Fatshaming

19-03-2023 12:56 356 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vroeger was er nog geen term voor en toen besefte ik mij ook niet dat ik er slachtoffer van was. Maar ik begin er tegen mijn omgeving steeds meer over los te laten in de hoop dat het mij helpt in mijn verwerkingsproces. Net zoals mijn gevoelens en gedachten hier neer schrijven.

Ik ben al vanaf dat ik kleuter ben stevig. Absoluut niet dik maar altijd groter en wat zwaarder dan mijn leeftijdsgenoten. Qua postuur kon je mij vergelijken met Amalia, om het even te verduidelijken. En nu vind ik Amalia absoluut niet dik, maar gewoon wat stevig. Maar zoals bepaalde reacties op Amalia zijn, zo reageerden bepaalde mensen in mijn omgeving ook op mij. Ooms die op verjaardagen meenden opmerkingen te moeten maken. Kinderen die soms zeiden dat ze met mij niet wilden spelen omdat ik dik was. Klasgenoten die zeiden dat ik nooit een vriendje zou kunnen krijgen. En misschien stom om over jezelf te zeggen maar ik was en ben absoluut niet lelijk.

Eigenlijk gingen de opmerkingen van vreemden en bekenden door tot ik ver in de 20 was. Inmiddels ben ik 43 en werd ik laatst gefeliciteerd door iemand met mijn zwangerschap (die er dus niet is) en maakt een kind af en toe een opmerking, maar verder heb ik er nooit meer last van. Tenminste, niet qua hardop dingen die geroepen of gezegd worden tegen mij.
Ik merk dat ik het nog steeds lastig vind om langs een groep jongeren te lopen of wanneer ik het idee heb dat mensen over mij praten. Dan denk ik meteen dat het over mijn postuur gaat.

Vriendinnen die ik vertel over dat de opmerkingen van vreemden en bekenden niet op twintig handen zijn te tellen en dat ik werd geslagen en uitgescholden op de basis- en middelbare school, staan met hun oren te klepperen over wat mensen kunnen doen en zeggen. En ik besef meer en meer hoe abnormaal het eigenlijk is. En stom dat ik dat destijds nooit met iemand heb gedeeld maar juist op mijn kamer ging zitten en meer ging eten.

Lees ook weleens op social media dat mensen met opmerkingen als "ga naar de sportschool" denken dat ze mensen met overgewicht helpen omdat ze het niet aanmoedigen, maar het werkt vaak alleen maar averechts. Vooral met obesitas is het ontzettend moeilijk het afgevallen gewicht er ook daadwerkelijk af te houden. Maar dat is weer een ander verhaal.

Ik weet niet precies wat ik wil vertellen met mijn verhaal maar een stukje herkenning is al heel fijn. Want zelfs mensen die ook altijd te zwaar zijn geweest herkennen dit niet echt. Ik denk dat het bij mij ook deels kwam omdat ik al heel onzeker overkwam en dan ben je een makkelijk slachtoffer.
En dat mensen beseffen dat ze met bepaalde opmerkingen iemand ontzettend kunnen kwetsen (waarom hebben sommige mensen toch die behoefte?!).

Inmiddels ben ik nog steeds stevig maar ben zo veel zelfverzekerder! Ik weet dat ik er mag zijn en dat mensen mij niet minder vinden door mijn gewicht. Ik ben er nog niet maar werk er hard aan. Bedankt voor het lezen in ieder geval :heart:!
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 17:06
in de trant van “oh, dat kun je beter niet nemen”) en doe ik altijd extra vriendelijk en lach ik erom.
Wat ik interessanter vind is de vraag of je dit eigenlijk erg vindt als een ander dat zegt en ook wie dat zegt? Vind je het vervelend?

Van een vreemde zou ik het ongevraagde bemoeienis vinden, beetje afhankelijk van toon en context. Maar ik zeg het ook wel eens tegen vrienden of zij tegen mij. Bijvoorbeeld 'dit is zoooo lekker, maar zoooo slecht, zou je dat echt doen?' Als een vriend(in) dit zou zeggen, zou ik daar zelf niet zoveel van vinden.

