Psyche
alle pijlers
ff zeuren...
woensdag 2 september 2009 om 10:57
Zo nu en dan bevliegt mij weer het 1 en ander...
De laatste tijd besef ik me dat ik teveel nadenk, te verantwoordelijk wil zijn, alles te goed wil doen, oplet dat niemand iets tekort komt en ik raak (weer) geestelijk uitgeput.
Ik heb een fulltime baan, best pittige prive omstandigheden. Allemaal best te handelen als ik meer zou genieten. Maar ik merk dat ik me meer zorgen maak dan dat ik geniet. Het maakt me vandaag verdrietig. Eigenlijk wel langer alleen probeer ik er niet aan toe te geven.
Sommigen zouden het een naderende depressie noemen. Voor mij is het een signaal dat er weer iets in mijn leven moet gebeuren waardoor ik weer op de rails kom. Iets wat ik zelf moet doen. Ik zie er alleen vreselijk tegenop.
Het gaat eigenlijk altijd om hetzelfde. Loslaten van controle. Ik kan me zo druk maken om externe factoren. Ik begrijp simpelweg niet waarom mensen bepaalde beslissingen nemen, of waarom mensen niet zien wat ik allemaal voor ze doe, waarom het voor sommigen zo vanzelfsprekend is wat ik doe en zo bijzonder wat zij doen. Het klinkt stom maar het voelt heel naar. En ik kan er niets aan doen. Dat laatste besef ik me zo goed en soms is het zo zuur. Ik heb soms enorme behoefte aan een stukje liefde, een arm om me heen die er ECHT voor me is ipv laten we dat maar doen want dan ben ik er van af.
Het komt altijd op mezelf neer. Dat weet ik en dat doe ik ultimo ook wel. Maak meestal heel bewust de verstandige beslissingen. Ik ben dat een beetje zat. Ik wil weer leven. Maar ook dat zal ik zelf moeten doen. Ik heb zo een behoefte dat ik het ff niet zelf hoef te doen.
Het komt wel weer goed met me. Ik geef mezelf die schop onder de kont wel weer. Maar ik wil wel weer leven. Ik wil weer blij zijn. Ik wil niet meer op mijn tenen lopen. Ik voel me verstrikt in verantwoordelijkheden. Ik kan niet meer sporten vanwege een hele ernstige rugblessure en mag over 6 weken pas weer voorzichtig opbouwen. Hardlopen mag nooit meer, mijn net gevonden uitlaatklep.. Het vliegt me nu gewoon aan...
De laatste tijd besef ik me dat ik teveel nadenk, te verantwoordelijk wil zijn, alles te goed wil doen, oplet dat niemand iets tekort komt en ik raak (weer) geestelijk uitgeput.
Ik heb een fulltime baan, best pittige prive omstandigheden. Allemaal best te handelen als ik meer zou genieten. Maar ik merk dat ik me meer zorgen maak dan dat ik geniet. Het maakt me vandaag verdrietig. Eigenlijk wel langer alleen probeer ik er niet aan toe te geven.
Sommigen zouden het een naderende depressie noemen. Voor mij is het een signaal dat er weer iets in mijn leven moet gebeuren waardoor ik weer op de rails kom. Iets wat ik zelf moet doen. Ik zie er alleen vreselijk tegenop.
Het gaat eigenlijk altijd om hetzelfde. Loslaten van controle. Ik kan me zo druk maken om externe factoren. Ik begrijp simpelweg niet waarom mensen bepaalde beslissingen nemen, of waarom mensen niet zien wat ik allemaal voor ze doe, waarom het voor sommigen zo vanzelfsprekend is wat ik doe en zo bijzonder wat zij doen. Het klinkt stom maar het voelt heel naar. En ik kan er niets aan doen. Dat laatste besef ik me zo goed en soms is het zo zuur. Ik heb soms enorme behoefte aan een stukje liefde, een arm om me heen die er ECHT voor me is ipv laten we dat maar doen want dan ben ik er van af.
Het komt altijd op mezelf neer. Dat weet ik en dat doe ik ultimo ook wel. Maak meestal heel bewust de verstandige beslissingen. Ik ben dat een beetje zat. Ik wil weer leven. Maar ook dat zal ik zelf moeten doen. Ik heb zo een behoefte dat ik het ff niet zelf hoef te doen.
Het komt wel weer goed met me. Ik geef mezelf die schop onder de kont wel weer. Maar ik wil wel weer leven. Ik wil weer blij zijn. Ik wil niet meer op mijn tenen lopen. Ik voel me verstrikt in verantwoordelijkheden. Ik kan niet meer sporten vanwege een hele ernstige rugblessure en mag over 6 weken pas weer voorzichtig opbouwen. Hardlopen mag nooit meer, mijn net gevonden uitlaatklep.. Het vliegt me nu gewoon aan...
woensdag 2 september 2009 om 11:54
er zijn zoveel goede opmerkingen op dit Topic, daar kan ik niets aan toevoegen. Ik wil je alleen even een hart onder de riem steken, omdat ik me heel goed kan voorstellen hoe ^%^$%# dit voor je voelt. Heel veel sterkte en ik hoop dat je uit alle reakties hetgene weet te halen wat je helpt om het weer op een rijtje te krijgen.
woensdag 2 september 2009 om 11:55
Ik vind het idee van Robo heel goed! Misschien zou ik dat ook eens moeten doen.
DNM, ik zie je vaak op het forum en ook ik lees je bijdragen met waardering en respect. Realiseer je je, dat de tijd die jij gebruikt om anderen te steunen, weer geen quality-time voor jezelf is?
Ik weet niet of je in je privé-tijd forumt (of op werk ) maar misschien doe je jezelf in je privé-tijd meer plezier met een mooie film en een paar lekkere hapjes. Bijvoorbeeld.
DNM, ik zie je vaak op het forum en ook ik lees je bijdragen met waardering en respect. Realiseer je je, dat de tijd die jij gebruikt om anderen te steunen, weer geen quality-time voor jezelf is?
Ik weet niet of je in je privé-tijd forumt (of op werk ) maar misschien doe je jezelf in je privé-tijd meer plezier met een mooie film en een paar lekkere hapjes. Bijvoorbeeld.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 2 september 2009 om 11:56
quote:domnaiefmutsje schreef op 02 september 2009 @ 11:49:
[...]
Ik geloof altijd dat je een keuze hebt, en dat daar consequenties aan zitten die accepteer ik vaak wel met goede moed. Maar misschien accepteren dat ik de antwoorden nu niet heb zou al rust kunnen geven. Dat het niet NU moet allemaal...Ja, misschien helpt dat ook al. En bedenk dan meteen dat je nooit àlle consequenties van je keuzes kunt overzien, hoe hard je ook je best doet, en hoe sterk je er ook van overtuigd bent dat je dat wel zou moeten kunnen . Mocht zo'n onvoorziene consequentie je later in de problemen brengen, dan heb je nog steeds geen fout gemaakt. Je hebt slechts gedaan wat je op dat moment het juiste leek. :f:
[...]
Ik geloof altijd dat je een keuze hebt, en dat daar consequenties aan zitten die accepteer ik vaak wel met goede moed. Maar misschien accepteren dat ik de antwoorden nu niet heb zou al rust kunnen geven. Dat het niet NU moet allemaal...Ja, misschien helpt dat ook al. En bedenk dan meteen dat je nooit àlle consequenties van je keuzes kunt overzien, hoe hard je ook je best doet, en hoe sterk je er ook van overtuigd bent dat je dat wel zou moeten kunnen . Mocht zo'n onvoorziene consequentie je later in de problemen brengen, dan heb je nog steeds geen fout gemaakt. Je hebt slechts gedaan wat je op dat moment het juiste leek. :f:
woensdag 2 september 2009 om 12:06
woensdag 2 september 2009 om 12:08
Bovendien: De glimlach van een kind.... doet je beseeeeeeffen dat je leeft!
(tenminste: mijn kleine neefje en nichtje geven mij zoveel liefde en positiviteit dat dat heel heilzaam werkt. Hoop dat je lieve kinderen hebt )
(tenminste: mijn kleine neefje en nichtje geven mij zoveel liefde en positiviteit dat dat heel heilzaam werkt. Hoop dat je lieve kinderen hebt )
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 2 september 2009 om 12:09
Is er behalve sport nog iets wat je graag doet of waar je je graag in zou ontwikkelen?
Als ik je zo lees zit je nogal vast. Iets nieuws, iets 'anders' zou je weer een beetje op kunnen kikkeren. Een taal leren bijvoorbeeld?
En bij de weg, ik vind ook niet dat je zeurt. In een cocon zitten van zaken die móeten kan ontzettend beklemmend en verlammend werken, zeker als je daarbij dingen die je graag doet door omstandigheden niet meer kunt.
Als ik je zo lees zit je nogal vast. Iets nieuws, iets 'anders' zou je weer een beetje op kunnen kikkeren. Een taal leren bijvoorbeeld?
En bij de weg, ik vind ook niet dat je zeurt. In een cocon zitten van zaken die móeten kan ontzettend beklemmend en verlammend werken, zeker als je daarbij dingen die je graag doet door omstandigheden niet meer kunt.
woensdag 2 september 2009 om 12:58
Je OP raakt mij en ik vind zeker niet dat je zeurt!
Ik heb zelf, sinds ik na de geboorte van mijn kind weer ging werken en toen instortte, geleerd dat ontspanning heel belangrijk is en dat je niet kunt wat je niet kunt (ik dacht altijd, dat moet nou eenmaal dus dat kan ik niet níet doen).
Sporten geeft veel ontspanning en het is heel frustrerend dat je dat niet kunt. Zelf moet ik nu, om op te bouwen, meerdere keren per dag heel kort (paar minuutjes) gaan wandelen. En wat ik niet had verwacht is toch zo: ondanks dat het voor mijn gevoel véél te kort is, geniet ik er wel van. Daarna neem ik dan de tijd om echt te ontspannen en tot rust te komen en dat scheelt heel veel.
Zorg goed voor jezelf!
(Dat zei iedereen altijd tegen mij en ik wist niet goed wat dat betekende, maar ik kom er steeds meer achter en het is wel waar!)
Ik heb zelf, sinds ik na de geboorte van mijn kind weer ging werken en toen instortte, geleerd dat ontspanning heel belangrijk is en dat je niet kunt wat je niet kunt (ik dacht altijd, dat moet nou eenmaal dus dat kan ik niet níet doen).
Sporten geeft veel ontspanning en het is heel frustrerend dat je dat niet kunt. Zelf moet ik nu, om op te bouwen, meerdere keren per dag heel kort (paar minuutjes) gaan wandelen. En wat ik niet had verwacht is toch zo: ondanks dat het voor mijn gevoel véél te kort is, geniet ik er wel van. Daarna neem ik dan de tijd om echt te ontspannen en tot rust te komen en dat scheelt heel veel.
Zorg goed voor jezelf!
(Dat zei iedereen altijd tegen mij en ik wist niet goed wat dat betekende, maar ik kom er steeds meer achter en het is wel waar!)
Het is zoals het is
woensdag 2 september 2009 om 17:24
Dan zal ik deze nog maar een keer quoten...quote:robo schreef op 02 september 2009 @ 12:06:
Goed zo, dat is fijn om te horen.
Maar vergeet niet dat ook dit topic géén verplichting is, je hoéft niet te reageren en het moet geen taak worden!
Wij zijn er toch wel, of je nu morgen, volgende week, of over een uur je reactie plaatst.Goede reactie Robo!!!
Goed zo, dat is fijn om te horen.
Maar vergeet niet dat ook dit topic géén verplichting is, je hoéft niet te reageren en het moet geen taak worden!
Wij zijn er toch wel, of je nu morgen, volgende week, of over een uur je reactie plaatst.Goede reactie Robo!!!
donderdag 3 september 2009 om 14:59
Tjeez ik ben een beetje van de wereld geloof ik. De combinatie van jullie antwoorden heeft me heel erg aan het denken gezet en dat heeft tot een opsomming van zaken geleidt waar ik eigenlijk altijd al tegenaan loop. Ik weet nog niet hoe ik het moet plaatsen. Ik liep net tegen een topic aan over ADD en zoals bijna elk topic wat nieuw is klik ik dat aan vooral ook omdat ik niet wist wat het was. (ken wel adhd, maar had de link niet gelegd) Heel voorzichtig typ ik daar een antwoord (ja, zo val ik door de mand ) dat ik iemand ken bla bla, omdat het me triggerde en ben eens gaan zoeken. Werkelijk alles komt overeen geloof ik. Zowel de positieve als de negatieve punten.
