
En wat als het mij wél iets doet?
vrijdag 2 oktober 2009 om 11:11
Lieve EV.
Ik heb diepe respect voor je! Ik vind het heel knap wat je doet. Onderstaande wat je schrijft is volgens mij de kern
[quote]Elmervrouw schreef op 02 oktober 2009 @ 10:00:
Ik kan het niet meer, ik kan niet meer terug naar een leven van wegstoppen, van meedoen met nep; daarvoor ben ik al te ver gekomen. Ik moet eerlijk zijn, met mezelf, anders ga ik nooit iets wezenlijk oplossen.
Jezelf recht in de ogen kunnen kijken! En ja wat je zegt, je bent al een heel eind op weg. Ook al voelt het misschien soms zo niet.
Ik heb diepe respect voor je! Ik vind het heel knap wat je doet. Onderstaande wat je schrijft is volgens mij de kern
[quote]Elmervrouw schreef op 02 oktober 2009 @ 10:00:
Ik kan het niet meer, ik kan niet meer terug naar een leven van wegstoppen, van meedoen met nep; daarvoor ben ik al te ver gekomen. Ik moet eerlijk zijn, met mezelf, anders ga ik nooit iets wezenlijk oplossen.
Jezelf recht in de ogen kunnen kijken! En ja wat je zegt, je bent al een heel eind op weg. Ook al voelt het misschien soms zo niet.
zaterdag 3 oktober 2009 om 11:52
Elmervrouw, een bloem voor jou
Als je zo moe en uitgeput bent als jij nu, voel je niet meer hoe sterk je bent. Terwijl je de kracht die je hebt opgebouwd in al die jaren, echt niet zomaar kwijt bent. Je kunt er alleen even niet bij, nu.
Neem je rust.
Als je zo moe en uitgeput bent als jij nu, voel je niet meer hoe sterk je bent. Terwijl je de kracht die je hebt opgebouwd in al die jaren, echt niet zomaar kwijt bent. Je kunt er alleen even niet bij, nu.
Neem je rust.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 3 oktober 2009 om 12:46
Lieve elmervrouw,
ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen, maar wil je toch laten weten dat ik regelmatig aan je denk.
Ik heb al een paar keer op het punt gestaan te reageren hier, maar kan nooit de juiste woorden vinden...
Ik wil je laten weten dat ik diep respect heb voor hoe je met al het verschrikkelijke gedoe omgaat!
Verder kan ik niks anders doen dan je heel veel sterkte wensen.
Neem je rust, zoals Moonlight al zegt.
ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen, maar wil je toch laten weten dat ik regelmatig aan je denk.
Ik heb al een paar keer op het punt gestaan te reageren hier, maar kan nooit de juiste woorden vinden...
Ik wil je laten weten dat ik diep respect heb voor hoe je met al het verschrikkelijke gedoe omgaat!
Verder kan ik niks anders doen dan je heel veel sterkte wensen.
Neem je rust, zoals Moonlight al zegt.
zaterdag 3 oktober 2009 om 13:12
Sterkte Elmervrouw met je slechte dag, op zulke dagen lijkt het net alsof je helemaal niets, nul bent opgeschoten en alsof je weer helemaal bij af bent. En dat kan behoorlijk hopeloos voelen.
Maar zoals Moonlight al zegt heb je wel degelijk een kracht opgebouwd de afgelopen jaren die je echt niet zomaar kwijt bent. Je voelt je nu rot, maar waarschijnlijk zal je er nu sneller bovenop komen dan dat misschien vroeger het geval was.
En dit weer helpt natuurlijk ook niet mee...
Maar zoals Moonlight al zegt heb je wel degelijk een kracht opgebouwd de afgelopen jaren die je echt niet zomaar kwijt bent. Je voelt je nu rot, maar waarschijnlijk zal je er nu sneller bovenop komen dan dat misschien vroeger het geval was.
En dit weer helpt natuurlijk ook niet mee...
zondag 4 oktober 2009 om 12:18
Lieve EV, dat een meisje van veertien zulke harde woorden kan schrijven. Misschien was het inderdaad wel een uitgestoken hand. Als jij er inderdaad zo'n goede band met haar hebt gehad, is het misschien een vraag om belangstelling. Maar wat brengt je dat weer in een moeilijke positie.
Had het met de storm te maken dat je een slechte dag had? Ben je niet even lekker met de hond gaan lopen langs het ven? Lijkt me juist met die storm heerlijk. Even uitwaaien en tegen de wind in boksen. Je gedachten op niks als alleen die harde wind.
Meis kop op. Je bent zo goed bezig.
We moeten snel weer eens afspreken.
Liefs Zoeb.
Had het met de storm te maken dat je een slechte dag had? Ben je niet even lekker met de hond gaan lopen langs het ven? Lijkt me juist met die storm heerlijk. Even uitwaaien en tegen de wind in boksen. Je gedachten op niks als alleen die harde wind.
Meis kop op. Je bent zo goed bezig.
We moeten snel weer eens afspreken.
Liefs Zoeb.
zondag 4 oktober 2009 om 12:38
Hé gelukkig. Sommige mensen worden depri van dit weer. Ik vind het juist heerlijk. Ik heb nog nooit zo van de herfst genoten als dit keer. We fietsen veel, fototoestel mee want dan let je veel meer op de mooie dingen. En lekker je hoofd leegmaken. Hoe is het met je slijmbeursontsteking? Gaat dat alweer beter?
Leuk dat je topic er weer is.
Liefs Zoeb
Leuk dat je topic er weer is.
Liefs Zoeb
zondag 4 oktober 2009 om 13:41
zondag 4 oktober 2009 om 17:49
quote:Elmervrouw schreef op 24 september 2009 @ 19:54:
Nu zit ik hier dus met ontzettende hartkloppingen en jank me te pletter. Net via hyves een bericht gekregen van mijn nichtje, tweede dochter van mijn jongste zus. Over dat ik de familie kapot heb gemaakt, mijn moeder heb kapotgemaakt, en dat ze, als mijn kinderen terugkomen, haar kant van het verhaal weleens zal vertellen. (Ze is nu 14). En dat ze nu in behandeling is voor anorexia, ik schrok me helemaal rot.. en dat ze er niet tegen kan hoe ik doe, dat ze een boek heeft geschreven en dat dat wordt uitgegeven..
en de vraag of we vrienden kunnen worden via hyves.
Ik schrik hier zo erg van! Ik hoop dat er even iemand wil reageren want ik stik zowat in mijn schuldgevoel en vraag me af of dat laatste ook echt waar is, al kan ik het me ook wel een klein beetje voorstellen want het is een gevoelig meisje..
Ik kom zomaar even binnenvallen, nadat ik je zwaai op het andere topic ontving.
Wat een heftige dingen gebeuren er hier zeg! Ik ben nog lang niet klaar met lezen, vraag me ook af waar ik zou moeten beginnen...
Een kind ziet de zaken soms zo anders, kan zo'n vertekend beeld hebben van de situatie.
Ik weet nog niks zinnigs te zeggen eigenlijk, eerst eens lezen. Ev, je lijkt me alles behalve een nare vrouw.
Nu zit ik hier dus met ontzettende hartkloppingen en jank me te pletter. Net via hyves een bericht gekregen van mijn nichtje, tweede dochter van mijn jongste zus. Over dat ik de familie kapot heb gemaakt, mijn moeder heb kapotgemaakt, en dat ze, als mijn kinderen terugkomen, haar kant van het verhaal weleens zal vertellen. (Ze is nu 14). En dat ze nu in behandeling is voor anorexia, ik schrok me helemaal rot.. en dat ze er niet tegen kan hoe ik doe, dat ze een boek heeft geschreven en dat dat wordt uitgegeven..
en de vraag of we vrienden kunnen worden via hyves.
Ik schrik hier zo erg van! Ik hoop dat er even iemand wil reageren want ik stik zowat in mijn schuldgevoel en vraag me af of dat laatste ook echt waar is, al kan ik het me ook wel een klein beetje voorstellen want het is een gevoelig meisje..
Ik kom zomaar even binnenvallen, nadat ik je zwaai op het andere topic ontving.
Wat een heftige dingen gebeuren er hier zeg! Ik ben nog lang niet klaar met lezen, vraag me ook af waar ik zou moeten beginnen...
Een kind ziet de zaken soms zo anders, kan zo'n vertekend beeld hebben van de situatie.
Ik weet nog niks zinnigs te zeggen eigenlijk, eerst eens lezen. Ev, je lijkt me alles behalve een nare vrouw.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain