Psyche
alle pijlers
Elke keer die terugvallen
donderdag 12 maart 2020 om 09:46
Ik word er echt gek van.
Ik heb twee diagnoses: obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis en PMDD. Elke keer als ik net mijn leven weer een beetje op de rit heb krijg ik toch weer een terugval. Ik word er gestoord van en het zorgt er soms echt voor dat ik denk: hoe lang hou ik dit nog vol? Ik lap mezelf elke keer weer op, maar waarom eigenlijk nog, als ik toch weet dat er wel weer een nieuwe terugval komt?
Mijn laatste terugval was in december, toen ik te horen kreeg dat mijn vader ongeneselijk ziek is. Gelukkig is hij nog niet uitbehandeld en begon dit langzaam een plekje te krijgen. Ik vond een uitlaatklep in sporten en het ging langzaamaan beter. Tot ik half februari een blessure kreeg en niet meer kon sporten. Inmiddels vliegen mijn emoties weer alle kanten op.
Ik doe vanalles uit mijn terugvalpreventieplan: met vriendinnen afspreken, van me afschrijven, mezelf afleiden.... Het werkt allemaal niet. Ik ben er moedeloos van.
Ik weet dt de tip zal zijn om terug contact op te nemen om weer in therapie te gaan. Daarover kan ik al zeggen: ik ben al zeker 5 keer in therapie geweest, ik weet in principe wat ik moet doen, maar soms ben ik gewoon even het elke keer vechten tegen deze buien beu
Ik heb twee diagnoses: obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis en PMDD. Elke keer als ik net mijn leven weer een beetje op de rit heb krijg ik toch weer een terugval. Ik word er gestoord van en het zorgt er soms echt voor dat ik denk: hoe lang hou ik dit nog vol? Ik lap mezelf elke keer weer op, maar waarom eigenlijk nog, als ik toch weet dat er wel weer een nieuwe terugval komt?
Mijn laatste terugval was in december, toen ik te horen kreeg dat mijn vader ongeneselijk ziek is. Gelukkig is hij nog niet uitbehandeld en begon dit langzaam een plekje te krijgen. Ik vond een uitlaatklep in sporten en het ging langzaamaan beter. Tot ik half februari een blessure kreeg en niet meer kon sporten. Inmiddels vliegen mijn emoties weer alle kanten op.
Ik doe vanalles uit mijn terugvalpreventieplan: met vriendinnen afspreken, van me afschrijven, mezelf afleiden.... Het werkt allemaal niet. Ik ben er moedeloos van.
Ik weet dt de tip zal zijn om terug contact op te nemen om weer in therapie te gaan. Daarover kan ik al zeggen: ik ben al zeker 5 keer in therapie geweest, ik weet in principe wat ik moet doen, maar soms ben ik gewoon even het elke keer vechten tegen deze buien beu
donderdag 12 maart 2020 om 09:50
Ik snap in enige mate wat je bedoelt. Ik heb zelf OCD en een angststoornis, en ik ervaar ook moeilijke periodes wanneer ik uit mijn "ritme" gehaald word. In deze periodes ervaar ik mijn angsten extremer en breiden mijn "routines" en "tics" zich uit (even tussen aanhalingstekens, omdat dit is hoe ik het noem maar het niet per se tics of routines zijn). Ik heb niet echt tips, helaas. Maar ik wens je wel veel sterkte! Je komt er wel weer bovenop, het kost gewoon tijd. Inderdaad, wat bij mij ook helpt is mezelf zoveel mogelijk bezighouden en afleiden. Jezelf forceren aan andere dingen te denken, maar dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Veel succes en hopelijk voel je jezelf weer snel beter! Het is vermoeiend, maar acceptatie (van je situatie) is key (naar mijn mening).
donderdag 12 maart 2020 om 09:59
Ja, daar heb je wel gelijk in. Ik vind het heel erg lastig om nu te accepteren dat het weer zo slecht gaat. Ik heb ook het gevoel dat ik zeg maar na de vorige terugval nog niet op het niveau terug was van normaall functioneren (wel goed onderweg!), en dat ik nu dus nog dieper weggezakt ben dan de vorige keer. Ik ben bang dat ik er niet meer uit ga komen.
