Psyche
alle pijlers
Gek van paniek worden
maandag 28 december 2020 om 06:35
Hoi allemaal,
Ik ben een vrouw van 38 en heb sinds 4 weken paniek ben van de een op de andere dag overvallen door een paniekaanval kon alleen maar denken dat ik knettergek werd.
Naar de huisarts geweest en een verwijzing naar een psycholoog gekregen waar ik pas eind januari terecht kan.
Maar iedereen heeft het over aanvallen maar het lijkt wel of die paniekaanval niet wegzakt soms wat meer soms wat minder maar het vreselijk gevoel blijft.
Als ik mijn ogen opendoe bam meteen paniek trillen als een malle huilen.
Ik kan niet meer ben zo moe ervan en vooral heel ongelukkig.
Als het even wat afzakt kan ik alleen maar denken oh jee als er maar geen aanval komt weer.
Wat is dit in vredesnaam?
Kan niks eten binnenhouden sta stijf ervan.
Ik sta iedere dag huilend onder de douche en trillend
Hoe kom ik hiervan af ?
Ik ben een vrouw van 38 en heb sinds 4 weken paniek ben van de een op de andere dag overvallen door een paniekaanval kon alleen maar denken dat ik knettergek werd.
Naar de huisarts geweest en een verwijzing naar een psycholoog gekregen waar ik pas eind januari terecht kan.
Maar iedereen heeft het over aanvallen maar het lijkt wel of die paniekaanval niet wegzakt soms wat meer soms wat minder maar het vreselijk gevoel blijft.
Als ik mijn ogen opendoe bam meteen paniek trillen als een malle huilen.
Ik kan niet meer ben zo moe ervan en vooral heel ongelukkig.
Als het even wat afzakt kan ik alleen maar denken oh jee als er maar geen aanval komt weer.
Wat is dit in vredesnaam?
Kan niks eten binnenhouden sta stijf ervan.
Ik sta iedere dag huilend onder de douche en trillend
Hoe kom ik hiervan af ?
maandag 28 december 2020 om 14:40
Toen ik er middenin zat, dacht ik ook dingen als: dit is geen leven, hoe moet het ooit weer normaal worden ed.
Maar echt, het gaat over. Echt waar.
Ik heb er nu soms nog weleens last van, maar ik ben er minder bang voor.
En dat helpt. Ik weet dat het weer weggaat. Dus dat ik het moet uitzitten, naar buiten moet gaan (ja, ook met een betraand hoofd, ongedouched en met het gevoel dat iedereen aan me kan zien dat er iets is).
Dus jij hebt nu alleen nog geen manieren geleerd om ermee om te gaan.
Maar dat leer je. En elke keer leer je weer dat het ook weer weggaat. Ook al lijkt dat nu niet zo.
Dikke vette knuffel en een aai over je haar
Maar echt, het gaat over. Echt waar.
Ik heb er nu soms nog weleens last van, maar ik ben er minder bang voor.
En dat helpt. Ik weet dat het weer weggaat. Dus dat ik het moet uitzitten, naar buiten moet gaan (ja, ook met een betraand hoofd, ongedouched en met het gevoel dat iedereen aan me kan zien dat er iets is).
Dus jij hebt nu alleen nog geen manieren geleerd om ermee om te gaan.
Maar dat leer je. En elke keer leer je weer dat het ook weer weggaat. Ook al lijkt dat nu niet zo.
Dikke vette knuffel en een aai over je haar
maandag 28 december 2020 om 15:03
Zo treffend geschrevenhelena2 schreef: ↑28-12-2020 14:40Toen ik er middenin zat, dacht ik ook dingen als: dit is geen leven, hoe moet het ooit weer normaal worden ed.
Maar echt, het gaat over. Echt waar.
Ik heb er nu soms nog weleens last van, maar ik ben er minder bang voor.
En dat helpt. Ik weet dat het weer weggaat. Dus dat ik het moet uitzitten, naar buiten moet gaan (ja, ook met een betraand hoofd, ongedouched en met het gevoel dat iedereen aan me kan zien dat er iets is).
Dus jij hebt nu alleen nog geen manieren geleerd om ermee om te gaan.
Maar dat leer je. En elke keer leer je weer dat het ook weer weggaat. Ook al lijkt dat nu niet zo.
Dikke vette knuffel en een aai over je haar
dank je wel ik heb net een uurtje wat rust gehad nu begint get weer te bubbelen Het overspoelt me nog zo en dat moet ik leren
Maar zo blij met jullie support
maandag 28 december 2020 om 16:21
O nee? Het lukt wel vaker niet.
Ik probeer het nog een keer.
maandag 28 december 2020 om 17:34
Dat “overspoelen” voelt zo naar...je bent alle grip kwijt en het overkomt je.
Mij hielp om het gewoon te laten spoelen. Het gaat weer voorbij en jij bent er daarna gewoon nog.
Ik had het heel erg, durfde niks meer, niet naar buiten, niet meer te slapen. Maar ik ben er echt helemaal vanaf, al jaren. En dat kan echt iedereen.
Mij hielp het om heel rustig op de bank te gaan zitten, het over mij heen te laten komen en mij te concentreren op mijn ademhaling. Als je die rustig en “laag” houdt dan word je al snel rustig. Toen ik eenmaal dat “handvat” had ontdekt had ik een manier om het te beïnvloeden.
*Ademhaling laag houden doe je door: 1 hand op je buik, 1 op je borst te leggen. Alleen die op je buik mag omhoog gaan met je ademhaling. En dan 2 tellen inademen en 5 tellen uitademen. Ik oefende dat meermaals per dag, juist ook zonder een paniek aanval, zodat je er goed in wordt
Mij hielp om het gewoon te laten spoelen. Het gaat weer voorbij en jij bent er daarna gewoon nog.
Ik had het heel erg, durfde niks meer, niet naar buiten, niet meer te slapen. Maar ik ben er echt helemaal vanaf, al jaren. En dat kan echt iedereen.
Mij hielp het om heel rustig op de bank te gaan zitten, het over mij heen te laten komen en mij te concentreren op mijn ademhaling. Als je die rustig en “laag” houdt dan word je al snel rustig. Toen ik eenmaal dat “handvat” had ontdekt had ik een manier om het te beïnvloeden.
*Ademhaling laag houden doe je door: 1 hand op je buik, 1 op je borst te leggen. Alleen die op je buik mag omhoog gaan met je ademhaling. En dan 2 tellen inademen en 5 tellen uitademen. Ik oefende dat meermaals per dag, juist ook zonder een paniek aanval, zodat je er goed in wordt
maandag 28 december 2020 om 20:11
Ja ik heb dit ook gehad. En ik ben er niet aan overleden, wel is het praktisch over. Je hebt nu angst voor de angst en dat is lastig, want zo draai je steeds in dezelfde cirkels rond. Daarom kunnen die pammetjes goed zijn om er even uit te komen. Je hebt er nu eentje geprobeerd en dat hielp wel toch? Ik vond het vervolgens zelfs al een fijn idee dat ik die pammetjes achter de hand had en altijd kon nemen als het echt niet meer ging. Plus wandelen en ademhalingsoefeningen dus. Maar je moet vooral uitzoeken wat voor jou werkt. Weet in ieder geval dus dat je duidelijk niet alleen bent, zoals je hier kan lezen hebben best veel mensen er last van (gehad). Er is niks raars aan, het is wel naar.Zonenregen schreef: ↑28-12-2020 07:52Huisarts is met vakantie ....kalmerende pillen kreeg ik niet
Spuit 111 heb jij dit ook gehad ?
Ik kan wel tegen de muren opkruipen eerlijk gezegd
Nu vanaf 6 uur al aan de gang.
Ik kan niet echt zeggen waardoor het komt.
Aandacht verleggen maar hoe dan het raast maar door tv kijken ofzo lukt me niet
woensdag 30 december 2020 om 09:54
Gister leek het ietsje beter wel naar voelen en sluimerende angst
Nu net wakker en zo bizar weer zweten trillen hyperventileren en huilen zo naar voel ik me en zo bang lig onder m’n dekbed
Herkenbaar voor jullie of iemand?
Ik denk dan dit is toch niet normaal
Echt als ik m’n ogen open doe gelijk
Zo naaaaaaaat
Nu net wakker en zo bizar weer zweten trillen hyperventileren en huilen zo naar voel ik me en zo bang lig onder m’n dekbed
Herkenbaar voor jullie of iemand?
Ik denk dan dit is toch niet normaal
Echt als ik m’n ogen open doe gelijk
Zo naaaaaaaat
woensdag 30 december 2020 om 10:22
Het is echt herkenbaar. Je bent echt niet de enige. Heb je je pam al genomen? Want gisteren heb je super goed gewandeld!