Of als ik denk dat iets gezond is en iemand weet dat het niet zo is, zou ik het juist graag willen weten. Maar dan nogmaals wel helemaal afhankelijk van wie/hoe/wat/wanneer.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 20-03-2023 17:22
1.57% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 16:39
Ja redelijk wel ja. Ik zal niet altijd goed zitten, zeker op het punt waarop iets net wel of net niet is. Maar als het duidelijk wel of niet is, dan werken mijn ogen hetzelfde als de jouwe. Het kán alleen wel zijn dat jouw perceptie anders is dan de mijne (gewenning bijvoorbeeld).
Andere mensen hebben die ook hoor. Net als mijn ogen redelijk goed kunnen inschatten of je groter of kleiner bent dan gemiddeld tov van wat ik weet wat een gemiddelde lengte is in Nederland. Daar heb ik geen centimeter voor nodig om dat te schatten.
Precies. Alsof je alleen maar kunt zeggen of iemand te zwaar is of niet als je exacte lengte en gewicht weet. Is geen hogere wiskunde hoor. Tuurlijk heb je ‘twijfelgevallen’ maar over het algemeen..
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 16:39
Ja redelijk wel ja. Ik zal niet altijd goed zitten, zeker op het punt waarop iets net wel of net niet is. Maar als het duidelijk wel of niet is, dan werken mijn ogen hetzelfde als de jouwe. Het kán alleen wel zijn dat jouw perceptie anders is dan de mijne (gewenning bijvoorbeeld).
Andere mensen hebben die ook hoor. Net als mijn ogen redelijk goed kunnen inschatten of je groter of kleiner bent dan gemiddeld tov van wat ik weet wat een gemiddelde lengte is in Nederland. Daar heb ik geen centimeter voor nodig om dat te schatten.
Precies. Alsof je alleen maar kunt zeggen of iemand te zwaar is of niet als je exacte lengte en gewicht weet. Is geen hogere wiskunde hoor. Tuurlijk heb je ‘twijfelgevallen’ maar over het algemeen..
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 17:22
Wat ik interessanter vind is de vraag of je dit eigenlijk erg vindt als een ander dat zegt en ook wie dat zegt? Vind je het vervelend?

Van een vreemde zou ik het ongevraagde bemoeienis vinden, beetje afhankelijk van toon en context. Maar ik zeg het ook wel eens tegen vrienden of zij tegen mij. Bijvoorbeeld 'dit is zoooo lekker, maar zoooo slecht, zou je dat echt doen?' Als een vriend(in) dit zou zeggen, zou ik daar zelf niet zoveel van vinden.

Of als ik denk dat iets gezond is en iemand weet dat het niet zo is, zou ik het juist graag willen weten. Maar dan nogmaals wel helemaal afhankelijk van wie/hoe/wat/wanneer.
Heel erg om toe te geven, maar ja, ik vind dat inderdaad vervelend. Maar dat laat ik echt nooit merken hoor, dus ik kan me niet voorstellen dat ik degenen die het zeggen heb gekwetst of het idee heb gegeven dat ze niets mogen zeggen.

Ik snap ook dat het mijn eigen overgevoeligheid is en heb geaccepteerd dat dit soort opmerkingen gerechtvaardigd zijn en/of uit bezorgdheid of interesse voortkomen. Ik probeer ook echt om er iets aan te doen en het niet erg te vinden, maar dat lukt nog niet echt.
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 16:43
Wat mij trouwens ook wel eens, dus niet heel vaak, opvalt is dat ik dan vrouwen hoor praten over zichzelf (een collega van mij) en ik dan niet weet wat ze van mij/anderen verwacht daarin.

Ik heb een veel te zware collega die ik regelmatig hoor verzuchten over hoe gezond ze wel niet eet, hoe weinig ze wel niet eet en dat het toch best wel oneerlijk is in de wereld, terwijl ik haar heel eerlijk helemaal niet gezond, noch weinig (juist veel) vind eten. Maar doordat ze dit zo regelmatig hardop uitspreekt, vraag ik me af of ze dan bevestiging zoekt? Ik hou meestal stijf mijn mond en mompel iets van oooh of hmmm.

