Psyche
alle pijlers
Geleefd worden door de depressie
donderdag 18 mei 2017 om 21:17
Hallo! Ik was benieuwd of er meer mensen zijn die het gevoel hebben geleefd te worden door hun depressie. Ik zelf ben 24 jaar oud en al heel wat jaartjes met mezelf in gevecht, depressief. Het is bij mij in de chronische vorm en sinds een paar weken is er ook add vastgesteld. Gelukkig heb ik daar nu medicatie voor en dit zorgt er voor dat ik eindelijk weer kan en durf te focussen op mijn studie (ik moet nog een jaartje, maar stond een tijdje stil...). Blij dat ik nu eindelijk weer 'vooruit' kan. Dit heeft alleen wel een tijdje geduurd... Gevolg is dat veel leeftijdsgenoten voor mijn gevoel al in de volgende 'fase' van hun leven zitten (startersbaan, huisje kopen, samenwonen). Nou had ik dat ook super graag gewild, maar helaas gaat het in een wat trager tempo.
Ik ben heel erg benieuwd of andere mensen met depressie of add ook zo geleefd werden, waardoor studeren en/of werken niet meer lukt. Hoe ben je daar uit gekomen? Of hoe heb je er vrede mee gekregen? Ik hoop dat er iemand zijn/haar verhaal wil delen!
Ik ben heel erg benieuwd of andere mensen met depressie of add ook zo geleefd werden, waardoor studeren en/of werken niet meer lukt. Hoe ben je daar uit gekomen? Of hoe heb je er vrede mee gekregen? Ik hoop dat er iemand zijn/haar verhaal wil delen!
maandag 29 mei 2017 om 10:08
Hoi,
Wat fijn dat je weer wat vooruit kunt door de medicatie.
Ik kan je helaas niet vertellen hoe ik eruit gekomen ben want het gaat nog erg met ups en downs. Mijn antidepressiva is opgehoogd, kan het wel merken in positieve zin maar moet nog erg op mijn energie letten.
Ik heb ook meer spanningsklachten dan een echte depressie. Maar dat alles in de wacht staat zo voelt het wel ja.
Ook al heb ik al een huisje, boompje, beestje en 2 kids.
Wat fijn dat je weer wat vooruit kunt door de medicatie.
Ik kan je helaas niet vertellen hoe ik eruit gekomen ben want het gaat nog erg met ups en downs. Mijn antidepressiva is opgehoogd, kan het wel merken in positieve zin maar moet nog erg op mijn energie letten.
Ik heb ook meer spanningsklachten dan een echte depressie. Maar dat alles in de wacht staat zo voelt het wel ja.
Ook al heb ik al een huisje, boompje, beestje en 2 kids.
maandag 29 mei 2017 om 13:13
Hier 22 jaar en aan het herstellen van een depressie. Ik moet ook nog 1 jaar hierna mijn opleiding doen. Het gaat bij mij met ups en downs. Nu weer een down en besloten toch weer hulp te zoeken.
Ik woon wel samen wat voor mij een stok achter de deur is. Mijn vriend sleept mij overal letterlijk uit. Een verjaardag waar ik onwijs tegenop zie ga ik dan heen. Ik weet dat als ik me afzonder het steeds moeilijker word.
Ik vergelijk me ook steeds met andere. Wat hun al hebben bereikt met werk. Ik vind t lastig om te kijken naar wat ik heb. Theoretisch mag ik niet klagen maar mijn gevoel laat mij in de steek.
Ik probeer te accepteren dat dit bij mij hoort. En te bedenken dat ik ziek ben. Dat de meeste andere niet hetzelfde hebben meegemaakt als mij en niet depressief zijn.
Ik woon wel samen wat voor mij een stok achter de deur is. Mijn vriend sleept mij overal letterlijk uit. Een verjaardag waar ik onwijs tegenop zie ga ik dan heen. Ik weet dat als ik me afzonder het steeds moeilijker word.
Ik vergelijk me ook steeds met andere. Wat hun al hebben bereikt met werk. Ik vind t lastig om te kijken naar wat ik heb. Theoretisch mag ik niet klagen maar mijn gevoel laat mij in de steek.
Ik probeer te accepteren dat dit bij mij hoort. En te bedenken dat ik ziek ben. Dat de meeste andere niet hetzelfde hebben meegemaakt als mij en niet depressief zijn.
