Euthenasie

03-01-2021 09:39 74 berichten
Hee,

Al jaren loop ik met psychische klachten. Meerdere therapieën gevolgd, meerdere medicaties geslikt en weer afgebouwd. Op dit moment volg ik nog steeds therapie.

Maar wat als je het allemaal ondraaglijk vindt, je het uitzichtloos ziet en gewoonweg niet meer wilt?

Heb al info over euthenasie gezocht. Maar hier kom je bijna nooit voor in aanmerking in de psychiatrie, daarbij volg ik nog therapie en heb ik echt niet alle medicatie geprobeerd. Ik werk ook nog. Dus hier zal ik niet voor in aanmerking komen.
Waarom is het voor lichamelijk lijden een stuk makkelijker dan voor psychisch lijden.
Ik kan er boos om worden. Ik ben dus gedwongen om door te moeten gaan terwijl het voor mij klaar is, ondraaglijk is...
Alle reacties Link kopieren
Omdat er bij lichamelijk lijden duidelijker is of het uitzichtloos lijden is. Voor psychische klachten is dat veel vager.

Sterkte.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Wat erg.. Heel veel sterkte.
Je moet inderdaad alles hebben geprobeerd voor je in aanmerking kan komen voor euthanasie. Het voelt ook heel oneerlijk en machteloos.

En er zijn andere meningen in de psychiatrie maar dat mag niet geuit worden.
Ik zou toch proberen om je te melden bij de levenseindekliniek en dat bespreken met je behandelaar. Hoe staat hij/zij daar tegenover?

Ik weet hoe het voelt :hug:
Alle reacties Link kopieren
Polsjef schreef:
03-01-2021 09:47
En er zijn andere meningen in de psychiatrie maar dat mag niet geuit worden.

Ik lees daar regelmatig een artikel over in de Relevant, het tijdschrift van de Nederlandse Vereniging voor Euthanasie?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Jij meent dat euthanasie vanwege lichamelijk lijden makkelijker is, maar is dat wel zo? In mijn beleving niet. Wel is beoordelen of geestelijk lijden uitzichtloos is en of er nog verbetering mogelijk is lastiger. Maar de eisen zijn gelijk.

Sterkte.
puntillita schreef:
03-01-2021 10:03
Jij meent dat euthanasie vanwege lichamelijk lijden makkelijker is, maar is dat wel zo? In mijn beleving niet. Wel is beoordelen of geestelijk lijden uitzichtloos is en of er nog verbetering mogelijk is lastiger. Maar de eisen zijn gelijk.

Sterkte.
In veel gevallen is dat idd wel het geval. Daar heb ik het met mijn huisarts over gehad. Psychisch lijden is lastiger te beoordelen vaak dan lichamelijk lijden. Zal niet in alle gevallen zo zijn, maar wel die in mijn directe omgeving en wat de huisarts dus vertelde.
Alle reacties Link kopieren
To, voel het voor jou altijd zo uitzichtloos of alleen af en toe?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Elfje* schreef:
03-01-2021 10:06
In veel gevallen is dat idd wel het geval. Daar heb ik het met mijn huisarts over gehad. Psychisch lijden is lastiger te beoordelen vaak dan lichamelijk lijden. Zal niet in alle gevallen zo zijn, maar wel die in mijn directe omgeving en wat de huisarts dus vertelde.
Ik denk dat ook meespeelt dat de gevoelens van hopeloosheid en uitzichtloosheid bij psychisch lijden soms een symptoom van de aandoening zijn. Dus dat dat het nog lastiger te beoordelen valt óf het echt uitzichtloos is, of 'alleen maar' zo voelt. Dan zit er dus een verschil tussen de gevoelens van uitzichtloosheid door de patiënt en de uitzichtloosheid zoals deze bedoeld wordt bij de beoordeling van euthanasieaanvragen.
Alle reacties Link kopieren
Otta1985 schreef:
03-01-2021 10:30
Ik denk dat ook meespeelt dat de gevoelens van hopeloosheid en uitzichtloosheid bij psychisch lijden soms een symptoom van de aandoening zijn. Dus dat dat het nog lastiger te beoordelen valt óf het echt uitzichtloos is, of 'alleen maar' zo voelt. Dan zit er dus een verschil tussen de gevoelens van uitzichtloosheid door de patiënt en de uitzichtloosheid zoals deze bedoeld wordt bij de beoordeling van euthanasieaanvragen.
Pijn is toch ook een gevolg van de aandoening. Pijnbeleving is net zo goed subjectief.

Het punt is denk ik vooral dat TO niet uitbehandeld is.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Ik heb geen idee, maar ik zit met hetzelfde en vraag me ook af waarom psychisch lijden als minder erg gezien wordt dan lichamelijk lijden. Bij lichamelijke pijn kun je pijnstillers nemen, dat kan niet bij psychische pijn.
EuthaAnasie zou ik nooit durven betitelen als makkelijk, in welke situatie dan ook. Als je dat woord erop plakt, heb je werkelijk geen benul.

Meld je bij de Levenseindekliniek, zou ik zeggen
AudiR8 schreef:
03-01-2021 10:35
Ik heb geen idee, maar ik zit met hetzelfde en vraag me ook af waarom psychisch lijden als minder erg gezien wordt dan lichamelijk lijden. Bij lichamelijke pijn kun je pijnstillers nemen, dat kan niet bij psychische pijn.
Ik weet niet of het als minder erg wordt gezien of dat het moeilijker te beoordelen is.

Jij ook een :hug: Ik hoop zo dat er voor ons toch een goede uitweg wordt gevonden.
AudiR8 schreef:
03-01-2021 10:35
Ik heb geen idee, maar ik zit met hetzelfde en vraag me ook af waarom psychisch lijden als minder erg gezien wordt dan lichamelijk lijden. Bij lichamelijke pijn kun je pijnstillers nemen, dat kan niet bij psychische pijn.
ik denk niet dat het als minder erg gezien wordt, maar het is niet goed te 'zien' . Wanneer iemand uitbehandeld is met een lichamelijke kwaal, is dat duidelijker dan iemand die uitbehandeld is met een psychische ziekte.

Ik snap wel, dat wanneer je een psychische ziekte hebt, waar geen behandeling meer voor is, alles geprobeerd is, dat je dan euthanasie wil plegen. Ik werk zelf al bijna 30 jaar in de psychiatrie en heb al diverse clienten gehad die het graag zouden willen, maar die geen toestemming kregen.
Wat heftig TO. Ooit is hier een topic over geweest wat veel indruk op me heeft gemaakt. Misschien heb je er iets aan.

psyche/euthanasie-ivm-psychisch-lijden/ ... ges/408587
Ik vind het ook stom dat je per se alles geprobeerd moet hebben voor je überhaupt in aanmerking komt. Soms wil je gewoon niks (meer) proberen, omdat je het uitzichtloos vindt, of niet gelooft dat je geholpen kan worden (zoals ik bijv).
AudiR8 schreef:
03-01-2021 10:46
Ik vind het ook stom dat je per se alles geprobeerd moet hebben voor je überhaupt in aanmerking komt. Soms wil je gewoon niks (meer) proberen, omdat je het uitzichtloos vindt, of niet gelooft dat je geholpen kan worden (zoals ik bijv).
Dat vind ik ook stom. Maar ik ga het toch proberen bij de levenseindekliniek.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
03-01-2021 10:32
Pijn is toch ook een gevolg van de aandoening. Pijnbeleving is net zo goed subjectief.

Het punt is denk ik vooral dat TO niet uitbehandeld is.
Dat komt toch overeen met wat ik zeg? Met de term uitzichtloos wordt bedoeld dat er geen behandeling meer mogelijk is. Dus dan kan het wel uitzichtloos vóelen, maar dan wordt nog niet aan de eis voor euthanasie gedaan.

En fysieke pijn is net zo goed lastig te meten. Maar is dan ook geen vereiste om euthanasie te mogen krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Als je voor de leveneindekliniek niet in aanmerking komt, zou je ook eens met de einder of de nvve contact op kunnen nemen.

Sterkte, ik weet hoe het voelt. Gelukkig kan ik het er tegenwoordig met mijn behandelaar over hebben. Zij geeft aan dat ik minimaal eerst de ect nog moet proberen voordat ik in gesprek kan met de levenseinde kliniek.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk is het niet aan ons om te oordelen wie wel en wie niet, maar ik herinner me een topic over iemand met ernstige EDS, zij lag de hele dag hulpeloos in bed met als vooruitzicht dat het alleen maar erger zou worden. Haar aanvraag voor euthanasie werd door de levenseindekliniek afgewezen. Zij heeft het uiteindelijk zelf moeten doen.
Jonibalonie, je bent jong, je werkt, je hebt een jong kind, je had een half jaar geleden een sterke wens voor een tweede kind en je schreef 6 maanden geleden nog 'Ik wil léven'.
Je hebt therapie, dus je bent in ieder geval nog niet uitbehandeld.
Ik vind je ook nog heel jong en je hebt een klein kindje notabene.
Wil je voor haar niet alles geprobeerd hebben voordat je een drastische beslissing neemt om je leven te beëindigen?
Ik ken (heb gekend) wel jonge mensen die euthanasie hebben gekregen op basis van psychisch lijden. Het is wel een langdurig(er) traject vaak. Bij lichamelijk lijden kan het sneller gaan. Het is denk ik belangrijk met je huisarts hierover in gesprek te gaan en met je hoofdbehandelaar. Zo kan je je opties verkennen. En met je geliefden, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Veel sterkte.
De dag dat ik accepteerde dat doodgaan geen optie was ben ik stappen vooruit gaan zetten. Als ik toch nog met mezelf opgescheept zit kan ik er beter wat van maken.

Jij hebt een kindje. Zijn/haar welzijn staan bovenaan. Jouw doodswens is daaraan ondergeschikt. Die verantwoordelijkheid heb je nu gewoon, naar mijn mening.

Waarom denk je dat het niet beter kan worden?
Alle reacties Link kopieren
Doggo schreef:
03-01-2021 12:39


Jij hebt een kindje. Zijn/haar welzijn staan bovenaan. Jouw doodswens is daaraan ondergeschikt. Die verantwoordelijkheid heb je nu gewoon, naar mijn mening.
En als voor een kind het nu beter is om op te groeien zonder psychisch instabiele moeder? Ik denk dat je niet moet onderschatten wat dat met een kind doet.

Buiten dat vind ik dat voor een ander leven niet te doen is. Leven doe je voor jezelf. Je bent het jezelf verplicht om het te proberen maar er is een punt waarop dat ophoudt. En dat punt bepalen voor een ander is niet te doen. Lijdensdruk is niet te meten.
Met de moed van de wanhoop en tegen beter weten in Blijf ik geloven, omdat dat wel moet

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven