Goede dag, slechte dag

Ik heb een buttdag en kan me er niet eens toezetten om de topics bij te houden hier op het forum. Zodra ik iets gelezen heb dan weet ik de inhoud al niet meer. Ik wil wel reageren, maar dat lukt me vandaag minder.

Moest de hele dag thuisblijven en dat voelt ook niet goed, het was net zo'n mooie dag vandaag.

Nou ja, ik stop met klagen. Morgen weer een dag.

Ik heb zelf een gruwelijke hekel aan 'moeten thuisblijven' Cateautje. Hoewel ik vaak genoeg vrijwillig thuisblijf...

Hopelijk morgen beter :flower:

Ja, vrijwillig is toch anders, dat wachten en gedoe, pfoei...

Ja ik heb een vreselijke hekel aan als ik op een pakketje moet wachten of op een monteur oid. Zeker als ze 'ergens tussen X en Y uur' komen.

Hoi allemaal,

Het lijkt mij leuk om ook mee te schrijven.

Vandaag op zich een goede dag! En ook best een goede week tot dusver. Ik hoop dat het even aanhoudt.

Helaas heb ik wel regelmatig periodes van neerslachtigheid en pessimisme, om het maar even zo te noemen.
Heb heel lang "gezocht" naar de oorzaak of reden daarvan. Is het iets lichamelijks en/of geestelijks? Ik kan op beide vlakken wel een aantal dingen bedenken. Ik denk inmiddels niet meer dat het nog over kan gaan. Dus ik probeer het te accepteren en makkelijker te maken. Ik ben er nou eenmaal gevoelig voor denk ik. Is dit herkenbaar voor jullie?

Hoi Pecannootje,

Ja voor mij is dat wel herkenbaar. Ik heb inmiddels de diagnose bipolaire stoornis. Maar toen ik dat nog niet wist zocht ik de oorzaken voor mijn dips altijd in het lichamelijke óf in mijn omgeving. Ik heb een periode gehad dat ik best vaak verhuisd ben omdat ik altijd dacht dat het aan mijn huis lag. Paar keer van studie veranderd omdat ik dacht dat ik ongelukkig werd van mijn studie.
Eén keer naar een hele nieuwe stad verkast in de hoop dat het daar beter ging....

Nouja de diagnose geeft dus ergens ook wel rust. Dat ik nu weet dat het gaat zoals het gaat en dat verhuizen geen zin heeft X-D

Moon-Alisa schreef: ↑

26-10-2017 20:14

Ja ik heb een vreselijke hekel aan als ik op een pakketje moet wachten of op een monteur oid. Zeker als ze 'ergens tussen X en Y uur' komen.

Dat is dus precies waarom ik er meestal voor kies om pakjes bij het servicepunt af te laten leveren. Werkt helaas slechts bij een enkele bezorgdienst (waaronder mijn eigen baas haha)

pecannootje schreef: ↑

26-10-2017 21:00

Hoi allemaal,

Het lijkt mij leuk om ook mee te schrijven.

Vandaag op zich een goede dag! En ook best een goede week tot dusver. Ik hoop dat het even aanhoudt.

Helaas heb ik wel regelmatig periodes van neerslachtigheid en pessimisme, om het maar even zo te noemen.
Heb heel lang "gezocht" naar de oorzaak of reden daarvan. Is het iets lichamelijks en/of geestelijks? Ik kan op beide vlakken wel een aantal dingen bedenken. Ik denk inmiddels niet meer dat het nog over kan gaan. Dus ik probeer het te accepteren en makkelijker te maken. Ik ben er nou eenmaal gevoelig voor denk ik. Is dit herkenbaar voor jullie?

Heel herkenbaar. Ik heb overigens de diagnose dysthymie / dysthyme stoornis gekregen, dus ik weet dat het "gewoon iets is wat bij mij hoort". Maar dat wil niet zeggen dat ik het zomaar accepteer hoor. Ik heb er zelf vaak nog wel heel veel last van als ik weer in een extreme periode zit. Maar doordat ik altijd geleerd heb altijd alles alleen op te moeten lossen, uit ik het dus ook niet naar mensen. Er zijn in mijn omgeving slechts 3 mensen die door me heen kunnen prikken op het moment dat het even niet gaat... En die probeer ik dan vaak te ontwijken om ze niet tot last te zijn...

Ik verveel me nu. Zit achter de laptop en hang hier op het forum wat rond terwijl ik eigenlijk in mijn dagboek had willen schrijven. De enige plek waar ik echt alles kan uitten wat er in me om gaat. Een plek waarvan ik echt zeker weet dat niemand daar kan lezen omdat er gewoon niemand is die weet waar ik mijn dagboek heb en wat het wachtwoord is daarvan. Maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar. Heb punten opgeschreven waar ik over wil schrijven, maar heb op één of andere manier de puf er niet voor om erover te schrijven. Of misschien geen zin om emoties op te rakelen die ik momenteel wegstop. Dat zou ook nog heel goed kunnen. En of het gevolgen heeft? Waarschijnlijk niet. Ik kan erover schrijven en me overgeven aan emoties, dan zal ik waarschijnlijk vannacht slecht slapen. Ik kan er ook voor kiezen om er niet over te schrijven en het te laten voor wat het is of er later over schrijven, maar ook dan slaap ik vannacht waarschijnlijk slecht. Want slecht slapen is iets wat ik al tijden doe. Ik heb afgelopen nacht weer een redelijke nacht gehad, dus dan kan ik er de klok op gelijk zetten dat er nu weer een aantal bagger nachten gaan komen. Met alle daaruit voortkomende negatieve gedachten, emoties en gevoelens erbij. Wordt tijd voor een echt positieve dag zodat ik weer een beetje zonniger naar de wereld kan kijken. Want het gaat weer een beetje de verkeerde kant op momenteel...

Pff sorry jongens ik heb er gewoon elke keer niet de energie voor om alles van jullie te lezen en te reageren. Ik heb gewoon de handen vol met mezelf.

Ik moet snel een woning zien te regelen en zien hoe ik dat allemaal moet gaan doen. In mijn hoofd is het chaos en ik weet het allemaal gewoon niet meer. Ik heb daardoor ook geen ruimte voor m'n studie nu, waar ik dan ook weer gefrustreerd over raak.

Gewoon alles is kak nu:(

@pecannootje Ik was eigenlijk altijd een heel vrolijk kind, sinds twee jaar gediagnosticeerd met recidiverende depressies, daarvoor nooit last van gehad. Toch ben ik er ook weleens bang voor dat het nooit meer overgaat en het een chronisch lijden gaat worden, denk dat ik er dan snel klaar mee ben als je die hoop niet meer hebt.

Moon-Alisa schreef: ↑

26-10-2017 21:10

Hoi Pecannootje,

Ja voor mij is dat wel herkenbaar. Ik heb inmiddels de diagnose bipolaire stoornis. Maar toen ik dat nog niet wist zocht ik de oorzaken voor mijn dips altijd in het lichamelijke óf in mijn omgeving. Ik heb een periode gehad dat ik best vaak verhuisd ben omdat ik altijd dacht dat het aan mijn huis lag. Paar keer van studie veranderd omdat ik dacht dat ik ongelukkig werd van mijn studie.
Eén keer naar een hele nieuwe stad verkast in de hoop dat het daar beter ging....

Herkenbaar!!!

Cateautje schreef: ↑

26-10-2017 19:59

Ik heb een buttdag en kan me er niet eens toezetten om de topics bij te houden hier op het forum. Zodra ik iets gelezen heb dan weet ik de inhoud al niet meer. Ik wil wel reageren, maar dat lukt me vandaag minder.

Moest de hele dag thuisblijven en dat voelt ook niet goed, het was net zo'n mooie dag vandaag.

Nou ja, ik stop met klagen. Morgen weer een dag.

Sorry Cateautje, het lijkt wel of ik je stalk hier en nu zelfs je tekst pik maar het is precies hoe ik me ook voel.

Vanochtend op tijd eruit, dat wel, pakjes ontvangen, monteur geweest.
Heb zitten niksen op de bank. Weet echt niet meer wat ik gedaan heb.

O ja pakjes bekeken en was echt blij met mijn spullen maar ik voel het gewoon niet echt. Een paar dingen hou ik zeker die waren boven verwachting mooi en leuk.
Maar ook wat kleding en dan weet ik niet of ik niet toch een maatje kleiner had moeten nemen of dat het leuk staat zo. En zoon belde af, dág noodzaak om het huis wat op te ruimen. En wilde hem vragen mee te beslissen over mijn aankopen maar ja hij moest overwerken niks aan te doen. Volgende keer dan maar, tijd genoeg.

Leuk te lezen dat ik niet de enige ben die door de hond(en) naar buiten word gejaagd zonder hond kwam ik echt niet buiten en dat gaf ook de doorslag om nu een jaar geleden een lieve verkreukelde bange herplaatster in huis te nemen van 6 jaar oud. Leuk om te zien hoe dat diertje is opgeknapt, echt een goede zet geweest want ik was het niet meer van plan een hond in mijn eentje verzorgen in een huis zonder tuin.

Nu nog een rondje dan ga ik maar even een kookwedstrijd kijken. Masterchef Australie of MKR Australie of allebei.
Heerlijk vind ik dat al lust ik de helft niet van wat ze maken maar er gebeuren nooit dingen die me van slag maken, geen verrassingen alleen: is dat vlees wel gaar, kijk die chocoladetaart mjammie en zitten er geen graten in de vis, love it! Daar word je echt rustig van.

Eigenlijk voel ik me een zombie vandaag en er is wel iets waar ik tegenaan hik, heel erg zelfs en wat ook best ingrijpend is maar ivm herkenbaarheid kan ik het hier niet vertellen maar af en toe heb ik echt paniekaanvallen. Vandaag heel erg, niet leuk, en ik had beter meteen met hond naar het bos moeten gaan maar ik kwam niet van de bank af.

Nog even eten gehaald samen met hond want geen zin om een boterham te smeren zelfs en hij moest toch echt uitgelaten. Ziehier voordeel hond: je moet moet moet en eenmaal buiten voelde ik me meteen ietsje beter. En heb al was het afhaal toch goed en redelijk gezond gegeten.
En nu zit ik me groen en geel te ergeren aan die nieuwe layout van het forum. Heb nu alles weggeklikt opzij maar man man wat irritant zeg.

Ik las ergens op het forum dat je je als een blok beton voelt als je depressief bent met een link naar lezingen van Ruby Wax die wat meer verteld over haar boek Tem Je Geest.
Dat boek heb ik een paar jaar geleden gekocht, een beetje snel doorheengelezen en dacht: wat een leuk boek, dat ga ik snel lezen. Het ligt er nu nog
En ik vond haar ZO leuk toen ik haar een paar jaar geleden dit boek zag presenteren op tv ze zei zulke goede dingen en met zoveel humor dat ik het meteen de volgende dag heb gekocht. Heb het alleen nog niet gelezen net als de stapel boeken ernaast..

Liefst zou ik een potje janken of juist eens keihard de slappe lach krijgen. Echt tranen over je wangen en kramp in je maag en niet meer kunnen stoppen met lachen maar ik voel niks kan ook nergens om lachen. Akelig dat doodse gevoel.
Ik hoop dat het morgen nog lekker weer is dwz geen harde koude wind of regen dan ga ik echt een flink eind lopen. En die zooi in de keuken opruimen......................

Morgen moet ik me toch beter VOELEN, alles gaat relatief goed. Alsof ik mijn vader weer hoor zeggen tijdens een gezinsuitstapje: Sirius is natuurlijk weer niet tevreden, er kan geen lachje af...........
Dat was ook zo. Ik hield er helemaal niet van die uitstapjes, altijd gezeur en geruzie onderling, bleef liever thuis. Als ik dat zei vonden mijn ouders dat ondankbaar en arrogant. Snap ik wel maar ik voel nog de wanhoop omdat ik niet uit kon leggen waarom ik niet meewilde.

Nu leef ik alleen en hou alleen rekening met de levende have hier in huis (geen mensen, alleen viervoeters) en nog loop ik met dat lange gezicht. Mooie spullen gehad of gekocht net hoe je het noemen wil en nog een lang gezicht en niet blij. 'Het is nooit goed genoeg voor mevrouw' gaat er door mijn hoofd.
Naar buiten maar en dit weekend eens bedenken hoe ik alle klussen die ik echt moet doen ga aanpakken en mijn helpende handjes laten weten wanneer we een dagje met zijn drieën het grootste probleem aan gaan pakken. Een praktisch probleem dat kan ik wel zeggen, en hulp maar in mijn hoofd word het een onneembare horde zo langzamerhand. Snel beginnen dan zakt die paniek als ik zie hoe het opschiet want mijn verstand weet dat allemaal wel maar mijn gevoel werkt niet mee.

Klinkt vaag sorry maar ik wil niet dat iemand hier in de buurt denkt dat MOET Sirius wel zijn

Heel veel sterkte allemaal, het spijt me dat ik niets weet te schrijven om een ander zich wat beter te laten voelen..

Sirius.

Goedemorgen!

Gordijnen open, licht naar binnen, kopje koffie!

FIjn om jullie berichten te lezen. Ik voel veel begrip en herkenning.

@Sirius:
Vertel, wat voor leuke dingen heb je gekocht?
Dat je er niet zo veel bij voelt en met een lang gezicht zit is geen ondankbaarheid hoor!

@levenskunst:
Hoe was je nacht?

@Jempo:
Oh jeetje woning-stress. Verhuizen brengt veel stress met zich mee. Kan me de chaos in je hoofd goed voorstellen. Ik hoop dat je vandaag wat meer rust voelt en er gauw een oplossing in zicht is!


@Moon-Alisa
Heel herkenbaar wat je schreef. Ik heb dat ook.

Vandaag heb ik geen plannen. Ik Ben vrij vandaag en dat is fijn. Ik werk veel, heb lange dagen en ben vaak helemaal overprikkeld. Ik ga straks de stad in lopen en even langs de bieb. Ik heb geen in om iets te doen, maar ik voel me beter als ik me er even toe zet.

Vanmorgen vroeg wakker, al om acht uur. Ben ook vroeg gaan slapen met een pil, dus ik heb heerlijk lang geslapen.
Voel me goed vandaag en hoop dat dat zo blijft.
De hulp is er, ze is hard aan het werk, maar dat betekent ook dat ik moet wachten met aan de dag te beginnen. Kan pas om 11 uur gaan douchen.

Het is hier het mooiste weer van de wereld en daar wil ik van genieten vandaag. Misschien dat ik nu eindelijk eens ga kijken bij Hudsons bay, dat had ik nog niet gedaan.

Sirius, je stalked me niet, integendeel, ik begrijp je maar al te goed, dus maak je niet druk. Je bent altijd welkom om op me te reageren, maar vergeef me als ik niet vol inga op wat jij schrijft, want helemaal leeg en weet niet hoe dat in te vullen.

Fijne dag allemaal!

Bijna weekend mensen! Succes vandaag.

Ieb als de prijs op je oude adres komt, speel je dan ook nog met je oude postcode?

Geniet idd maar van de auto! Ik weet van andere topics dat je man een vorm van autisme heeft, maakt dat ook dat hij na een aankoop nog kan twijfelen?

Ik heb heel lang geslapen. Denk dat het gesprek van gisteren toch veel met me gedaan heeft. Positief hoor, maar toch. Sommige dingen spreek je een jaar lang niet uit omdat ze 'logisch' zijn of niet zo relevant, maar dan is het juist goed om het daar eens over te hebben.

Grappig dat jullie mijn post herkennen. Als ik terugkijk op die jaren, steeds weer verhuizen, steeds stoppen met mijn bezigheden om aan iets anders te beginnen (ik had het ook met hobby's, dacht dan bijv: kennelijk word ik van koorzingen niet gelukkig, ik ga maar op clubje X [vul maar wat in] ) Achteraf was het doodvermoeiend natuurlijk maar toen wist ik niet beter.

Ik had een vriendin gemaild met een soort van 'verslagje' van het gesprek met coach en zij reageerde met 'wow wat een mooi gesprek'. Ja ik was niet altijd positief maar dit mag gezegd worden.

Mijn energiepeil is nog niet zo hoog. Moet vanavond iig zingen (nou ja moet... het is ook leuk!) en zal overdag maar langzaam in huis eea doen. De was bijv..... Had dat behoorlijk lang opgespaard dus stukje bij beetje werk ik het weg X-D Heb ook niet veel droogruimte dus het moet in stappen.

Pfffff, weer een verloren dag en het was net zo lekker buiten.

Wat een gedoe weer.

Moest je weer binnen blijven Cateau?

Het was idd lekker. Ben sinds tijden weer even op het balkon geweest. Wat meteen weer nieuw 'werk' opleverde want het is enorm groen uitgeslagen allemaal. Ik kan het nu weghalen zodat het niet nog erger wordt... het kan ook in t voorjaar in 1 x goed.

@Cateautje:

Eigenlijk iedereen een dikke knuffel!!!!!!!

Sorry voor het lange verhaal vorige keer, wat een gezeur. Daar heeft niemand wat aan, ik leek wel in trance en MOEST alles opschrijven. Heeft wel geholpen, niet voor niets geweest al is het niet de bedoeling van dit topic. Toch goed om te weten dat ik eigenlijk altijd al zo geweest ben.

Vandaag een vreemde dag. Nerveus, ben zelfs de keuken gaan schoonmaken incl. afwas: alles staat schoon in de kastjes. Hoera. Gekookt nou ja een zak oosterse roerbakgroente gewokt met een kruiden, magnetronrijst en pindasaus opgewarmd en ei erbij. Binnen 10 min. klaar.
Was uitgezocht en de "moeilijke"was ook handwas gedaan dat hangt nu te drogen.
Handdoeken gewassen en nu is de wasmand leeg

En toen kreeg ik het ene appje na het andere, toch maar even kijken en geweldig nieuws: vriendin bevallen alles goed
Ze had geen makkelijke zwangerschap zonder in details te treden was er extra reden om opgelucht adem te halen dat alles prima in orde is.

Het paniekerige gevoel is nu een beetje gezakt en eigenlijk wilde ik reageren op de reacties hierboven maar het lukt gewoon niet. Hoofd zit denk ik vol voor vandaag maar wel op een positieve manier.
Morgen ga ik tijd maken om nog eens goed te lezen hier.

Mijn lijstje wat te doen voor morgen: was opruimen, gezond koken en direct afwassen
Boodschappen doen en o ja, ik was begonnen mijn kleding uit te zoeken, ouwe troep weg of naar goed doel als het niet meer past maar nog wel mooi en heel is.
Ging sneller dan ik dacht, morgen de rest uitzoeken en de slaapkamer grondig schoonmaken. Cadeautje kopen voor vriendin suggesties zeer welkom haha

Voor mezelf had ik leuke spullen voor in de badkamer en keuken gekocht, wil mijn huis wat gezelliger maken. Meer planten, ander kleurtje op de muur, wat plankjes ophangen en nog wat dingen.
Vandaag schoot opeens weer door me heen hoe leuk ik het vond ooit om veel planten te verzorgen en hoe mooi het was als je er goed voor zorgt

En daar breek ik al een half jaar of langer mijn tanden op.. kampioen uitstellen altijd weet ik een reden waarom het NU niet handig is. Ik ga het kamer voor kamer doen en hoop heel erg dat ik opeens weinig last van mijn rug heb en eenmaal op gang niet meer te stoppen ben en er echt zin in krijg om alles af te maken.
Soms gebeurd dat hopelijk nu ook Ooit tijdens therapie geleerd om met een overzichtelijk klein klusje te beginnen. De wc of de gang schilderen dat kan hier in 1 dag. Of je kleding uitzoeken, een kast opruimen.

Aan studie of werk moet ik nog even niet denken maar wel echt boeiend om ook die verhalen te lezen, ik vind dit echt een fijn topic!

Prettig weekend alvast tot later allemaal!

Hoi, ik wil even laten weten dat ik al een tijdje mee lees. Had in het topic geschreven waar vanuit deze topic is ontstaan. In het kort gezegd: ik ben moeder van 2 kinderen waardoor ik wel moet opstaan en heel veel 'moet' waardoor ik doorga, maar op slechte dagen kom ik er met moeite uit en ik stel vaak taken uit. Probeer nog altijd een balans te vinden tussen taken die moeten en rust alleen (dat laatste is waarvan ik echt oplaad en meer rekening mee houden tegenwoordig).

Ik ben midweek weg geweest. Even niks moeten, amper huishouden, geen werk en school en alleen maar leuker dingen doen met gezin. Ik schrik ervan hoeveel dit met mij doet....
Ik voel soort ademruimte, minder zorgen en leeg veel meer in hier en nu. Niet steeds dat gehaaste, op de klok kijken en racen.
En dan komt het besef: dit is maar tijdelijk. Thuis begint alles weer. Ik zie er zo tegenop ook al heb ik gelukkig wel een goed gevoel van vakantie overgehouden.
Hoe gaan jullie daarmee om?
Het voelt lui voor mij, want natuurlijk weet ik dat iedereen wel altijd vakantie wil. Maar dat is het normale leven niet.
Nu zit ik nog in badjas. Eerste was draait. Vandaag verder nog: bonte was erin en later ophangen, boven en beneden stofzuigen en boodschappen halen. Als dat gedaan is vind ik het wel weer mooi geweest.
Ik kan soms jaloers worden op mensen die vroeg en actief opstaan en veel meer doen op een dag. Die daarnaast ook een druk sociaal leven hebben en daardoor veel weg zijn. Een schoonzus van mij is zo. Als ik hoor wat zij allemaal doet dan denk ik dubbel: gekkenwerk en niks voor mij, maar ook: Hoe doet ze dat? Hoe houdt ze dat vol? Petje af!

Ik merg gewoon dat ik anders ben, meer rust en tijd nodig heb. Liefst af en toe alleen. Misschien wel hooggevoelig?
Sorry, ook ik reageer niet steeds op iedereen, maar ik lees wel iedereen en wil bij deze iedereen Veel sterkte toewensen. Ik zie bij iedereen wel bepaalde stappen. Ook al is het enkel het opschrijven, klinkt stom maar dat is al een stap, het maakt je bewust en dan kom je beter tot verandering. Zet m op!
Wat zijn jullie plannen voor vandaag (niet om te vergelijken, gewoon leuk te weten en misschien voor jezelf stok achter de deur dan).