Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
vrijdag 8 februari 2008 om 23:11
Tuurlijk vinden mensen je geweldig als je cynisch doet over je pijn. Liever cynisch en morbide grappen dan de echte pijn van een ander te moeten zien. Daar kunnen die mensen niet mee omgaan joh, daar hollen ze hard voor weg. Échte emoties, pure angst, rauw verdriet, dat is doodeng.
Maar iemand die een beetje schampert over zichzelf, die haar eigen pijn niet serieus neemt, dat kunnen ze wel handelen.
Maar iemand die een beetje schampert over zichzelf, die haar eigen pijn niet serieus neemt, dat kunnen ze wel handelen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 8 februari 2008 om 23:15
Je krijgt me weer stil.....Wijs en kundig? Zo zie ik mezelf niet (en heel veel anderen hier op het forum ook niet
) ik rol gewoon een beetje door het leven heen, meer niet. Ik vind het wel een heel mooi compliment, dank je wel.(ik heb geen eigen bedrijf overigens)
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 8 februari 2008 om 23:19
Nouja, een biertje dan (kon de knuffelsmily niet vinden.)
vrijdag 8 februari 2008 om 23:19
Dat is moeilijk te zeggen. Complimentjes en bemoedigende antwoorden doen me zeker iets, maar men weet natuurlijk niet alles van mij. Ik wilde overigens geen complimentjes hoor, maar het doet me wel goed. Ik wil het ook vooral hebben over de stelling die ik had geponeerd. Wellicht dat ik gemotiveerder ben geworden, maar de faalangst verdwijnt niet na een uurtje:
Kijk, er zijn nu zoveelzeventig reacties in iets meer dan een uur, das al iets toch
Vraagje: hoe is nu het met je vergeleken met het begin van dit topic? Wat doen de reacties jou?
Vind het wel interessant te lezen over hoe ik overkom, want dat strookt niet zo met wat ik van mezelf vind. Ik zoek de schuld van vanalles gewoon heel snel bij mijzelf, en als mensen dan zeggen dat ze liever zelf niet bellen maar liever gebeld worden om iets af te spreken, moet ik dat maar eens goed in mijn oren knopen. Voor de rest ben ik even te suffig voor een goede inhoudelijke reactie 
vrijdag 8 februari 2008 om 23:26
:
[...]
Dat is moeilijk te zeggen. Complimentjes en bemoedigende antwoorden doen me zeker iets, maar men weet natuurlijk niet alles van mij. Ik wilde overigens geen complimentjes hoor, maar het doet me wel goed. Ik wil het ook vooral hebben over de stelling die ik had geponeerd. Wellicht dat ik gemotiveerder ben geworden, maar de faalangst verdwijnt niet na een uurtje
He nee, ook niet te moeilijk doen, kan een vervelende vraag zijn zoiets idd.
Maar fijn dat het je goed doet, dat wilde ik namelijk even weten
vrijdag 8 februari 2008 om 23:28
Misschien hangt het er ook van af hoe je talent omschrijft. Als je het omschrijft als iets waar je miljonair van kan worden, wereldberoemd (of berucht 
) of algemeen beschouwd wordt als een groot talent, tja dan denk ik dat veel mensen buiten de boot vallen.
Maar daar gaat het toch niet om? Dan gaat het om erkenning, om je waarde bepalen nav wat anderen van je vinden. Voor mij heeft talent te maken met waar je goed in bent en dat kunnen wereldschokkende maar ook heel bescheiden dingen zijn. Iets wat jou echt tot jou maakt, iets wat je toevoegt aan de wereld, of dat nou aan de hele wereld of aan de mensen om je heen is.
) of algemeen beschouwd wordt als een groot talent, tja dan denk ik dat veel mensen buiten de boot vallen. Maar daar gaat het toch niet om? Dan gaat het om erkenning, om je waarde bepalen nav wat anderen van je vinden. Voor mij heeft talent te maken met waar je goed in bent en dat kunnen wereldschokkende maar ook heel bescheiden dingen zijn. Iets wat jou echt tot jou maakt, iets wat je toevoegt aan de wereld, of dat nou aan de hele wereld of aan de mensen om je heen is.
vrijdag 8 februari 2008 om 23:53
vrijdag 8 februari 2008 om 23:57
Tsja, die lat zo hoog leggen he! Jaren 3 eigen (dieren) zaken gehad en een cattery. Maar toch je innerlijke gevoel, liefde, zelfvertrouwen, er zitten wat grove deuken in. Wat jij misschien ook hebt. Hoewel, je kan alles. En jij hebt alles om er een succes van te maken. Brains om een goede studie af te ronden en een mooi lichaam. En lief, nog jong. Tsja, wat mis je dan nog? DE liefde?