Ik ben bang dat ik er niet meer uit ga komen.
donderdag 12 maart 2020 om 10:07
Je komt er echt wel uit! Alleen de manier waarop is echt voor iedereen die hiermee worstelt verschillend. Bij mij zelf werkt het het beste om me gewoon een schop onder mn kont te geven, of een naaste doet dat voor mij. Dat ik mijn dagelijkse bezigheden weer oppak en een ritme opbouw. Maar ik kan me voorstellen dat dat voor velen averechts werkt. Ga na wat in het verleden je heeft geholpen om weer naar je oude niveau terug te gaan, wat je hielp om uit het "gat" te komen waar je nu gevoelsmatig in zit.
donderdag 12 maart 2020 om 10:12
Ik denk dat het ook komt omdat mijn terugval nu komt vanuit het obsessief-compulsieve stukje, en dat vind ik een stuk lastiger te doorbreken. Het heeft ook iets dwangmatigs, (net als bij OCD denk ik het geval is?)
Ik las net wel een mooie zin: je kunt pas een terugval hebben als je vooruitgang had geboekt, dus hey, je mag trots op jezelf zijn, je maakt voortgang!
Ik las net wel een mooie zin: je kunt pas een terugval hebben als je vooruitgang had geboekt, dus hey, je mag trots op jezelf zijn, je maakt voortgang!
Dus dat jij zo reageert doet me echt heel goed
donderdag 12 maart 2020 om 10:17
Dat is ook lastig te doorbreken. Bijvoorbeeld, mijn OCD uit zich in routines tijdens tandenpoetsen, naar bed gaan, opstaan. Van die momenten die iedere dag terugkomen. Ze breiden zich langzaamaan steeds meer uit en alleen wanneer ik mij op alle andere vlakken mentaal sterk voel kan ik deze routines doorbreken. Ik weet niet of dit voor jou ook zo geldt, maar zou het een mogelijkheid zijn dat er andere vlakken zijn (buiten het obsessieve vlak) waarop je je niet zo sterk voelt als je zou willen, of niet zo stabiel als je zou willen. Soms is goed om op die vlakken te focussen, en die obsessieve gedachten of handelingen te accepteren voor nu. Dat maakt het soms ook makkelijker om ze later te doorbreken.mindervanmij schreef: ↑12-03-2020 10:12Ik denk dat het ook komt omdat mijn terugval nu komt vanuit het obsessief-compulsieve stukje, en dat vind ik een stuk lastiger te doorbreken. Het heeft ook iets dwangmatigs, (net als bij OCD denk ik het geval is?)
Ik las net wel een mooie zin: je kunt pas een terugval hebben als je vooruitgang had geboekt, dus hey, je mag trots op jezelf zijn, je maakt voortgang!
En geen probleem! Ik ben normaal niet heel actief op het forum met reageren, maar ik heb vandaag een vrije dag en ik herkende me in je bericht.
donderdag 12 maart 2020 om 10:20
Ik heb wel een andere psychische beperking dan jij. Maar ik herken het gevoel van elke keer opnieuw terugvallen goed. Je wordt er op den duur zo moedeloos van. Want idd hoe jij zegt, je hebt net weer beetje je leven op de rit en dan val je weer terug. Kan je weer opnieuw vechten om er bovenop te komen. Het vooruitzicht dat dit heel je leven is, dat is gewoon zwaar.
Ik weet ook niet echt tips en bij mij komt en gaat een terugval weer. Vaak kan ik er weinig aan doen, tenzij het over een situatie gaat. Volgens mijn psycholoog moet ik de terugvallen gewoon uitzitten want ik weet dat het weer een keer beter gaat. Dus bij jou zal het na verloop van tijd ook weer beter gaan! Alleen dat is lastig te bedenken als je een terugval hebt.
Enige wat helpt is het accepteren, maar hoe je dat doet? Dat weet ik ook niet. Daar heb ik zelf ook moeite mee.
Ik weet ook niet echt tips en bij mij komt en gaat een terugval weer. Vaak kan ik er weinig aan doen, tenzij het over een situatie gaat. Volgens mijn psycholoog moet ik de terugvallen gewoon uitzitten want ik weet dat het weer een keer beter gaat. Dus bij jou zal het na verloop van tijd ook weer beter gaan! Alleen dat is lastig te bedenken als je een terugval hebt.
Enige wat helpt is het accepteren, maar hoe je dat doet? Dat weet ik ook niet. Daar heb ik zelf ook moeite mee.
donderdag 12 maart 2020 om 10:57
Ook hier bekend met psychische issues, andere dan de jouwe. Bij mij helpen een paar dingen goed:
Kleine meetbare doelen, en iedere dag die doelen af kunnen strepen. Denk aan ‘naar buiten gaan’, ‘groente/fruit eten’ of ‘iets gedaan om m’n hoofd wat rustiger te krijgen’ (dat laatste hoeft niet gewerkt te hebben, het gaat erom dat je het gedaan hebt). Dat zorgt ervoor dat ik niet aan het einde van de dag denk ‘dit is een nutteloze dag geweest’, maar zie wat ik allemaal wel gedaan heb en wat me wel gelukt is.
Een project hebben. Echt iets concreets: legpuzzel leggen, diamond painting maken, kleurplaat kleuren... maar ook boodschappen doen voor een nieuw recept (en dat maken) of een game/computerspelletje helemaal uitspelen. Een ander focuspunt dan ‘beter worden’ helpt mij enorm om weer beter te worden
En overleggen met hulpverleners over wat haalbaar/realistisch is. Dat hoeft niet een therapeut te zijn, een poh kan ook helpen.
O, en ik heb bij jou nog nooit gedacht ‘heb je haar weer’. Echt niet.
Kleine meetbare doelen, en iedere dag die doelen af kunnen strepen. Denk aan ‘naar buiten gaan’, ‘groente/fruit eten’ of ‘iets gedaan om m’n hoofd wat rustiger te krijgen’ (dat laatste hoeft niet gewerkt te hebben, het gaat erom dat je het gedaan hebt). Dat zorgt ervoor dat ik niet aan het einde van de dag denk ‘dit is een nutteloze dag geweest’, maar zie wat ik allemaal wel gedaan heb en wat me wel gelukt is.
Een project hebben. Echt iets concreets: legpuzzel leggen, diamond painting maken, kleurplaat kleuren... maar ook boodschappen doen voor een nieuw recept (en dat maken) of een game/computerspelletje helemaal uitspelen. Een ander focuspunt dan ‘beter worden’ helpt mij enorm om weer beter te worden
En overleggen met hulpverleners over wat haalbaar/realistisch is. Dat hoeft niet een therapeut te zijn, een poh kan ook helpen.
O, en ik heb bij jou nog nooit gedacht ‘heb je haar weer’. Echt niet.
donderdag 12 maart 2020 om 16:15
@CriticalProblem: bij mij uit het zich vooral in het dwangmatig bezig zijn met op google zoeken naar oplossingen voor de dingen waar ik op dat moment stress over heb. Ik kan dat dan totaal niet meer loslaten en ben er de hele dag obsessief mee bezig.
@Lindaatje: ik heb dat gelukkig wel een plekje weten te geven. Hij is nu in behandeling om in elk geval ervoor te zorgen dat de groei van de kanker geremd wordt, wardoor hij niet meer beter zal worden, maar als het goed gaat ook niet opeens zomaar compleet uitbehandeld is. Ik had echt gedacht: als we merken dat die behandeling aanslaat, dan gaat het NOG beter (want er zat al een stijgende lijn in!), maar nu komt dus de stress eroverheen van een nieuw virus dat rondwaart en dat potentieel gevaarlijk kan zijn voor hem omdat hij een sterk verminderde weerstand heeft.
Ik was eignelijk dus net weer aan het opkrabbelen vanuit dat slechte nieuws toen de volgende stressor er alweer bijkwam en die heeft me echt flink de put terug ingetrapt.
@Shiverrr: ja, moedeloos is zeker het goede woord. Dat uitzitten heeft mijn psycholoog ook gezegd, alleen heb ik nu zo sterk het gevoel dat iedereen gek van mij wordt. En dat ik iedereen tot last ben. Het zou nu om mijn vader moeten draaien, niet om mij...
@Calaena_Aelin: Bedankt voor de tip, ik heb opzich ook kleine doelen voor mezelf, misschien moet ik me daar nog wat extra op focussen.
@Lindaatje: ik heb dat gelukkig wel een plekje weten te geven. Hij is nu in behandeling om in elk geval ervoor te zorgen dat de groei van de kanker geremd wordt, wardoor hij niet meer beter zal worden, maar als het goed gaat ook niet opeens zomaar compleet uitbehandeld is. Ik had echt gedacht: als we merken dat die behandeling aanslaat, dan gaat het NOG beter (want er zat al een stijgende lijn in!), maar nu komt dus de stress eroverheen van een nieuw virus dat rondwaart en dat potentieel gevaarlijk kan zijn voor hem omdat hij een sterk verminderde weerstand heeft.
