
En dan ben je ineens weduwe
vrijdag 13 oktober 2017 om 22:55
Heb even getwijfeld of ik dit zou plaatsen en wat mijn doel hiervan is. Ik denk dat ik gewoon even de behoefte heb om het van me af te schrijven.
Twee weken geleden is mijn man overleden. Hij wist sinds een jaar dat hij een melanoom had.
Na iedere tegenslag met nieuwe uitzaaiingen volgde er weer goed nieuws. Nieuws waarmee de hoop weer groeide.
Echter was het twee weken voor zijn sterven duidelijk dat hij deze strijd niet ging winnen.
Het is daarna onnoemelijk snel gegaan, misschien maar goed ook.
En dan ben je ineens weduwe met twee jonge kinderen. Het voelt zo oneerlijk! Zo had ik mijn leven niet voorgesteld en nu moet je er maar mee dealen.
Gelukkig heb ik veel lieve mensen om me heen, maar de liefste moet ik voor altijd missen. Zoveel adviezen en goede raad om me heen, maar er was er maar 1 doe me echt kende.
En toch heb ik het gevoel dit aan te kunnen, wat me gelijk ook een schuldgevoel geeft. Ik zou nu toch compleet van de kaart moeten zijn en in paniek raken??
Twee weken geleden is mijn man overleden. Hij wist sinds een jaar dat hij een melanoom had.
Na iedere tegenslag met nieuwe uitzaaiingen volgde er weer goed nieuws. Nieuws waarmee de hoop weer groeide.
Echter was het twee weken voor zijn sterven duidelijk dat hij deze strijd niet ging winnen.
Het is daarna onnoemelijk snel gegaan, misschien maar goed ook.
En dan ben je ineens weduwe met twee jonge kinderen. Het voelt zo oneerlijk! Zo had ik mijn leven niet voorgesteld en nu moet je er maar mee dealen.
Gelukkig heb ik veel lieve mensen om me heen, maar de liefste moet ik voor altijd missen. Zoveel adviezen en goede raad om me heen, maar er was er maar 1 doe me echt kende.
En toch heb ik het gevoel dit aan te kunnen, wat me gelijk ook een schuldgevoel geeft. Ik zou nu toch compleet van de kaart moeten zijn en in paniek raken??
zaterdag 14 oktober 2017 om 13:12
De wil om te overleven is de sterkste kracht die je hebt. Bij sommigen is de wil om voor je kinderen te zorgen nog sterker, en beide krachten zorgen dat je doet wat nodig is.En toch heb ik het gevoel dit aan te kunnen, wat me gelijk ook een schuldgevoel geeft.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 14 oktober 2017 om 17:01

zaterdag 14 oktober 2017 om 18:52
Gecondoleerd en heel veel sterkte. Mijn man is vorig jaar overleden, ook aan een melanoom. In september ontdekt en hij is in januari overleden. Het gaat met ups en downs. Ik ben wel blij dat het eerste jaar achter de rug is. Heb nu alles een keer meegemaakt zonder hem. Ook het vele regelen is voorbij en ik heb nu meer rust gevonden in mezelf.
zaterdag 14 oktober 2017 om 19:28
Gecondoleerd met je enorme verlies.
Onthoud goed dat iedereen anders reageert op een verlies zowel op korte termijn als lange termijn. En alles is goed hoewel ik je schuldgevoel niet wil baggitaliseren.
Ikzelf werd weduwe op mijn 27ste na een ziekbed van mijn man van een half jaar.
Zoals ik het lees is het bij jouw man ook snel gegaan en is er heel veel over jullie heen gekomen tot aan het punt waar je nu bent.
Mijn vader is ook overleden toen ik erg jong was (3) mijn zussen waren 5 en 7. Wat wij heel jammer vinden is dat er weinig gesproken werd over onze vader uit verdriet. Uit dat oogpunt gezien hoop ik dat het jou, en familieleden lukt om te blijven praten over je man.
Heel veel sterkte.
Onthoud goed dat iedereen anders reageert op een verlies zowel op korte termijn als lange termijn. En alles is goed hoewel ik je schuldgevoel niet wil baggitaliseren.
Ikzelf werd weduwe op mijn 27ste na een ziekbed van mijn man van een half jaar.
Zoals ik het lees is het bij jouw man ook snel gegaan en is er heel veel over jullie heen gekomen tot aan het punt waar je nu bent.
Mijn vader is ook overleden toen ik erg jong was (3) mijn zussen waren 5 en 7. Wat wij heel jammer vinden is dat er weinig gesproken werd over onze vader uit verdriet. Uit dat oogpunt gezien hoop ik dat het jou, en familieleden lukt om te blijven praten over je man.
Heel veel sterkte.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 14 oktober 2017 om 21:08
Ik probeer zeker alles bespreekbaar te houden voor de kinderen.
Ik wil juist voorkomen dat er niet meer over hem gesproken wordt.
Samen met de kinderen wil ik een fotoboek maken met mooie / vrolijke foto's van papa. Juist om hier regelmatig door te bladeren om mooie herinneringen op te halen.
Komende week ga ik naar de juwelier om voor mijn dochter een mooi medaillon te halen. Deze wil ze erg graag.
Zo fijn om jullie reacties te lezen!
Ik wil juist voorkomen dat er niet meer over hem gesproken wordt.
Samen met de kinderen wil ik een fotoboek maken met mooie / vrolijke foto's van papa. Juist om hier regelmatig door te bladeren om mooie herinneringen op te halen.
Komende week ga ik naar de juwelier om voor mijn dochter een mooi medaillon te halen. Deze wil ze erg graag.
Zo fijn om jullie reacties te lezen!


zondag 15 oktober 2017 om 13:01
Ik wil binnenkort eens binnen stappen bij een juwelier om te bekijken wat mogelijk is.
Ik heb op internet ook een voorbeeld van een armband gezien waar onze trouwringen in verwerkt worden.
Voor mijn werk moet ik de ring vaak afdoen namelijk. Ook bestaat onze trouwring al uit twee samengestelde ringen.
Ik wil er zeker iets moois van laten maken!
Ik heb op internet ook een voorbeeld van een armband gezien waar onze trouwringen in verwerkt worden.
Voor mijn werk moet ik de ring vaak afdoen namelijk. Ook bestaat onze trouwring al uit twee samengestelde ringen.
Ik wil er zeker iets moois van laten maken!