
Geen aansluiting kunnen vinden

dinsdag 25 april 2017 om 07:54
Door weer een onverwachte tegenslag ben ik heel erg aan mezelf gaan twijfelen. Ik ben altijd wel iemand geweest die het goed kan vinden in mijn eentje. Ik heb wel een vriendinnengroep maar dat is meer voor het af en toe leuke dingen doen en verjaardagen. En dat vind ik prima.. Binnen die vriendinnengroep merk je wel dat er meiden zijn die het net wat beter met elkaar kunnen vinden, maar ik hoor daar niet bij. Ik zal (als ik dat zelf niet doe) nooit een appje of zo krijgen van hoe gaat het of zoiets. En ook dat vind ik prima, want ben wel blij met ze. Ik heb alleen nooit die ene vriendin gehad waar je altijd je verhaal kwijt kon.
Ik merk dat ik moeilijk aansluiting kan vinden met mensen, waardoor ik me weleens aan de kant gezet voel. Mensen vinden mij lief, betrokken, maar wanneer ik iets vertel merk ik dat er vaak niet eens wordt geluisterd en dat doet me wel verdriet. Ik ben dan ook het liefst en het gelukkigst thuis, samen met mijn kat. Meestal heb ik daar vrede mee, maar door die ene tegenslag (op werk) voel ik me weer aan de kant gezet en voel nu zelfs alsof ik in de ogen van anderen niks waard ben. Een rotgevoel!
Ik heb nu het gevoel dat wie ik ben niet goed genoeg is. Ik doe mijn werk goed (ook volgens anderen) maar ik mag nooit blijven, want dit gaat al jaren zo. Ik krijg werk, zet me 200% in krijg lovende reacties, maar als puntje bij paaltje komt kan ik wel vertrekken omdat anderen voorgaan. Ik ben niet iemand die met haar mond voorop staat, geen schreeuwer of iemand die heel erg aanwezig is, ik ben rustig, maar luister wel naar anderen en wanneer ik ideeen/ mening heb dan uit ik die. Ik zie mensen zoals ze zijn, maar heb het gevoel dat ik niet mag zijn wie ik ben, omdat ik dan niet gezien wordt en geen aansluiting kan vinden bij mensen.
Pfff ik moest gewoon even ventileren, voel me gewoon even verdrietig en onzeker over mezelf.
Ik merk dat ik moeilijk aansluiting kan vinden met mensen, waardoor ik me weleens aan de kant gezet voel. Mensen vinden mij lief, betrokken, maar wanneer ik iets vertel merk ik dat er vaak niet eens wordt geluisterd en dat doet me wel verdriet. Ik ben dan ook het liefst en het gelukkigst thuis, samen met mijn kat. Meestal heb ik daar vrede mee, maar door die ene tegenslag (op werk) voel ik me weer aan de kant gezet en voel nu zelfs alsof ik in de ogen van anderen niks waard ben. Een rotgevoel!
Ik heb nu het gevoel dat wie ik ben niet goed genoeg is. Ik doe mijn werk goed (ook volgens anderen) maar ik mag nooit blijven, want dit gaat al jaren zo. Ik krijg werk, zet me 200% in krijg lovende reacties, maar als puntje bij paaltje komt kan ik wel vertrekken omdat anderen voorgaan. Ik ben niet iemand die met haar mond voorop staat, geen schreeuwer of iemand die heel erg aanwezig is, ik ben rustig, maar luister wel naar anderen en wanneer ik ideeen/ mening heb dan uit ik die. Ik zie mensen zoals ze zijn, maar heb het gevoel dat ik niet mag zijn wie ik ben, omdat ik dan niet gezien wordt en geen aansluiting kan vinden bij mensen.
Pfff ik moest gewoon even ventileren, voel me gewoon even verdrietig en onzeker over mezelf.

dinsdag 25 april 2017 om 18:30
quote:cappi schreef op 25 april 2017 @ 18:10:
Heb je weleens gevraagd wat de reden is dat jij dan weg moet. Het kan ook pure pech zijn, ik werkte ooit met een collega samen, deed haar werk prima, goede instelling etc maar zij was ook iemand die helaas altijd degene was die weg moest omdat ze minst lange bij het betreffende bedrijf werkzaam was en dat is haar een aantal keer overkomen en zij was juist iemand die wel erg op de voorgrond trad en dat werd niet altijd gewaardeerd, in zoverre niet bij het bedrijf waar ik met haar samenwerkte.Ik ga wel antwoorden vragen bij leidinggevende, iets wat ik moeilijk vind, maar wel voor mezelf moet doen. Ik zit nog met vragen en het gesprek wat ik had overrompelde mij en was op zijn zachts gezegd erg knullig van leidinggevende.
Heb je weleens gevraagd wat de reden is dat jij dan weg moet. Het kan ook pure pech zijn, ik werkte ooit met een collega samen, deed haar werk prima, goede instelling etc maar zij was ook iemand die helaas altijd degene was die weg moest omdat ze minst lange bij het betreffende bedrijf werkzaam was en dat is haar een aantal keer overkomen en zij was juist iemand die wel erg op de voorgrond trad en dat werd niet altijd gewaardeerd, in zoverre niet bij het bedrijf waar ik met haar samenwerkte.Ik ga wel antwoorden vragen bij leidinggevende, iets wat ik moeilijk vind, maar wel voor mezelf moet doen. Ik zit nog met vragen en het gesprek wat ik had overrompelde mij en was op zijn zachts gezegd erg knullig van leidinggevende.

woensdag 26 april 2017 om 17:14