Geen passie

Ziel8 zaterdag 3 december 2022 om 08:34

Ik zit de laatste anderhalf jaar niet goed in mijn vel. Langzaamaan het gevoel te hebben compleet controle over mijn leven te verliezen. Nu ziek thuis.
Op een dag begon ik op mijn werk de dissocieren en trillen. Ik had het vorig jaar ook en ben na een weekje wel weer aan het werk gegaan. Nu kwam ik er na een week vakantie niet meer uit. Mijn leidinggevende meldde me ziek.
Met coaching tot de conclusie gekomen dat ik nog steeds leef met een copingmechanisme uit mijn jeugd. Op het moment dat het niet gaat zoals ik prettig vind is mijn conclusie 'ik ben niet oké, ik moet veranderen'. Dat mezelf niet accepteren zoals ik ben breekt me op.
Het heeft training nodig om deze gedachte af te leren. Dat komt wel goed.
Waar ik me meer zorgen over maak op dit moment is mijn werk. Ik heb 10 jaar lang een geweldige baan gehad. Eentje met veel vrijheid en zelfstandigheid. Op die manier kon ik tegelijkertijd voor mijn gezin zorgen zonder stress.
De functie is nu iets veranderd en ik kan mijn draai niet meer vinden. Ik heb hard gewerkt om de veranderingen in het bedrijf te implementeren. Dat was even leuk maar daarna viel ik in een gat.
Een andere baan zou een goede optie zijn. Maar het probleem is dat ik niet weet wat ik dan moet gaan doen.
Ik overzie het niet om te werken voor 30 uur in de week, een gezin met kinderen groot te brengen en 2 honden uit te laten 4x per dag.
En dan het grootste probleem, ik vind (momenteel) niets leuk. Ik heb geen ambitie als typemiep, ik voel me geen wereldverbeteraar (ook al werk ik in het welzijnswerk), heb geen passie, geen hobbies waar ik mijn werk van kan maken, geen ambitie om terug het onderwijs in te gaan enz.
Ik wil eigenlijk gewoon (een tijd) voor mijn gezin zorgen en verder niets. Maar ja, dat kan financieel niet.
Ik voel me een buitenbeentje omdat ik geen passie heb in mijn leven (waar ik mijn geld mee kan verdienen).
Loopbaan coaching gedaan, kan overal aan de bak in het onderwijs, de kinderopvang (management), welzijnswerk enz. Maar ik wil gewoon niet. Ik voel me gewoon nergens thuis. Ik wil geen drukte en ik wil alleen maar aardige mensen om me heen. En dan maakt met me eigenlijk niet uit wat ik doe. Maar ja, kom maar eens aan een baan waar vrijheid is om er voor mijn gezin te zijn (honden uitlaten, kinderen ophalen met lekke band, thuis te werken en voor zieke kinderen te zorgen enz), genoeg rust en waar aardige mensen zijn waarbij ik me thuis voel?
Klinkt niet realistisch in mijn ogen.
Wat vinden jullie?

Loosduinen zaterdag 3 december 2022 om 13:00

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 12:09
Dat kan hij best maar alleen als ik hem aanstuur. Maar om de week boodschappen en koken heb ik er wel in gekregen. Dus misschien moet ik ook niet zeuren.

Jawel, juist wel zeuren.
Als mijn post zo is overgekomen, dan sorry. Je mag hier klagen en zeuren en ook naar je man.

lollypopje zaterdag 3 december 2022 om 13:08

TO adhd'ers die alleen wonen hebben niemand om ze aan te sturen of achter de vodden te zitten en toch lukt het se meesten weldegelijk om die dingen te doen. Dat kost echter moeite en energie en veel mensen zullen als dat niet hoeft dat dus niet doen.
Maar ook jouw man kan die dingen waarschijnlijk leren. Je zult dan waarschijnlijk niet dezelfde kwaliteit moeten verwachten dan als jij iets doet, maar het is niet onmogelijk.

I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times

Ziel8 zaterdag 3 december 2022 om 13:08

Jullie hebben helemaal gelijk. Mijn gezin mag veel zelfstandiger. Op mijn werk heb ik hetzelfde gecreëerd. Ik heb mijn collega's afhankelijk van me gemaakt. Ik ben er klaar mee! Nu ik thuis zit redden ze zich ook.
Ik moet naast me neerleggen dat ik me zinvol voel als ik van alles voor een ander doe. Ik trek het niet.

Loosduinen zaterdag 3 december 2022 om 13:11

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 13:08
Jullie hebben helemaal gelijk. Mijn gezin mag veel zelfstandiger. Op mijn werk heb ik hetzelfde gecreëerd. Ik heb mijn collega's afhankelijk van me gemaakt. Ik ben er klaar mee! Nu ik thuis zit redden ze zich ook.
Ik moet naast me neerleggen dat ik me zinvol voel als ik van alles voor een ander doe. Ik trek het niet.