Is dat herkenbaar dat bevestiging zoeken over het eigen gedrag?
Ik ving ook wel eens gesprekken op van vrouwelijke collega's. Dat de een met maat XS/S klaagde over haar dikke buik en dat ze echt moest afvallen en blablabla. En dan verzuchte een andere collega met maat XXS/XS dat ze zo'n dikke kont had die ze haatte waardoor bepaalde kledingstukken echt niet aankon. En beide gingen echt niet zonder make up de deur uit want dat zag er echt niet uit en hun haar moest ook iedere dag netjes gefohned worden. En daar zat ik dan tegenover met een maatje meer zonder make up en die alleen een keer een borstel door haar haar haalt in de ochtend te werken. Denkende wat ze dan wel niet van mij zouden vinden. En bij die dikke buik en dikke billen dacht ik altijd "waar dan? Er zit geen grammetje vet!"

En ook een collega die bijna niks at geduurde de dag en dan 's avonds gewoon 2 repen chocola en een zak chips at. Dan denk ik eet gedurende de dag wat maar ze vond het lastig om te eten in het bijzijn van anderen. Of die collega die de hele dag in de snoeppot aan het graaien is en dan zegt dat ze eigenlijk nooit veel honger heeft 's avonds en die stoommaaltijden van de AH veel te groot zijn dat ze er 2x van kan eten.

Maar vrouwen zijn blijkbaar veel kritischer naar zichzelf dan naar een ander enzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 14:59
Jeminee zeg, ik vind je behoorlijk onaangenaam. Ben je altijd zo aangebrand of alleen als het over gewicht gaat?
je vindt mijn reactie onaangenaam, over mij als mens kun je helemaal niets zeggen op basis van wat ik hier schrijf. En ja, gewicht is zeker een een onderwerp die mij erg aan het hart ligt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 17:06
Dat hoor ik vaker terug van mensen, dat op eieren lopen en niets durven zeggen. Echt heel verdrietig.

Daarom zeg ik bewust nooit iets over lijnen of wat ik wel/niet eet. Soms zegt iemand uit zichzelf iets (in de trant van “oh, dat kun je beter niet nemen”) en doe ik altijd extra vriendelijk en lach ik erom. Natuurlijk kun je op zo’n moment wel door de grond gaan van schaamte, maar vanuit die schaamte reageren is niet oké. Want dan krijgen mensen dus dat idee dat ze niets mogen zeggen.
maar waarom zou je het wel moeten zeggen als collega?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 17:25
Heel erg om toe te geven, maar ja, ik vind dat inderdaad vervelend. Maar dat laat ik echt nooit merken hoor, dus ik kan me niet voorstellen dat ik degenen die het zeggen heb gekwetst of het idee heb gegeven dat ze niets mogen zeggen.

Ik snap ook dat het mijn eigen overgevoeligheid is en heb geaccepteerd dat dit soort opmerkingen gerechtvaardigd zijn en/of uit bezorgdheid of interesse voortkomen. Ik probeer ook echt om er iets aan te doen en het niet erg te vinden, maar dat lukt nog niet echt.
waarom zou je het niet vervelend mogen vinden? Waarom zijn de gevoelens van de ander die zich met iets bemoeit wat hem of haar helemaal niets aan gaan belangrijker dan jouw gevoel?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 17:22

Van een vreemde zou ik het ongevraagde bemoeienis vinden, beetje afhankelijk van toon en context. Maar ik zeg het ook wel eens tegen vrienden of zij tegen mij. Bijvoorbeeld 'dit is zoooo lekker, maar zoooo slecht, zou je dat echt doen?' Als een vriend(in) dit zou zeggen, zou ik daar zelf niet zoveel van vinden.

Of als ik denk dat iets gezond is en iemand weet dat het niet zo is, zou ik het juist graag willen weten. Maar dan nogmaals wel helemaal afhankelijk van wie/hoe/wat/wanneer.
Maar wat is ´slecht´ en ´gezond´?
The dose makes the poison.

Een stuk taart is helemaal niet ´slecht´. Is het je 5de stuk die week, ja dan doe je het misschien beter niet .