Ik was eignelijk dus net weer aan het opkrabbelen vanuit dat slechte nieuws toen de volgende stressor er alweer bijkwam en die heeft me echt flink de put terug ingetrapt.
@Shiverrr: ja, moedeloos is zeker het goede woord. Dat uitzitten heeft mijn psycholoog ook gezegd, alleen heb ik nu zo sterk het gevoel dat iedereen gek van mij wordt. En dat ik iedereen tot last ben. Het zou nu om mijn vader moeten draaien, niet om mij...
@Calaena_Aelin: Bedankt voor de tip, ik heb opzich ook kleine doelen voor mezelf, misschien moet ik me daar nog wat extra op focussen.
vrijdag 13 maart 2020 om 22:36
@Mindervanmij: Maar het is toch ook een heftige boodschap dat je vader ongeneselijk ziek is? Dat is toch 1 van de ergste dingen die je kan horen, dat 1 van je ouders ziek is. Dus ik snap heel goed dat het ook een weerslag op jou heeft en als je een beetje begripvolle omgeving hebt, snappen die dat ook. De 1 zal bijv hoofdpijn krijgen en jij krijgt een terugval omdat het je zwakke plek is.
Sterkte
Sterkte
zaterdag 14 maart 2020 om 09:19
Bedankt voor jullie lieve berichtjes
Het gaat gelukkig sinds gister een heel klein beetje beter. Soms weet ik niet wat nou precies een terugval veroorzaakt, totdat datgene wat het veroorzaakte opeens is opgelost.
In dit geval speelt blijkbaar ook mee dat ik heel erg angstig was omdat mijn man een uur reizen weg is, en ik bang ben dat er onrust uitbreekt vanwege de corona. Ik wil mijn gezin gewoon graag dichtbij me hebben in deze tijden.
Het gaat gelukkig sinds gister een heel klein beetje beter. Soms weet ik niet wat nou precies een terugval veroorzaakt, totdat datgene wat het veroorzaakte opeens is opgelost.
In dit geval speelt blijkbaar ook mee dat ik heel erg angstig was omdat mijn man een uur reizen weg is, en ik bang ben dat er onrust uitbreekt vanwege de corona. Ik wil mijn gezin gewoon graag dichtbij me hebben in deze tijden.
zaterdag 14 maart 2020 om 23:39
Dat is echt zooooooo begrijpelijk en herkenbaar! Ik ben wel 10x per dag opgelucht dat we niet toevallig op vakantie waren. Of iemand uit de familie.
Ik wil ook dat man morgen met zijn werkgever belt om af te stemmen, die heeft namelijk nog niets laten horen en lijkt niet te gaan gebeuren ook (klein bedrijf)
Ik wil niet dat hij de komende week doodleuk 4 dagen op een redelijk klein kantoor zit met 10 man. Terwijl ik al een week thuiswerk en dat ook nog zeker 3 weken moet blijven doen. Is weliswaar met man’s werk stuk lastiger maar niet onmogelijk.
Ik merk dat er qua angst en onzekerheid over Corona bij mij een angst van me af is gevallen sinds donderdag de nieuwe maatregelen duidelijk werden. soort ‘zie je wel ik maak me niet voor niets zo druk, het is echt heftig, heeft echt impact en gelukkig is dat nu ook door de regering uitgesproken’
Nu nog duidelijkheid over de scholen sluiting krijgen. Maar dat niemandsland waarin het voor donderdag hing, vond ik redelijk ondraaglijk, mentaal gezien.
Herken jij dat ook?
Ik wil ook dat man morgen met zijn werkgever belt om af te stemmen, die heeft namelijk nog niets laten horen en lijkt niet te gaan gebeuren ook (klein bedrijf)
Ik wil niet dat hij de komende week doodleuk 4 dagen op een redelijk klein kantoor zit met 10 man. Terwijl ik al een week thuiswerk en dat ook nog zeker 3 weken moet blijven doen. Is weliswaar met man’s werk stuk lastiger maar niet onmogelijk.
Ik merk dat er qua angst en onzekerheid over Corona bij mij een angst van me af is gevallen sinds donderdag de nieuwe maatregelen duidelijk werden. soort ‘zie je wel ik maak me niet voor niets zo druk, het is echt heftig, heeft echt impact en gelukkig is dat nu ook door de regering uitgesproken’
Nu nog duidelijkheid over de scholen sluiting krijgen. Maar dat niemandsland waarin het voor donderdag hing, vond ik redelijk ondraaglijk, mentaal gezien.
Herken jij dat ook?
zondag 15 maart 2020 om 07:52
Ja, dat herken ik erg. En ook het feit dat niemand mijn zorgen leek te delen tot dat moment. Nu die maatregelen er zijn voel ik me opeens een stuk minder een aansteller.
Ik probeer wel een beetje weg te blijven bij het nieuws, ik merk dat ik daar nog steeds erg van uit balans raak. Al dat leed van de hele wereld dat praktisch live te volgen is, het valt me echt heel zwaar.
Nu is mijn zoon sinds vanmorgen ook aan het snotteren en hoesten. Ik hou mijn hart vast
Ik probeer wel een beetje weg te blijven bij het nieuws, ik merk dat ik daar nog steeds erg van uit balans raak. Al dat leed van de hele wereld dat praktisch live te volgen is, het valt me echt heel zwaar.
Nu is mijn zoon sinds vanmorgen ook aan het snotteren en hoesten. Ik hou mijn hart vast
zondag 15 maart 2020 om 08:28
Mijn tip is niet om weer in therapie te gaan om terugval te voorkomen, maar om je eerst neer te leggen bij het feit dat dit blijkbaar bij jou hoort.
Vervolgens kijken of je een patroon kunt ontdekken in bijv oorzaken die een terugval in gang zetten.
En: mss moet je het geen terugval noemen.
Ik heb bijv aanleg voor depressies en ondanks alle terugvalpreventies en inzichten krijg ik soms een depressie. Dat is geen terugval, dat is 'gewoon' een depressie (net als dat een verkoudheid geen terugval van je gezondheid is, maar gewoon een virus dat je moet uitzieken).
Ik heb me erbij neer moeten leggen dat ik veel minder aankan dan anderen, maar zolang ik me daaraan hou krijg ik minder vaak een depressieve periode.
Vervolgens kijken of je een patroon kunt ontdekken in bijv oorzaken die een terugval in gang zetten.
En: mss moet je het geen terugval noemen.
Ik heb bijv aanleg voor depressies en ondanks alle terugvalpreventies en inzichten krijg ik soms een depressie. Dat is geen terugval, dat is 'gewoon' een depressie (net als dat een verkoudheid geen terugval van je gezondheid is, maar gewoon een virus dat je moet uitzieken).
Ik heb me erbij neer moeten leggen dat ik veel minder aankan dan anderen, maar zolang ik me daaraan hou krijg ik minder vaak een depressieve periode.
Onsterfelijk Verheven
zondag 15 maart 2020 om 08:35
Feiten feiten feiten.mindervanmij schreef: ↑15-03-2020 08:29Ja, dat is misschien ook wel weer zo, Solomio.
Jij lijkt dat hele gebeuren met corona wel goed te trekken trouwens, ik lees je veel in het topic hierover. Wat is je strategie om hier zo relaxed onder te blijven?
Maar ik heb net alle Coronatopics verwijderd uit mijn lijst, ben wel klaar met alle paniekzaaierij.
Wel kudt als je daar zo angstig van wordt.
Onsterfelijk Verheven
zondag 15 maart 2020 om 10:53
Ja, het is echt vervelend. Het speelt ook mede zo'n rol omdat mijn vader net 6 weken geleden aan chemo is begonnen en dus weinig weerstand heeft. En mijn reactie op stress is juist vaak zoveel mogelijk over het onderwrp te weten komen om zo wat controle te ervaren. Maar er is weinig bekend momenteel
zondag 15 maart 2020 om 13:19
Was aan t surfen hier en kwam in dit topic terecht.Solomio schreef: ↑15-03-2020 08:28Mijn tip is niet om weer in therapie te gaan om terugval te voorkomen, maar om je eerst neer te leggen bij het feit dat dit blijkbaar bij jou hoort.
Vervolgens kijken of je een patroon kunt ontdekken in bijv oorzaken die een terugval in gang zetten.
En: mss moet je het geen terugval noemen.
Ik heb bijv aanleg voor depressies en ondanks alle terugvalpreventies en inzichten krijg ik soms een depressie. Dat is geen terugval, dat is 'gewoon' een depressie (net als dat een verkoudheid geen terugval van je gezondheid is, maar gewoon een virus dat je moet uitzieken).
Ik heb me erbij neer moeten leggen dat ik veel minder aankan dan anderen, maar zolang ik me daaraan hou krijg ik minder vaak een depressieve periode.
Wat een mooi berichtje v je..ik heb er ook veel aan met mn zware angststoornis! Thnx..mooie tips
. Wilde ik ff kwijt!