Goed zo!

Anoniem_63a4aa770857d zaterdag 3 december 2022 om 13:20

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 13:08
Jullie hebben helemaal gelijk. Mijn gezin mag veel zelfstandiger. Op mijn werk heb ik hetzelfde gecreëerd. Ik heb mijn collega's afhankelijk van me gemaakt. Ik ben er klaar mee! Nu ik thuis zit redden ze zich ook.
Ik moet naast me neerleggen dat ik me zinvol voel als ik van alles voor een ander doe. Ik trek het niet.

Anoniem_63a4aa770857d zaterdag 3 december 2022 om 13:22

En als je zelf wat hulp kan gebruiken om dat af te leren...een poh GGZ-er van de huisarts kan je misschien wel helpen met praktische hulp op dat gebied. En valt onder ketenzorg en kost geen eigen risico. Is dat niet genoeg kunnen ze gericht andere hulp voorstellen en verwijzen.

En anders is misschien al genoeg om je verhaal kwijt te kunnen en je helpen met je eigen doelen en verantwoording terug schuiven naar mensen zelf.

Succes!

Ziel8 zaterdag 3 december 2022 om 13:25

Heel erg bedankt!

Anoniem_64099e414652c zaterdag 3 december 2022 om 13:55

Als iedereen die niet gepassioneerd is over zijn baan nu zijn werk neer zou leggen, zou de hele economie spontaan plat liggen.

parbleumondieu zaterdag 3 december 2022 om 14:35

Teleurgesteld omdat je hbo hebt gedaan? Lieve schat, ik heb geen wo gedaan en geen hbo (en had dat wel gekund).
Je hebt wel veel bereikt.

Smickelt zaterdag 3 december 2022 om 14:37

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 12:27
Mijn man is niet de vader van mijn kinderen.

Is het geen mogelijkheid full-time thuis te blijven en te leven op zijn salaris?

Stel je niet al te veel voor van passie in relatie tot werk. Het is voor heel veel mensen gewoon een manier om de rekeningen te kunnen betalen en een beter leven te hebben dan wanneer je in armoede terecht zou komen.

S-Groot zaterdag 3 december 2022 om 14:44

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 13:08
Jullie hebben helemaal gelijk. Mijn gezin mag veel zelfstandiger. Op mijn werk heb ik hetzelfde gecreëerd. Ik heb mijn collega's afhankelijk van me gemaakt. Ik ben er klaar mee! Nu ik thuis zit redden ze zich ook.
Ik moet naast me neerleggen dat ik me zinvol voel als ik van alles voor een ander doe. Ik trek het niet.

Zo simpel gaat dat je vast niet lukken. Het is een goed en verstandig streven, maar er zit iets in jou waardoor jij het nodig hebt om je eigenwaarde te meten aan hoeveel je voor een ander doet. Dat is niet iets wat je zo even oplost.
Dat geldt ook voor wat je in je OP schreef:

Met coaching tot de conclusie gekomen dat ik nog steeds leef met een copingmechanisme uit mijn jeugd. Op het moment dat het niet gaat zoals ik prettig vind is mijn conclusie 'ik ben niet oké, ik moet veranderen'. Dat mezelf niet accepteren zoals ik ben breekt me op.
Het heeft training nodig om deze gedachte af te leren. Dat komt wel goed.

Coaching is niet de plek om zoiets fundamenteels als dissocieren en gebrek aan eigenwaarde op te lossen, met wat 'training'. Ga alsjeblieft gedegen hulp zoeken, begin bij de HA en laat je doorverwijzen.

Anoniem_63a4aa770857d zaterdag 3 december 2022 om 14:48

Smickelt schreef: ↑
03-12-2022 14:37
Is het geen mogelijkheid full-time thuis te blijven en te leven op zijn salaris?

Stel je niet al te veel voor van passie in relatie tot werk. Het is voor heel veel mensen gewoon een manier om de rekeningen te kunnen betalen en een beter leven te hebben dan wanneer je in armoede terecht zou komen.

Wat een debiel advies weer.

KamilleT zaterdag 3 december 2022 om 15:14

De branches die je noemt zijn nu net niet de beste qua tijd- en plaatsonafhankelijk werken en grote autonomie. Voor mijn gevoel heeft mijn baan wel precies de dingen die je noemt. Een rustige omgeving, thuis werken, flexibiliteit ten aanzien van zorgtaken tussendoor, (over het algemeen) aardige mensen. Er wordt wel wat van me verwacht, dat dan weer wel, maar er zijn bij ons ook zat collega’s die hun ding hoofdzakelijk vanuit huis doen en die een keer per maand naar het werk komen (wat mij betreft is dat geen gewenste situatie, maar dat is een andere discussie).

