Psyche
alle pijlers
Even van me af praten...
maandag 1 februari 2016 om 18:36
Vanmiddag een afspraak bij de huisarts.
Voor het bevolkingsonderzoek, en voor een gesprek.
Het bevolkingsonderzoek is 5 jaar geleden opgevolgd door bezoekjes aan de gynaecoloog want ik had een pap3. al spannend genoeg dus deze keer.
Maar ik zit er ook verder helemaal doorheen.
3 1/2 maand geleden ben ik er achter gekomen dat mijn man, nu ex-man, me al maanden bedonderde met een vrouw van een ex collega. De alarmbellen gingen al zeker anderhalf jaar maar nu had ik pas bewijs.
Aangezien het vertrouwen en respect weg was, en de liefde ook eigenlijk wel,hebben we de scheiding, voor zover ik kon zien, samen aangevraagd. Maar bij de advocaat zei hij ineens dat het niet hoefde voor hem, een scheiding. Hij wilde dat ook duidelijk in het convenant hebben staan. Ik heb laten toevoegen dat ik voor mij een goede reden had. Verder werkt hij op alle vlakken tegen waar dat kan. Ook de huisdieren die ik niet mee kon nemen heeft hij herplaatst, met dreiging van inslapen als ik niet voor een nieuw adres zou zorgen voor een kat.
We hadden een mooie ruime woning met grote tuin. Ondertussen woon ik 6 weken op een flat. Mooi ruim. maar wel 3 hoog zonder lift. Dat is dus een flinke aanpassing voor mijn 2 honden van bijna 13 en bijna 10 jaar. Met de meegenomen katten gaat het meestal wel goed.
Ik was door omstandigheden een thuisblijfmoeder dus een eigen inkomen had ik niet dus bijstand aangevraagd. Die heb ik ondertussen toegezegd gekregen en ik krijg dus nu te maken met de participatie-wet.
Ik heb nu vrijwilligerswerk voor 4 uur per week, maar het socialiseringstraject trekt ook aan me.
Ik ben dus in korte tijd mijn huis, mijn man, een deel van mijn huisdieren en mijn gevoel van veiligheid kwijtgeraakt. En dan heb ik het nog niet eens over het vertrouwen in de medemens.
Ik voel me depressief en overspannen. Alleen al uit bed komen en de honden uitlaten is soms een grote opgave.
Zaterdag lag er een briefje in mijn brievenbus dat mijn honden in mijn afwezigheid vaak lang blaffen en dat was een breekpunt. Ik was een beetje opgekrabbeld en zag het weer een beetje zitten. Nu ben ik, net als in het begin dat ik hier woonde, bang er voor dat elk geluid overlast veroorzaakt. ik voel me dus eigenlijk hier ook al niet mee veilig en prettig.
Ik heb een briefje aan de buren terug geschreven dat ik aan een oplossing werk en of ze me willen helpen met het registreren van het blaffen zodat ik weet waardoor het komt.
Verder sta ik ook al een tijd op de wachtlijst om te kijken of ik een autistische stoornis heb, ook spannend.
Voor het bevolkingsonderzoek, en voor een gesprek.
Het bevolkingsonderzoek is 5 jaar geleden opgevolgd door bezoekjes aan de gynaecoloog want ik had een pap3. al spannend genoeg dus deze keer.
Maar ik zit er ook verder helemaal doorheen.
3 1/2 maand geleden ben ik er achter gekomen dat mijn man, nu ex-man, me al maanden bedonderde met een vrouw van een ex collega. De alarmbellen gingen al zeker anderhalf jaar maar nu had ik pas bewijs.
Aangezien het vertrouwen en respect weg was, en de liefde ook eigenlijk wel,hebben we de scheiding, voor zover ik kon zien, samen aangevraagd. Maar bij de advocaat zei hij ineens dat het niet hoefde voor hem, een scheiding. Hij wilde dat ook duidelijk in het convenant hebben staan. Ik heb laten toevoegen dat ik voor mij een goede reden had. Verder werkt hij op alle vlakken tegen waar dat kan. Ook de huisdieren die ik niet mee kon nemen heeft hij herplaatst, met dreiging van inslapen als ik niet voor een nieuw adres zou zorgen voor een kat.
We hadden een mooie ruime woning met grote tuin. Ondertussen woon ik 6 weken op een flat. Mooi ruim. maar wel 3 hoog zonder lift. Dat is dus een flinke aanpassing voor mijn 2 honden van bijna 13 en bijna 10 jaar. Met de meegenomen katten gaat het meestal wel goed.
Ik was door omstandigheden een thuisblijfmoeder dus een eigen inkomen had ik niet dus bijstand aangevraagd. Die heb ik ondertussen toegezegd gekregen en ik krijg dus nu te maken met de participatie-wet.
Ik heb nu vrijwilligerswerk voor 4 uur per week, maar het socialiseringstraject trekt ook aan me.
Ik ben dus in korte tijd mijn huis, mijn man, een deel van mijn huisdieren en mijn gevoel van veiligheid kwijtgeraakt. En dan heb ik het nog niet eens over het vertrouwen in de medemens.
Ik voel me depressief en overspannen. Alleen al uit bed komen en de honden uitlaten is soms een grote opgave.
Zaterdag lag er een briefje in mijn brievenbus dat mijn honden in mijn afwezigheid vaak lang blaffen en dat was een breekpunt. Ik was een beetje opgekrabbeld en zag het weer een beetje zitten. Nu ben ik, net als in het begin dat ik hier woonde, bang er voor dat elk geluid overlast veroorzaakt. ik voel me dus eigenlijk hier ook al niet mee veilig en prettig.
Ik heb een briefje aan de buren terug geschreven dat ik aan een oplossing werk en of ze me willen helpen met het registreren van het blaffen zodat ik weet waardoor het komt.
Verder sta ik ook al een tijd op de wachtlijst om te kijken of ik een autistische stoornis heb, ook spannend.
maandag 1 februari 2016 om 19:19
Dus ex is in het huis blijven wonen? Koop of huur? En jullie hebben co-ouderschap? Heb je recht op partneralimentatie? Weet je van wie het briefje is?Heb je toen je daar kwam wonen kennis gemaakt met je buren? Ze zeggen niet voor niets; Een goede vriend is beter dan een verre vriend.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
maandag 1 februari 2016 om 19:40
Radio of tv met een praatprogramma aan laten staan als je weg bent, dat schijnt honden het idee te geven dat er iemand thuis is en dan gaan ze hopelijk minder blaffen.
Je leven verandert wel veel in korte tijd. Logisch dan toch dat je het even wat minder ziet zitten allemaal. Geef jezelf ook wat tijd.
Je leven verandert wel veel in korte tijd. Logisch dan toch dat je het even wat minder ziet zitten allemaal. Geef jezelf ook wat tijd.
maandag 1 februari 2016 om 20:13
Bah wat een verraad, het duurde bij mij wel echt twee jaar voordat ik me thuis voelde in mijn nieuwe huis.
Ik heb bij cesar Milan eens gezien hoe je blaffen afleert, het geeft er mee te maken geloof ik hoe je je hond achterlaat, als hij opgewonden achter je aanloopt en kwispelent bij de deur staat nog wanneer je de deur uitloopt dan blijft ie in die opgewonden staat en voelt ie zich alleen gelaten omdat hij de baas wil volgen, eerst moet hij rustig en kalm in zijn mand liggen terwijl je iets zegt als: blijf en hij rustig blijft wanneer je de deur achter je dicht trekt.
Ik heb bij cesar Milan eens gezien hoe je blaffen afleert, het geeft er mee te maken geloof ik hoe je je hond achterlaat, als hij opgewonden achter je aanloopt en kwispelent bij de deur staat nog wanneer je de deur uitloopt dan blijft ie in die opgewonden staat en voelt ie zich alleen gelaten omdat hij de baas wil volgen, eerst moet hij rustig en kalm in zijn mand liggen terwijl je iets zegt als: blijf en hij rustig blijft wanneer je de deur achter je dicht trekt.
maandag 1 februari 2016 om 20:35
Begrijp je verhaal, veel sterkte gewenst, maar begrijp niet dat je dan een 3-hoge flat uitkiest zonder lift, terwijl je wel kunt nagaan dat je nu snel ouder wordende honden het waarschijnlijk straks nog heel moeilijk gaan krijgen met traplopen. Misschien kun je je daar eens in beraden, evt alsnog verhuizen.
En het feit dat je ex opeens bij de advocaat zegt en laat vastleggen dat hij zelf niet koos voor deze scheiding: probeert zich hiermee financieel in te dekken?
En het feit dat je ex opeens bij de advocaat zegt en laat vastleggen dat hij zelf niet koos voor deze scheiding: probeert zich hiermee financieel in te dekken?
maandag 1 februari 2016 om 20:36
quote:Defrona schreef op 01 februari 2016 @ 20:35:
Begrijp je verhaal, veel sterkte gewenst, maar begrijp niet dat je dan een 3-hoge flat uitkiest zonder lift, terwijl je wel kunt nagaan dat je nu snel ouder wordende honden het waarschijnlijk straks nog heel moeilijk gaan krijgen met traplopen. Misschien kun je je daar eens in beraden, evt alsnog verhuizen.
En het feit dat je ex opeens bij de advocaat zegt en laat vastleggen dat hij zelf niet koos voor deze scheiding: probeert zich hiermee financieel in te dekken?En de radio of tv aanlaten voor de honden, dan voelen ze zich mogelijk minder eenzaam, dus minder blaffen
Begrijp je verhaal, veel sterkte gewenst, maar begrijp niet dat je dan een 3-hoge flat uitkiest zonder lift, terwijl je wel kunt nagaan dat je nu snel ouder wordende honden het waarschijnlijk straks nog heel moeilijk gaan krijgen met traplopen. Misschien kun je je daar eens in beraden, evt alsnog verhuizen.
En het feit dat je ex opeens bij de advocaat zegt en laat vastleggen dat hij zelf niet koos voor deze scheiding: probeert zich hiermee financieel in te dekken?En de radio of tv aanlaten voor de honden, dan voelen ze zich mogelijk minder eenzaam, dus minder blaffen
maandag 1 februari 2016 om 20:36
quote:Defrona schreef op 01 februari 2016 @ 20:35:
Begrijp je verhaal, veel sterkte gewenst, maar begrijp niet dat je dan een 3-hoge flat uitkiest zonder lift, terwijl je wel kunt nagaan dat je nu snel ouder wordende honden het waarschijnlijk straks nog heel moeilijk gaan krijgen met traplopen. Misschien kun je je daar eens in beraden, evt alsnog verhuizen.
En het feit dat je ex opeens bij de advocaat zegt en laat vastleggen dat hij zelf niet koos voor deze scheiding: probeert zich hiermee financieel in te dekken?Want er zijn natuurlijk zoveel woningen beschikbaar voor iemand met bijstand?
Begrijp je verhaal, veel sterkte gewenst, maar begrijp niet dat je dan een 3-hoge flat uitkiest zonder lift, terwijl je wel kunt nagaan dat je nu snel ouder wordende honden het waarschijnlijk straks nog heel moeilijk gaan krijgen met traplopen. Misschien kun je je daar eens in beraden, evt alsnog verhuizen.
En het feit dat je ex opeens bij de advocaat zegt en laat vastleggen dat hij zelf niet koos voor deze scheiding: probeert zich hiermee financieel in te dekken?Want er zijn natuurlijk zoveel woningen beschikbaar voor iemand met bijstand?
maandag 1 februari 2016 om 20:39
maandag 1 februari 2016 om 21:39
Allereerst sterkte met alles waar je doorheen gaat
Je oudere honden voelen ook wel aan dat jij niet lekker in je vel zit en wonen nu in een omgeving die ze niet gewend zijn. Met veel meer burengeluiden dan ze voorheen gewend waren waarschijnlijk.
Wat Alinea ook al schrijft, probeer routine's te maken wanneer je weggaat. Heel vaak de buitendeur uitgaan, even buiten zijn, en weer naar binnen. Net zoland tot de hond(en) er niet meer van opkijken, ze dat heel gewoon vinden. En wees creatief met wat zaken die je kunt geven als je de deur uitgaat.
Mijn hond is bijna blij als ik wegga want dan weet hij dat hij allerlei spannende dingen krijgt. Een gevulde kong, wat te kluiven, hondekoekjes in een keukepapierrol/plastic fles/kartonnen doos, een handje lekkers in het rond gestrooid. Ze hebben wat te doen en worden daar geestelijk ook wel moe door zodat ze erna misschien lekker gaan slapen.
Goed dat je de buren hebt laten weten dat je er aan werkt, hopelijk hebben ze wat geduld.
Je oudere honden voelen ook wel aan dat jij niet lekker in je vel zit en wonen nu in een omgeving die ze niet gewend zijn. Met veel meer burengeluiden dan ze voorheen gewend waren waarschijnlijk.
Wat Alinea ook al schrijft, probeer routine's te maken wanneer je weggaat. Heel vaak de buitendeur uitgaan, even buiten zijn, en weer naar binnen. Net zoland tot de hond(en) er niet meer van opkijken, ze dat heel gewoon vinden. En wees creatief met wat zaken die je kunt geven als je de deur uitgaat.
