Psyche
alle pijlers
En wat als het mij wél iets doet?
maandag 1 februari 2010 om 21:43
quote:Elmervrouw schreef op 01 februari 2010 @ 09:54:
Robo en Pelikaan
Gisteravond zag ik (uitz.gemist) 'De rode kamer', en daar zat nu een vrouw van 57 en een man van 61. Wat hebben ze lef, om dit te doen. Voor tv. Bewondering hoor, maar mij niet gezien, ik vind het al moeilijk genoeg in de spreekkamer. Het is zo herkenbaar wat ik zie. Dat bij mensen van die leeftijd (vooral die vrouw) dat kleine kind ook zo aanwezig is en zoveel invloed heeft; ik vond het super herkenbaar. Die foto was ook zó schattig... nu kan ik begrijpen wat mensen kunnen voelen als ze mijn foto zien die op de bundelcover komt.
Ik durf niet naar dat programma te kijken, lijkt me zo heftig! Ik zou daar echt nooit aan mee kunnen/willen doen. Zouden de mensen die eraan meedoen er iets aan hebben?
Robo en Pelikaan
Gisteravond zag ik (uitz.gemist) 'De rode kamer', en daar zat nu een vrouw van 57 en een man van 61. Wat hebben ze lef, om dit te doen. Voor tv. Bewondering hoor, maar mij niet gezien, ik vind het al moeilijk genoeg in de spreekkamer. Het is zo herkenbaar wat ik zie. Dat bij mensen van die leeftijd (vooral die vrouw) dat kleine kind ook zo aanwezig is en zoveel invloed heeft; ik vond het super herkenbaar. Die foto was ook zó schattig... nu kan ik begrijpen wat mensen kunnen voelen als ze mijn foto zien die op de bundelcover komt.
Ik durf niet naar dat programma te kijken, lijkt me zo heftig! Ik zou daar echt nooit aan mee kunnen/willen doen. Zouden de mensen die eraan meedoen er iets aan hebben?
zaterdag 6 februari 2010 om 21:28
Mededogen, wat een mooi woord is dat. Ik heb pas de betekenis en het heilzame effect daarvan leren kennen toen ik mijn man en schoonfamilie leerde kennen waar men mededogen naar elkaar heeft, zo fijn. Ik heb er zelf een groot tekort aan gehad, wat een gemis. Ik probeer het nu bij mijn schoonfamilie in te halen en hoop mijn kindje straks met heel veel mededogen te kunnen opvoeden, in plaats van met kritiek en afwijzing etc.
Wat goed dat je naar jezelf nu mededogen kunt hebben, wat een enorme stap vooruit.
Hoop dat EMDR ervaringen inmiddels een beetje gezakt zijn en je dit weekend wat rust kunt voelen.
Wat goed dat je naar jezelf nu mededogen kunt hebben, wat een enorme stap vooruit.
Hoop dat EMDR ervaringen inmiddels een beetje gezakt zijn en je dit weekend wat rust kunt voelen.
maandag 8 februari 2010 om 22:13
quote:Elmervrouw schreef op 07 februari 2010 @ 18:02:
Wat fijn dat je nu wel schoonfamilie hebt waar het er anders aan toegaat, Kanarie. Die heb ik helaas ook al geen meer (ouders van EM zijn dood en verder geen contact met broers).
's Kijken, waar zou ik dat nu kunnen inhalen?
Bij je man en bij jezelf? In therapie?
Gek is dat, als iemand met mededogen en empathie naar mij kijkt, doet dat mij zo waanzinnig veel goed. Als mijn therapeut mij zo met mededogen en respect behandelt, vind ik dat zo fijn, daar kan ik echt nog dagen op teren. Ervaar jij dat ook zo?
Wat fijn dat je nu wel schoonfamilie hebt waar het er anders aan toegaat, Kanarie. Die heb ik helaas ook al geen meer (ouders van EM zijn dood en verder geen contact met broers).
's Kijken, waar zou ik dat nu kunnen inhalen?
Bij je man en bij jezelf? In therapie?
Gek is dat, als iemand met mededogen en empathie naar mij kijkt, doet dat mij zo waanzinnig veel goed. Als mijn therapeut mij zo met mededogen en respect behandelt, vind ik dat zo fijn, daar kan ik echt nog dagen op teren. Ervaar jij dat ook zo?
vrijdag 12 februari 2010 om 22:33
Lieve Elmervrouw,
ik lees hier zo af en toe eens wat van je op het forum en wist half je verhaal. Via je link naar je hyves ben ik ook je boek gaan zoeken en die heb ik besteld. Ben er meteen in begonnen en lees elke dag een stukje. Ben diep onder de indruk en heb tranen in mijn ogen. Mijn moederhart bloed voor je. Getverdegetver.
Wat ik met deze reactie wil weet ik eigenlijk niet... gewoon even laten weten hoe erg ik het voor je vind.
ik lees hier zo af en toe eens wat van je op het forum en wist half je verhaal. Via je link naar je hyves ben ik ook je boek gaan zoeken en die heb ik besteld. Ben er meteen in begonnen en lees elke dag een stukje. Ben diep onder de indruk en heb tranen in mijn ogen. Mijn moederhart bloed voor je. Getverdegetver.
Wat ik met deze reactie wil weet ik eigenlijk niet... gewoon even laten weten hoe erg ik het voor je vind.
zaterdag 13 februari 2010 om 13:50
Ha EV,
Je hebt weer een paar pittige dagen achter de rug! Stoer van je hoor, om door het barre winterweer de weg op te gaan. Wij zaten er laat in de middag ook in, toen we vanaf het vliegveld terugreden naar huis. 'n Barre overgang tussen de warmte op het Canarische eiland en het koude Nederland... Ik geloof dat we qua gevoelstemperatuur een graad of 30 zakten, brrrr!
Heb je trouwens door hoe sterk je post aan Cherise is, die van 13-2, 9:12? Petje af!
Liefs, sjur
Je hebt weer een paar pittige dagen achter de rug! Stoer van je hoor, om door het barre winterweer de weg op te gaan. Wij zaten er laat in de middag ook in, toen we vanaf het vliegveld terugreden naar huis. 'n Barre overgang tussen de warmte op het Canarische eiland en het koude Nederland... Ik geloof dat we qua gevoelstemperatuur een graad of 30 zakten, brrrr!
Heb je trouwens door hoe sterk je post aan Cherise is, die van 13-2, 9:12? Petje af!
Liefs, sjur
zaterdag 13 februari 2010 om 14:12
Heb hier vandaag weer een stukje gelezen.
Wat weet je je gevoelens weer mooi te omschrijven. (Geen wonder dat een uitgever je werk graag uitgeeft )
Oud en afgedaan schrijf je... terwijl je net een nieuw boek hebt laten uitgeven! Die jonge blommen zouden dat vast niet kunnen, die hebben er simpelweg de levenservaring niet voor.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je liever niet de ervaring had gehad - en dan maar geen boek - en ook een onbezorgde jonge blom was geweest.
Zwaar hoor, die autorit, de weersomstandigheden, allemaal nieuwe gezichten, en dan ook nog je verhaal vertellen.
Heb je echt benoemd wat er gebeurd is?
Ik zou wellicht tijdens zo'n rondje gezegd hebben: Begonnen met schijven door persoonlijke gebeurtenissen, of 'begonnen met schrijven na een heftige ervaring' en dan de volgende aankijken. Hop, mijn beurt is klaar.
En dan weer de gevoelens rondom je moeder.. Ik hoop dat het je niet teveel bezig houdt vandaag.
Wat weet je je gevoelens weer mooi te omschrijven. (Geen wonder dat een uitgever je werk graag uitgeeft )
Oud en afgedaan schrijf je... terwijl je net een nieuw boek hebt laten uitgeven! Die jonge blommen zouden dat vast niet kunnen, die hebben er simpelweg de levenservaring niet voor.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je liever niet de ervaring had gehad - en dan maar geen boek - en ook een onbezorgde jonge blom was geweest.
Zwaar hoor, die autorit, de weersomstandigheden, allemaal nieuwe gezichten, en dan ook nog je verhaal vertellen.
Heb je echt benoemd wat er gebeurd is?
Ik zou wellicht tijdens zo'n rondje gezegd hebben: Begonnen met schijven door persoonlijke gebeurtenissen, of 'begonnen met schrijven na een heftige ervaring' en dan de volgende aankijken. Hop, mijn beurt is klaar.
En dan weer de gevoelens rondom je moeder.. Ik hoop dat het je niet teveel bezig houdt vandaag.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