Sterkte voor iedereen..lichamelijke klachten worden vaak wel begrepen door omgeving,maar psyichische niet echt..maakt alles zo lastig(mijn ervaring)..
zondag 15 maart 2020 om 21:48
Klopt rammie. Het blijft lastig te begrijpen voor hen die het zelf niet ervaren (hebben). En dan nog je eigen schaamte en het taboe dat er helaas nog altijd is.
Ik vind het niet gemakkelijk om er open over te zijn maar met de huidige Corona crisis probeer ik toch open te zijn over het feit dat ik me zorgen maak en regelmatig pieker s avonds.
Die openheid helpt een beetje. Maar soms ook niet want als de ander zegt ‘maak je niet druk’ of ‘je kan er toch niks aan doen’ vind ik dat dooddoeners en voel ik me niet Serieus genomen in mijn gevoel.
Ik vind het niet gemakkelijk om er open over te zijn maar met de huidige Corona crisis probeer ik toch open te zijn over het feit dat ik me zorgen maak en regelmatig pieker s avonds.
Die openheid helpt een beetje. Maar soms ook niet want als de ander zegt ‘maak je niet druk’ of ‘je kan er toch niks aan doen’ vind ik dat dooddoeners en voel ik me niet Serieus genomen in mijn gevoel.
zondag 15 maart 2020 om 22:03
Ja, dat vind ik ook lastig. Nuchtere mensen zijn ergens wel fijn, want als iedereen in paniek is, werkt dat ook niet. Maar elke keer te horen krijgen dat je jezelf veel te druk maakt is weer het andere uiterste en geeft soms echt een eenzaam gevoel.
Ik maak me wel zorgen over 3 weken doorkomen zonder uithuis-entertainment met mijn zoon. Ik heb soms echt even rust nodig. Daar hebben we zelfs een speciale kamer voor met een extra bank zodat ik op te drukke momenten me even terug kan trekken. Maar mijn man werkt nu ook thuis, en zijn thuiskantoor is in die ruimte. Ik voel me dus echt opgesloten nu thuis. Wat zou ik graag willen dat ik me daar wat minder druk over hoefde te maken, maar voor mijn mentale gezondheid heb ik die ruimte soms echt nodig
Ik maak me wel zorgen over 3 weken doorkomen zonder uithuis-entertainment met mijn zoon. Ik heb soms echt even rust nodig. Daar hebben we zelfs een speciale kamer voor met een extra bank zodat ik op te drukke momenten me even terug kan trekken. Maar mijn man werkt nu ook thuis, en zijn thuiskantoor is in die ruimte. Ik voel me dus echt opgesloten nu thuis. Wat zou ik graag willen dat ik me daar wat minder druk over hoefde te maken, maar voor mijn mentale gezondheid heb ik die ruimte soms echt nodig
zondag 15 maart 2020 om 22:16
Kan je man niet af en toe je zoon een paar uur meenemen uit huis, al is het maar een stuk rijden met de auto, ergens wat wandelen.
Dat jij even een uur of 2 voor jezelf hebt?
Doen wij hier regelmatig afwisselend zodat de ander even kan opladen.
Nu wel wat lastiger omdat de keuzemogelijkheden zo beperkt zijn maar vooralsnog mogen we wel gewoon wandelen / fietsen in de natuur of rondrijden in de auto toch?
Of misschien heb je een noise canceling headphone? Je man hoeft toch geen 8u per dag in die kamer te zitten? Je kunt ook 1,5 uur per dag afspreken dat die van jou is.
soms moet je ook gewoon wat voormelkaar over hebben maar je moet er wel om vragen ipv al gaan zitten bedenken datje nu niet alleen kan zijn.
Kom op, je kan het!
Dat jij even een uur of 2 voor jezelf hebt?
Doen wij hier regelmatig afwisselend zodat de ander even kan opladen.
Nu wel wat lastiger omdat de keuzemogelijkheden zo beperkt zijn maar vooralsnog mogen we wel gewoon wandelen / fietsen in de natuur of rondrijden in de auto toch?
Of misschien heb je een noise canceling headphone? Je man hoeft toch geen 8u per dag in die kamer te zitten? Je kunt ook 1,5 uur per dag afspreken dat die van jou is.
soms moet je ook gewoon wat voormelkaar over hebben maar je moet er wel om vragen ipv al gaan zitten bedenken datje nu niet alleen kan zijn.
Kom op, je kan het!
