Psyche
alle pijlers
geen overzicht kunnen houden
zaterdag 23 mei 2009 om 10:23
Hee Pink, erg herkenbaar wat je schrijft. Precies hetzelfde hier, chaotisch, onopgeruimd huis, hiervan balen en ondertussen de boel de boel laten, daar weer van balen, daarna poging ondernemen om het te veranderen, wat niet lukte, nog meer reden tot balen enz. enz. enz.
Ben eruit gestapt. Letterlijk en figuurtlijk. Ik ben mezelf en gevoelens gaan observeren. De gevoelens van 'onmacht', machteloosheid om iets aan de situatie te kunnen/willen veranderen, de schaamte als een vriendin onverwachts aanbelt en ik in paniek de deur opendoe, de gedachten die door mijn hoofd roesjen:"Shit, mijn keuken is een bende. Badkamer en toilet zijn er nog erger aan toe! Kut, de vloer heb ik in geen weken gezogen...." En daar sta ik dan: zogenaamd haar verwelkomend terwijl ik wel door de grond kan zakken.
Ergens is bij mij de knop om gegaan. Ik deed mezelf de paniek aan, de gevoelens van schaamte, het zogenaamd 'machteloze'. Niet begrijpen waarom het anderen zo weinig moeite kost om hun huis schoon en opgeruimd te houden. Zoals ik eerder schreef: ik stapte uit mezelf en mijn gedachten (zonder schoon te maken of op te ruimen) en bleef kijken naar wat deze letterlijke en figuurlijke bende met me deed.
Het ondermijnde mijn zelfvertrouwen. Het gaf niet weer wie ik diep van binnen ben. Het weerspiegelde een verwarde, alles onder controle willen houden geest. Het bracht me ver weg van wat ik echt wilde ervaren: rust en reinheid.
De druppel voor mij was toen ik een afwas een maand had laten staan. Alles was vastgekoekt en het stonk. Ik was aan het schrobben en boenen en continue kwam dezelfde gedachte voorbij: waarom doe ik mezelf dit aan? Wat is er zo erg en 'eng' aan gewoon de troep achter mijn kont opruimen? Waarom ben ik zo bang om schoon te maken? Wat gebeurt er als ik na het eten meteen afwas? Vergaat de wereld? Ben ik bang dat als ik opruim dat ik nooit meer iets te doen zal hebben?
Ik ben met kleine stapjes begonnen. Dit is 2 maanden geleden en sinds dien heb ik nooit meer een afwas laten staan, zuig ik regelmatig de vloer, vouw ik mijn was meteen op als het droog is. Door de 'grote' dingen te doen, zie ik steeds meer stof en vuiligheid. En ook dat pak ik met kleine stapjes aan.
De rust die het geeft tijdens het schoonmaken en daarna is werkelijk niet te beschrijven. Mijn bed is opgemaakt en ik ga met een gelukkig gevoel slapen. Kennelijk had ik het nodig om zo diep in de 'shit' te zitten om het punt te bereiken waarop ik dacht:"dit wil ik niet meer!"
Geen paniek meer als iemand onverwachts aanbelt. De rust van een bord en een kopje afwassen omdat het zo'n een kleine moeite is vergeleken met afwas van een maand wegwerken. Het plezier ervaren van een schone vloer, schone badkamer, schone kleren. Kunnen dragen wat ik wil omdat allles schoon en gestreken is. Het is een gevoel van rijkdom. Kan het niet anders omschrijven.
Pink, misschien vind jij ook een moment waarop je niet meer gaat nadenken over de troep maar dat je gewoon een knop omzet. De knop van "dit gaat nooit beter worden" naar "ik begin vandaag met 1 lepeltje afwassen en als ik weerstand voel, blijf ik bij die weerstand maar ik was WEL af".
Voor je 't weet doorbreek je het patroon van wegkijken van de troep en ga je er mee aan de slag.
Ben eruit gestapt. Letterlijk en figuurtlijk. Ik ben mezelf en gevoelens gaan observeren. De gevoelens van 'onmacht', machteloosheid om iets aan de situatie te kunnen/willen veranderen, de schaamte als een vriendin onverwachts aanbelt en ik in paniek de deur opendoe, de gedachten die door mijn hoofd roesjen:"Shit, mijn keuken is een bende. Badkamer en toilet zijn er nog erger aan toe! Kut, de vloer heb ik in geen weken gezogen...." En daar sta ik dan: zogenaamd haar verwelkomend terwijl ik wel door de grond kan zakken.
Ergens is bij mij de knop om gegaan. Ik deed mezelf de paniek aan, de gevoelens van schaamte, het zogenaamd 'machteloze'. Niet begrijpen waarom het anderen zo weinig moeite kost om hun huis schoon en opgeruimd te houden. Zoals ik eerder schreef: ik stapte uit mezelf en mijn gedachten (zonder schoon te maken of op te ruimen) en bleef kijken naar wat deze letterlijke en figuurlijke bende met me deed.
Het ondermijnde mijn zelfvertrouwen. Het gaf niet weer wie ik diep van binnen ben. Het weerspiegelde een verwarde, alles onder controle willen houden geest. Het bracht me ver weg van wat ik echt wilde ervaren: rust en reinheid.