En ik HAAT het werkelijk... stempeltjes.
Ik heb nu zelfs pijn in mijn maag. Wat als... ik ben zoals ik ben omdat er een stofje in mijn hersenen niet klopt. Das ff niet leuk. Waar anderen misschien zoeken naar een labeltje, probeer ik het liever te ontwijken. (ook omdat stempeltjes nogal snel iemands identiteit worden)
Bleh, ben ff van de wereld...
En ik HAAT het werkelijk... stempeltjes.
Ik heb nu zelfs pijn in mijn maag. Wat als... ik ben zoals ik ben omdat er een stofje in mijn hersenen niet klopt. Das ff niet leuk. Waar anderen misschien zoeken naar een labeltje, probeer ik het liever te ontwijken. (ook omdat stempeltjes nogal snel iemands identiteit worden)
Bleh, ben ff van de wereld...
donderdag 3 september 2009 om 15:09
DNM, of er een stempeltje bij jou past of niet, je bent en blijft DNM.
(En nee ik bedoel niet dat je een domme naieve muts bent natuurlijk )
Je blijft wie je bent, jezelf. En als je een 'stoornis' vindt die overeenkomt met jouw klachten, kun je misschien wat dingen leren om beter met jezelf om te gaan.
Je haalt het goede eruit en waar je niks aan hebt leg je weg, zegmaar.
Je hoeft echt niet de eerstvolgende keer dat je je voorstelt aan iemand te zeggen: Hoi ik ben DNM en ik het ADD. Stel je voor!
Doe een beetje rustig aan... probeer wat rust in je hoofd te krijgen. Dat is de eerste stap.
(En nee ik bedoel niet dat je een domme naieve muts bent natuurlijk )
Je blijft wie je bent, jezelf. En als je een 'stoornis' vindt die overeenkomt met jouw klachten, kun je misschien wat dingen leren om beter met jezelf om te gaan.
Je haalt het goede eruit en waar je niks aan hebt leg je weg, zegmaar.
Je hoeft echt niet de eerstvolgende keer dat je je voorstelt aan iemand te zeggen: Hoi ik ben DNM en ik het ADD. Stel je voor!
Doe een beetje rustig aan... probeer wat rust in je hoofd te krijgen. Dat is de eerste stap.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 3 september 2009 om 15:13
Nou Moonlight, inmiddels alweer bekomen van de shock en besloten dat ik geen ADDer ga zijn . Ik neem er wel van op wat voor mij van toepassing kan zijn.
De rust in mijn hoofd is inderdaad even het belangrijkste op het moment. Ik loop altijd tegen bepaalde zaken aan en ik moet zeggen dat het me opviel dat het zo in een rijtje stond terwijl ik mezelf net zo bijzonder vond .
De rust in mijn hoofd is inderdaad even het belangrijkste op het moment. Ik loop altijd tegen bepaalde zaken aan en ik moet zeggen dat het me opviel dat het zo in een rijtje stond terwijl ik mezelf net zo bijzonder vond .
donderdag 3 september 2009 om 15:15
Dat is een bekend verschijnsel, dat mensen iets lezen en denken: Oh, maar dat heb ik ook!
Ik durf dat ADD-topic niet eens te openen, chaoot die ik ben
Anders ben ik t ineens ook.
Sommige dingen zijn op iedereen in meer of mindere mate van toepassing. Misschien is er een boek over ADD waar jij een paar tips uit kunt halen (en ik wellicht ook).
Ik durf dat ADD-topic niet eens te openen, chaoot die ik ben
Anders ben ik t ineens ook.
Sommige dingen zijn op iedereen in meer of mindere mate van toepassing. Misschien is er een boek over ADD waar jij een paar tips uit kunt halen (en ik wellicht ook).
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 3 september 2009 om 15:29
DNM,
Ik had hetzelfde bij het topic over ADD, heb het zelfs doorgemaild naar mijn moeder met de vraag of ze me erin herkende (me nog verbazend over het feit dat mijn moeder de mail kon vinden en openen zonder hulp van mijn vader, maar dat terzijde ). Ook hier veel herkenning, maar wat schiet je er mee op?
Als ik je een beetje ken, ben je geen type die aan meds gaat zonder dat je echt in je dagelijkse leven gehinderd wordt door iets wat met een stempeltje te maken heeft. Wellicht dat een boek wel helpt.
Ik heb het net gereserveerd bij de bieb, nu maar hopen dat het een beetje snel teruggebracht wordt door iemand die net als ik erachter gaat komen dat ook dit stempeltje niet in mijn plaatje past
Herken je het als ik zeg dat je stemmingen/emotionele pieken erg snel kunnen (af)wisselen?
Voel je je al beter dan gisteren? Kom dat dan door dat je zoveel nwe informatie hebt gekregen dat je weer even een nieuw doel hebt?
Ik had hetzelfde bij het topic over ADD, heb het zelfs doorgemaild naar mijn moeder met de vraag of ze me erin herkende (me nog verbazend over het feit dat mijn moeder de mail kon vinden en openen zonder hulp van mijn vader, maar dat terzijde ). Ook hier veel herkenning, maar wat schiet je er mee op?
Als ik je een beetje ken, ben je geen type die aan meds gaat zonder dat je echt in je dagelijkse leven gehinderd wordt door iets wat met een stempeltje te maken heeft. Wellicht dat een boek wel helpt.
Ik heb het net gereserveerd bij de bieb, nu maar hopen dat het een beetje snel teruggebracht wordt door iemand die net als ik erachter gaat komen dat ook dit stempeltje niet in mijn plaatje past
Herken je het als ik zeg dat je stemmingen/emotionele pieken erg snel kunnen (af)wisselen?
Voel je je al beter dan gisteren? Kom dat dan door dat je zoveel nwe informatie hebt gekregen dat je weer even een nieuw doel hebt?
donderdag 3 september 2009 om 15:33
quote:domnaiefmutsje schreef op 03 september 2009 @ 15:29:
Dank je suzeli. Hoewel ik mezelf het plaatje niet wil opdoen zitten er wellicht nuttige tips in!
Ik pas ook niet in het plaatje (of je nu PDD-NOS, ADD of HB bekijkt) Ik ben ik en ik ben (meestal) normaal volgens mijn defenitie
Dat opruimboek is wel handig voor practische tips enzo.
Dank je suzeli. Hoewel ik mezelf het plaatje niet wil opdoen zitten er wellicht nuttige tips in!
Ik pas ook niet in het plaatje (of je nu PDD-NOS, ADD of HB bekijkt) Ik ben ik en ik ben (meestal) normaal volgens mijn defenitie
Dat opruimboek is wel handig voor practische tips enzo.
donderdag 3 september 2009 om 15:33
Ik zit met open mond te lezen. Ik ken je niet zo goed, via forum, maar je komt wel intelligent en wijs over op mij, meestal.
En dan te lezen dat je tot je 18e geen onderwijs hebt gehad... kan dat nog??
Logisch dat je je af en toe anders dan anderen voelt, want behalve puur educatie, leer je op school ook heel veel sociale dingen.
Wat super dat je een VWO-diploma hebt kunnen halen. Getuigt van een enorme portie doorzettingsvermogen (en intelligentie)
(veel plezier met je 'visiste')
En dan te lezen dat je tot je 18e geen onderwijs hebt gehad... kan dat nog??
Logisch dat je je af en toe anders dan anderen voelt, want behalve puur educatie, leer je op school ook heel veel sociale dingen.
Wat super dat je een VWO-diploma hebt kunnen halen. Getuigt van een enorme portie doorzettingsvermogen (en intelligentie)
(veel plezier met je 'visiste')
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 3 september 2009 om 15:37
Het is me nooit opgevallen dat jij niet goed zou kunnen schrijven of spellen. Ik lees ook niet heel kritisch op het forum, maar geloof me: er zijn hele volksstammen hier op het forum die minder goed schrijven dan jij.
Ik lees hier iets over een opruimboek. Dat moet ik hebben!!
Ik lees hier iets over een opruimboek. Dat moet ik hebben!!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
