Psyche
alle pijlers
En wat als het mij wél iets doet?
zaterdag 6 maart 2010 om 20:42
Dat laatste heb ik zelf niet, maar ik kan me voorstellen dat dat heel moeilijk is idd.
Ik heb soms wel moeite met leidinggevenden en zeker als ik het idee heb dat ik slimmer ben of dingen heel anders bekijk dan zij. Als ik een reden heb om iets op een bepaalde manier te doen maar zij zien dat niet en vinden dat het op hun manier moet.
Maar dat zijn 'gezonde' problemen, dat is niet wat jij bedoelt.
Dat moeten inderdaad... dat herken ik wel heel erg. Ik zou me eigenlijk meer moeten (ehm willen) verdiepen in wat de mogelijkheden zijn voor werkcontracten in combinatie met mijn ziektebeeld. Manisch depressief dus. Ik houd er niet van om het een ziekte te noemen, maar weet even geen beter woord. Stoornis is ook weer zoiets...
Ik kan me slecht voorstellen dat ik het zou moeten doen met 5 a 6 vakantieweken per jaar bijvoorbeeld. Ik ben jong, ik houd van reizen. En heb het soms ook nodig om even weg te zijn. Maar ik zou niet al mijn 5 of 6 weken vakantie kunnen reizen. Ook geen 4. Omdat ik - tijdens een drukke baan - af en toe een week vrij nodig heb om tot rust te komen.
Ik ga niet een week ziek melden om rustig door de stad te slenteren en naar het strand te gaan, in het kader van 'tot rust komen'. Dat is voor mij niet ziek, daar zou ik dan vakantie voor nemen.
Maar dan zie ik wel voor me dat ik jarenlang de grens niet meer overkom omdat al mijn vakantiedagen op gaan aan 'bijkomen'.
In slechte periodes denk ik dat werken vrijwel onmogelijk is voor mij, en als het dan moet, dan liefst in een archief, helemaal achter in een hoekje, papiertjes op alfabetische volgorde leggen. Meer moet je niet van me vragen in zo'n periode.
Maar als ik goed in mijn vel zit, ben ik sociaal, zoek ik uitdaging, houd ik van verandering. Dan houd ik het geen 2 uur uit achter in het hoekje van een archief. Om een voorbeeld te geven.
Dat vind ik zo moeilijk.
(even posten en dan schrijf ik verder)
Ik heb soms wel moeite met leidinggevenden en zeker als ik het idee heb dat ik slimmer ben of dingen heel anders bekijk dan zij. Als ik een reden heb om iets op een bepaalde manier te doen maar zij zien dat niet en vinden dat het op hun manier moet.
Maar dat zijn 'gezonde' problemen, dat is niet wat jij bedoelt.
Dat moeten inderdaad... dat herken ik wel heel erg. Ik zou me eigenlijk meer moeten (ehm willen) verdiepen in wat de mogelijkheden zijn voor werkcontracten in combinatie met mijn ziektebeeld. Manisch depressief dus. Ik houd er niet van om het een ziekte te noemen, maar weet even geen beter woord. Stoornis is ook weer zoiets...
Ik kan me slecht voorstellen dat ik het zou moeten doen met 5 a 6 vakantieweken per jaar bijvoorbeeld. Ik ben jong, ik houd van reizen. En heb het soms ook nodig om even weg te zijn. Maar ik zou niet al mijn 5 of 6 weken vakantie kunnen reizen. Ook geen 4. Omdat ik - tijdens een drukke baan - af en toe een week vrij nodig heb om tot rust te komen.
Ik ga niet een week ziek melden om rustig door de stad te slenteren en naar het strand te gaan, in het kader van 'tot rust komen'. Dat is voor mij niet ziek, daar zou ik dan vakantie voor nemen.
Maar dan zie ik wel voor me dat ik jarenlang de grens niet meer overkom omdat al mijn vakantiedagen op gaan aan 'bijkomen'.
In slechte periodes denk ik dat werken vrijwel onmogelijk is voor mij, en als het dan moet, dan liefst in een archief, helemaal achter in een hoekje, papiertjes op alfabetische volgorde leggen. Meer moet je niet van me vragen in zo'n periode.
Maar als ik goed in mijn vel zit, ben ik sociaal, zoek ik uitdaging, houd ik van verandering. Dan houd ik het geen 2 uur uit achter in het hoekje van een archief. Om een voorbeeld te geven.
Dat vind ik zo moeilijk.
(even posten en dan schrijf ik verder)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 6 maart 2010 om 20:46
Mensen zien mij soms bezig met kinderen bijvoorbeeld, of gewoon, met mensen in het algemeen. Ik kan dat goed, ik ben sociaal.
Dan vragen ze: waarom ga je daar niets mee doen verder?
Of mijn oma: het lijkt me zo leuk als je in het onderwijs gaat, je bent zo leuk met kinderen.
Maar als het minder gaat zuigen mensen me leeg. Dan kan ik niet al die mensen om me heen hebben. Laat staan kinderen. Laat staan een hele klas. En ieder uur een andere klas.... HELP!
Ik weet het allemaal nog niet. Soms heb ik een leuk idee, een ECHT leuk idee, een droom... maar dan weet ik dat het in goede tijden een uitdaging is en in slechte tijden iets wat veel te zwaar is. Of te veel prikkels geeft.
Ook speelt schrijven nog regelmatig door mijn hoofd. Iets met schrijven... zelf schrijven, teksten schrijven voor anderen, etc.
Maar het is een creatief proces en ik kan niet altijd creatief zijn. Dat komt met vlagen.
Bovendien zit ik tijdens het schrijven in mijn eigen wereld. En soms heb ik juist mensen nodig om me heen, om niet in mijn wereldje te verdwalen.
Soms is het juist goed als er om 8.30 collega's op mij zitten te wachten met een pot koffie en een stapel klussen.
Dan vragen ze: waarom ga je daar niets mee doen verder?
Of mijn oma: het lijkt me zo leuk als je in het onderwijs gaat, je bent zo leuk met kinderen.
Maar als het minder gaat zuigen mensen me leeg. Dan kan ik niet al die mensen om me heen hebben. Laat staan kinderen. Laat staan een hele klas. En ieder uur een andere klas.... HELP!
Ik weet het allemaal nog niet. Soms heb ik een leuk idee, een ECHT leuk idee, een droom... maar dan weet ik dat het in goede tijden een uitdaging is en in slechte tijden iets wat veel te zwaar is. Of te veel prikkels geeft.
Ook speelt schrijven nog regelmatig door mijn hoofd. Iets met schrijven... zelf schrijven, teksten schrijven voor anderen, etc.
Maar het is een creatief proces en ik kan niet altijd creatief zijn. Dat komt met vlagen.
Bovendien zit ik tijdens het schrijven in mijn eigen wereld. En soms heb ik juist mensen nodig om me heen, om niet in mijn wereldje te verdwalen.
Soms is het juist goed als er om 8.30 collega's op mij zitten te wachten met een pot koffie en een stapel klussen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 6 maart 2010 om 20:49
(ik moet nu even iets anders gaan doen dan forummen. En ik ga ook nog eens bijna op vakantie dus het is mogelijk dat ik hier voorlopig niet direct meer schrijf. Dan weet je dat het daaraan ligt, en niet aan iets anders)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 8 maart 2010 om 19:48
quote:Elmervrouw schreef op 08 maart 2010 @ 10:32:
Het wordt weer eens tijd om me te bedenken waar het ook alweer om ging. Ik ga minder op dit forum rondhangen, minder bezig zijn met anderen. Waar is kleine EV in al die drukdoenerij?
Dat is wat ik ook aan het doen ben (in elk geval probeer te doen )
Vandaar ook nu pas weer een reactie van mij.
Het onderwerp is inderdaad waarom ik eerder niet gereageerd heb. En daarbij ook wat je al zei in een eerdere post 'minder denken, meer doen'. Ik zit hier dan vaak van alles te typen, en dan kom ik erover aan het denken en ga ik daar zo ver in op dat ik het maar weer weg haal.
Jij en ik hebben heel andere levens, maar ik herken veel in de dingen die je schrijft.
Hopelijk viel het interview vanavond mee! Ik ben benieuwd naar je nieuwe boek in elk geval.
Zorg je ervoor dat je 'kleine EV' niet uit het zicht verliest? Daar is ze veel te dierbaar voor!
Het wordt weer eens tijd om me te bedenken waar het ook alweer om ging. Ik ga minder op dit forum rondhangen, minder bezig zijn met anderen. Waar is kleine EV in al die drukdoenerij?
Dat is wat ik ook aan het doen ben (in elk geval probeer te doen )
Vandaar ook nu pas weer een reactie van mij.
Het onderwerp is inderdaad waarom ik eerder niet gereageerd heb. En daarbij ook wat je al zei in een eerdere post 'minder denken, meer doen'. Ik zit hier dan vaak van alles te typen, en dan kom ik erover aan het denken en ga ik daar zo ver in op dat ik het maar weer weg haal.
Jij en ik hebben heel andere levens, maar ik herken veel in de dingen die je schrijft.
Hopelijk viel het interview vanavond mee! Ik ben benieuwd naar je nieuwe boek in elk geval.
Zorg je ervoor dat je 'kleine EV' niet uit het zicht verliest? Daar is ze veel te dierbaar voor!
vrijdag 12 maart 2010 om 16:33