Nee met jou zie ik het zeker goedkomen. Zodra je zelf dat ook gaat inzien. Je bent een mooi mens. Ga zelf op zoek naar jouw mooie ik. Want die heb je echt. En dan kan je weer verder.
xmv.
Nee met jou zie ik het zeker goedkomen. Zodra je zelf dat ook gaat inzien. Je bent een mooi mens. Ga zelf op zoek naar jouw mooie ik. Want die heb je echt. En dan kan je weer verder.
xmv.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 9 februari 2008 om 00:27
Er zijn zelfs mensen die nog minder kunnen dan de dingen die jij opnoemt ; loop maar eens een instelling in voor geestelijk gehandicapten . En weet je ; er wordt ook van die mensen vreselijk veel gehouden en ze bezitten bijna allemaal het vermogen van anderen te houden en om te genieten . Dus waar heb je talenten voor nodig , meid ?
Je moet je geniet-knop vinden én activeren ! Is er iets wat je aan iemand bewijzen wil en waarom ? En wat gebeurt er als er dat niet lukt ? Waarschijnlijk...... niets .
Waar liggen je prioriteiten en je doelen en hoe " slim " / haalbaar / gezond zijn die eigenlijk ?
Waar denk je zelf echt gelukkig van te worden ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 9 februari 2008 om 00:41
Sorry dat ik de moeite niet heb genomen om alles te lezen. Maar wat ik me afvraag (maar dat hebben anderen waarschijnlijk al gemeld, want het ligt zo voor de hand): waarom moet je in iets meer dan goed zijn? Waarom is gewoon goed of ok niet voldoende? Als het werkt is het toch prima? Ik heb mooie kwaliteiten en niet zulke mooie (maar die ga ik jullie lekker niet vertellen). Op sommige vlakken ben ik beter en op andere waardeloos en op de meeste vlakken gewoon saai doorsnee. Maar doorsnee volstaat best hoor!
Kan leuk tekenen, kan totaal niet zingen, kan best beetje dansen (ik bedoel ritmisch zijn en heb daar ook lol in. Maar doe het alleen voor mijn eigen geneugten, dus de wereld wordt er ook niet beter van. Maar wat dan nog?), ben meestal veels te lui om moeite te doen voor koken, kan vervelen en klieren, kan mijn eigen huisje leuk inrichten (en ben dan ook trots op wat ik bereik met weinig), maar ook daar wordt de wereld niet mooien van, hooguit mijn eigen uitzicht vanaf mijn bank.
Dus vraag me echt af wat TO nou precies bedoelt met geen kwaliteiten. Moet het wereldverbeterend zijn? Moet het significant beter zijn dan de buurvrouw? Wat precies?
Kan leuk tekenen, kan totaal niet zingen, kan best beetje dansen (ik bedoel ritmisch zijn en heb daar ook lol in. Maar doe het alleen voor mijn eigen geneugten, dus de wereld wordt er ook niet beter van. Maar wat dan nog?), ben meestal veels te lui om moeite te doen voor koken, kan vervelen en klieren, kan mijn eigen huisje leuk inrichten (en ben dan ook trots op wat ik bereik met weinig), maar ook daar wordt de wereld niet mooien van, hooguit mijn eigen uitzicht vanaf mijn bank.
Dus vraag me echt af wat TO nou precies bedoelt met geen kwaliteiten. Moet het wereldverbeterend zijn? Moet het significant beter zijn dan de buurvrouw? Wat precies?
zaterdag 9 februari 2008 om 01:26
Nee intiem, ik wil het liefst gewoon een gelukkig leven met een partner en veel vrienden. Maar ja, ik ben nu eenmaal veel intelligenter dan de meeste mensen en vroeger een wonderkind dat alles kon, en ik kan niet accepteren dat dit het nu is. En als dan ook de normale dingen als een leuke vriendenkring ontbreekt....dan heb ik gewoon niks.
Morgenochtend heb ik bijvoorbeeld les voor mensen die al de taal (Frans) perfect beheersen, maar ik durf niet. Ik durf ook geen papers en scripties te schrijven, en dat maakt me zo verdrietig en kwaad (op mezelf). Daarom vind ik mijzelf een loser.
