de dood van mijn moeder (ik was toen 7 maanden zwanger dus van rouwen komt het niet zo met 2 kinderen onder de 2 jaar). Dus toen ik bij mijn coach terecht kwam was het zaak dat ik eens ging rouwen om haar dood en mijn zwangerschap. Ik kreeg toen snel door dat ik weer 'door' kon als ik er doorheen ging en accepteerde dat het erbij hoorde. Sindsdien merk ik meteen als ik vastloop, het helpt niet het tegen te willen houden maar het te accepteren. Soms in de zin van wat gas terugnemen, soms jank ik lekker een potje. Soms neem ik die tijd niet en dan ben ik meteen de gezelligste thuis (not).
Het verder ontwikkelen van 'self love' staat wel op mijn lijstje voor de rest van 2019 en 2020.
Teaus, hier is er weinig dat niet gepast is hoor. Hopelijk wil je het alsnog delen!
Wat goed dat je hebt geleerd van je ADHD coach om je emoties te accepteren!
Ik heb ook al "les " gehad van mijn therapeut dat mijn emoties er gewoon mogen zijn en ik niet altijd de leuke moeder, partner etc hoef te zijn .
Ik krop altijd veel op of loop ervan weg of vecht ertegen maar daarmee bouw ik wel een hoop spanning op.
Heel goed dat jij en je man af en toe een bijkomdag plannen!
Kleine kinderen zijn ontzettend leuk maar vragen ook heel veel energie van je. Dat is gewoon een feit
Een goede afwisseling tussen drukte (naast alle drukte die je al in je hoofd hebt met ADHD) en rust is dan ook erg belangrijk denk ik.
Mijn kinderen zijn dit weekend bij oma wezen logeren.
Man en ik hadden extra veel tijd voor elkaar en dat was fijn .
Net weer heel blij om kinderen te zien
.Ja in België is dat heel anders hè, dan gaan ze al veel eerder naar school .
zondag 18 augustus 2019 om 21:12
Lekker luiwammessen!MEFunny schreef: ↑18-08-2019 11:41Laatbloeiertje, klinkt als een heerlijke start...
Ik ben dit weekend eens een keertje medicatie vrij. Vandaag mega lui. En mega veel spierpijn.
Ik heb wel een kleine TO-do list gemaakt maar heb er echt zooooooooo geen zin in. Iets met huishouden, boodschappen en een beetje sporten.
Netflix lonkt me ..... en wint aardig.