De druppel voor mij was toen ik een afwas een maand had laten staan. Alles was vastgekoekt en het stonk. Ik was aan het schrobben en boenen en continue kwam dezelfde gedachte voorbij: waarom doe ik mezelf dit aan? Wat is er zo erg en 'eng' aan gewoon de troep achter mijn kont opruimen? Waarom ben ik zo bang om schoon te maken? Wat gebeurt er als ik na het eten meteen afwas? Vergaat de wereld? Ben ik bang dat als ik opruim dat ik nooit meer iets te doen zal hebben?
Ik ben met kleine stapjes begonnen. Dit is 2 maanden geleden en sinds dien heb ik nooit meer een afwas laten staan, zuig ik regelmatig de vloer, vouw ik mijn was meteen op als het droog is. Door de 'grote' dingen te doen, zie ik steeds meer stof en vuiligheid. En ook dat pak ik met kleine stapjes aan.
De rust die het geeft tijdens het schoonmaken en daarna is werkelijk niet te beschrijven. Mijn bed is opgemaakt en ik ga met een gelukkig gevoel slapen. Kennelijk had ik het nodig om zo diep in de 'shit' te zitten om het punt te bereiken waarop ik dacht:"dit wil ik niet meer!"
Geen paniek meer als iemand onverwachts aanbelt. De rust van een bord en een kopje afwassen omdat het zo'n een kleine moeite is vergeleken met afwas van een maand wegwerken. Het plezier ervaren van een schone vloer, schone badkamer, schone kleren. Kunnen dragen wat ik wil omdat allles schoon en gestreken is. Het is een gevoel van rijkdom. Kan het niet anders omschrijven.
Pink, misschien vind jij ook een moment waarop je niet meer gaat nadenken over de troep maar dat je gewoon een knop omzet. De knop van "dit gaat nooit beter worden" naar "ik begin vandaag met 1 lepeltje afwassen en als ik weerstand voel, blijf ik bij die weerstand maar ik was WEL af".
Voor je 't weet doorbreek je het patroon van wegkijken van de troep en ga je er mee aan de slag.
maandag 25 mei 2009 om 18:24
Ik herken het zeer goed bij mijn vriend. Dat is ook een enorme chaoot. Je wilt niet weten hoe goor zijn kamer is, wat er allemaal ligt te beschimmelen, waar de kat allemaal heeft gezeken (omdat hij gewoon 4 dagen wegblijft), hoeveel van die kleine fruitvliegjes ik spot, hoeveel flesjes er staan. Enz.quote:moedertje2007 schreef op 21 mei 2009 @ 15:42:
Hallo,
écht heel toevallig, ik zat net voor m'n werk op een site die gaat over add (adhd zonder de h van hyper). vanuit deze site klik ik door naar jouw stukje en er zitten overeenkomsten in.
Ik vind het nogal gevaarlijk hoe ik het nu zeg, ik hou er absoluut niet van om gelijk met een naam te gaan 'gooien' en voor mijn gevoel worden er tegenwoordig wel eens iets te snel stempels geplakt.....maar misschien toch interessant om eens een kijkje te nemen.... levente.nl
hieronder de kenmerken van add
groetjes en succes met je zoektocht/ innerlijke strijd...
Even over mijn vriend:
- Emotionele wisselingen Jep
- Chaotisch / Vergeetachtig Dat zeker
- Trekt zich graag terug Ja
- Kan ergens volledig in opgaan Dat weet ik niet
- Grote passie bij interesse Weet ik ook niet
- Een groot voorstellingsvermogen Bij mijn vriend lijkt het juist van niet.
- Gevoelig / Emotioneel / Betrokken Héél gevoelig/emotioneel ja
- Veel creatief talent Weet ik niet
- Assertief maar onzeker over zich zelf Nee hij is totaal niet assertief, wel heel erg onzeker
- Heeft Humor / intelligent Ja humor heeft ie zeker, soms onbegrijpelijke
- Blijft op de achtergrond Ja
- Laat alles wachten tot het laatste moment Ja
- Altijd ver vooruit aan het denken Vaak lijkt het alsof hij helemaal niet kan denken
- Staren / kijkt voor zich uit / lijkt afwezig Ja
- Probleem oplossend Nee, laat veel anderen zijn problemen oplossen
- TV of radio staat altijd aan Ja
- Concentratieproblemen / snel afgeleid Ja.
- Heeft moeite met het opbrengen van motivatie Ja
- Te veel gedachten / filiosofisch Hij zegt weleens dat ie rust in zijn hoofd wilt
- Perfectionistisch in contrast met chaos
- Zit vaak te dagdromen / komt regelmatig laat Ja hij verslaapt zich regelmatig
- Slecht in staat aanwijzingen op te volgen Ja, zelfs hele simpele aanwijzingen kan hij niet opvolgen
- Voelt zich regelmatig overspoeld Ja
- Moeilijkheden bij het afwerken van details
- Dwaalt in gedachten af bij luisteren Volgens mij wel vaker ja
- Gaat opruim klusjes uit de weg Ja
- Visueel / autodidactisch
- Vaak een reken, schrijf of lees stoornis Hij heeft problemen met praten en schrijven/typen. Vergeet woorden en haalt woorden door elkaar
- Gevoelig voor verslaving
- Heeft inzicht, beter in de praktijk dan theorie
- Kan zich goed in anderen verplaatsen / sociaal Ja
- Kan logica waarderen
- Weinig vrienden maar sociaal Ja, heel weinig vrienden
Hallo,
écht heel toevallig, ik zat net voor m'n werk op een site die gaat over add (adhd zonder de h van hyper). vanuit deze site klik ik door naar jouw stukje en er zitten overeenkomsten in.
Ik vind het nogal gevaarlijk hoe ik het nu zeg, ik hou er absoluut niet van om gelijk met een naam te gaan 'gooien' en voor mijn gevoel worden er tegenwoordig wel eens iets te snel stempels geplakt.....maar misschien toch interessant om eens een kijkje te nemen.... levente.nl
hieronder de kenmerken van add
groetjes en succes met je zoektocht/ innerlijke strijd...
Even over mijn vriend:
- Emotionele wisselingen Jep
- Chaotisch / Vergeetachtig Dat zeker
- Trekt zich graag terug Ja
- Kan ergens volledig in opgaan Dat weet ik niet
- Grote passie bij interesse Weet ik ook niet
- Een groot voorstellingsvermogen Bij mijn vriend lijkt het juist van niet.
- Gevoelig / Emotioneel / Betrokken Héél gevoelig/emotioneel ja
- Veel creatief talent Weet ik niet
- Assertief maar onzeker over zich zelf Nee hij is totaal niet assertief, wel heel erg onzeker
- Heeft Humor / intelligent Ja humor heeft ie zeker, soms onbegrijpelijke
- Blijft op de achtergrond Ja
- Laat alles wachten tot het laatste moment Ja
- Altijd ver vooruit aan het denken Vaak lijkt het alsof hij helemaal niet kan denken
- Staren / kijkt voor zich uit / lijkt afwezig Ja
- Probleem oplossend Nee, laat veel anderen zijn problemen oplossen
- TV of radio staat altijd aan Ja
- Concentratieproblemen / snel afgeleid Ja.
- Heeft moeite met het opbrengen van motivatie Ja
- Te veel gedachten / filiosofisch Hij zegt weleens dat ie rust in zijn hoofd wilt
- Perfectionistisch in contrast met chaos
- Zit vaak te dagdromen / komt regelmatig laat Ja hij verslaapt zich regelmatig
- Slecht in staat aanwijzingen op te volgen Ja, zelfs hele simpele aanwijzingen kan hij niet opvolgen
- Voelt zich regelmatig overspoeld Ja
- Moeilijkheden bij het afwerken van details
- Dwaalt in gedachten af bij luisteren Volgens mij wel vaker ja
- Gaat opruim klusjes uit de weg Ja
- Visueel / autodidactisch
- Vaak een reken, schrijf of lees stoornis Hij heeft problemen met praten en schrijven/typen. Vergeet woorden en haalt woorden door elkaar
- Gevoelig voor verslaving
- Heeft inzicht, beter in de praktijk dan theorie
- Kan zich goed in anderen verplaatsen / sociaal Ja
- Kan logica waarderen
- Weinig vrienden maar sociaal Ja, heel weinig vrienden
maandag 25 mei 2009 om 19:09
goede aanpak Pink,suc6 en hou vol!!!
wees trots op jezelf met elke kleine stap die je gemaakt hebt!!!
iemand schreef mij eens een kaartje met de volgende tekst(hangt nu nog naast mn werkblad)
de chinezen zeggen;je hoeft niet bang te zijn om langzaam te gaan,maar wel om stil te staan!!!
en op het kaartje een foto van 4kinderen op een springstok
(je weet wel,als je daar mee stil gaat staan, val je om)
zo mooi en zo passend voor mij,in die situatie
(die al weer een poos achtermij ligt)
wees trots op jezelf met elke kleine stap die je gemaakt hebt!!!
iemand schreef mij eens een kaartje met de volgende tekst(hangt nu nog naast mn werkblad)
de chinezen zeggen;je hoeft niet bang te zijn om langzaam te gaan,maar wel om stil te staan!!!
en op het kaartje een foto van 4kinderen op een springstok
(je weet wel,als je daar mee stil gaat staan, val je om)
zo mooi en zo passend voor mij,in die situatie
(die al weer een poos achtermij ligt)
maandag 25 mei 2009 om 21:06
Ik herken me ook heel erg in bovenstaande voorbeelden. Kan je je ook ergens laten testen op ADD?
Ik ben wel een aantal keren bij een psychologe geweest maar op een of andere manier wordt er bij mij nooit naar dit soort dingen gekeken omdat ik een redelijk normaal leven schijn te leiden.
Heb ook wel eens moeite om contact te maken. Weet me dan niet echt een houding te geven of gedraag me naar mijn gevoel "onecht".
Heb dan ook wel eens aan een autisme verwante stoornis gedacht.
Of heb je met ADD dit ook als kenmerk?
Het zou voor mij best schelen als ik een etiketje kreeg, voel me altijd zo anders dan anderen in bepaalde dingen. En ja een chaoot!
Op mijn vorige werk was ik altijd alles kwijt en kon ik het overzicht niet houden. Ik werkte nog wel op een administratie ook.
Ik deed erg mijn best maar ik kon het niet voor elkaar krijgen.
Dan propte ik maar dingen in mijn la en vervolgens was ik het weer kwijt etc etc. Zo lastig!
Ik ben wel een aantal keren bij een psychologe geweest maar op een of andere manier wordt er bij mij nooit naar dit soort dingen gekeken omdat ik een redelijk normaal leven schijn te leiden.
Heb ook wel eens moeite om contact te maken. Weet me dan niet echt een houding te geven of gedraag me naar mijn gevoel "onecht".
Heb dan ook wel eens aan een autisme verwante stoornis gedacht.
Of heb je met ADD dit ook als kenmerk?
Het zou voor mij best schelen als ik een etiketje kreeg, voel me altijd zo anders dan anderen in bepaalde dingen. En ja een chaoot!
Op mijn vorige werk was ik altijd alles kwijt en kon ik het overzicht niet houden. Ik werkte nog wel op een administratie ook.
Ik deed erg mijn best maar ik kon het niet voor elkaar krijgen.
Dan propte ik maar dingen in mijn la en vervolgens was ik het weer kwijt etc etc. Zo lastig!
dinsdag 26 mei 2009 om 14:42
Pink, heb je afgezien van je huishouden en administratie ook last van die chaos? Ben je bv (vroeger/nu) op je werk vaak erop aangesproken of erdoor ontslagen, vergeet je opvallend vaak afspraken met vrienden, verjaardagen van ouders, whatever?
Oftewel: is die extreme chaos bij jou echt gebonden aan het huishouden en ben je verder 'gewoon niet zo georganiseerd', of loopt het ook op andere gebieden echt de spuigaten uit?
Oftewel: is die extreme chaos bij jou echt gebonden aan het huishouden en ben je verder 'gewoon niet zo georganiseerd', of loopt het ook op andere gebieden echt de spuigaten uit?
dinsdag 26 mei 2009 om 14:42
Er is een behoorlijke overlap tussen trauma en adhd. Dus ik denk dat het niet zo'n vreemde gedachte is om met die nare ervaringen eerst eens aan de slag te gaan. Tenzij het bv door je chaotische aard echt niet zou lukken om opdrachten van je therapeut uit te voeren of oplossingen in te voeren, in dat geval kun je je eerst op ADHD laten onderzoeken.
Ik raad je in dat geval wel aan niet zomaar naar een GGZ te gaan, maar naar een instelling die een speciale afdeling adhd bij volwassenen heeft en dus veel ervaring heeft in het stellen van die diagnose. Anders loop je alsnog een grote kans op een fout-positieve/negatieve uitslag. In sommige steden kom je dan idd bij de GGZ terecht, in andere gevallen weer bij PsyQ of een universitair medisch centrum. Een lijst met psychiaters die gespecialiseerd zijn in adhd bij volwassenen vind je hier
Ik raad je in dat geval wel aan niet zomaar naar een GGZ te gaan, maar naar een instelling die een speciale afdeling adhd bij volwassenen heeft en dus veel ervaring heeft in het stellen van die diagnose. Anders loop je alsnog een grote kans op een fout-positieve/negatieve uitslag. In sommige steden kom je dan idd bij de GGZ terecht, in andere gevallen weer bij PsyQ of een universitair medisch centrum. Een lijst met psychiaters die gespecialiseerd zijn in adhd bij volwassenen vind je hier
dinsdag 26 mei 2009 om 15:17
quote:Phien schreef op 26 mei 2009 @ 14:42:
Pink, heb je afgezien van je huishouden en administratie ook last van die chaos?
Volgens mij zijn het vooral deze twee gebieden. Op andere fronten kan ik misschien ook wel eens chaotisch zijn, maar niet in die mate dat het een probleem is voor mezelf of anderen. O ja, en ook op gebied van studie, maar ik leerde makkelijk en haalde desondanks altijd hoge cijfers. Ik vond het zelf wel genânt dat ik altijd de verkeerde boeken bij me had, enzo.
Het zijn, nu ik erover nadenk, wel precies de gebieden waarin ik door eerder genoemde pleegmoeder werd gedrild... of dat toeval is?
Ben je bv (vroeger/nu) op je werk vaak erop aangesproken of erdoor ontslagen, vergeet je opvallend vaak afspraken met vrienden, verjaardagen van ouders, whatever?
Nee, ik vergeet geen afspraken met vrienden, daar ben ik erg stipt in. Ook al schrijf ik ze niet op in een agenda. Ik lijk ook een soort weerstand tegen agenda's te hebben. Ik onthoud alles, soms schrijf ik het op briefjes (ook als mijn agenda naast me ligt). Als ik een agenda gebruik, raak ik hem vervolgens meestal kwijt.
Op mijn werk, en voor opdrachtgevers ben ik ook altijd erg stipt geweest en ik word erg gewaardeerd omdat ik betrouwbaar ben. Vrienden weten dat ik een chaoot ben, maar ik denk dat ze dat ook vooral zien in mijn huishouden etc. Ik krijg er geen kritiek op, het wordt meestal juist charmant gevonden en er is vaker tegen me gezegd dat ik die eigenschap moet houden omdat het helemaal bij mij past . Zelf vind ik het mijn slechtste eigenschap. Ik schaam me ervoor.
Oftewel: is die extreme chaos bij jou echt gebonden aan het huishouden en ben je verder 'gewoon niet zo georganiseerd', of loopt het ook op andere gebieden echt de spuigaten uit?
Vooral op het gebied van huishouden en administratie. Stel dat ik hierbij hulp zou hebben (maar die hulp accepteer ik dan weer niet, want ik vind dat ik dit zelf moet kunnen - maar even puur hypothetisch), dan zou mijn leven goed te overzien zijn.
Ik ben wél vaak met meerdere dingen tegelijk bezig, en heb een erg actieve geest, maar dat hoeft volgens mij geen probleem te zijn
Pink, heb je afgezien van je huishouden en administratie ook last van die chaos?
Volgens mij zijn het vooral deze twee gebieden. Op andere fronten kan ik misschien ook wel eens chaotisch zijn, maar niet in die mate dat het een probleem is voor mezelf of anderen. O ja, en ook op gebied van studie, maar ik leerde makkelijk en haalde desondanks altijd hoge cijfers. Ik vond het zelf wel genânt dat ik altijd de verkeerde boeken bij me had, enzo.
Het zijn, nu ik erover nadenk, wel precies de gebieden waarin ik door eerder genoemde pleegmoeder werd gedrild... of dat toeval is?
Ben je bv (vroeger/nu) op je werk vaak erop aangesproken of erdoor ontslagen, vergeet je opvallend vaak afspraken met vrienden, verjaardagen van ouders, whatever?
Nee, ik vergeet geen afspraken met vrienden, daar ben ik erg stipt in. Ook al schrijf ik ze niet op in een agenda. Ik lijk ook een soort weerstand tegen agenda's te hebben. Ik onthoud alles, soms schrijf ik het op briefjes (ook als mijn agenda naast me ligt). Als ik een agenda gebruik, raak ik hem vervolgens meestal kwijt.
Op mijn werk, en voor opdrachtgevers ben ik ook altijd erg stipt geweest en ik word erg gewaardeerd omdat ik betrouwbaar ben. Vrienden weten dat ik een chaoot ben, maar ik denk dat ze dat ook vooral zien in mijn huishouden etc. Ik krijg er geen kritiek op, het wordt meestal juist charmant gevonden en er is vaker tegen me gezegd dat ik die eigenschap moet houden omdat het helemaal bij mij past . Zelf vind ik het mijn slechtste eigenschap. Ik schaam me ervoor.
Oftewel: is die extreme chaos bij jou echt gebonden aan het huishouden en ben je verder 'gewoon niet zo georganiseerd', of loopt het ook op andere gebieden echt de spuigaten uit?
Vooral op het gebied van huishouden en administratie. Stel dat ik hierbij hulp zou hebben (maar die hulp accepteer ik dan weer niet, want ik vind dat ik dit zelf moet kunnen - maar even puur hypothetisch), dan zou mijn leven goed te overzien zijn.
Ik ben wél vaak met meerdere dingen tegelijk bezig, en heb een erg actieve geest, maar dat hoeft volgens mij geen probleem te zijn
dinsdag 26 mei 2009 om 15:39
Als ik dit zo lees ga ik me afvragen of iedereen met ADD/ADHD een chaoot is. Gaat dit altijd samen?
Ik zie zelf een hoop overeenkomsten in het lijstje dat Moedertje stuurde. Ik ben zelf hoog sensitief (ook weer zo'n stom stempeltje). Het komt er op neer dat ik nogal gevoelig ben voor prikkels, stemmingen, omgevingen, indrukken etc. Soms wordt het teveel, soms kan je juist dingen sneller plaatsen en doorhebben. Het is een kwestie van ermee leren omgaan.
Vroeger vond ik mezelf vaak een aansteller, dacht ik dat niemand me geloofde etc.
Nu ik weet dat ik niet de enige ben die dit heeft, voel ik me gelijk een stuk normaler en leer ik er goed mee omgaan.
Een chaoot ben ik zelf totaal niet. Ik ben erg netjes en opgeruimd, heb altijd alles goed onder controle en dit is ook iets wat ik erg prettig vind. Als mijn huis een zooitje is word ik onrustig. Ik geef dan ook cursussen time-management en ben opruimcoach/organizer. Naast mn gewone baan hoor.
Ik spreek regelmatig mensen die in de knoop zitten met hun opruimen/ordenen. Ieder verhaal is anders, maar jullie verhalen maken een hoop duidelijk.
Sensy12, wat kun jij dat mooi verwoorden!
Ik denk dat je veel kunt bereiken zonder medicatie. Ik ben niet zo'n voorstander van medicatie voor mezelf, maar dat is natuurlijk ieder voor zich. Met een beetje coaching (vriendelijke stok achter de deur), kun je vaak net dat inzicht krijgen, net dat beginnetje maken, waar je zo om zit te springen.
Voor veel mensen helpt het om schemaatjes te maken. Wat moet wanneer gedaan worden. Even een vast ritme aanleren.
Valkuil is daarbij dat veel mensen in hun schemaatje opnemen wat ze moeten doen en daarbij vergeten pauze te nemen en met een kopje koffie te genieten van hun mooie schone tafel of pas-gelapte ramen. Neem daar vooral ook de tijd voor! Geniet van de rust en de ruimte die je voor jezelf creeert. Beloon jezelf als je het goed gedaan hebt. In de zin van 'even genieten', een bosje bloemen neerzetten op de mooie schone tafel etc. Straf jezelf niet af als je het een dagje minder goed gedaan hebt. Begin de volgende dag gewoon weer met frisse moed. Het is namelijk niet erg om het een dagje niet 'goed voor elkaar te hebben'. Je stelt namelijk zelf je eisen. Er is niemand die bepaalt wat goed is en wat niet. Dat doe je alleen zelf!
Succes allemaal!!! Grote bewondering voor jullie allemaal!
Ik zie zelf een hoop overeenkomsten in het lijstje dat Moedertje stuurde. Ik ben zelf hoog sensitief (ook weer zo'n stom stempeltje). Het komt er op neer dat ik nogal gevoelig ben voor prikkels, stemmingen, omgevingen, indrukken etc. Soms wordt het teveel, soms kan je juist dingen sneller plaatsen en doorhebben. Het is een kwestie van ermee leren omgaan.
Vroeger vond ik mezelf vaak een aansteller, dacht ik dat niemand me geloofde etc.
Nu ik weet dat ik niet de enige ben die dit heeft, voel ik me gelijk een stuk normaler en leer ik er goed mee omgaan.
Een chaoot ben ik zelf totaal niet. Ik ben erg netjes en opgeruimd, heb altijd alles goed onder controle en dit is ook iets wat ik erg prettig vind. Als mijn huis een zooitje is word ik onrustig. Ik geef dan ook cursussen time-management en ben opruimcoach/organizer. Naast mn gewone baan hoor.
Ik spreek regelmatig mensen die in de knoop zitten met hun opruimen/ordenen. Ieder verhaal is anders, maar jullie verhalen maken een hoop duidelijk.
Sensy12, wat kun jij dat mooi verwoorden!
Ik denk dat je veel kunt bereiken zonder medicatie. Ik ben niet zo'n voorstander van medicatie voor mezelf, maar dat is natuurlijk ieder voor zich. Met een beetje coaching (vriendelijke stok achter de deur), kun je vaak net dat inzicht krijgen, net dat beginnetje maken, waar je zo om zit te springen.
Voor veel mensen helpt het om schemaatjes te maken. Wat moet wanneer gedaan worden. Even een vast ritme aanleren.
Valkuil is daarbij dat veel mensen in hun schemaatje opnemen wat ze moeten doen en daarbij vergeten pauze te nemen en met een kopje koffie te genieten van hun mooie schone tafel of pas-gelapte ramen. Neem daar vooral ook de tijd voor! Geniet van de rust en de ruimte die je voor jezelf creeert. Beloon jezelf als je het goed gedaan hebt. In de zin van 'even genieten', een bosje bloemen neerzetten op de mooie schone tafel etc. Straf jezelf niet af als je het een dagje minder goed gedaan hebt. Begin de volgende dag gewoon weer met frisse moed. Het is namelijk niet erg om het een dagje niet 'goed voor elkaar te hebben'. Je stelt namelijk zelf je eisen. Er is niemand die bepaalt wat goed is en wat niet. Dat doe je alleen zelf!
Succes allemaal!!! Grote bewondering voor jullie allemaal!
dinsdag 26 mei 2009 om 17:17
quote:Ben jij ervaringsdeskundige?
Och, wat heet... Ervaringsdeskundige in de zin dat ik een paar maanden terug zelf de diagnose adhd heb gekregen. Maar niet in de zin dat ik er al jaren behandelingen etc op heb zitten, zit zelf nog in het stadium dat ik me aan het orienteren ben op waar ik baat bij kan hebben en waarbij niet. Ben jaren gediagnosticeerd geweest met angst en depressie; m'n slechte concentratie en geheugen, m'n slechte tijdsbesef en m'n uitstelleritis (ook die weerstand om aan dingen te beginnen ja) werden destijds daaruit verklaard. M'n overdaad aan enthousiast aangegane maar niet afgemaakte projecten en chaos i/h algemeen was 'gewoon m'n persoonlijkheid'.
Maar ik ontdekte in de loop der jaren dat ik in erg stressvolle, veeleisende situaties juist bovengemiddeld goed functioneer. Ik zoek die situaties zelf ook op. En dat schijnt zacht gezegd redelijk uitzonderlijk te zijn voor iemand die extreme faalangst zou hebben. Op een bepaald moment wist ik bovendien ook zeker dat ik niet meer depressief was.
En toch verbeterde er niks aan m'n concentratievermogen, m'n tijdsbesef, m'n geheugen, uitstelleritis. Dat vond ik vreemd. Toen heb ik me op advies van m'n huisarts ADHD laten onderzoeken.
Nu ben ik aan de gang met medicatie en coaching. Hopelijk allebei maar tijdelijk... Zonder die medicatie lukt het me (weet ik van eerdere ervaringen met therapie/hulp) amper om m'n hoofd erbij te houden, laat staan nieuwe gewoonten aan te leren. Dus daarom ben ik nou toch maar voor de bijl gegaan. Het maakt m'n hoofd idd wat leger en dat vind ik op zich een prettige ervaring. En ik word er minder impulsief van en raak minder vaak onbedoeld/ongemerkt uren lang ergens door meegesleept terwijl ik eingelijk wat anders moest doen. Daardoor lukt het me nu voor het eerst in m'n leven om me vaker wel dan niet (positief blijven te houden aan m'n eigen planningen. Maar het blijft een zoektocht naar wat bij mij werkt. Die medicatie maakt niet dat je opeens gestructureerd wordt, dat moet je nog steeds zelf doen.
Ik loop nu trouwens ook vanzelf weer tegen struikelblokken aan die hoogstens heel indirect wat adhd te maken kunnen hebben, bv m'n perfectionisme. Ook dat kan maken dat ik dingen uitstel (jij legde dat verband bij jezelf geloof ik ook al), traag werk en ook bv dat ik onder hoge druk veel beter presteer. quote:Vraagje, en ook aan andere ervaringsdeskundigen die meelezen: kan het innerlijk verzet óók bij AD(H)D horen? Ik voel sowieso dat mijn pleegmoedertrauma ermee te maken heeft, maar ik dacht eerst dat het innerlijk verzet tegen structuur een AD(H)D-trek was.Ja dat kan. Maar het is dan weer niet iets wat AD(H)D speciaal onderscheidt van allerlei andere stoornissen. Kan bv -- zo even uit m'n blote hoofd -- ook bij depressie horen, of bij bepaalde angststoornissen, of trauma, of autisme (als het gaat om iemand anders structuur die je niet wilt volgen, terwijl je wel je eigen strakke routine hebt -- maar dat is bij jou geloof ik niet zo), of allerlei vermoeidheidsziekten, of een verstoorde alvleesklierfunctie, en/of gewoon je persoonlijkheid, enz
Och, wat heet... Ervaringsdeskundige in de zin dat ik een paar maanden terug zelf de diagnose adhd heb gekregen. Maar niet in de zin dat ik er al jaren behandelingen etc op heb zitten, zit zelf nog in het stadium dat ik me aan het orienteren ben op waar ik baat bij kan hebben en waarbij niet. Ben jaren gediagnosticeerd geweest met angst en depressie; m'n slechte concentratie en geheugen, m'n slechte tijdsbesef en m'n uitstelleritis (ook die weerstand om aan dingen te beginnen ja) werden destijds daaruit verklaard. M'n overdaad aan enthousiast aangegane maar niet afgemaakte projecten en chaos i/h algemeen was 'gewoon m'n persoonlijkheid'.
Maar ik ontdekte in de loop der jaren dat ik in erg stressvolle, veeleisende situaties juist bovengemiddeld goed functioneer. Ik zoek die situaties zelf ook op. En dat schijnt zacht gezegd redelijk uitzonderlijk te zijn voor iemand die extreme faalangst zou hebben. Op een bepaald moment wist ik bovendien ook zeker dat ik niet meer depressief was.
En toch verbeterde er niks aan m'n concentratievermogen, m'n tijdsbesef, m'n geheugen, uitstelleritis. Dat vond ik vreemd. Toen heb ik me op advies van m'n huisarts ADHD laten onderzoeken.
Nu ben ik aan de gang met medicatie en coaching. Hopelijk allebei maar tijdelijk... Zonder die medicatie lukt het me (weet ik van eerdere ervaringen met therapie/hulp) amper om m'n hoofd erbij te houden, laat staan nieuwe gewoonten aan te leren. Dus daarom ben ik nou toch maar voor de bijl gegaan. Het maakt m'n hoofd idd wat leger en dat vind ik op zich een prettige ervaring. En ik word er minder impulsief van en raak minder vaak onbedoeld/ongemerkt uren lang ergens door meegesleept terwijl ik eingelijk wat anders moest doen. Daardoor lukt het me nu voor het eerst in m'n leven om me vaker wel dan niet (positief blijven te houden aan m'n eigen planningen. Maar het blijft een zoektocht naar wat bij mij werkt. Die medicatie maakt niet dat je opeens gestructureerd wordt, dat moet je nog steeds zelf doen.
Ik loop nu trouwens ook vanzelf weer tegen struikelblokken aan die hoogstens heel indirect wat adhd te maken kunnen hebben, bv m'n perfectionisme. Ook dat kan maken dat ik dingen uitstel (jij legde dat verband bij jezelf geloof ik ook al), traag werk en ook bv dat ik onder hoge druk veel beter presteer. quote:Vraagje, en ook aan andere ervaringsdeskundigen die meelezen: kan het innerlijk verzet óók bij AD(H)D horen? Ik voel sowieso dat mijn pleegmoedertrauma ermee te maken heeft, maar ik dacht eerst dat het innerlijk verzet tegen structuur een AD(H)D-trek was.Ja dat kan. Maar het is dan weer niet iets wat AD(H)D speciaal onderscheidt van allerlei andere stoornissen. Kan bv -- zo even uit m'n blote hoofd -- ook bij depressie horen, of bij bepaalde angststoornissen, of trauma, of autisme (als het gaat om iemand anders structuur die je niet wilt volgen, terwijl je wel je eigen strakke routine hebt -- maar dat is bij jou geloof ik niet zo), of allerlei vermoeidheidsziekten, of een verstoorde alvleesklierfunctie, en/of gewoon je persoonlijkheid, enz
dinsdag 26 mei 2009 om 17:48
@Aurora, als jij adhd blijkt te hebben dan ben je denk ik de eerste opruimcoach die ook nog cursussen time-management geeft met ADHD ever
Moeilijk overzicht kunnen houden, chaotisch zijn, slecht tijd kunnen inschatten, moeilijk dingen aan kant kunnen houden zijn allemaal dingen die behoorlijk karakteristiek zijn voor ADHD. Wat niet betekent dat je automatisch ADHD hebt als je dit gedrag vertoont, maar wel dat ADHD onwaarschijnlijk wordt als je huis heel netjes is en je zulke uitstekende tijdmanagement- en opruimvaardigheden hebt dat je er je (tweede, ook nog) beroep van hebt gemaakt.
De weinige ADHD-ers die desondanks een écht opgeruimt, schoon huis hebben zonder ADHD-medicatie of coaching hebben meestal ook een dwangstoornis. En zijn daardoor vaak nog weer beroerder in time-management dan een 'gewone' ADHD-er...
En ik praat je dan weer liever geen dwangstoornis aan... Dus het lijkt me waarschijnlijker dat je gewoon geen ADHD hebt. Maar als je het zeker wilt weten kun je het natuurlijk laten onderzoeken
Moeilijk overzicht kunnen houden, chaotisch zijn, slecht tijd kunnen inschatten, moeilijk dingen aan kant kunnen houden zijn allemaal dingen die behoorlijk karakteristiek zijn voor ADHD. Wat niet betekent dat je automatisch ADHD hebt als je dit gedrag vertoont, maar wel dat ADHD onwaarschijnlijk wordt als je huis heel netjes is en je zulke uitstekende tijdmanagement- en opruimvaardigheden hebt dat je er je (tweede, ook nog) beroep van hebt gemaakt.
De weinige ADHD-ers die desondanks een écht opgeruimt, schoon huis hebben zonder ADHD-medicatie of coaching hebben meestal ook een dwangstoornis. En zijn daardoor vaak nog weer beroerder in time-management dan een 'gewone' ADHD-er...
En ik praat je dan weer liever geen dwangstoornis aan... Dus het lijkt me waarschijnlijker dat je gewoon geen ADHD hebt. Maar als je het zeker wilt weten kun je het natuurlijk laten onderzoeken
dinsdag 26 mei 2009 om 19:30
Aurora, ik ben ook hoog sensitief... maar vraag me dus af of ik toch niet ADD heb.
Ik ben juist een ster in het onthouden van datums. Weet nu nog de verjaardag van mijn eerste liefde en dat is toch echt al ruim 14 jaar geleden.
Ik vergeet nooit verjaardagen. Ja natuurlijk wel eens een kaart te laat verstuurd maar de mensen die echt belangrijk zijn in mijn leven vergeet ik niet.
Maar ik heb soms een geheugen als een zeef.
Nu sta ik ook onder veel stress momenteel dus misschien dat het daar van komt.
Ik ben alleenstaande moeder en dat is voor mij als hsp-er erg intensief. Heb echt mijn rust nodig.
Verder heb ik ook nog te maken met een jeugdtrauma Dus best een herkenning hier
Ik ben juist een ster in het onthouden van datums. Weet nu nog de verjaardag van mijn eerste liefde en dat is toch echt al ruim 14 jaar geleden.
Ik vergeet nooit verjaardagen. Ja natuurlijk wel eens een kaart te laat verstuurd maar de mensen die echt belangrijk zijn in mijn leven vergeet ik niet.
Maar ik heb soms een geheugen als een zeef.
Nu sta ik ook onder veel stress momenteel dus misschien dat het daar van komt.
Ik ben alleenstaande moeder en dat is voor mij als hsp-er erg intensief. Heb echt mijn rust nodig.
Verder heb ik ook nog te maken met een jeugdtrauma Dus best een herkenning hier
dinsdag 26 mei 2009 om 20:25
Pink, het beeld is wat diffuus bij jou.
Ligt het geen overzicht kunnen houden aan een trauma(in relatie met mishandelende pleegmoeder) uit het verleden met alle angstige gevoelens en denkbeelden die daarbij horen of heeft het met een aanlegfactor te maken? .
In ieder geval vind ik je krachtig dat je orde op zaken probeert te stellen en stappen zet tot doelgericht handelen.
Een ijzersterk geheugen is een compensatiemechanisme.
Ook het behoefte hebben aan controle en structuur is er zo een. Ik kan me voorstellen dat je een "handicap"positief kan inzetten en anderen kunt helpen.
Ligt het geen overzicht kunnen houden aan een trauma(in relatie met mishandelende pleegmoeder) uit het verleden met alle angstige gevoelens en denkbeelden die daarbij horen of heeft het met een aanlegfactor te maken? .
In ieder geval vind ik je krachtig dat je orde op zaken probeert te stellen en stappen zet tot doelgericht handelen.
Een ijzersterk geheugen is een compensatiemechanisme.
Ook het behoefte hebben aan controle en structuur is er zo een. Ik kan me voorstellen dat je een "handicap"positief kan inzetten en anderen kunt helpen.
dinsdag 26 mei 2009 om 20:25
Pink, het beeld is wat diffuus bij jou.
Ligt het geen overzicht kunnen houden aan een trauma(in relatie met mishandelende pleegmoeder) uit het verleden met alle angstige gevoelens en denkbeelden die daarbij horen of heeft het met een aanlegfactor te maken? .
In ieder geval vind ik je krachtig dat je orde op zaken probeert te stellen en stappen zet tot doelgericht handelen.
Een ijzersterk geheugen is een compensatiemechanisme.
Ook het behoefte hebben aan controle en structuur is er zo een. Ik kan me voorstellen dat je een "handicap"positief kan inzetten en anderen kunt helpen.
Ligt het geen overzicht kunnen houden aan een trauma(in relatie met mishandelende pleegmoeder) uit het verleden met alle angstige gevoelens en denkbeelden die daarbij horen of heeft het met een aanlegfactor te maken? .
In ieder geval vind ik je krachtig dat je orde op zaken probeert te stellen en stappen zet tot doelgericht handelen.
Een ijzersterk geheugen is een compensatiemechanisme.
Ook het behoefte hebben aan controle en structuur is er zo een. Ik kan me voorstellen dat je een "handicap"positief kan inzetten en anderen kunt helpen.
