Familieweekblad en introvert

03-11-2018 13:21 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dit weekend zit ik met schoonfamilie in een bungalowpark.

Weer is goed en op zich kan ik het goed met ze vinden. Merk echter wel dat ik steeds ‘aan’ sta. Bijna geen tijd voor mezelf en ‘gezellig alles samen doen’ + activiteiten die mij niet trekken. Kan niet teveel vertellen ivm herkenning.

Wie herkent dit of heeft dit ook wel eens meegemaakt? Ik weet dat ik me aanstel, want maandag gaan we alweer weg, maar ja.
Ik ga sowieso minstens een half uur in mijn eentje een blokje om. Verder ben ik later op en eerder naar bed dan de rest (die tot 2 uur blijft zitten). Als ik met de kinderen ga zwemmen (CP), gooi ik ze van de glijbaan en ga op het terras zitten.
Dit heeft niks met introvert te maken, maar met het feit dat volwassen familieleden een weekend weg hét recept voor drama is. Ik ben alles behalve introvert en bedank ook voor dit soort uitjes. De enige die ik langer dan 24 uur om me heen kan hebben is mijn man, verder niemand. Hoe lief en gezellig ik ze ook vind.
Vind een huisje sowieso ongemakkelijk want je zit continu in elkaars vaarwater, moet een badkamer delen en wc. En ipv dat je gewoon op een bepaalde tijd aan t ontbijtbuffet aan schuift heb je persoonlijk last van andermans ochtendritueel. Echt als je nog ns laat overhalen geef dan aan zelf een aparte accommodatie te boeken en voor bepaalde onderdelen aan te sluiten maar ook tijd voor jezelf in te plannen omdat je anders steenkapot bent na zo'n weekend. En als ze daarover wat te zeiken hebben ga je gewoon helemaal niet meer mee.
redbulletje schreef:
03-11-2018 14:42
Vind een huisje sowieso ongemakkelijk want je zit continu in elkaars vaarwater, moet een badkamer delen en wc. En ipv dat je gewoon op een bepaalde tijd aan t ontbijtbuffet aan schuift heb je persoonlijk last van andermans ochtendritueel. Echt als je nog ns laat overhalen geef dan aan zelf een aparte accommodatie te boeken en voor bepaalde onderdelen aan te sluiten maar ook tijd voor jezelf in te plannen omdat je anders steenkapot bent na zo'n weekend. En als ze daarover wat te zeiken hebben ga je gewoon helemaal niet meer mee.
Soms is het helemaal niet erg om steenkapot te zijn, omdat je zoveel van de mensen met wie je gaat houdt en je weet dat zij er heel blij van worden.
Nemaìn’ schreef:
03-11-2018 14:43
Soms is het helemaal niet erg om steenkapot te zijn, omdat je zoveel van de mensen met wie je gaat houdt en je weet dat zij er heel blij van worden.
Ah ja, zo kunnen mijn schoonouders ook zijn. 0 rekening houden met onze agenda's, maar gewoon "wij huren een huisje en wij willen dat jullie ook komen want dat vinden wij leuk dus welke dagen komen jullie?".

Dan haak ik uit principe dus al af. Hoe blij ze er ook van worden.
Nemaìn’ schreef:
03-11-2018 14:43
Soms is het helemaal niet erg om steenkapot te zijn, omdat je zoveel van de mensen met wie je gaat houdt en je weet dat zij er heel blij van worden.
Ik begrijp niet zo goed dat het geluk van de een (alle familie bij elkaar proppen in een huisje) ten koste moet gaan van het geluk van de ander die uitgeput en overprikkeld is na zo'n weekend.
anoniem_287123 wijzigde dit bericht op 03-11-2018 14:52
0.12% gewijzigd
Cafetière schreef:
03-11-2018 14:47
Ah ja, zo kunnen mijn schoonouders ook zijn. 0 rekening houden met onze agenda's, maar gewoon "wij huren een huisje en wij willen dat jullie ook komen want dat vinden wij leuk dus welke dagen komen jullie?".

Dan haak ik uit principe dus al af. Hoe blij ze er ook van worden.
Wie heeft het over wij huren een huisje en jullie moeten ook?
Jij doet nooit eens iets voor een ander, omdat die ander daar heel gelukkig van wordt en jij er toch niet dood aan gaat?
Nemaìn’ schreef:
03-11-2018 14:43
Soms is het helemaal niet erg om steenkapot te zijn, omdat je zoveel van de mensen met wie je gaat houdt en je weet dat zij er heel blij van worden.
Als die mensen ook van jou houden houden ze ook rekening met jou. Van 24-7 op elkaars lip zitten worden veel mensen niet vrolijk.
elske1975 schreef:
03-11-2018 14:51
Ik begrijp niet zo goed dat het geluk van de een (alle familie bij elkaar proppen in een huisje) ten koste moet gaan van het geluk van de ander die uitgeput en overprikkeld is na zo'n weekend.
Ze heeft een pistool achter op haar hoofd gekregen en moeten beloven dat ze op straffe van een nekschot zal komen?

Mijn ouders vinden het om de zoveel jaar het heerlijk om zoiets te doen met alle kinderen en kleinkinderen. Ik vind het kapotvermoeiend, maar wat doe ik het graag voor ze.
Ds plan ik vooraf en erna een prikkelarme week.
Heel herkenbaar, mijn familie weet t echter en hebben liever dat ik mij even terug trek dan dat ik mijn grens over ga
Nemaìn’ schreef:
03-11-2018 14:51
Wie heeft het over wij huren een huisje en jullie moeten ook?
Jij doet nooit eens iets voor een ander, omdat die ander daar heel gelukkig van wordt en jij er toch niet dood aan gaat?
Jawel hoor, vaak genoeg, maar het zit 'm in de manier waarop. Als het niet eens meer een uitnodiging is maar een verwachting dat we gewoon meegaan, zonder te vragen of we willen/kunnen etc dan heb ik er geen zin in. Is mij veel te egocentrisch opgezet en inderdaad, dan ga ik een ander niet plezieren.

Als de vraag is: joh, we overwegen om volgend jaar een huisje te huren, zouden jullie het leuk vinden om mee te gaan en zo ja, wanneer komt het uit? etc etc. Dan zou ik al meer de behoefte voelen om mee te gaan. Ik zou het nog steeds niet onwijs leuk vinden en het voor de ander doen, maar dan met minder tegenzin.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou dat ook niet trekken. Schoonfamilie heb ik niet. Maar we deden vroeger soms een midweek Centerparcs met zijn vijven. Mijn opa en oom waren er dan bij. Best leuke dingen gedaan, maar toch vond ik het ook vermoeiend. Meerdere dagen met meerdere mensen opgescheept zitten, rekening houden. Mijn moeder stelde pas geleden weer zoiets voor. Voor komend voorjaar. Ik heb "nee" gezegd. Geen zin meer in. Bovendien is mijn oom altijd nogal aanwezig en betweterig. Als ik hem een paar uur gezien heb vind ik dat weer genoeg.
hondenmens wijzigde dit bericht op 03-11-2018 15:44
12.86% gewijzigd
Cafetière schreef:
03-11-2018 15:39
Jawel hoor, vaak genoeg, maar het zit 'm in de manier waarop. Als het niet eens meer een uitnodiging is maar een verwachting dat we gewoon meegaan, zonder te vragen of we willen/kunnen etc dan heb ik er geen zin in. Is mij veel te egocentrisch opgezet en inderdaad, dan ga ik een ander niet plezieren.

Als de vraag is: joh, we overwegen om volgend jaar een huisje te huren, zouden jullie het leuk vinden om mee te gaan en zo ja, wanneer komt het uit? etc etc. Dan zou ik al meer de behoefte voelen om mee te gaan. Ik zou het nog steeds niet onwijs leuk vinden en het voor de ander doen, maar dan met minder tegenzin.
Maar dit is helemaal niet relevant in dit topic.
Nemaìn’ schreef:
03-11-2018 15:43
Maar dit is helemaal niet relevant in dit topic.
Het ging erom dat je soms iets voor een ander moet doen al zie je dat zelf totaal niet zitten. Daar reageerde ik op. Dat het er dus heel erg aan kan liggen.
hondenmens schreef:
03-11-2018 15:43
Ik zou dat ook niet trekken. Schoonfamilie heb ik niet. Maar we deden vroeger soms een midweek Centerparcs met zijn vijven. Mijn opa en oom waren er dan bij. Best leuke dingen gedaan, maar toch vond ik het ook vermoeiend. Meerdere dagen met meerdere mensen opgescheept zitten, rekening houden. Mijn moeder stelde pas geleden weer zoiets voor. Voor komend voorjaar. Ik heb "nee" gezegd. Geen zin meer in. Bovendien is mijn oom altijd nogal aanwezig en betweterig. Als ik hem een paar uur gezien heb vind ik dat weer genoeg.
Snap ook echt dat bungelowparkconcept niet. Ga gewoon in een hotel zodat je allemaal je eigen privacy van je eigen kamer en badkamer hebt en onderneem overdag iets met elkaar en ga 's avonds uit eten. Ik kan prima met mijn ouders op reis, maar ik heb dus wél mijn eigen ruimte nodig en genoeg rust en tijd voor mezelf.
Beter van niet, te herkenbaar
anoniem_370937 wijzigde dit bericht op 03-11-2018 15:51
97.27% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
elske1975 schreef:
03-11-2018 14:51
Ik begrijp niet zo goed dat het geluk van de een (alle familie bij elkaar proppen in een huisje) ten koste moet gaan van het geluk van de ander die uitgeput en overprikkeld is na zo'n weekend.
Ik zou zelf ook niet op mijn gemak zitten als ik weet dat de ander er niet echt van kan genieten. Als ik degene was die graag zou willen, maar de ander het alleen voor mij zou doen.
Ouwedibbes schreef:
03-11-2018 15:48
.
Zou je partner gewoon lekker alleen laten gaan. Hij wil het immers bijwonen. Nou, veel plezier dan zou ik zeggen! Hij kan ook z'n pa voorstellen om een keer iets gewoon met z'n twee te gaan doen omdat dat veel meer qualitytime oplevert dan met zo'n bak familie bij elkaar gaan zitten plakken.
anoniem_109047 wijzigde dit bericht op 03-11-2018 15:55
69.96% gewijzigd
Cafetière schreef:
03-11-2018 15:46
Het ging erom dat je soms iets voor een ander moet doen al zie je dat zelf totaal niet zitten. Daar reageerde ik op. Dat het er dus heel erg aan kan liggen.
Ja
hondenmens schreef:
03-11-2018 15:48
Ik zou zelf ook niet op mijn gemak zitten als ik weet dat de ander er niet echt van kan genieten. Als ik degene was die graag zou willen, maar de ander het alleen voor mij zou doen.
Dat zou ik ook hebben. Zou mezelf juist heel ongemakkelijk voelen als iemand er alleen maar is omdat ie vindt dat ie er niet onderuit kan of voor de lieve vrede of dat soort onzin.
redbulletje schreef:
03-11-2018 15:54
Dat zou ik ook hebben. Zou mezelf juist heel ongemakkelijk voelen als iemand er alleen maar is omdat ie vindt dat ie er niet onderuit kan of voor de lieve vrede of dat soort onzin.
Ik zou dus ook niet zeggen dat ik voor de ander mee zou gaan :idee:
Nemaìn’ schreef:
03-11-2018 16:01
Ik zou dus ook niet zeggen dat ik voor de ander mee zou gaan :idee:
Zelfs ik als autist merk het op als iemand een hekel aan bepaalde dingen heeft. Niet omdat ik dat persé zo aanvoel, maar omdat mensen altijd lopen te klagen dat ze zus of zo met een (schoon)familie moeten ondernemen en daarbij zuchten en steunen. Dus je weet gewoon dat het merendeel er tegen z'n zin zit omdat ze niet durven zeggen niet te willen. Een nicht van mij spreekt zich wel 'ns bewonderend uit dat ik gewoon zeg dat ik niet naar iets toe ga, maar geeft gelijk toe dat zij dat niet durft. Het merendeel durft dus blijkbaar niet, maar zit wel ergens met 'n fake smile net te doen alsof. Nou, gezellig dan...
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
03-11-2018 16:05
Zelfs ik als autist merk het op als iemand een hekel aan bepaalde dingen heeft. Niet omdat ik dat persé zo aanvoel, maar omdat mensen altijd lopen te klagen dat ze zus of zo met een (schoon)familie moeten ondernemen en daarbij zuchten en steunen. Dus je weet gewoon dat het merendeel er tegen z'n zin zit omdat ze niet durven zeggen niet te willen. Een nicht van mij spreekt zich wel 'ns bewonderend uit dat ik gewoon zeg dat ik niet naar iets toe ga, maar geeft gelijk toe dat zij dat niet durft. Het merendeel durft dus blijkbaar niet, maar zit wel ergens met 'n fake smile net te doen alsof. Nou, gezellig dan...
Zo hadden wij dat met Kerst. Dat vierden we zo'n 3 keer altijd 1 avond met de familie van mijn stiefvader. Mijn moeder en ik vonden er niks aan. Altijd een gespannen sfeer. Tot iemand een keer aangaf dat het voor haar niet meer hoefde. Om dezelfde reden. Ze gingen het bespreken met de anderen en wat bleek? Iedereen dacht er zo over. Dus die traditie hebben we afgeschaft.
redbulletje schreef:
03-11-2018 16:05
Zelfs ik als autist merk het op als iemand een hekel aan bepaalde dingen heeft. Niet omdat ik dat persé zo aanvoel, maar omdat mensen altijd lopen te klagen dat ze zus of zo met een (schoon)familie moeten ondernemen en daarbij zuchten en steunen. Dus je weet gewoon dat het merendeel er tegen z'n zin zit omdat ze niet durven zeggen niet te willen. Een nicht van mij spreekt zich wel 'ns bewonderend uit dat ik gewoon zeg dat ik niet naar iets toe ga, maar geeft gelijk toe dat zij dat niet durft. Het merendeel durft dus blijkbaar niet, maar zit wel ergens met 'n fake smile net te doen alsof. Nou, gezellig dan...
Dat geldt waarschijnlijk voor 90% van (familie)bijeenkomsten of andersoortige groepactiviteiten. Maar zo schijnt het nu eenmaal "heuren".
redbulletje schreef:
03-11-2018 16:05
Zelfs ik als autist merk het op als iemand een hekel aan bepaalde dingen heeft. Niet omdat ik dat persé zo aanvoel, maar omdat mensen altijd lopen te klagen dat ze zus of zo met een (schoon)familie moeten ondernemen en daarbij zuchten en steunen. Dus je weet gewoon dat het merendeel er tegen z'n zin zit omdat ze niet durven zeggen niet te willen. Een nicht van mij spreekt zich wel 'ns bewonderend uit dat ik gewoon zeg dat ik niet naar iets toe ga, maar geeft gelijk toe dat zij dat niet durft. Het merendeel durft dus blijkbaar niet, maar zit wel ergens met 'n fake smile net te doen alsof. Nou, gezellig dan...
Mooi verhaal. Dat was niet wat ik zei.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven