Psyche
alle pijlers
Familielid depressief?
maandag 7 augustus 2017 om 14:11
Hallo dames,
Ik heb hier al eerder over gehad maar ik dacht om even een update te plaatsen over de huidige situatie. Mijn oudere zus van 30 jaar is depressief. Ik voel mij elke dag schuldig omdat ik het gevoel heb dat ik gewoon verder ga met mijn leven terwijl ik mijn zus in de ''steek' laat terwijl ik weet dat ik niks voor haar kan betekenen. Ik mis gewoon ook om een zus bij mij te hebben. Ik heb inmiddels bemoeizorg ingeschakeld maar het gaat in ieder geval tot oktober duren. Mijn zus heeft een lastig karakter, dominant, erg onzeker en instabiel. Zij is nu 30 wordt 31 in december en voor zover het er uitziet gaat zij richting niets. Zij zit diep in de schulden, geen man, geen kinderen en woont nog thuis bij mijn moeder, laatste tijd huilt ze erg veel en schreeuwt zij ook tegen mijn moeder, ze heeft geen vrienden en heeft niet gewerkt sinds 8 jaar, ze leeft van een uitkering.
Ik voel mij elke dag schuldig want ik weet niet hoe ik haar kan helpen, ik praat al 4 jaar niet meer met haar vanwege haar depressie, ik weet niet hoe ik tegen haar moet praten zonder dat ze schreeuwt of mij uitscheld. Dus ik had haar gelaten, soms denk ik had ik dat maar niet gedaan maarja zelf wist ik ook niet beter. Deze situatie heeft heel onze familie uit elkaar gedreven, de sfeer in dat huis is zo deprimerend en dood dat ikhet liefst ook niet meer langs ga. Ik dacht misschien eraan om een brief te schrijven naar mijn zus dat zij hulp moet accepteren maar mijn moeder zei dat zij alleen maar zou schreeuwen en gaat trippen en dat ik het gewoon moet laten. Hoe kan ik hier mee omgaan? zijn er mensen die ook mensen dichtbij hun die aan een depressie lijden en hoe gaan jullie daar mee om? Ik voel mij heeeeeel schuldig en ben bang dat zij een einde gaat maken aan haar leven.
Ik heb hier al eerder over gehad maar ik dacht om even een update te plaatsen over de huidige situatie. Mijn oudere zus van 30 jaar is depressief. Ik voel mij elke dag schuldig omdat ik het gevoel heb dat ik gewoon verder ga met mijn leven terwijl ik mijn zus in de ''steek' laat terwijl ik weet dat ik niks voor haar kan betekenen. Ik mis gewoon ook om een zus bij mij te hebben. Ik heb inmiddels bemoeizorg ingeschakeld maar het gaat in ieder geval tot oktober duren. Mijn zus heeft een lastig karakter, dominant, erg onzeker en instabiel. Zij is nu 30 wordt 31 in december en voor zover het er uitziet gaat zij richting niets. Zij zit diep in de schulden, geen man, geen kinderen en woont nog thuis bij mijn moeder, laatste tijd huilt ze erg veel en schreeuwt zij ook tegen mijn moeder, ze heeft geen vrienden en heeft niet gewerkt sinds 8 jaar, ze leeft van een uitkering.
Ik voel mij elke dag schuldig want ik weet niet hoe ik haar kan helpen, ik praat al 4 jaar niet meer met haar vanwege haar depressie, ik weet niet hoe ik tegen haar moet praten zonder dat ze schreeuwt of mij uitscheld. Dus ik had haar gelaten, soms denk ik had ik dat maar niet gedaan maarja zelf wist ik ook niet beter. Deze situatie heeft heel onze familie uit elkaar gedreven, de sfeer in dat huis is zo deprimerend en dood dat ikhet liefst ook niet meer langs ga. Ik dacht misschien eraan om een brief te schrijven naar mijn zus dat zij hulp moet accepteren maar mijn moeder zei dat zij alleen maar zou schreeuwen en gaat trippen en dat ik het gewoon moet laten. Hoe kan ik hier mee omgaan? zijn er mensen die ook mensen dichtbij hun die aan een depressie lijden en hoe gaan jullie daar mee om? Ik voel mij heeeeeel schuldig en ben bang dat zij een einde gaat maken aan haar leven.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:05
Het is trwns 3 jaartjes en zij begon zelf afstand te nemen. Heel onze leven lang doen wij alles wat ze willen, als zij iets nodig heeft mag zij zelf gaan beginnen met praten en zelf berouw tonen. Niet te vergeten dat zij mij altijd uitschold en schreeuwde als ik niet deed wat zij wilden. Dit is dus wat zij wilt medelijden. ZIJ kon ook praten als zij wilde, waarom moet ik heel mijn leven lang zelf iniatief tonen? Zij kan zelf is een keer tonen dat zij haar familie nodig heeft in plaats van fotos vernietigen, alle fotoalbums in haar kamer verstoppen en wegrennen elke keer als een familielid binnenkomt, zij is degene die egoistisch is en als ik binnenkom wilt zij haar kamer niet eens uit en mijn moeder blijft haar beschermen, ik zei tegen mijn moeder ja luister geef haar maar mijn telefoon nummer mijn moeder had gelogen dat ze het had gegeven. Met iemand opgroeien die altijd boos is en iedere reen en alles haat, ik heb dit al meegemaakt sinds mijn 4e, ik was doodsbang voor haar als ik iets aanraakte wat van haar omdat ze weer ging schreeuwen en de dak eraf haalde, zij heeft mij is een keer mij bij de keel gegrepen toen ik 7 was en zij 12 en noemde mij een 'kutwijf' omdat ik haar stereo per ongeluk zogenaamd stuk had gemaakt??? En zo zijnner meer incidenten, zij is degene die veel spijt moet bekennen. Maar dat doet ze niet want zij zit niet fout, heel de wereld zit fout. Ze begon ook vroeg met mijn moeder uitschelden voor kutwijf, bitch, trut, ze heefr op haar gespuugd en een prullenbak over haar heen gegooid etc... Wat vinden jullie hier allemaal nou van? Hoe kan ik een normaal gesprek voeren met iemand die elk gesprek als een belediging opvat?ingelise schreef: ↑18-08-2017 14:52Ongetwijfeld is het niet makkelijk als je zus depressief is. Met name voor zus zelf is het erg moeilijk!!
Maar om dan in 4 jaar (!) geen woord meer met haar te wisselen..... in bijna 1500 dagen was er geen enkele dag, geen enkel moment, geen enkele manier om het nog eens te proberen? Oh nee, je wilde "gewoon" niet meer met haar praten en jij kon er 'gewoon' niet meer tegen. Dat zegt dan toch genoeg over je schuldgevoel?
Klinkt misschien erg hard, maar ik vind dat je vreemd bezig bent Nicole. Kun je wel gillen dat niemand je begrijpt hier, maar echt: hier wordt een reactie gegeven op jouw eigen beschrijving van je eigen gedrag....
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:13
Ja joh, ik ben koud. Wie heeft haar zus al vier jaar genegeerd? Ik niet in ieder geval.nicole6592 schreef: ↑17-08-2017 13:04Jaaaa duhuuuuuu is toch mijn zus?????? Wauw jullie komen echt koud over
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:19
Nee ik woon sinds vorig jaar alleen.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:20
Waarom, waaróm echt WAAROM wil in godsnaam een gesprek voeren met iemand die jou zo overduidelijk haat?nicole6592 schreef: ↑18-08-2017 17:05Het is trwns 3 jaartjes en zij begon zelf afstand te nemen. Heel onze leven lang doen wij alles wat ze willen, als zij iets nodig heeft mag zij zelf gaan beginnen met praten en zelf berouw tonen. Niet te vergeten dat zij mij altijd uitschold en schreeuwde als ik niet deed wat zij wilden. Dit is dus wat zij wilt medelijden. ZIJ kon ook praten als zij wilde, waarom moet ik heel mijn leven lang zelf iniatief tonen? Zij kan zelf is een keer tonen dat zij haar familie nodig heeft in plaats van fotos vernietigen, alle fotoalbums in haar kamer verstoppen en wegrennen elke keer als een familielid binnenkomt, zij is degene die egoistisch is en als ik binnenkom wilt zij haar kamer niet eens uit en mijn moeder blijft haar beschermen, ik zei tegen mijn moeder ja luister geef haar maar mijn telefoon nummer mijn moeder had gelogen dat ze het had gegeven. Met iemand opgroeien die altijd boos is en iedere reen en alles haat, ik heb dit al meegemaakt sinds mijn 4e, ik was doodsbang voor haar als ik iets aanraakte wat van haar omdat ze weer ging schreeuwen en de dak eraf haalde, zij heeft mij is een keer mij bij de keel gegrepen toen ik 7 was en zij 12 en noemde mij een 'kutwijf' omdat ik haar stereo per ongeluk zogenaamd stuk had gemaakt??? En zo zijnner meer incidenten, zij is degene die veel spijt moet bekennen. Maar dat doet ze niet want zij zit niet fout, heel de wereld zit fout. Ze begon ook vroeg met mijn moeder uitschelden voor kutwijf, bitch, trut, ze heefr op haar gespuugd en een prullenbak over haar heen gegooid etc... Wat vinden jullie hier allemaal nou van? Hoe kan ik een normaal gesprek voeren met iemand die elk gesprek als een belediging opvat?
Het enige wat jij wilt is dat zij door de knietjes gaat en je gaat smeken om vergiffenis. Echt schrijf dat maar op je buik, dat zal nooit gebeuren.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:22
Nee, ik heb niks fout gedaan. Ik was het zat. Dat je depressief bent is geen reden om mensen uit te schelden en heel je familie te haten. Ik ben hard en koud geworden daarvan. Zoiets doe je gewoon niet. Ik negeerde haar niet, we zijn gewoon allebei onze eigen kant opgegaan en we leven andere levens. Simpel. Dus kom niet exprese met die bs zo van ja je bent gemeen. Groei op met een depressieve familielid sinds je 4e en kom dan praten. Ze zoekt hulp of ze zoekt het maar uit, maar laatste wat ik ga doen is haar weer in mijn leven laten en dat angstig meisje van vroeger zijn.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:24
het is en blijft familie en ik mis gewoon het hebben van een zus. Ik ben erg verdrietig dat dit in mijn leven moet voorkomen. Jullie begrijpen volgens mij niet hoe moeilijk dit is en hoe machteloos en schuldig je kan voelen als een eigen familielid je verwaarloosd. Je begrijpt het echt niet. Je komt heel kinderachtig over en denkt te simpel na.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:27
Je weet vrijwel niks van mij dus je hebt geen idee tegen wie je het hebt en wat ik zoal in mijn leven heb meegemaakt. Mijn advies blijft hetzelfde net als in al je andere topics. Ga in therapie of zorg voor intensievere therapie als je dat al volgt.nicole6592 schreef: ↑18-08-2017 17:22Nee, ik heb niks fout gedaan. Ik was het zat. Dat je depressief bent is geen reden om mensen uit te schelden en heel je familie te haten. Ik ben hard en koud geworden daarvan. Zoiets doe je gewoon niet. Ik negeerde haar niet, we zijn gewoon allebei onze eigen kant opgegaan en we leven andere levens. Simpel. Dus kom niet exprese met die bs zo van ja je bent gemeen. Groei op met een depressieve familielid sinds je 4e en kom dan praten. Ze zoekt hulp of ze zoekt het maar uit, maar laatste wat ik ga doen is haar weer in mijn leven laten en dat angstig meisje van vroeger zijn.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:28
Tuurlijk mop. Als jij het maar geloofd dat ik simpel en kinderachtig ben is het goed hoor.nicole6592 schreef: ↑18-08-2017 17:24het is en blijft familie en ik mis gewoon het hebben van een zus. Ik ben erg verdrietig dat dit in mijn leven moet voorkomen. Jullie begrijpen volgens mij niet hoe moeilijk dit is en hoe machteloos en schuldig je kan voelen als een eigen familielid je verwaarloosd. Je begrijpt het echt niet. Je komt heel kinderachtig over en denkt te simpel na.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:31
Ze heeft wel sinds haar 25ste meer spijt getoond voor haar acties en uitgelegd dat ze een woedeprobleem had, maar damage was already done, ik was 19 toen enhad toch geen nut meer om die bs aan te horen. Mijn moeder zij altijd dat ik afstand moest nemen van haar en niet tegem haar moest praten of naar haar moest luisteren. Als jong meisje wilde ik dolgraag een oudere zus, echt dolgraag, ik deed alls wat zij wilde, als ze wat nodig had qua boodschappen liep ik wel 3x terug, maar voor mij deed ze niks. Keer op keer kwam ze weer terug met een excuses en vergaf ik haar weer totdat ze weer hetzelfde deed. Ze had mij ook overgehaald op mijn 18e om te stoppen met mijn opleiding en school want dat was beter zo en te gaan werken ofzo, zulke dingen allemaal. Of heel hard de stereo aandoen als ik mijn moeder iets vertelde over dat een jongen mij leuk vond zodat ze dar niet hoeft te horen.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:33
Ik wil ook niks van jou weten. Jij komt hier bullshit praten en stoer doen. Moeilijk he? Iemand iets gunnen?
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:39
Hoe meer posten ik van je lees, hoe minder het gaat om jouw schuldgevoel en steeds meer over wat een hekel je aan je zus hebt....geen idee wat je nu wilt, behalve schweeuwen over haar gedrag.
Je hebt toch nog een zus en een broer? En een moeder? Misschien moet je je erbij neerleggen dat je met je ene zus nooit echt contact zult hebben en je richten op anderen. Nog liever: richt je eerst eens op jezelf.
Je hebt toch nog een zus en een broer? En een moeder? Misschien moet je je erbij neerleggen dat je met je ene zus nooit echt contact zult hebben en je richten op anderen. Nog liever: richt je eerst eens op jezelf.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:41
nicole6592 schreef: ↑18-08-2017 17:33Ik wil ook niks van jou weten. Jij komt hier bullshit praten en stoer doen. Moeilijk he? Iemand iets gunnen?
Kijk, als jij je nu eens wat zou verdiepen in een ander zou je weten dat ik mensen juist een fijn leven gun. Ik wil dat de hele wereld gelukkig is en het goed heeft. En op dit vlak spreek ik geen bullshit, maar dat is natuurlijk fijner om te denken dan dat ik wellicht weleens gelijk zou kunnen hebben.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 18 augustus 2017 om 17:44
Wordt aan gewerkt, bemoeizorg komt over enkele maanden.MoirenPhae schreef: ↑18-08-2017 17:42Dat je zus nog niet voorgoed ergens opgesloten zit zeg.
Zou ze jou niet meer in de weg zitten.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
zaterdag 19 augustus 2017 om 14:11
Wat een buitensporige reacties van je op posts die opbouwend zijn. Daarmee maak je jezelf niet erg benaderbaar. Incasseren en reflecteren zijn vaardigheden doe je kunt oefenen. Therapie zou je daarbij kunnen helpen.
Op je vraag waarom je je zo schuldig voelt?
Ik heb wel een idee. Ten eerste omdat je ma eea aan het uitbesteden is. Ze lijdt onder haar thuissituatie maar doet er niks aan behalve tegen jou klagen. Dat jij je dan geroepen voelt iets te doen is logisch. Maar niet passend. Je ma moet gaan handelen.
Je beschrijft en passant ernstige dingen. Geisoleerd opgroeien. Is niet niks. Heeft je ma een grote rol in gespeeld. Je zus lijkt constant de boeman en jij komt door je reakties (hier) over als een ongeleid projectiel...ieder heeft zijn rol in het geheel. Die schuldgevoelens worden gebruikt om jou in de rol van bitchy zus te houden.
Dus idd zul je moeten leren dat dat gevoel er is en dat er niet veel is wat je kan doen om de situatie te veranderen. Echt dat is niet aan jou. Dat is niet koud of hard maar dat zijn gezonde verhoudingen. Jij hebt dat nooit geleerd hoe dat er uit ziet. Wordt oefenen dus. Pittog en een beetje eenzaam. Maar stelt je wel in staat je eigen leven te leven/op te bouwen...
Op je vraag waarom je je zo schuldig voelt?
Ik heb wel een idee. Ten eerste omdat je ma eea aan het uitbesteden is. Ze lijdt onder haar thuissituatie maar doet er niks aan behalve tegen jou klagen. Dat jij je dan geroepen voelt iets te doen is logisch. Maar niet passend. Je ma moet gaan handelen.
Je beschrijft en passant ernstige dingen. Geisoleerd opgroeien. Is niet niks. Heeft je ma een grote rol in gespeeld. Je zus lijkt constant de boeman en jij komt door je reakties (hier) over als een ongeleid projectiel...ieder heeft zijn rol in het geheel. Die schuldgevoelens worden gebruikt om jou in de rol van bitchy zus te houden.
Dus idd zul je moeten leren dat dat gevoel er is en dat er niet veel is wat je kan doen om de situatie te veranderen. Echt dat is niet aan jou. Dat is niet koud of hard maar dat zijn gezonde verhoudingen. Jij hebt dat nooit geleerd hoe dat er uit ziet. Wordt oefenen dus. Pittog en een beetje eenzaam. Maar stelt je wel in staat je eigen leven te leven/op te bouwen...
zaterdag 19 augustus 2017 om 14:25
Dank je wel voor jouw reactie! Enigste persoon die een antwoord geeft met een logische verklaring. Kan ik jou berichten?hanke321 schreef: ↑19-08-2017 14:11Wat een buitensporige reacties van je op posts die opbouwend zijn. Daarmee maak je jezelf niet erg benaderbaar. Incasseren en reflecteren zijn vaardigheden doe je kunt oefenen. Therapie zou je daarbij kunnen helpen.
Op je vraag waarom je je zo schuldig voelt?
Ik heb wel een idee. Ten eerste omdat je ma eea aan het uitbesteden is. Ze lijdt onder haar thuissituatie maar doet er niks aan behalve tegen jou klagen. Dat jij je dan geroepen voelt iets te doen is logisch. Maar niet passend. Je ma moet gaan handelen.
Je beschrijft en passant ernstige dingen. Geisoleerd opgroeien. Is niet niks. Heeft je ma een grote rol in gespeeld. Je zus lijkt constant de boeman en jij komt door je reakties (hier) over als een ongeleid projectiel...ieder heeft zijn rol in het geheel. Die schuldgevoelens worden gebruikt om jou in de rol van bitchy zus te houden.
Dus idd zul je moeten leren dat dat gevoel er is en dat er niet veel is wat je kan doen om de situatie te veranderen. Echt dat is niet aan jou. Dat is niet koud of hard maar dat zijn gezonde verhoudingen. Jij hebt dat nooit geleerd hoe dat er uit ziet. Wordt oefenen dus. Pittog en een beetje eenzaam. Maar stelt je wel in staat je eigen leven te leven/op te bouwen...
zaterdag 19 augustus 2017 om 15:11
Ik heb het wel tijdje terug geprobeerd mijn moeder vroeg aan haar of ik moest komen en helpen omdat zij ziek was, waardoor zij heftig reageerde en schreeuwde 'waarom haal je nicole er nou weer bij?' ja toef n dacht ik ook LAAT maar.
vrijdag 25 augustus 2017 om 18:48
Even een update, ik heb het samen met mijn moeder vandaag over gehad... Zij heeft mij verteld dat mijn zus ontzettend veel spijt heeft en niet weet wat ze met maar haar leven aan moet. Ze hyperventileert en heeft langs van angsten. Als ze naar buiten gaat heeft ze erg last van het licht en geluiden omdat zr zolang niet naar buiten is geweest. Ik ben extreem bezorgd en weet niet wat ik moet doen, enig advies?
woensdag 30 augustus 2017 om 15:01
Je moeder zeggen dat je er niks meer over wil horen en zelf in therapie gaan.nicole6592 schreef: ↑25-08-2017 18:48Even een update, ik heb het samen met mijn moeder vandaag over gehad... Zij heeft mij verteld dat mijn zus ontzettend veel spijt heeft en niet weet wat ze met maar haar leven aan moet. Ze hyperventileert en heeft langs van angsten. Als ze naar buiten gaat heeft ze erg last van het licht en geluiden omdat zr zolang niet naar buiten is geweest. Ik ben extreem bezorgd en weet niet wat ik moet doen, enig advies?
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