Zou je als eerste stapje zo eens uit je bed kunnen komen? Met al je verdriet en angst, toch rechtop gaan zitten? Laat verdriet en angst je maar overspoelen. Gisteren heb je al gemerkt dat Je wel iets kunt en dat het soms iets beter gaat.
Houd je daaraan vast. Je gaat er echt niet dood aan, hoe ontzettend rot je je ook voelt. Er is alleen geen snelle oplossing en dat is heel jammer.
Zou je als eerste stapje zo eens uit je bed kunnen komen? Met al je verdriet en angst, toch rechtop gaan zitten? Laat verdriet en angst je maar overspoelen. Gisteren heb je al gemerkt dat Je wel iets kunt en dat het soms iets beter gaat.
Houd je daaraan vast. Je gaat er echt niet dood aan, hoe ontzettend rot je je ook voelt. Er is alleen geen snelle oplossing en dat is heel jammer.
woensdag 30 december 2020 om 10:25
Dat had ik ook hoor. Nog voordat ik uberhaupt iets kon denken, werd ik wakker terwijl de zenuwen door mijn lijf gierden.
Dat is vreselijk ellendig wakker worden.
Maar hoe lastig ook: stap onder je dekbed vandaan. Bibberend zwetend en huilend. Ga naar de keuken en zet een kopje thee,
Zet een muziekje op en zing mee.
En ga naar buiten. Voel de wind, het gevoel van frisheid op je gezicht, de grond onder je voeten. Je hartslag kalmeert als je hem even wat opvoert door te bewegen.
Ik herinner me opeens ook nog iets wat mij hielp: geur.
Om in het hier en nu te blijven en me een beetje normaal te voelen, helpt het mijn als ik een favoriet geurtje opdoe. Op douche met een geur die ik ook op vakantie gebruik. Of lavendel, omdat het me aan Frankrijk en zon doet denken.
Gister ging beter, dus dat gaat het straks ook weer. En is het niet vandaag, dan morgen of overmorgen.
Dat is vreselijk ellendig wakker worden.
Maar hoe lastig ook: stap onder je dekbed vandaan. Bibberend zwetend en huilend. Ga naar de keuken en zet een kopje thee,
Zet een muziekje op en zing mee.
En ga naar buiten. Voel de wind, het gevoel van frisheid op je gezicht, de grond onder je voeten. Je hartslag kalmeert als je hem even wat opvoert door te bewegen.
Ik herinner me opeens ook nog iets wat mij hielp: geur.
Om in het hier en nu te blijven en me een beetje normaal te voelen, helpt het mijn als ik een favoriet geurtje opdoe. Op douche met een geur die ik ook op vakantie gebruik. Of lavendel, omdat het me aan Frankrijk en zon doet denken.
Gister ging beter, dus dat gaat het straks ook weer. En is het niet vandaag, dan morgen of overmorgen.
woensdag 30 december 2020 om 10:29
Voor iemand die ik ken is drie keer een ambulance gekomen (verschillende dagen) toen ze een paniekaanval had. Ik begreep van de ambulancebroeder dat het ook een hartaanval kan zijn bijvoorbeeld. Ik vind het daarom best gevaarlijk om zo lang af te wachten eigenlijk. Als je het niet vertrouwt to, bel een dokter of desnoods een ambulance. Vertrouw niet teveel op (goedbedoelde) adviezen, hier moet een professional naar kijken.
woensdag 30 december 2020 om 10:42
Ze is al meerdere maken bij de huisarts geweest, ook eerder deze week nog. Juist omdat dát de eerste goede adviezen waren. En de huisarts; die heeft haar al nagekeken, gemeten en doorgestuurd voor psychische ondersteuning.*LaDolceVita* schreef: ↑30-12-2020 10:29Voor iemand die ik ken is drie keer een ambulance gekomen (verschillende dagen) toen ze een paniekaanval had. Ik begreep van de ambulancebroeder dat het ook een hartaanval kan zijn bijvoorbeeld. Ik vind het daarom best gevaarlijk om zo lang af te wachten eigenlijk. Als je het niet vertrouwt to, bel een dokter of desnoods een ambulance. Vertrouw niet teveel op (goedbedoelde) adviezen, hier moet een professional naar kijken.
Dus; professionals hebben al gekeken. Ze is juist niet geholpen met mensen die de angst voeden. Roepen dat het wel een hartaanval kan zijn helpt echt helemaal niets.
woensdag 30 december 2020 om 11:03
Nee het is echte angst hoor jongens of meisjes ik heb gedoucht dankzij jullie
Angstzweet stinkt echt nl
Nu ga ik wandelen pfff
Herkennnen jullie ook rare dingen denken ?
Mijn brein doet echt raar ....
Ik dacht net dadelijk ren ik naar buiten in m’n nakie of doe ik mezelf iets aan terwijl ik dat niet wil pfffff
Angstzweet stinkt echt nl
Nu ga ik wandelen pfff
Herkennnen jullie ook rare dingen denken ?
Mijn brein doet echt raar ....
Ik dacht net dadelijk ren ik naar buiten in m’n nakie of doe ik mezelf iets aan terwijl ik dat niet wil pfffff
woensdag 30 december 2020 om 13:47
Hi, ik reageer ook even. Het is allemaal heel herkenbaar wat je schrijft. Ik ben een aantal maanden geleden ook flink onderuit gegaan met vergelijkbare klachten. In eerste instantie uitte zich dat voornamelijk met enorme fysieke klachten, klachten die achteraf bezien allemaal veroorzaakt werden door angst. Ik herken de angst om gek te worden, de angst jezelf iets aan te doen, de paniek, het huilen en uiteindelijk de angst voor de angst. Ik ben mezelf ongelooflijk tegen gekomen en ben er nog steeds niet maar geloof mij het wordt minder, er komen momenten dat je weer kunt lachen, dat je leven een beetje normaal gaat lijken. Bekijk het uur voor uur, dag voor dag. Kleine stapjes; ga wandelen, ga stofzuigen, doe yoga oefeningen. Alles om een beetje afleiding te zoeken. Naar dat je het gevoel hebt er met niemand over te kunnen praten. Het voelde voor mij heel veilig om een klein groepje lieve mensen om mij heen te hebben waar ik mee kon praten, wandelen, huilen en mij nooit het gevoel gaven dat ik teveel was. Mijn ervaring is dat als je durft te zeggen dat het niet zo goed met je gaat er uit onverwachte hoeken mensen opstaan om er voor je te zijn. Ik hoop dat jij dat ook gaat ervaren. Misschien iemand uit de buurt, een collega? Het is fijn om even van je af te praten. Ik wens je heel sterkte, ik weet hoe naar het is maar het gaat echt goed komen!
donderdag 31 december 2020 om 12:18
Dank je wel Lau 81 voor je bemoedigende verhaal gaat nu dus wel beter met je?
Heb je therapie?
Ik heb vandaag gedoucht en gewandeld en naar de winkel geweest maar jezus het blijft maar hyperventileren vreselijk hoor denk ik weer blijf zo de rest van m’n leven puffen en angst
Herkenbaar voor jullie de hyperventilatie?
Heb je therapie?
Ik heb vandaag gedoucht en gewandeld en naar de winkel geweest maar jezus het blijft maar hyperventileren vreselijk hoor denk ik weer blijf zo de rest van m’n leven puffen en angst
Herkenbaar voor jullie de hyperventilatie?
vrijdag 1 januari 2021 om 10:17
Goed dat je toch bent gaan douchen, wandelen en zelfs de winkel in bent gegaan. Mag je trots op zijn! Ben je oudejaarsavond/nacht ook een beetje doorgekomen?
Ja met mij gaat het echt beter. Zoals ik zei ben ik er echt nog niet maar in vergelijking met een aantal maanden geleden is het zoveel beter; ik werk weer, lig niet meer iedere dag op de bank te huilen, durf weer alleen te zijn, ga weer sporten, winkelen (nou ja nu dus even niet), kan weer leuke dingen doen met de kinderen. Ik heb nauwelijks fysieke klachten meer. Kortom een enorme verbetering. Na een aantal maanden ben ik begonnen met medicatie en ik ben gestart met cognitieve gedragstherapie. Ik moet echt nog wel stappen maken maar de verbetering is al enorm. Komt bij jou ook allemaal, echt waar! Ik heb overigens de afgelopen maanden ervaren dat behoorlijk wat mensen bekend zijn ( geweest) met deze klachten. Ook mensen in mijn omgeving waarvan ik het nooit heb geweten. Vond ik best geruststellend want allemaal hele leuke, normale mensen
. Altijd fijn om te weten dat je echt niet de enige bent
Ja met mij gaat het echt beter. Zoals ik zei ben ik er echt nog niet maar in vergelijking met een aantal maanden geleden is het zoveel beter; ik werk weer, lig niet meer iedere dag op de bank te huilen, durf weer alleen te zijn, ga weer sporten, winkelen (nou ja nu dus even niet), kan weer leuke dingen doen met de kinderen. Ik heb nauwelijks fysieke klachten meer. Kortom een enorme verbetering. Na een aantal maanden ben ik begonnen met medicatie en ik ben gestart met cognitieve gedragstherapie. Ik moet echt nog wel stappen maken maar de verbetering is al enorm. Komt bij jou ook allemaal, echt waar! Ik heb overigens de afgelopen maanden ervaren dat behoorlijk wat mensen bekend zijn ( geweest) met deze klachten. Ook mensen in mijn omgeving waarvan ik het nooit heb geweten. Vond ik best geruststellend want allemaal hele leuke, normale mensen
. Altijd fijn om te weten dat je echt niet de enige bent
vrijdag 1 januari 2021 om 10:42
Zonenregen schreef: ↑30-12-2020 11:03Nee het is echte angst hoor jongens of meisjes ik heb gedoucht dankzij jullie
Angstzweet stinkt echt nl
Nu ga ik wandelen pfff
Herkennnen jullie ook rare dingen denken ?
Mijn brein doet echt raar ....
Ik dacht net dadelijk ren ik naar buiten in m’n nakie of doe ik mezelf iets aan terwijl ik dat niet wil pfffff
Dat zijn dwanggedachten, komt ook voor bij angst. Nog steeds is alles heel herkenbaar, en in jouw "abnormale"toestand heel normaal, als je begrijpt wat ik bedoel
En echt, je gaat niet in je nakie naar buiten rennen hoor, beloofd 
vrijdag 1 januari 2021 om 10:59
Oh ja, doodeng vond ik dat! Ik wilde niet meer en dacht eraan om mezelf iets aan te doen. Daar schrok ik zo van. Later leerde ik dat ik de paniekaanvallen niet meer wilde. Leven wilde ik juist wel. Maar dan zonder dát! Een echte eyeopener vond ik. En heel geruststellend. Oxacepam heeft me door de eerste tijd hern geholpen.Zonenregen schreef: ↑30-12-2020 11:03Nee het is echte angst hoor jongens of meisjes ik heb gedoucht dankzij jullie
Angstzweet stinkt echt nl
Nu ga ik wandelen pfff
Herkennnen jullie ook rare dingen denken ?
Mijn brein doet echt raar ....
Ik dacht net dadelijk ren ik naar buiten in m’n nakie of doe ik mezelf iets aan terwijl ik dat niet wil pfffff
Sterkte, het is klote maar het komt goed!
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
vrijdag 1 januari 2021 om 11:28
https://www.depsycholoog.nl/dwanggedachten/
Misschien heb je hier iets aan, een voorbeeld van een dwanggedachte die hier word genoemd is : O jee, dadelijk doe ik mijn baby iets aan, dat kan bijvoorbeeld voorkomen bij een postnatale depressie. Dwanggedachte gaan over dingen die je bang maken de controle over jezelf te verliezen. Dus je denkt juist aan dingen die je NIET wilt doen.
Een dwanggedachte kan je heel bang maken, maar jij bent, ondanks je angsten, en hoe raar je je ook voelt, nog steeds de baas over je handelen.
Wat helpt is, als je zoiets denkt, contateren dat je weer een dwanggedachte hebt, zoiets als: ach, daar is er weer eentje, zo'n gekke dwanggedachte. Daarmee lach je ze als het ware uit. Net als de boeman, die krimpt ook als je hem uitlacht, kijk maar naar Harry Potter
Misschien heb je hier iets aan, een voorbeeld van een dwanggedachte die hier word genoemd is : O jee, dadelijk doe ik mijn baby iets aan, dat kan bijvoorbeeld voorkomen bij een postnatale depressie. Dwanggedachte gaan over dingen die je bang maken de controle over jezelf te verliezen. Dus je denkt juist aan dingen die je NIET wilt doen.
Een dwanggedachte kan je heel bang maken, maar jij bent, ondanks je angsten, en hoe raar je je ook voelt, nog steeds de baas over je handelen.
Wat helpt is, als je zoiets denkt, contateren dat je weer een dwanggedachte hebt, zoiets als: ach, daar is er weer eentje, zo'n gekke dwanggedachte. Daarmee lach je ze als het ware uit. Net als de boeman, die krimpt ook als je hem uitlacht, kijk maar naar Harry Potter
