Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
zaterdag 9 februari 2008 om 08:25
Interessant. Ik had er laatst een gesprek met een vriendin over bovengenoemde zaken en wij kwamen allebei tot de conclusie dat we maar 1 ding goed konden en dat was niks en dat we eigenlijk maar middelmatig waren. Ik herken het dan in zoverre dat ik geen talent heb waar ik uitzonderlijk goed in ben. Wat ik ook herken is het naar beneden halen van jezelf en die ander (ten onrechte) op een voetstuk plaatsen. Ik weet ook niet zo goed hoe ik dit om zou moeten buigen in iets positiefs.
zaterdag 9 februari 2008 om 08:35
Bijzonder Traincha, dat jij last hebt van waar Digitalis over schrijft. Je komt erg sterk over als forummer. Juist als iemand die verstand van zaken heeft, een duidelijke mening over van alles en nog wat en ook nog in staat om die mening goed onderbouwd onder woorden te brengen. Noem dat maar niks.....
In discussies ben jij juist iemand waar anderen tegenop kijken. Misschien heb je dat zelf niet in de gaten?
In discussies ben jij juist iemand waar anderen tegenop kijken. Misschien heb je dat zelf niet in de gaten?
zaterdag 9 februari 2008 om 09:02
Ik ben ook nergens echt goed in en baal daar ook wel eens van. Soms ben ik op zoek naar mijn 'verborgen talent', maar na al die jaren vrees ik het ergste 
Maakt dat mij minder als mens, minder de moeite waard? Nee toch zeker!
Want ik kan wel dingen, ik blink alleen nergens in uit. Nou dat is dan maar zo. Ik wil ook wel eens meer vrienden, meer kennis, mooier zijn enz enz, maar de grootste kunst is gewoon tevreden te zijn en te genieten.
En jij Digi, blinkt dan nog wel ergens in uit, je iq, al zit het je misschien erg in de weg. Ik hoop voor je dat je ook eens tevreden kan worden.
Maakt dat mij minder als mens, minder de moeite waard? Nee toch zeker!
Want ik kan wel dingen, ik blink alleen nergens in uit. Nou dat is dan maar zo. Ik wil ook wel eens meer vrienden, meer kennis, mooier zijn enz enz, maar de grootste kunst is gewoon tevreden te zijn en te genieten.
En jij Digi, blinkt dan nog wel ergens in uit, je iq, al zit het je misschien erg in de weg. Ik hoop voor je dat je ook eens tevreden kan worden.
zaterdag 9 februari 2008 om 10:28
Ha, je bedoelt gewone mensen. Of: mensen.
Voor alles wat jij kan, of laat ik het eens bij mezelf houden, want voor mij geldt het net zo hard als voor jou. voor alles wat ik kan, bestaat er iemand die het beter kan dan ik. Voor alles! Zelfs op het vakgebied wat mijn specialisme is en waar ik bakken met geld voor betaald krijg, zelfs daarop ken ik de mensen die veel meer snappen en veel meer kunnen en veel meer bereikt hebben dan ik. En dat geldt niet alleen voor mij, dat geldt ook weer voor hen! Ook zij zien grotere namen boven zich. Namen uit het verleden of mensen van nu of aanstormend talent. En zelfs iemand die overduidelijk de top bereikt heeft, staat daar maar eventjes, volgend jaar staat daar wsl weer een ander.
Dat geldt voor IEDEREEN! En dat kan je het gevoel geven dat je overal in mislukt.
Een ander mooi punt uit mijn vakgebied is het begrip 'comparatief", want als je kijkt naar je comparatieve sterke punten vergelijk je jezelf met de mensen die op dat moment in je buurt zijn en er is altijd iets waar je op dat moment beter in bent dan al die mensen om je heen. En het allermooiste is: zelfs als dat niet zo zou zijn (maar dat is zo goed als onmogelijk), dan nog liggen de verhoudingen van wat jij kan anders dan de verhoudingen van de talenten van andere mensen en dat maakt je dan direct waardevol. Dat is het mooie van 'comparative advantages', dat laat zien hoe iedereen waardevol is. Maar ik zal je de formules die dat aantonen besparen.
Voor alles wat jij kan, of laat ik het eens bij mezelf houden, want voor mij geldt het net zo hard als voor jou. voor alles wat ik kan, bestaat er iemand die het beter kan dan ik. Voor alles! Zelfs op het vakgebied wat mijn specialisme is en waar ik bakken met geld voor betaald krijg, zelfs daarop ken ik de mensen die veel meer snappen en veel meer kunnen en veel meer bereikt hebben dan ik. En dat geldt niet alleen voor mij, dat geldt ook weer voor hen! Ook zij zien grotere namen boven zich. Namen uit het verleden of mensen van nu of aanstormend talent. En zelfs iemand die overduidelijk de top bereikt heeft, staat daar maar eventjes, volgend jaar staat daar wsl weer een ander.
Dat geldt voor IEDEREEN! En dat kan je het gevoel geven dat je overal in mislukt.
Een ander mooi punt uit mijn vakgebied is het begrip 'comparatief", want als je kijkt naar je comparatieve sterke punten vergelijk je jezelf met de mensen die op dat moment in je buurt zijn en er is altijd iets waar je op dat moment beter in bent dan al die mensen om je heen. En het allermooiste is: zelfs als dat niet zo zou zijn (maar dat is zo goed als onmogelijk), dan nog liggen de verhoudingen van wat jij kan anders dan de verhoudingen van de talenten van andere mensen en dat maakt je dan direct waardevol. Dat is het mooie van 'comparative advantages', dat laat zien hoe iedereen waardevol is. Maar ik zal je de formules die dat aantonen besparen.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
zaterdag 9 februari 2008 om 10:45
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ja, er zijn mensen die geen uitgesproken talent hebben. Mensen die niet bijzonder opvallen door welke activiteit, talent, hobby of wat dan ook. En dat zegt helemaal niets over hun mogelijkheid om blij te kunnen zijn met zichzelf en het leven dat zij voor zichzelf hebben gecreëerd.
Maar dit topic gaat volgens mij helemaal niet over de algemene vraag of er mensen zijn die nergens goed in zijn. Ik denk dat dit topic een typisch staaltje is van jouw grote talent: heel hard ontkennen dat je ertoe doet, zodat anderen je dan gaan vertellen dat dit heus het geval niet is.
Ja, er zijn mensen die geen uitgesproken talent hebben. Mensen die niet bijzonder opvallen door welke activiteit, talent, hobby of wat dan ook. En dat zegt helemaal niets over hun mogelijkheid om blij te kunnen zijn met zichzelf en het leven dat zij voor zichzelf hebben gecreëerd.
Maar dit topic gaat volgens mij helemaal niet over de algemene vraag of er mensen zijn die nergens goed in zijn. Ik denk dat dit topic een typisch staaltje is van jouw grote talent: heel hard ontkennen dat je ertoe doet, zodat anderen je dan gaan vertellen dat dit heus het geval niet is.
zaterdag 9 februari 2008 om 11:22
Omen, ik heb heel duidelijk aangegeven dat het om een discussie gaat. Ik hoef geen complimnetjes, ik stel het vast, ik worstel ermee en ik vermoedde dat er meerdere mensen met dit 'probleem' worstelen. Ik vind het niet bijzonder aardig van je dat je die conclusie trekt. Dit is een forum en maar enkelen kennen mij een beetje beter, dus -hoewel lief en aardig bedoeld- hecht ik niet al te veel waarde aan de complimentjes. Ik begrijp dat mensen geneigd zijn complimentjes te geven, zo zou ik ook zijn. Maar je conclusie is echt verkeerd. Ik weet dat je iets tegen mij hebt, je mij een zwakkeling en een aandachtszoekster vindt. Prima, maar je hoeft dat niet te uiten op deze manier. Als je zelf geen ervaring hebt met dit soort zaken en mij enkel naar beneden wilt halen (en geloof me, daar ben IK dan weer veel beter in), waarom reageer je dan? Destijds, tijdens mijn schaamtevolle actie, meende jij ook al te moeten zeggen 'dat het niets voorstelde'. Waarom zo hard? Begrijp er echt geen zak van.
Leo, best ok geslapen, dankje.
Leo, best ok geslapen, dankje.
zaterdag 9 februari 2008 om 11:40
zaterdag 9 februari 2008 om 11:44
Digi, wat denk je dat mensen die sterk overkomen (en vaak ook best sterk zijn) dat dat gewoon aan komt waaien? Niet dus. Ik weet van mezelf dat ik behoorlijk stevig in het leven sta, ik ben niet snel omver te krijgen, ik stap op mensen en onbekende situaties af en blablabla. Maar dat doe ik ook regelmatig met de bibbers in m'n lijf. Als ik een collega wil aanspreken op gedrag dan oefen ik de zinnen ook de avond daarvoor, als ik m'n manager wil vertellen dat ik niet blij ben met z'n gedrag dan oefen ik een week
En al die mooie zinnen die ik heb bedacht komen er dan niet uit zoals ik heb voorgenomen :-) :-) In mijn geval niet uit onzekerheid ofzo, maar omdat ik weet dat ik een ander omver kan blazen als ik niet uitkijk. En omdat ik (tijdens vergaderingen of een presentatie ofzo) ook niet wil overkomen als het beste meisje uit de klas (wat ik overigens natuurlijk wel ben ;) )
Ja, ik ben sterk dat klopt wel. Of in elk geval veerkrachtig en optimistisch. Maar dat zegt niet dat sterke mensen niet hun angsten hebben, dat ze geen assertiviteitscursus nodig kunnen hebben. Dat is niet een vertekend beeld van een forumpersonage, that's life.
En al die mooie zinnen die ik heb bedacht komen er dan niet uit zoals ik heb voorgenomen :-) :-) In mijn geval niet uit onzekerheid ofzo, maar omdat ik weet dat ik een ander omver kan blazen als ik niet uitkijk. En omdat ik (tijdens vergaderingen of een presentatie ofzo) ook niet wil overkomen als het beste meisje uit de klas (wat ik overigens natuurlijk wel ben ;) )
Ja, ik ben sterk dat klopt wel. Of in elk geval veerkrachtig en optimistisch. Maar dat zegt niet dat sterke mensen niet hun angsten hebben, dat ze geen assertiviteitscursus nodig kunnen hebben. Dat is niet een vertekend beeld van een forumpersonage, that's life.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 9 februari 2008 om 11:45
Weet je, het is zo lekker "veilig" achter je computer. Ik heb ook het gevoel dat ik, als ik achter mijn pc zit, ook meer durf te zeggen dan in real life. Ik heb inderdaad een topic geopend over een assertiviteitscursus omdat ik in het verleden in mijn werk, maar ook prive, tegen situaties ben aangelopen, waarvan ik nu vind dat ik niet goed daarop gereageerd heb danwel onvoldoende voor mezelf ben opgekomen. Ik moet op de een of andere manier meer zelfvertrouwen zien te krijgen, anderen niet meer op een voetstuk plaatsen en mijn positieve punten zien te benadrukken. Ik weet alleen nog niet hoe.
zaterdag 9 februari 2008 om 11:54
Tuurlijk Zuss, ik geloof je meteen. Maar het is zelfs zo dat ik niet op universitair niveau zou durven werken (op dit moment voel ik dat dan zo), eenmaal afgestudeerd. Ik ben een faalangstig gedrocht en dat vind ik zo achterlijk zwak van mezelf. Misschien ben ik verongelijkt omdat ik vroeger wel vanalles kon en ook echt overal in uitblonk. Maar ja, de pubertijd heeft erin gehakt, in bijbaantjes trilde ik als een rietje uit angst iets fout te doen en kritiek kwam hard aan, al liet ik het dan niet merken, pas thuis kwamen de beschamende traantjes. Ik heb heel veel gedaan, in verschillende landen gewerkt. Maar dat is allemaal mislukt, ik kon het niet, zelfs de simpelste dingen gingen niet. Behalve het verkopen van reizen, daar was ik dan de beste in van iedereen. Maar mijn collega's waren altijd kwaad op me, omdat ik me niet genoeg inzette. Dat was geen luiheid, maar extreme faalangst. Ook in andere jobs vroeg ik tien keer hoe iets moest en of het goed was, tot aan het kopieeren van iets toe! Ik ben trouwens niet bang voor sollicitatiegesprekken, of voor grote groepen mensen, ik meng toch wel en ben sociaal. Maar het blijft wel bij oppervlakkig sociaal zijn, en daar wringt de schoen. Wat ik daaraan kan doen? Geen idee. Psycholoog? Heb ik niet een erg hoge pet van op, maar ik ga het dan wel proberen. Studentenpsycholoog, die weten er wel wat van af hoop ik dan maar. Toen ik vorig jaar een lastige paper moest schrijven, slikte ik een enorme hoeveelheid kalmeringsmiddelen. Uit pure angst, en een normaal mens valt meteen in diepe slaap maar ik produceerde achterlijk veel adrenaline. Kijk, dat zou ik willen veranderen. Maar het is niet erg tastbaar, en daar ben ik erg slecht in: vechten tegen niet-tastbare dingen.
zaterdag 9 februari 2008 om 11:56
ja dat hoge iq, ik herken het wel, ik zie het meer als een soort van faalangst. Mijn vriendje is hoogbegaafd en de angst om te falen is voor hem ook heel groot. Hij is bang dat als hij eens iets niet kan dat hij daarop aangekeken wordt aangezien iedereen er altijd van uitgaat dat hem iets lukt.
Ik heb dat zelf ook altijd gehad (ik ben net niet hoogbegaafd maar heb wel een hoog iq) mensen kunnen daar heel negatief op reageren.
Op mijn vorige werk werd ik zo wat uitgespuugd door heel het team, ik had een hbo opleiding op mijn cv staan en daardoor had ik bij binnenkomst een hogere functie dan de rest. Ik heb me een half jaar doodongelukkig gevoeld en ik had inderdaad het gevoel dat ik nergens goed in was. Ik ben toen weggegaan daar en in een team terecht gekomen waar het niets uitmaakt hoe "slim" je bent we kijken naar elkaars kwaliteiten en maken daar gebruik van (zoals int dus al zei). Zo heb ik geleerd dat ik wel degelijk goed ben in dingen net zoals mijn collega's weer goed zijn in andere dingen
Ik heb dat zelf ook altijd gehad (ik ben net niet hoogbegaafd maar heb wel een hoog iq) mensen kunnen daar heel negatief op reageren.
Op mijn vorige werk werd ik zo wat uitgespuugd door heel het team, ik had een hbo opleiding op mijn cv staan en daardoor had ik bij binnenkomst een hogere functie dan de rest. Ik heb me een half jaar doodongelukkig gevoeld en ik had inderdaad het gevoel dat ik nergens goed in was. Ik ben toen weggegaan daar en in een team terecht gekomen waar het niets uitmaakt hoe "slim" je bent we kijken naar elkaars kwaliteiten en maken daar gebruik van (zoals int dus al zei). Zo heb ik geleerd dat ik wel degelijk goed ben in dingen net zoals mijn collega's weer goed zijn in andere dingen
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
zaterdag 9 februari 2008 om 11:59
Digitalis, waar jij last van hebt, daar had ik ook last van. Heb ook een hoog IQ en een mooier dan gemiddeld uiterlijk. Op een gegeven moment zien mensen je niet meer als een schattig meisje dat toevallig overal goed in is, dat is niet makkelijk om mee om te gaan. Om een gegeven moment besef je dat je echt de verantwoordelijkheid zelf moet nemen om iets van je leven te maken. Net als anderen ga je wel eens op je bek het vervelende is alleen dat je vroeger nooit echt hebt geleerd om te relativeren, om te verliezen en om weer op te krabbelen en weer door te gaan, het was gewoon niet nodig. Maar nu, nu ben je volwassen en heeft het leven veel meer facetten dan alleen maar goed op school zijn, mooi zijn en vriendinnetjes hebben. En nu blijkt dat het dus helemaal niet mogelijk is voor jou om in jouw hele (niet-kind maar volwassen) spectrum heel goed te zijn en om om te gaan met het feit dat er nu gebieden in je leven zijn waar je niet heel erg goed in bent.
Probeer te streven naar acceptatie van jezelf, probeer de mooiheid van je eigen imperfecties in te zien, het geeft je alleen maar mogelijkheden om te groeien en je te ontwikkelen. Je bent nog lang niet klaar met groeien, pas als je dood gaat ben je klaar. Ik vind streven naar groei de mooiste eigenschap in een mens, iemand die een hoog EQ heeft kan gemakkelijk omgaan met andere mensen, met vrienden en met vijanden, en kan vooral makkelijk met zichzelf omgaan, kan zichzelf kritisch bekijken, kan zichzelf verbeteren en kan zichzelf ook vergeven. Iemand die niet streeft naar groei, die krijgt een dode afgestompte ziel en zal niet echt gelukkig worden (daar geloof ik dan in he).
Ik denk dat bij jou je IQ en je EQ zo ver van elkaar verwijderd liggen dat je een niet-makkelijk persoon voor jezelf bent maar ook voor anderen nog lang niet makkelijk bent om mee om te gaan. Niet omdat je niet lief bent, omdat je niet mooi bent of omdat je niet intelligent bent maar omdat mensen je niet kunnen volgen, je krijgt mensen niet mee, jouw woorden "landen" niet bij anderen. Je IQ zorgt voor de slimme tekst, en je EQ is de brug naar andermans oren (in dit geval ogen), bij jou werken ze niet lekker samen. Je wordt wel begrepen op dit topic, maar ik krijg niet het gevoel dat jij er uit krijgt wat je eigenlijk wilt.
Ik herken de manier waarop je over jezelf denkt heel erg. Voor mij hoort dat echter nu wel tot het verleden. Ik heb heel heel erg veel gehad aan een NLP-coach, hij heeft mij echt op het goede spoor gezet om gelukkig te kunnen worden. Misschien is het ook iets voor jou, Neuro Linguistisch Programmeren.
Probeer te streven naar acceptatie van jezelf, probeer de mooiheid van je eigen imperfecties in te zien, het geeft je alleen maar mogelijkheden om te groeien en je te ontwikkelen. Je bent nog lang niet klaar met groeien, pas als je dood gaat ben je klaar. Ik vind streven naar groei de mooiste eigenschap in een mens, iemand die een hoog EQ heeft kan gemakkelijk omgaan met andere mensen, met vrienden en met vijanden, en kan vooral makkelijk met zichzelf omgaan, kan zichzelf kritisch bekijken, kan zichzelf verbeteren en kan zichzelf ook vergeven. Iemand die niet streeft naar groei, die krijgt een dode afgestompte ziel en zal niet echt gelukkig worden (daar geloof ik dan in he).
Ik denk dat bij jou je IQ en je EQ zo ver van elkaar verwijderd liggen dat je een niet-makkelijk persoon voor jezelf bent maar ook voor anderen nog lang niet makkelijk bent om mee om te gaan. Niet omdat je niet lief bent, omdat je niet mooi bent of omdat je niet intelligent bent maar omdat mensen je niet kunnen volgen, je krijgt mensen niet mee, jouw woorden "landen" niet bij anderen. Je IQ zorgt voor de slimme tekst, en je EQ is de brug naar andermans oren (in dit geval ogen), bij jou werken ze niet lekker samen. Je wordt wel begrepen op dit topic, maar ik krijg niet het gevoel dat jij er uit krijgt wat je eigenlijk wilt.
Ik herken de manier waarop je over jezelf denkt heel erg. Voor mij hoort dat echter nu wel tot het verleden. Ik heb heel heel erg veel gehad aan een NLP-coach, hij heeft mij echt op het goede spoor gezet om gelukkig te kunnen worden. Misschien is het ook iets voor jou, Neuro Linguistisch Programmeren.
zaterdag 9 februari 2008 om 12:04
Een topic met als titel 'En nu even eerlijk...' en vervolgens het verzoek om vooral niet naar de mond te praten :-) Me dunkt, waar zeur je over?
Digitalis, je weet niet of ik iets tegen je heb. Dat is een veronderstelling van jou, gebaseerd op het feit dat ik geen complimenten aan je uitdeel, geen zalvende woorden tegen je bezig en een paar keer rechtstreeks een ongewenst antwoord geef wanneer jij iets vraagt.
Ik vind je geen zwakkeling en ik vind je ook geen krachtige persoon.
Ik vind je het prototype van iemand met een theatrale persoonlijkheidsstructuur. Met een dergelijke persoonlijkheid is helemaal niets mis. Pas wanneer je die persoonlijkheid niet weet te hanteren, kan het doorslaan in een theatrale persoonlijkheidsstoornis. En daar vind ik jou een showmodel van.
Beschrijving van de mens met een theatrale persoonlijkheidsstoornis : te vinden op het internet.
Digitalis, je weet niet of ik iets tegen je heb. Dat is een veronderstelling van jou, gebaseerd op het feit dat ik geen complimenten aan je uitdeel, geen zalvende woorden tegen je bezig en een paar keer rechtstreeks een ongewenst antwoord geef wanneer jij iets vraagt.
Ik vind je geen zwakkeling en ik vind je ook geen krachtige persoon.
Ik vind je het prototype van iemand met een theatrale persoonlijkheidsstructuur. Met een dergelijke persoonlijkheid is helemaal niets mis. Pas wanneer je die persoonlijkheid niet weet te hanteren, kan het doorslaan in een theatrale persoonlijkheidsstoornis. En daar vind ik jou een showmodel van.
Beschrijving van de mens met een theatrale persoonlijkheidsstoornis : te vinden op het internet.
anoniem_52220 wijzigde dit bericht op 09-02-2008 12:24
Reden: aangepast ivm plaatsen van informatie omtrent een theatrale persoonlijkheidsstoornis
Reden: aangepast ivm plaatsen van informatie omtrent een theatrale persoonlijkheidsstoornis
% gewijzigd
zaterdag 9 februari 2008 om 12:11
zaterdag 9 februari 2008 om 12:18
Ik vind het echt absurd om mij zo neer te zetten. Ik zit met een probleem, ik weet niet wat ik nu met mijn leven aanmoet en welke richting het op moet gaan, wat mijn talenten zijn, en dan kom jij met een diagnose. En als jij zegt dat, als iemand in het diepste dal mogelijk zit (destijds), dat het niets voorstelde (dat heb je namelijk gezegd), dan heb je wel degelijk iets tegen mij. Als ik mijzelf zou moeten diagnosticeren, zou ik eerder op borderline uitkomen. Hoevaak heb ik gvd niet gezegd dat dit een discussievorm zou moeten zijn ipv een centrale rol voor mij? En dat meen ik ook. Ik hoef geen complimentjes, maar ook ZEKER geen diagnoses. Ik vind dit werkelijk zo beledigend dat ik de angel even vraag of die 'diagnose' weggehaald mag worden. Bah, mijn kansen om een topic te openen over zaken die niet over verkleurde sokken in de was gaan, zijn kennelijk verkeken. Da-hag Omen.
zaterdag 9 februari 2008 om 12:24
Ik heb niet de hele discussie gelezen, ik vind de stelling wel interessant.
Ik denk wel dat er mensen zijn die nergens in uitblinken. Ik blink zelf ook in bijzonder weinig uit eigenlijk. Maar hoe erg is het om nergens in uit te blinken? Het is ff pijnlijk, maar het leven gaat verder en zonder een Talent met een Hoofdletter T kun je ook gelukkig oud worden.
Ik denk ook dat ieder mens wél zijn kwaliteiten heeft. 'Kernkwaliteiten', om ze er maar ff in te gooien. Eigenschappen die Jou zijn, die bij je passen. Als je leert welke kwaliteiten dat zijn, kun je die ook nog verder ontwikkelen en toch Goed worden in iets wat je doet.
Digitalis, zo goed ken ik je niet, dus ik doe een gokje nu. Ik ga even van je beroep uit. Ik ga het nu niet hebben over de fysieke aspecten daarvan en of je daar wel of niet goed in bent
Maar je geeft aan dat je het best goed doet, dat je geen moeite hebt klanten te krijgen. Dat betekent dat je niet alleen je benen wijd kan gooien, maar blijkbaar ook dat je goed kan aanvoelen wat een man zoekt/ wil. Dat betekent dus dat je openstaat voor de gevoelens en wensen van anderen, en dat is een talent/ kwaliteit wat je ook in andere beroepen zou kunnen benutten. Een goed maatschappelijk werker is óók goed in het aanvoelen van andere mensen, en in een andere richting, een goed verkoper is dat óók. Er zijn veel mensen die helemaal niet goed in kunnen schatten wat andere mensen willen, dus dat jij dat wel kan is bijv al een kwaliteit.
ja, misschien zijn er mensen die dat nog ontzettend veel beter kunnen dan jij, maar who cares, het is wel iets wat je blijkbaar kan en wat je dus kan ontwikkelen.
Makkelijk dingen leren, nieuwsgierig zijn, een brede interesse hebben, dat zijn ook handige dingen. Al die dingen hebben een positieve klank en niet een negatieve. Dus dat zijn ook kwaliteiten.
Als je het zo bekijkt heeft iederéén wel een paar kwaliteiten. Dat wil niet zeggen dat het allemaal topsporters, topdansers, literaire schrijvers, fotomodellen, actrices en directeuren worden, wel dat al die mensen een paar positieve eigenschappen hebben die ze meer hebben ontwikkeld dan de gemiddelde mens. En daar mag iedereen trots op zijn denk ik zo....
(Zelfs een ex-collegaatje van me die ik echt bijzonder weinig talenten toeschrijf had het absolute talent om vreselijk goed te zijn in geografie, er is altijd wel íets te bedenken )
Ik denk wel dat er mensen zijn die nergens in uitblinken. Ik blink zelf ook in bijzonder weinig uit eigenlijk. Maar hoe erg is het om nergens in uit te blinken? Het is ff pijnlijk, maar het leven gaat verder en zonder een Talent met een Hoofdletter T kun je ook gelukkig oud worden.
Ik denk ook dat ieder mens wél zijn kwaliteiten heeft. 'Kernkwaliteiten', om ze er maar ff in te gooien. Eigenschappen die Jou zijn, die bij je passen. Als je leert welke kwaliteiten dat zijn, kun je die ook nog verder ontwikkelen en toch Goed worden in iets wat je doet.
Digitalis, zo goed ken ik je niet, dus ik doe een gokje nu. Ik ga even van je beroep uit. Ik ga het nu niet hebben over de fysieke aspecten daarvan en of je daar wel of niet goed in bent
Maar je geeft aan dat je het best goed doet, dat je geen moeite hebt klanten te krijgen. Dat betekent dat je niet alleen je benen wijd kan gooien, maar blijkbaar ook dat je goed kan aanvoelen wat een man zoekt/ wil. Dat betekent dus dat je openstaat voor de gevoelens en wensen van anderen, en dat is een talent/ kwaliteit wat je ook in andere beroepen zou kunnen benutten. Een goed maatschappelijk werker is óók goed in het aanvoelen van andere mensen, en in een andere richting, een goed verkoper is dat óók. Er zijn veel mensen die helemaal niet goed in kunnen schatten wat andere mensen willen, dus dat jij dat wel kan is bijv al een kwaliteit.
ja, misschien zijn er mensen die dat nog ontzettend veel beter kunnen dan jij, maar who cares, het is wel iets wat je blijkbaar kan en wat je dus kan ontwikkelen.
Makkelijk dingen leren, nieuwsgierig zijn, een brede interesse hebben, dat zijn ook handige dingen. Al die dingen hebben een positieve klank en niet een negatieve. Dus dat zijn ook kwaliteiten.
Als je het zo bekijkt heeft iederéén wel een paar kwaliteiten. Dat wil niet zeggen dat het allemaal topsporters, topdansers, literaire schrijvers, fotomodellen, actrices en directeuren worden, wel dat al die mensen een paar positieve eigenschappen hebben die ze meer hebben ontwikkeld dan de gemiddelde mens. En daar mag iedereen trots op zijn denk ik zo....
(Zelfs een ex-collegaatje van me die ik echt bijzonder weinig talenten toeschrijf had het absolute talent om vreselijk goed te zijn in geografie, er is altijd wel íets te bedenken
)
zaterdag 9 februari 2008 om 12:26
En echt, dat jij me beticht van het gebruiken van mensen als middel schiet mij zo enorm in het verkeerde keelgat. Juist omdat ik heel veel waarde hecht aan echte vrienden (ook al tig keer gezegd, maar selectief lezen is je niet vreemd). Theatraal ben ik al helemaal niet, tenzij als humoristisch bedoeld. Mijn God, een diagnose via het forum, goed hoor. Weinig aandacht voor feiten en details, zou ik daarom een fotografisch geheugen hebben? Sorry hoor, met opbouwende kritiek (zoals van Fashion in een ander topic) kan ik wat, maar dit is gewoon een belediging en daar ben ik niet van gediend. Als jij zou kunnen voorkomen mensen te kwetsen, zou je dat dan doen? Zo ja, begin er maar eens mee.
Dit was bedoeld als DISCUSSIE, niet om de aandacht op mij te vestigen. Het is voortbordurend op een eerder topic over middelmatigheid en the sky is the limit, waardoor ik me een aantal dingen ging afvragen. Ach, waarom zou ik het nog uitleggen, je oordeel ligt al mooi verpakt in een gouden doos met mooie strik eromheen, klaar om af te geven aan ondergetekende.
Dit was bedoeld als DISCUSSIE, niet om de aandacht op mij te vestigen. Het is voortbordurend op een eerder topic over middelmatigheid en the sky is the limit, waardoor ik me een aantal dingen ging afvragen. Ach, waarom zou ik het nog uitleggen, je oordeel ligt al mooi verpakt in een gouden doos met mooie strik eromheen, klaar om af te geven aan ondergetekende.
zaterdag 9 februari 2008 om 12:27
Kom op Digitalis, Omen gaat niet meer off topic dan jijzelf, je reageert zelf heel vaak vanuit je eigen zielenroerselen. Als je had gewild dat dit een topic met postings vol met zelfspot of opsommingen van slechte punten zou worden, dan had je zelf anders moeten reageren.
Als jij vindt dat de "diagnose" niet bij je past, wat dan nog? Omen vertelt je hoe jij op haar over komt, en ik merk ook dat je tussen de regels door daar ook naar vraagt. Als je vraagt, krijg je antwoord.
Als jij vindt dat de "diagnose" niet bij je past, wat dan nog? Omen vertelt je hoe jij op haar over komt, en ik merk ook dat je tussen de regels door daar ook naar vraagt. Als je vraagt, krijg je antwoord.
zaterdag 9 februari 2008 om 12:28
Net níet voldoende talent hebben, dat is trouwens ook zwaar pijnlijk. Ik heb jarenlang gedanst, en als ik nu dancing queen - de audities kijk dan denk ik 'damn, dat kan ik óók!!!!'. Maar dan ga je naar de vervolgrondes en is alles al zo snel op zo'n niveau dat ik denk 'sja, en daar laten mijn knieën, heupen en tegenwoordig zelfs enkel het gewoon afweten'. Dat is kut.
Ik kan dus net niet goed genoeg dansen; heb er het lichaam gewoon niet voor.
Ik ben niet bijzonder lelijk, maar ook niet bijzonder mooi.
Ik ben slim, maar een studie afgemaakt heb ik niet.
maar goed, ik kan me wél goed presenteren in bijv sollicitaties, ik kan goed met mensen omgaan en me dus ook aanpassen aan bijv hun manier van praten (moeilijke/makkelijke woorden etc), mensen vertrouwen me blijkbaar met hun problemen en zo en gek genoeg vind ik vaak ook nog wel wijze woorden, ik kom enthousiast over. Dus nee, ik heb geen topfunctie (nóg niet ) ik ben geen fotomodel, geen schrijver, geen actrice (wel váák gehoord dat ik naar de toneelschool zou moeten gaan trouwens ) geen prima ballerina, geen vrouwelijke Einstein.. maar ach, ik ben wel Tangerine en zo ontzettend beroerd ben ik nou ook weer niet - en bovendien kan ik best lekker koken.
Ik kan dus net niet goed genoeg dansen; heb er het lichaam gewoon niet voor.
Ik ben niet bijzonder lelijk, maar ook niet bijzonder mooi.
Ik ben slim, maar een studie afgemaakt heb ik niet.
maar goed, ik kan me wél goed presenteren in bijv sollicitaties, ik kan goed met mensen omgaan en me dus ook aanpassen aan bijv hun manier van praten (moeilijke/makkelijke woorden etc), mensen vertrouwen me blijkbaar met hun problemen en zo en gek genoeg vind ik vaak ook nog wel wijze woorden, ik kom enthousiast over. Dus nee, ik heb geen topfunctie (nóg niet
) ik ben geen fotomodel, geen schrijver, geen actrice (wel váák gehoord dat ik naar de toneelschool zou moeten gaan trouwens ) geen prima ballerina, geen vrouwelijke Einstein.. maar ach, ik ben wel Tangerine en zo ontzettend beroerd ben ik nou ook weer niet - en bovendien kan ik best lekker koken.