Anoniem_64099e414652c zaterdag 3 december 2022 om 15:20

Smickelt schreef: ↑
03-12-2022 14:37
Is het geen mogelijkheid full-time thuis te blijven en te leven op zijn salaris?

Stel je niet al te veel voor van passie in relatie tot werk. Het is voor heel veel mensen gewoon een manier om de rekeningen te kunnen betalen en een beter leven te hebben dan wanneer je in armoede terecht zou komen.

TO geeft aan langzaamaan het gevoel te hebben compleet controle over haar leven te verliezen. Jezelf afhankelijk maken van het inkomen van partner helpt dan niet echt, qua controle. Die geef je dan juist uit handen. Daarbij geeft TO al aan dat dit financieel geen optie is.

dertien zaterdag 3 december 2022 om 15:25

Hoe doet je man dat op zijn werk? Moet zijn leidinggevende ook iedere taak benoemen voor hij iets doet?

Ziel8 zaterdag 3 december 2022 om 15:31

S-Groot schreef: ↑
03-12-2022 14:44
Zo simpel gaat dat je vast niet lukken. Het is een goed en verstandig streven, maar er zit iets in jou waardoor jij het nodig hebt om je eigenwaarde te meten aan hoeveel je voor een ander doet. Dat is niet iets wat je zo even oplost.
Dat geldt ook voor wat je in je OP schreef:

Met coaching tot de conclusie gekomen dat ik nog steeds leef met een copingmechanisme uit mijn jeugd. Op het moment dat het niet gaat zoals ik prettig vind is mijn conclusie 'ik ben niet oké, ik moet veranderen'. Dat mezelf niet accepteren zoals ik ben breekt me op.
Het heeft training nodig om deze gedachte af te leren. Dat komt wel goed.

Coaching is niet de plek om zoiets fundamenteels als dissocieren en gebrek aan eigenwaarde op te lossen, met wat 'training'. Ga alsjeblieft gedegen hulp zoeken, begin bij de HA en laat je doorverwijzen.

Ik heb het inderdaad overwogen. Maar zie er tegenop. Geen zin om mijn jeugd weer op te rakelen. Daarbij ben ik 1x bij de ggz terecht gekomen in een intake waarbij de mevrouw tegenover me de hele tijd "hmm, mm mm" zat te doen. Ik voelde me totaal niet gehoord. Ik heb oa psychosociaal werk gestudeerd (niet afgemaakt) en wel een paar therapeuten gezien in mijn leven. Ik kijk recht door alle methodes heen als men niet oprecht is.
Maar als coaching niet blijkt te werken zal ik wel moeten. Hopelijk tref ik dan iemand waar ik wel vertrouwen in heb.

Ziel8 zaterdag 3 december 2022 om 15:34

KamilleT schreef: ↑
03-12-2022 15:14
De branches die je noemt zijn nu net niet de beste qua tijd- en plaatsonafhankelijk werken en grote autonomie. Voor mijn gevoel heeft mijn baan wel precies de dingen die je noemt. Een rustige omgeving, thuis werken, flexibiliteit ten aanzien van zorgtaken tussendoor, (over het algemeen) aardige mensen. Er wordt wel wat van me verwacht, dat dan weer wel, maar er zijn bij ons ook zat collega’s die hun ding hoofdzakelijk vanuit huis doen en die een keer per maand naar het werk komen (wat mij betreft is dat geen gewenste situatie, maar dat is een andere discussie).

Klinkt goed! Dat er wat van me verwacht wordt vind ik geen probleem. Als ik dan maar weet wat er verwacht wordt. Heb je dan meestal computerwerk?

Ziel8 zaterdag 3 december 2022 om 15:35

dertien schreef: ↑
03-12-2022 15:25
Hoe doet je man dat op zijn werk? Moet zijn leidinggevende ook iedere taak benoemen voor hij iets doet?

Nee, daar kan hij prima zelfstandig functioneren

. Ik weet ook niet hoe het werkt in zijn hoofd.

Anoniem_63a4aa770857d zaterdag 3 december 2022 om 16:37

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 15:31
Ik heb het inderdaad overwogen. Maar zie er tegenop. Geen zin om mijn jeugd weer op te rakelen. Daarbij ben ik 1x bij de ggz terecht gekomen in een intake waarbij de mevrouw tegenover me de hele tijd "hmm, mm mm" zat te doen. Ik voelde me totaal niet gehoord. Ik heb oa psychosociaal werk gestudeerd (niet afgemaakt) en wel een paar therapeuten gezien in mijn leven. Ik kijk recht door alle methodes heen als men niet oprecht is.
Maar als coaching niet blijkt te werken zal ik wel moeten. Hopelijk tref ik dan iemand waar ik wel vertrouwen in heb.

Vraag eerst naar de GGZpoh-er bij huisarts joh.

dertien zaterdag 3 december 2022 om 18:30

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 15:35
Nee, daar kan hij prima zelfstandig functioneren. Ik weet ook niet hoe het werkt in zijn hoofd.

Dan kan hij het thuis ook hoor. Hij maakt zich er nogal makkelijk vanaf. Daarmee wil ik niet ontkennen dat het lastiger is met ADHD, maar hij mag best wel een beetje meer moeite doen.

Anoniem_63a4aa770857d zaterdag 3 december 2022 om 18:36

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 15:35
Nee, daar kan hij prima zelfstandig functioneren. Ik weet ook niet hoe het werkt in zijn hoofd.

Prima?
Of is dat ook een gevecht en is hij daarom thuis klaar met alles? En is het dan na een dag werken nog moeilijker om te functioneren.
Dat heb ik namelijk mijn hele werkende leven gehad.

Mensen die denken dat als iemand het op werk red en daarom ook thuis kunnen hebben geen idee. Op gegeven moment ben je namelijk gewoon klaar op een dag met maskeren en alle ballen hooghouden terwijl je brein totaal anders werkt, betekend niet dat hij daar niets mee hoeft te doen hoor.

Voor hem noodzaak daar een middenweg voor te gaan zoeken, al dan niet met prof adhd hulp. Voor hem en voor jou.

hanke321 zaterdag 3 december 2022 om 18:59

Ziel8 schreef: ↑
03-12-2022 15:31
Ik heb het inderdaad overwogen. Maar zie er tegenop. Geen zin om mijn jeugd weer op te rakelen. Daarbij ben ik 1x bij de ggz terecht gekomen in een intake waarbij de mevrouw tegenover me de hele tijd "hmm, mm mm" zat te doen. Ik voelde me totaal niet gehoord. Ik heb oa psychosociaal werk gestudeerd (niet afgemaakt) en wel een paar therapeuten gezien in mijn leven. Ik kijk recht door alle methodes heen als men niet oprecht is.
Maar als coaching niet blijkt te werken zal ik wel moeten. Hopelijk tref ik dan iemand waar ik wel vertrouwen in heb.

Weleens van intellectuele afweer gehoord? Ik herken het van mezelf, dat ik strategisch schaak in interacties.
Wat ik zo van je lees ben je zo geprogrammeerd dat je vooral alert bent op de behoeften van anderen. En het idee hebt dat JIJ degene bent die hen dat zou moeten bieden. En niet het recht hebt om dat wat niet bij jou hoort, terug te geven.

En ja daar heb je goede therapie voor nodig om niet meer zo te 'schaken' maar op jezelf te vertrouwen grenzen te voelen en te kunnen bewaken.
Waarschijnlijk niet met een hunmmende standaard psych, maar eentje die wat weet van dissociatie, grenzen, eigenwaarde, en schakende cliënten.

Of iemand die heel sterk is in praktische tips, dat kan dus ook een poh zijn, die je in het hier en nu helpt uit te vogelen hoe je dat nou diet, voelen, grenzen waarnemen en dan ze handhaven.

Loosduinen zaterdag 3 december 2022 om 19:00

LuciFee2022 schreef: ↑
03-12-2022 18:36

Mensen die denken dat als iemand het op werk red en daarom ook thuis kunnen hebben geen idee. Op gegeven moment ben je namelijk gewoon klaar op een dag met maskeren en alle ballen hooghouden terwijl je brein totaal anders werkt, betekend niet dat hij daar niets mee hoeft te doen hoor.

Ja, echt helemaal eens met wat je schrijft. Het kan best dat hij na een werkdag uitgeput is. Maar dat wil niet zeggen dat TO zich moet wegcijferen tot er niets meer van haar over is. Ze moeten een evenwicht vinden waar ze allebei mee tot hun recht komen.

Anoniem_63a4aa770857d zaterdag 3 december 2022 om 19:11

Loosduinen schreef: ↑
03-12-2022 19:00
Ja, echt helemaal eens met wat je schrijft. Het kan best dat hij na een werkdag uitgeput is. Maar dat wil niet zeggen dat TO zich moet wegcijferen tot er niets meer van haar over is. Ze moeten een evenwicht vinden waar ze allebei mee tot hun recht komen.

Dat zeg ik ook, zelfs onder dat stukje in zelfde reactie. Toch?

Ziel8 zaterdag 3 december 2022 om 19:17

LuciFee2022 schreef: ↑
03-12-2022 16:37
Vraag eerst naar de GGZpoh-er bij huisarts joh.

Ik moest het even opzoeken maar dat is dus de praktijk ondersteuner. Dat is geen hoge drempel. Dat ga ik eens doen, dank je. Ik ga maandag bellen.

Actieve topics