Psyche
alle pijlers
Geen aansluiting kunnen vinden
dinsdag 25 april 2017 om 07:54
Door weer een onverwachte tegenslag ben ik heel erg aan mezelf gaan twijfelen. Ik ben altijd wel iemand geweest die het goed kan vinden in mijn eentje. Ik heb wel een vriendinnengroep maar dat is meer voor het af en toe leuke dingen doen en verjaardagen. En dat vind ik prima.. Binnen die vriendinnengroep merk je wel dat er meiden zijn die het net wat beter met elkaar kunnen vinden, maar ik hoor daar niet bij. Ik zal (als ik dat zelf niet doe) nooit een appje of zo krijgen van hoe gaat het of zoiets. En ook dat vind ik prima, want ben wel blij met ze. Ik heb alleen nooit die ene vriendin gehad waar je altijd je verhaal kwijt kon.
Ik merk dat ik moeilijk aansluiting kan vinden met mensen, waardoor ik me weleens aan de kant gezet voel. Mensen vinden mij lief, betrokken, maar wanneer ik iets vertel merk ik dat er vaak niet eens wordt geluisterd en dat doet me wel verdriet. Ik ben dan ook het liefst en het gelukkigst thuis, samen met mijn kat. Meestal heb ik daar vrede mee, maar door die ene tegenslag (op werk) voel ik me weer aan de kant gezet en voel nu zelfs alsof ik in de ogen van anderen niks waard ben. Een rotgevoel!
Ik heb nu het gevoel dat wie ik ben niet goed genoeg is. Ik doe mijn werk goed (ook volgens anderen) maar ik mag nooit blijven, want dit gaat al jaren zo. Ik krijg werk, zet me 200% in krijg lovende reacties, maar als puntje bij paaltje komt kan ik wel vertrekken omdat anderen voorgaan. Ik ben niet iemand die met haar mond voorop staat, geen schreeuwer of iemand die heel erg aanwezig is, ik ben rustig, maar luister wel naar anderen en wanneer ik ideeen/ mening heb dan uit ik die. Ik zie mensen zoals ze zijn, maar heb het gevoel dat ik niet mag zijn wie ik ben, omdat ik dan niet gezien wordt en geen aansluiting kan vinden bij mensen.
Pfff ik moest gewoon even ventileren, voel me gewoon even verdrietig en onzeker over mezelf.
Ik merk dat ik moeilijk aansluiting kan vinden met mensen, waardoor ik me weleens aan de kant gezet voel. Mensen vinden mij lief, betrokken, maar wanneer ik iets vertel merk ik dat er vaak niet eens wordt geluisterd en dat doet me wel verdriet. Ik ben dan ook het liefst en het gelukkigst thuis, samen met mijn kat. Meestal heb ik daar vrede mee, maar door die ene tegenslag (op werk) voel ik me weer aan de kant gezet en voel nu zelfs alsof ik in de ogen van anderen niks waard ben. Een rotgevoel!
Ik heb nu het gevoel dat wie ik ben niet goed genoeg is. Ik doe mijn werk goed (ook volgens anderen) maar ik mag nooit blijven, want dit gaat al jaren zo. Ik krijg werk, zet me 200% in krijg lovende reacties, maar als puntje bij paaltje komt kan ik wel vertrekken omdat anderen voorgaan. Ik ben niet iemand die met haar mond voorop staat, geen schreeuwer of iemand die heel erg aanwezig is, ik ben rustig, maar luister wel naar anderen en wanneer ik ideeen/ mening heb dan uit ik die. Ik zie mensen zoals ze zijn, maar heb het gevoel dat ik niet mag zijn wie ik ben, omdat ik dan niet gezien wordt en geen aansluiting kan vinden bij mensen.
Pfff ik moest gewoon even ventileren, voel me gewoon even verdrietig en onzeker over mezelf.
dinsdag 25 april 2017 om 08:11
Laat je niet kisten door een tegenslag. Als ik kijk naar je eerder berichten, ben je juist heel goed bezig. Er zijn nu eenmaal wel eens tegenslagen in het leven, en daar mag je natuurlijk verdrietig om zijn of van balen, maar het zou zonde zijn om het je persoonlijk aan te trekken en jezelf (weer) af te wijzen.
Misschien heb je wat aan het introvert-topic. Er komen, vooral op de laatste pagina's, dingen naar voren die jij hier ook noemt, namelijk het graag alleen zijn, het niet begrepen worden, geen aansluiting vinden.
Dit: Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
Misschien heb je wat aan het introvert-topic. Er komen, vooral op de laatste pagina's, dingen naar voren die jij hier ook noemt, namelijk het graag alleen zijn, het niet begrepen worden, geen aansluiting vinden.
Dit: Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
dinsdag 25 april 2017 om 08:27
Ik herken je verhaal wel. Ik ben ook altijd een beetje een loner geweest. Ik had een vriendinnengroep en die waren stoer, uitbundig, een leuke groep maar inderdaad die echte aansluiting had ik niet en eigenlijk hing ik er maar wat bij.
Inmiddels een hoop over mijzelf geleerd en ik weet nu dat ik gewoon niet zo ben zoals zij en dat dat prima is. Die vriendinnen waren zoals ik toen had willen zijn. En nu ik geaccepteerd heb dat ik stil en op mijzelf ben is het ook makkelijker geworden om vriendschappen te vinden met mensen waar ik echt aansluiting bij kan vinden, en niet omdat ik zou willen zijn als zij.
Accepteer wie je bent. Je hebt echt wel kwaliteiten maar je moet ze ook zelf leren zien.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt
Inmiddels een hoop over mijzelf geleerd en ik weet nu dat ik gewoon niet zo ben zoals zij en dat dat prima is. Die vriendinnen waren zoals ik toen had willen zijn. En nu ik geaccepteerd heb dat ik stil en op mijzelf ben is het ook makkelijker geworden om vriendschappen te vinden met mensen waar ik echt aansluiting bij kan vinden, en niet omdat ik zou willen zijn als zij.
Accepteer wie je bent. Je hebt echt wel kwaliteiten maar je moet ze ook zelf leren zien.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt
dinsdag 25 april 2017 om 10:11
Het is heel herkenbaar, dat wil ik je even laten weten. Wat ik je wil aanraden, maar dat weet ik zelf ook lang niet altijd goed toe te passen, is om toch zoveel mogelijk te blijven wie je bent. Als jij vriendelijk en lief bent, en je voor je werk inzet en er goed in bent, dan ben je toch een meer dan prima persoon. Daar moet je echt in blijven geloven.
dinsdag 25 april 2017 om 10:35
zo herkenbaar.... Ik zou willen dat ik je raad kon geven, maar ik worstel zelf ook met dit probleem. Het enige wat ik kan doen is luisteren... dat kan ik heel goed. Knuffel
dinsdag 25 april 2017 om 13:33
Ik herken dit wel een beetje, moet ik toegeven.
Best vaak als ik iets vertel, moeten mensen lachen (al bedoel ik het niet grappig).
In een groep kan ik vaak moeilijk mijn verhaal kwijt en lijk ik er een beetje 'bij te hangen'.
Ook mijn mening lijkt nooit echt belangrijk.
Ik ben nooit ergens populair geweest, ik ken dat gevoel gewoon niet.
Wel heb ik veel behoefte aan alleen zijn.
Ik doe ook niet veel moeite meer om ergens 'bij te horen'.
Want mijn ervaring is dat het gewoon niet echt lukt bij mij.
Ik merk aan mezelf ook dat ik snel emotioneel ben (ik uit dat dan niet), omdat ik me vaak onbegrepen voel.
Best vaak als ik iets vertel, moeten mensen lachen (al bedoel ik het niet grappig).
In een groep kan ik vaak moeilijk mijn verhaal kwijt en lijk ik er een beetje 'bij te hangen'.
Ook mijn mening lijkt nooit echt belangrijk.
Ik ben nooit ergens populair geweest, ik ken dat gevoel gewoon niet.
Wel heb ik veel behoefte aan alleen zijn.
Ik doe ook niet veel moeite meer om ergens 'bij te horen'.
Want mijn ervaring is dat het gewoon niet echt lukt bij mij.
Ik merk aan mezelf ook dat ik snel emotioneel ben (ik uit dat dan niet), omdat ik me vaak onbegrepen voel.
dinsdag 25 april 2017 om 13:55
Ook hier herkenning! In een groep 'verdwijn' ik vaak ook. 1 op 1 gaat beter (of evt met zijn 3en).
Hoe ouder ik word hoe meer ik het accepteer.
Er zijn echt veel meer mensen die zich zo voelen je ziet het alleen niet aan de buitenkant
Waar ik veel aan had is de Myers-Briggs persoonlijkheidstest. Nu ik weet wat ik ben (een INFP) begrijp ik mezelf veel beter! Je kunt via Facebook ook in contact komen met mensen die hetzelfde persoonlijkheidstype hebben (Facebookpagina).
Hoe ouder ik word hoe meer ik het accepteer.
Er zijn echt veel meer mensen die zich zo voelen je ziet het alleen niet aan de buitenkant
Waar ik veel aan had is de Myers-Briggs persoonlijkheidstest. Nu ik weet wat ik ben (een INFP) begrijp ik mezelf veel beter! Je kunt via Facebook ook in contact komen met mensen die hetzelfde persoonlijkheidstype hebben (Facebookpagina).
dinsdag 25 april 2017 om 16:07
Iedereen bedankt voor alle reacties, het is toch ook fijn om te horen dat ik niet de enige ben die dit zo kan voelen.
Meestal ben ik best Okay met mezelf, ik ben wie ik ben en dat mag. Maar af en toe zoals nu op mijn werk voelt het alsof het niet Okay is, omdat je niet gezien wordt om wie je bent en in plaats dat bij de ander te laten trek ik het mezelf wel aan. Het lijkt wel alsof degene die erg aanwezig zijn en altijd hun woord klaar hebben ook meer voor elkaar krijgen. Ik ben niet zo en meestal vind ik dat prima en wil ik geaccepteerd worden zoals ik ben en me niet voor moeten doen als iemand dat ik niet ben. Ik merk dit vooral in mijn werk, daar heb ik het meeste last hiervan, omdat ik mijn werk ontzettend leuk vind en niks liever wil doen. Maar telkens weer die tegenslag, anderen kunnen blijven en ik moet maar weer ergens anders werk zien te vinden, wat me dan ook wel lukt door de goede naam wat ik heb opgebouwd, maar ik ben die onzekerheid en teleurstelling zo zat. En ik wil graag dat ze mij willen om mijn kwaliteiten niet omdat ik mijn mond wel opentrek.
Meestal ben ik best Okay met mezelf, ik ben wie ik ben en dat mag. Maar af en toe zoals nu op mijn werk voelt het alsof het niet Okay is, omdat je niet gezien wordt om wie je bent en in plaats dat bij de ander te laten trek ik het mezelf wel aan. Het lijkt wel alsof degene die erg aanwezig zijn en altijd hun woord klaar hebben ook meer voor elkaar krijgen. Ik ben niet zo en meestal vind ik dat prima en wil ik geaccepteerd worden zoals ik ben en me niet voor moeten doen als iemand dat ik niet ben. Ik merk dit vooral in mijn werk, daar heb ik het meeste last hiervan, omdat ik mijn werk ontzettend leuk vind en niks liever wil doen. Maar telkens weer die tegenslag, anderen kunnen blijven en ik moet maar weer ergens anders werk zien te vinden, wat me dan ook wel lukt door de goede naam wat ik heb opgebouwd, maar ik ben die onzekerheid en teleurstelling zo zat. En ik wil graag dat ze mij willen om mijn kwaliteiten niet omdat ik mijn mond wel opentrek.
dinsdag 25 april 2017 om 16:08
quote:matz schreef op 25 april 2017 @ 13:55:
Ook hier herkenning! In een groep 'verdwijn' ik vaak ook. 1 op 1 gaat beter (of evt met zijn 3en).
Hoe ouder ik word hoe meer ik het accepteer.
Er zijn echt veel meer mensen die zich zo voelen je ziet het alleen niet aan de buitenkant
Waar ik veel aan had is de Myers-Briggs persoonlijkheidstest. Nu ik weet wat ik ben (een INFP) begrijp ik mezelf veel beter! Je kunt via Facebook ook in contact komen met mensen die hetzelfde persoonlijkheidstype hebben (Facebookpagina).Interssant!! die test kan via Facebook?
Ook hier herkenning! In een groep 'verdwijn' ik vaak ook. 1 op 1 gaat beter (of evt met zijn 3en).
Hoe ouder ik word hoe meer ik het accepteer.
Er zijn echt veel meer mensen die zich zo voelen je ziet het alleen niet aan de buitenkant
Waar ik veel aan had is de Myers-Briggs persoonlijkheidstest. Nu ik weet wat ik ben (een INFP) begrijp ik mezelf veel beter! Je kunt via Facebook ook in contact komen met mensen die hetzelfde persoonlijkheidstype hebben (Facebookpagina).Interssant!! die test kan via Facebook?
dinsdag 25 april 2017 om 18:10
Heb je weleens gevraagd wat de reden is dat jij dan weg moet. Het kan ook pure pech zijn, ik werkte ooit met een collega samen, deed haar werk prima, goede instelling etc maar zij was ook iemand die helaas altijd degene was die weg moest omdat ze minst lange bij het betreffende bedrijf werkzaam was en dat is haar een aantal keer overkomen en zij was juist iemand die wel erg op de voorgrond trad en dat werd niet altijd gewaardeerd, in zoverre niet bij het bedrijf waar ik met haar samenwerkte.
dinsdag 25 april 2017 om 18:28
quote:matz schreef op 25 april 2017 @ 16:16:
Je kunt het best even googlen op Myers-Briggs persoonlijkheidstest. Er zijn meerdere testen, de een wat uitgebreider dan de ander..
Mocht je de test gedaan hebben, laat je dan nog even weten wat je hebt? Ik ben ISFJ ik kan me heel goed in de beschrijving vinden! Ik heb op twee verschillende sites de test gedaan beide kwam deze eruit. Erg interessant, dank je wel voor de tip!
Je kunt het best even googlen op Myers-Briggs persoonlijkheidstest. Er zijn meerdere testen, de een wat uitgebreider dan de ander..
Mocht je de test gedaan hebben, laat je dan nog even weten wat je hebt? Ik ben ISFJ ik kan me heel goed in de beschrijving vinden! Ik heb op twee verschillende sites de test gedaan beide kwam deze eruit. Erg interessant, dank je wel voor de tip!