Water is gezond maar als je 10 liter drinkt op een uur dan weer potentieel dodelijk.

Dus wat voor zin heeft het om dat soort dingen tegen elkaar te zeggen?
Heb je de hele week uitgekeken naar je stuk taart... fijn hoor.
rosanna08 schreef:
20-03-2023 17:46
waarom zou je het niet vervelend mogen vinden? Waarom zijn de gevoelens van de ander die zich met iets bemoeit wat hem of haar helemaal niets aan gaan belangrijker dan jouw gevoel?
Omdat die altijd al het idee hebben dat er over dit onderwerp niets gezegd mag worden. Er wordt zelfs op eieren gelopen. En ik wil ook niet bekendstaan als die overgevoelige trut die nergens tegen kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooiboshoning schreef:
20-03-2023 17:22
Precies. Alsof je alleen maar kunt zeggen of iemand te zwaar is of niet als je exacte lengte en gewicht weet. Is geen hogere wiskunde hoor. Tuurlijk heb je ‘twijfelgevallen’ maar over het algemeen..
Klopt, maar met deze formulering "Ik koppel te zwaar aan dat wat men medisch gezien een gezond gewicht vindt voor een bepaalde lengte, geslacht en leeftijd" suggereer je een objectieve meting.

Ik haak aan op wat Hoerabanaan zelf inbrengt en wat zij objectief noemt.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 18:06
Omdat die altijd al het idee hebben dat er over dit onderwerp niets gezegd mag worden. Er wordt zelfs op eieren gelopen. En ik wil ook niet bekendstaan als die overgevoelige trut die nergens tegen kan.
Dat zegt toch meer iets over de ander. Als die zo graag over jouw gewicht of eetgewoontes wil praten moeten ze dat maar respectvol doen. Mooie uitdaging voor diegene.
'balans leidt tot glans'
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 17:25

Ik snap ook dat het mijn eigen overgevoeligheid is en heb geaccepteerd dat dit soort opmerkingen gerechtvaardigd zijn en/of uit bezorgdheid of interesse voortkomen. Ik probeer ook echt om er iets aan te doen en het niet erg te vinden, maar dat lukt nog niet echt.
Nou, precies dat speelt bij mij dus ook!
Alle reacties Link kopieren Quote
sprokkelientje schreef:
20-03-2023 16:17
Waarom zou je "ondanks" je maat/lijf niet goed in de markt liggen?
Zoveel mensen, zoveel smaken is mijn ervaring. Geen aanval naar jou maar de manier waarop je het verwoordt viel mij op.
Maargoed qua maatschappelijke norm betreft is er nog een lange weg te gaan zolang er nog hele artikelen gewijd worden aan mannen die voorkeur hebben voor dikke/stevige/curvy vrouwen en waarom ze die voorkeur hebben. Vorig jaar nog in de LINDA bijvoorbeeld. Leuk dat er aandacht aan wordt besteedt maar soms denk ik dan, het zijn toch geen freaks of zo maar gewoon mensen met een bepaalde smaak, hoe raar is dat?

Helaas kan ik zelf meerdere boeken schrijven over de persoonlijke ervaringen met het onderwerp. Het begon al van kinds af aan. Hierdoor heb ik mij lange tijd een freak gevoeld want als iedereen vindt dat je groot/stevig/te groot voor je leeftijd/ te zwaar voor je leeftijd etc..bent, van arts consultatiebureau tot buurvrouw, tja, dat doet iets met je zelfbeeld.
Weet ik, dat is oud zeer. Toen ik jong was hadden mijn vriendinnen voortdurend aanspraak van mannen en werd ik hooguit op het einde van de avond aangesproken door een dronken man die zin had en het hem waarschijnlijk niet uitmaakte wie of wat hij mee naar huis kon nemen. Denk nog steeds dat wanneer ik door een leuke man word aangesproken dat het een grapje is en zijn vrienden op een afstandje staan te lachen.

