Psyche
alle pijlers
ervaringen pdd-nos en medicatie (risperdal) kind
dinsdag 3 juni 2008 om 17:03
Hallo allemaal,
zou graag willen weten wat jullie ervaring hiermee is. Hoe erg is de situatie voordat je aan risperdal gaat en wanneer krijg je het voorgeschreven en door wie, maar ook wat zijn jullie ervaringen met de bijwerkingen. En dan specifiek voor kinderen van rond de 10 jaar.....
groetjes adventure
zou graag willen weten wat jullie ervaring hiermee is. Hoe erg is de situatie voordat je aan risperdal gaat en wanneer krijg je het voorgeschreven en door wie, maar ook wat zijn jullie ervaringen met de bijwerkingen. En dan specifiek voor kinderen van rond de 10 jaar.....
groetjes adventure
dinsdag 3 juni 2008 om 17:36
Wij hebben een zoon met pdd/nos en adhd en hebben medicatie jarenlang niet willen geven. Wilden echt eerst al het andere hebben geprobeerd, en zijn sinds 1,5 jaar bezig met behandelen. Zoon is 9 dus dat komt wel overeen met jouw situatie. De situatie op school werd van kwaad tot erger, dwz dat hij steeds vaker schopte of ander agressief gedrag vertoonde, waardoor hij zelfs is geschorst. Twee keer. Verder mocht hij regelmatig niet meedoen aan een sport, of werd hij alsnog weggestuurd omdat hij zich niet kon handhaven.
Toen werd het tijd om in te grijpen, ons werd verteld dat hij door Risperdal minder chaos in zijn hoofd zou hebben en daardoor leerbaarder zou worden. Probleem is nl dat er weinig binnenkomt bij hem - dus correcties op gedrag ook niet- en dat hij door alle chaos in zijn hoofd totaal niet anticipeerde op wat er om hem heen gebeurt.
Hij is nu twee maanden aan de Risperdal (twee tabletjes per dag) en er is een enorm verschil!
Hij sloeg echt bijna meteen om, je kon echt precies merken dat de omslag kwam toen hij het ging slikken. Wij stonden versteld van het resultaat; hij luisterde, was ineens in staat tot zelfreflectie (zag in waarom hij iets deed en kon het zelfs op eigen kracht voorkomen) , de kinderen op school vonden hem ineens leuker, etc. Hij leek haast een ander kind....
hij is dus echt wel leerbaar, dus doel bereikt. Het komt nu gewoon wel allemaal bij hem binnen, en hij laat ons nu uitpraten. Kortom, ik ben enthousiast en eigenlijk baal ik ervan dat we al die tijd zo enorm kritisch waren. Over de bijwerkingen; die zijn minimaal. Ik merk er iig niks van.
Wij krijgen het voorgeschreven van een kinderpsychiater, want die is de enige die medicijnen mag voorschrijven. Het wordt vergoed en wordt adhv lichaamsgewicht en lengte gedoseerd.
Zijn hele kleine rozige pilletjes, makkelijk te slikken.
Zijn jullie al lang aan het aanmodderen cq in een behandelcircuit bezig met jullie kind?
Toen werd het tijd om in te grijpen, ons werd verteld dat hij door Risperdal minder chaos in zijn hoofd zou hebben en daardoor leerbaarder zou worden. Probleem is nl dat er weinig binnenkomt bij hem - dus correcties op gedrag ook niet- en dat hij door alle chaos in zijn hoofd totaal niet anticipeerde op wat er om hem heen gebeurt.
Hij is nu twee maanden aan de Risperdal (twee tabletjes per dag) en er is een enorm verschil!
Hij sloeg echt bijna meteen om, je kon echt precies merken dat de omslag kwam toen hij het ging slikken. Wij stonden versteld van het resultaat; hij luisterde, was ineens in staat tot zelfreflectie (zag in waarom hij iets deed en kon het zelfs op eigen kracht voorkomen) , de kinderen op school vonden hem ineens leuker, etc. Hij leek haast een ander kind....
hij is dus echt wel leerbaar, dus doel bereikt. Het komt nu gewoon wel allemaal bij hem binnen, en hij laat ons nu uitpraten. Kortom, ik ben enthousiast en eigenlijk baal ik ervan dat we al die tijd zo enorm kritisch waren. Over de bijwerkingen; die zijn minimaal. Ik merk er iig niks van.
Wij krijgen het voorgeschreven van een kinderpsychiater, want die is de enige die medicijnen mag voorschrijven. Het wordt vergoed en wordt adhv lichaamsgewicht en lengte gedoseerd.
Zijn hele kleine rozige pilletjes, makkelijk te slikken.
Zijn jullie al lang aan het aanmodderen cq in een behandelcircuit bezig met jullie kind?
dinsdag 3 juni 2008 om 18:58
Dank je wel voor je reaktie.
Er is bij mijn stiefzoon een half jaar geleden geconstateerd dat hij pdd-nos heeft en hij zelf verder niet in behandeling.
Wij werden ermee geconfronteerd dat hij toenemende gedragsproblemen zou hebben en aan de medicatie moest.
Nu ervoeren wij geen erger wordende problemen, ja dat hij een gebruiksaanwijzing had wisten we wel.
De huisarts zou ons meer kunnen vertellen volgens de man van moeder. Wij hebben toen de huisarts gebeld en hij vertelde dat het om risperdal ging en op aanraden van moeder dit uitgeschreven had. De zoon had hij slechts 1x kort gezien.
Toen we informatie op internet over dit medicijn opzochten schrokken we best, het is namelijk een behoorlijk heftig middel, en staat nog niet geregistreerd voor kinderen onder de 15 jaar.
Verder las ik over binnen een paar maanden tijd heel veel kilo aan kunnen komen (±15 kilo meen ik) als bijwerking.
We hebben school gebeld en doordat het contact met moeder zo slecht is gevraagd naar hoe het ging, en de directeur wist ons te vertellen dat er een stijgende lijn bij hem te zien was, dus juist geen toenemende gedragsprobleem.
Zoals ik uit jou verhaal begrijp kan het inderdaad een hulpmiddel zijn om naast therapie en uitgeschreven door een kinderpsychiater de gedachten van je kind in goede banen te leiden, maar toch niet op deze manier?
Vandaar ook dat ik in eerste instantie geen voorgeschiedenis vermeldde in de openingspost, omdat ik eerst een neutraal antwoord wilde horen. Ben blij dat het in ieder geval niet alleen een negatief middel is, en wilde inderdaad weten hoe dit normaal in zijn werk gaat met hoe erg is de situatie en hoe en door wie wordt het uitgeschreven.
Is onze angst gegrond? Voor ons is het in ieder geval zeer zorgwekkend.....
Er is bij mijn stiefzoon een half jaar geleden geconstateerd dat hij pdd-nos heeft en hij zelf verder niet in behandeling.
Wij werden ermee geconfronteerd dat hij toenemende gedragsproblemen zou hebben en aan de medicatie moest.
Nu ervoeren wij geen erger wordende problemen, ja dat hij een gebruiksaanwijzing had wisten we wel.
De huisarts zou ons meer kunnen vertellen volgens de man van moeder. Wij hebben toen de huisarts gebeld en hij vertelde dat het om risperdal ging en op aanraden van moeder dit uitgeschreven had. De zoon had hij slechts 1x kort gezien.
Toen we informatie op internet over dit medicijn opzochten schrokken we best, het is namelijk een behoorlijk heftig middel, en staat nog niet geregistreerd voor kinderen onder de 15 jaar.
Verder las ik over binnen een paar maanden tijd heel veel kilo aan kunnen komen (±15 kilo meen ik) als bijwerking.
We hebben school gebeld en doordat het contact met moeder zo slecht is gevraagd naar hoe het ging, en de directeur wist ons te vertellen dat er een stijgende lijn bij hem te zien was, dus juist geen toenemende gedragsprobleem.
Zoals ik uit jou verhaal begrijp kan het inderdaad een hulpmiddel zijn om naast therapie en uitgeschreven door een kinderpsychiater de gedachten van je kind in goede banen te leiden, maar toch niet op deze manier?
Vandaar ook dat ik in eerste instantie geen voorgeschiedenis vermeldde in de openingspost, omdat ik eerst een neutraal antwoord wilde horen. Ben blij dat het in ieder geval niet alleen een negatief middel is, en wilde inderdaad weten hoe dit normaal in zijn werk gaat met hoe erg is de situatie en hoe en door wie wordt het uitgeschreven.
Is onze angst gegrond? Voor ons is het in ieder geval zeer zorgwekkend.....
dinsdag 3 juni 2008 om 19:20
Om eerlijk te zijn? Mijn mening is dat er veel te snel met medicatie wordt gesmeten; heb het zelf ervaren. Het eerste wat er gezegd wordt is Risperdal, bij wijze van spreken.
Wij hebben dat jarenlang! afgehouden omdat je inderdaad niets weet van de lange-termijn gevolgen. Je geeft je kind gewoon anti-psychotica...en dat is heftig.
Wij gaan binnenkort starten met biologische voeding; geen suiker en groente -en fruitpakketten. Volgens mij moet dat al de helft schelen, en als ik jullie was zou ik eerst zoiets proberen. Mocht dat echt niet werken, dan is een recept zo te krijgen. Gewichtstoename zou kunnen inderdaad, en volgens mij worden ze ook wat matter en kan het lastiger zijn om in slaap te komen. Maar onze zoon krijgt ook Ritalin, dus lastig te zeggen. Ik wil er zsm vanaf, van die medicatie.
Dat wil zeggen; hij doet nu hele positieve ervaringen op en krijgt dus een steuntje in de rug. Die positieve ervaringen zijn nodig, maar kunnen mi ook worden bereikt door een beter voedingspatroon. Sowieso is stoppen met de suiker al een belangrijke, misschien kun je daar iets mee?
Wij hebben dat jarenlang! afgehouden omdat je inderdaad niets weet van de lange-termijn gevolgen. Je geeft je kind gewoon anti-psychotica...en dat is heftig.
Wij gaan binnenkort starten met biologische voeding; geen suiker en groente -en fruitpakketten. Volgens mij moet dat al de helft schelen, en als ik jullie was zou ik eerst zoiets proberen. Mocht dat echt niet werken, dan is een recept zo te krijgen. Gewichtstoename zou kunnen inderdaad, en volgens mij worden ze ook wat matter en kan het lastiger zijn om in slaap te komen. Maar onze zoon krijgt ook Ritalin, dus lastig te zeggen. Ik wil er zsm vanaf, van die medicatie.
Dat wil zeggen; hij doet nu hele positieve ervaringen op en krijgt dus een steuntje in de rug. Die positieve ervaringen zijn nodig, maar kunnen mi ook worden bereikt door een beter voedingspatroon. Sowieso is stoppen met de suiker al een belangrijke, misschien kun je daar iets mee?
dinsdag 3 juni 2008 om 19:26
Ja zeker! Nu is hij slechts 1x in de twee weken een weekend bij ons en is communicatie niet aanwezig met moeder, maar inderdaad geen suiker kunnen we altijd proberen natuurlijk!
Hij krijgt het medicijn overigens nog niet omdat wij dat geweigerd hebben, omdat we geen oordeel van een kinderpsychiater hebben.
Hopelijk komen we eruit....
Hij krijgt het medicijn overigens nog niet omdat wij dat geweigerd hebben, omdat we geen oordeel van een kinderpsychiater hebben.
Hopelijk komen we eruit....
dinsdag 3 juni 2008 om 19:51
Het is al heel erg goed dat jullie niet klakkeloos aannemen dat medicatie meteen moet worden toegediend. Dat jullie erover nadenken en er kritisch tegenover staan. Kinderpsychiaters zien alleen voordeel van medicatie, weet ook niet waarom dat is. Ja omdat dat het makkelijkste is, denk ik..
Ik hoop dat jullie er uit kunnen komen, en ja communicatie met de moeder is juist in dit soort gevallen heel belangrijk, weet daar alles van...ik ben ook niet meer samen met de vader van zoon en dan is afstemmen en op 1 lijn zitten met deze kinderen enorm bepalend. Misschien heb je iets aan wat ik nu ga zeggen; tijdens de behandeling heeft de kinderpsyc uitgesproken, dat onze zoon last heeft van het feit dat hij in twee milieus opgroeit. Nl bij zijn papa en bij mij.
Kinderen met pdd-nos kun je regeltje aanleren die ze vervolgens alleen kunnen toepassen in de omgeving, waar ze het geleerd hebben. Bij papa mag hij om 20.00 naar bed en bij mama om 19.30. Dat bijt elkaar, en daar heeft hij last van.
Ook ziet hij ons als enige autoriteit; dus de juf, en andere opvoeders kunnen zeggen wat ze willen, maar wij zijn heilig. En hij is erg loyaal naar ons toe; dat is zeer lastig als je bijv een behandeling gaat starten.
Het is zoals het is, je situatie kun je niet veranderen maar als je dit soort dingen weet, kun je je structuur aanpassen. Dmv van die medicatie heeft onze zoon blijkbaar nu wel het inzicht dat de juf wel wat te zeggen heeft, nl op school is zij de baas.
En neemt hij dingen van haar aan, en van anderen. Dat is echt pas sinds de medicatie op gang gekomen. Wij werken nu aan een betere afstemming van de beide milieus maar dat vergt veel.
Sterkte !
Ik hoop dat jullie er uit kunnen komen, en ja communicatie met de moeder is juist in dit soort gevallen heel belangrijk, weet daar alles van...ik ben ook niet meer samen met de vader van zoon en dan is afstemmen en op 1 lijn zitten met deze kinderen enorm bepalend. Misschien heb je iets aan wat ik nu ga zeggen; tijdens de behandeling heeft de kinderpsyc uitgesproken, dat onze zoon last heeft van het feit dat hij in twee milieus opgroeit. Nl bij zijn papa en bij mij.
Kinderen met pdd-nos kun je regeltje aanleren die ze vervolgens alleen kunnen toepassen in de omgeving, waar ze het geleerd hebben. Bij papa mag hij om 20.00 naar bed en bij mama om 19.30. Dat bijt elkaar, en daar heeft hij last van.
Ook ziet hij ons als enige autoriteit; dus de juf, en andere opvoeders kunnen zeggen wat ze willen, maar wij zijn heilig. En hij is erg loyaal naar ons toe; dat is zeer lastig als je bijv een behandeling gaat starten.
Het is zoals het is, je situatie kun je niet veranderen maar als je dit soort dingen weet, kun je je structuur aanpassen. Dmv van die medicatie heeft onze zoon blijkbaar nu wel het inzicht dat de juf wel wat te zeggen heeft, nl op school is zij de baas.
En neemt hij dingen van haar aan, en van anderen. Dat is echt pas sinds de medicatie op gang gekomen. Wij werken nu aan een betere afstemming van de beide milieus maar dat vergt veel.
Sterkte !
dinsdag 3 juni 2008 om 22:17
Ook wij hebben een zoon *8jaar* die nu bijna anderhalf jaar Risperdal slikt,Zoloft,en om te slapen Melatonine.
Hij is enorm opgeknapt nadat hij is begonnen met slikken.
Diagnose,is PDD-NOS,en een angst-stoornis.
Hij ging dus in stijgende lijn,helaas is dat sinds een paar maanden weer aan het zakken,en lijkt het haast alsof hij geen nieuwe informatie meer op kan pikken.
Het advies,van zijn psych is nu een opname,tussen de 3 en 6 maanden,om hem te observeren.
Hier zijn wij zelf nog helemaal niet aan toe,en zoeken dus hard naar alternatieven.
Onze zoon is niet gegroeid van de Risperdal,al is dat wel een bekende bijwerking.
Medicatie is in mijn ogen een hulp-middel.
Ik heb zelf veel gehad aan het boek Sociaal onhandig,maar ook aan Geef me de vijf,waarin het gedrag van een kind met een autistisch stoornis heel mooi en begrijpelijk omschreven wordt.
Misschien heb je er wat aan.
Succes
Hij is enorm opgeknapt nadat hij is begonnen met slikken.
Diagnose,is PDD-NOS,en een angst-stoornis.
Hij ging dus in stijgende lijn,helaas is dat sinds een paar maanden weer aan het zakken,en lijkt het haast alsof hij geen nieuwe informatie meer op kan pikken.
Het advies,van zijn psych is nu een opname,tussen de 3 en 6 maanden,om hem te observeren.
Hier zijn wij zelf nog helemaal niet aan toe,en zoeken dus hard naar alternatieven.
Onze zoon is niet gegroeid van de Risperdal,al is dat wel een bekende bijwerking.
Medicatie is in mijn ogen een hulp-middel.
Ik heb zelf veel gehad aan het boek Sociaal onhandig,maar ook aan Geef me de vijf,waarin het gedrag van een kind met een autistisch stoornis heel mooi en begrijpelijk omschreven wordt.
Misschien heb je er wat aan.
Succes
dinsdag 3 juni 2008 om 22:45
Tja, ik ben zelf een PDD-NOSer (officiële diagnose, maar ik vermoed van mijzelf ook Asperger-kenmerken te hebben). Medicatie heb ik nooit gehad, omdat ik altijd evenwichtige gedachten had. Maar waarschijnlijk speelt de leeftijd ook een rol: ik ben een bijna 42-jarige man. Ik word omschreven als sociaal en vriendelijk.
Mijn medebewoner heeft een vorm van autismespectrumstoornis, en heeft wel Risperdal als medicatie. Zijn gedachten gaan op hol als hij die medicatie niet heeft. Nu heeft hij soms nog "rimpelingen" in zijn gedachten waardoor zijn begeleidster en ik dachten dat de dosering verhoogd moet worden. De psychiater zei dat dat niet nodig was. Ik vind zijn gedrag soms computer-achtig ("Het is april, dus ik kleed me zomers aan" i.p.v. "Het is warm, dus ik kleed me zomers aan"), hij is niet bepaald flexibel in een heleboel dingen. Ik ben veel relaxter daarin. Hij heeft 's nachts problemen om gedachten van zich af te zetten, en dus ook slaapproblemen. Ik zet gedachten gemakkelijk van me af, en slapeloosheid is bij mij uiterst zeldzaam.
Ik weet verder niet of er Risperdal-achtige medicatie bestaat voor kinderen jonger dan 15 jaar, die op grond van hun gedrag dat soort medicatie soms nodig hebben.
Mijn medebewoner heeft een vorm van autismespectrumstoornis, en heeft wel Risperdal als medicatie. Zijn gedachten gaan op hol als hij die medicatie niet heeft. Nu heeft hij soms nog "rimpelingen" in zijn gedachten waardoor zijn begeleidster en ik dachten dat de dosering verhoogd moet worden. De psychiater zei dat dat niet nodig was. Ik vind zijn gedrag soms computer-achtig ("Het is april, dus ik kleed me zomers aan" i.p.v. "Het is warm, dus ik kleed me zomers aan"), hij is niet bepaald flexibel in een heleboel dingen. Ik ben veel relaxter daarin. Hij heeft 's nachts problemen om gedachten van zich af te zetten, en dus ook slaapproblemen. Ik zet gedachten gemakkelijk van me af, en slapeloosheid is bij mij uiterst zeldzaam.
Ik weet verder niet of er Risperdal-achtige medicatie bestaat voor kinderen jonger dan 15 jaar, die op grond van hun gedrag dat soort medicatie soms nodig hebben.
World of Warcraft: Legion
woensdag 4 juni 2008 om 12:36
Dank jullie wel voor jullie reakties.
Probeer zoveel mogelijk positieve en negatieve ervaringen te verzamelen. Op 1 lijn komen is op dit moment totaal niet mogelijk, helaas. We hopen hier dmv jeugdzorg in de nabije toekomst iets aan te doen.
En ja, dat robotachtige schijnt ook vaak een bijwerking te zijn.
Ik zal die boeken ook eens op gaan zoeken trouwens....!
Nogmaals, het medicijn is hier dus niet door een medisch team (kinderpsychiater e.d.) uitgeschreven, maar op aanraden van moeder heeft de huisarts dit gedaan na de jongen slechts 1x dacht hij te hebben gezien.
Vandaar ook onze zorg.....
Bedankt voor alle ervaringen en adviezen tot nu toe!
Probeer zoveel mogelijk positieve en negatieve ervaringen te verzamelen. Op 1 lijn komen is op dit moment totaal niet mogelijk, helaas. We hopen hier dmv jeugdzorg in de nabije toekomst iets aan te doen.
En ja, dat robotachtige schijnt ook vaak een bijwerking te zijn.
Ik zal die boeken ook eens op gaan zoeken trouwens....!
Nogmaals, het medicijn is hier dus niet door een medisch team (kinderpsychiater e.d.) uitgeschreven, maar op aanraden van moeder heeft de huisarts dit gedaan na de jongen slechts 1x dacht hij te hebben gezien.
Vandaar ook onze zorg.....
Bedankt voor alle ervaringen en adviezen tot nu toe!