Mijn hond is bijna blij als ik wegga want dan weet hij dat hij allerlei spannende dingen krijgt. Een gevulde kong, wat te kluiven, hondekoekjes in een keukepapierrol/plastic fles/kartonnen doos, een handje lekkers in het rond gestrooid. Ze hebben wat te doen en worden daar geestelijk ook wel moe door zodat ze erna misschien lekker gaan slapen.
Goed dat je de buren hebt laten weten dat je er aan werkt, hopelijk hebben ze wat geduld.
maandag 1 februari 2016 om 22:03
quote:Amy_123 schreef op 01 februari 2016 @ 21:39:
Allereerst sterkte met alles waar je doorheen gaat
Je oudere honden voelen ook wel aan dat jij niet lekker in je vel zit en wonen nu in een omgeving die ze niet gewend zijn. Met veel meer burengeluiden dan ze voorheen gewend waren waarschijnlijk.
Wat Alinea ook al schrijft, probeer routine's te maken wanneer je weggaat. Heel vaak de buitendeur uitgaan, even buiten zijn, en weer naar binnen. Net zoland tot de hond(en) er niet meer van opkijken, ze dat heel gewoon vinden. En wees creatief met wat zaken die je kunt geven als je de deur uitgaat.
Mijn hond is bijna blij als ik wegga want dan weet hij dat hij allerlei spannende dingen krijgt. Een gevulde kong, wat te kluiven, hondekoekjes in een keukepapierrol/plastic fles/kartonnen doos, een handje lekkers in het rond gestrooid. Ze hebben wat te doen en worden daar geestelijk ook wel moe door zodat ze erna misschien lekker gaan slapen.
Goed dat je de buren hebt laten weten dat je er aan werkt, hopelijk hebben ze wat geduld.
Allereerst sterkte met alles waar je doorheen gaat
Je oudere honden voelen ook wel aan dat jij niet lekker in je vel zit en wonen nu in een omgeving die ze niet gewend zijn. Met veel meer burengeluiden dan ze voorheen gewend waren waarschijnlijk.
Wat Alinea ook al schrijft, probeer routine's te maken wanneer je weggaat. Heel vaak de buitendeur uitgaan, even buiten zijn, en weer naar binnen. Net zoland tot de hond(en) er niet meer van opkijken, ze dat heel gewoon vinden. En wees creatief met wat zaken die je kunt geven als je de deur uitgaat.
Mijn hond is bijna blij als ik wegga want dan weet hij dat hij allerlei spannende dingen krijgt. Een gevulde kong, wat te kluiven, hondekoekjes in een keukepapierrol/plastic fles/kartonnen doos, een handje lekkers in het rond gestrooid. Ze hebben wat te doen en worden daar geestelijk ook wel moe door zodat ze erna misschien lekker gaan slapen.
Goed dat je de buren hebt laten weten dat je er aan werkt, hopelijk hebben ze wat geduld.
dinsdag 2 februari 2016 om 14:44
Bedankt voor jullie reacties en adviezen!
Ik heb mijn inschrijving bij de woningbouw meteen na het betrekken van deze woning vernieuwd, inderdaad om inschrijfduur op te bouwen en dan later eventueel te verhuizen. Nu wilde ik snel weg omdat de situatie erg stressvol was. En ik had de kans dus wegwezen. Ik ben wel eerst met de honden gaan kijken of die de trappen wel konden opkomen, nou dat gaat prima.
De dames zijn rustig als ik wegga , ook als ik even iets moet gaan halen beneden in de berging. Meestal blaffen ze pas als ik weer terug kom en de sleutel in het slot steek. Afgelopen zaterdag was, voor zover ik weet, een uitzondering, Ik denk dat ze iets gehoord hebben en dan helpt het ook niet als er iemand aan je deur komt bellen dan is dat een extra trigger.
Vanmorgen moest ik weg en heb ik inderdaad muziek aangezet. En toen ik thuis kwam was het rustig. Eigenlijk zoals meestal.
En Defrona: inderdaad hij heeft de partneralimentatie zo ver mogelijk omlaag bijgesteld. De advocaat heeft hem er zelfs bij gezegd dat, als de Gemeente het gaat controleren, het misschien niet stand houdt en dat hij dan meer mag betalen.
Ik moest even afwachten wat uitgaven betreft, en nu dat een beetje zeker is kan ik er aan beginnen om van dit huis een thuis te maken voor mij en mijn viervoeters.
In de dagen dat ik in ben getrokken heb ik bijna alle buren leren kennen. In ieder geval van ieder huishouden een of meerdere personen. Aardige mensen allemaal hier.
Ik heb mijn inschrijving bij de woningbouw meteen na het betrekken van deze woning vernieuwd, inderdaad om inschrijfduur op te bouwen en dan later eventueel te verhuizen. Nu wilde ik snel weg omdat de situatie erg stressvol was. En ik had de kans dus wegwezen. Ik ben wel eerst met de honden gaan kijken of die de trappen wel konden opkomen, nou dat gaat prima.
De dames zijn rustig als ik wegga , ook als ik even iets moet gaan halen beneden in de berging. Meestal blaffen ze pas als ik weer terug kom en de sleutel in het slot steek. Afgelopen zaterdag was, voor zover ik weet, een uitzondering, Ik denk dat ze iets gehoord hebben en dan helpt het ook niet als er iemand aan je deur komt bellen dan is dat een extra trigger.
Vanmorgen moest ik weg en heb ik inderdaad muziek aangezet. En toen ik thuis kwam was het rustig. Eigenlijk zoals meestal.
En Defrona: inderdaad hij heeft de partneralimentatie zo ver mogelijk omlaag bijgesteld. De advocaat heeft hem er zelfs bij gezegd dat, als de Gemeente het gaat controleren, het misschien niet stand houdt en dat hij dan meer mag betalen.
Ik moest even afwachten wat uitgaven betreft, en nu dat een beetje zeker is kan ik er aan beginnen om van dit huis een thuis te maken voor mij en mijn viervoeters.
In de dagen dat ik in ben getrokken heb ik bijna alle buren leren kennen. In ieder geval van ieder huishouden een of meerdere personen. Aardige mensen allemaal hier.
dinsdag 2 februari 2016 om 16:33
Inderdaad goed, je hebt vast iets aan de adviezen hier.
Wel gemeen zeg van je ex..hij gaat zelf vreemd en geeft daarmee een duidelijk signaal af over hoe hij over jullie relatie denkt, en naar de buitenwereld/bij de advocaat etc doet hij vervolgens net of jij hém niet meer wil..rotstreek. Sterkte met alles!!
Wel gemeen zeg van je ex..hij gaat zelf vreemd en geeft daarmee een duidelijk signaal af over hoe hij over jullie relatie denkt, en naar de buitenwereld/bij de advocaat etc doet hij vervolgens net of jij hém niet meer wil..rotstreek. Sterkte met alles!!
dinsdag 2 februari 2016 om 19:33
Man gaat vreemd, liegt erover (of houdt het stil) en beweert vervolgens dat er geen sprake is van 'duurzame ontwrichting van het huwelijk'. Zo lust ik er nog wel een paar.
Bij onze hond hielpen twee dingen tegen blaffen in leeg huis:
1. Zeggen: "Foefer, vrouwtje gaat nu weg." Hij herkende die woorden.
2. Classic FM aanzetten. Daar werd Foefer rustig van.
Sterkte met alles.
Liefs,
Ange
Bij onze hond hielpen twee dingen tegen blaffen in leeg huis:
1. Zeggen: "Foefer, vrouwtje gaat nu weg." Hij herkende die woorden.
2. Classic FM aanzetten. Daar werd Foefer rustig van.
Sterkte met alles.
Liefs,
Ange
woensdag 3 februari 2016 om 12:27
Dank je!
Drama is nog niet voorbij. Hij heeft een andere advocaat laten kijken naar de alimentatieverplichting over december en januari. En die vindt dat hij al te veel heeft betaald.
Met als resultaat dat ik nu het bedrag krijg waarvan hij denkt dat hij het me nog schuldig is.
Onze advocaat en de sociale dienst al ingelicht.
Ik vermoed dat ik al snel het LBIO mag gaan inschakelen.
En de maatregelen die ik heb getroffen om het blaffen tegen te gaan werken niet.
Drama is nog niet voorbij. Hij heeft een andere advocaat laten kijken naar de alimentatieverplichting over december en januari. En die vindt dat hij al te veel heeft betaald.
Met als resultaat dat ik nu het bedrag krijg waarvan hij denkt dat hij het me nog schuldig is.
Onze advocaat en de sociale dienst al ingelicht.
Ik vermoed dat ik al snel het LBIO mag gaan inschakelen.
En de maatregelen die ik heb getroffen om het blaffen tegen te gaan werken niet.
vrijdag 4 maart 2016 om 20:00
Updeet!
Mijn honden zijn nu stil als ik weg ben. Ik ben ze blijven filmen en nadat ze eerst even hebben geblaft gaan ze nu braaf liggen slapen. Waarschijnlijk is het dan toch wennen geweest.
Wat betreft ex...
De alimentatie van deze maand nog niet ontvangen...
Blijkt dat de gemeente vond dat hij te weinig betaalde en die hebben nog eens een fors bedrag op hem verhaald.
Met als resultaat dat de woning nu niet op zijn naam gezet kan worden zoals bepaald in het convenant. Hij krijgt nu namelijk niet meer genoeg hypotheek.
Het resterende bedrag wil hij voor de helft op mij verhalen. Ik denk zo'n 10.000 Euro.
Waar ik dat vandaan moet halen? Geen idee.
Verder vindt hij dat ik per omgaande moet gaan werken om uit de bijstand te komen, want dan verhaalt de gemeente niet en kan hij de woning wel op zijn naam zetten.
Ik vraag me af hoe hij dat had gedacht. Ik ben al 2 jaar niet op de werkvloer geweest en bezig met een socialiseringstraject om uiteindelijk wel weer aan het werk te komen.
Ook documenten zoals bankafschriften die ik aan de Gemeente moet afgeven worden, zelfs na een aangetekende brief, niet geleverd.
En ondertussen geeft hij mij van alles de schuld.....
Wordt vervolgd denk ik.
Mijn honden zijn nu stil als ik weg ben. Ik ben ze blijven filmen en nadat ze eerst even hebben geblaft gaan ze nu braaf liggen slapen. Waarschijnlijk is het dan toch wennen geweest.
Wat betreft ex...
De alimentatie van deze maand nog niet ontvangen...
Blijkt dat de gemeente vond dat hij te weinig betaalde en die hebben nog eens een fors bedrag op hem verhaald.
Met als resultaat dat de woning nu niet op zijn naam gezet kan worden zoals bepaald in het convenant. Hij krijgt nu namelijk niet meer genoeg hypotheek.
Het resterende bedrag wil hij voor de helft op mij verhalen. Ik denk zo'n 10.000 Euro.
Waar ik dat vandaan moet halen? Geen idee.
Verder vindt hij dat ik per omgaande moet gaan werken om uit de bijstand te komen, want dan verhaalt de gemeente niet en kan hij de woning wel op zijn naam zetten.
Ik vraag me af hoe hij dat had gedacht. Ik ben al 2 jaar niet op de werkvloer geweest en bezig met een socialiseringstraject om uiteindelijk wel weer aan het werk te komen.
Ook documenten zoals bankafschriften die ik aan de Gemeente moet afgeven worden, zelfs na een aangetekende brief, niet geleverd.
En ondertussen geeft hij mij van alles de schuld.....
Wordt vervolgd denk ik.
donderdag 24 maart 2016 om 17:41
Updeet
De dames hond zijn nog altijd stil als ik weg ben, en daar ben ik erg blij mee!
Zelf voel ik me daardoor ook meer thuis in mijn huisje.
Net nog eens mijn laatste reactie op dit topic gelezen en daar zag ik en hele grote tikfout in zitten...
Ik ben niet 2, maar al 25 jaar van de werkvloer af...
Ik doe 2 keer per week vrijwilligerswerk. Inscannen van documenten waaronder ook hele oude muziekstukken.
Heel erg interessant!
Langzaam gaat het dus de goede kant op, al is het probleem met mijn ex nog niet opgelost.
Ik heb nu een eigen dvocaat en hoop dat dat wel snel gebeuren zal.
De dames hond zijn nog altijd stil als ik weg ben, en daar ben ik erg blij mee!
Zelf voel ik me daardoor ook meer thuis in mijn huisje.
Net nog eens mijn laatste reactie op dit topic gelezen en daar zag ik en hele grote tikfout in zitten...
Ik ben niet 2, maar al 25 jaar van de werkvloer af...
Ik doe 2 keer per week vrijwilligerswerk. Inscannen van documenten waaronder ook hele oude muziekstukken.
Heel erg interessant!
Langzaam gaat het dus de goede kant op, al is het probleem met mijn ex nog niet opgelost.
Ik heb nu een eigen dvocaat en hoop dat dat wel snel gebeuren zal.