Morgenochtend heb ik bijvoorbeeld les voor mensen die al de taal (Frans) perfect beheersen, maar ik durf niet. Ik durf ook geen papers en scripties te schrijven, en dat maakt me zo verdrietig en kwaad (op mezelf). Daarom vind ik mijzelf een loser.
zaterdag 9 februari 2008 om 01:31
Digi , sluiten mensen jou uit omdat jij intelligenter bent of sluit jij minder intelligente mensen uit als vrienden ? ( dat laatste vind ik niet getuigen van intelligentie trouwens ) .
Kun jij met jouw studies en werk wel een grote vriendenkring onderhouden ? En....... hoeveel vrienden denk je dat je nodig hebt , of hoeveel vrienden - échte ! vrienden - denk je dat een gemiddeld mens heeft ?
Kun jij met jouw studies en werk wel een grote vriendenkring onderhouden ? En....... hoeveel vrienden denk je dat je nodig hebt , of hoeveel vrienden - échte ! vrienden - denk je dat een gemiddeld mens heeft ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 9 februari 2008 om 01:33
Ik heb ook niet alles in detail gelezen, van sommige pagina's wat. Maar de stelling is niet correct. Een mens kan altijd wat, doet altijd wat, betekend altijd iets. Al is het een achteloze "goedemorgen!" die iemand opbeurd zonder dat je het weet, een reactie op een forum waardoor iemand opleeft. Zelfs een slap karakter brengt anderen de motivatie om zelf niet zo te zijn!
Ik lees her en der over jou " intelligent, mooi, jong en leuk". Volgens mij heb jij een hoop voor je gaan. Ik ga je een paar stellingen voorleggen waarop je uiteraard niet hoeft te reageren, want ik vind ze zelf nl veel te indringend......en wellicht helemaal misplaatst....(wel goed bedoeld)....
1. Is het moeilijk voor je om te accepteren dat je een moeilijk persoon bent?
2. Is het lastig de aandacht die je wel krijgt te verruilen voor de aandacht waar je eigenlijk naar verlangt?
3. Waar stokt het om mensen toe te laten in je leven die aan jouw behoeften voorzien beschreven in 2? Botsen ze teveel?
4. Zoek je in relaties iets dat iets oplost wat in jouw verleden is gebeurd, of wat je hebt gemist?
5.Weet je dat jouw verleden, ervaringen, fouten en stomme en fantastische dingen je een mooier mens maakt? Dat je niet meer tot de 80% van de blah blah mensen behoort, maar tot de 20% die uit ervaring spreekt?
6. Dat die 80% van de mensen je zullen veroordelen, maar die 20% volledig voor je gaan?
7. Dat je nooit iedereen blij kan maken, maar een aantal juist wel?
8. Je elke dag, uur, seconde beslissingen mag veranderen, omdat jij dat wil?
9. Jij intelligent en lief bent en dat je daar wat mee kan?
10. Dat de maatschappij niet bepaald wie jij bent en daar geen oordeel over kan vellen? Wel een mening, maar geen oordeel. Doen ze dat wel...och...die 80%. Weten zij veel!
Ja, ik vind dat iedereen waardevol is. Elk mens is op zijn/haar manier mooi. Ik ken geen enkel mens die niets toevoegd aan het leven. Op zijn minst heb je mij aan het denken gezet. Je kan (naast alle andere talenten die je bezit) dus duidelijk iets erg goed.
Ik lees her en der over jou " intelligent, mooi, jong en leuk". Volgens mij heb jij een hoop voor je gaan. Ik ga je een paar stellingen voorleggen waarop je uiteraard niet hoeft te reageren, want ik vind ze zelf nl veel te indringend......en wellicht helemaal misplaatst....(wel goed bedoeld)....
1. Is het moeilijk voor je om te accepteren dat je een moeilijk persoon bent?
2. Is het lastig de aandacht die je wel krijgt te verruilen voor de aandacht waar je eigenlijk naar verlangt?
3. Waar stokt het om mensen toe te laten in je leven die aan jouw behoeften voorzien beschreven in 2? Botsen ze teveel?
4. Zoek je in relaties iets dat iets oplost wat in jouw verleden is gebeurd, of wat je hebt gemist?
5.Weet je dat jouw verleden, ervaringen, fouten en stomme en fantastische dingen je een mooier mens maakt? Dat je niet meer tot de 80% van de blah blah mensen behoort, maar tot de 20% die uit ervaring spreekt?
6. Dat die 80% van de mensen je zullen veroordelen, maar die 20% volledig voor je gaan?
7. Dat je nooit iedereen blij kan maken, maar een aantal juist wel?
8. Je elke dag, uur, seconde beslissingen mag veranderen, omdat jij dat wil?
9. Jij intelligent en lief bent en dat je daar wat mee kan?
10. Dat de maatschappij niet bepaald wie jij bent en daar geen oordeel over kan vellen? Wel een mening, maar geen oordeel. Doen ze dat wel...och...die 80%. Weten zij veel!
Ja, ik vind dat iedereen waardevol is. Elk mens is op zijn/haar manier mooi. Ik ken geen enkel mens die niets toevoegd aan het leven. Op zijn minst heb je mij aan het denken gezet. Je kan (naast alle andere talenten die je bezit) dus duidelijk iets erg goed.
zaterdag 9 februari 2008 om 01:39
Nee, absoluut niet. Want ik ben al jaren afgestapt van het idee dat ik iemand wil met hetzelfde IQ. Mensen zijn voor mij waardevol als ze om mij geven, die er voor me zijn, waarvoor ik kan zijn, waarmee ik leuke digen kan doen en die mensen die me accepteren zoals ik ben. Maar ja, ik draag een hoop maskers. En ik zie niet in hoe ik dat nog kan veranderen, want ik doe het al zo ontzettend lang.
zaterdag 9 februari 2008 om 03:33
Ey Digi, ik had in je andere topic al gereageerd, maar dan ga ik hier wel gewoon weer verder. Zoals ik al gemaild had, wil ik om te beginnen zeggen dat ik het heel leuk zou vinden als je weer eens een keertje langskomt. Rijden we eventueel door naar Feliciaatje .
Ben blij te lezen dat je het verschil begint te 'voelen' tussen vrienden en volgelingen. Zoals ik tijdens onze ontmoeting IRL al heb gezegd: je haalt jezelf enerzijds naar beneden, anderzijds hou je de schijn hoog van een voetstuk. Concreet gezegd: jouw intelligentie is je grote kracht, maar tegelijkertijd je grootste zwakte. Omdat jij niet snel bereid bent je "gelijke" te voelen met mensen die niet jouw IQ, jouw snelheid van denken, jouw analytisch vermogen hebben. Voor iemand die jou niet goed kent, kan dat behoorlijk arrogant en intimiderend overkomen. Terwijl je, als je van je zelfverkozen voetstuk afstapt, zo ontzettend snel zou kunnen ontdekken hoe leuk het is 'among the crowd', en hoe gemakkelijk en goed je daarin opgenomen zal worden.
Je zegt nu dat je 'volgelingen' hebt (gehad), maar -en dit is níet bashend bedoeld- ik denk dat dat ook grotendeels komt door jouw eigen verdedigingspatroon. Je bent geneigd de wereld in te delen in 'beter' en 'slechter', in 'gelukt' en 'mislukt', maar ieder mens heeft zijn/haar eigen kwaliteiten. Wanneer je stopt met zowel jezelf als anderen te peilen, te plaatsen, in te delen in 'sterker' en 'zwakker', zal je zien dat je méér mét de mensen komt te staan ipv tegenover hen.
Ik heb het je eerder gezegd, en ik zeg het je nu weer: je hóórt al bij een groep. Alleen voel je dat zelf nog niet zo. Maar kijk eens diep in je eigen hart, en realiseer je dat je door jou zo verfoeide intelligentie maar al te vaak wordt ingezet als "schild" tegen de buitenwereld. Een muurtje rond je ware zelf, rondom je hart, kan in eerste instantie een fijne verdediging lijken, maar wordt uiteindelijk maar al te vaak je gevangenis. Doorbreek dat muurtje, durf een kwetsbaar mens te zijn, zoals wij allen zijn.
Overigens wil ik nog wel zeggen dat ik, als ik je postings lees, vind dat je ontzettend aan het veranderen bent, en wel in je voordeel!
en nogmaals, wees welkom hier in mi casa
. Ben blij te lezen dat je het verschil begint te 'voelen' tussen vrienden en volgelingen. Zoals ik tijdens onze ontmoeting IRL al heb gezegd: je haalt jezelf enerzijds naar beneden, anderzijds hou je de schijn hoog van een voetstuk. Concreet gezegd: jouw intelligentie is je grote kracht, maar tegelijkertijd je grootste zwakte. Omdat jij niet snel bereid bent je "gelijke" te voelen met mensen die niet jouw IQ, jouw snelheid van denken, jouw analytisch vermogen hebben. Voor iemand die jou niet goed kent, kan dat behoorlijk arrogant en intimiderend overkomen. Terwijl je, als je van je zelfverkozen voetstuk afstapt, zo ontzettend snel zou kunnen ontdekken hoe leuk het is 'among the crowd', en hoe gemakkelijk en goed je daarin opgenomen zal worden.
Je zegt nu dat je 'volgelingen' hebt (gehad), maar -en dit is níet bashend bedoeld- ik denk dat dat ook grotendeels komt door jouw eigen verdedigingspatroon. Je bent geneigd de wereld in te delen in 'beter' en 'slechter', in 'gelukt' en 'mislukt', maar ieder mens heeft zijn/haar eigen kwaliteiten. Wanneer je stopt met zowel jezelf als anderen te peilen, te plaatsen, in te delen in 'sterker' en 'zwakker', zal je zien dat je méér mét de mensen komt te staan ipv tegenover hen.
Ik heb het je eerder gezegd, en ik zeg het je nu weer: je hóórt al bij een groep. Alleen voel je dat zelf nog niet zo. Maar kijk eens diep in je eigen hart, en realiseer je dat je door jou zo verfoeide intelligentie maar al te vaak wordt ingezet als "schild" tegen de buitenwereld. Een muurtje rond je ware zelf, rondom je hart, kan in eerste instantie een fijne verdediging lijken, maar wordt uiteindelijk maar al te vaak je gevangenis. Doorbreek dat muurtje, durf een kwetsbaar mens te zijn, zoals wij allen zijn.
Overigens wil ik nog wel zeggen dat ik, als ik je postings lees, vind dat je ontzettend aan het veranderen bent, en wel in je voordeel!
en nogmaals, wees welkom hier in mi casa
anoniem_10333 wijzigde dit bericht op 09-02-2008 03:35
Reden: typo's
Reden: typo's
% gewijzigd
zaterdag 9 februari 2008 om 05:37
Oooh meissie, dit is echt verdrietig. Ik ken je niet, dus ik kan ook geen antwoord geven op je verzoek om schematisch opgestelde kwaliteiten die je gegarandeerd wel bezit. Kijk alleen al naar je schrijfstijl, creativiteit in het verwoorden! Geweldig!!!! Maar hoe dan ook, het maakt me heel verdrietig te weten dat die mensen die je omschrijft (want die bestaan echt wel) het ook van zichzelf weten, maar vooral er dan zo'n rotgevoel aan overhouden.
Weet je, ik kan niet koken, mijn aardappelen zijn standaard rijp voor de vuilnisbak en bij een normaal diner vergeet ik het vlees, nee, niet als vergeten in de pan en aan laten branden, maar wanneer ik de tafel dek ontdek ik dat ik ehm.. het vlees in de vriezer heb laten liggen... en ik ben er trots op... bijvoorbeeld als mijn vriend tóch van me houdt, want de liefde van de man gaat immers door de maag (moet je nagaan hoeveel kwaliteiten ik verder moet hebben, hoe goed ik ben in andere dingen). Ik roep al een aantal jaar (3 om precies te zijn) dat ik vóór mijn 30e 5 kilo lichter wil zijn (vooral bij mijn buik natuurlijk, want ja, drie kinderen) en ik mag heel erg gaan opschieten om het voor mijn 31ste te bereiken. Gedoemd te mislukken. Al zijn mijn borsten inmiddels wel een stuk kleiner dan een aantal jaar geleden wat ik natuurlijk weer niet oke vind.
Ik kan wel studeren, en ik heb het ooit gedaan. Tuurlijk kan ik student zijn hihi, maar een studie heb ik dus nooit afgemaakt. Ik ben op zoek naar schoonmaak baantjes enzo, zelfs productiewerk lukt me niet :S. En eh, een slap karakter heb ik ook, maar karakter héb ik en dáár gaat het uiteindelijk op. Door dom te doen merken minder mensen dat ik slim ben en daarmee omzeil ik een heleboel vragen over mijn ambities, verantwoordelijkheden en over wat ik dan wel niet van plan was van mijn leven te maken, dus al met al...
... kan ik simpelweg concluderen dat ik vrij goed ben! Het is niet niks wat ik allemaal weet te presteren toch? En ik weet heel zeker dat er in jou ook zoiets schuilt. Niet dat je dom bent of doet, maar ik heb het over de verborgen kwaliteiten. Eentje daarvan is dat ik je niet ken, maar je naam wel weet. Blijkbaar zijn er reacties van je op dit forum in mijn gedachten blijven hangen, met je naam als een etiketje eraan, en dat zegt ook weer wat inhoudelijks ;)