Maar het klopt wat er hier wordt gezegd. Ik straal nu vrolijkheid en zelfvertrouwen uit en dat deed ik vroeger absoluut niet. Uitstraling (en inhoud) doet een hoop!
Alle reacties Link kopieren Quote
Los van het feit of je mensen moet willen wijzen op dingen, ik vat het zelf meestal niet heel persoonlijk op. Dus als iemand mij zegt dat iets niet lekker is (wijzend op iets wat ik net uit de koeling wil pakken) voelt dat voor mij net zo onpersoonlijk als dat iemand mij zou opmerken als ik een stuk taart in mijn mond steek dat het zooo lekker en zoooo ongezond is. Ik kan daar om lachen en zal dan hard ja knikken :hihi:

Maar iemand die te zwaar is, zal dat waarschijnlijk als stille hint opvatten. En heel eerlijk zou ik dat ook écht niet durven zeggen. Ik ben nogal een flap uit, dus soms heeft iets al mijn mond verlaten, vóór ik erover na heb kunnen denken. Maar als ik diezelfde opmerking dus zou maken en het is een zwaar iemand, dan denk ik dat die persoon waarschijnlijk denkt dat ik daar iets mee bedoel, wat dan niet zo is. Omdat ik op voorhand al denk dat iemand makkelijk gekwetst is over alles wat je direct of indirect kan linken aan gewicht/voeding/etc.

Waarmee ik wil zeggen dat mensen met een complex over hun uiterlijk of gewicht zich waarschijnlijk vaker aangevallen of veroordeeld zullen voelen dan het vanuit een ander bedoeld is.
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 18:33
Los van het feit of je mensen moet willen wijzen op dingen, ik vat het zelf meestal niet heel persoonlijk op. Dus als iemand mij zegt dat iets niet lekker is (wijzend op iets wat ik net uit de koeling wil pakken) voelt dat voor mij net zo onpersoonlijk als dat iemand mij zou opmerken als ik een stuk taart in mijn mond steek dat het zooo lekker en zoooo ongezond is. Ik kan daar om lachen en zal dan hard ja knikken :hihi:

Maar iemand die te zwaar is, zal dat waarschijnlijk als stille hint opvatten. En heel eerlijk zou ik dat ook écht niet durven zeggen. Ik ben nogal een flap uit, dus soms heeft iets al mijn mond verlaten, vóór ik erover na heb kunnen denken. Maar als ik diezelfde opmerking dus zou maken en het is een zwaar iemand, dan denk ik dat die persoon waarschijnlijk denkt dat ik daar iets mee bedoel, wat dan niet zo is. Omdat ik op voorhand al denk dat iemand makkelijk gekwetst is over alles wat je direct of indirect kan linken aan gewicht/voeding/etc.

Waarmee ik wil zeggen dat mensen met een complex over hun uiterlijk of gewicht zich waarschijnlijk vaker aangevallen of veroordeeld zullen voelen dan het vanuit een ander bedoeld is.
Dat zal zeker kloppen en het zal 9 van de 10 keer ook vast onterecht zijn om je beledigd te voelen.

Maar dat zijn niet de dingen die ik te horen krijg. Dat gaat verder dan dat een stuk taart "zoooo lekker en zoooo ongezond is", want wie zou zich daarover beledigd voelen?

Het zijn echt opmerkingen in de trant van: "Zou je dat wel doen? Je kunt ook een keer iets afslaan, hè?" of "Met alle respect, maar jij hebt dat toch niet nodig?"

Ik zal er nooit wat van zeggen en er altijd vriendelijk om glimlachen, maar dat steekt me wel ja. Hoe onterecht en overgevoelig dat ook is. Iedereen roept altijd dat gekwetst zijn een keuze is en dat zal ook best, maar ik weet niet waar dat uit-knopje dan zit :(
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar ik vind dat echt niet kunnen hoor Vanity. Je hebt al eerder een topic geopend over confrontatie en dit vind ik daar weer zo'n typisch voorbeeld van. Waarmee ik je absoluut niet rot wil laten voelen, maar gadverdamme, ik word er zelf plaatsvervangend kwaad van. Heb jij dat echt niet? Al zou het waar zijn, dan vind ik dat alleen intimi gedoseerd zich op die manier met de gezondheid (vanuit bezorgdheid mag ik hopen) van hun geliefden zouden kunnen bemoeien. En dan ook wel checken bij de persoon hoe die daar in staat. Mijn dochter vindt het bijv. bloedirritant als ik opmerkingen maak over haar huid. Alles wat daar ook maar een beetje naar riekt, valt heel gevoelig, dus ik zeg daar niks meer over.

Je mag echt wel meer voor jezelf opkomen hoor vrouw. Je hoeft niet altijd maar vriendelijk te glimlachen. En nee, dat is niet overgevoelig, want ik schat zo maar in dat het niet vanuit oprechte betrokkenheid gezegd wordt. Nogmaals, opmerkingen staan in een grotere context. Mijn vader kon altijd rekenen op een zwaar geirriteerde tegenreactie van me. Dat hij naar zichzelf moest kijken als vetklep (geen aardige woorden, maar ik werd nóg bozer om het feit dat mijn vader zelf veel te zwaar was en meende MIJ te moeten vertellen dat ik moest afvallen). Maar dat was dan ook het verschil met 'eeuwig commentaar, simpelweg omdat het kan'. Dat soort mensen heb je niks aan. Dat heeft niks te maken met liefde, met bezorgdheid, met willen helpen of steunen.
aliva schreef:
20-03-2023 18:04
Maar wat is ´slecht´ en ´gezond´?
The dose makes the poison.

Een stuk taart is helemaal niet ´slecht´. Is het je 5de stuk die week, ja dan doe je het misschien beter niet .

Water is gezond maar als je 10 liter drinkt op een uur dan weer potentieel dodelijk.

Dus wat voor zin heeft het om dat soort dingen tegen elkaar te zeggen?
Heb je de hele week uitgekeken naar je stuk taart... fijn hoor.
Precies dit. Ik erger me er kapot aan. Ik zat laatst een bak salade te eten, een collega helemaal opgetogen.
'zelfs surebaby doet gezond'. Ik heb haar gevraagd of ze even lekker op haar eigen eten wil letten.
'Nou haha je hebt natuurlijk altijd drop en chocola...' ja en!
Echt waar let je op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben je te zwaar surebaby? Want als ik een collega zie (ik heb er zo een, graatmager en snoept alleen. Staat ook bekend als de collega die altijd wel iets te snaaien heeft liggen) die altijd leeft op drop en chocola, dan zal ik ook denken, heeee, wat is er in jou gevaren? Ben je op de gezonde toer ineens?

Nogmaals, wat ik al eerder zei, soms worden dingen nogal fel opgevat terwijl dat helemaal niet het geval hoeft te zijn.
vaniteifear schreef:
20-03-2023 18:45
Dat zal zeker kloppen en het zal 9 van de 10 keer ook vast onterecht zijn om je beledigd te voelen.

Maar dat zijn niet de dingen die ik te horen krijg. Dat gaat verder dan dat een stuk taart "zoooo lekker en zoooo ongezond is", want wie zou zich daarover beledigd voelen?

Het zijn echt opmerkingen in de trant van: "Zou je dat wel doen? Je kunt ook een keer iets afslaan, hè?" of "Met alle respect, maar jij hebt dat toch niet nodig?"

Ik zal er nooit wat van zeggen en er altijd vriendelijk om glimlachen, maar dat steekt me wel ja. Hoe onterecht en overgevoelig dat ook is. Iedereen roept altijd dat gekwetst zijn een keuze is en dat zal ook best, maar ik weet niet waar dat uit-knopje dan zit :(
Jezus krijst. Dan neem ik dus extra. Echt flikker op.
Hier MAG je gekwetst over zijn.
Zoals ik laatst aan mijn moeder uitlegde, die IEDER jaar een hele week naar haar eigen moeder ging om daar lekker gebodyshamed te worden.
Mijn moeder vond het nodig om me erop te wijzen dat ik grijs, dik en oud wordt.
Yep, ik ben 50, 1.60m en draag maat 46/48.
Ik zei haar dus:
' ik heb thuis ook een spiegel, weet welke maat ik heb, en moet mijn leeftijd weleens invullen. Dus ja, ik weet hoe ik eruit zie en hoe oud ik ben. Dus wat is je punt?'.
tv-icoon schreef:
20-03-2023 14:55
Voor Amalia zal het best moeiliijk zijn om er weerstand aan te bieden omdat de diners in die wereld heel belangrijk zijn. Het is niet makkelijk om dan een wortel of stengel selderij te nuttigen wan het diner is een statusmoment en een sociaal moment.
Nou, de meeste Europese royals zijn zeer slank zijn tot mager tot overduidelijk een eetprobleem (dit komt veel voor onder de huidige Europese adel), dus dat zal wel meevallen hoor. Die hebben allemaal privekoks en personal trainers en nemen op dagen van zware diners overdag een bakje magere yoghurt ;) Kate Middleton of prinses Victoria zullen toch echt net zoveel verplichtingen hebben als de Nederlandse vereniging prinsessen. Zal waarschijnlijk ook een deel aanleg en natuurlijke bouw bij zitten.
Volwassenen ongevraagd tips geven over wat ze wel en niet op moeten scheppen, als buitenstaander, maar ook als familie is echt gestoord! Bemoei je met je eigen bord, zeg. Shocking!
Susan schreef:
20-03-2023 13:38
Dat betwijfel ik. Mannen doen het alleen op een andere manier.
Een slanke vrouw hebben en zelf slank zijn geldt in sommige kringen als een soort statussymbool.
Mijn man heeft een wat hogere functie en daar hoort sporten en met mate en zeer bewust eten echt tot een lifestyle.
Ik heb ook een paar vriendinnen die niet eens meer weten wat ze echt lekker vinden, die eten alleen 'functioneel'.
Het is in sommige huwelijken ook echt een afspraak: niet dik worden.
Vreemd genoeg wordt het van getinte vrouwen wel een beetje toegestaan. Sterker nog: ik lig redelijk in de markt bij de gescheiden heren die 'eens wat anders' willen nu. Ook weer dubieus.
vaniteifear schreef:
20-03-2023 17:06
Dat hoor ik vaker terug van mensen, dat op eieren lopen en niets durven zeggen. Echt heel verdrietig.

Daarom zeg ik bewust nooit iets over lijnen of wat ik wel/niet eet. Soms zegt iemand uit zichzelf iets (in de trant van “oh, dat kun je beter niet nemen”) en doe ik altijd extra vriendelijk en lach ik erom. Natuurlijk kun je op zo’n moment wel door de grond gaan van schaamte, maar vanuit die schaamte reageren is niet oké. Want dan krijgen mensen dus dat idee dat ze niets mogen zeggen.
Sorry, maar ik vind ook oprecht dat mensen zulke dingen niet mogen zeggen. Zijn ze nou helemaal gek geworden?! Collega’s gaan niet over jouw eetpatroon.
Hoerabanaan schreef:
20-03-2023 19:13
Ben je te zwaar surebaby? Want als ik een collega zie (ik heb er zo een, graatmager en snoept alleen. Staat ook bekend als de collega die altijd wel iets te snaaien heeft liggen) die altijd leeft op drop en chocola, dan zal ik ook denken, heeee, wat is er in jou gevaren? Ben je op de gezonde toer ineens?

Nogmaals, wat ik al eerder zei, soms worden dingen nogal fel opgevat terwijl dat helemaal niet het geval hoeft te zijn.
Yes ik ben aardig aan de maat ja. 1.60 en maat 46/48.
Ik was ooit te mager, groot deel van mijn volwassen leven 'lekker', dus ik ken de andere kanten ook.
Te mager- mensen dringen je eten op
'lekker'- vrouwen zijn jaloers en gaan gemeen doen, mannen zijn opvallend veel aardiger en gezelliger, maar gaan ineens van 0 naar 100 in avances. Zo sta je gezellig als twintiger met een aardige meneer van 60 te praten over het aanbod in de Hema, en binnen een minuut vertelt hij over zijn prostaatproblemen maar dat hij het nog wel een paar uurtjes kan volhouden. (ik heb echt zo vaak prostaat gerelateerde verhalen aan moeten horen van wildvreemde mannen, why toch)
Dik en oud: lekker rustig 🤣
anoniem_669679bf76515 wijzigde dit bericht op 20-03-2023 19:34
17.96% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven